پیروزی بر ضعفهای نفسانی

‏«تفکّر جسم موت است.‏» —‏ رومیان ۸:‏۶‏.‏

۱.‏ برخی چه نظری در مورد بدن انسان دارند،‏ و چه سؤالی در این خصوص مطرح می‌شود؟‏

داود مزمورنویس در حالی که در بحر بدن انسان،‏ این شاهکار خلقت،‏ فرو رفته بود چنین سرود:‏ «[یَهُوَه] تو را حمد خواهم گفت زیرا که به طور مَهیب و عجیب ساخته شده‌ام.‏» (‏ مزمور ۱۳۹:‏۱۴‏)‏ البته،‏ برخی رهبران مذهبی درست بر خلاف این تمجیدهای بحق،‏ بدن آدمی را کمینگاه و ابزار گناه معرفی می‌کنند و چنین نامهایی بر آن می‌گذارند:‏ «جامهٔ جهل،‏ شالودهٔ خباثت،‏ زنجیر فساد،‏ زندان ظلمت،‏ کالبد مرگ،‏ جسد زنده،‏ قبر متحرک.‏» البته پولس رسول نیز گفته است:‏ «در جسدم هیچ نیکویی ساکن نیست.‏» (‏ رومیان ۷:‏⁠۱۸‏)‏ اما آیا منظور وی نیز این بود که ما مخلوقاتی درمانده و اسیر جسمی گناهکار هستیم؟‏

۲.‏ الف)‏ «تفکّر جسم» به چه معناست؟‏ ب)‏ در تلاش برای خشنود ساختن یَهُوَه چه کشمکشی میان «تفکّر روح» و «تفکّر جسم» به وجود می‌آید؟‏

^۲ کتاب مقدس گاه از واژهٔ «جسم» در اشاره به ناکاملی نوادگان گناهکار آدم متمرد استفاده می‌کند.‏ (‏ اَفَسُسیان ۲:‏۳؛‏ مزمور ۵۱:‏۵؛‏ رومیان ۵:‏⁠۱۲‏)‏ آنچه از آدم به ارث بردیم «ضعف جسم» را سبب گردید.‏ (‏ رومیان ۶:‏⁠۱۹‏)‏ و پولس هشدار داد:‏ «تفکّر جسم موت است.‏» (‏ رومیان ۸:‏۶‏)‏ «تفکّر جسم» به معنای کنترل و برانگیخته شدن به وسیلهٔ امیال جسم گناهکار است.‏ (‏ ۱یوحنّا ۲:‏⁠۱۶‏)‏ بنابراین،‏ وقتی تلاش می‌کنیم یَهُوَه را خشنود سازیم روحانیت ما در کشمکشی بی‌امان با سرشت گناهکاری که مدام ما را به سوی «اعمال جسم» می‌کشاند درگیر می‌شود.‏ (‏ غَلاطیان ۵:‏⁠۱۷-‏۲۳؛‏ ۱پِطْرُس ۲:‏⁠۱۱‏)‏ پولس پس از توصیف این کشمکش عذاب‌آور با تلخی اظهار کرد:‏ «وای بر من که مرد شقی‌ای هستم!‏ کیست که مرا از جسم این موت رهایی بخشد؟‏» (‏ رومیان ۷:‏⁠۲۴‏)‏ آیا پولس طعمه‌ای بی‌دفاع در مقابل امیال نفسانی بود؟‏ کتاب مقدس به این سؤال پاسخ منفی می‌دهد!‏

