یَهُوَه را به سبب کارهای شگفت‌انگیزش حمد گوییم!
یَهُوَه را به سبب کارهای شگفت‌انگیزش حمد گوییم!
«جان من خداوند را تمجید می‌کند، . . . زیرا آن قادر، به من کارهای عظیم کرده و نام او قدّوس است.» — لوقا ۱:۴۶-۴۹.
۱. یَهُوَه را می‌باید برای چه اعمال شگفت‌انگیزی حمد و ثنا گوییم؟
یَهُوَه را می‌باید به سبب اعمال شگفت‌انگیزش تمجید نمود. موسای نبی در شرح آزاد شدن اسرائیلیان از مصر گفت: «چشمان شما تمامی اعمال عظیمهٔ خداوند را که کرده بود، دیدند.» ( تثنیه ۱۱:۱-۷) همچنین وقتی جِبرائیل فرشته تولّد عیسی را به مریم اعلام کرد آن دختر باکره گفت: «جان من خداوند را تمجید می‌کند، . . . زیرا آن قادر، به من کارهای عظیم کرده و نام او قدّوس است.» ( لوقا ۱:۴۶-۴۹) ما شاهدان نیز یَهُوَه را به سبب اعمال شگفت‌انگیزی همچون رهایی اسرائیلیان از مصر و به وجود آوردن معجزه‌آسای نطفهٔ پسر عزیزش حمد و ثنا می‌گوییم.
۲. الف) برای انسانهای مطیع «تقدیر ازلی» خدا به چه معناست؟ ب) یوحنّا در جزیرهٔ پَطْمُس شاهد چه بود؟
۲ بسیاری از کارهای عظیم یَهُوَه در رابطه با «تقدیر ازلی» او می‌باشد. این تقدیرها همان مقاصدی است که از ابتدا برای برکت دادن انسانهای مطیع از طریق مسیح و ملکوت خود در نظر داشت. ( اَفَسُسیان ۳:۸-۱۳) یوحنّای رسول این سعادت را یافت که تحقق مرحله به مرحلهٔ این مقاصد را از دری که در یک رؤیا در مقابلش گشوده شد ملاحظه نماید. یوحنّا آوای کَرّنامانندی را شنید که می‌گفت: «به اینجا صعود نما تا اموری را که بعد از این باید واقع شود به تو بنمایم.» ( مکاشفه ۴:۱) حکومتِ روم، یوحنّای رسول را «بجهت کلام خدا و شهادت عیسی مسیح در جزیره‌ای مسمّیٰ به پَطْمُس،» تبعید کرده بود. در آن جزیره بود که یوحنّا «مکاشفهٔ عیسی مسیح» را دریافت کرد. آنچه آن رسول شنید و مشاهده کرد مطالب زیادی در خصوص مقصود ابدی خدا آشکار ساخت و بدین ترتیب برای تمام مسیحیان حقیقی نوری روحانی و تشویقی بموقع فراهم نمود. — مکاشفه ۱:۱، ۹، ۱۰.
۳. در رؤیای یوحنّا، ۲۴ پیر مظهر چه کسانی بودند؟
۳ یوحنّا از آن درِ گشوده شده در آسمان ۲۴ پیر را که بر تختها نشسته بودند و مانند پادشاهان تاج بر سر داشتند ملاحظه کرد. آنان در مقابل یَهُوَه سجده کرده گفتند: «ای خداوند، مستحقّی که جلال و اکرام و قوّت را بیابی، زیرا که تو همهٔ موجودات را آفریده‌ای و محض ارادهٔ تو بودند و آفریده شدند.» ( مکاشفه ۴:۱۱) آن پیران مظهر جمیع مسح‌شدگان رستاخیزیافتهٔ جماعت مسیحی هستند که به مقام والایی که یَهُوَه به آنها وعده داده بود نائل آمدند. و آفریده‌های شگفت‌انگیز یَهُوَه آنان را بر آن داشته است که خالق خود را تَسبیح بخوانند. ما نیز از شواهد ‹قوّت سرمدی و الوهیّت› یَهُوَه مبهوت و شگفت‌زده می‌شویم. ( رومیان ۱:۲۰) و هر چه معرفتمان از یَهُوَه و اعمال عظیمش عمیقتر می‌شود، رغبتمان به حمدگویی وی بیشتر می‌شود.
