وفادارانه مطیع مسئولان منصوب‌شدهٔ یَهُوَه باشیم

‏«خداوند داور ما است.‏ خداوند شریعت‌دهندهٔ ما است.‏ خداوند پادشاه ما است.‏»—‏اِشَعْیا ۳۳:‏۲۲‏.‏

۱.‏ چه چیزهایی قوم اسرائیل را منحصر به فرد می‌ساخت؟‏

در سال ۱۵۱۳ ق.‏د.‏م.‏ قوم اسرائیل پا به عرصهٔ هستی گذاشت.‏ قومی که در آن زمان نه وطنی داشت،‏ نه پایتختی،‏ و نه پادشاهی انسانی و تازه از بند بردگی آزاد شده بود.‏ البته،‏ قوم اسرائیل از جنبهٔ دیگری نیز منحصر به فرد بود.‏ اینکه یَهُوَه خدا داور،‏ شریعت‌دهنده،‏ و پادشاه نادیدنی آن محسوب می‌شد.‏ (‏ خروج ۱۹:‏۵،‏ ۶؛‏ اِشَعْیا ۳۳:‏۲۲‏)‏ این موضوع در مورد هیچ قوم دیگری مصداق نداشت!‏

۲.‏ در خصوص نحوهٔ رهبری اسرائیلیان چه سؤالی مطرح می‌گردد،‏ و چرا جواب این سؤال برای ما حائز اهمیّت است؟‏

^۲ از آنجا که یَهُوَه خدای آرامش و نظم است می‌توان انتظار داشت که قوم تحت رهبری خود را به نحوی شایسته سازماندهی کند.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱۴:‏۳۳‏)‏ این موضوع را بخوبی می‌توان در مورد اسرائیل مشاهده نمود.‏ اما خدایی نادیدنی چگونه سازمانی زمینی و مرئی را اداره می‌کرد؟‏ بجاست شیوه عملکرد یَهُوَه را در رهبری آن قوم باستانی بررسی کنیم.‏ در این بررسی بویژه با توجه به برخورد یَهُوَه با اسرائیلیان پی به اهمیّت اطاعت از سرپرستانی که یَهُوَه منصوب می‌کند خواهیم برد.‏

اسرائیل باستان چگونه اداره می‌شد؟‏

۳.‏ یَهُوَه چه ترتیب سودمندی برای رهبری قوم خود منظور داشت؟‏

^۳ یَهُوَه با اینکه خود پادشاه نادیدنی اسرائیل بود،‏ مردان وفاداری را نیز به نمایندگی از طرف خود منصوب نمود.‏ آنان رؤسا،‏ سرپرستان خاندان،‏ و پیران قوم بودند و به عنوان مشاور و داور انجام وظیفه می‌کردند.‏ (‏ خروج ۱۸:‏۲۵،‏ ۲۶؛‏ تثنیه ۱:‏۱۵‏)‏ با این حال،‏ آن مردان مسئول بدون راهنمایی‌های خدا قادر نبودند با درک و بصیرت داوری کنند.‏ آنان نه کامل بودند و نه از دل و نیّت هم‌ایمانانشان آگاهی داشتند.‏ با این حال،‏ آن داوران خداترس اسرائیل می‌توانستند به دیگر هم‌ایمانان خود توصیه‌هایی ارزشمند ارائه کنند،‏ چرا که توصیه‌هایشان بر پایهٔ قوانین یَهُوَه بود.‏ —‏ تثنیه ۱۹:‏۱۵؛‏ مزمور ۱۱۹:‏۹۷-‏۱۰۰‏.‏

۴.‏ داوران وفادار اسرائیل می‌بایست با چه امیالی می‌جنگیدند،‏ و چرا؟‏

^۴ برای داوری کردن صرفاً دانستن قوانین کفایت نمی‌کرد.‏ پیران قوم می‌بایست عنان امیال سرکش خود را نگاه می‌داشتند؛‏ امیالی همچون خودخواهی،‏ تبعیض،‏ و طمع که  ممکن بود داوری‌شان را منحرف سازد.‏ موسی بدیشان گفت:‏ «در داوری طرفداری مکنید،‏ کوچک را مثل بزرگ بشنوید و از روی انسان مترسید،‏ زیرا که داوری از آن خداست.‏» آری،‏ داوران اسرائیل از طرف خدا داوری می‌کردند.‏ براستی که چه سعادت بزرگی!‏ —‏ تثنیه ۱:‏۱۶،‏ ۱۷‏.‏