واقعیت وسوسه و گناه

۳.‏ نظر برخی در مورد گناه و وسوسه چیست،‏ اما کتاب مقدس چه هشداری به ما می‌دهد؟‏

^۳ بسیاری با موضوع گناه کلاً مخالفند.‏ برخی واژهٔ «گناه» را صرفاً به حالت مزاح در توصیف ضعفهای انسان به کار می‌برند.‏ آنان پی نبرده‌اند  که «لازم است که همهٔ ما پیش مسند مسیح حاضر شویم تا هر کس اعمال بدنی خود را بیابد،‏ بحسب آنچه کرده باشد،‏ چه نیک چه بد.‏» (‏ ۲قُرِنتیان ۵:‏⁠۱۰‏)‏ برخی موضوع وسوسه را بسیار سرسری می‌گیرند.‏ در فرهنگ بعضی انسانها نیز چرخ زندگی باید بر محور لذتهای آنی بگردد؛‏ خواه خوردن،‏ امور جنسی،‏ و تفریح باشد خواه کسب موفقیت!‏ ایشان همه چیز را همان آن می‌خواهند.‏ (‏ لوقا ۱۵:‏۱۲‏)‏ آنان ورای لذت آنی را نمی‌نگرند،‏ و شادی و لذت «حیات واقعی» را نمی‌بینند.‏ (‏ ۱تیموتاؤس ۶:‏⁠۱۹‏،‏ انجیل شریف )‏ اما کتاب مقدس به ما آموزش می‌دهد که سنجیده فکر کنیم و دوراندیش باشیم.‏ از چیزهایی که چه از لحاظ روحانی و چه از لحاظ دیگر به ما صدمه می‌زنند شدیداً پرهیز کنیم.‏ مَثَلی الهامی می‌گوید:‏ «مرد زیرک،‏ بلا را می‌بیند و خویشتن را مخفی می‌سازد،‏ اما جاهلان می‌گذرند و در عقوبت گرفتار می‌شوند.‏» —‏ امثال ۲۷:‏۱۲‏.‏

۴.‏ پولس در اول قُرِنتیان ۱۰:‏۱۲،‏ ۱۳ چه هشدار معقولی می‌دهد؟‏

^۴ پولس در رسالهٔ خود به مسیحیان شهر قُرِنْتُس که به فساد معروف بود هشدار معقولی در خصوص وسوسه و قوّت گناه داد.‏ او گفت:‏ «پس آنکه گمان بَرَد که قایم است،‏ باخبر باشد که نیفتد.‏ هیچ تجربه جز آنکه مناسب بشر باشد،‏ شما را فرو نگرفت.‏ امّا خدا امین است که نمی‌گذارد شما فوق طاقت خود آزموده شوید،‏ بلکه با تجربه مَفَرّی نیز می‌سازد تا یارای تحمّل آن را داشته باشید.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ از آنجایی که همهٔ ما —‏ زن و مرد،‏ پیر و جوان —‏ در مدرسه،‏ در محیط کار،‏ و جاهای دیگر با وسوسه‌های بسیار روبرو می‌شویم،‏ بجاست مفهوم سخنان پولس را خوب بررسی کنیم.‏

بیش از حد به قوّت خود اطمینان نداشته باش

۵.‏ چرا اطمینان بیش از حد به قوای معنوی‌مان خطرناک است؟‏

^۵ پولس اظهار داشت:‏ «پس آنکه گمان بَرَد که قایم است،‏ باخبر باشد که نیفتد.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۱۲‏)‏ اطمینان بیش از حد به قوای معنوی‌مان بسیار خطرناک است و بر درک ناقص ما از سرشت و قوّتِ گناه گواهی می‌دهد.‏ اگر افرادی همچون موسی،‏ داود،‏ سلیمان،‏ و پِطْرُس رسول به دام گناه افتادند،‏ پس باید اعتراف کنیم ما نیز ضعیف و آسیب‌پذیر هستیم.‏ (‏ اعداد ۲۰:‏⁠۲-‏۱۳؛‏ ۲سموئیل ۱۱:‏⁠۱-‏۲۷؛‏ ۱پادشاهان ۱۱:‏⁠۱-‏۶؛‏ متّیٰ ۲۶:‏۶۹-‏۷۵‏)‏ امثال ۱۴:‏۱۶ می‌گوید:‏ «مرد حکیم می‌ترسد و از بدی اجتناب می‌نماید،‏ اما احمق از غرور خود ایمن می‌باشد.‏» عیسی نیز گفت:‏ «روح راغب است،‏ لیکن جسم ناتوان.‏» (‏ متّیٰ ۲۶:‏۴۱‏)‏ آری،‏ هیچ انسان ناکاملی در مقابل امیال فاسد مصون نمی‌باشد.‏ پس ضروری است که با جدیت به هشدار پولس گوش دهیم و در مقابل وسوسه مقاومت کنیم.‏ در غیر این صورت،‏ شدیداً در معرض سقوط روحانی قرار خواهیم داشت.‏ —‏ اِرْمیا ۱۷:‏۹‏.‏

