حقیقت برایمان چقدر ارزش دارد؟‏

پخش

حقیقت برایمان چقدر ارزش دارد؟‏

‏«حقیقت را خواهید شناخت و حقیقت شما را آزاد خواهد ساخت.‏» —‏ یوحنّا ۸:‏۳۲ ترجمهٔ تفسیری.‏

۱.‏ عیسی و پیلاطُس هر یک هنگام استفاده از واژهٔ حقیقت چه چیزی را در نظر داشتند؟‏

‏«حقیقت چیست؟‏» منظور پیلاطُس از مطرح کردن این سؤال مفهوم حقیقت به طور اعم بود.‏ عیسی فقط به او گفته بود:‏ «من برای همین منظور متولّد شده‌ام،‏ و آمده‌ام تا حقیقت را به دنیا بیاورم.‏» (‏یوحنّا ۱۸:‏۳۷،‏ ۳۸ ترجمهٔ تفسیری‏)‏ منظور عیسی بر خلاف آنچه پیلاطُس در نظر داشت حقیقت الٰهی بود.‏

دیدگاه دنیا نسبت به حقیقت

۲.‏ کدام گفتهٔ عیسی ارزش حقیقت را نشان می‌دهد؟‏

^۲پولُس گفت:‏ «همه را ایمان نیست.‏» (‏۲تَسّالونیکیان ۳:‏۲‏)‏ همین را می‌توان در مورد حقیقت نیز گفت.‏ بسیاری از مردم حتّی وقتی امکان آشنایی با حقایق کتاب مقدّس را می‌یابند باز هم حاضر به قبول آن نیستند؛‏ غافل از آنکه ارزشی بسیار والا دارد.‏ عیسی در این باره گفت:‏ «حقیقت را خواهید شناخت و حقیقت شما را آزاد خواهد ساخت.‏» —‏ یوحنّا ۸:‏۳۲‏،‏ ترجمهٔ تفسیری.‏

۳.‏ کتاب مقدّس در خصوص تعالیم گمراه‌کننده چه هشداری می‌دهد؟‏

^۳پولُس رسول اظهار داشت که حقیقت در فلسفه و عرف بشری یافت نمی‌شود.‏ (‏کُولُسیان ۲:‏۸‏)‏ اینگونه تعالیم براستی گمراه‌کننده هستند.‏ پولُس به مسیحیان اَفَسُس هشدار داد که اگر به چنین تعالیمی ایمان آورند همچون اطفال روحانی ‹متموّج .‏ .‏ .‏ از باد هر تعلیم می‌باشند،‏ از دغابازی مردمان در حیله‌اندیشی برای مکرهای گمراهی.‏› (‏اَفَسُسیان ۴:‏۱۴‏)‏ امروزه این «دغابازی» یا نیرنگ را به شکل تبلیغات سوء،‏ از طرف مخالفان حقیقت الٰهی می‌بینیم.‏ اینگونه تبلیغات به نحوی زیرکانه حقایق را تحریف،‏ و دروغ را به جای حقیقت عرضه می‌کنند.‏ در چنین فضایی که مملو از تبلیغات زیرکانه است برای یافتن حقیقت باید به طور مرتّب به کتاب مقدّس رجوع کرد.‏

مسیحیان و دنیا

۴.‏ حقیقت در دسترس چه کسانی قرار گرفته است،‏ و کسانی که آن را می‌پذیرند چه تکلیفی دارند؟‏

^۴عیسی مسیح در مورد شاگردانش به یَهُوَه چنین دعا کرد:‏ «ایشان را به راستی خود تقدیس نما.‏ کلام تو راستی است.‏» (‏یوحنّا ۱۷:‏۱۷‏)‏ آنان تقدیس شده‌اند،‏ یا به بیان ساده‌تر برای خدمت به یَهُوَه و شناساندن نام و ملکوت او برگزیده شده‌اند.‏ (‏متّیٰ ۶:‏۹،‏ ۱۰؛‏ ۲۴:‏۱۴‏)‏ با وجود اینکه حقیقت الٰهی همچون عطیه‌ای در دسترس تمام جویندگان حق از هر قوم و نژاد و سابقهٔ فرهنگی قرار دارد،‏ بسیاری آن را نمی‌پذیرند.‏ پِطْرُس رسول گفت:‏ «فی‌الحقیقت یافته‌ام که خدا را نظر به ظاهر نیست،‏ بلکه از هر امّتی،‏ هر که از او ترسد و عمل نیکو کند،‏ نزد او مقبول گردد.‏» —‏ اَعمال ۱۰:‏۳۴،‏ ۳۵‏.‏

