«هر گاه خدا با ما است کیست به ضدّ ما؟»
«هر گاه خدا با ما است کیست به ضدّ ما؟»
«پس به این چیزها چه گوییم؟ هر گاه خدا با ما است کیست به ضدّ ما؟» — رومیان ۸:۳۱.
۱. چه کسانی به همراه اسرائیلیان مصر را ترک کردند و چه چیزی آنها را ترغیب به این کار نمود؟
هنگامی که اسرائیلیان پس از ۲۱۵ سال اقامت در مصر، که اغلب در بردگی گذشته بود، آنجا را ترک کردند و رو به آزادی نهادند، ‹گروهی بسیار نیز همراه ایشان بیرون رفتند.› ( خروج ۱۲:۳۸) این عدهٔ غیراسرائیلی شاهد ده بلای حیرت‌انگیز بودند که باعث اغتشاش و هرج و مرج در مصر شده بود. این بلاها خدایان مصر را به استهزا در آورده بودند. در عین حال، بخصوص پس از چهارمین بلا، آنها توانایی یَهُوَه را در حمایت از امّتش مشاهده کردند. ( خروج ۸:۲۳، ۲۴) با وجود اینکه غیراسرائیلیان از مقاصد یَهُوَه شناخت محدودی داشتند ولی یک امر بر آنها مسلّم بود: خدایان مصر در حمایت از مصریان شکست خورده بودند، ولی یَهُوَه قدرت خود را برای حمایت از اسرائیلیان به اثبات رسانیده بود.
۲. چرا راحاب از جاسوسان اسرائیلی پشتیبانی نمود و چرا می‌توان گفت که در اطمینانی که به خدای آنها کرده بود خطا ننموده بود؟
۲ چهل سال بعد، درست قبل از ورود اسرائیلیان به سرزمین موعود، یوشَع که جانشین موسی شده بود، دو نفر را برای جاسوسی آن سرزمین فرستاد. آنها در آنجا با راحاب برخورد کردند که از اهالی اَریحا بود. از قرار معلوم راحاب شنیده بود که یَهُوَه در حمایت از اسرائیلیان در طی ۴۰ سال گذشته از زمانی که مصر را ترک کردند اعمال پرقدرتی انجام داده است. او می‌دانست که اگر بخواهد از خدا برکت یابد، می‌بایستی از امّت او پشتیبانی کند. به دلیل تصمیم عاقلانهٔ راحاب، هنگامی که اسرائیلیان شهر را به تصرف درآوردند، هم او نجات یافت و هم خانواده‌اش. طریق معجزه‌آسایی که آنها نجات یافتند مدرکی بود که ثابت می‌کرد خدا با آنها بود. بنابراین، راحاب در اطمینانی که به خدای اسرائیلیان کرد خطا نکرده بود. — یوشَع ۲:۱، ۹-۱۳؛ ۶:۱۵-۱۷، ۲۵.
۳. الف) عیسی در نزدیکی شهر بازسازی شدهٔ اَریحا چه معجزه‌ای نمود و رهبران مذهبی یهودی چه عکس‌العملی از خود نشان دادند؟ ب) برخی از یهودیان، و بعداً برخی از غیریهودیان، چه ارزیابیی نمودند؟
۳ پانزده قرن بعد، عیسی مسیح در نزدیکی شهر اَریحا که بازسازی شده بود، یک گدای کور را شفا داد. ( مَرقُس ۱۰:۴۶-۵۲؛ لوقا ۱۸:۳۵-۴۳) این مرد از عیسی تمنا نمود تا به او رحم کند. تقاضای او نشان داد که قبول دارد عیسی از حمایت خدا برخوردار است. از جهت دیگر، رهبران مذهبی یهودی و پیروانشان به طور کلی از قبول معجزات عیسی به عنوان مدرکی که ثابت می‌کرد که او خواست خدا را به انجام می‌رساند سر باز زدند و از او ایراد گرفتند. ( مَرقُس ۲:۱۵، ۱۶؛ ۳:۱-۶؛ لوقا ۷:۳۱-۳۵) حتی هنگامی که با واقعیت رستاخیز عیسی پس از اینکه او را به قتل رساندند مواجه شدند، نمی‌خواستند اذعان کنند که این کار از جانب خدا است. در عوض، آنها در اذیت و آزار پیروان عیسی پیشقدم شدند و سعی کردند مانع فعالیت ایشان در دادن «بشارت عیسی» شوند. ولی برخی از یهودیان و بعداً بسیاری از غیریهودیان، به این رویدادها توجه نموده آنها را بدرستی ارزیابی نمودند. برای آنها واضح بود که خدا رهبران حق‌به‌جانب یهودی را رد نموده و از پیروان متواضع عیسی مسیح حمایت می‌کند. — اعمال ۱۱:۱۹-۲۱.
