‏«از من تعلیم یابید»‏

‏«یوغ مرا بر خود گیرید و از من تعلیم یابید زیرا که حلیم و افتاده‌دل می‌باشم و در نفوس خود آرامی خواهید یافت.‏» —‏ متّیٰ ۱۱:‏۲۹‏.‏

۱.‏ چرا آموزش از عیسی خوشایند است،‏ و زندگی را پربار می‌سازد؟‏

هم افکار و تعالیم عیسی مسیح،‏ و هم اَعمال او همواره شایسته و نیکو بود.‏ مدّت اقامتش بر زمین چندان به طول نینجامید،‏ لیکن به کاری پراجر و رضایت‌بخش پرداخت،‏ و بدین وسیله شادی خود را حفظ نمود.‏ عیسی شاگردانی گرد خود جمع کرد و ایشان را در مورد پرستش خدا،‏ محبّت،‏ و غلبه بر دنیا آموزش داد.‏ (‏یوحنّا ۱۶:‏۳۳‏)‏ او دل‌های ایشان را از امید لبریز ساخت و ‹حیات و بی‌فسادی را به وسیلهٔ انجیل روشن گردانید.‏› (‏۲تیموتاؤس ۱:‏۱۰‏)‏ اگر ما نیز خود را در زمرهٔ شاگردان عیسی برمی‌شماریم،‏ بجاست بدانیم شاگرد بودن واقعاً به چه معناست.‏ گفته‌های عیسی در خصوص شاگردانش به ما کمک خواهد کرد تا زندگی پربارتری داشته باشیم.‏ برای این منظور،‏ لازم است از دریچهٔ نگاه او به مسائل بنگریم،‏ همچنین برخی اصول را مبنای اَعمال و رفتار خود سازیم.‏ —‏ متّیٰ ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵؛‏ لوقا ۱۴:‏۲۶،‏ ۲۷؛‏ یوحنّا ۸:‏۳۱،‏ ۳۲؛‏ ۱۳:‏۳۵؛‏ ۱۵:‏۸‏.‏

۲،‏ ۳.‏ الف)‏ شاگرد عیسی بودن به چه معناست؟‏ ب)‏ چرا اهمیّت دارد که هر کس از خود سؤال کند:‏ ‹من خود را شاگرد چه کسی کرده‌ام؟‏›‏

^۲ در متون یونانی مسیحی،‏ واژه‌ای که شاگرد ترجمه شده است به کسی اطلاق می‌شود که ذهن خود را به موضوعی خاص معطوف می‌کند،‏ یا به عبارت دیگر تعلیم می‌گیرد.‏ واژه هم‌خانوادهٔ آن را می‌توان در آیهٔ آغازین این مقاله،‏ یعنی متّیٰ ۱۱:‏۲۹ یافت که می‌گوید:‏ «یوغ مرا بر خود گیرید و از من تعلیم یابید زیرا که حلیم و افتاده‌دل می‌باشم و در نفوس خود آرامی خواهید یافت.‏» آری،‏ شاگرد یعنی کسی که تعلیم می‌گیرد.‏ انجیل‌ها اغلب واژهٔ «شاگرد» را در مورد پیروان نزدیک عیسی به کار برده‌اند؛‏ یعنی گروهی که در موعظه‌های عیسی با او همسفر بودند و از او آموزش می‌دیدند.‏ برخی نیز گاه به طور مخفی،‏ تنها به پذیرفتن تعالیم او اکتفا می‌کردند.‏ (‏لوقا ۶:‏۱۷؛‏ یوحنّا ۱۹:‏۳۸‏)‏ انجیل‌نگاران همچنین به «شاگردان یحیی و فریسیان» اشاره کرده‌اند.‏ (‏مَرقُس ۲:‏۱۸‏)‏ از آنجایی که عیسی شاگردان خود را «از تعلیم فریسیان .‏ .‏ .‏ حکم به احتیاط فرموده است» بجاست هر کس از خود سؤال کند:‏ ‹من خود را شاگرد چه کسی کرده‌ام؟‏› —‏ متّیٰ ۱۶:‏۱۲‏.‏

