شنوندگان فراموشکار نباشیم

‏«کنندگانِ کلام باشید نه فقط شنوندگان که خود را فریب می‌دهند.‏»—‏ یعقوب ۱:‏⁠۲۲‏.‏

۱.‏ اسرائیلیان باستان سعادت دیدن چه معجزاتی را داشتند؟‏

‏«فراموش‌نشدنی» براستی واژهٔ مناسبی برای آیات و معجزاتی است که یَهُوَه در مصر صورت داد.‏ هر یک از آن ده بلا و بادهایی که دریای سرخ را شکافت و موجب رهایی حیرت‌آور اسرائیلیان شد حقیقتاً معجزاتی عظیم و مهیب بودند.‏ (‏ تثنیه ۳۴:‏۱۰-‏۱۲‏)‏ اگر تو شاهد آن رویدادها می‌بودی،‏ آیا هرگز کنندهٔ آن کارهای عظیم را فراموش می‌کردی؟‏ با این حال،‏ مزمورنویس در مورد اسرائیلیان چنین می‌گوید:‏ «خدای نجات‌دهندهٔ خود را فراموش کردند که کارهای عظیم در مصر کرده بود.‏ و اعمال عجیبه را در زمین حام و کارهای ترسناک را در بحر قلزم.‏» —‏ مزمور ۱۰۶:‏۲۱،‏ ۲۲‏.‏

۲.‏ اسرائیلیان با رفتار خود چگونه نشان دادند قدردانی‌شان از کارهای عظیم خدا کوتاه‌مدت است؟‏

^۲ اسرائیلیان وقتی از دریای سرخ عبور نمودند «از خداوند ترسیدند،‏ و به خداوند ‏.‏ .‏ .‏ ایمان آوردند.‏» (‏ خروج ۱۴:‏۳۱‏)‏ مردان اسرائیلی با موسی همصدا شده،‏ یَهُوَه را سرود حمد و پیروزی خواندند،‏ و زنان اسرائیلی با مریم دفها گرفته،‏ به رقص پرداختند.‏ (‏ خروج ۱۵:‏⁠۱،‏ ۲۰‏)‏ اسرائیلیان براستی تحت تأثیر کارهای عظیم یَهُوَه قرار گفته بودند.‏ امّا قدردانی ایشان نسبت به خالق آن عجایب کوتاه‌مدت بود،‏ زیرا اندکی بعد چنان رفتاری از آنان سر زد که گویی همه چیز را فراموش کرده‌اند و به نِسیان دچار شده‌اند.‏ آنان به یَهُوَه زبان به گِله و شکایت گشودند و شماری حتّی مرتکب بت‌پرستی و فساد جنسی شدند.‏ —‏ اعداد ۱۴:‏۲۷؛‏ ۲۵:‏⁠۱-‏۹‏.‏

عامل فراموشی چیست؟‏

۳.‏ به سبب سرشت ناکاملمان ممکن است چه چیزی را فراموش کنیم؟‏

^۳ ناسپاسی اسرائیلیان با وجود آن همه معجزات الٰهی براستی تعجّب‌آور بود.‏ چنین احساسی ممکن است در ما نیز به وجود آید!‏ اگرچه ما شاهد آن معجزات الٰهی نبوده‌ایم،‏ لیکن در رابطهٔ میان ما و یَهُوَه نیز مسلّماً لحظاتی فراموش‌نشدنی وجود داشته است؛‏ لحظات شادی‌آور و به یاد ماندنیی همچون وقتی که حقایق کلام خدا بر دلمان نشست،‏ وقتی با دعا خود را به یَهُوَه وقف کردیم و در آب تعمید مسیحی گرفتیم،‏ و یا وقتی دست قوی یَهُوَه را در موقعیتهای دیگر زیر بازوی خویش حس نمودیم.‏ (‏ مزمور ۱۱۸:‏۱۵‏)‏ فراتر از همهٔ اینها،‏ مرگ قربانی‌گونهٔ پسر خدا،‏ عیسی مسیح است که از طریق آن امید به رستگاری در ما دمیده شد.‏ (‏ یوحنّا ۳:‏⁠۱۶‏)‏ لیکن،‏ به سبب سرشت ناکاملمان،‏ وقتی میلی نابجا و یا نگرانیهای زندگی بر ما قالب می‌شوند ممکن است نیکوییهای یَهُوَه را راحت فراموش کنیم.‏