۶.‏ چه وقت و چگونه باید خود را در مقابل وسوسه آماده کنیم؟‏

^۶ عموماً عاقلانه‌ترین کار آن است که از قبل خود را برای مشکلات احتمالی آماده کنیم.‏ آسای پادشاه پی برده بود که دوران صلح بهترین وقت برای ساختن پشت‌بندها و دیوارهای دفاعی است.‏ (‏ ۲تواریخ ۱۴:‏⁠۲،‏ ۶،‏ ۷ ،‏۸‏)‏ او خوب می‌دانست که هنگام حملهٔ دشمن وقت چنین کارهایی را نخواهد داشت.‏ به همین صورت،‏ در موقعیتی آرام که بر افکار خود تسلط داریم بهترین زمان است که تصمیم بگیریم هنگام رویارویی با موقعیتهای وسوسه‌انگیز چه باید بکنیم.‏ (‏ مزمور ۶۳:‏۶‏)‏ دانیال و یاران خداترس او از پیش تصمیم گرفته بودند به شریعت یَهُوَه وفادار بمانند و خود را با طعام پادشاه نجس نسازند.‏ لذا،‏ در عرصهٔ آزمون هیچ تردید به خود راه ندادند و خود را با آن طعام نجس نساختند.‏ (‏ دانیال ۱:‏۸‏)‏ پس بجاست برای حفظ پاکی اخلاقی پیش از آنکه در موقعیتی وسوسه‌انگیز قرار بگیریم عزم خود را استوار سازیم.‏ بدینگونه قوّت لازم را برای مقاومت در برابر گناه خواهیم داشت.‏

۷.‏ چرا دلگرم‌کننده است که بدانیم دیگران بر وسوسه‌هایی مشابه غالب آمده‌اند؟‏

^۷ چقدر سخن پولس دلگرم‌کننده بود که گفت:‏ «هیچ تجربه جز آنکه مناسب بشر باشد،‏ شما را فرو نگرفت»!‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۱۳‏)‏ پِطْرُس رسول نیز نوشت:‏ «پس به ایمان استوار شده،‏ با او [شیطان] مقاومت کنید،‏ چون آگاه هستید که همین زحمات بر برادران شما که در دنیا هستند،‏  می‌آید.‏» (‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۹‏)‏ آری،‏ دیگران نیز با وسوسه‌هایی مشابه روبرو بوده‌اند و با کمک یَهُوَه بر آنها فائق آمده‌اند؛‏ پس ما هم می‌توانیم بر وسوسه‌های گوناگون فائق آییم.‏ در این دنیای منحط و فاسد همهٔ ما مسیحیان دیر یا زود با موقعیتهای وسوسه‌انگیز روبرو خواهیم شد.‏ آیا راهی مطمئن وجود دارد که بتوانیم ضعفهای نفس و وسوسه به گناه را در خود مغلوب سازیم؟‏

می‌توانیم وسوسه‌ها را مغلوب سازیم!‏

۸.‏ چگونه می‌توان از موقعیتهای وسوسه‌انگیز اجتناب کرد؟‏

^۸ برای آنکه «دیگر گناه را بندگی نکنیم» اساسیترین شیوه آن است که تا حد امکان از موقعیتهای وسوسه‌انگیز اجتناب کنیم.‏ (‏ رومیان ۶:‏۶‏)‏ امثال ۴:‏⁠۱۴،‏ ۱۵ به ما تأکید می‌کند:‏ «به راه شریران داخل مشو،‏ و در طریق گناهکاران سالک مباش.‏ آن را ترک کن و به آن گذر منما،‏ و از آن اجتناب کرده،‏ بگذر.‏» ما اغلب خوب می‌دانیم که چه اموری سرانجام به گناه می‌انجامد.‏ پس بهتر آن است که ‹به آن گذر منماییم،‏› به این مفهوم که از افراد،‏ چیزها،‏ و مکانهایی که شعلهٔ امیال ناپاک و شهوات ناپسند را در ما برمی‌افروزند دوری کنیم.‏