 ^۳ اگر واقعاً شاگرد عیسی هستیم و از او تعلیم گرفته‌ایم،‏ باید دیگران در حضور ما از لحاظ روحانی آرامی یابند.‏ باید تشخیص دهند که حلیم‌تر و افتاده‌تر شده‌ایم.‏ اگر در محل کار وظیفهٔ مدیریّت،‏ در خانه مسئولیّت پرورش فرزندان،‏ یا در جماعت مسیحی مسئولیّت شبانی را بر دوش داریم آیا افراد تحت سرپرستی ما حس می‌کنند که رفتارمان با ایشان همانطور است که عیسی با دیگران رفتار می‌کرد.‏

رفتار عیسی با مردم چگونه بود؟‏

۴،‏ ۵.‏ الف)‏ چرا تحقیق راجع به نحوهٔ رفتار عیسی با کسانی که با مسائل و مشکلات مواجه بودند دشوار نیست؟‏ ب)‏ در خانهٔ فردی فریسی برای عیسی چه پیش آمد؟‏

^۴ در اینجا جا دارد نحوهٔ رفتار عیسی را با دیگران،‏ بویژه با کسانی که با دشواری یا مسئله‌ای خطیر مواجه بودند بررسی کنیم.‏ برای چنین تحقیقی مسلّماً با کمبود مطلب مواجه نخواهیم بود.‏ کتاب مقدّس حاوی گزارشات زیادی راجع به برخورد عیسی با مردم عادی و افراد رنج‌دیده است.‏ بجاست به موازات آن،‏ نحوهٔ برخورد رهبران مذهبی‌ای همچون فریسیان را نیز با همان افراد بررسی کنیم.‏ بررسی تضاد این دو نگرش،‏ موضوعات زیادی را برای ما روشن می‌سازد.‏

^۵ در سال ۳۱ د.‏م.‏ وقتی عیسی در ناحیهٔ جلیل موعظه می‌کرد،‏ «یکی از فریسیان از او وعده خواست که با او غذا خورَد.‏» عیسی بی‌درنگ دعوت او را پذیرفت.‏ «پس به خانهٔ فریسی درآمده بنشست.‏ که ناگاه زنی که در آن شهر گناهکار بود،‏ چون شنید که در خانهٔ فریسی به غذا نشسته است،‏ شیشه‌ای از عطر آورده،‏ در پشت سر او نزد پایهایش گریان بایستاد و شروع کرد به شستن پایهای او به اشک خود و خشکانیدن آنها به موی سر خود و پایهای وی را بوسیده آنها را به عطر تدهین کرد.‏» —‏ لوقا ۷:‏۳۶-‏۳۸‏.‏

۶.‏ زنی «گناهکار» چگونه توانسته بود به خانه فردی فریسی وارد شود؟‏

^۶ سعی کن آن صحنه را پیش خود مجسم کنی.‏ در کتابی مرجع در مورد این گزارش آمده است:‏ «آن زن (‏آیهٔ ۳۷)‏ مطابق رسمی عمل نمود  که به نیازمندان اجازه می‌داد در این گونه ضیافت‌ها از باقیماندهٔ غذا در سفره تناول نمایند.‏» این موضوع روشن می‌کند که چگونه مهمانی ناخوانده می‌توانست وارد خانه شود.‏ شاید افراد دیگری نیز در آنجا منتظر پایان یافتن مهمانی بودند تا چیزی بخورند.‏ امّا عمل آن زن بسیار غیر معمول بود.‏ او منتظر نماند تا مهمانی به پایان رسد.‏ مضافاً،‏ وی در چشم مردم زنی بدنام محسوب می‌شد و به «گناهکار» مشهور بود،‏ عیسی نیز به ‹گناهان او که بسیار بود› کاملاً واقف بود.‏ —‏ لوقا ۷:‏۴۷‏.‏

۷،‏ ۸.‏ الف)‏ اگر در موقعیّتی که در لوقا ۷:‏۳۶-‏۳۸ آمده است قرار می‌گرفتیم چه عکس‌العملی از خود نشان می‌دادیم؟‏ ب)‏ شمعون چه عکس‌العملی از خود نشان داد؟‏