۴،‏ ۵.‏ الف)‏ یعقوب در خصوص خطری که شنوندگان فراموشکار را تهدید می‌کند چه هشداری داد؟‏ ب)‏ مَثَل یعقوب در مورد آینه چه کاربردی دارد؟‏

^۴ یعقوب،‏ برادر ناتنی عیسی،‏ در رساله‌ای به برادران مسیحی خود در خصوص خطری که شنوندگان فراموشکار را تهدید می‌کند هشدار داده،‏ گفت:‏ «کنندگانِ کلام باشید نه فقط شنوندگان که خود را فریب می‌دهند.‏ زیرا اگر کسی کلام را بشنود و عمل نکند،‏ شخصی را ماند که صورت طبیعیِ خود را در آینه می‌نگرد.‏ زیرا خود را نگریست و رفت و فوراً فراموش کرد که چطور شخصی بود.‏» (‏ یعقوب ۱:‏⁠۲۲-‏۲۴‏)‏ منظور یعقوب از این سخنان چه بود؟‏

 ^۵ معمولاً صبح که از خواب برمی‌خیزیم نگاهی به آینه می‌اندازیم تا بتوانیم ظاهر خود را اصلاح کنیم.‏ امّا همینکه به کارهای روزانه‌مان می‌پردازیم و ذهنمان با امور دیگر مشغول می‌شود دیگر به تصویر خود که در آینه دیده بودیم فکر نمی‌کنیم.‏ این موضوع ممکن است در مورد روحانیّت ما نیز مصداق پیدا کند.‏ وقتی در آینهٔ کلام خدا نگاه می‌کنیم تصویر روحانی خود را با تصویری که یَهُوَه از ما انتظار دارد به قیاس می‌آوریم و ضعفها و نقصهای خود را به عیان در آن می‌بینیم.‏ چنین مشاهده‌ای در حقیقت باید ما را بر آن دارد تا ضعفهایمان را اصلاح کنیم.‏ امّا گاهی اوقات با آغاز فعالیتهای روزانه و بروز پاره‌ای مشکلات تصویر مذکور از خاطرمان محو می‌گردد و دیگر به موضوعات روحانی فکر نمی‌کنیم.‏ (‏ متّیٰ ۵:‏۳؛‏ لوقا ۲۱:‏۳۴‏)‏ گویی تمام نیکوییهایی را که خدا در حق ما کرده است فراموش کرده‌ایم.‏ بدین ترتیب تمایلات گناهکارانه‌مان براحتی بر ما قالب می‌گردند.‏

۶.‏ مرور کدام آیات به ما کمک می‌کند تا کلام یَهُوَه را فراموش نکنیم؟‏

^۶ پولس رسول در رسالهٔ اوّل خود به قُرِنتیان،‏ به اسرائیلیان فراموشکار در بیابان اشاره کرد.‏ مسیحیان قرن اوّل از سخنان پولس فایده بسیار بردند.‏ مرور آن سخنان به ما نیز کمک می‌کند تا کلام یَهُوَه را فراموش نکنیم.‏ در اینجا می‌خواهیم آیات ۱ تا ۱۲ از باب دهمِ رسالهٔ اوّل قُرِنتیان را بررسی کنیم.‏

