‏«بدون مَثَل بدیشان هیچ نگفت»‏

‏«عیسی با آن گروه به مَثَل‌ها گفت و بدون مَثَل بدیشان هیچ نگفت.‏»‏‏—‏متّیٰ ۱۳:‏۳۴‏.‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ چرا مَثلی که بجا به کار رود در ذهن باقی می‌ماند؟‏ ب)‏ عیسی از چه نوع مَثَل‌هایی استفاده می‌کرد،‏ و چه سؤالاتی در این خصوص مطرح می‌شود؟‏ (‏ پاورقی ملاحظه شود.‏)‏

شاید تو نیز تشبیهی را که سال‌ها پیش در سخنرانی‌ای شنیده‌ای هنوز به یاد می‌آوری.‏ آری،‏ مَثَل یا تشبیهی که بجا به کار رود بسرعت از یاد نمی‌رود.‏ نویسنده‌ای در این خصوص نوشت:‏ «[مَثَل] گوش را به چشم مبدل می‌سازد و شنونده را در قالب تصاویر به اندیشه وامی‌دارد.‏» از آنجا که غالباً مغز ما بهتر می‌تواند با تصاویر فکر کند،‏ استفاده از تشبیه نیز در تفهیم مطالب بسیار مؤثر واقع می‌شود.‏ تشبیه در کالبد بی‌روح کلمات حیات می‌دمد،‏ و درس‌های زندگی را همچون نقشی روی سنگ در حافظه ثبت می‌کند.‏

^۲ تا کنون هیچ معلّمی بر روی زمین نبوده است که به مهارت عیسی مسیح از مَثَل یا تشبیه استفاده کند.‏ حکایت‌های بسیاری  که عیسی نقل کرد اکنون که حدود دوهزار سال از آن می‌گذرد هنوز به سهولت به خاطر آورده می‌شوند.‏ * چرا عیسی بر این شیوهٔ آموزشی تکیه می‌کرد؟‏ و چه چیزی مَثَل‌های او را چنین مؤثر می‌ساخت؟‏

چرا عیسی از مَثَل استفاده می‌کرد؟‏

۳.‏ الف)‏ بر طبق متّیٰ ۱۳:‏۳۴،‏ ۳۵ یکی از دلایلی که عیسی از مَثَل استفاده می‌کرد چه بود؟‏ ب)‏ چه موضوعی نشان می‌دهد که یَهُوَه برای این شیوهٔ آموزش ارزش بسیار قایل است؟‏

^۳ کتاب مقدّس به دو دلیل مهم در مورد اینکه چرا عیسی از مَثَل استفاده می‌کرد اشاره می‌کند.‏ اوّل از همه،‏ عیسی بدین وسیله نبوّت کتاب مقدّس را تحقق می‌بخشید.‏ متّای رسول نوشت:‏ «عیسی با آن گروه به مَثَل‌ها گفت و بدون مَثَل بدیشان هیچ نگفت،‏ تا تمام گردد کلامی که به زبان نبی گفته شد:‏ ‹ دهان خود را به مَثَل‌ها باز می‌کنم و به چیزهای مخفی‌شدهٔ از بنای عالَم تنطق خواهم کرد.‏› » (‏ متّیٰ ۱۳:‏۳۴،‏ ۳۵‏)‏ نبی‌ای که متّیٰ مد نظر داشت نویسندهٔ مزمور ۷۸:‏۲ است.‏ مزمورنویس قرن‌ها پیش از تولد عیسی به وحی روح‌القدس آن کلمات را به تحریر درآورده بود.‏ آیا واقعاً فوق‌العاده نیست که یَهُوَه از صدها سال پیش اراده کرده بود که پسرش با مَثَل تعلیم دهد؟‏ همین مطلب بخوبی نشان می‌دهد که یَهُوَه ارزش بسیاری برای این شیوهٔ آموزش قایل است!‏

