‏‹خود را به حِلم ملبّس سازید›‏

‏«خود را به دلسوزی،‏ مهربانی،‏ فروتنی،‏ ملایمت و بردباری [حِلم] ملبّس سازید.‏» —‏ کُولُسیان ۳:‏۱۲ انجیل شریف‏.‏

۱.‏ نمونهٔ خوبی را از حِلم نام ببر.‏

رِژیس که در جنوب غربی فرانسه زندگی می‌کند شاهد یَهُوَه شد و در سال ۱۹۵۲ تعمید گرفت.‏ سال‌ها همسرش هر کاری از عهده‌اش بر می‌آمد می‌کرد تا او را از خدمت به یَهُوَه باز دارد.‏ او چرخ ماشین رِژیس را پنچر می‌کرد تا مانع شرکتش در جلسات شود و حتّی یک مرتبه در حینی که پیام کتاب مقدّس را از خانه‌ای به خانه‌ای دیگر موعظه می‌نمود او را دنبال کرد و وقتی رِژیس با صاحب‌خانه‌ها در مورد بشارت ملکوت صحبت می‌نمود او را به تمسخر گرفت.‏ رِژیس با وجود مخالفت پی‌گیر همواره صبر و حِلم خود را حفظ نمود.‏ بنابراین می‌توان گفت که او نمونهٔ خوبی برای همهٔ مسیحیان می‌باشد زیرا یَهُوَه از همهٔ کسانی که او را پرستش می‌کنند انتظار دارد که در رفتارشان با دیگران حلیم باشند.‏

۲.‏ معنی تحت‌اللفظی کلمهٔ یونانی که «حِلم» ترجمه شده است چه می‌باشد و این کلمه بر چه چیزی دلالت می‌کند؟‏

^۲ معنی تحت‌اللفظی کلمهٔ یونانی که «حِلم» ترجمه شده است «روحیهٔ طویل» می‌باشد.‏ در کتاب مقدّس فارسی این کلمه ۹ مرتبه حِلم،‏ ۲ مرتبه صبر و ۳ مرتبه تحمّل ترجمه شده است.‏ واژه‌های عبرانی و یونانی که حِلم ترجمه شده است شامل صبر و تحمّل و شکیبایی و دیرخشمی می‌شود.‏

۳.‏ چه فرقی بین دیدگاه مسیحیان و یونانیان قرن اوّل در مورد حِلم وجود دارد؟‏

^۳ یونانی‌های قرن اوّل به حِلم به عنوان تقویٰ یا فضیلت نگاه نمی‌کردند.‏ این کلمه هرگز توسط فلاسفهٔ رواقی مورد استفاده قرار نگرفت.‏ به قول ویلیام بارکلی،‏ عالِم کتاب مقدّس،‏ حِلم «کاملاً با تقوای یونانی متغایر است،‏» زیرا تقوای یونانی در ضمن افتخار به چیزهای دیگر «از متحمّل شدن هر گونه اهانت یا بی‌حرمتی سر باز می‌زد.‏» او می‌گوید:‏ «در نظر یونانیان شاخص‌ترین مرد کسی بود که برای انتقام‌جویی از هیچ کاری دریغ نمی‌کرد.‏ برای مسیحیان مرد شاخص کسی است که در صورت قادر بودن به انتقام‌جویی،‏ از آن سر باز زند.‏» شاید در نظر یونانیان صبر و حِلم نشانهٔ ضعف بوده،‏ ولی در این مورد نیز مثل موارد دیگر،‏ «جهالت خدا از انسان حکیمتر است و ناتوانی خدا از مردم،‏ تواناتر.‏» —‏ ۱قُرِنتیان ۱:‏۲۵‏.‏