ترک کردن امیال دنیوی

۷.‏ اسرائیلیان شاهد چه گواه آشکاری از محبّت یَهُوَه بودند؟‏

^۷ آنچه پولس در مورد اسرائیلیان ذکر کرد برای مسیحیان بسیار عبرت‌آمیز بود.‏ وی در بخشی از سخنان خود گفت:‏ «ای برادران نمی‌خواهم شما بی‌خبر باشید از اینکه پدران ما همه زیر ابر بودند و همه از دریا عبور نمودند.‏ و همه به موسی تعمید یافتند،‏ در ابر و در دریا.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏⁠۱-‏۴‏)‏ در زمان موسی اسرائیلیان شاهد تجلیّات قدرت الٰهی بودند.‏ یکی از آن تجلیّات ستون ابر معجزه‌آسایی بود که آنان را از دریای سرخ عبور داد و طی روز راهنمایشان بود.‏ (‏ خروج ۱۳:‏۲۱؛‏ ۱۴:‏۲۱،‏ ۲۲‏)‏ اینها همه گواه آشکاری از محبّتهای یَهُوَه بودند.‏

۸.‏ فراموشیِ روحانیِ اسرائیلیان چه نتیجه‌ای در بر داشت؟‏

^۸ پولس در ادامه گفت:‏ «لیکن از اکثر ایشان خدا راضی نبود،‏ زیرا که در بیابان انداخته شدند.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۵‏)‏ چقدر تأسف‌انگیز!‏ اکثر اسرائیلیانی که از مصر بیرون آمدند با رفتار خود نشان دادند که صلاحیّت وارد شدن به سرزمین موعود را ندارند.‏ پس به سبب بی‌ایمانی‌شان در بیابان جان سپردند.‏ (‏ عبرانیان ۳:‏⁠۱۶-‏۱۹‏)‏ از آنچه بر اسرائیلیان گذشت چه درسی می‌آموزیم؟‏ پولس در این خصوص می‌گوید:‏ «این امور نمونه‌ها برای ما شد تا ما خواهشمند بدی نباشیم،‏ چنانکه ایشان بودند.‏» —‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۶‏.‏

۹.‏ یَهُوَه چه تدارکاتی برای اسرائیلیان ترتیب داد،‏ و عکس‌العمل آنان چه بود؟‏

^۹ در بیابان برای اسرائیلیان فعالیتها و امور روحانی فراوانی وجود داشت که می‌توانستند به آنها بپردازند.‏ یَهُوَه با آنان عهدی بسته بود و ایشان را امّت وقف‌شدهٔ خویش ساخته بود.‏ برایشان کهانت،‏ خیمه‌ای به عنوان کانون پرستش،‏ و تدارکاتی به منظور گذراندن قربانی ترتیب داده بود.‏ امّا آنان به جای آنکه از بابت این عطایای روحانی و چیزهای دیگری که یَهُوَه بدیشان می‌داد شادی کنند،‏ اجازه دادند احساس نارضایتی بر ایشان قالب آید.‏ —‏ اعداد ۱۱:‏⁠۴-‏۶‏.‏

۱۰.‏ چرا باید خدا را همواره در ذهن خود نگه داریم؟‏

^۱۰ امروزه،‏ بر خلاف آن اسرائیلیان در بیابان،‏ امّت یَهُوَه در کل مورد رضایت او می‌باشند.‏ با این حال،‏ برای فرد فرد ما اهمیّت حیاتی دارد که خدا را همواره در ذهن خود نگه داریم.‏ بدین طریق می‌توانیم بر امیال خودخواهانهٔ خویش که چون غبار افق دیدمان را تار می‌کنند فایق آییم.‏ پس می‌باید مصمّم باشیم که «بی‌دینی و شهوات دنیوی را ترک کرده،‏ با خرداندیشی و عدالت و دینداری در این جهان زیست کنیم.‏» (‏ تیطُس ۲:‏⁠۱۲‏)‏ برخی از ما که از دوران کودکی با جماعت مسیحی در معاشرت بوده‌ایم هرگز نباید تصوّر کنیم از بعضی خوشیهای زندگی محروم شده‌ایم.‏ چنانچه این گونه افکار حتّی به ذهنمان خطور نمایند بجاست فوراً به یَهُوَه و برکات شگفت‌انگیزی که برای ما در نظر دارد فکر کنیم.‏ —‏ عبرانیان ۱۲:‏⁠۲،‏ ۳‏.‏