۵.‏ چرا مسیحیان اغلب مورد آزار و اذیّت قرار می‌گیرند؟‏

^۵مسیحیان حقایق کتاب مقدّس را با دیگران در میان می‌گذارند،‏ امّا همیشه با واکنش خوبی مواجه نمی‌شوند.‏ عیسی به مسیحیان هشدار داده بود:‏ «شما را به مصیبت سپرده،‏ خواهند کشت و جمیع امّت‌ها بجهت اسم من از شما نفرت کنند.‏» (‏متّیٰ ۲۴:‏۹‏)‏ در سال ۱۸۱۷ جان کاتِر،‏ روحانی اهل ایرلند در توضیح آیهٔ فوق نوشت:‏ «با تلاش‌های پی‌گیر مسیحیان در موعظه برای سامان بخشیدن به زندگی انسان‌ها در واقع باید حس قدردانی هر یک از آنها برانگیخته شود،‏ امّا برعکس،‏ شاگردان عیسی مورد نفرت و آزار و اذیّت قرار گرفتند،‏ چرا که موعظه‌شان نادرستی اَعمال انسان‌ها را آشکار می‌ساخت.‏» پولُس در مورد این ستمگران گفت:‏ «محبّت راستی را نپذیرفتند تا نجات یابند.‏ و بدین جهت خدا به ایشان عمل گمراهی می‌فرستد تا دروغ را باور کنند و تا فتوایی شود بر همهٔ کسانی که راستی را باور نکردند بلکه به ناراستی شاد شدند.‏» —‏ ۲تَسّالونیکیان ۲:‏۱۰-‏۱۲‏.‏

۶.‏ مسیحیان آرزوی چه چیزهایی را نباید در دل بپرورانند؟‏

^۶یوحنّای رسول با نظر به دشمنی‌های این دنیا،‏ مسیحیان را چنین ترغیب می‌کند:‏ «دنیا را و آنچه در دنیاست دوست مدارید .‏ .‏ .‏ آنچه در دنیاست،‏ از شهوت جسم و خواهش چشم و غرور زندگانی از پدر نیست بلکه از جهان است.‏» (‏۱یوحنّا ۲:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ منظور یوحنّا از کلمهٔ «آنچه،‏» همه چیز این دنیاست.‏ به همین دلیل نباید آرزوی آنچه را که در این دنیاست و می‌تواند ما را از حقیقت دور کند در دل بپرورانیم.‏ به گوش گرفتن این پند یوحنّا زندگی ما را بکلّی دگرگون می‌کند.‏ چگونه؟‏

۷.‏ آموختن حقایق الٰهی افراد راست‌دل را به چه کاری ترغیب می‌کند؟‏

^۷طی سال ۲۰۰۱،‏ شاهدان یَهُوَه هر ماهه بیش از چهار و نیم میلیون مطالعهٔ خانگی کتاب مقدّس را اداره کرده‌اند،‏ و به افراد و گروه‌ها ضوابطی را که خدا برای دستیابی به زندگی جاودانی قرار داده است آموزش داده‌اند.‏ بدین ترتیب ۲۶۳٬۴۳۱ نفر تعمید گرفتند.‏ نور حقیقت در نظر این شاگردان جدید عیسی ارزش یافته،‏ خود را از معاشرت با افراد ناباب،‏ و اَعمال غیراخلاقی رایجی که مایهٔ بی‌حرمتی به خداست دور نگه می‌دارند.‏ ایشان همچنین متعاقب تعمید خود،‏ تلاش می‌کنند مطابق معیارهایی که یَهُوَه برای مسیحیان قرار داده است رفتار نمایند.‏ (‏اَفَسُسیان ۵:‏۵‏)‏ آیا حقیقت برای تو نیز تا این حد ارزش دارد؟‏

یَهُوَه به ما توجه دارد

۸.‏ عکس‌العمل یَهُوَه در مقابل وقف ما چیست،‏ و چرا عاقلانه است که «اوّل ملکوت خدا و عدالت او را بطلبیم»؟‏