۵.‏ یَهُوَه به غیر از داوران چه ترتیبات دیگری برای مراقبت از امت خود منظور داشت؟‏

^۵ یَهُوَه برای برآورده ساختن نیاز روحانی قوم خود ترتیبات دیگری نیز منظور داشت.‏ یَهُوَه به قوم اسرائیل حتی پیش از آنکه به سرزمین موعود قدم گذارند،‏ فرمان داد تا خیمه‌ای به عنوان کانون پرستش حقیقی برپا نمایند.‏ یَهُوَه همچنین کاهنانی برای ایشان برگزید تا شریعت را بدیشان بیاموزند،‏ قربانی‌های حیوانی بگذرانند،‏ و هر صبح و شام بخور معطر بسوزانند.‏ خدا هارون برادر بزرگ موسی را در مقام نخستین کاهن اعظم اسرائیل منصوب کرد،‏ و پسران هارون را به خدمت پدرشان گمارد.‏ —‏ خروج ۲۸:‏۱؛‏ اعداد ۳:‏۱۰؛‏ ۲تواریخ ۱۳:‏۱۰،‏ ۱۱‏.‏

۶،‏ ۷.‏ الف)‏ چه شراکتی میان کاهنان و لاویان غیرکاهن وجود داشت؟‏ ب)‏ از اینکه لاویان وظایف مختلفی را انجام می‌دادند چه درسی می‌گیریم؟‏ (‏ کُولُسیان ۳:‏۲۳‏)‏

^۶ رسیدگی به احتیاجات روحانی میلیون‌ها نفر با نظر به شمار قلیل کاهنان براستی کاری عظیم بود.‏ از این رو،‏ ترتیبی داده شد تا دیگر اعضای سِبط لاوی نیز به کمک کاهنان بروند.‏ یَهُوَه به موسی گفت:‏ «لاویان را به هارون و پسرانش بده،‏ زیرا که ایشان از جانب بنی‌اسرائیل بالکل به وی داده شده‌اند.‏» —‏ اعداد ۳:‏۹،‏ ۳۹‏.‏

^۷ لاویان به طور منظم سازماندهی شدند و بر حسب سه خاندان جَرشونیان و قَهاتیان و بنی‌مَراری تقسیم شده وظایفی مشخص برایشان منظور شد.‏ (‏ اعداد ۳:‏۱۴-‏۱۷،‏ ۲۳-‏۳۷‏)‏ اگرچه برخی وظایف بااهمیت‌تر به نظر می‌رسیدند،‏ لیکن همگی لازم و ضروری بودند.‏ وظیفهٔ لاویان قَهاتی ایجاب می‌کرد که نزدیک صندوق عهد خدمت کنند و خیمه را تزئین نمایند.‏ با این حال،‏ تمام لاویان،‏ چه قَهاتی و چه غیرقَهاتی امتیازات والایی در خدمت خدا داشتند.‏ (‏ اعداد ۱:‏۵۱،‏ ۵۳‏)‏ افسوس که برخی از ایشان ارزش این وظایف را ندانسته به جای آنکه وفادارانه مطیع مسئولانی باشند که خدا منصوب نموده بود ابراز ناخشنودی کرده،‏ عنان غرور،‏ جاه‌طلبی،‏ و حسادت خود را از دست دادند.‏ از آن میان می‌توان به شخصی لاوی به نام قُوْرَح اشاره کرد.‏

‏«آیا کهانت را نیز می‌طلبید؟‏»‏

۸.‏ الف)‏ قُوْرَح که بود؟‏ ب)‏ چه چیزی احتمالاً موجب شده بود که قُوْرَح به کهانت از دید بشر نگاه کند؟‏