نمونهٔ حِلم عیسی

۴،‏ ۵.‏ عیسی چه نمونهٔ استثنایی‌ای در نشان دادن حِلم از خود به جای گذاشت؟‏

^۴ عیسی مسیح که در مقام فقط از یَهُوَه پایین‌تر است نمونهٔ خوبی در نشان دادن حِلم از خود به جای گذاشت.‏ وقتی عیسی تحت فشار قرار داشت خویشتن‌داری حیرت‌انگیزی از خود نشان داد.‏ در مورد او چنین نبوّت شده بود:‏ «او مظلوم شد امّا تواضع نموده،‏ دهان خود را نگشود.‏ مثل بره‌ای که برای ذبح می‌برند و مانند گوسفندی که نزد پشم برنده‌اش بی‌زبان است همچنان دهان خود را نگشود.‏» —‏ اِشَعْیا ۵۳:‏۷‏.‏

^۵ واقعاً که عیسی از خود چه صبر و حِلم استثنایی‌ای در طی خدمت زمینی‌اش نشان داد!‏ او سؤالات ریاکارانهٔ دشمنانش و اهانت‌های مخالفان را متحمّل شد.‏ (‏متّیٰ ۲۲:‏۱۵-‏۴۶؛‏ ۱پِطْرُس ۲:‏۲۳‏)‏ عیسی با شاگردانش حتّی وقتی آنان مکرّراً در این مورد بحث می‌کردند که کدام یک از ایشان بزرگ‌تر است صبور بود.‏ (‏مَرقُس ۹:‏۳۳-‏۳۷؛‏ ۱۰:‏۳۵-‏۴۵؛‏ لوقا ۲۲:‏۲۴-‏۲۷‏)‏ در شبی که به او خیانت شد،‏ در رفتار خود با پِطْرُس و یوحنّا خویشتن‌داری قابل تحسینی از خود نشان داد زیرا با اینکه به آنان گفته بود «بیدار باشید،‏» به خواب فرو رفته بودند.‏ —‏ متّیٰ ۲۶:‏۳۶-‏۴۱‏.‏

۶.‏ پولُس از حِلمی که عیسی نشان داد چگونه فایده برد و ما از آن چه می‌آموزیم؟‏

 ^۶ عیسی پس از مرگ و رستاخیزش به حلیم بودن خود ادامه داد.‏ از آنجا که پولُس رسول قبلاً مسیحیان را مورد اذیّت و آزار قرار داده بود،‏ به این خصوصیّت عیسی بخوبی واقف بود.‏ او نوشت:‏ «این سخن امین است و لایق قبول تامّ که مسیح عیسی به دنیا آمد تا گناهکاران را نجات بخشد که من بزرگترین آنها هستم.‏ بلکه از این جهت بر من رحم شد تا اوّل در من،‏ مسیح عیسی کمال حِلم را ظاهر سازد تا آنانی را که بجهت حیات جاودانی به وی ایمان خواهند آورد،‏ نمونه باشم.‏» (‏۱تیموتاؤس ۱:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ قطع نظر از سابقه‌مان،‏ اگر به عیسی ایمان بیاوریم او با ما حلیم خواهد بود.‏ البتّه او از ما انتظار دارد ‹اَعمال لایق توبه› از خود نشان دهیم.‏ (‏اَعمال ۲۶:‏۲۰؛‏ رومیان ۲:‏۴‏)‏ پیام‌هایی که عیسی به هفت جماعت آسیای صغیر فرستاد نشان می‌دهد در حینی که او از خود حِلم نشان می‌دهد،‏ از ما انتظار دارد رفتار بهتری را پیش بگیریم.‏ —‏ مکاشفه باب‌های ۲ و ۳‏.‏

