امّتی که برای اَعمال نیکو طاهر شده است

‏«خویشتن را از هر نجاست جسم و روح طاهر بسازیم و قدّوسیّت را در خداترسی به کمال رسانیم.‏»—‏۲قُرِنتیان ۷:‏۱‏.‏

۱.‏ یَهُوَه از کسانی که او را پرستش می‌کنند چه انتظاری دارد؟‏

‏«کیست که به کوه خداوند برآید؟‏ و کیست که به مکان قدس او ساکن شود؟‏» این سؤال در خور تأمّل را داود،‏ پادشاه اسرائیل باستان راجع به پرستشی که یَهُوَه مقبول می‌دارد مطرح نمود.‏ سپس خود نیز در پاسخ به آن اظهار داشت:‏ «او که پاک‌دست و صاف‌دل باشد،‏ که جان خود را به بطالت ندهد و قسم دروغ نخورد.‏» (‏ مزمور ۲۴:‏۳،‏ ۴‏)‏ یَهُوَه خدا که مظهر طهارت است آن کسی را مقبول می‌دارد که پاک و مقدّس باشد.‏ یَهُوَه پیش از آن نیز به جماعت اسرائیلیان چنین گفته بود:‏ «پس خود را تقدیس نمایید و مقدّس باشید،‏ زیرا من قدّوس هستم.‏» —‏ لاویان ۱۱:‏۴۴،‏ ۴۵؛‏ ۱۹:‏۲‏.‏

۲.‏ پولُس و یعقوب چگونه بر اهمیّت طهارت در پرستش حقیقی تأکید نمودند؟‏

^۲ قرن‌ها بعد،‏ پولُس رسول به هم‌ایمانان مسیحی خود در قُرِنتُس،‏ شهری که غرق در فساد و آلودگی بود چنین نوشت:‏ «چون این وعده‌ها را داریم،‏ خویشتن را از هر نجاست جسم و روح طاهر بسازیم و قدّوسیّت را در خداترسی به کمال رسانیم.‏» (‏ ۲قُرِنتیان ۷:‏۱‏)‏ این آیه نیز بر این نکته تأکید دارد که برای برقراری رابطه‌ای صمیمی با خدا و برخورداری از برکاتی که وعده داده است،‏ فرد می‌باید طاهر و از هر گونه آلایش جسم و روح بری باشد.‏ یعقوب شاگرد نیز در خصوص پرستشی که خدا مقبول می‌دارد چنین اظهار داشت:‏ «پرستش صاف و بی‌عیب نزد خدا و پدر این است که یتیمان و بیوه‌زنان را در  مصیبت ایشان تفقّد کنند و خود را از آلایش دنیا نگاه دارند.‏» —‏ یعقوب ۱:‏۲۷‏.‏

۳.‏ برای آنکه پرستش ما مقبول خدا قرار گیرد می‌باید به چه مواردی توجه بسیار بنماییم؟‏

^۳ در پرستش حقیقی طهارت،‏ تقدّس،‏ و بی‌عیب بودن از اهمیّت بسیار برخوردار است،‏ لذا هر کس که رضامندی یَهُوَه را طالب است می‌باید به این موارد توجه بسیار نماید.‏ از آنجایی که امروزه مردم نظرها و معیارهای گوناگونی راجع به پاکی و طهارت دارند،‏ بسیار ضروری است که بدانیم یَهُوَه چه چیزی را طاهر و قابل قبول می‌داند تا از آن پیروی کنیم.‏ باید درک کنیم یَهُوَه از پرستندگانش چه انتظار دارد و برای اینکه طاهر و مقبول او بمانیم چه کمک‌هایی در اختیار ما قرار داده است.‏ —‏ مزمور ۱۱۹:‏۹؛‏ دانیال ۱۲:‏۱۰‏.‏

مطهر برای پرستش پاک

۴.‏ طهارت در کتاب مقدّس به چه معناست؟‏

^۴ برای بسیاری از مردم،‏ طاهر بودن یعنی عاری بودن از چرک و آلودگی جسمی.‏ امّا واژگان عبری و یونانی‌ای که در کتاب مقدّس پاکی و طهارت را توصیف می‌کنند بیشتر به پاکی اخلاقی و معنوی اشاره دارند تا پاکی جسم.‏ در دایرهٔالمعارفی از کتاب مقدّس چنین می‌خوانیم:‏ «طاهر و ناپاک کمتر به معنای نظافت به کار رفته است و اغلب مفهوم مذهبی آن منظور نظر است.‏ و به همین دلیل است که تمام جنبه‌های زندگی مشمول اصل ‹طهارت› می‌گردد.‏»‏