^۷ حال خود را در آنجا مجسم کن و فرض کن جای عیسی بودی.‏ چه عکس‌العملی از خود نشان می‌دادی؟‏ آیا وقتی آن زن به تو نزدیک می‌شد معذّب می‌شدی؟‏ چه احساسی به تو دست می‌داد؟‏ (‏لوقا ۷:‏۴۵‏)‏ آیا متوحّش می‌شدی؟‏

^۸ اگر در جمع مهمانان بودی چطور؟‏ آیا ممکن بود که افکاری همچون افکار شمعون فریسی از ذهنت بگذرد؟‏ در مورد او آمده است:‏ «چون .‏ .‏ .‏ این را بدید،‏ با خود می‌گفت که ‹این شخص [عیسی] اگر نبی بودی هرآینه دانستی که این کدام و چگونه زن است که او را لمس می‌کند،‏ زیرا گناهکاری است.‏› » (‏لوقا ۷:‏۳۹‏)‏ امّا،‏ عیسی مردی واقعاً دلسوز بود.‏ او بخوبی عذاب و درماندگی آن زن را حس می‌کرد.‏ البتّه ما نمی‌دانیم که آن زن چگونه به گناه آلوده شده بود.‏ فرضاً اگر روسپی هم بود،‏ همین خود نشان می‌دهد که مردان یهودی و وقف‌شدهٔ آنجا کمکی به او نکرده بودند.‏

۹.‏ عکس‌العمل عیسی در برابر آن زن چه بود،‏ و احتمالاً چه نتیجه‌ای به دنبال داشت؟‏

^۹ عیسی مصمّم بود به آن زن کمک کند.‏ پس به او گفت:‏ «گناهان تو آمرزیده شد.‏» و اضافه کرد:‏ «ایمانت تو را نجات داده است.‏ به سلامتی روانه شو.‏» (‏لوقا ۷:‏۴۸-‏۵۰‏)‏ گزارش اینجا پایان می‌یابد.‏ حال ممکن است کسی اعتراض کند که عیسی کمک چندانی به آن زن نکرد؛‏ او را برکت داد و سپس روانه ساخت.‏ درست است.‏ امّا،‏ آیا می‌توانی تصوّر کنی که وی پس از ترک آنجا دوباره در همان زندگی رقّت‌بارش غوطه‌ور شده باشد؟‏ با اینکه نمی‌توان در این خصوص با قاطعیّت اظهار نظر کرد،‏ امّا نکته‌ای که لوقا در ادامهٔ گزارش خود اشاره می‌کند قابل تأمّل است.‏ او می‌گوید که عیسی «در هر شهری و دهی گشته،‏ موعظه می‌نمود و به ملکوت خدا بشارت می‌داد.‏» لوقا همچنین راجع به ‹چند زن› صحبت کرده است که با عیسی و شاگردانش همسفر بودند و «از اموال خود او را خدمت می‌کردند.‏» می‌توان بخوبی آن زن توبه‌کار و قدرشناس را نیز در میان آن زنان تصوّر کرد،‏ که از آن پس با وجدانی پاک،‏ امیدی تازه،‏ و محبّتی عمیق به یَهُوَه زندگی‌ای خداپسندانه و پرمقصودی را آغاز کرده بود.‏ —‏ لوقا ۸:‏۱-‏۳‏.‏

تفاوت میان عیسی و فریسیان

۱۰.‏ چرا بررسی گزارش راجع به عیسی و آن زن در خانهٔ شمعون برای ما مفید است؟‏

^۱۰ از این گزارش زنده و پرشور چه درسی می‌آموزیم؟‏ براستی که این گزارش احساسات ما را بر می‌انگیزد!‏ حال فرض کن تو نیز در خانهٔ شمعون می‌بودی.‏ آن واقعه چه احساسی در تو به وجود می‌آورد؟‏ آیا عکس‌العملت مشابه عیسی می‌بود،‏ یا اندکی همچون میزبان فریسی او؟‏ البتّه،‏ عیسی پسر خداست،‏ و هیچ یک از ما نمی‌تواند دقیقاً همچون او حس و رفتار کند.‏ امّا در عین حال نمی‌خواهیم افکاری همچون شمعون فریسی در ذهنمان پرورش یابد.‏ کدامیک از ما دوست دارد فریسی‌صفت یا ریاکار خوانده شود.‏