ثمرهٔ روح

۷.‏ چه رابطه‌ای بین حِلم و روح‌القدس وجود دارد؟‏

^۷ پولُس در باب پنجم نامهٔ خود به غَلاطیان اَعمال جسم را با ثمرهٔ روح مقایسه می‌کند.‏ (‏غَلاطیان ۵:‏۱۹-‏۲۳‏)‏ از آنجا که حِلم یکی از خصوصیّات یَهُوَه است،‏ این خصیصه از او ناشی می‌شود و ثمرهٔ روح‌القدس اوست.‏ (‏خروج ۳۴:‏۶،‏ ۷‏)‏ در واقع،‏ حِلم در شرح پولُس از ثمرهٔ روح‌القدس در ردهٔ چهارم به همراه «محبّت و خوشی و سلامتی و .‏ .‏ .‏ مهربانی و نیکویی و ایمان و تواضع و پرهیزکاری» نام برده شده است.‏ (‏غَلاطیان ۵:‏۲۲،‏ ۲۳‏)‏ بنابراین،‏ وقتی خادمان یَهُوَه از خود صبر خدایی یا حِلم نشان می‌دهند تحت تأثیر روح‌القدس می‌باشند.‏

۸.‏ چه کاری به ما توانایی پرورش ثمرهٔ روح منجمله حِلم را می‌دهد؟‏

^۸ البتّه این بدان معنا نیست که یَهُوَه روح خود را بر اشخاص تحمیل می‌کند.‏ برای اینکه تحت تأثیر روح‌القدس واقع شویم باید خواهان اِعمال نفوذ آن بر خود باشیم.‏ (‏۲قُرِنتیان ۳:‏۱۷؛‏ اَفَسُسیان ۴:‏۳۰‏)‏ اگر در همهٔ کارهایمان ثمرهٔ روح را نشان دهیم به روح اجازه داده‌ایم در زندگی‌مان فعال باشد.‏ پولُس پس از برشمردن اَعمال جسم و ثمرهٔ روح چنین می‌افزاید:‏ «اگر به روح زیست کنیم،‏ به روح هم رفتار بکنیم.‏ .‏ .‏ .‏ خود را فریب مدهید،‏ خدا را استهزا نمی‌توان کرد.‏ زیرا که آنچه آدمی بکارد،‏ همان را درو خواهد کرد.‏ زیرا هر که برای جسم خود کارد،‏ از جسم فساد را درو کند و هر که برای روح کارد از روح حیات جاودانی خواهد دروید.‏» (‏غَلاطیان ۵:‏۲۵؛‏ ۶:‏۷،‏ ۸‏)‏ پس اگر می‌خواهیم با موفقیّت حِلم را در خود پرورش دهیم،‏ باید مابقی ثمرهٔ روح را نیز که در مسیحیان توسط روح‌القدس به بار می‌آید در خود پرورش دهیم.‏

‏‹محبّت حلیم است›‏

۹.‏ دلیل اینکه پولُس به قُرِنتیان گفت ‹محبّت حلیم است،‏› چه می‌تواند باشد؟‏

^۹ پولُس با گفتن اینکه ‹محبّت حلیم است› رابطهٔ بخصوصی را که بین محبّت و حِلم وجود دارد نشان داد.‏ (‏۱قُرِنتیان ۱۳:‏۴‏)‏ بر طبق اظهارات آلبرت بارْنْز،‏ محقق کتاب مقدّس،‏ پولُس به دلیل اختلاف نظر و درگیری‌ای که در جماعت قُرِنتیان وجود داشت بر این موضوع تأکید نمود.‏ (‏۱قُرِنتیان ۱:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ بارْنْز به این موضوع اشاره می‌کند که:‏ «کلمه‌ای که در اینجا [برای حِلم] استفاده شده است متضاد عجله و شتاب در اظهارات،‏ افکار و زودرنجی است.‏ این واژه  بر وضعیّت فکری‌ای دلالت دارد که برای مدّت طولانی می‌تواند فشار یا تحریک را متحمّل شود.‏» محبّت و حِلم هنوز هم سهم بزرگی در صلح جماعت‌های مسیحی دارند.‏