امروزه چه کسانی از حمایت خدا برخوردارند؟
۴، ۵. الف) چه نظراتی در مورد انتخاب دین وجود دارد؟ ب) برای تشخیص دین حقیقی مهمترین سؤالی که باید از خود بکنیم چیست؟
۴ در یک مصاحبهٔ اخیر تلویزیونی، در جواب سؤالی که از یک پیشوای دینی‌شد، او گفت: «من بر این موضوع تأکید می‌کنم که اگر انسانها با زندگی بر طبق آیین یک دین اشخاص بهتری شوند، نشان می‌دهد که آن دین حق است.» باید اذعان کرد که دین حقیقی انسانها را بهتر می‌کند. ولی آیا فقط به دلیل بهتر شدن انسانها می‌توان گفت که از حمایت خدا برخوردار است؟ آیا این تنها مِلاکی است که می‌توان با آن دین حقیقی را معین کرد؟
۵ البته، همهٔ ما به ارزش داشتن حق انتخاب، که شامل آزادی در انتخاب دین می‌شود واقف هستیم. ولی داشتن این حق، انتخاب صحیح را ضمانت نمی‌کند. مثلاً، برخی از مردم بر اساس تعداد پیروان، ثروت و یا رسوم پرشکوه و روابط خانوادگی، دین یا مذهبی را برای خود انتخاب می‌کنند. ولی هیچیک از اینها دلیل خوبی برای بر حق بودن یا نبودن یک دین یا مذهب نمی‌شود. مهمترین سؤالی که می‌توانیم در این رابطه بکنیم این است: کدام دین پیروانش را ترغیب می‌کند تا ارادهٔ خدا را به انجام برسانند و شواهد محکمی برای حمایت الهی ارائه می‌دهد تا مریدان آن بتوانند با اطمینان بگویند، «خدا با ما است»؟
۶. کدام گفتهٔ عیسی اختلاف بین دین حقیقی و کاذب را بر ما روشن می‌کند؟
۶ عیسی برای تشخیص پرستش حقیقی از دروغین، قاعده‌ای پایه‌گزاری نمود. او گفت: «از انبیای کَذَبِه احتراز کنید، که به لباس میشها نزد شما می‌آیند ولی در باطن، گرگان درنده می‌باشند. ایشان را از میوه‌های ایشان خواهید شناخت.» ( متّیٰ ۷:۱۵، ۱۶؛ مَلاکی ۳:۱۸) خوب است که برخی از «میوه‌ها» یا ثمراتی را که علامات مشخصهٔ دین حقیقی هستند مرور کنیم و اگر در این کار صداقت نشان دهیم می‌توانیم تشخیص دهیم که چه کسانی از حمایت خدا برخوردارند.
علامات مشخصهٔ کسانی که مورد حمایت خدا قرار دارند
۷. تعلیم دادن آنچه بر اساس کتاب مقدس است به چه معنی می‌باشد؟
۷ تعلیماتشان بر اساس کتاب مقدس است. عیسی گفت: «تعلیم من از من نیست، بلکه از فرستندهٔ من. اگر کسی بخواهد ارادهٔ او را به عمل آرد، دربارهٔ تعلیم خواهد دانست که از خدا است یا آنکه من از خود سخن می‌رانم.» او همچنین گفت: «کسی که از خدا است، کلام خدا را می‌شنود.» ( یوحنّا ۷:۱۶، ۱۷؛ ۸:۴۷) پس منطقی‌است که برای برخورداری از حمایت خدا باید فقط آنچه را او در کلام خود آشکار نموده است تعلیم داد و تعلیماتی را که بر اساس حکمت انسانی و یا تشریفات است رد کرد. — اِشَعْیا ۲۹:۱۳؛ متّیٰ ۱۵:۳-۹؛ کُولُسیان ۲:۸.