۴.‏ عیسی در توضیح اینکه چرا از مَثَل استفاده می‌کرد چه گفت؟‏

^۴ دوّم،‏ همانطور که خود عیسی توضیح داد مَثَل‌هایش باعث می‌شد افرادی که دلی پذیرا نداشتند از میان بقیه غربال شوند.‏ شاگردان پس از آنکه عیسی حکایت برزگر را برای «گروهی بسیار» نقل کرد از او سؤال کردند:‏ «از چه جهت با اینها به مَثَل‌ها سخن می‌رانی؟‏» عیسی بدیشان گفت:‏ «دانستن اسرار ملکوت آسمان به شما عطا شده است،‏ لیکن بدیشان عطا نشده،‏ .‏ .‏ .‏ از این جهت با اینها به مَثَل‌ها سخن می‌گویم که نگران‌اند و نمی‌بینند و شنوا هستند و نمی‌شنوند و نمی‌فهمند.‏ و در حقّ ایشان نبوّت اِشَعْیا تمام می‌شود که می‌گوید:‏ ‹به سمع خواهید شنید و نخواهید فهمید و نظر کرده،‏ خواهید نگریست و نخواهید دید.‏ زیرا قلب این قوم سنگین شده.‏› » —‏ متّیٰ ۱۳:‏۲،‏ ۱۰،‏ ۱۱،‏ ۱۳-‏۱۵؛‏ اِشَعْیا ۶:‏۹،‏ ۱۰‏.‏

۵.‏ مَثَل‌های عیسی چگونه انسان‌های متواضع را از متکبران جدا می‌ساخت؟‏

^۵ چگونه مَثَل‌های عیسی انسان‌ها را جدا می‌کرد؟‏ در برخی موارد شنوندگان عیسی می‌بایست در کلام او تعمق می‌کردند تا مفهوم واقعی آن را درک کنند.‏ افراد متواضع بر آن می‌شدند تا برای فهم بهتر موضوع سؤال کنند.‏ (‏ متّیٰ ۱۳:‏۳۶؛‏ مَرقُس ۴:‏۳۴‏)‏ مَثَل‌های عیسی در عین حال که حقیقت را بر تشنه‌دلان آشکار می‌ساخت آن را از کسانی که دلی متکبر داشتند مخفی نگه می‌داشت.‏ حقیقتاً که عیسی چه معلّم قابلی بود!‏ اکنون می‌خواهیم به بررسی عواملی که مَثَل‌های عیسی را مؤثر می‌ساخت بپردازیم.‏

پرداختن به جزئیاتی خاص

۶-‏۸.‏ الف)‏ شنوندگان عیسی از چه موهبتی هنوز برخوردار نشده بودند؟‏ ب)‏ چه نمونه‌هایی نشان می‌دهد که عیسی فقط به جزئیاتی مشخص می‌پرداخت؟‏

^۶ یقیناً شنیدن تعالیم عیسی از زبان خود او بسیار لذت‌بخش بوده است!‏ آری،‏ شاگردان عیسی در قرن اوّل سعادت شنیدن صدای وی را داشتند،‏ لیکن مکتوبی در دست نداشتند تا بتوانند سخنان عیسی را مرور کنند.‏ ایشان می‌بایست کلام او را در ذهن و دل خود حفظ می‌کردند.‏ مهارت عیسی در استفاده از مَثَل به خاطر سپردن تعالیمش را آسان می‌ساخت.‏ به چه صورت؟‏

^۷ عیسی در مَثَل‌های خود فقط به شرح جزئیاتی خاص می‌پرداخت.‏ اگر می‌دید که جزئیاتی به موضوع اصلی حکایتش مربوط می‌شود و یا برای تأکید بر نکته‌ای خاص ضروری می‌باشد بدقت آن را شرح می‌داد.‏ از این رو،‏ دقیقاً مشخص نمود که شبان چند گوسفند را رها کرد تا گوسفند گمشده را پیدا کند،‏ هر کارگر در تاکستان دقیقاً چند ساعات کار کرد،‏ و چند قنطار به هر یک از غلامان داده شد.‏ —‏ متّیٰ ۱۸:‏۱۲-‏۱۴؛‏ ۲۰:‏۱-‏۱۶؛‏ ۲۵:‏۱۴-‏۳۰‏.‏

^۸ از سوی دیگر،‏ عیسی به شرح جزئیات غیرضروری که شنونده را از موضوع اصلی دور می‌کند نمی‌پرداخت.‏ برای مثال،‏ در حکایت غلام بی‌رحم توضیحی نمی‌دهد که آن غلام چگونه ۶۰٬۰۰۰٬۰۰۰ دینار قرض بالا آورده بود.‏ عیسی می‌خواست روی بخشنده بودن تأکید کند.‏ موضوع،‏ مقروض شدن آن غلام نبود،‏ بلکه این بود که با وجود بخشیده شدن قرض بسیار زیادش نخواست از پول اندکی که از همکارش طلبکار بود بگذرد و حتی او را تهدید کرد.‏ (‏ متّیٰ ۱۸:‏۲۳-‏۳۵‏)‏ در حکایت پسر گمشده نیز عیسی توضیحی نمی‌دهد که چرا یکی از پسرها بناگاه طلب ارث خود را کرد و چرا آن را اسراف نمود.‏ اما دقیقاً حالت پدر و عکس‌العمل او را هنگامی که پسرش از سر پشیمانی به خانه بازگشت شرح می‌دهد.‏ شرح جزئیات عکس‌العمل پدر  برای نشان دادن نکته‌ای که عیسی مد نظر داشت یعنی بخشندگی و «مغفرت عظیم یَهُوَه» ضروری بود.‏ —‏ اِشَعْیا ۵۵:‏۷؛‏ لوقا ۱۵:‏۱۱-‏۳۲‏.‏