۹.‏ کتاب مقدس چگونه بر موضوع گریختن از موقعیتهای وسوسه‌انگیز تأکید کرده است؟‏

^۹ شیوهٔ دیگر برای مغلوب ساختن وسوسه‌ها گریختن از موقعیتی وسوسه‌انگیز است.‏ پولس توصیه کرد:‏ «از زنا بگریزید.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۶:‏⁠۱۸‏)‏ «از بت‌پرستی بگریزید.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۱۴‏)‏ وی همچنین تیموتاؤس را بر حذر داشت و به او گفت که از میل نامعقول به مادیات و نیز «شهوات جوانی» بگریزد.‏ —‏ ۲تیموتاؤس ۲:‏⁠۲۲؛‏ ۱تیموتاؤس ۶:‏⁠۹-‏۱۱‏.‏

۱۰.‏ دو نمونهٔ متفاوت در کتاب مقدس چگونه اهمیت گریختن از موقعیتی وسوسه‌انگیز را تأیید می‌کند؟‏

^۱۰ داود،‏ پادشاه اسرائیل را در نظر بگیریم.‏ او از روی بام قصر خود زن زیبایی را در حال استحمام دید و میلی نابجا بر دلش فرو نشست.‏ اکنون او می‌بایست آن مکان را ترک می‌کرد و شعلهٔ وسوسه را در دل خود خاموش می‌ساخت.‏ در عوض،‏ شروع کرد به پُرس و جو کردن در مورد آن زن که بَتْشَبَع نام داشت.‏ کاری که نتیجه‌اش فاجعه‌آمیز بود.‏ (‏ ۲سموئیل ۱۱:‏۱–‏۱۲:‏۲۳‏)‏ حال،‏ یوسف را در نظر بگیریم.‏ او در مقابل اصرارهای همسر فاسد آقایش به همخوابگی با وی چه عکس‌العملی نشان داد؟‏ کتاب مقدس می‌گوید:‏ «اگرچه هر روزه به یوسف سخن می‌گفت،‏ به وی گوش نمی‌گرفت که با او بخوابد یا نزد وی بماند.‏» یوسف حتی بدون احکام شریعت که هنوز داده نشده بودند در پاسخ به آن زن گفت:‏ «چگونه مرتکب این شرارت بزرگ بشوم و به خدا خطا ورزم؟‏» روزی آن زن یوسف را گرفت و به او گفت:‏ «با من بخواب!‏» آیا یوسف آنجا ماند و با او به استدلال پرداخت؟‏ خیر.‏ او «گریخت و بیرون رفت.‏» یوسف اجازه نداد طعمهٔ آتش وسوسهٔ جنسی گردد.‏ او از آنجا فرار کرد!‏ —‏ پیدایش ۳۹:‏⁠۷-‏۱۶‏.‏

۱۱.‏ برای کسانی که مرتباً با موقعیتهای وسوسه‌انگیز روبرو هستند چه راه حلی وجود دارد؟‏