^۸ قُوْرَح نه سرپرست خاندان لاوی بود و نه حتی سرپرست خانوادهٔ قَهاتی.‏ (‏ اعداد ۳:‏۳۰،‏ ۳۲‏)‏ با این حال،‏ او جزو رؤسای اسرائیل محسوب می‌شد.‏ احتمالاً وظایف قُوْرَح ایجاب می‌کرد که نزدیک هارون و پسرانش کار کند.‏ (‏ اعداد ۴:‏۱۸،‏ ۱۹‏)‏ وی با مشاهدهٔ ناکاملی‌های آن مردان شاید پیش خود چنین استدلال می‌کرد:‏ ‹چگونه از من انتظار می‌رود از مردانی چنین ناکامل اطاعت کنم؟‏ مگر همین چندی پیش نبود که هارون گوساله‌ای طلایی ساخت و قوم به پرستیدن گوساله و بت‌پرستی گرفتار شد؟‏ حال چون برادر موساست می‌باید کهانت کند!‏ تبعیض از این آشکارتر؟‏ بعد هم پسران هارون ناداب و اَبیهو در انجام وظایف خود دست به چنان بی‌حرمتی وقیحانه‌ای زدند که یَهُوَه آنان  را کشت!‏›‏ * (‏ خروج ۳۲:‏۱-‏۵؛‏ لاویان ۱۰:‏۱،‏ ۲‏)‏ ما دقیقاً نمی‌دانیم قُوْرَح چه استدلال‌هایی پیش خود کرده است،‏ ولی آنچه مسلّم است او به کهانت از دید بشر نگاه می‌کرد.‏ همین موضوع باعث شد که بر ضد موسی و هارون و در نهایت بر ضد یَهُوَه سر به شورش بردارد.‏ —‏ ۱سموئیل ۱۵:‏۲۳؛‏ یعقوب ۱:‏۱۴،‏ ۱۵‏.‏

۹،‏ ۱۰.‏ قُوْرَح و همراهانش چه اتهامی به موسی نسبت دادند،‏ و چه چیزی را نباید فراموش می‌کردند؟‏

^۹ از آنجا که قُوْرَح شخصی سرشناس و بانفوذی بود براحتی می‌توانست عده‌ای هواخواه به دنبال خود جمع کند.‏ وی همراه با داتان و اَبیرام،‏ ۲۵۰ هواخواه را که همگی از رؤسای قوم بودند یافت.‏ آنان نزد موسی و هارون رفته بدیشان گفتند:‏ «تمامی جماعت هر یک از ایشان مقدّس‌اند،‏ و خداوند در میان ایشان است.‏ پس چرا خویشتن را بر جماعتِ خداوند بر می‌افرازید؟‏» —‏ اعداد ۱۶:‏۱-‏۳‏.‏

^۱۰ آن شورشگران باید می‌دانستند که نباید اختیارات موسی را زیر سؤال ببرند.‏ کمی پیش از آن هارون و مریم نیز همین کار را کرده بودند.‏ عجیب آنکه استدلال آنان نیز دقیقاً مانند قُوْرَح بود!‏ سخنان ایشان در اعداد ۱۲:‏۱،‏ ۲‏،‏ چنین آمده است:‏ «آیا خداوند با موسی به تنهایی تکلم نموده است،‏ مگر به ما نیز تکلم ننموده؟‏» یَهُوَه به سخنان آنان گوش می‌داد.‏ او به موسی،‏ هارون،‏ و مریم فرمود تا به خیمهٔ اجتماع بروند تا نشان دهد چه کسی را به عنوان رهبر برگزیده است.‏ سپس،‏ یَهُوَه صریحاً گفت:‏ «اگر در میان شما نبی‌ای باشد،‏ من که یَهُوَه هستم،‏ خود را در رؤیا بر او ظاهر می‌کنم و در خواب به او سخن می‌گویم.‏ اما بندهٔ من موسی چنین نیست.‏ او در تمامی خانهٔ من امین است.‏» بعد یَهُوَه مریم را برای مدتی به نوعی جذام مبتلا ساخت.‏ —‏ اعداد ۱۲:‏۴-‏۷،‏ ۱۰‏.‏