۹،‏ ۱۰.‏ الف)‏ عیسی در توصیف شخصیت‌های حکایاتش به چه موضوعی اهمیت می‌داد؟‏ ب)‏ عیسی برای آنکه مَثَل‌ها و حکایاتش بهتر به خاطر آورده شود به چه نکته‌ای توجه داشت؟‏

^۹ عیسی چندان به توصیف شخصیت‌های داستانش نمی‌پرداخت.‏ او به جای دادن شرحی مفصل در مورد ظاهر افراد،‏ اغلب به عملشان و یا واکنشی که در مقابل حوادث داستان از خود نشان می‌دادند اشاره می‌کرد.‏ به همین سبب،‏ به جای آنکه به شرح ظاهر و سر و وضع سامری نوع‌دوست بپردازد موضوع بسیار مهم‌تری را بسط داد؛‏ اینکه وی با دلسوزی تمام به شخص یهودی‌ای که مجروح در کنار جاده افتاده بود کمک کرد.‏ در این حکایت عیسی فقط به شرح جزئیاتی پرداخته است که برای آموزش نکتهٔ مورد نظرش اهمیت داشت؛‏ اینکه محبتِ نوع‌دوستانه از مرزهای نژادی و ملی بس فراتر می‌رود.‏ —‏ لوقا ۱۰:‏۲۹،‏ ۳۳-‏۳۷‏.‏

^۱۰ دقت عیسی در شرح جزئیاتی خاص،‏ مَثَل‌ها و حکایت‌های او را مختصر و ساده می‌ساخت.‏ وی با این روش،‏ به خاطر آوردن مَثَل‌ها و درس‌های اخلاقی آن را برای شنوندگانش و همچنین بسیاری دیگر که بعدها انجیل‌های الهامی را می‌خواندند آسان کرد.‏

مَثَل‌هایی از امور روزمره

۱۱.‏ نمونه‌هایی بیاور که نشان دهد مَثَل‌های عیسی انعکاس چیزهایی بود که احتمالاً از کودکی در جلیل مشاهده کرده بود.‏

^۱۱ عیسی در به کار بردن امور روزمرهٔ زندگی در مَثَل‌هایش استاد بود.‏ بسیاری از مَثَل‌های وی مربوط به چیزهایی می‌شد که از کودکی در جلیل مشاهده کرده بود.‏ کودکی او را در نظر بگیریم.‏ وی مسلّماً بارها دیده بود که مادرش از خمیری که از دفعات قبل نان‌پزی کنار گذاشته بود به عنوان خمیرمایه استفاده کرده است.‏ (‏ متّیٰ ۱۳:‏۳۳‏)‏ بی‌شک بارها دیده بود که ماهیگیران تورهای خود را به آب‌های نیلگون دریای جلیل افکنده‌اند.‏ (‏ متّیٰ ۱۳:‏۴۷‏)‏ بارها بچه‌هایی را مشاهده کرده بود که در بازار بازی می‌کنند.‏ (‏ متّیٰ ۱۱:‏۱۶‏)‏ وی بی‌شک موضوعات روزمرهٔ دیگری را نیز که در مَثَل‌های خود استفاده می‌کرد از نظر دور نداشته بود.‏ مثلاً افشاندن بذر،‏ مهمانی شاد عروسی،‏ و مزارعی که زیر نور آفتاب دانه می‌دهند.‏ —‏ متّیٰ ۱۳:‏۳-‏۸؛‏ ۲۵:‏۱-‏۱۲؛‏ مَرقُس ۴:‏۲۶-‏۲۹‏.‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ حکایت گندم و کرکاس چگونه نشان می‌دهد که عیسی با اوضاع و احوال آن زمان آشنایی کامل داشت؟‏

^۱۲ تأثیر اوضاع و شرایط آن زمان در مَثَل‌های عیسی کاملاً آشکار است.‏ از این رو،‏ برای شناخت بهتر مهارت عیسی در استفاده از این شیوهٔ آموزشی بجاست ببینیم شنوندگان یهودی‌اش از سخنان وی چه درکی داشتند.‏ در اینجا به ذکر دو نمونه می‌پردازیم.‏