 ^۱۱ البته گاهی گریختن بزدلی به نظر می‌رسد،‏ اما باید گفت جسماً خارج شدن از مکان و موقعیتی نامطلوب اغلب عاقلانه‌ترین کار است.‏ مثلاً شاید در محل کار مرتباً با موقعیتی وسوسه‌انگیز روبرو باشیم.‏ تغییر شغل همیشه میسر نیست،‏ اما شاید راههای دیگری برای اجتناب از آن موقعیتها وجود داشته باشد.‏ لازم است از هر آنچه بد و نامطلوب است بگریزیم و به انجام کارهای نیکو مصمم باشیم.‏ (‏ عاموس ۵:‏⁠۱۵‏)‏ در بعضی موارد گریختن از موقعیت وسوسه‌انگیز به مفهوم اجتناب از سایتهای پُرنوگرافی اینترنت و اماکن تفریحی مشکوک است.‏ گاهی نیز به مفهوم دور ریختن یکسری مجله و یا انتخاب دوستانی خدادوست است که بتوانیم از آنان کمک بطلبیم.‏ (‏ امثال ۱۳:‏۲۰‏)‏ آری،‏ بسیار بجا و عاقلانه است که از هر آنچه وسوسه به گناه را در ما ایجاد می‌کند شدیداً پرهیز کنیم.‏ —‏ رومیان ۱۲:‏۹‏.‏

دعا چه کمکی می‌کند؟‏

۱۲.‏ منظور از اینکه در دعا می‌گوییم «ما را در آزمایش میاور» چیست؟‏

^۱۲ پولس این اطمینان دلگرم‌کننده را به ما می‌دهد:‏ «خدا امین است که نمی‌گذارد شما فوق طاقت خود آزموده شوید،‏ بلکه با تجربه مَفَرّی [یعنی راه فراری] نیز می‌سازد تا یارای تحمّل آن را داشته باشید.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۱۳‏)‏ یکی از شیوه‌های یَهُوَه برای کمک به ما در فائق آمدن بر وسوسه‌ها پاسخ دادن به استمدادها و دعاهای ماست.‏ عیسی مسیح به ما آموخت که چنین دعا کنیم:‏ «ما را در آزمایش میاور،‏ بلکه از شریر ما را رهایی ده.‏» (‏ متّیٰ ۶:‏⁠۱۳‏)‏ یَهُوَه در پاسخ به چنین دعاهایی ما را از موقعیتهای وسوسه‌انگیز بیرون می‌آورد.‏ او ما را از چنگ شیطان و ترفندهای حیله‌گرانه‌اش رها می‌سازد.‏ (‏ اَفَسُسیان ۶:‏⁠۱۱‏)‏ باید در دعا از خدا بخواهیم ما را در تشخیص وسوسه یاری و برای غلبه بر آنها قوّت دهد.‏ وقتی از یَهُوَه می‌خواهیم که نگذارد که در آتش وسوسه بسوزیم،‏ ما را یاری می‌کند و به آن «شریر،‏» یعنی شیطان،‏ اجازه نمی‌دهد پا از گلیم خود فراتر گذارد.‏

۱۳.‏ برای غلبه بر وسوسه‌های مزمن چه می‌توان کرد؟‏

^۱۳ بویژه وقتی با وسوسه‌ای مزمن روبرو می‌باشیم دعاهای مکرّر اهمیت بسیار می‌یابد.‏ وسوسه‌هایی هستند که در عرصهٔ کشمکشی توانکاه با افکار و رفتار ما،‏ مرتباً واقعیت تلخ ضعف نفسانی ما را به یادمان می‌آورند.‏ (‏ مزمور ۵۱:‏۵‏)‏ مثلاً اگر هنوز از افکار و خاطرات عادتی زشت که در گذشته داشته‌ایم عذاب وجدان داریم چه باید بکنیم؟‏ اگر وسوسه شدیم که دوباره به آن کار دست بزنیم چطور؟‏ در چنین مواردی سرکوب کردن احساسات کافی نیست،‏ باید موضوع را در دعا با یَهُوَه در میان بگذاریم و در صورت لزوم مکرراً و پیوسته دعا کنیم.‏ (‏ مزمور ۵۵:‏۲۲‏)‏ یَهُوَه با کمک کلام و روح‌القدس خود قادر است ذهن ما را از افکار ناپاک طاهر سازد.‏ —‏ مزمور ۱۹:‏⁠۸،‏ ۹‏.‏

