پیشرفت خود را آشکار ساز

‏«در این امور تأمّل نما و در اینها راسخ باش تا ترقّی تو بر همه ظاهر شود.‏» —‏ ۱تیموتاؤس ۴:‏۱۵‏.‏

۱.‏ چگونه می‌توانی تشخیص دهی که میوه‌ای رسیده و آمادهٔ خوردن است؟‏

پیش خود تصوّر کن میوهٔ محبوبت را می‌خوری؛‏ هندوانه،‏ انجیر،‏ هلو یا میوه‌ای دیگر.‏ آیا می‌توانی تشخیص دهی رسیده و آمادهٔ خوردن است؟‏ البته!‏ رنگ و بوی آن و حتّی لمس پوستش که از فرط آب نزدیک به پاره شدن است،‏ بزاق دهانت را به راه می‌اندازد و ثابت می‌کند که رسیده است.‏ با همان مزهٔ اوّل،‏ بَه بَه گویان،‏ تبسم بر لَبت می‌نشیند.‏ چه میوهٔ لذیذ و آبداری!‏ چه شیرین و دلچسب!‏ واقعاً که چه لذّت و مسرّتی!‏

۲.‏ بلوغ چگونه آشکار می‌شود و چه تأثیری بر روابط انسانی دارد؟‏

^۲ چنین تجربهٔ ساده و لذّت‌بخشی را در موارد دیگر زندگی نیز می‌توان مشاهده کرد.‏ همانطور که رسیده بودن میوه‌ای مشهود است،‏ بلوغ روحانی شخص نیز به طرق گوناگون قابل مشاهده است.‏ وقتی درایت،‏ درک و فهم،‏ خردمندی و دیگر خصلت‌ها را در شخص می‌بینیم،‏ بلوغ وی را می‌توانیم تشخیص دهیم.‏ (‏ ایّوب ۳۲:‏۷-‏۹‏)‏ واقعاً که همنشینی و همکاری با کسانی که چنین خصوصیّاتی را در طرز فکر و اَعمالشان آشکار می‌سازند چقدر لذّت‌بخش است.‏ —‏ امثال ۱۳:‏۲۰‏.‏

۳.‏ توصیف عیسی از مردمان روزگار خود چه چیزی را در مورد بلوغ آشکار می‌سازد؟‏

^۳ از طرفی دیگر،‏ شخصی ممکن است از لحاظ جسمی رشد کرده باشد ولی از صحبت و رفتارش معلوم می‌شود که از لحاظ عاطفی و روحانی نابالغ است.‏ برای مثال،‏ عیسی در مورد نسل خودرأی زمان خود گفت:‏ «یحیی آمد،‏ نه می‌خورد و نه می‌آشامید،‏ می‌گویند دیو دارد.‏ پسر انسان آمد که می‌خورَد و می‌نوشد می‌گویند اینک مردی پرخور و میگسار» است.‏ گرچه آن مردم جسماً انسان‌های رشدکرده‌ای بودند ولی عیسی گفت که آنها مانند ‹اطفال› رفتار می‌کنند،‏ به عبارت دیگر،‏ نابالغ‌اند.‏ از این رو افزود:‏ «لیکن حکمت از فرزندان[یا نتایج عمل] خود تصدیق کرده شده است» —‏ متّیٰ ۱۱:‏۱۶-‏۱۹‏.‏

۴.‏ پیشرفت و بلوغ چگونه در شخص آشکار می‌شود؟‏

^۴ از سخنان عیسی اینطور استنباط می‌شود،‏ که بلوغ در شخصی که دارای خرد و فهم واقعی است،‏ و همین نیز به تنهایی نشانهٔ آن است،‏ از روی کارها و نتیجهٔ حاصل از اَعمالش تشخیص داده می‌شود.‏ این استدلال را در نصیحت پولُس رسول به تیموتاؤس می‌خوانیم.‏ وی پس از اشاره به اموری که تیموتاؤس باید دنبال می‌کرد به او گفت:‏ «در این امور تأمّل نما و در اینها راسخ باش تا ترقّی تو بر همه ظاهر شود.‏» (‏ ۱تیموتاؤس ۴:‏۱۵‏)‏ بلی،‏ پیشرفت شخص مسیحی به سوی بلوغ «ظاهر» می‌شود یا به وضوح قابل تشخیص است.‏ بلوغ مسیحی خصوصیّتی نهفته و غیرقابل مشاهده نیست بلکه درست مثل نوری فروزان قابل رؤیت و آشکار است .‏ (‏ متّیٰ ۵:‏۱۴-‏۱۶‏)‏ از این جهت،‏ اکنون دو طریق عمدهٔ تشخیص بلوغ و پیشرفت شخص را بررسی می‌کنیم:‏ (‏ ۱)‏ رشد در معرفت،‏ فهم و خردمندی؛‏ (‏ ۲)‏ آشکار کردن ثمرهٔ روح.‏