اطاعت کامل از یَهُوَه

۱۱،‏ ۱۲.‏ چگونه ممکن است شخصی بدون آنکه تمثالی را پرستش کند بت‌پرست گردد؟‏

^۱۱ پولس به ما هشدار دیگری نیز داده،‏ گفت:‏ «نه بت‌پرست شوید،‏ مثل بعضی از ایشان،‏ چنانکه مکتوب  است:‏ ‹قوم به اکل و شرب نشستند و برای لهو و لعب برپا شدند.‏› » (‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۷‏)‏ در اینجا پولس صحبت از زمانی می‌کند که اسرائیلیان به هارون التماس کرده،‏ او را مجاب ساختند که برایشان گوساله‌ای طلایی بسازد.‏ (‏ خروج ۳۲:‏⁠۱-‏۴‏)‏ البته،‏ در میان شاهدان بسیار بعید است که شخصی به پرستش بت بپردازد.‏ امّا امیال خودخواهانه نیز مانعی برای پرستش یَهُوَه با تمام جان می‌باشند و پرداختن به آن نوعی بت‌پرستی محسوب می‌شود.‏ —‏ کُولُسیان ۳:‏۵‏.‏

^۱۲ در موقعیتی دیگر،‏ پولس صحبت از افرادی کرد که به جای اندیشیدن به امور روحانی بیشتر به امور مادّی می‌اندیشیدند.‏ وی در خصوص آن «دشمنان صلیب مسیح» نوشت:‏ ‹انجام ایشان هلاکت است و خدای ایشان شکم ایشان می‌باشد.‏› (‏ فیلِپّیان ۳:‏⁠۱۸،‏ ۱۹‏)‏ واضح است که پرستش آنان پرستش مجسمه یا تمثال نبود.‏ در واقع آنان میلِ خویشتن به مادّیات را پرستش می‌کردند.‏ البته بسیاری از امیال ما خوب و سودمند هستند.‏ یَهُوَه ما را با یک سری نیازها و توانایی لذّت بردن آفریده است.‏ لیکن کسانی که لذّت‌جویی را بر رابطهٔ خود با یَهُوَه مقدّم می‌شمارند در واقع بت‌پرستی می‌کنند.‏ —‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏⁠۱-‏۵‏.‏

۱۳.‏ از گزارش راجع به گوسالهٔ طلایی چه می‌آموزیم؟‏

^۱۳ چنانکه ذکر شد اسرائیلیان پس از ترک مصر گوساله‌ای طلایی ساختند و آن را پرستش نمودند.‏ در آن گزارش غیر از هشدار در مورد بت‌پرستی درس مهم دیگری نیز وجود دارد.‏ واضح است که اسرائیلیان حکمی روشن و مشخص را نقض کردند‏.‏ ‏(‏ خروج ۲۰:‏⁠۴-‏۶‏)‏ امّا منکر این نشدند که یَهُوَه خدایشان است.‏ آنان قربانیها را برای گوسالهٔ ریخته‌شده گذراندند و آن مناسبت را «عید یَهُوَه» نامیدند.‏ ایشان با این کار خود را فریب می‌دادند و تصوّر می‌کردند خدا عصیان ایشان را به حساب نمی‌آورد.‏ امّا در واقع کار آنان توهین به یَهُوَه بود و آتش خشم او را شدیداً شعله‌ور ساخت.‏ —‏ خروج ۳۲:‏⁠۵،‏ ۷-‏۱۰؛‏ مزمور ۱۰۶:‏۱۹،‏ ۲۰‏.‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ الف)‏ چرا اسرائیلیان هیچ عذری نداشتند که شنوندگانی فراموشکار باشند؟‏ ب)‏ چنانچه مصمّم هستیم شنونده‌ای فراموشکار نباشیم باید چه موضعی در خصوص احکام یَهُوَه اتخاذ کنیم؟‏