۸. چرا استفاده از نام خدا در پرستش از اهمیت بسیار برخوردار است؟
۸ نام خدا را که یَهُوَه است استفاده می‌کنند و آن را به دیگران می‌شناسانند. اِشَعْیا چنین نبوت کرد: «در آن روز خواهید گفت: ‹خداوند [یَهُوَه] را حمد گویید و نام او را بخوانید و اعمال او را در میان قوم‌ها اعلام کنید و ذکر نمایید که اسم او متعال می‌باشد. برای خداوند بسرایید زیرا کارهای عظیم کرده است و این در تمامی زمین معروف است.› » ( اِشَعْیا ۱۲:۴، ۵) عیسی به پیروانش آموخت تا چنین دعا کنند: «ای پدر ما که در آسمانی، نام تو مقدّس باد.» ( متّیٰ ۶:۹) بنابراین، مسیحیان یهودی یا غیریهودی به عنوان «قومی به نام [خدا]» می‌بایستی خدا را خدمت می‌کردند. ( اعمال ۱۵:۱۴) بدیهی است که خدا از حمایت کسانی که «به نام» او افتخار می‌کنند خشنود می‌باشد.
۹. الف) چرا شادی خصوصیت برجستهٔ پیروان دین حقیقی است؟ ب) اِشَعْیا وجه اختلافی را که بین دین حقیقی و کاذب وجود دارد چگونه شرح می‌دهد؟
۹ آنها شخصیت شاد خدا را منعکس می‌کنند. از آنجا که یَهُوَه خدا نگارندهٔ بشارت «انجیل» است «خدای متبارک» یا شادی می‌باشد. ( ۱تیموتاؤس ۱:۱۱) بنابراین پرستندگانش نمی‌توانند همیشه انسانهای غمگین و یا بدبینی باشند. مسیحیان حقیقی با وجود فشارها و مشکلات شخصی شادی خود را حفظ می‌کنند زیرا مرتباً از سفرهٔ غنی غذاهای روحانی تغذیه می‌نمایند. اِشَعْیا آنها را با کسانی که پرستش کاذب دارند مقایسه می‌کند: «خداوند یَهُوَه می‌گوید: ‹بندگان من خواهند خورد امّا شما گرسنه خواهید بود اینک بندگانم خواهند نوشید امّا شما تشنه خواهید بود. همانا بندگانم شادی خواهند کرد امّا شما خجل خواهید گردید. اینک بندگانم از خوشی دل، ترنّم خواهند نمود امّا شما از کدورت دل، فریاد خواهید نمود و از شکستگی روح، ولوله خواهید کرد.› » — اِشَعْیا ۶۵:۱۳، ۱۴.
۱۰. کسانی که دارای دین حقیقی هستند چگونه از یادگیری بر اساس تجربه‌های بد و اشتباه خود پرهیز می‌کنند؟
۱۰ رفتار و اعمال آنها بر اساس اصول کتاب مقدس است. «به تمامی دل خود بر [یَهُوَه] توکل نما و بر عقل خود تکیه مکن.» امثال به ما توصیه می‌کند: «در همهٔ راههای خود او را بشناس، و او طریقهایت را راست خواهد گردانید.» ( امثال ۳:۵، ۶) خدا از کسانی حمایت می‌کند که برای راهنمایی به او چشم دوخته‌اند و به تئوریهای ضد و نقیض بشر که عاری از حکمت خدایی است روی نیاورده‌اند. تا حدی که شخص بر طبق کلام خدا زندگی کند از یادگیری از تجربه‌های بد و اشتباه خود مبرا خواهد بود. — مزمور ۱۱۹:۳۳؛ ۱قُرِنتیان ۱:۱۹-۲۱.