کارهای شگفت‌انگیز یَهُوَه را اعلام کن!
۴، ۵. داود با چه کلامی یَهُوَه را حمد و ثنا می‌گفت؟
۴ داودِ مزمورنویس به سبب کارهای عظیم خدا او را حمد و ثنا می‌گفت. وی در یکی از مزامیر خود چنین سرود: «خداوند را که بر صهیون نشسته است بسرایید؛ کارهای او را در میان قوم‌ها اعلان نمایید، ای خداوند بر من کرم فرموده، به ظلمی که از خصمان خود می‌کشم نظر افکن! ای که برافرازندهٔ من از درهای موت هستی! تا همهٔ تسبیحات تو را بیان کنم در دروازه‌های دختر صهیون. در نجات تو شادی خواهم نمود.» ( مزمور ۹:۱۱، ۱۳، ۱۴) هنگامی که داود نقشه‌های ساختمانی معبد را به پسر خود سلیمان سپرد در حمد و سپاسِ خدا گفت: «ای خداوند عظمت و جبروت و جلال و قوت و کبریا از آن تو است . . . ای خداوند ملکوت از آنِ تو است و تو بر همه سرْ و متعال هستی. . . . الآن ای خدای ما تو را حمد می‌گوییم و اسم مجید تو را تسبیح می‌خوانیم.» — ۱تواریخ ۲۹:۱۰-۱۳.
۵ کتاب مقدس ما را بکرّات دعوت و تشویق کرده است که همچون داود، یَهُوَه را به سبب کارهای شگفت‌انگیزش حمد و ثنا گوییم. کتاب مزامیر پر از سروده‌هایی در حمد و ستایش یَهُوَه است که تقریباً نیمی از آنها را داود سروده است. او همیشه یَهُوَه را حمد می‌گفت. ( مزمور ۶۹:۳۰) و به همین سبب از عهد باستان سروده‌های الهامی داود و دیگر مزمورنویسان در پرستش یَهُوَه در معبد خوانده می‌شدند.
۶. از کلام الهامی مزامیر چگونه فایده می‌بریم؟
۶ براستی که مزامیر چه نقش ارزنده‌ای در پرستش یَهُوَه دارد! هر گاه بر آن می‌شویم که از یَهُوَه به سبب کارهای عظیمی که برای ما انجام داده است تقدیر کنیم عموماً کلام زیبای مزامیر به ذهنمان می‌آید. مثلاً، وقتی سحرگاهان چشم به صبحی تازه می‌گشاییم بر آن می‌شویم کلامی مشابه این مزمور را به زبان آوریم: «خداوند را حمد گفتن نیکو است و به نام تو تسبیح خواندن، ای حضرت اعلیٰ. بامدادان رحمت تو را اعلام نمودن و در هر شب امانت تو را. . . . زیرا که ای خداوند مرا به کارهای خودت شادمان ساخته‌ای. به سبب اعمال دستهای تو ترنم خواهم نمود.» ( مزمور ۹۲:۱-۴) و یا وقتی بر مانعی که در راه پیشرفت روحانی ما قرار گرفته چیره می‌شویم، می‌توانیم خرسندی خود را با این کلام ابراز کنیم: «بیایید خداوند را بسراییم و صخره نجات خود را آواز شادمانی دهیم! به حضور او با حمد نزدیک بشویم! و با مزامیر او را آواز شادمانی دهیم!» — مزمور ۹۵:۱، ۲.