۵.‏ شریعت موسوی طهارت را در کدام جنبه‌های زندگی اسرائیلیان مطرح می‌کرد؟‏

^۵ شریعت موسوی عملاً برای تمام جنبه‌های زندگی اسرائیلیان مقرّرات و دستورالعمل‌هایی ارائه می‌داد و مشخص می‌کرد چه چیز پاک و مقبول و چه چیز ناپاک است.‏ برای نمونه،‏ در لاویان باب‌های ۱۱ تا ۱۵‏،‏ دستورات مشروحی در خصوص طهارت و نجاست داده شده است.‏ گوشت برخی حیوانات نجس محسوب می‌شد و خوردن آن مکروه بود.‏ زن پس از وضع‌حمل برای مدّتی ناپاک می‌شد.‏ برخی امراض پوستی بویژه جذام و همچنین ترشحات اندام تناسلی مرد و زن ایشان را نجس می‌ساخت.‏ شریعت همچنین تصریح می‌کرد که در صورت نجاست فرد چه باید بکند.‏ به عنوان مثال،‏ در اعداد ۵:‏۲‏،‏ می‌خوانیم:‏ «بنی‌اسرائیل را امر فرما که مبروص را و هر که جریان دارد و هر که از میَتَه نجس شود،‏ از اردو اخراج کنند.‏»‏

۶.‏ منظور یَهُوَه از دادن قوانین طهارت چه بود؟‏

^۶ شکّی نیست که این قوانین و قوانین دیگر یَهُوَه منعکس‌کنندهٔ دانش پزشکی و فیزیولوژیکی‌ای بسیار فراتر از آن زمان بود،‏ و وقتی انسان‌ها از آن قوانین پیروی می‌کردند فایدهٔ بسیار می‌بردند.‏ با این حال،‏ این قوانین صرفاً یک سری دستورات بهداشتی یا توصیه‌های پزشکی نبودند.‏ اینها بخشی از پرستش حقیقی به شمار می‌رفتند.‏ اینکه این قوانین امور روزمره‌ای همچون خوردن،‏ زایمان،‏ روابط زناشویی،‏ و غیره را شامل می‌شدند تأکیدی بود بر اینکه تعیین درست و غلط بودن تمام امور زندگی اسرائیلیان حق مسلّم یَهُوَه بود چرا که ایشان زندگی خود را منحصراً به خدای خود وقف کرده بودند.‏ —‏ تثنیه ۷:‏۶؛‏ مزمور ۱۳۵:‏۴‏.‏

۷.‏ قوم اسرائیل با نگاه داشتن شریعت از چه موهبتی برخوردار می‌شد؟‏

^۷ عهد شریعت اسرائیلیان را همچنین از رسوم منحط اقوام اطراف ایشان محافظت می‌کرد.‏ وقتی ایشان وفادارانه شریعت یَهُوَه و انتظارات وی در خصوص طهارت را نگاه می‌داشتند،‏ یَهُوَه ایشان را شایستهٔ خدمت کردن و برکات خود به شمار می‌آورد.‏ در این خصوص یَهُوَه به اسرائیلیان اظهار نمود:‏ «اگر آواز مرا فی‌الحقیقه بشنوید،‏ و عهد مرا نگاه دارید،‏ همانا خزانهٔ خاص من از جمیع قومها خواهید بود.‏ زیرا که تمامی جهان،‏ از آن من است.‏ و شما برای من مملکت کَهَنه و امّتِ مقدّس خواهید بود.‏» —‏ خروج ۱۹:‏۵،‏ ۶؛‏ تثنیه ۲۶:‏۱۹‏.‏

۸.‏ چرا برای مسیحیان امروز نیز مفید است که به قوانین طهارت در شریعت توجه بنمایند؟‏