^۱۴ بسیار بندرت دیده شده است که از شاهدان فردی به دین کاذب روی آورده باشد.‏ امّا شخص ممکن است در جماعت مسیحی باشد و با وجود این،‏ راهنماییها و احکام یَهُوَه را به گونه‌ای نقض کند.‏ برای اسرائیلیان هیچ عذری وجود نداشت که شنوندگانی فراموشکار باشند.‏ آنان ده فرمان را استماع نمودند و به گوش خود شنیدند که موسی  به این حکم الٰهی اشاره کرد که «با من خدایان نقره مسازید و خدایان طلا برای خود مسازید.‏» (‏ خروج ۲۰:‏⁠۱۸،‏ ۱۹،‏ ۲۲،‏ ۲۳‏)‏ با همهٔ اینها آنان به پرستش گوسالهٔ طلایی پرداختند.‏

^۱۵ ما نیز هیچ عذری نداریم که شنوندگانی فراموشکار باشیم.‏ یَهُوَه در کلام خود در زمینه‌های مختلفی ما را راهنمایی کرده است.‏ برای نمونه،‏ یَهُوَه تصریح کرده است که شخصی که قرض می‌گیرد و وفا نمی‌کند محکوم است.‏ (‏ مزمور ۳۷:‏۲۱‏)‏ به فرزندان امر کرده است که مطیع والدین خود باشند،‏ و از پدران انتظار دارد فرزندان خود را به ‹نصیحت خداوند تربیت نمایند.‏› (‏ اَفَسُسیان ۶:‏⁠۱-‏۴‏)‏ به مسیحیان مجرّد آموخته است که ‹فقط در خداوند› ازدواج کنند،‏ و به متأهلان گفته است:‏ «نکاح به هر وجه محترم باشد و بسترش غیرنجس زیرا که فاسقان و زانیان را خدا داوری خواهد فرمود.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۷:‏⁠۳۹؛‏ عبرانیان ۱۳:‏۴‏)‏ چنانچه مصمّم هستیم شنوندگانی فراموشکار نباشیم،‏ باید به احکام فوق‌الذکر و دیگر احکام و اوامر الٰهی توجه جدّی مبذول داشته،‏ مطابق آنها رفتار نماییم.‏

۱۶.‏ پرستش گوسالهٔ طلایی چه فرجامی داشت؟‏

^۱۶ آن اسرائیلیان میل داشتند به شیوهٔ خود یَهُوَه را پرستش کنند؛‏ کاری که به هیچ وجه مورد قبول یَهُوَه نبود.‏ از این رو،‏ از میان کسانی که گوسالهٔ طلایی را پرستش نمودند ۳۰۰۰ نفر احتمالاً به دلیل نقش رهبری در آن نافرمانی نابود شدند و بقیه‌شان به بلایای دیگر دچار گشتند.‏ (‏ خروج ۳۲:‏۲۸،‏ ۳۵‏)‏ این درس عبرتی است برای کسانی که کلام خدا را می‌خوانند ولی از چیزهایی که خود می‌خواهند اطاعت می‌کنند!‏