۷. الف) در مورد بسیاری از سرودهایی که مسیحیان می‌خوانند چه نکتهٔ جالبی وجود دارد؟ ب) به چه دلیل خوب است که از آغاز تا پایان برنامه در جلسات حضور داشته باشیم؟
۷ وقتی در جماعت، مجمع و کنگره سرود می‌خوانیم در واقع یَهُوَه را حَمد می‌گوییم. و جالب است که بدانیم بسیاری از این سرودها بر پایهٔ موضوعات الهام‌شدهٔ کتاب مزمور می‌باشد. چقدر خوشحالیم که امروزه نیز سرودهایی دلنشین در حمد و ثنای یَهُوَه برای ما تهیه و تنظیم شده است. به همین دلیل، خوب است که همیشه قبل از شروع برنامه به جلسه بیاییم و تا پایانِ آخرین دعا بمانیم و هم‌صدا با هم‌ایمانانمان، یَهُوَه را با این سرودها حمد و ثنا گوییم.
«نام خداوند را تسبیح بخوانید!»
۸. «هلّلویاه» به چه معناست؟
۸ «هلّلویاه» واژه‌ای عبرانی به معنای «یاه را تسبیح بخوانید» است نیز تلویحاً به حمد و ثنای یَهُوَه اشاره دارد. مزمورنویس در مزمور ۱۳۵:۱-۳ صمیمانه به ما تأکید کرده است: «هلّلویاه، نام خداوند را تسبیح بخوانید! ای بندگان خداوند تسبیح بخوانید! ای شما که در خانهٔ خداوند می‌ایستید، در صحن‌های خانهٔ خدای ما. هلّلویاه، زیرا خداوند نیکو است! نام او را بسرایید زیرا که دلپسند است.»
۹. چه چیزی ما را بر آن می‌دارد تا یَهُوَه را حمد و و سپاس گوییم؟
۹ وقتی در بحر خلقت شگفت‌انگیز یَهُوَه می‌رویم، وقتی به آنچه برای ما انسانها کرده است فکر می‌کنیم، وقتی بر معجزاتی که برای امّت باستانی‌اش صورت داد تأمل می‌کنیم، و وقتی بر وعده‌های عظیم او به نوع بشر تعمق می‌کنیم با دلی مالامال از قدردانی خدای خود را حمد و سپاس می‌گوییم.
۱۰، ۱۱. چرا هستی‌مان ما را به حمد و ثنای یَهُوَه وامی‌دارد؟
۱۰ آیا هستی ما خود دلیل کافی برای حمد و ثنای یاه نیست؟ داود چنین سرود: «[ای یَهُوَه] تو را حمد خواهم گفت زیرا که به طور مَهیب و عجیب ساخته شده‌ام. کارهای تو عجیب است و جان من این را نیکو می‌داند.» ( مزمور ۱۳۹:۱۴) براستی که یَهُوَه ما را ‹به طور عجیبی ساخته است.› او انسان را از نعمتهای بزرگی چون بینایی، شنوایی، و تفکر برخوردار کرده است. پس چقدر بجاست که در زندگی راه و روشی را برگزینیم که خالقمان را جلال دهد؟ پولس نیز در اشاره به همین موضوع گفت: «پس خواه بخورید، خواه بنوشید، خواه هر چه کنید، همه را برای جلال خدا بکنید.» — ۱قُرِنتیان ۱۰:۳۱.
۱۱ کسی که به یَهُوَه محبت واقعی دارد برای جلال او از هیچ کاری فروگذار نیست. عیسی در اشاره به اولین حکم الهی گفت: «خداوند خدای خود را به تمامی دل و تمامی جان و تمامی خاطر و تمامی قوّت خود محبّت نما.» ( مَرقُس ۱۲:۳۰؛ تثنیه ۶:۵) پس باید یَهُوَه را که خالق و عطاکنندهٔ «هر بخشندگیِ نیکو و هر بخششِ کامل» است دوست بداریم و او را حمد و ثنا گوییم. ( یعقوب ۱:۱۷؛ اِشَعْیا ۵۱:۱۳؛ اعمال ۱۷:۲۸) اوست که به ما قوای جسمانی، قوهٔ درایت، و معنویت و تمام دیگر خصوصیات و استعدادها را داده است. چنین آفریدگاری براستی مستحق محبت و جلال است!