۱۱.‏ چرا دوست نداریم کسی ما را در زمرهٔ فریسیان برشمارد؟‏

^۱۱ از مطالعهٔ کتاب مقدّس و منابع دیگر می‌توان بخوبی متوجه شد که فریسیان خود را بسیار والارتبه و در مقام پاسدار مصالح جامعه و منافع ملّی محسوب می‌کردند.‏ ایشان معتقد نبودند که شریعت الٰهی عمدتاً حاوی قوانینی واضح و قابل درک است.‏ از این رو،‏ هر جایی که قوانین به نظرشان دقیق و مشخص نمی‌آمد تلاش می‌کردند خلأ آن را با کاربردهای مشخص پر،‏ و هر گونه نیاز به استفاده از وجدان را از بین ببرند.‏ این پیشوایان مذهبی تلاش می‌کردند برای تمام موارد،‏ حتّی موارد پیش و پا افتاده،‏ دستورات و قواعدی تدبیر نموده،‏ آن را حاکم بر اخلاق و رفتار مردم نمایند.‏ *

۱۲.‏ فریسیان چگونه در مورد خود می‌اندیشیدند؟‏

^۱۲ از آثار یوسِفوس،‏ تاریخ‌نویسِ یهودیِ قرن اوّل،‏ بخوبی می‌توان پی برد که فریسیان خود را نیکو،‏ رئوف،‏ منصف،‏ و کلاً واجد صلاحیّت برای وظایف خود قلمداد می‌کردند.‏ البتّه بی‌شک برخی تا حدّی چنین بودند.‏ برای نمونه نیقودیموس ممکن است به ذهنمان بیاید.‏ (‏یوحنّا ۳:‏۱،‏ ۲؛‏ ۷:‏۵۰،‏ ۵۱‏)‏ بعدها برخی حتّی به مسیحیَّت گرویدند.‏ (‏اَعمال ۱۵:‏۵‏)‏ پولُس رسول راجع به یهودیان غیرتمندی همچون فریسیان نوشت:‏ «برای خدا غیرت دارند لکن نه از روی معرفت.‏» (‏رومیان ۱۰:‏۲‏)‏ به هر ترتیب،‏ انجیل‌ها فریسیان را از دیدگاه عامهٔ مردم مغرور،‏ خودپسند،‏ حق به جانب،‏ عیب‌جو،‏ حکم‌کننده،‏ و تحقیرکننده معرفی می‌کنند.‏

دیدگاه عیسی

۱۳.‏ عیسی راجع به فریسیان چه گفت؟‏

^۱۳ عیسی ریاکاری‌های کاتبان و فریسیان را سخت به باد انتقاد گرفت.‏ او در مورد ایشان گفت:‏ «بارهای گران و دشوار را می‌بندند و بر دوش مردم می‌نهند و خود نمی‌خواهند آنها را به یک انگشت حرکت  دهند.‏» آری،‏ باری که آنان بر مردم تحمیل می‌کردند حقیقتاً سنگین و یوغشان نیز غیرقابل تحمّل بود.‏ عیسی کاتبان و فریسیان را ‹نادان› خواند.‏ فردی نادان گاهی حتّی تهدیدی برای کل جامعه است.‏ عیسی همچنین کاتبان و فریسیان را «راهنمایان کور» خواند و اظهار نمود که ایشان ‹اعظم احکام شریعت،‏ یعنی عدالت و رحمت و ایمان را ترک کرده‌اند.‏› چه کسی می‌خواهد عیسی او را فریسی‌صفت محسوب کند.‏ —‏ متّیٰ ۲۳:‏۱-‏۴،‏ ۱۶،‏ ۱۷،‏ ۲۳‏.‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ الف)‏ فریسیان با مشاهدهٔ رفتار عیسی با متّای لاوی چه چیزی را در مورد خود آشکار ساختند؟‏ ب)‏ چه درس‌های مهمی از این گزارش می‌آموزیم؟‏

