آیا زندگیِ پس از مرگ حقیقت دارد؟
آیا زندگیِ پس از مرگ حقیقت دارد؟
پاتریارخ ایّوب که تقریباً ۳۵۰۰ سال پیش می‌زیست، پرسید: «اگر مرد بمیرد بار دیگر زنده شود؟» ( ایّوب ۱۴:۱۴) چند هزار سال است که این سؤال فکر بشر را به خود مشغول داشته و باعث تحیّر وی گردیده است. طی تاریخ، انسان‌ها در تمام جوامع راجع به این موضوع تفکّر کرده و نظریه‌های گوناگونی ارائه داده‌اند.
بسیاری از کسانی که خود را مسیحی می‌نامند به زندگی در بهشت آسمانی یا جهنّم عقیده دارند. اعتقاد هندوها مبتنی بر نظریهٔ تناسخ روح می‌باشد. در سری‌لانکا در میان بودایی‌ها و کاتولیک‌ها چنین مرسوم است که وقتی فردی فوت می‌کند، درها و پنجره‌های منزل را کاملاً باز می‌گذارند. سپس چراغی نفتی روشن می‌کنند و تابوت را طوری قرار می‌دهند که پاهای شخص متوفا به سوی در خروجی ساختمان باشد. اهالی آن سرزمین معتقدند که به این شکل، روح وی می‌تواند با سهولت از محیط خانه خارج شود.
رونالد م. بِرنت عضو دانشگاه استرالیای غربی اظهار می‌کند که بومیان استرالیایی عقیده دارند «روح بشر فناناپذیر است.» بعضی از قبایل آفریقایی نیز بر این باورند که مردم عادی بعد از مرگ به ارواح یا اشباح مبدّل می‌شوند، امّا اشخاص سرشناس تبدیل به روح جدّ بزرگ شده، به عنوان رهبر نامرئی جامعه مورد احترام فراوان و مخاطب دعا قرار می‌گیرند.
در بعضی از سرزمین‌ها عقاید مربوط به وضعیّت مردگان، آمیزشی است از رسوم محلّی و دینِ به اصطلاح مسیحی. برای مثال، در میان بسیاری از مردم کاتولیک و پروتستان مقیم آفریقای غربی متداول است که وقتی شخصی فوت می‌کند، روی آینه‌ها را می‌پوشانند تا کسی به آنها نگاه نکند و روح متوفا را نبیند.
معمولاً وقتی از مردم سؤال می‌شود: «پس از مرگ چه اتفاقی برای انسان می‌افتد؟» آنان جواب‌های کاملاً متفاوتی می‌دهند. با وجود این، اساساً عقیدهٔ انسان‌ها بر آن است که چیزی فناناپذیر درون بشر وجود دارد که بعد از مرگ به زندگی کردن ادامه می‌دهد. بعضی معتقدند که آن «چیز» همان روح است. برای مثال، در قسمت‌هایی از آفریقا و آسیا و همچنین در مناطق پُلینزی، مِلانزی و میکرونزی واقع در اقیانوس آرام، بسیاری بر این باورند که روح انسان فناناپذیر می‌باشد و برخلاف آن، جان فناپذیر است. عده‌ای هم معتقدند که جان فناناپذیر است. نکتهٔ دیگر آن است که در بعضی از زبان‌ها کلمه‌ای معادل و هم‌معنی لغت «جان» یافت نمی‌شود.
اکنون سؤالاتی از این قرار مطرح می‌شوند: آیا روحی در شخص زنده وجود دارد؟ آیا این روح پس از مرگ، بدن را ترک می‌کند؟ در آن صورت به کجا می‌رود و چه می‌شود؟ چه امیدی برای مردگان وجود دارد؟ اینها سؤالاتی بسیار مهم و درخور توجه می‌باشند، چرا که صرف‌نظر از مذهب و یا فرهنگمان، همگی روزی با حقیقت مرگ روبرو خواهیم شد. از آنجایی که این موضوع خطیر شامل حال فرد فرد ما می‌گردد، شما را تشویق می‌کنیم با ما به بررسی آن بپردازید.