‏«ممکن است کمی درد بگیرد»‏

آیا این گفته را تا به حال شنیده‌اید؟‏ ممکن است آن را از زبان دکتر و یا پرستاری قبل از شروع مداوا شنیده باشید.‏

به طور قطع،‏ پیش‌بینی درد موجب نمی‌شود تا از نحوهٔ معالجه امتناع بورزید.‏ بلکه،‏ درد را تحمّل کرده تا در آینده از سلامتی برخوردار شوید.‏ در مواقع حاد،‏ موافقت و یا مخالفت با معالجه‌ای توأم با درد،‏ ممکن است به معنی زندگی یا مرگ باشد.‏

اگرچه،‏ ما دائماً به مداوای پزشک نیازمند نیستیم،‏ لیکن،‏ به عنوان انسان‌های ناکامل همیشه محتاج به تأدیب و تصحیح بوده که ممکن است در بعضی مواقع دردناک نیز باشد.‏ (‏ اِرْمیا ۱۰:‏۲۳‏)‏ کتاب مقدّس بر نیاز به تربیّت کودکان تأکید کرده،‏ می‌گوید:‏ «حماقت در دل طفل بسته شده است،‏ امّا چوب تأدیب آن را از او دور خواهد کرد.‏» —‏ امثال ۲۲:‏۱۵‏.‏

در اینجا،‏ چوب نشان اختیار والدین می‌باشد.‏ درست است که اکثر کودکان از تأدیب روگردانند،‏ لٰکن اگر تأدیب با تنبیه به گونه‌های مختلف همراه باشد،‏ از آن بیزار خواهند بود.‏ برای والدین باتدبیر و مهربان آیندهٔ کودک به مراتب بیشتر از جریحه‌دار شدن احساسات وی اهمیّت دارد.‏ صحّت این گفتهٔ کتاب مقدّس مورد تأیید والدین مسیحی است:‏ «لیکن هر تأدیب در حال،‏ نه از خوشیها بلکه از دردها می‌نماید،‏ امّا در آخر میوهٔ عدالت سلامتی را برای آنانی که از آن ریاضت یافته‌اند بار می‌آورد.‏» —‏ عبرانیان ۱۲:‏۱۱؛‏ امثال ۱۳:‏۲۴‏.‏

بدیهی است که تنها کودکان محتاج به تأدیب نبوده،‏ بلکه بزرگسالان نیز بدان نیازمندند.‏ کتاب مقدّس بزرگسالان را مخاطب قرار داده می‌گوید:‏ «ادب را به چنگ آور و آن را فرو مگذار.‏ آن را نگاه دار زیرا که حیات تو است.‏» (‏ امثال ۴:‏۱۳‏)‏ بلی،‏ خردمندان اعم از پیر و جوان به تأدیب کتاب مقدّس گوش فرا می‌دهند،‏ زیرا این رویه عاقبت حافظ حیات آنها خواهد بود.‏