^۸ اگر یَهُوَه در شریعتی که به اسرائیل داد اینچنین به  جزئیاتی در خصوص طهارت،‏ تقدّس،‏ و مقبولیّت اشاره کرده است،‏ چرا ما مسیحیان به موضوع پاکی و تقدّس توجه بسیار مبذول نداریم؟‏ اگرچه مسیحیان تحت عهد شریعت نیستند،‏ باید توجه داشته باشند که تمام قوانین شریعت همانطور که پولُس متذکّر شد «سایهٔ چیزهای آینده است،‏ لیکن بدن از آنِ مسیح است.‏» (‏ کُولُسیان ۲:‏۱۷؛‏ عبرانیان ۱۰:‏۱‏)‏ اگر یَهُوَه خدا که می‌گوید «تبدیل نمی‌پذیرم،‏» در آن زمان پاکی و طهارت را در پرستش حقیقی امری بسیار مهم تلقّی می‌کرد،‏ امروزه نیز کسانی که می‌خواهند مقبول او باشند و از برکات الٰهی برخوردار شوند می‌باید به طهارت جسم،‏ اخلاق،‏ و روحانیّت خود توجه بسیار مبذول بدارند.‏ —‏ مَلاکی ۳:‏۶؛‏ رومیان ۱۵:‏۴؛‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۱۱،‏ ۳۱‏.‏

طهارت جسم ثابت می‌کند که خدّام خدا هستیم

۹،‏ ۱۰.‏ الف)‏ چرا مسیحیان به نظافت اهمیّت می‌دهند؟‏ ب)‏ در مورد کنگره‌های شاهدان یَهُوَه معمولاً چه اظهارنظرهایی می‌شود؟‏

^۹ آیا نظافت و طهارت جسم هنوز هم عاملی مهم در پرستش حقیقی است؟‏ با اینکه طهارت جسم به خودی خود فرد را پرستندهٔ حقیقی خدا نمی‌سازد،‏ امّا بی‌تردید شایسته است هر فرد مسیحی نظافت را تا آنجا که موقعیّتش اجازه می‌دهد حفظ کند.‏ بویژه امروزه که بسیاری از مردم به نظافت بدن،‏ لباس،‏ و محیط زندگی خود اهمیّت نمی‌دهند،‏ کسانی که اصول نظافت را حفظ می‌کنند فوراً به چشم می‌آیند.‏ این رویه گاهی نتایج خوبی حاصل می‌کند چنانکه پولُس به مسیحیان قُرِنتُس ذکر کرد:‏ «در هیچ چیز لغزش نمی‌دهیم که مبادا خدمت ما ملامت کرده شود،‏ بلکه در هر امری خود را ثابت می‌کنیم که خدّام خدا هستیم.‏» —‏ ۲قُرِنتیان ۶:‏۳،‏ ۴‏.‏

^۱۰ بارها مقامات رسمی،‏ شاهدان یَهُوَه را به دلیل تمیزی،‏ انضباط،‏ و رفتار و عادات مؤدبانه‌شان،‏ بویژه در کنگره‌های بزرگ مورد تقدیر قرار داده‌اند.‏ برای نمونه،‏ روزنامهٔ «لاستامپا» راجع به کنگره‌ای در استان ساوُنای ایتالیا چنین اظهارنظر کرد:‏ «آنچه در محل برگزاری کنگره فوراً جلب نظر می‌کرد تمیزی و انضباط افرادی بود که از تسهیلات محل برگزاری کنگره استفاده می‌کردند.‏» متعاقب یکی از کنگره‌های شاهدان یَهُوَه در استادیوم ورزشی سائوپائولو در برزیل یکی از مأموران استادیوم به مسئول گروه نظافت استادیوم گفت:‏ «از حالا می‌خواهم استادیوم را همینطور که شاهدان یَهُوَه تمیز کردند تمیز کنید.‏» یکی دیگر از مسئولان استادیوم گفت:‏ «وقتی شاهدان یَهُوَه درخواست اجارهٔ استادیوم را می‌کنند،‏ تنها موضوعی که مطرح می‌شود تاریخ آن است.‏ به غیر از آن لازم نیست نگران چیز دیگری باشیم.‏»‏

۱۱،‏ ۱۲.‏ الف)‏ راجع به نظافت شخصی کدام اصل کتاب مقدّس را می‌توانیم به کار بگیریم؟‏ ب)‏ در مورد عادات و راه و رسم زندگی‌مان چه سؤالاتی ممکن است مطرح شود؟‏