یگانگی ایمان و معرفت

۵.‏ بلوغ را چگونه توصیف می‌کنند؟‏

^۵ اکثر لغتنامه‌ها بلوغ را به حد رشد رسیدن،‏ به مرحلهٔ رشد و نموّ کامل رسیدن و دست یافتن به مرحلهٔ نهایی و معیار مطلوب توصیف می‌کنند.‏ برای نمونه،‏ همانطور که دیدیم زمانی می‌توانیم میوه‌ای را رسیده بخوانیم که تمام مراحل رشد و نموّ طبیعی خود را طی کرده باشد و ظاهر،‏ رنگ و بوی و همینطور طعمش به حد دلخواه رسیده باشد.‏ بدین ترتیب،‏ بلوغ مترادف ممتاز بودن،‏ تمام عیار بودن و به کمال رسیدن است.‏ —‏ اِشَعْیا ۱۸:‏۵؛‏ متّیٰ ۵:‏۴۵-‏۴۸؛‏ یعقوب ۱:‏۴‏.‏

۶،‏ ۷.‏ الف)‏ چه چیزی حاکی از آن است که یَهُوَه راغب پیشرفت همهٔ پرستندگانش در راه رسیدن به بلوغ روحانی می‌باشد؟‏ ب)‏ بلوغ مسیحی با چه چیزی رابطه‌ای تنگاتنگ دارد؟‏

^۶ یَهُوَه خدا بسیار راغب است که همهٔ پرستندگانش در بلوغ روحانی پیشرفت کنند.‏ از این جهت،‏ او موهباتی  را در چهارچوب جماعت مسیحی فراهم آورده است.‏ پولُس رسول به مسیحیان اَفَسُس نوشت:‏ «او بخشید بعضی رسولان و بعضی انبیا و بعضی مبشّرین و بعضی شبانان و معلّمان را،‏ برای تکمیل مقدّسین،‏ برای کار خدمت،‏ برای بنای جسد [یا بدن] مسیح،‏ تا همه به یگانگی ایمان و معرفت تامِ پسر خدا و به انسانِ کامل،‏ به اندازهٔ قامت پُری مسیح برسیم تا بعد از این اطفال متموّج و رانده‌شده از باد هر تعلیم نباشیم،‏ از دغابازی مردمان در حیله‌اندیشی برای مکرهای گمراهی.‏» —‏ اَفَسُسیان ۴:‏۱۱-‏۱۴‏.‏

^۷ پولُس در این آیات توضیح می‌دهد که خدا به دلایل بسیاری،‏ منجمله دلایلی که در اینجا نام می‌برد،‏ برکات روحانی فراوانی برای جماعت فراهم کرد،‏ تا همگی «به یگانگی ایمان و معرفت» دست یابیم،‏ ‹به انسانی کامل› تبدیل شویم،‏ و «به اندازهٔ قامت پُری مسیح برسیم.‏» تنها در این وضعیّت است که مانند اطفال روحانی با امواج افکار و تعالیم غلط به این سو و آن سو کشانده نشده،‏ مصون می‌مانیم.‏ بنابراین،‏ می‌بینیم که بین پیشرفت در راه رسیدن به بلوغ مسیحی و دست یافتن «به یگانگی ایمان و معرفت تامِ پسر خدا» رابطهٔ تنگاتنگی وجود دارد.‏ در پند پولُس چندین نکته در خور توجه به چشم می‌خورد که خوب است در آنها به دقت تأمّل کنیم.‏