^۸یَهُوَه با بزرگواری وقف ما انسان‌های ناکامل را می‌پذیرد و گویی از تخت پرمنزلت خود فرود می‌آید تا ما را به سوی خود بکشد.‏ لذا،‏ ما را تعلیم می‌دهد تا اهداف و آرزوهایی بسیار والا در دل بپرورانیم.‏ (‏مزمور ۱۱۳:‏۶-‏۸‏)‏ در همین حین،‏ به ما اجازه می‌دهد تا رابطه‌ای شخصی با او داشته باشیم،‏ و به ما وعده داده است که اگر ‹اوّل ملکوت و عدالت او را بطلبیم› و روحانیّت خود را حفظ کنیم از ما مراقبت کرده،‏ نیازهای ما را بر آورده می‌سازد.‏ —‏ متّیٰ ۶:‏۳۳‏.‏

۹.‏ «غلام امین و دانا» کیست،‏ و یَهُوَه چگونه از طریق این «غلام» نشان می‌دهد که به ما توجه دارد؟‏

^۹عیسی مسیح با برگزیدن ۱۲ رسول خود جماعت مسیحیان مسح‌شده را که «اسرائیل خدا» خوانده می‌شود،‏ بنیاد نهاد.‏ (‏غَلاطیان ۶:‏۱۶؛‏ مکاشفه ۲۱:‏۹،‏ ۱۴‏)‏ این جماعت بعدها به جماعت «خدای حیّ و ستون و بنیاد راستی» توصیف شد.‏ (‏۱تیموتاؤس ۳:‏۱۵‏)‏ عیسی اعضای این جماعت را «غلام امین و دانا» و «ناظر امین و دانا» معرفی کرد.‏ عیسی گفت که این غلام امین وظیفه دارد به مسیحیان «در وقت معیّن خوراک دهد.‏» (‏متّیٰ ۲۴:‏۳،‏ ۴۵-‏۴۷؛‏ لوقا ۱۲:‏۴۲‏)‏ همانطور که فقدان غذای جسمانی به مرگ می‌انجامد،‏ فقدان غذای روحانی نیز سبب تضعیف و مرگ روحانیّتمان می‌شود.‏ از این رو،‏ وجود «غلام امین و دانا» گواه دیگری است بر اینکه یَهُوَه به ما توجه دارد.‏ باشد که همواره قدر این غذای روحانی را که او از طریق این «غلام» در اختیارمان قرار می‌دهد بدانیم.‏ —‏ متّیٰ ۵:‏۳‏.‏

۱۰.‏ چرا حضور مرتّب در جلسات بسیار پراهمیّت است؟‏

^۱۰برای کسب غذای روحانی مطالعهٔ شخصی از جمله ضروریات است.‏ از طریق معاشرت با دیگر مسیحیان و حضور در جلسات جماعت نیز می‌توانیم از این خوراک تغذیه نماییم.‏ آیا به یاد داری که شش ماه پیش،‏ یا حتّی شش هفتهٔ پیش چه خوردی؟‏ احتمالاً فراموش کرده‌ای.‏ امّا آنچه مسلّم است آن غذا از لحاظ جسمانی تو را تغذیه و حفظ نموده است.‏ و بی‌شک تا به حال چند بار غذای مشابه آن را میل کرده‌ای.‏ همین موضوع در مورد تغذیهٔ روحانی در جلسات مسیحی نیز صدق می‌کند.‏ ما شاید تمام جزئیاتی را که در طی جلسه مورد بحث قرار می‌گیرد به یاد نیاوریم و یا حتّی موضوعاتی به نظرمان تکراری بیاید.‏ امّا،‏ همین ما را از لحاظ روحانی تغذیه می‌کند و بدون تردید برایمان مفید و حیاتی است.‏ جلسات مسیحی همیشه خوراک مغذی روحانی را در وقت مناسب به ما می‌رساند.‏

۱۱.‏ در جلسات چه وظیفه‌ای بر دوش داریم؟‏

^۱۱حضور در جلسات مسیحی مسئولیّتی بر دوش ما می‌گذارد.‏ به مسیحیان توصیه شده است که ‹ملاحظهٔ یکدیگر را بنمایند› و هم‌ایمانان خود را ‹به محبّت و اَعمال نیکو ترغیب نمایند.‏› آمادگی قبلی و حضور فعال در تمام جلسات مسیحی هم باعث تقویّت ایمان خودمان می‌شود،‏ هم باعث تشویق دیگران.‏ (‏عبرانیان ۱۰:‏۲۳-‏۲۵‏)‏ برخی شاید مانند کودکانِ بدغذا که فقط چیزهای باب میلشان را می‌خورند برای تغذیهٔ روحانی به تشویق مستمر نیاز داشته باشند.‏ (‏اَفَسُسیان ۴:‏۱۳‏)‏ چقدر خوب است این افراد را برای رسیدن به بلوغ روحانی تشویق کنیم.‏ پولُس رسول در مورد ایشان گفت:‏ «غذای قوی از آنِ بالغان است که حواسّ خود را به موجب عادت،‏ ریاضت داده‌اند تا تمییز نیک و بد را بکنند.‏» —‏ عبرانیان ۵:‏۱۴‏.‏