۱۲. در خصوص اعمال عظیم یَهُوَه و مزمور ۴۰:۵ چه احساسی می‌کنیم؟
۱۲ آری، چه بسیارند کارهای عظیم یَهُوَه که دل ما را از محبت لبریز می‌سازند و ما را بر آن می‌دارند که او را حمد و ثنا گوییم! داود گفت: «ای یَهُوَه خدای ما چه بسیار است کارهای عجیب که تو کرده‌ای و تدبیرهایی که برای ما نموده‌ای. در نزد تو آنها را تقویم نتوان کرد، اگر آنها را تقریر و بیان بکنم، از حد شمار زیاده است.» ( مزمور ۴۰:۵) نه داود قادر بود همهٔ اعمال شگفت‌انگیز یَهُوَه را بشمارد، نه ما قادر به این کار خواهیم بود. اما بجاست با هر یادآوری کارهای‌عظیم یَهُوَه او را حمد و ثنا گوییم.
اعمالی در رابطه با مقصود ابدی یَهُوَه
۱۳. چرا امید ما با کارهای عظیم یَهُوَه رابطهٔ مستقیم دارد؟
۱۳ امید ما به آینده رابطهٔ مستقیم با کارهای عظیم و شگفت‌انگیز یَهُوَه در اجرای مقصود ابدی‌اش دارد. متعاقب تمرّد انسان در باغ عدن، یَهُوَه نبوتی بسیار امیدبخش کرد. او هنگام ابلاغ حکم محکومیت مار گفت: «عداوت در میان تو و زن، و در میان ذریّت تو و ذریّت وی می‌گذارم، او سر تو را خواهد کوبید و تو پاشنهٔ وی را خواهی کوبید.» ( پیدایش ۳:۱۵) یَهُوَه طی عملی شگفت‌انگیز نوح و خانوادهٔ او را از توفانی که موجب نابودی شرارت در سطح دنیا شد نجات داد. به این ترتیب امید به ذریّت همچنان در میان انسانهای وفادار باقی ماند. ( ۲پِطْرُس ۲:۵) همچنین وعده‌های نبوی که پس از آن به مردانی همچون ابراهیم و داود داد بینش ما را در خصوص کارهایی که از طریق آن ذریّت به تحقق می‌رساند افزایش می‌دهد. — پیدایش ۲۲:۱۵-۱۸؛ ۲سموئیل ۷:۱۲.
۱۴. بزرگترین و شگفت‌انگیزترین کاری که یَهُوَه برای انسانها انجام داده است چیست؟
۱۴ بزرگترین و شگفت‌انگیزترین عمل یَهُوَه دادن یگانه پسرِ مولودِ خود عیسی مسیح، یعنی همان ذریّت موعود، به عنوان فدیه بود. ( یوحنّا ۳:۱۶؛ اعمال ۲:۲۹-۳۶) فدیه شالودهٔ مصالحه با خدا را فراهم ساخت. ( متّیٰ ۲۰:۲۸؛ رومیان ۵:۱۱) یَهُوَه اولین کسانی را که با او مصالحه کردند در جماعت مسیحی که در پَنطیکاست سال ۳۳ د.م. پایه گذاری شد گرد هم آورد. آنان با کمک روح‌القدس در سطح وسیعی به موعظه پرداخته و به مردم بشارت می‌دادند که مرگ و رستاخیز عیسی راه را در مقابل انسانهای مطیع برای کسب برکاتی عظیم تحت حکمرانی ملکوت آسمانی خدا گشوده است.
۱۵. در زمان حاضر یَهُوَه چه کار شگفت‌انگیزی انجام داده است؟
۱۵ در زمان ما، یَهُوَه به نحو شگفت‌انگیزی آخرین مسح‌شدگان را نیز گرد آورد. بادهای مخرب نگه داشته شدند تا باقی‌ماندگانِ ۰۰۰,۱۴۴ نفر که با مسیح در آسمان حکمروایی خواهند کرد مهر بخورند. ( مکاشفه ۷:۱-۴؛ ۲۰:۶) یَهُوَه کاری کرد که مسیحیان مسح‌شده از بندگی روحانی «بابل عظیم،» امپراتوری دین کاذب رهایی یابند. ( مکاشفه ۱۷:۱-۵) رهایی آنان در سال ۱۹۱۹ و حمایتهای یَهُوَه این امکان را برای این مسح‌شدگان فراهم ساخت تا پیش از نابودی قریب‌الوقوعِ این سیستم شریر طی «مصیبت عظیم،» بتوانند بدرخشند و شهادت آخر را به جهانیان اعلام کنند. — متّیٰ ۲۴:۲۱؛ دانیال ۱۲:۳؛ مکاشفه ۷:۱۴.