۱۱. الف) چرا اعضای دین حقیقی را نمی‌توان به دو گروه روحانی و عوام تجزیه کرد؟ ب) کسانی که مسئولیت شبانی امّت خدا را به عهده دارند چه سرمشقی برای آنان هستند؟
۱۱ آنها به شکل جماعت مسیحیان قرن اول سازماندهی شده‌اند. عیسی این اصل را به جای گذاشت: «شما آقا خوانده مشوید، زیرا استاد شما یکی است یعنی مسیح و جمیع شما برادرانید. و هیچ‌کس را بر زمین، پدر خود مخوانید زیرا پدر شما یکی است که در آسمان است. و پیشوا خوانده مشوید، زیرا پیشوای شما یکی است یعنی مسیح. و هر که از شما بزرگتر باشد، خادم شما بُوَد.» ( متّیٰ ۲۳:۸-۱۱) جماعتی که از برادران تشکیل شده است نمی‌تواند طبقهٔ روحانی مغروری داشته باشد که خود را نسبت به عوام برجسته‌تر می‌داند و با القاب بلندبالا خود را گرامی می‌دارد. ( ایّوب ۳۲:۲۱، ۲۲) به کسانی که شبانی گلهٔ خدا را به عهده دارند گفته شده است که این کار را ‹نه به زور بلکه به رضامندی و نه بجهت سود قبیح بلکه برغبت؛ و نه چنانکه بر قسمت‌های خود خداوندی کنند بلکه بجهت گله نمونه باشند.› ( ۱پِطْرُس ۵:۲، ۳) شبانان مسیحی واقعی از حکم کردن بر ایمان دیگران پرهیز می‌نمایند. چون همه در خدمت به خدا همکار هستند، این شبانان صرفاً سعی می‌کنند در این راه نمونه باشند. — ۲قُرِنتیان ۱:۲۴.
۱۲. خدا از کسانی که می‌خواهند از حمایتش برخوردار شوند انتظار دارد در مقابل حکومتهای بشری چه موضعی داشته باشند؟
۱۲ آنها مطیع حکومتهای بشری هستند ولی با وجود این سعی می‌کنند بی‌طرفی خود را حفظ کنند. کسی که در ‹مطیع بودن به قدرتهای برتر› قصور نماید نمی‌تواند انتظار داشته باشد که خدا از او حمایت کند. چرا؟ زیرا «که قدرتی جز از خدا نیست و آنهایی که هست از جانب خدا مرتّب شده است. حتّی هر که با قدرت مقاومت نماید، مقاومت با ترتیب خدا نموده باشد.» ( رومیان ۱۳:۱، ۲) با این همه، عیسی بر این موضوع واقف بود که امکان به وجود آمدن تضادِ منافع وجود دارد و به همین دلیل گفت: «آنچه از قیصر است، به قیصر رد کنید و آنچه از خداست، به خدا.» ( مَرقُس ۱۲:۱۷) کسانی که می‌خواهند مورد حمایت خدا قرار بگیرند باید «اوّل ملکوت خدا و عدالت او را بطلبند.» در عین حال باید از قوانین آن کشور که با مسئولیت والای آنها در قبال خدا هماهنگی دارند اطاعت کنند. ( متّیٰ ۶:۳۳؛ اعمال ۵:۲۹) عیسی در مورد شاگردان خود گفت: «ایشان از جهان نیستند چنانکه من از جهان نمی‌باشم» و با این گفته بر موضِع بی‌طرفی مسیحیان واقعی تأکید نمود. سپس او افزود: «پادشاهی من از این جهان نیست.» — یوحنّا ۱۷:۱۶؛ ۱۸:۳۶.