۸.‏ دست یافتن به «یگانگی ایمان و معرفت» مستلزم چیست؟‏

^۸ اوّلاً،‏ از آنجایی که «یگانگی» باید رعایت شود،‏ مسیحی بالغ باید در زمینهٔ ایمان و معرفت با هم‌ایمانانش در اتحاد و تفاهم کامل باشد.‏ وی نه اصراری به ترویج افکار و عقاید شخصی خود دارد و نه در خصوص درک و مفاهیم کتاب مقدّس نظرات شخصی در سر می‌پروراند.‏ در عوض،‏ وی به حقیقتی که یَهُوَه خدا از طریق پسرش عیسی مسیح و «غلام امین و دانا» آشکار ساخته است کاملاً اعتماد می‌کند.‏ اگر مرتباً از غذای روحانی‌ای که «در وقت معیّن» از طریق نشریات مسیحی،‏ جلسات،‏ مجامع و کنگره‌ها تأمین می‌شود تغذیه کنیم،‏ مطمئناً قادر خواهیم بود «یگانگی» ایمان و معرفت را با هم‌ایمانانمان حفظ کنیم.‏ —‏ متّیٰ ۲۴:‏۴۵‏.‏

۹.‏ مفهوم کلمهٔ «ایمان» را که پولُس در نامه‌اش به مسیحیان اَفَسُس نوشت توضیح بده.‏

^۹ دوّماً،‏ منظور از کلمهٔ «ایمان» عقیدهٔ راسخ شخصی نیست که هر مسیحی‌ای در سینه می‌پروراند بلکه منظور نظر،‏ کل اعتقاداتِ دینی ما با تمامی «عرض و طول و عمق و بلندی» آن است.‏ (‏ اَفَسُسیان ۳:‏۱۸؛‏ ۴:‏۵؛‏ کُولُسیان ۱:‏۲۳؛‏ ۲:‏۷‏)‏ امّا اگر شخصی فقط قسمتی از «ایمان» را باور یا قبول کند،‏ چطور می‌توان گفت که یگانگی و وحدت ایمان را با هم‌ایمانانش حفظ می‌کند؟‏ این بدان مفهوم است که نباید صرفاً به یادگیری تعلیمات اساسی کتاب مقدّس و یا کسب معرفتی ناقص و مبهم از حقیقت اکتفا کنیم.‏ برعکس،‏ باید از خود اشتیاق نشان دهیم و از همهٔ موهباتی که یَهُوَه از طریق سازمانش فراهم کرده است کمال استفاده را ببریم و هر چه بیشتر در کلامش کند و کاو کنیم.‏ باید بکوشیم تا به معرفتی هر چه دقیق‌تر و فهمی هر چه کامل‌تر از اراده و مقصود خدا دست یابیم.‏ همهٔ اینها به این مفهوم است که باید وقتی را به خواندن و مطالعهٔ کتاب مقدّس و نشریات مبتنی بر آن اختصاص دهیم،‏ در دعا از خدا کمک بجوییم و راهنمایی او را بطلبیم و در جلسات مسیحی مرتباً حضور داشته باشیم و در فعالیت‌های موعظه و شاگردسازی سهمی کامل از آن خود کنیم.‏ —‏ امثال ۲:‏۱-‏۵‏.‏

۱۰.‏ مفهوم عبارت «تا همه ‏... برسیم» که در اَفَسُسیان ۴:‏۱۳ ذکر شده است چیست؟‏

^۱۰ سوّماً،‏ جالب توجه است که پولُس در توصیف هدفِ سه‌گانه از عبارت «تا همه ‏... برسیم» استفاده کرد.‏ یک فرهنگ توضیحی کتاب مقدّس در باب این اصطلاحِ «همه» خاطر نشان کرد که منظور «نه همه به طور تک تک و جداگانه بلکه همه با هم» است.‏ به عبارت دیگر،‏ هر یک از ما باید سعی خود  را به عمل آورد تا همگام با جمیع برادرانمان به سوی هدف خود یعنی بلوغ مسیحی به پیش رود.‏ «کتاب مقدّس مفسّر» (‏ انگل‍.‏)‏ اشاره می‌کند که «کمال روحانی را شخص نمی‌تواند مجزّا از دیگران به دست آورد،‏ درست مانند عضوی از بدن که قبل از اعضای دیگر به رشد کامل خود نمی‌رسد مگر اینکه تمام اعضای بدن با هم در رشدی سالم به کمال برسند.‏» پولُس به مسیحیان اَفَسُس یادآور شد که همراه «با تمامی مقدّسین» است که باید بکوشند به درکی جامع از ایمان دست یابند.‏ —‏ اَفَسُسیان ۳:‏۱۸الف‏.‏

۱۱.‏ الف)‏ پیشرفت روحانی چه مفهومی را در بر ندارد؟‏ ب)‏ برای پیشرفت کردن چه باید کرد؟‏