۱۰.‏ الف)‏ محبّت از چه طریق‌هایی به ما کمک می‌کند تا حلیم باشیم و در این خصوص پولُس رسول چه پندی به ما می‌دهد؟‏ ب)‏ در مورد حِلم و مهربانی خدا یک عالِم کتاب مقدّس چه اظهارنظری نمود؟‏ (‏پاورقی ملاحظه شود.‏)‏

^۱۰ ‏«محبّت حلیم و مهربان است؛‏ محبّت .‏ .‏ .‏ نفع خود را طالب نمی‌شود؛‏ خشم نمی‌گیرد.‏» به این دلیل،‏ محبّت به طریق‌های مختلفی در حلیم بودن به ما کمک می‌کند.‏ * (‏۱قُرِنتیان ۱۳:‏۴،‏ ۵‏)‏ محبّت به ما این توانایی را می‌دهد تا با یکدیگر صبورانه بسازیم و به یاد داشته باشیم که همه ناکامل هستیم و عیب‌ها و ضعف‌هایی داریم.‏ به علاوه،‏ به ما کمک می‌کند تا باملاحظه و بخشنده باشیم.‏ پولُس رسول ما را تشویق می‌کند تا با ‹کمال فروتنی و تواضع و حِلم،‏ رفتار کنیم و متحمّل یکدیگر در محبّت باشیم و سعی کنیم که یگانگی روح را در رشتهٔ سلامتی نگاه داریم.‏› —‏ اَفَسُسیان ۴:‏۱-‏۳‏.‏

۱۱.‏ چرا در اجتماعات مسیحی حلیم بودن از اهمیّت بخصوصی برخوردار است؟‏

^۱۱ اگر مسیحیان در همسایگی یکدیگر،‏ در جماعت‌های مسیحی،‏ در بیت‌ئیل،‏ خانه‌های میسیونری،‏ تیم‌های ساختمان‌سازی و در مدارس در رفتار خود با یکدیگر حلیم باشند،‏ بین آنان صلح و سعادت مسیحی ایجاد می‌شود.‏ به دلیل شخصیّت‌ها،‏ سلیقه‌ها،‏ روش تربیّت،‏ معیارهای گوناگون آداب و معاشرت و حتّی پاکیزگی،‏ گاهی اوقات ممکن است موقعیّت‌های سخت و آزاردهنده‌ای رخ دهند.‏ این امر در خانواده‌ها نیز صدق می‌کند.‏ به این دلیل دیرخشمی امری بسیار ضروری است.‏ (‏امثال ۱۴:‏۲۹؛‏ ۱۵:‏۱۸؛‏ ۱۹:‏۱۱‏)‏ حِلم که به معنی صبر و شکیبایی داشتن با امید به بهتر شدن موقعیّت است بر همه واجب می‌باشد.‏ —‏ رومیان ۱۵:‏۱-‏۶‏.‏

حِلم به ما طاقت می‌دهد

۱۲.‏ در موقعیّت‌های سخت چرا حِلم بسیار مهم است؟‏

^۱۲ حِلم به ما کمک می‌کند تا موقعیّت‌های سخت را که به نظر بی‌انتها و حل‌نشدنی می‌آیند تحمّل کنیم.‏ در مورد رِژیس که در اوّل مقاله به او اشاره شد نیز صدق می‌کرد.‏ رِژیس که سعی می‌کرد یَهُوَه را خدمت کند سال‌ها با مخالفت همسرش روبرو بود.‏ با وجود این،‏ روزی همسرش در حالی که اشک می‌ریخت نزد او آمد و گفت:‏ «می‌دانم که این حقیقت است.‏ به من کمک کن.‏ می‌خواهم کتاب مقدّس را مطالعه کنم.‏» سرانجام او به عنوان شاهد تعمید گرفت.‏ رِژیس می‌گوید:‏ «قدمی که همسرم برداشت به این معنی است که یَهُوَه آن سال‌هایی را که همراه با تقلا و صبر و تحمّل بود برکت داده است.‏» حِلم او بی‌پاداش نماند.‏