^۱۱ اگر حفظ نظم و پاکیزگی در اماکن پرستش آنقدر اهمیّت دارد که موجب جلال یَهُوَه می‌گردد،‏ پس در امور شخصی‌مان نیز باید همانقدر به پاکیزگی اهمیّت بدهیم.‏ البتّه،‏ در خانه شاید حق خود بدانیم که راحت و آسوده باشیم.‏ و تا حدّی نیز چنین است چرا که آزادیم آرایش و لباسی راحت و مناسب داشته باشیم!‏ با این حال،‏ این آزادی نیز مسلّماً نسبی است.‏ به یاد آور پولُس در خصوص انتخاب غذا چه تذکّری به مسیحیان داد:‏ «احتیاط کنید مبادا اختیار شما باعث لغزش ضعفا گردد.‏» وی سپس اصلی بسیار مفید ارائه داد:‏ «همه چیز جایز است،‏ لیکن همه مفید نیست؛‏ همه رواست،‏ لیکن همه بنا نمی‌کند.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۸:‏۹؛‏ ۱۰:‏۲۳‏)‏ چگونه می‌توانیم این اصل را در امر نظافت به کار بگیریم؟‏

^۱۲ مردم طبعاً از کسی که خود را خادم خدا می‌داند انتظار دارند در تمام امور زندگی‌اش پاکیزه و مرتّب باشد.‏ لذا،‏ ظاهر خانه و محوطهٔ اطراف خانه‌مان نباید طوری باشد که ادعای ما را مبنی بر اینکه خادم کلام خدا هستیم نفی کند.‏ خانهٔ ما گواه چه چیزی در مورد خودمان و عقایدمان است؟‏ آیا گواهی می‌دهد که بی‌صبرانه در انتظار زندگی در دنیایی پاکیزه و مرتّب و عادل هستیم؛‏ یعنی همان چیزی که خودمان مرتّباً به دیگران توصیه  می‌کنیم؟‏ (‏ ۲پِطْرُس ۳:‏۱۳‏)‏ به همین قسم،‏ ظاهر شخصی ما نیز،‏ چه در اوقات فراغت و چه در خدمت موعظه،‏ یا به ارزش پیامی که بشارت می‌دهیم می‌افزاید و یا از ارزش آن می‌کاهد.‏ به عنوان مثال،‏ این اظهارنظر یکی از گزارشگران روزنامه‌ای در مکزیک را در نظر بگیریم:‏ «کاملاً مشهود است که بخش اعظم شاهدان یَهُوَه را جوانان تشکیل می‌دهند،‏ و چیزی که در مورد آنان جلب نظر می‌کند آرایش مرتّب مو،‏ پاکیزگی،‏ و طرز لباس‌پوشیدن آنان است.‏» چقدر باید خوشحال باشیم که چنین جوانانی در میان ما هستند!‏

۱۳.‏ چه کار می‌توانیم انجام دهیم تا پاکیزگی و نظم بر زندگی ما حاکم گردد؟‏

^۱۳ پاکیزه و مرتّب نگاه داشتن خودمان،‏ خانه‌مان،‏ و متعلّقاتمان کار آسانی نیست،‏ ولی عملی است.‏ برای این منظور نیازی به وسایل پیچیده و گرانقیمت نیست،‏ چارهٔ کار یک برنامهٔ خوب و تلاش مستمر است.‏ باید برای شستشوی هر چیز وقتی را کنار بگذاریم؛‏ چه شستشوی بدنمان باشد،‏ چه شستن لباس‌ها،‏ خانه،‏ اتومبیل و غیره.‏ نباید خدمت موعظه،‏ حضور در جلسات،‏ مطالعهٔ شخصی،‏ یا دیگر وظایفمان را بهانه قرار داده،‏ نیاز به پاکیزگی در چشم یَهُوَه و انسان‌ها را نادیده بگیریم.‏ این اصل معروف کتاب مقدّس که می‌گوید «برای هر چیز زمانی است» در مورد نظافت نیز بسیار مفید می‌باشد.‏ —‏ جامعه ۳:‏۱‏.‏