۱۳. در شناسایی امّت خدا، محبت چه نقشی را ایفا می‌کند؟
۱۳ آنها با ‹احسان نمودن به جمیع مردم› بی‌طرفی خود را نشان می‌دهند. ( غَلاطیان ۶:۱۰) محبت مسیحی بی‌طرف است و بین انسانها فرق نمی‌گذارد و رنگ پوست، طبقات اجتماعی، تحصیلات، ملیت و زبان را نادیده می‌گیرد. کسانی را که به جمیع مردم بخصوص به اهل ایمان خود احسان می‌کنند، مسلماً می‌توان به عنوان کسانی که مورد حمایت خدا هستند شناسایی کرد. عیسی گفت: «به همین همه خواهند فهمید که شاگرد من هستید اگر محبّت یکدیگر را داشته باشید.» — یوحنّا ۱۳:۳۵؛ اعمال ۱۰:۳۴، ۳۵.
۱۴. آیا کسانی که مورد تأیید خدا هستند لزوماً از جانب عموم نیز مورد قبول واقع می‌شوند؟ توضیح دهید.
۱۴ برای انجام ارادهٔ خدا متحمّل اذیت و آزار می‌شوند. عیسی به پیروان خود هشدار داد: «اگر مرا زحمت دادند، شما را نیز زحمت خواهند داد، اگر کلام مرا نگاه داشتند، کلام شما را هم نگاه خواهند داشت.» ( یوحنّا ۱۵:۲۰؛ متّیٰ ۵:۱۱، ۱۲؛ ۲تیموتاؤس ۳:۱۲) کسانی که مورد حمایت خدا بودند هیچ‌وقت بین عموم مردم محبوبیت نداشتند؛ مانند نوح که با ایمان خود دنیا را محکوم کرد. ( عبرانیان ۱۱:۷) امروز نیز کسانی که از حمایت خدا برخوردارند به هیچ وجه به خود این جرأت را نمی‌دهند تا از اهمیت کلام خدا بکاهند یا برای اجتناب از اذیت و آزار مصالحه نمایند. خادمان خدا تا زمانی که او را با وفاداری خدمت می‌کنند، می‌دانند که مردم «متعجب» خواهند بود و آنها را «دشنام» خواهند داد. — ۱پِطْرُس ۲:۱۲؛ ۳:۱۶؛ ۴:۴.
هنگام ارزیابی شواهد فرا رسیده است!
۱۵، ۱۶. الف) چه سؤالاتی به ما در شناسایی دینی که مورد حمایت خدا است کمک می‌کنند؟ ب) میلیونها نفر به چه نتیجه‌ای رسیده‌اند و چرا؟
۱۵ از خودتان بپرسید، ‹کدام گروه مذهبی برای پایبند بودن به کلام خدا شناخته شده است، حتی وقتی تعلیماتی که می‌دهد با عقاید اغلب مردم مغایرت دارد؟ چه گروهی بر اهمیت نام خدا تأکید می‌کند و برای شناسایی خود از آن استفاده می‌نماید؟ چه کسانی با خوشبینی فقط به ملکوت خدا برای رفع مشکلات بشر اشاره می‌کنند؟ چه کسانی حتی اگر مردم آنها را اُمُّل بخوانند، در اخلاق و رفتار خود از اصول کتاب مقدس پیروی می‌کنند؟ چه گروهی برای نداشتن طبقهٔ روحانی شناخته شده است و همهٔ اعضایش در کار موعظه شرکت می‌کنند؟ چه کسانی با اینکه در فعالیتهای سیاسی شرکت نمی‌کنند، برای مطیع قانون بودن مورد تحسین قرار گرفته‌اند؟ چه کسانی برای تعلیم دیگران در مورد خدا و مقاصدش از وقت و بودجهٔ خود مایه می‌گذارند؟ و با وجود همهٔ این نکات مثبت، هنوز مورد تحقیر، تمسخر و اذیت و آزار قرار می‌گیرند؟›
۱۶ میلیونها نفر در سرتاسر جهان شواهد موجود را ارزیابی کرده و به این نتیجه رسیده‌اند که دین حقیقی را فقط نزد شاهدان یَهُوَه می‌توان یافت. آنها بر اساس تعلیمات شاهدان یَهُوَه و طرز رفتارشان و همچنین فوایدی که از دین ایشان عایدشان شده است به این نتیجه رسیده‌اند. ( اِشَعْیا ۴۸:۱۷) همانطور که در زَکَرِیّا ۸:۲۳ نبوت شده است، میلیونها نفر می‌گویند: «همراه شما می‌آییم زیرا شنیده‌ایم که خدا با شما است.»