۱۶. در نتیجهٔ اعلام جهانی بشارت ملکوت اکنون شاهد چه چیزی هستیم؟
۱۶ شاهدان مسح‌شدهٔ یَهُوَه غیورانه در اعلام جهانی بشارت ملکوت پیشقدم شدند. در نتیجه، اکنون شمار رو به افزایشی از «گوسفندان دیگر» نیز یَهُوَه را پرستش می‌کنند. ( یوحنّا ۱۰:۱۶) چقدر خوشحالیم که هنوز حلیمان زمین این فرصت خجسته را دارند که با ما در پرستش یَهُوَه شرکت کنند. آنهایی که دعوت الهی را می‌شنوند و ‹می‌آیند،› در آینده از مصیبت عظیم نجات خواهند یافت و تا ابد این سعادت را خواهند داشت که یَهُوَه را حمد و ثنا گویند. — مکاشفه ۲۲:۱۷.
هزاران نفر به پرستش حقیقی روی می‌آورند
۱۷. الف) یَهُوَه در خصوص موعظهٔ بشارت چه اعمال عظیمی صورت می‌دهد؟ ب) زَکَرِیّا ۸:۲۳ چگونه در حال تحقق است؟
۱۷ یَهُوَه اکنون در خصوص فعالیت موعظه در حال انجام کارهایی عظیم و شگفت‌انگیز است. ( مَرقُس ۱۳:۱۰) او در سالهای اخیر، ‹ دروازهٔ بزرگ و کارسازی را باز کرد.› ( ۱قُرِنتیان ۱۶:۹) یَهُوَه این امکان را به وجود آورد تا بشارت در بسیاری از مناطقی که مدتها مخالفان حقیقت تحت سیطرهٔ خود داشتند موعظه شود. بسیاری از انسانهایی که در تاریکی روحانی بودند به پرستش یَهُوَه روی آوردند. در واقع آنان تحقق این نبوتند که می‌گوید: «یَهُوَه صبایوت چنین می‌گوید در آن روزها ده نفر از همهٔ زبانهای امّت‌ها به دامن شخص یهودی چنگ زده، متمسّک خواهند شد و خواهند گفت همراه شما می‌آییم زیرا شنیده‌ایم که خدا با شما است.» ( زَکَرِیّا ۸:۲۳) در اینجا منظور از «شما،» یهودیان روحانی یا همان باقی‌ماندگان مسیحیان مسح‌شده در روزگار ما می‌باشند. از آنجایی که عدد ده معمولاً معرف کاملیت در امور زمینی است، «ده نفر» به «گروه عظیمی» اشاره می‌کند که عیسی آنها را با «اسرائیل خدا» معاشر و همنشین ساخت تا با هم «یک گله» را تشکیل دهند. ( مکاشفه ۷:۹، ۱۰؛ غَلاطیان ۶:۱۶) دیدن این شمار عظیم پرستندگان یَهُوَه که با هم به خدمتی مقدس مشغول هستند چه سعادت عظیمی است!
۱۸، ۱۹. چه شواهدی در دست است که نشان می‌دهد یَهُوَه فعالیت موعظه را برکت می‌دهد؟
۱۸ چقدر هیجان‌انگیز است که می‌بینیم در کشورهایی که زمانی شدیداً تحت تسلّط دین کاذب بود و به نظر می‌رسید مردم آنجا هرگز به پیام بشارت روی خوش نشان نخواهند داد اکنون در برخی دهها هزار و در برخی دیگر صدها هزار نفر پرستش حقیقی را با دل و جان پذیرفته‌اند. وقتی به فهرست آخرین «سالنامهٔ شاهدان یَهُوَه» ( انگل.) مراجعه می‌کنیم مشاهدهٔ شمار کشورهایی که از صد هزار تا حدود یک میلیون مبشر دارند بخوبی نشانگر برکت یَهُوَه بر فعالیت موعظهٔ ملکوت می‌باشد. — امثال ۱۰:۲۲.