‏«از زنا بگریزید»‏

۱۷.‏ پولس در اوّل قُرِنتیان ۱۰:‏۸ به چه رویدادی اشاره می‌کند؟‏

^۱۷ پولس در اشاره به یکی از زمینه‌هایی که در آن امیال نفسانی موجب فراموشی امور روحانی می‌گردد گفت:‏ «نه زنا کنیم چنانکه بعضی از ایشان کردند و در یک روز بیست و سه هزار نفر هلاک گشتند.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۸‏)‏ پولس در اینجا به واقعه‌ای اشاره می‌کند که در سرزمین موآب و در پایان ۴۰ سال سفر اسرائیلیان در بیابان رخ داد.‏ اندکی پیش از آن واقعه یَهُوَه به آنها کمک کرده بود تا اراضی شرقی رود اُرْدُن را به تصرّف درآورند.‏ امّا بسیاری از اسرائیلیان دوباره ثابت کردند که به افرادی فراموشکار و ناسپاس تبدیل گشته‌اند.‏ آنان چند قدمی بیشتر تا سرزمین موعود فاصله نداشتند که دل به فساد جنسی و پرستش ناپاک بَعْل فَغور دادند.‏ بدین ترتیب حدود ۰۰۰‏,‏۲۴ نفر که حتّی ۱۰۰۰ نفر از آنان از سرکردگان بودند هلاک گشتند.‏ —‏ اعداد ۲۵:‏۹‏.‏

۱۸.‏ چه اعمال و رفتاری ممکن است به فساد جنسی بیانجامد؟‏

 ^۱۸ امروزه امّت یَهُوَه معروفند به کسانی که معیارهای والای اخلاقی را حفظ می‌کنند.‏ امّا عده‌ای از مسیحیان بوده‌اند که در مقابل وسوسه‌های جنسی،‏ خدا و اصول الٰهی را فراموش کردند.‏ در آغاز شاید حتّی وسوسه جنسی به عمل زنا نینجامیده باشد؛‏ مثلاً نگاهی از روی کنجکاوی به تصاویر مبتذل،‏ حرکات و سخنان زننده،‏ و یا معاشرت نزدیک با کسانی که ضعف اخلاقی دارند.‏ اینگونه رفتار باعث شده است تا مسیحیان به اعمال گناه‌آلود کشیده شوند.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۳۳؛‏ یعقوب ۴:‏۴‏.‏

۱۹.‏ چه توصیه‌ای در کتاب مقدّس به ما کمک می‌کند تا از ‹زنا بگریزیم›؟‏

^۱۹ آری،‏ هر گاه به عملی غیراخلاقی وسوسه شدیم نباید یَهُوَه را فراموش کنیم،‏ بلکه باید یادآوریهای کلام او را به جا آوریم.‏ (‏ مزمور ۱۱۹:‏⁠۱،‏ ۲‏)‏ اکثر ما مسیحیان نهایت سعی خود را می‌کنیم تا پاک و عفیف بمانیم،‏ لیکن صالح ماندن در چشم یَهُوَه مستلزم تلاشی مستمر است.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۹:‏⁠۲۷‏)‏ پولس به مسیحیان روم نوشت:‏ «اطاعت شما در جمیع مردم شهرت یافته است.‏ پس دربارهٔ شما مسرور شدم.‏ امّا آرزوی این دارم که در نیکویی دانا و در بدی ساده‌دل باشید.‏» (‏ رومیان ۱۶:‏۱۹‏)‏ همان‌طور که یَهُوَه ۰۰۰‏,‏۲۴ نفر را به سبب گناهانشان هلاک ساخت،‏ در آیندهٔ نزدیک زانیان و دیگر خطاکاران را داوری خواهد نمود.‏ (‏ اَفَسُسیان ۵:‏⁠۳-‏۶‏)‏ باشد که شنوندگانی فراموشکار نبوده،‏ بلکه مستمراً ‹از زنا بگریزیم.‏› —‏ ۱قُرِنتیان ۶:‏⁠۱۸‏.‏