^۱۳ نخست،‏ در حکایت گندم و کرکاس،‏ عیسی راجع به مردی صحبت کرد که بذر نیکو در مزرعهٔ خود کاشت،‏ اما «دشمنش» آمده مزرعه را شبانگاه با تخم کرکاس پر ساخت.‏ چرا عیسی این عمل خصمانه را در مَثَل خود به کار برد؟‏ نباید فراموش کنیم که او این مَثَل را نزدیک دریای جلیل نقل کرد و جلیلیان عموماً به  کار زراعت اشتغال داشتند.‏ برای زارعان چه کاری مخرب‌تر از اینکه شخصی در خفا مزرعه‌شان را با بذر مضر پر سازد؟‏ با نگاهی به قوانین مدنی آن زمان معلوم می‌شود که چنین اَعمالی واقعاً صورت می‌گرفت.‏ آیا همین موضوع براستی نشان نمی‌دهد که عیسی در مَثَل‌های خود از رویدادهای آشنا برای شنوندگانش استفاده می‌کرد؟‏ —‏ متّیٰ ۱۳:‏۱،‏ ۲،‏ ۲۴-‏۳۰‏.‏

۱۴.‏ در حکایت سامری نوع‌دوست چرا اشارهٔ عیسی به جادهٔ «اورشلیم به سوی اَریحا» درخور توجه است؟‏

^۱۴ دوّم،‏ حکایت سامری نوع‌دوست را در نظر بگیریم.‏ عیسی داستان را با این کلام آغاز کرد:‏ «مردی که از اورشلیم به سوی اَریحا می‌رفت،‏ به دست‌های دزدان افتاد و او را برهنه کرده مجروح ساختند و او را نیم‌مرده واگذارده برفتند.‏» (‏ لوقا ۱۰:‏۳۰‏)‏ جالب است که عیسی به جادهٔ «اورشلیم به سوی اَریحا» اشاره کرد تا نکتهٔ بخصوصی را روشن سازد.‏ عیسی هنگام نقل این حکایت در یهودیه بود و از اورشلیم فاصلهٔ چندانی نداشت؛‏ لذا می‌دانست که شنوندگانش با آن جاده آشنا هستند.‏ همه می‌دانستند که جادهٔ مذکور بخصوص برای مسافری تنها جاده‌ای ناامن و خطرناک است.‏ گردنه‌های خلوت و دورافتادهٔ این جاده کمینگاه‌های مناسبی برای دزدان و راهزنان بود.‏

۱۵.‏ چرا در حکایت سامری نوع‌دوست بی‌توجهی کاهن و لاوی را نمی‌توان به هیچ طریق توجیه کرد؟‏

^۱۵ نکتهٔ درخور توجه دیگری نیز در مورد اشارهٔ عیسی به جادهٔ «اورشلیم به سوی اَریحا» وجود دارد.‏ عیسی نقل کرد که نخست فردی کاهن و سپس فردی لاوی از آن جاده گذشتند ولی بدون توجه به مرد مجروح به راه خود ادامه دادند.‏ (‏ لوقا ۱۰:‏۳۱،‏ ۳۲‏)‏ کاهنان در معبد اورشلیم خدمت می‌کردند و لاویان نیز در آنجا ایشان را یاری می‌رساندند.‏ بسیاری از کاهنان و لاویان خادم معبد مدتی که در آنجا کار نمی‌کردند در اَریحا به سر می‌بردند که فقط ۲۳ کیلومتر با اورشلیم فاصله داشت.‏ از این رو،‏ گهگاه می‌بایست از جادهٔ مزبور عبور می‌کردند.‏ قابل توجه است که مسیر حرکت آن کاهن و لاوی ‏«از اورشلیم» به طرف اَریحا بود؛‏ یعنی آنان از معبد دور می‌شدند.‏ * از این رو،‏ هیچ کس نمی‌توانست بی‌توجهی ایشان به مرد مجروح را چنین توجیه کند که ‹آنان به وی دست نزدند زیرا تصور می‌کردند مرده است،‏ و لمس کردن میّت آنان را برای مدتی نجس می‌ساخت و نمی‌توانستند در معبد خدمت کنند.‏› (‏ لاویان ۲۱:‏۱؛‏ اعداد ۱۹:‏۱۱،‏ ۱۶‏)‏ در اینجا بوضوح می‌بینیم که عیسی از موقعیتی که برای شنوندگانش آشنا بود استفاده کرد.‏