۱۴.‏ چرا برای غلبه بر ضعفهای نفسانی دعا حائز اهمیت است؟‏

^۱۴ در باغ جِتسیمانی عیسی با دیدن سستی و خواب‌آلودگی رسولانش به آنان گفت:‏ «بیدار باشید و [«پیوسته،‏» د ج ‏] دعا کنید تا در معرض آزمایش نیفتید!‏ روح راغب است،‏ لیکن جسم ناتوان.‏» (‏ متّیٰ ۲۶:‏۴۱‏)‏ یکی از راههای غلبه بر وسوسه واقف بودن به اشکال گوناگون و فریبندگی آن است.‏ بسیار مهم است که فوراً در مورد آنچه ما را وسوسه می‌کند دعا کنیم تا یَهُوَه ما را به حربهٔ روحانی لازم بر ضد آن مجهز سازد.‏ از آنجایی که وسوسه دقیقاً نقطه‌ضعفهای ما را هدف قرار می‌دهد،‏ بدون کمک قادر نخواهیم بود در برابر آن مقاومت کنیم.‏ دعا اهمیت بسیار دارد،‏ چرا که قوّت یَهُوَه دیوار دفاعی ما را در مقابل حملات شیطان تقویت می‌کند.‏ (‏ فیلپّیان ۴:‏⁠۶،‏ ۷‏)‏ همچنین شاید به کمک روحانی و دعای «پیران جماعت» نیاز پیدا کنیم.‏ —‏ یعقوب ۵:‏⁠۱۳-‏۱۸‏.‏

مقاومت در مقابل وسوسه

۱۵.‏ برای مقاومت کردن در مقابل وسوسه چه باید کرد؟‏

^۱۵ چنانچه امکان آن را یافتیم که از موقعیتی وسوسه‌انگیز پرهیز کنیم فبها،‏ اما در غیر این صورت می‌باید تا گذشتن آن وسوسه یا تغییر موقعیت با قدرت تمام مقاومت کنیم.‏ وقتی عیسی به دست شیطان مورد  آزمایش و وسوسه قرار گرفت،‏ تا شیطان او را ترک نکرد همچنان مقاومت می‌کرد.‏ (‏ متّیٰ ۴:‏⁠۱-‏۱۱‏)‏ یعقوب شاگرد نوشت:‏ «خدا را اطاعت نمایید و با ابلیس مقاومت کنید تا از شما بگریزد.‏» (‏ یعقوب ۴:‏۷‏)‏ برای مقاومت کردن نخست باید ذهن خود را با کلام خدا تقویت کنیم و مصمم شویم که به معیارهای او پایبند بمانیم.‏ خوب است آیات اصلی مربوط به نقطه‌ضعف خود را به حافظه بسپاریم و بر آنها تعمق کنیم.‏ همچنین عاقلانه است که موضوع را با مسیحی بالغی —‏ برای نمونه یکی از پیران مسیحی —‏ شخصی که هنگام وسوسهٔ نفس بتوانیم از او یاری بخواهیم در میان بگذاریم.‏ —‏ امثال ۲۲:‏۱۷‏.‏

۱۶.‏ چگونه می‌توانیم از لحاظ اخلاقی پاک بمانیم؟‏

^۱۶ کتاب مقدس ما را ترغیب می‌کند تا انسانیتی تازه بر تن کنیم.‏ (‏ اَفَسُسیان ۴:‏⁠۲۴‏)‏ به این مفهوم که خود را به دست یَهُوَه بسپاریم تا شخصیت ما را شکل دهد.‏ پولس،‏ در رساله‌ای به همکار خود تیموتاؤس نوشت:‏ «عدالت و دینداری و ایمان و محبّت و صبر و تواضع را پیروی نما.‏ و جنگ نیکوی ایمان را بکن و به دست آور آن حیات جاودانی را که برای آن دعوت شدی.‏» (‏ ۱تیموتاؤس ۶:‏⁠۱۱،‏ ۱۲‏)‏ آری،‏ با مطالعه‌ای مستمر و عمیق در مورد شخصیت یَهُوَه،‏ و با متابعت از معیارهای والای او ما نیز می‌توانیم ‹پیرو عدالت› گردیم.‏ ترتیب دادن برنامه‌ای کامل از فعالیتهای مسیحی همچون موعظهٔ بشارت و حضور در جلسات بسیار مهم و حیاتی است.‏ نزدیک ماندن به خدا و استفادهٔ کامل از تمام تدارکات روحانی او به ما کمک می‌کند تا از لحاظ روحانی پیشرفت کنیم و از لحاظ اخلاقی پاک بمانیم.‏ —‏ یعقوب ۴:‏۸‏.‏