دلی طاهر

۱۴.‏ چرا می‌توان گفت پاکیزگی اخلاقی و روحانی از طهارت جسم نیز واجب‌تر است؟‏

^۱۴ گرچه طهارت جسم از اهمیّت بسیار برخوردار است،‏ پاکیزگی اخلاقی و روحانی از آن هم واجب‌تر است.‏ این موضوع را می‌توان از آنجا استنباط نمود که یَهُوَه قوم اسرائیل را نه به خاطر ناپاکی جسمی،‏ بلکه به دلیل فساد اخلاقی و روحانی‌شان رد کرد.‏ یَهُوَه از طریق اِشَعْیای نبی به ایشان گوشزد کرد که ‹امّت خطاکار و قومی زیر بار گناه می‌باشند› و به همین سبب از قربانی‌هایشان،‏ مراسمی که در اوّل ماه و در روز سَبَّت به جا می‌آوردند،‏ و حتّی از دعاهایشان متنفّر بود.‏ اسرائیلیان برای آنکه دوباره مورد قبول یَهُوَه قرار گیرند چه کار می‌بایست می‌کردند؟‏ یَهُوَه گفت:‏ «خویشتن  را شسته،‏ طاهر نمایید و بدی اَعمال خویش را از نظر من دور کرده،‏ از شرارت دست بردارید.‏» —‏ اِشَعْیا ۱:‏۴،‏ ۱۱-‏۱۶‏.‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ به گفتهٔ عیسی چه چیزی انسان را نجس می‌سازد،‏ و چگونه از سخنان عیسی فایده می‌بریم؟‏

^۱۵ برای درک بهتر اهمیّت پاکیزگی اخلاقی و روحانی گفتگوی عیسی با کاتبان و فریسیان را در خصوص پاکیزگی در نظر بگیریم.‏ وقتی آنان شاگردان عیسی را به دلیل نشستن دست‌هایشان پیش از غذا ناپاک خواندند عیسی در تصحیح این اظهارنظر ایشان گفت:‏ «نه آنچه به دهان فرو می‌رود انسان را نجس می‌سازد بلکه آنچه از دهان بیرون می‌آید انسان را نجس می‌گرداند.‏» سپس در توضیح آن اضافه کرد:‏ «آنچه از دهان برآید،‏ از دل صادر می‌گردد و این چیزها است که انسان را نجس می‌سازد.‏ زیرا که از دل برمی‌آید،‏ خیالات بد و قتلها و زناها و فسقها و دزدیها و شهادات دروغ و کفرها.‏ اینها است که انسان را نجس می‌سازد،‏ لیکن خوردن به دستهای ناشسته،‏ انسان را نجس نمی‌گرداند.‏» —‏ متّیٰ ۱۵:‏۱۱،‏ ۱۸-‏۲۰‏.‏

^۱۶ از سخنان عیسی چه یاد می‌گیریم؟‏ می‌آموزیم که ظلم،‏ فساد،‏ و اَعمال ناپاک از تمایلات ظالمانه،‏ فاسد،‏ و ناپاک دل سرچشمه می‌گیرد.‏ یعقوب شاگرد نیز در این خصوص گفت:‏ «هر کس در تجربه می‌افتد وقتی که شهوتِ وی او را می‌کَشَد و فریفته می‌سازد.‏» (‏ یعقوب ۱:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ از این رو،‏ اگر نمی‌خواهیم مرتکب گناهان سنگینی که عیسی بدان‌ها اشاره کرد شویم،‏ می‌باید هر گونه تمایل به این کارها را از دل زدوده،‏ از آنها دوری کنیم.‏ برای این منظور باید مراقب آنچه می‌خوانیم،‏ تماشا می‌کنیم،‏ و گوش می‌دهیم باشیم.‏ امروزه،‏ تفریحات و تبلیغات به اسم آزادی کلام و هنر و به منظور تحت تأثیر قرار دادن مصرف‌کنندگان،‏ تمایلات نَفْسانی ایشان را آماج سیلی از اصوات و تصاویر تحریک‌کننده قرار می‌دهند.‏ به هیچ وجه نباید اجازه دهیم افکاری نابجا بدین طریق در دلمان جوانه زند.‏ اگر مایلیم یَهُوَه ما را مقبول و منظور بدارد،‏ مهم‌تر از هر چیز این است  که مستمراً دل خود را از ناپاکی و فساد محفوظ بداریم.‏ —‏ امثال ۴:‏۲۳‏.‏