^۱۴ کمتر کسی را می‌توان یافت که با خواندن انجیل‌ها به رفتار نکوهشگرانهٔ اغلب فریسیان پی نبرد.‏ وقتی عیسی متّای لاوی را که مأمور وصول مالیات بود به شاگردی دعوت کرد،‏ لاوی ضیافت بزرگی برای او بر پا داشت.‏ کتاب مقدّس گزارش می‌کند که «کاتبان ایشان و فریسیان همهمه نموده،‏ به شاگردان او گفتند:‏ ‹برای چه با باجگیران و گناهکاران اَکل و شُرب می‌کنید؟‏› عیسی در جواب ایشان گفت:‏ ‹.‏ .‏ .‏ نیامده‌ام تا عادلان بلکه تا عاصیان را به توبه بخوانم.‏› » —‏ لوقا ۵:‏۲۷-‏۳۲‏.‏

^۱۵ خود لاوی در سخنان عیسی به ارزش نکتهٔ دیگری پی برد:‏ «لٰکن رفته،‏ این را دریافت کنید که ‹رحمت می‌خواهم نه قربانی،‏›.‏» (‏متّیٰ ۹:‏۱۳‏)‏ با اینکه فریسیان ادعا می‌کردند که به کتب انبیای عبرانی اعتقاد دارند،‏ ظاهراً به این گفتهٔ هوشَع ۶:‏۶ وقعی نمی‌گذاردند.‏ در نظر ایشان منزلت سنّت بیش از رحمت بود و معتقد بودند که حتّی اگر مرتکب خطایی شدند در تلاش در به جا آوردن سنن و شرایع باشد.‏ چقدر خوب است هر یک از ما از خود سؤال کند:‏ ‹آیا دیگران مرا فردی می‌دانند که فقط به قاعده و قانون اهمیّت می‌دهد،‏ بویژه آنچه که بازتاب نظرات شخصی یا نگرش عموم است؟‏ یا اینکه مرا به عنوان شخصی دلرحم و مهربان می‌شناسند؟‏›‏

۱۶.‏ شیوهٔ فریسیان چه بود،‏ و ما چگونه می‌توانیم از آن پرهیز کنیم؟‏

^۱۶ راه و رسم فریسیان را می‌توان در عیبجویی و ایرادگیری خلاصه کرد.‏ آنان از کوچک‌ترین ایرادی نمی‌گذشتند؛‏ چه واقعی چه غیرواقعی.‏ با تحکّم‌ها و گوشزدهای خود مرتباً مردم را در برابر خویش در حالت دفاعی قرار می‌دادند.‏ فریسیان افتخار می‌کردند که با دقت عُشر نعناع،‏ شبت،‏ و زیرهٔ خود را می‌پردازند.‏ با جامه‌های خود تظاهر به تقوا و دیانت می‌کردند و سعی داشتند قوم را رهبری کنند.‏ امّا،‏ بدون شک کسی که می‌خواهد مطابق راه و رسم عیسی عمل کند نباید در صدد عیبجویی از دیگران و بزرگ جلوه دادن عیوب ایشان باشد.‏

عیسی چگونه به مسائل رسیدگی می‌کرد؟‏

۱۷-‏۱۹.‏ الف)‏ عیسی چگونه به مسئله‌ای که ممکن بود به نحوی ناگوار به پایان رسد رسیدگی کرد؟‏ ب)‏ چه چیزی موقعیّت را پرتنش و ناخوشایند کرده بود؟‏ پ)‏ اگر تو نیز وقتی آن زن به عیسی نزدیک شد در آن جمع می‌بودی چه عکس‌العملی نشان می‌دادی؟‏

^۱۷ شیوه‌ای که عیسی در رسیدگی به مسائل استفاده می‌کرد،‏ بسیار با شیوهٔ فریسیان متفاوت بود.‏ ببینیم عیسی چگونه به مسئله‌ای که ممکن بود بسیار خطیر قلمداد شود رسیدگی کرد.‏ موضوع مربوط به زنی می‌شود که مدّت ۱۲ سال به خونریزی مبتلا بود.‏ این گزارش را می‌توان در لوقا ۸:‏۴۲-‏۴۸ یافت.‏