۱۷.‏ چرا می‌توان اطمینان داشت که یَهُوَه ما را هنگام مواجه شدن با وسوسه ترک نمی‌کند؟‏

^۱۷ پولس با اطمینان گفت که یَهُوَه هرگز اجازه نخواهد داد بیش از قوّتی که به ما می‌دهد وسوسه شویم.‏ ‹بلکه با تجربه مَفَرّی نیز می‌سازد تا یارای تحمّل آن را داشته باشیم.‏› (‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۱۳‏)‏ آری،‏ چنانچه به یَهُوَه توکل کنیم هرگز نخواهد گذاشت که وسوسه چنان ابعاد حادی پیدا کند که با تمام قوّت روحانی خود نیز قادر به حفظ کمال اخلاقی‌مان نباشیم.‏ خواست یَهُوَه این است که ما در مقابل وسوسه به کارهایی که در نظر او ناپسند است مقاومت کنیم.‏ به علاوه،‏ می‌توانیم به این وعدهٔ او ایمان داشته باشیم که گفت:‏ «تو را هرگز رها نکنم و تو را ترک نخواهم نمود.‏» —‏ عبرانیان ۱۳:‏۵‏.‏

۱۸.‏ چرا می‌توانیم بر پیروزیمان علیه ضعفهای نفسانی اطمینان داشته باشیم؟‏

^۱۸ پولس تردیدی نداشت که در پیکار علیه ضعفهای نفسانی پیروز خواهد شد.‏ او خود را انسانی درمانده و بی‌دفاع در مقابل امیال نفسانی نمی‌پنداشت.‏ پولس گفت:‏ «من چنین می‌دوم،‏ نه چون کسی که شک دارد؛‏ و مشت می‌زنم نه آنکه هوا را بزنم.‏ بلکه تن خود را زبون می‌سازم و آن را در بندگی می‌دارم،‏ مبادا چون دیگران را وعظ نمودم،‏ خود محروم شوم.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۹:‏⁠۲۶،‏ ۲۷‏)‏ ما نیز می‌توانیم در پیکار علیه جسم ناکامل پیروز شویم.‏ یَهُوَه،‏ پدر آسمانی ما مرتباً طریقهای عادل خویش را از طریق کتاب مقدس،‏ جلسات جماعت،‏ و هم‌ایمانان بالغ مسیحی به ما یادآوری می‌کند و کمک می‌کند تا در طریقها درست گام برداریم.‏ با کمک یَهُوَه می‌توانیم از پیروزیمان علیه ضعفهای نفسانی اطمینان کامل داشته باشیم!‏

آیا به خاطر می‌آوری؟‏

‏• منظور از «تفکّر جسم» چیست؟‏

‏• چگونه می‌توانیم خود را برای مقابله با وسوسه آماده کنیم؟‏

‏• برای غلبه بر وسوسه چه می‌توان کرد؟‏

‏• برای مقابله با وسوسه دعا چقدر می‌تواند به ما کمک کند؟‏

‏• چرا اطمینان داریم که پیروزی بر ضعفهای نفسانی میسر است؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۸]‏

در هیچ کجای کتاب مقدس نیامده است که ما در مقابل امیال نفسانی درمانده و بی‌دفاع هستیم

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۰]‏

گریختن از موقعیتی وسوسه‌انگیز بهترین روش برای اجتناب از گناه است