۱۳.‏ چه چیزی به پولُس کمک کرد تا متحمّل سختی‌ها بشود،‏ و تجربهٔ او چگونه می‌تواند به ما در داشتن صبر و شکیبایی کمک کند؟‏

^۱۳ در قرن اوّل د.‏م.‏،‏ پولُس رسول نمونهٔ خوبی در حِلم بود.‏ (‏۲قُرِنتیان ۶:‏۳-‏۱۰؛‏ ۱تیموتاؤس ۱:‏۱۶‏)‏ در سال‌های آخر  زندگی،‏ او به دوست جوان خود تیموتاؤس هشدار داد که همهٔ مسیحیان مورد آزمایش قرار می‌گیرند.‏ پولُس با اشاره به تجربهٔ خود از خصوصیّات پایه‌ای مسیحی که برای داشتن صبر و حِلم واجب هستند نام برد.‏ او نوشت:‏ «لیکن تو تعلیم و سیرت و قصد و ایمان و حِلم و محبّت و صبر مرا پیروی نمودی،‏ و زحمات و آلامِ مرا مثل آنهایی که در انطاکیه و ایقونیّه و لِسْتَرَه بر من واقع شد،‏ چگونه زحمات را تحمّل می‌نمودم و خداوند مرا از همه رهایی داد.‏ و همهٔ کسانی که می‌خواهند در مسیح عیسی به دینداری زیست کنند،‏ زحمت خواهند کشید.‏» (‏۲تیموتاؤس ۳:‏۱۰-‏۱۲؛‏ اَعمال ۱۳:‏۴۹-‏۵۱؛‏ ۱۴:‏۱۹-‏۲۲‏)‏ برای تحمّل کردن،‏ همهٔ ما به ایمان و محبّت و حِلم نیازمندیم.‏

ملبّس به حِلم

۱۴.‏ پولُس خصوصیّاتی همچون حِلم را به چه چیز تشبیه نمود و به مسیحیان کُولُسی چه نصیحتی داد؟‏

^۱۴ پولُس رسول حِلم و دیگر خصوصیّات خدایی را به لباس‌هایی تشبیه کرد که مسیحیان باید پس از اینکه اَعمال «انسانیّت کهنه» را از تن در آوردند،‏ خود را به آنها ملبّس کنند.‏ (‏کُولُسیان ۳:‏۵-‏۱۰‏)‏ او نوشت:‏ «مانند برگزیدگان مقدّس و محبوب خدا احشای رحمت و مهربانی و تواضع و تحمّل و حِلم را بپوشید؛‏ و متحمّل یکدیگر شده،‏ همدیگر را عفو کنید هرگاه بر دیگری ادّعایی داشته باشید؛‏ چنانکه شما را آمرزید،‏ شما نیز چنین کنید.‏ و بر این همه محبّت را که کمربند کمال است بپوشید.‏» —‏ کُولُسیان ۳:‏۱۲-‏۱۴‏.‏

۱۵.‏ وقتی مسیحیان خود را با حِلم و دیگر خصوصیّات خدایی ‹بپوشانند› نتیجه چه خواهد بود؟‏

^۱۵ وقتی اعضای یک جماعت خود را با رحمت،‏ مهربانی،‏ تواضع،‏ حِلم و محبّت ‹بپوشانند› یا ملبّس کنند،‏ می‌توانند مشکلاتی را که پیش می‌آیند حل نموده،‏ در خدمت یَهُوَه متّحداً پیشرفت نمایند.‏ بخصوص سرپرستان مسیحی باید حلیم باشند.‏ شاید مواردی برای تأدیب یک فرد مسیحی پیش بیاید،‏ ولی روش‌های مختلفی برای این کار وجود دارد.‏ پولُس بهترین طرز رفتار را در نامهٔ خود به تیموتاؤس نوشت:‏ ‹با کمال تحمّل و تعلیم،‏ تنبیه و توبیخ و نصیحت نما.‏› (‏۲تیموتاؤس ۴:‏۲‏)‏ آری،‏ با گوسفندان یَهُوَه باید همیشه با حِلم،‏ متانت و مهربانی رفتار نمود.‏ —‏ متّیٰ ۷:‏۱۲؛‏ ۱۱:‏۲۸؛‏ اَعمال ۲۰:‏۲۸،‏ ۲۹؛‏ رومیان ۱۲:‏۱۰‏.‏