۱۹ ما شاهدان یَهُوَه خدایمان را حمد و سپاس می‌گوییم، زیرا که به زندگی‌مان مفهوم بخشیده، کاری پراجر در خدمت به خود به ما ارزانی داشته، و آینده‌ای درخشان پیش روی‌مان قرار داده است. اکنون مشتاقانه در انتظار تحقق وعده‌های الهی مصمم هستیم که ‹خویشتن را در محبّت خدا محفوظ بداریم و منتظر حیات جاودانی باشیم.› ( یهودا ۲۰، ۲۱) مشاهدهٔ گروه عظیمی بالغ بر ۰۰۰,۰۰۰,۶ نفر که یَهُوَه را حمد می‌گویند چقدر مایهٔ شادی است! باقی‌ماندهٔ مسح‌شدگان و این گروه عظیم از گوسفندان دیگر را یَهُوَه رهین برکات خود نموده و در بیش از ۰۰۰,۹۱ جماعت در ۲۳۵ سرزمین سازمان داده است. از طریق تلاشهای خستگی‌ناپذیر «غلام امین و دانا» همهٔ اینها بخوبی با خوراک روحانی تغذیه می‌شوند. ( متّیٰ ۲۴:۴۵) این سازمان پیشرو و تئوکراتیک از طریق ۱۱۰ دفتر شعبه، با محبت تمام فعالیتهای ملکوت را اداره می‌کند. از یَهُوَه سپاسگزاریم که امّت خود را برانگیخت تا ‹از مایملک خود او را تکریم نمایند.› ( امثال ۳:۹، ۱۰) بدین ترتیب دفاتر شعبه، چاپخانه‌ها، مجتمعات بیت‌ئیل، خانه‌های میسیونری، سالنهای ملکوت و مجمع بنا شده‌اند تا موجب پیشبرد فعالیتهای ملکوت گردند.
۲۰. تعمق بر اعمال عظیم و شگفت‌انگیز یَهُوَه چه تأثیری بر ما می‌گذارد؟
۲۰ غیر ممکن است بتوانیم کلیهٔ اعمال شگفت‌انگیز پدر آسمانی‌مان را برشماریم. مشاهدهٔ این همه شگفتیها هر انسان صادقی را برمی‌انگیزد تا به صف حمدگویان یَهُوَه بپیوندد. پس بیاییم با شادی بسراییم: «هلّلویاه! خداوند را از آسمان تسبیح بخوانید! در اعلیٰ‌علّیّین او را تسبیح بخوانید! ای همهٔ فرشتگانش او را تسبیح بخوانید. . . . ای جوانان و دوشیزگان نیز و پیران و اطفال. نام خداوند را تسبیح بخوانند، زیرا نام او تنها متعال است و جلال او فوق زمین و آسمان.» ( مزمور ۱۴۸:۱، ۲، ۱۲، ۱۳) آری، بیاییم یَهُوَه را که عامل کارهای شگفت‌انگیز است تا ابد حمد و ثنا گوییم!
چگونه پاسخ می‌دهی؟
• برخی از کارهای شگفت‌انگیز خدا کدامند؟
• چرا بر آن می‌شوی که یَهُوَه را حمد و ثنا گویی؟
• چرا امید ما با کارهای عظیم خدا رابطهٔ مستقیم دارد؟
• یَهُوَه در خصوص موعظهٔ بشارت ملکوت چه کارهای شگفت‌انگیزی انجام داده است؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]
[تصویر در صفحهٔ ۱۲]
آیا با تمام وجود به خواندن سرودهای حمد یَهُوَه می‌پردازیم؟