۱۱.‏ عکس‌العمل موسی در ماجرای قُوْرَح چه بود؟‏

^۱۱ قُوْرَح و طرفداران او مسلّماً از آن رویداد با خبر بودند.‏ به همین سبب،‏ عمل عصیانگرانهٔ آنان نابخشودنی بود.‏ با این حال،‏ موسی سعی کرد با شکیبایی با ایشان استدلال کند.‏ موسی آنان را ترغیب کرد که قدر وظایف خود را بدانند و گفت:‏ «آیا نزد شما کم است که خدای اسرائیل شما را از جماعت اسرائیل ممتاز کرده است،‏ تا شما را نزد خود بیاورد؟‏» مسلّماً این سعادت ‹کمی› نبود.‏ لاویان از موهبت‌های والایی برخوردار بودند.‏ حقیقتاً چه چیزی بیش از این می‌خواستند؟‏ ادامهٔ سخنان موسی نیّت باطنی آن مردان را آشکار کرد.‏ موسی گفت:‏ «آیا کهانت را نیز می‌طلبید؟‏»‏ * (‏ اعداد ۱۲:‏۳؛‏ ۱۶:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ ببینیم یَهُوَه به آن شورشی که بر ضد مسئولان منصوب او صورت گرفته بود چگونه پاسخ داد؟‏

داور اسرائیل وارد عمل می‌شود

۱۲.‏ رابطهٔ خوب میان خدا و اسرائیلیان در گرو چه بود؟‏

^۱۲ هنگامی که یَهُوَه شریعت را به اسرائیل داد،‏ به اسرائیلیان گفت که اگر آن را نگاه دارند «امت مقدّس» وی محسوب خواهند شد،‏ و تا وقتی مطابق ترتیبات الٰهی عمل نمایند مقدّس باقی خواهند ماند.‏ (‏ خروج ۱۹:‏۵،‏ ۶‏)‏ اما اکنون با شورش بی‌پرده‌ای که هر لحظه بالاتر می‌گرفت زمان آن بود که داور و شریعت‌دهندهٔ اسرائیل وارد عمل شود!‏ موسی به قُوْرَح گفت:‏ «تو با تمامی جمعیت خود فردا به حضور خداوند حاضر شوید،‏ تو و ایشان و هارون.‏ و هر کس مِجْمَر خود را گرفته،‏ بخور بر آنها بگذارد؛‏ و شما هر کس مِجْمَر خود،‏ یعنی دویست و پنجاه مِجْمَر به حضور خداوند بیاورید،‏ تو نیز و هارون هر یک مِجْمَر خود را بیاورید.‏» —‏ اعداد ۱۶:‏۱۶،‏ ۱۷‏.‏

۱۳.‏ الف)‏ چرا گذراندن بخور در حضور یَهُوَه به دست آن گردن‌کشان گستاخی محض بود؟‏ ب)‏ یَهُوَه با آن شورشیان چگونه رفتار کرد؟‏

^۱۳ بر طبق کلام خدا فقط کاهنان اجازه داشتند در حضور یَهُوَه بخور بسوزانند.‏ ایشان می‌بایست از شنیدن پیشنهاد موسی مبنی بر سوزاندن بخور به دست لاویان غیرکاهن به خود می‌آمدند.‏ (‏ خروج ۳۰:‏۷؛‏ اعداد ۴:‏۱۶‏)‏ اما این امر تأثیری بر قُوْرَح و طرفدارانش نگذاشت!‏ روز بعد،‏ «قُوْرَح تمامی جماعت را به مقابل [موسی و هارون] نزد در خیمهٔ اجتماع جمع کرد.‏» در گزارش کتاب مقدّس می‌خوانیم:‏ ‏«خداوند موسی و هارون را خطاب کرده،‏ گفت:‏ ‹خود را از این جماعت  دور کنید تا ایشان را در لحظه‌ای هلاک کنم.‏› » موسی و هارون برای جان آنان نزد خدا استغاثه نمودند.‏ اما یَهُوَه ترتیب اثر نداد.‏ «آتش از حضور خداوند به در آمده،‏ دویست و پنجاه نفر [یعنی قُوْرَح و همراهانش] را که بخور می‌گذرانیدند،‏ سوزانید.‏» —‏ اعداد ۱۶:‏۱۹-‏۲۲،‏ ۳۵‏.‏ *