‏«با جمیع مردم تحمّل کنید»‏

۱۶.‏ اگر ‹جمیع مردم را تحمّل کنیم› چه نتیجه‌ای ممکن است به دست آید؟‏

^۱۶ اینکه یَهُوَه با بشر با حِلم رفتار می‌کند همهٔ ما را تحت یک وظیفهٔ اخلاقی قرار می‌دهد یعنی ‹جمیع مردم را تحمّل کردن.‏› (‏۱تَسّالونیکیان ۵:‏۱۴‏)‏ چنین رفتاری به این مفهوم می‌باشد که نسبت به افراد خانواده،‏ همسایگان،‏ همکاران و همکلاسی‌ها که شاهد یَهُوَه نیستند صبر و تحمّل نشان دهیم.‏ گاهی اوقات شاهدان،‏ مجبورند سال‌ها کنایه یا مخالفت علنی مردم را در محل کار یا مدرسه تحمّل کنند،‏ ولی با رفتاری که پیش گرفته‌اند،‏ توانسته‌اند پیش‌داوری‌های بسیاری را از میان بردارند.‏ (‏کُولُسیان ۴:‏۵،‏ ۶‏)‏ پِطْرُس رسول نوشت:‏ «سیرت خود را در میان امّت‌ها نیکو دارید تا در همان امری که شما را مثل بدکاران بد می‌گویند،‏ از کارهای نیکوی شما که ببینند،‏ در روز تفقّد،‏ خدا را تمجید نمایند.‏» —‏ ۱پِطْرُس ۲:‏۱۲‏.‏

۱۷.‏ چگونه می‌توانیم از محبّت و حِلم یَهُوَه تقلید کنیم و چرا باید این کار را بکنیم؟‏

^۱۷ حِلم یَهُوَه برای میلیون‌ها نفر به معنی نجات خواهد  بود.‏ (‏۲پِطْرُس ۳:‏۹،‏ ۱۵‏)‏ اگر از محبّت و حِلم یَهُوَه تقلید نماییم،‏ صبورانه به موعظهٔ بشارت ملکوت و تعلیم دیگران ادامه خواهیم داد تا آنها نیز خود را مطیع پادشاهی مسیحایی کنند.‏ (‏متّیٰ ۲۸:‏۱۸-‏۲۰؛‏ مَرقُس ۱۳:‏۱۰‏)‏ اگر ما دست از کار موعظه بکشیم،‏ به این معنی خواهد بود که می‌خواهیم صبر و حِلم یَهُوَه را محدود کنیم و هنوز به مقصود آن که فرصتی برای توبهٔ مردم است پی نبرده‌ایم.‏ —‏ رومیان ۲:‏۴‏.‏

۱۸.‏ دعای پولُس برای کُولُسیان چه بود؟‏

^۱۸ پولُس در نامهٔ خود به مسیحیان کُولُسی در آسیای صغیر نوشت:‏ «از آن جهت ما نیز از روزی که این را شنیدیم،‏ باز نمی‌ایستیم از دعا کردن برای شما و مسئلت نمودن تا از کمال معرفت ارادهٔ او در هر حکمت و فهم روحانی پر شوید،‏ تا شما به طریق شایستهٔ خداوند به کمال رضامندی رفتار نمایید و در هر عمل نیکو بار آورید و به معرفت کامل خدا نموّ کنید،‏ و به اندازهٔ توانایی جلال او به قوّت تمام زورآور شوید تا صبر کامل و تحمّل را با شادمانی داشته باشید.‏» —‏ کُولُسیان ۱:‏۹-‏۱۱‏.‏