۱۷. چرا وقتی شاهدان یَهُوَه ادعا می‌کنند که دارای دین حقیقی هستند، نشان جسارتشان نمی‌باشد؟
۱۷ وقتی شاهدان یَهُوَه می‌گویند از حمایت خدا برخوردارند آیا نشان جسارتشان می‌باشد؟ در واقع، ادعایی که آنها می‌کنند همانند ادعای اسرائیلیانی است که در مصر زندگی می‌کردند. آنها با وجود اعتقاداتی که مصریان داشتند ادعا می‌کردند که از حمایت خدا برخوردارند؛ و یا وقتی که مسیحیان قرن اول ادعا می‌کردند که خدا حامی‌شان است و این حمایت دیگر شامل مذهبیون یهودی نمی‌شود. حقایق امر درستی این ادعا را ثابت می‌کند. شاهدان یَهُوَه در ۲۳۵ سرزمین مشغول انجام کاری هستند که عیسی در نبوت خود گفت پیروانش در ایام آخر انجام خواهند داد: «به این بشارتِ ملکوت در تمام عالم موعظه خواهد شد تا بر جمیع امّت‌ها شهادتی شود؛ آنگاه انتها خواهد رسید.» — متّیٰ ۲۴:۱۴.
۱۸، ۱۹. الف) چرا حتی در صورت مواجه شدن با مخالفتها شاهدان یَهُوَه دلیلی برای دست کشیدن از کار موعظه‌شان ندارند؟ ب) مزمور ۴۱:۱۱، چگونه بر حمایت خدا از شاهدان تأکید می‌کند؟
۱۸ شاهدان یَهُوَه به انجام این وظیفه ادامه خواهند داد و هرگز اجازه نمی‌دهند که اذیت و آزار و یا مخالفتها مانع فعالیتهایشان شود. کار یَهُوَه باید انجام گیرد و انجام خواهد گرفت. هر گونه کوششی که در قرن گذشته برای جلوگیری از فعالیت شاهدان یَهُوَه در به انجام رسیدن کار او صورت گرفته در نهایت با شکست روبرو شده است، زیرا یَهُوَه وعده داده است: «هر آلتی که به ضدّ تو ساخته شود پیش نخواهد برد و هر زبانی را که برای محاکمه به ضدّ تو برخیزد تکذیب خواهی نمود. این است نصیب بندگان خداوند و عدالت ایشان از جانب من.» — اِشَعْیا ۵۴:۱۷.
۱۹ این واقعیت که شاهدان یَهُوَه بیش از پیش توانایی یافته‌اند و فعالیتشان با وجود مخالفتهایی که در سرتاسر دنیا با آنها شده افزایش یافته است ثابت می‌کند که یَهُوَه از آنچه می‌کنند خشنود است. داود پادشاه گفت: «از این می‌دانم که در من رغبت داری زیرا که دشمنم بر من فخر نمی‌نماید.» ( مزمور ۴۱:۱۱؛ ۵۶:۹، ۱۱) دشمنان یَهُوَه خدا هرگز نمی‌توانند بر امّتش فخر نمایند زیرا پیشوای آنها، عیسی مسیح، برای پیروزی نهایی به پیش می‌رود!
آیا می‌توانی پاسخ دهی؟
• چه کسانی در دوران باستان از حمایت خدا برخوردار بودند؟
• برخی از علامات مشخصهٔ دین حقیقی کدامند؟
• چرا شخصاً از اینکه شاهدان یَهُوَه از حمایت خدا برخوردارند مطمئن هستید؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]
[تصویر در صفحهٔ ۲۵]
کسانی که می‌خواهند از حمایت خدا برخوردار شوند تعلیماتشان باید فقط بر اساس کلام او باشد
[تصویر در صفحهٔ ۲۷]
شبانان مسیحی برای گله نمونه می‌باشند