مراقب روحانیّتمان باشیم

۱۲.‏ چه کسی مسئول اصلی نگاه داشتن ما در طریق حقیقت است؟‏ با توضیح.‏

^۱۲همسر یا والدین ما می‌توانند مشوّق ما در طریق حقیقت باشند.‏ به علاوه ما در گلهٔ خدا تحت شبانی پیران جماعت هستیم.‏ (‏اَعمال ۲۰:‏۲۸‏)‏ امّا در واقع چه کسی مسئول اصلی نگاه داشتن ما در طریق حقیقت است؟‏ خود ما؛‏ چه در شرایط عادی و چه در شرایط دشوار.‏ مثالی بزنیم.‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ با توجه به آنچه بر آن برّه گذشت،‏ چگونه می‌توانیم کمک روحانی لازم را دریافت کنیم؟‏

^۱۳در اسکاتلند چند برّه در مرغزاری مشغول چرا بودند.‏ یکی از آنها از گله جدا شد،‏ به لبهٔ تپهٔ کوچکی رفت،‏ پایش لغزید و افتاد.‏ البتّه،‏ برّهٔ کوچک صدمه‌ای ندید ولی خیلی ترسیده بود و نمی‌توانست بالا بیاید.‏ پس به نحو سوزناکی شروع کرد به بع بع کردن.‏ مادر هم با شنیدن صدای برّه‌اش شروع کرد به بع بع کردن تا چوپان رسید و برّه را نجات داد.‏

^۱۴آیا توالی وقایع را ملاحظه کردی؟‏ برّه کمک طلبید،‏ مادر برّه با او هم‌صدا شد،‏ و چوپان هوشیار به کمک ایشان شتافت.‏ چقدر خوب است که وقتی از لحاظ روحانی لغزش می‌خوریم یا در دنیای شیطان با خطری غیرمنتظره مواجه می‌شویم مانند آن برّه و مادرش که به مجرّد بروز خطر کمک طلبیدند،‏ درخواست کمک و مساعدت کنیم.‏ (‏یعقوب ۵:‏۱۴،‏ ۱۵؛‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۸‏)‏ این موضوع بویژه زمانی اهمیّت بسیار پیدا می‌کند که از لحاظ سنّی یا روحانی کم‌تجربه باشیم.‏

رهنمودهای سعادت‌بخش یَهُوَه

۱۵.‏ خانمی از نخستین جلسات مسیحی در جماعت چه خاطره‌ای دارد؟‏

^۱۵از مثال زیر می‌توانیم به ارزش درک مفاهیم کتاب مقدّس و آرامش‌خاطری که در خادمان خدای حقیقت به وجود می‌آورد پی ببریم.‏ در انگلستان خانمی ۷۰ ساله که همیشه به کلیسا می‌رفت موافقت کرد که شاهدی با او کتاب مقدّس را مطالعه کند.‏ طولی نکشید که پی برد نام خدا یَهُوَه است و از آن پس،‏ در سالن ملکوت بعد از دعاهای از صمیم قلب برادران «آمین» می‌گفت.‏ وی با هیجان احساس خود را چنین بیان کرد:‏ «بر خلاف کسانی که خدا را آنقدر دور نشان می‌دهند که انگار کاری به ما انسان‌های فانی ندارد،‏ شما آنقدر او را نزدیک می‌آورید که احساس می‌کنم مانند دوستی عزیز همینجا پیش ماست.‏ تا به حال چنین احساسی در من به وجود نیامده بود.‏» مسلّماً،‏ این خانم علاقه‌مند تأثیری را که شنیدن حقیقت برای اوّلین بار در او گذاشت فراموش نخواهد کرد.‏ باشد که ما نیز هرگز ارزشی را که هنگام پذیرش حقیقت برای آن قایل بودیم فراموش نکنیم .‏

۱۶.‏ الف)‏ اگر کسب ثروت را هدف اصلی خود در زندگی قرار دهیم چه در انتظارمان خواهد بود؟‏ ب)‏ سعادت واقعی چگونه به دست می‌آید؟‏