۱۹،‏ ۲۰.‏ الف)‏ چگونه می‌توانیم از قلمداد کردن حِلم و صبر یَهُوَه به عنوان آزمایش پرهیز کنیم؟‏ ب)‏ از صبر و حِلم چه فوایدی حاصل می‌شوند؟‏

^۱۹ ادامهٔ حِلم و صبر یَهُوَه برای ما حکم آزمایش را نخواهد داشت اگر که به «کمال معرفت ارادهٔ او» واقف باشیم که «می‌خواهد جمیع مردم نجات یابند و به معرفت راستی گرایند.‏» (‏۱تیموتاؤس ۲:‏۴‏)‏ در نتیجه ‹در هر عمل نیکو بار خواهیم آورد› بخصوص در موعظهٔ «بشارت ملکوت.‏» (‏متّیٰ ۲۴:‏۱۴‏)‏ اگر با وفاداری به این کار ادامه دهیم یَهُوَه ما را «به قوّت تمام زورآور» خواهد کرد تا بتوانیم «صبر کامل و تحمّل را با شادمانی» داشته باشیم.‏ بدین ترتیب،‏ ‹به طریق شایستهٔ خداوند رفتار خواهیم نمود› و از آرامشی برخوردار خواهیم شد که از علم به «کمال رضامندی» او حاصل می‌شود.‏

^۲۰ باشد که به حکمتی که در پسِ حِلم یَهُوَه نهفته است اطمینان کامل داشته باشیم.‏ حِلم و صبر یَهُوَه هم برای نجات ما مفید واقع می‌شود و هم برای نجات کسانی که به موعظه و تعلیم ما گوش می‌دهند.‏ (‏۱تیموتاؤس ۴:‏۱۶‏)‏ بار آوردن ثمرهٔ روح یعنی محبّت،‏ خوشی،‏ مهربانی،‏ نیکویی،‏ تواضع و پرهیزکاری،‏ به ما کمک خواهد کرد تا بتوانیم با شادی از خود حِلم نشان دهیم.‏ همینطور بهتر می‌توانیم با افراد خانواده و همچنین خواهران و برادرانی که در جماعت هستند در صلح و آرامش به سر بریم.‏ حِلم به ما کمک خواهد کرد که با همکاران و همکلاسی‌ها صبور باشیم.‏ و حِلم ما مقصود خواهد داشت که چیزی جز نجات خلافکاران و تجلیل خدای حِلم و آفریدگارمان یَهُوَه،‏ نیست.‏

‏[پاورقی]‏

آیا می‌توانی توضیح دهی؟‏

‏• مسیح چگونه یک نمونهٔ عالی‌ای از حِلم از خود به جای گذاشت؟‏

‏• چه چیزی به ما کمک می‌کند تا حلیم باشیم؟‏

‏• چگونه حِلم به خانواده‌ها،‏ اجتماعات مسیحی و پیران کمک می‌کند؟‏

‏• حِلم چگونه هم برای ما و هم برای دیگران مفید واقع می‌شود؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۸]‏

حتّی وقتی عیسی تحت فشار بسیار قرار داشت،‏ با شاگردانش صبور بود

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۹]‏

سرپرستان مسیحی ترغیب می‌شوند تا نمونهٔ خوبی در داشتن رفتاری حلیمانه با برادرانشان به جای بگذارند

‏[تصویر در صفحهٔ ۳۰]‏

با تقلید از محبّت و حِلم یَهُوَه،‏ می‌توانیم به موعظهٔ بشارت ادامه دهیم

‏[تصویر در صفحهٔ ۳۱]‏

پولُس دعا کرد تا مسیحیان «تحمّل را با شادمانی» به جا آورند