 ^۱۸ مَرقُس در گزارش خود می‌گوید که آن زن «ترسان و لرزان» بود.‏ (‏مَرقُس ۵:‏۳۳‏)‏ دلیل آن چه می‌توانست باشد؟‏ احتمالاً چون می‌دانست که قانون الٰهی را شکسته است.‏ بر طبق لاویان ۱۵:‏۲۵-‏۲۸ خونریزی غیرطبیعی،‏ زن را طی دوران خونریزی و یک هفته پس از آن ناپاک یا نجس می‌ساخت.‏ همچنین هر چیزی یا هر کسی را که لمس می‌کرد نجس به حساب می‌آمد.‏ امّا،‏ آن زن برای رساندن خود به عیسی مجبور بود از میان انبوه جمعیّت بگذرد.‏ آیا اکنون که ۲۰۰۰ سال از آن رویداد می‌گذرد،‏ دلمان به حال اسفناک آن زن نمی‌سوزد؟‏

^۱۹ اگر در آنجا بودی موقعیّت را چگونه می‌سنجیدی؟‏ چه اظهار نظری می‌کردی؟‏ ببین عیسی چگونه با آن زن در کمال مهربانی،‏ محبّت،‏ و ملاحظه رفتار کرد.‏ وی حتّی به صورت تلویحی نیز به مشکلی که آن زن ممکن بود به وجود آورده باشد اشاره‌ای نکرد.‏ —‏ مَرقُس ۵:‏۳۴‏.‏

۲۰.‏ اگر اکنون در جماعت مسیحی نیز مطابق لاویان ۱۵:‏۲۵-‏۲۷ عمل می‌شد،‏ احتمالاً با چه چالشی روبرو می‌شد؟‏

^۲۰ از این واقعه چه درسی می‌توان آموخت؟‏ فرض کن که در جماعت پیر مسیحی هستی؟‏ همچنین با فرض اینکه امروزه نیز مطابق لاویان ۱۵:‏۲۵-‏۲۷ عمل می‌شد،‏ متوجه می‌شدی که خواهری مسیحی این قانون را زیر پا گذاشته و از این بابت بسیار افسرده و درمانده است.‏ چه عکس‌العملی از خود نشان می‌دادی؟‏ آیا با اندرزی نکوهشگرانه او را در جمع تحقیر می‌کردی؟‏ شاید بگویی:‏ «هیچ وقت چنین کاری نمی‌کردم.‏ بلکه تمام سعی خودم را به خرج می‌دادم تا مثل عیسی در کمال مهربانی و محبّت و ملاحظه با او رفتار کنم.‏» بسیار خوب!‏ امّا در عمل است که پی می‌بریم پیروی از الگوی عیسی چندان هم آسان نیست.‏

۲۱.‏ عیسی راجع به شریعت به مردم چه چیزی آموزش داد؟‏

^۲۱ مردم کلاً در کنار عیسی احساس آرامش می‌کردند،‏ روحیه‌شان بنا می‌شد،‏ و قوّت قلب می‌یافتند.‏ راجع به شریعت نیز باید گفت که در برخی موارد صریح و مفهوم آن روشن بود،‏ و در مواردی دیگر کلیّت می‌یافت،‏ و فرد می‌بایست از وجدان خود بهره گرفته،‏ با اتخاذ تصمیمی شخصی محبّت خود را به خدا نشان می‌داد.‏ شریعت انعطاف‌پذیر بود و برای بستن دست و پای اسرائیلیان به وجود نیامده بود.‏ (‏مَرقُس ۲:‏۲۷،‏ ۲۸‏)‏ یَهُوَه امّتش را دوست داشت و همواره در جهت خیر و صلاح ایشان عمل می‌کرد،‏ همچنین هرگاه مرتکب خطایی می‌شدند حاضر بود از سر تقصیرشان بگذرد.‏ عیسی نیز همچون یَهُوَه رفتار می‌کرد.‏ —‏ یوحنّا ۱۴:‏۹‏.‏