^۱۶بسیاری تصوّر می‌کنند اگر پول بیشتر داشتند،‏ سعادتمندتر بودند.‏ امّا کسی که پول را هدف اصلی خود در زندگی قرار می‌دهد،‏ «ذهن خود را به اقسام دردها دچار می‌سازد.‏» (‏۱تیموتاؤس ۶:‏۱۰‏،‏ فیلیپس،‏ انگل‍.‏)‏ ببین چند نفر در آرزوی ثروتی کلان بلیت‌های بخت‌آزمایی می‌خرند،‏ در قمارخانه‌ها پول خرج می‌کنند،‏ یا بی‌پروا به معاملات اوراق بهادار می‌پردازند؟‏ ولی رؤیای چند نفر از آنها برآورده می‌شود؟‏ تعدادی بسیار انگشت‌شمار!‏ و حتّی اینها نیز با وجود ثروت بادآورده‌شان سعادتمند نمی‌شوند.‏ سعادت جاودانه فقط با به جا آوردن ارادهٔ خدا،‏ یعنی همکاری با جماعت مسیحی تحت رهنمودهای روح‌القدس یَهُوَه و کمک فرشتگان او نصیب انسان می‌شود.‏ (‏مزمور ۱:‏۱-‏۳؛‏ ۸۴:‏۴،‏ ۵؛‏ ۸۹:‏۱۵‏)‏ اگر چنین کنیم به برکاتی غیرمنتظره دست می‌یابیم.‏ حال،‏ آیا حقیقت برای تو آنقدر ارزش دارد که در زندگی خود جایی برای اینگونه برکات باز نگاه داری؟‏

۱۷.‏ منزل کردن پِطْرُس در خانهٔ شمعون دبّاغ چه چیزی را در مورد آن رسول نشان می‌دهد؟‏

^۱۷حال ببینیم پِطْرُس رسول چگونه به برکتی غیرمنتظره دست یافت.‏ در سال۳۶ د.‏م.‏،‏ او سفری میسیونری به ناحیهٔ شارون کرد.‏ وی در شهر لُدَّه،‏ همانجا که اینیاس افلیج را شفا داد توقّف کرد،‏ و سپس راهی شهر بندری یافا شد.‏ در آنجا طابیتا را رستاخیز داد.‏ بعد از آن طبق اَعمال ۹:‏۴۳ «در یافا نزد دبّاغی شمعون نام روزی چند توقّف نمود.‏» همین اشارهٔ کوتاه به ما نشان می‌دهد که پِطْرُس هنگام موعظه به مردم شهر تبعیض قایل نمی‌شد.‏ چطور؟‏ فرِدریک فارار محقق کتاب مقدّس می‌نویسد:‏ «هیچ یک از پیروان خشک و متعصب شریعت شفاهی [موسوی] حاضر نبود در خانهٔ فردی دبّاغ منزل کند.‏ دبّاغان طی روز مرتّب با پوست و لاشهٔ حیوانات و لوازمی که در این حرفه به کار می‌رود در تماس بودند و به همین سبب در نظر اشخاص متعصب و قانون‌پرست ناپاک محسوب می‌شدند.‏» با اینکه احتمالاً ‹خانهٔ شمعون که در کنار دریا› بود با محل دبّاغی‌اش فاصله داشت،‏ لیکن طبق اظهار فارار «حرفه‌ای که همه آن را مشمئزکننده به حساب می‌آوردند باعث می‌شد کسانی که به آن اشتغال دارند نیز احساس حقارت کنند.‏» —‏ اَعمال ۱۰:‏۶‏.‏

۱۸،‏ ۱۹.‏ الف)‏ چرا پِطْرُس از رؤیایی که دید متحیّر شد؟‏ ب)‏ چه موهبت غیرمنتظره‌ای نصیب پِطْرُس شد؟‏

^۱۸پِطْرُس بدون هیچ گونه پیش‌داوری دعوت شمعون را پذیرفت،‏ و در همان خانه بود که رهنمودی الٰهی و بسیار غیرمنتظره به او رسید.‏ در رؤیایی به پِطْرُس حکم شد که از گوشت جانورانی که طبق شریعت حرام محسوب می‌شدند بخورد.‏ پِطْرُس با اعتراض گفت:‏ «چیزی ناپاک یا حرام هرگز نخورده‌ام.‏» و سه بار به او حکم شد که «آنچه را خدا پاک کرده است،‏ تو حرام مخوان.‏» واضح است که وی «در خود بسیار متحیّر بود که این رؤیایی که دید چه باشد.‏» —‏ اَعمال ۱۰:‏۵-‏۱۷؛‏ ۱۱:‏۷-‏۱۰‏.‏