قدردانی از تدارکات یَهُوَه

۲۰.‏ اسرائیلیان چگونه یَهُوَه را آزمایش کردند،‏ و نتیجه چه شد؟‏

^۲۰ اکثر مسیحیان هرگز تسلیم فساد جنسی نمی‌شوند.‏ لیکن مورد دیگری که فرد مسیحی می‌تواند یَهُوَه را از خود ناراضی سازد این است که اجازه دهد گله و شکایت کردن عادتش گردد.‏ پولس به ما تذکّر داد:‏ «نه [یَهوَه (‏ د.‏ ج.‏)‏] را تجربه کنیم،‏ چنانکه بعضی از [اسرائیلیان] کردند و از مارها هلاک گردیدند.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏⁠۹،‏ ۱۰‏)‏ اسرائیلیان علیه موسی،‏ هارون،‏ و حتّی خدا همهمه و گِله سر دادند و در خصوص مَنّ که به نحوی معجزه‌آسا برایشان فراهم می‌شد زبان به شکایت گشودند.‏ (‏ اعداد ۱۶:‏۴۱؛‏ ۲۱:‏۵‏)‏ آیا یَهُوَه از این عمل ایشان کمتر از ارتکاب به زنا رنجید؟‏ کتاب مقدّس توضیح می‌دهد که بسیاری از آنان به سبب این کارشان با نیش مارهای سمی هلاک شدند.‏ (‏ اعداد ۲۱:‏۶‏)‏ و حتّی پیش از آن نیز یکبار بیش از ۷۰۰‏,‏۱۴ نفر از شاکیان و ناراضیان سرکش نابود شدند.‏ (‏ اعداد ۱۶:‏۴۹‏)‏ باشد که همواره برای تدارکات یَهُوَه ارزش قائل باشیم و صبر یَهُوَه را به آزمایش نگذاریم.‏

۲۱.‏ الف)‏ پولس با الهام خدا چه هشداری به مسیحیان داد؟‏ ب)‏ بر طبق یعقوب ۱:‏⁠۲۵‏،‏ چگونه می‌توانیم به سعادت واقعی دست یابیم؟‏

^۲۱ پولس در پایان فهرست تذکّرات و سفارشاتی که به هم‌ایمانان مسیحی خود داد گفت:‏ «این همه به طور مَثَل بدیشان واقع شد و برای تنبیه ما مکتوب گردید که اواخر عالم به ما رسیده است.‏ پس آنکه گمان بَرَد که قایم است،‏ باخبر باشد که نیفتد.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ ما نیز همچون اسرائیلیان از برکات الٰهی بسیاری برخورداریم.‏ امّا برخلاف آنان هرگز نیکوییهای یَهُوَه را فراموش نمی‌کنیم و نسبت به او ناسپاس نمی‌گردیم.‏ وقتی نگرانیهای زندگی خُردکننده و کمرشکن می‌گردند چقدر بجاست که بر وعده‌های فوق‌العادهٔ کتاب مقدّس تأمّل کنیم،‏ رابطهٔ پرارزش خود را با یَهُوَه به یاد آوریم،‏ و به فعالیت موعظه که به ما واگذار شده است ادامه دهیم.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴؛‏ ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ بدین طریق می‌توانیم به سعادت واقعی دست یابیم چرا که کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «کسی که بر شریعتِ کاملِ آزادی چشم دوخت و در آن ثابت ماند،‏ او چون شنوندهٔ فراموشکار نمی‌باشد،‏ بلکه کنندهٔ عمل پس او در عمل خود مبارک خواهد بود.‏» —‏ یعقوب ۱:‏⁠۲۵‏.‏

چگونه پاسخ می‌دهی؟‏

‏• چه چیزهایی ممکن است ما را شنوندگانی فراموشکار سازد؟‏

‏• اطاعت کامل به چه دلیل حیاتی است؟‏

‏• چگونه می‌توانیم ‹از زِنا بگریزیم›؟‏

‏• نگرش ما در خصوص تدارکات یَهُوَه می‌باید چگونه باشد؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۱]‏

اسرائیلیان تمام کارهای عظیمی را که یَهُوَه در حقشان کرده بود فراموش کردند

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۲]‏

مردم یَهُوَه مصمّم هستند معیارهای والای اخلاقی را حفظ کنند