نتیجهٔ تعالیم عیسی

۲۲.‏ آنچه شاگردان عیسی از او آموختند چه تأثیری بر طرزفکرشان گذاشت؟‏

^۲۲ کسانی که سخنان عیسی را به گوش گرفتند و شاگرد او شدند به ارزش واقعی سخنش پی بردند:‏ «یوغ من خفیف است و بار من سبک.‏» (‏متّیٰ ۱۱:‏۳۰‏)‏ آنان هرگز خود را زیر فشار حس نکردند،‏ این احساس را نداشتند که عیسی بر زحمتشان افزوده است یا فقط امر و نهی می‌کند.‏ آنان خود را آزادتر و خوشحال‌تر،‏ و رابطه‌شان را با خدا و با یکدیگر بسیار مطمئن‌تر حس می‌کردند.‏ (‏متّیٰ ۷:‏۱-‏۵؛‏ لوقا ۹:‏۴۹،‏ ۵۰‏)‏ آنان از عیسی یاد گرفتند که کسی واقعاً پیشوای مذهبی است که دیگران در کنارش احساس آرامی کنند،‏ و فروتن و افتاده باشد.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۱۶:‏۱۷،‏ ۱۸؛‏ فیلپّیان ۲:‏۳‏.‏

۲۳.‏ شاگردان عیسی از معاشرت با او چه درس‌هایی آموختند،‏ و به چه نتیجه‌ای رسیدند؟‏

^۲۳ بسیاری واقعاً به این حقیقت پی بردند که وحدت با مسیح و نشان دادن روحیهٔ او از اهمیّت بسیار برخوردار است.‏ عیسی به شاگردانش گفت:‏ «همچنان که پدر مرا محبّت نمود،‏ من نیز شما را محبّت نمودم؛‏ در محبّت من بمانید.‏ اگر احکام مرا نگاه دارید،‏ در محبّت من خواهید ماند،‏ چنانکه من احکام پدر خود را نگاه داشته‌ام و در محبّت او می‌مانم.‏» (‏یوحنّا ۱۵:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ کسانی که می‌خواستند خدمتی مفید و ثمربخش به خدا ارائه دهند،‏ می‌بایست در موعظه و تعلیم بشارتِ عالیِ ملکوتِ خدا و در رفتار خود با خویشان و دوستان با استواری مطابق تعالیم عیسی عمل می‌کردند.‏ با گسترش برادری مسیحی و توسعهٔ جماعات،‏ لازم بود مرتب به یکدیگر یادآوری کنند که طریق مسیح براستی طریق حق است.‏ اینکه عیسی حقیقت را آموزش می‌داد،‏ و طریقی که عیسی برای ما نمونه قرار داد،‏ بهترین طریق زندگی است.‏ —‏ یوحنّا ۱۴:‏۶؛‏ اَفَسُسیان ۴:‏۲۰،‏ ۲۱‏.‏

۲۴.‏ از رفتار عیسی چه چیزهایی می‌توانیم یاد بگیریم؟‏

^۲۴ حال با تعمّق بر آنچه تا اینجا بررسی نمودیم،‏ در چه زمینه‌هایی نیاز به پیشرفت می‌بینی؟‏ آیا موافقی که تعالیم،‏ افکار،‏ و اَعمال عیسی همواره شایسته بود؟‏ پس خرسند و امیدوار باش چرا که عیسی به ما نوید داده است:‏ «هرگاه این را دانستید،‏ خوشابحال شما اگر آن را به عمل آرید.‏» —‏ یوحنّا ۱۳:‏۱۷‏.‏

‏[پاورقی]‏

چه پاسخ می‌دهی؟‏

‏• به نظر تو شاگرد عیسی بودن به چه معناست؟‏

‏• برخورد عیسی با مردم چگونه بود؟‏

‏• از نحوهٔ آموزش عیسی چه می‌آموزیم؟‏

‏• تفاوت فریسیان و عیسی در چه بود؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۶]‏

رفتار عیسی با مردم چقدر با رفتار فریسیان تفاوت داشت!‏