۱۴.‏ چرا یَهُوَه بر ضد اسرائیلیان قاطعانه عمل نمود؟‏

^۱۴ عجیب آنکه اسرائیلیان از مشاهدهٔ عکس‌العمل یَهُوَه در مقابل شورشیان درس نگرفتند.‏ «در فردای آن روز تمامی جماعت بنی‌اسرائیل بر موسی و هارون همهمه کرده،‏ گفتند که شما قوم خداوند را کشتید.‏» آنان طرف توطئه‌گران را گرفتند!‏ سرانجام کاسهٔ صبر یَهُوَه به سر آمد.‏ دیگر هیچ کس حتی موسی و هارون نمی‌توانستند برای آن مردمان وساطت کنند.‏ یَهُوَه آن مردمان را به وبا مبتلا ساخت «و عدد کسانی که از وبا مردند چهارده هزار و هفتصد بود،‏ سوای آنانی که در حادثهٔ قُوْرَح هلاک شدند.‏» —‏ اعداد ۱۶:‏۴۱-‏۴۹‏.‏

۱۵.‏ الف)‏ چرا اسرائیلیان می‌بایست بدون دودلی رهبریت موسی و هارون را می‌پذیرفتند؟‏ ب)‏ این گزارشات چه چیزی را در مورد یَهُوَه به نشان می‌دهد؟‏

^۱۵ اگر آن اسرائیلیان کمی معقول‌تر روی موضوع تأمل می‌کردند بی‌جهت جان خود را در آن مهلکه از دست نمی‌دادند.‏ آنان باید از خود سؤال می‌کردند:‏ ‹چه کسانی با به خطر انداختن جان خود به حضور فرعون رفتند؟‏ چه کسانی خواستار آزادی اسرائیلیان شدند؟‏ بعد از آزاد شدن ایشان یَهُوَه تنها به چه کسی اجازه داد تا بر فراز کوه حُوریب برود و رو در رو با فرشتهٔ او صحبت کند؟‏ بدون شک سابقهٔ چشمگیر موسی و هارون مؤید وفاداری ایشان به یَهُوَه و محبتشان به مردم بود.‏ (‏ خروج ۱۰:‏۲۸؛‏ ۱۹:‏۲۴؛‏ ۲۴:‏۱۲-‏۱۵‏)‏ واضح است که یَهُوَه به هیچ وجه از کشتن متمردان خوشنود نمی‌گردد.‏ اما وقتی ثابت می‌شود که ایشان مایل نیستند دست از تمرد بردارند،‏ قاطعانه وارد عمل می‌شود.‏ (‏ حِزْقِیال ۳۳:‏۱۱‏)‏ این گزارشات برای ما از اهمیّت فوق‌العاده برخوردار است.‏ چرا؟‏

امروزه یَهُوَه از چه طریق امت خود را رهبری می‌کند؟‏

۱۶.‏ الف)‏ یهودیان قرن اوّل چه شواهدی در دست داشتند که یَهُوَه عیسی را به نمایندگی از طرف خود برگزیده است؟‏ ب)‏ یَهُوَه چه کهانتی را جایگزین کهانت لاوی کرد،‏ و به چه دلیل؟‏