^۱۱ از سخنان پولُس به وضوح می‌توان دید که پیشرفت روحانی صرفاً به مفهوم پر کردن مغزمان از اطلاعات و معلومات عالی نیست.‏ مسیحی بالغ کسی نیست که با هوش و استعداد خود دیگران را تحت تأثیر قرار دهد.‏ برعکس،‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «طریق عادلان مثل نور مشرق است که تا نهار کامل روشنایی آن در تزاید می‌باشد.‏» (‏ امثال ۴:‏۱۸‏)‏ بلی،‏ «طریق» است که «روشنایی آن در تزاید می‌باشد» نه شخصی که در آن گام برمی‌دارد.‏ اگر مستمراً بکوشیم با نور اشراق کلام خدا همگام باشیم که همیشه برای خاطر امّت یَهُوَه در تزاید است،‏ آنوقت از لحاظ روحانی پیشرفت خواهیم کرد.‏ در این صورت،‏ همگام بودن یعنی پیشرفت،‏ مسلّماً کاری است که همه می‌توانیم از عهدهٔ آن برآییم.‏ —‏ مزمور ۹۷:‏۱۱؛‏ ۱۱۹:‏۱۰۵‏.‏

‏«ثمرهٔ روح» را آشکار ساز

۱۲.‏ چرا آشکار ساختن ثمرهٔ روح در راه پیشرفت روحانی ما بااهمیّت است؟‏

^۱۲ دست یافتن «به یگانگی ایمان و معرفت تام» امری بسیار مهم است ولی آشکار ساختن ثمرهٔ روح خدا در همهٔ جوانب زندگی‌مان نیز از اهمیّت یکسانی برخوردار است.‏ چرا؟‏ چونکه همانطور که خواندیم بلوغ خصوصیّتی نهفته و غیرقابل مشاهده نیست بلکه خصوصیّتی است که به وسیلهٔ خصلت‌هایی که به دیگران فایده می‌رساند و آنها را بنا می‌کند براحتی قابل تشخیص است.‏ بلی،‏ استمرار در راه پیشرفت روحانی به معنی تلاش در راه اکتساب ادب و مرامی بافرهنگ یا ظاهری فرهیخته نیست.‏ بر عکس،‏ به این مفهوم است که ضمن رشد روحانی و اطاعت از هدایت روح خدا تغییر و تبدیلی زیبا در طرزفکر و رفتارمان پدید می‌آید.‏ پولُس نصیحت کرد:‏ «به روح رفتار کنید پس شهوات جسم را به جا نخواهید آورد.‏» —‏ غَلاطیان ۵:‏۱۶‏.‏

۱۳.‏ چه تغییراتی نشانهٔ بارز پیشرفت است؟‏

^۱۳ سپس،‏ پولُس «اعمال جسم» را بر می‌شمارد که متعدد و «آشکار است.‏» قبل از اینکه شخصی شرایط و معیارهای خدا را تشخیص دهد،‏ زندگی‌اش ممکن است بر مبنای طریق این دنیا سپری شده باشد که شاید پر از بعضی از چیزهایی باشد که پولُس بدان‌ها اشاره کرد،‏ مانند:‏ «زنا و فسق و ناپاکی و فجور،‏ و بت‌پرستی و جادوگری و دشمنی و نزاع و کینه و خشم و تعصّب و شقاق و بدعتها،‏ و حسد و قتل و مستی و لهو و لعب و امثال اینها.‏» (‏ غَلاطیان ۵:‏۱۹-‏۲۱‏)‏ ولی وقتی آن شخص از لحاظ روحانی پیشرفت می‌کند به مرور زمان بر ‹اعمال ناپسند جسم› چیره می‌شود و «ثمرهٔ روح» را جایگزین آنها می‌سازد.‏ این تغییرات قابل مشاهده نشانهٔ بارز پیشرفت شخص به سوی بلوغ مسیحی است.‏ —‏ غَلاطیان ۵:‏۲۲‏.‏