مطهر برای اَعمال نیکو

۱۷.‏ یَهُوَه به چه منظور امّت خود را طاهر ساخته است؟‏

^۱۷ چه موهبت والایی است و چقدر باعث ایمنی ماست که به یاری یَهُوَه می‌توانیم در نظر او پاک و بی‌عیب باشیم.‏ (‏ ۲قُرِنتیان ۶:‏۱۴-‏۱۸‏)‏ لازم به یادآوری است که یَهُوَه امّت خود را برای منظور خاصّی پاک و مطهر ساخته است.‏ پولُس به تیطُس گفت که عیسی مسیح «خود را در راه ما فدا ساخت تا ما را از ناراستی برهاند و امّتی برای خود طاهر سازد که مِلک خاصّ او و غیّور در اَعمال نیکو باشند.‏» (‏ تیطُس ۲:‏۱۴‏)‏ ما امّت پاک یَهُوَه در چه اَعمالی باید غیّور باشیم؟‏

۱۸.‏ چگونه می‌توانیم در اَعمال نیکو غیّور باشیم؟‏

^۱۸ نخستین و مهم‌ترینِ این اَعمال،‏ غیرت در موعظهٔ بشارت ملکوت خدا به همهٔ انسان‌هاست.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴‏)‏ با این کار به همگان نشان می‌دهیم که می‌توانند تا ابد در زمینی عاری از هر گونه آلودگی و فساد زندگی کنند.‏ (‏ ۲پِطْرُس ۳:‏۱۳‏)‏ عمل نیکوی دیگر این است که با نشان دادن ثمرهٔ روح در زندگی روزمره‌مان پدر آسمانی‌مان را جلال دهیم.‏ (‏ غَلاطیان ۵:‏۲۲،‏ ۲۳؛‏ ۱پِطْرُس ۲:‏۱۲‏)‏ در ضمن،‏ غیر از برادران خود،‏ دست کمک خویش را از انسان‌های مصیبت‌زده که دچار فجایع طبیعی یا انسانی شده‌اند دریغ نمی‌داریم.‏ در این خصوص سخن پولُس را به خاطر می‌آوریم که گفت:‏ «بقدری که فرصت داریم با جمیع مردم احسان بنماییم،‏ علی‌الخصوص با اهل بیت ایمان.‏» (‏ غَلاطیان ۶:‏۱۰‏)‏ تمام این اَعمال وقتی با دل و نیّت پاک صورت گیرد یَهُوَه را بسیار خشنود می‌سازد.‏ —‏ ۱تیموتاؤس ۱:‏۵‏.‏

۱۹.‏ چنانچه مطابق معیارهای طهارت جسمانی،‏ اخلاقی،‏ و روحانی عمل نماییم از چه موهبت‌هایی برخوردار خواهیم شد؟‏

^۱۹ ما خادمان خدای تعالیٰ این گفتهٔ پولُس را همواره آویزهٔ گوش داریم:‏ «شما را به رحمتهای خدا استدعا می‌کنم که بدنهای خود را قربانی زندهٔ مقدّس پسندیدهٔ خدا بگذرانید که عبادت معقول شما است.‏» (‏ رومیان ۱۲:‏۱‏)‏ امید است همواره قدر موهبت طاهر شدن به دست یَهُوَه را بدانیم و تمام سعی خود را به خرج دهیم تا معیارهای والای طهارت جسمانی،‏ اخلاقی،‏ و روحانی را حفظ کنیم.‏ با این کار اکنون عزّت نَفْس و رضایت‌خاطر به دست می‌آوریم،‏ و در آینده وقتی یَهُوَه ‹همه چیز را نو می‌سازد› شاهد از میان رفتن «چیزهای اوّل» یعنی ظلم و فساد موجود خواهیم بود.‏ —‏ مکاشفه ۲۱:‏۴،‏ ۵‏.‏

آیا به یاد می‌آوری؟‏

‏• چرا یَهُوَه به اسرائیلیان قوانین مشروحی در خصوص طهارت داد؟‏

‏• چرا نظافت و پاکیزگی،‏ پیامی را که موعظه می‌کنیم خوشایندتر می‌کند؟‏

‏• چرا طهارت اخلاقی و روحانی از طهارت جسمانی بااهمیّت‌تر است؟‏

‏• چگونه می‌توانیم ثابت کنیم که ‹امّتی غیّور در اَعمال نیکو› می‌باشیم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۹]‏

با حفظ نظافت و پاکیزگی پیامی را که موعظه می‌کنیم خوشایندتر می‌سازیم

‏[تصویر در صفحهٔ ۳۰]‏

عیسی هشدار داد که افکار شریرانه به اَعمال شریرانه می‌انجامد

‏[تصاویر در صفحهٔ ۳۱]‏

شاهدان یَهُوَه امّتی پاک و در اَعمال نیکو غیّور می‌باشند