^۱۶ امروزه یَهُوَه داور،‏ شریعت‌دهنده،‏ و پادشاه نادیدنی ‹امتی› جدید می‌باشد.‏ (‏ متّیٰ ۲۱:‏۴۳‏)‏ این ‹امت› در قرن اوّل د.‏م.‏ به وجود آمد.‏ در آن زمان،‏ دیگر از خیمه‌ای که موسی برپا نموده بود خبری نبود بلکه از مدت‌ها پیش،‏ معبدی زیبا در اورشلیم جایگزین آن گردیده بود و لاویان در آن خدمت می‌کردند.‏ (‏ لوقا ۱:‏۵،‏ ۸،‏ ۹‏)‏ در سال ۲۹ د.‏م.‏ معبد دیگری جایگزین معبد اورشلیم گردید.‏ این معبد معبدی روحانی و عیسی کاهنِ اعظم آن بود.‏ (‏ عبرانیان ۹:‏۹،‏ ۱۱‏)‏ بار دیگر این سؤال مطرح شد که اکنون یَهُوَه چه کسی را به عنوان نمایندهٔ خود منصوب کرده است.‏ آری،‏ یَهُوَه از چه کسی برای هدایت ‹امت› جدید خود استفاده نمود.‏ عیسی با اَعمال و رفتار خود نشان داد که کاملاً به یَهُوَه وفادار است.‏ او انسان‌ها را بسیار دوست می‌داشت.‏ و معجزات شگرفی در برابر دیدگان آنان صورت داد.‏ با همهٔ اینها،‏ اکثر لاویان به تقلید از نیاکان سرسخت خود عیسی را رد کردند.‏ (‏ متّیٰ ۲۶:‏۶۳-‏۶۸؛‏ اَعمال ۴:‏۵،‏ ۶،‏ ۱۸؛‏ ۵:‏۱۷‏)‏ سرانجام یَهُوَه کهانت لاوی را برانداخت و کهانتی پادشاهی یا ملوکانه را که ساختاری بسیار متفاوت داشت جایگزین آن نمود.‏ آن کهانت ملوکانه تا به امروز برقرار می‌باشد.‏

۱۷.‏ الف)‏ کهانت ملوکانه متشکل از چه کسانی است؟‏ ب)‏ یَهُوَه چگونه از کهانت ملوکانه استفاده می‌کند؟‏

^۱۷ اعضای این کهانت ملوکانه چه کسانی هستند؟‏ پِطْرُس رسول در نخستین رسالهٔ الهام‌شدهٔ خود به این سؤال پاسخ می‌دهد.‏ او به اعضای مسح‌شدهٔ بدن مسیح چنین نوشت:‏ «شما قبیلهٔ برگزیده و کهانت ملوکانه و امت مقدّس و قومی که مِلک خاصّ خدا باشد هستید تا فضایل او را که شما را از ظلمت،‏ به نور عجیب خود خوانده است،‏ اعلام نمایید.‏» (‏ ۱پِطْرُس ۲:‏۹‏)‏ این سخنان بخوبی مؤید آن است که این «کهانت ملوکانه» متشکل از کلیهٔ پیروان مسح‌شدهٔ عیسی است که پِطْرُس همچنین آن را «امت مقدّس» خواند.‏ امروزه یَهُوَه از طریق این گروه تعالیم و رهنمودهای الٰهی را در اختیار امت خود قرار می‌دهد.‏ —‏ متّیٰ ۲۴:‏۴۵-‏۴۷‏.‏

۱۸.‏ چه رابطه‌ای میان پیران منصوب و کهانت ملوکانه وجود دارد؟‏

^۱۸ پیران منصوب که مسئولیّت‌های جماعات امت یَهُوَه را  در سراسر جهان بر عهده دارند نمایندگان کهانت ملوکانه می‌باشند.‏ شایسته است که این مردان را چه مسح‌شده باشند و چه غیرمسح‌شده،‏ محترم بداریم و با دل و جان از ایشان حمایت کنیم.‏ چرا؟‏ زیرا یَهُوَه از طریق روح‌القدس خود پیران مسیحی را به این خدمت گمارده است.‏ (‏ عبرانیان ۱۳:‏۷،‏ ۱۷‏)‏ به چه صورت؟‏

۱۹.‏ چگونه پیران توسط روح‌القدس منصوب می‌شوند؟‏

^۱۹ پیران مسیحی می‌باید واجد شرایط مندرج در کلام خدا که حاصل روح‌القدس اوست باشند.‏ (‏ ۱تیموتاؤس ۳:‏۱-‏۷؛‏ تیطُس ۱:‏۵-‏۹‏)‏ بدین ترتیب می‌توان گفت که انتصاب ایشان توسط روح‌القدس صورت گرفته است.‏ (‏ اَعمال ۲۰:‏۲۸‏)‏ پیران مسیحی باید به کلام خدا مسلّط باشند.‏ آنان می‌باید با اقتدا به داور متعال،‏ یَهُوَه خدا که ایشان را منصوب کرده است در داوری‌های خود از هر گونه تبعیض و جانبداری شدیداً پرهیز کنند.‏ —‏ تثنیه ۱۰:‏۱۷،‏ ۱۸‏.‏