۱۴.‏ مفهوم دو عبارت «اعمال جسم» و «ثمرهٔ روح» را توضیح بده.‏

^۱۴ لازم است به دو عبارت «اعمال جسم» و «ثمرهٔ روح» دقت کنیم.‏ این «اعمال» نتیجهٔ کارهای شخص است و از طرز عمل وی حاصل می‌شود.‏ یعنی،‏ چیزهایی که پولُس در فهرست اعمال جسم ذکر کرده است یا نتیجهٔ خواست آگاهانهٔ شخص است یا تأثیر نَفْس گناهکار او.‏ (‏ رومیان ۱:‏۲۴،‏ ۲۸؛‏ ۷:‏۲۱-‏۲۵‏)‏ امّا،‏ عبارت «ثمرهٔ روح» بدین مفهوم نیست که خصوصیّات روحانی مندرج نتیجهٔ یک روند شخصیت‌سازی یا صیقل شخصیت است بلکه نتیجهٔ عملکرد روح خدا در شخص می‌باشد.‏ همانطور که اگر از درختی بدرستی مراقبت شود به موسم خود میوه می‌دهد،‏ شخص نیز وقتی روح‌القدس بدون ممانعت در زندگی وی رسوخ کند به موقع خود ثمرهٔ روح را آشکار می‌سازد.‏ —‏ مزمور ۱:‏۱-‏۳‏.‏

۱۵.‏ چرا مهم است که به تمام جوانب «ثمرهٔ روح» توجه نشان دهیم؟‏

^۱۵ نکتهٔ قابل توجه دیگری که در توصیف پولُس به چشم می‌خورد این است که وی از کلمهٔ «ثمره» برای در بر گرفتن تمام خصوصیّات مطلوب و نامبرده استفاده می‌کند.‏ غرض از ثمره دادن روح این نیست که میوه‌های گوناگون عرضه کند تا آن میوه‌ای را که باب میل ما باشد انتخاب کنیم و بقیّه را نادیده بگیریم.‏ خیر،‏ تمام خصوصیّات مذکور اعم از محبّت و خوشی و سلامتی و حِلم و مهربانی و نیکویی و ایمان و تواضع و پرهیزکاری از اهمیّت مساوی  برخوردارند و تنها مجموع آنها است که ایجاد شخصیت مسیحی جدید را میسر می‌سازد.‏ (‏ اَفَسُسیان ۴:‏۲۴؛‏ کُولُسیان ۳:‏۱۰‏)‏ از این رو،‏ اگر خوی و خصلت مادرزادی و همچنین گرایش درونی شخصیتمان باعث آشکار شدن چند خصوصیّت معدود در زندگی ما شده است،‏ بسیار حیاتی است که به جوانب دیگر این ثمره که پولُس نام برد نیز توجه کنیم.‏ با این کار می‌توانیم شخصیت مسیح‌گونه را در زندگی‌مان به نحو کامل‌تری جلوه کنیم.‏ —‏ ۱پِطْرُس ۲:‏۱۲،‏ ۲۱‏.‏

۱۶.‏ در راه رسیدن به بلوغ مسیحی چه هدفی باید داشته باشیم و چگونه می‌توانیم به آن هدف برسیم؟‏

^۱۶ درس مهمی که از سخنان پولُس می‌گیریم این است که در راه رسیدن به بلوغ مسیحی هدف ما نباید کسب معرفت و معلومات کثیر یا پرورش شخصیتی بافرهنگ و خصوصیّاتی فرهیخته باشد.‏ بر عکس،‏ هدف،‏ تحت نفوذ روح‌خدا قرار گرفتن است تا اجازه یابد به آزادی تمام در زندگی‌مان در جریان باشد.‏ به هر اندازه که طرزفکر و اعمالمان تحت تأثیر و هدایت روح خدا صورت می‌گیرند،‏ می‌شود گفت که به همان اندازه از لحاظ روحانی پیشرفت کرده‌ایم.‏ چگونه می‌توانیم به این هدف برسیم؟‏ باید دروازه‌های ذهن و دلمان را به روی نفوذ روح خدا بگشاییم.‏ این کار را می‌توانیم با حضور مرتب در جلسات مسیحی و شرکت در برنامه‌های آن انجام دهیم.‏ همچنین،‏ باید کلام خدا را مرتباً مطالعه و در آن تأمّل کنیم و اجازه دهیم اصول آن راهنمای روابطمان با دیگران و تصمیمات زندگی‌مان باشد.‏ مسلّماً آنوقت است که پیشرفتمان کاملاً آشکار می‌شود.‏