^۱۹پِطْرُس نمی‌دانست که درست روز قبل در قیصریه که حدود ۵۰ کیلومتر با آنجا فاصله داشت فردی غیریهودی به نام کُرنیلیوس نیز رؤیایی دیده است.‏ فرشتهٔ یَهُوَه به کُرنیلیوس فرمود که خادمانی نزد پِطْرُس که در منزل دبّاغی شمعون نام مهمان است بفرستد.‏ کُرنیلیوس خادمانش را به خانه شمعون فرستاد و پِطْرُس همراه ایشان راهی قیصریه شد.‏ در قیصریه پِطْرُس به کُرنیلیوس و خویشاوندان وی بشارت داد.‏ بدین ترتیب،‏ نخستین افراد غیریهودی و نامختون ایمان آوردند،‏ روح‌القدس را دریافت کردند،‏ و به وارثان ملکوت پیوستند.‏ مردانی که پِطْرُس بدیشان سخن می‌گفت گرچه نامختون بودند جملگی تعمید یافتند.‏ بدین ترتیب راه برای قوم‌هایی که در نظر یهودیان ناپاک محسوب می‌شدند گشوده شد و ایشان نیز توانستند به جماعت مسیحی ملحق شوند.‏ (‏اَعمال ۱۰:‏۱-‏۴۸؛‏ ۱۱:‏۱۸‏)‏ ارزشی که پِطْرُس برای حقیقت قایل بود سبب شد که با ایمان تمام به رهنمودهای یَهُوَه عمل کند!‏ این کار چه موهبت والایی نصیب پِطْرُس ساخت!‏

۲۰.‏ اگر در زندگی به حقیقت اولویّت دهیم یَهُوَه چگونه از ما حمایت خواهد کرد؟‏

^۲۰پولُس مسیحیان را چنین ترغیب کرد:‏ «در محبّت پیروی راستی نموده،‏ در هر چیز ترقّی نماییم در او که سر است،‏ یعنی مسیح.‏» (‏اَفَسُسیان ۴:‏۱۵‏)‏ آری،‏ حقیقت اکنون نیز ما را از سعادتی بی‌همتا برخوردار می‌سازد،‏ مشروط بر اینکه در زندگی به آن اولویّت دهیم و بگذاریم یَهُوَه ما را با روح‌القدس خود راهنمایی کند.‏ به علاوه نباید حمایت‌های فرشتگان مقدّس او را در فعالیّت موعظه از نظر دور داریم.‏ (‏مکاشفه ۱۴:‏۶،‏ ۷؛‏ ۲۲:‏۶‏)‏ چه موهبت بزرگی است که می‌توانیم در وظیفه‌ای که یَهُوَه به عهدهٔ ما گذاشته است از چنین حمایتی برخوردار شویم!‏ حفظ کمال‌اخلاقی باعث می‌شود یَهُوَه،‏ خدای راستی و حقیقت را تا ابد حمد و سپاس گوییم.‏ چه سعادتی بالاتر از این؟‏ —‏ یوحنّا ۱۷:‏۳‏.‏

چه آموختیم؟‏

‏• چرا بسیاری از مردم حقیقت را نمی‌پذیرند؟‏

‏• مسیحیان باید چه نظری نسبت به چیزهایی که دنیای شیطان عرضه می‌کند داشته باشند؟‏

‏• نسبت به جلسات باید چه دیدی داشته باشیم،‏ و چرا؟‏

‏• هر یک از ما در مورد وضعیّت روحانی‌اش چه مسئولیّتی دارد؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[نقشه/‏تصویر در صفحهٔ ۳۰]‏

‏(‏برای دیدن شکل صحیح به نشریه رجوع شود)‏

دریای بزرگ

قیصریه

دشت شارون

یافا

لُدَّه

اورشلیم

‏[تصویر]‏

پِطْرُس مطابق رهنمودهای الٰهی عمل نمود و به برکاتی غیرمنتظره نایل آمد

‏[سطر اعتبار]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۷]‏

عیسی به حقیقت شهادت داد

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۹]‏

غذای روحانی همچون غذای جسمانی در حفظ سلامت ما نقش حیاتی دارد

برج دیده‌بانی—برای مطالعه در جماعات