۲۰.‏ از چه جهت قدر پیران سختکوش جماعتت را می‌دانی؟‏

^۲۰ بجاست قدر پیران سختکوش جماعت را بدانیم،‏ و اختیارات آنان را زیر سؤال نبریم!‏ سابقهٔ خدمت وفادارانهٔ ایشان که اغلب ده‌ها سال است،‏ اعتماد ما را بدیشان افزایش می‌دهد.‏ ایشان وفادارانه دروس جماعت را آماده و اجرا می‌کنند،‏ دوشادوش ما «بشارتِ ملکوت» را موعظه می‌کنند،‏ و در صورت لزوم از کتاب مقدّس به ما پند و توصیه می‌دهند.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴؛‏ عبرانیان ۱۰:‏۲۳،‏ ۲۵؛‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۲‏)‏ وقتی بیمار یا غصه‌دار می‌شویم به تسلّی ما می‌آیند.‏ وفادارانه و با ازخودگذشتگی در جهت پیشبرد مصالح ملکوت تلاش می‌کنند.‏ روح‌القدس بر ایشان است و مورد تأیید یَهُوَه می‌باشند.‏ —‏ غَلاطیان ۵:‏۲۲،‏ ۲۳‏.‏

۲۱.‏ پیران مسیحی باید چه موضوعی را مد نظر داشته باشند؟‏

^۲۱ البته پیران مسیحی کامل نیستند.‏ ایشان با توجه به محدودیت‌های خویش هرگز سعی نمی‌کنند «بر قسمت‌های خود» یعنی گلّه‌ای که خدا به دست ایشان سپرده است آقایی کنند.‏ خیر،‏ آنان ‹مددکار برادرانشان هستند تا شادی آنان را حفظ کنند.‏› (‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۳؛‏ ۲قُرِنتیان ۱:‏۲۴‏)‏ پیران سختکوش و متواضع به یَهُوَه محبت دارند و می‌دانند هر چه بهتر او را سرمشق قرار دهند،‏ برای جماعت مفیدتر خواهند بود.‏ به همین منظور همواره سعی دارند خصوصیات الٰهی‌ای همچون محبت،‏ رحمت،‏ و شکیبایی را در خود پرورش دهند.‏

۲۲.‏ چرا مرور گزارش مربوط به قُوْرَح ایمان ما را به سازمان مرئی یَهُوَه تقویت می‌کند؟‏

^۲۲ جای بسی سعادت است که حکمران نادیدنی همچون یَهُوَه،‏ کاهن اعظمی همچون عیسی مسیح،‏ معلّمانی همچون اعضای مسح‌شدهٔ کهانت ملوکانه،‏ و راهنمایانی همچون پیران وفادار مسیحی داریم!‏ اگرچه این سازمان نیز همچون تمام سازمان‌های دیگری که به دست انسان‌ها اداره می‌شود ناکامل است،‏ چقدر خوشحالیم که می‌توانیم یَهُوَه را همدوش با دیگر هم‌ایمانانمان که با شادی دل مطیع مسئولان منصوب او می‌باشند خدمت کنیم!‏

‏[پاورقی‌ها]‏

چه آموختیم؟‏

‏• یَهُوَه از سر محبت چه ترتیباتی برای مراقبت از اسرائیلیان منظور داشت؟‏

‏• چرا شورش قُوْرَح بر ضد موسی و هارون نابخشودنی بود؟‏

‏• از عملکرد یَهُوَه در مقابل شورشگران چه درسی می‌گیریم؟‏

‏• چگونه می‌توانیم نشان دهیم که به ترتیبات یَهُوَه احترام می‌گذاریم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۲]‏

آیا تمام وظایفی را که در خدمت به یَهُوَه به ما واگذار شده است ارج می‌نهیم؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۳]‏

‏«چرا خویشتن را بر جماعتِ خداوند بر می‌افرازید؟‏»‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۶]‏

پیران منصوب نمایندگان کهانت ملوکانه می‌باشند