برای جلال خدا پیشرفت کن

۱۷.‏ پیشرفتِ ما چگونه به جلال پدر آسمانی‌مان مربوط می‌شود؟‏

^۱۷ در نهایت،‏ آشکار ساختن پیشرفتمان باعث جلال و تمجید خدا می‌شود نه باعث تمجید خودمان،‏ چونکه یَهُوَه پدر آسمانی‌مان است که دست یافتن به بلوغ روحانی را امکان‌پذیر می‌سازد.‏ عیسی شب قبل از مرگش به شاگردانش گفت:‏«جلال پدر من آشکارا می‌شود به اینکه میوهٔ بسیار بیاورید و شاگرد من بشوید.‏» (‏ یوحنّا ۱۵:‏۸‏)‏ آنها نیز،‏ هم با آشکار ساختن ثمرهٔ روح و هم با ثمرات خود در خدمت روحانی ملکوت سبب جلال یَهُوَه شدند.‏ —‏ اعمال ۱۱:‏۴،‏ ۱۸؛‏ ۱۳:‏۴۸‏.‏

۱۸.‏ الف)‏ چه حصاد شادی‌آفرینی امروزه گردآوری می‌شود؟‏ ب)‏ این حصاد ما را در مقابل چه مسئولیت‌هایی قرار می‌دهد؟‏

^۱۸ امروزه،‏ برکت خدا را بر قوم وی که در حصاد روحانی  جهانی مشغول‌اند،‏ می‌بینیم.‏ چند سال است که سالیانه حدود ۰۰۰‏,‏۳۰۰ نفر خود را به یَهُوَه وقف و به نشانهٔ آن در آب تعمید می‌گیرند.‏ این روند دل ما را شاد می‌سازد و نیز بدون شک دل یَهُوَه را.‏ (‏ امثال ۲۷:‏۱۱‏)‏ برای تداوم چنین روند شادی‌آفرینی که موجب جلال یَهُوَه است باید همگی این جدیدان همواره ‹ در عیسی مسیح رفتار نمایند و در او ریشه کرده و بنا شوند و در ایمان راسخ گردند.‏› (‏ کُولُسیان ۲:‏۶،‏ ۷‏)‏ این موضوع دو سؤال مهم را برای امّت خدا مطرح می‌کند.‏ اگر جدیداً تعمید گرفته‌ای،‏ آیا مسئولیت و زحمت یادگیری و تلاش را متقبّل می‌شوی «تا ترقّی تو بر همه ظاهر شود»؟‏ از طرفی دیگر،‏ اگر مدتی است که در حقیقت هستی،‏ آیا مسئولیت رسیدگی به نیازهای روحانی جدیدان را به دوش می‌گیری؟‏ در هر صورت،‏ واضح است که باید همواره در راه رسیدن به بلوغ روحانی گام برداشت.‏ —‏ فیلپّیان ۳:‏۱۶؛‏ عبرانیان ۶:‏۱‏.‏

۱۹.‏ اگر زحمت کشیده،‏ پیشرفت خود را آشکار سازی،‏ در چه افتخار و برکاتی می‌توانی سهیم شوی؟‏

^۱۹ چه برکات شگفت انگیزی در انتظار کسانی است که با سخت‌کوشی پیشرفت خود را آشکار می‌سازند.‏ سخنان دلگرم‌کنندهٔ پولُس را فراموش نکن که به تیموتاؤس گفت:‏ «خویشتن را و تعلیم را احتیاط کن و در این امور قائم باش که هرگاه چنین کنی،‏ خویشتن را و شنوندگان خویش را نیز نجات خواهی داد.‏» (‏ ۱تیموتاؤس ۴:‏۱۶‏)‏ اگر زحمت کشیده،‏ پیشرفت خود را آشکار سازی،‏ تو نیز می‌توانی در افتخار جلال دادن نام خدا و همچنین در برکات وی سهمی داشته باشی.‏

آیا به خاطر می‌آوری؟‏

‏• بلوغ روحانی به چه صورت آشکار می‌شود؟‏

‏• چه نوع معرفت و درکی نشانهٔ بلوغ است؟‏

‏• آشکار ساختن «ثمرهٔ روح» چگونه نشانهٔ پیشرفت روحانی است؟‏

‏• در راه پیشرفت به سوی بلوغ چه مسئولیتی را باید به عهده بگیریم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۴]‏

رسیدگی و بلوغ به آسانی قابل تشخیص است

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۶]‏

اگر با حقیقتِ آشکارشده همگام شویم از لحاظ روحانی پیشرفت می‌کنیم

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۷]‏

دعا به ما کمک می‌کند «ثمرهٔ روح» را آشکار سازیم