مَثَل‌هایی از آفریده‌های یَهُوَه

۱۶.‏ چرا نباید از آشنایی عمیق عیسی در خصوص آفرینش متعجب شویم؟‏

^۱۶ شماری از مَثَل‌ها و حکایت‌های عیسی گواه بر شناخت و آگاهی‌اش از گیاهان،‏ حیوانات،‏ و عوامل طبیعی بود.‏ (‏ متّیٰ ۶:‏۲۶،‏ ۲۸-‏۳۰؛‏ ۱۶:‏۲،‏ ۳‏)‏ او چگونه با آن موضوعات آشنایی یافته بود؟‏ عیسی در جلیل پرورش یافت و شکی نیست که در آفرینش یَهُوَه تأمل بسیار می‌کرد.‏ به علاوه،‏ عیسی «نخست‌زادهٔ تمامی آفریدگان» است و یَهُوَه از او به عنوان معمار خود در آفرینش همه چیز استفاده می‌کرد.‏ (‏ کُولُسیان ۱:‏۱۵،‏ ۱۶؛‏ امثال ۸:‏۳۰،‏ ۳۱‏)‏ پس تعجبی ندارد که چنین آشنایی عمیقی از آفرینش داشت.‏ ببینیم  چگونه با تبحر و استادی دانش خود را در آموزش‌هایش به کار می‌بُرد.‏

۱۷،‏ ۱۸.‏ الف)‏ چگونه از سخنان عیسی در باب ۱۰یوحنّا می‌توان به آگاهی و شناخت وی از خصوصیات گوسفندان پی برد؟‏ ب)‏ کسانی که به سرزمین‌های کتاب مقدّس سفر کرده‌اند در مورد رابطهٔ مابین گوسفندان و شبانشان چه گفته‌اند؟‏

^۱۷ یکی از پراحساس‌ترین مَثَل‌های عیسی را در باب ۱۰یوحنّا می‌خوانیم.‏ عیسی در آن مَثَل رابطهٔ خود و پیروانش را به شبان و گوسفندانش تشبیه می‌کند.‏ سخنان عیسی بخوبی مؤید آگاهی و شناخت وی از خصوصیات گوسفند،‏ این حیوان اهلی است.‏ عیسی اشاره می‌کند که گوسفندان چشمانشان به راهنمایی‌های شبانشان است و با وفاداری او را دنبال می‌کنند.‏ (‏ یوحنّا ۱۰:‏۲-‏۴‏)‏ در دوران اخیر نیز کسانی که به سرزمین‌های کتاب مقدّس سفر کرده‌اند رابطهٔ ویژهٔ مابین شبان و گوسفندانش را ملاحظه نموده‌اند.‏ هنری تریسترِیم،‏ طبیعی‌دان قرن نوزدهم در این مورد نوشته است:‏ «یک روز بازی چوپانی را با گلّه‌اش تماشا می‌کردم.‏ او وانمود می‌کرد که می‌خواهد فرار کند؛‏ گوسفندان دنبال او می‌دویدند،‏ دور او جمع می‌شدند .‏ .‏ .‏ و وقتی حلقهٔ محاصرهٔ خود را می‌بستند به جَست و خیز می‌پرداختند.‏»‏

^۱۸ چگونه گوسفندان شبان خود را می‌شناسند؟‏ عیسی در این خصوص گفت:‏ «آواز او را می‌شناسند.‏» (‏ یوحنّا ۱۰:‏۴‏)‏ آیا گوسفندان واقعاً صدای شبان خود را می‌شناسند؟‏ جورج اسمیت در مورد مشاهدات شخصی خود در کتابی به نام «جغرافیای تاریخی سرزمین موعود» (‏ انگل‍.‏)‏ می‌نویسد:‏ «گاهی برای استراحت بعدازظهر نزدیک یکی از چاه‌های یهودیه که سه یا چهار شبان گوسفندان خود را به آنجا می‌آوردند می‌رفتیم.‏ گلّه‌ها همه در هم ادغام می‌شدند و ما متعجب می‌ماندیم که شبانان چگونه گوسفندان خود را شناسایی خواهند کرد.‏ ولی وقتی که آب خوردن و بازی گوسفندان به پایان می‌رسید،‏ شبانان هر یک به گوشه‌ای از دره می‌رفتند و صدایی مخصوص از دهان خود در می‌آوردند؛‏ گوسفندان یکی یکی از میان دیگران بیرون می‌آمدند و به طرف شبان خود می‌رفتند و گلّه به همان نظمی که آمده بود به راه خود ادامه می‌داد.‏» عیسی برای نشان دادن نکتهٔ مورد نظرش مثالی از این گویاتر نمی‌توانست بیاورد.‏ ما نیز وقتی گوشمان به تعالیم عیسی آشنا شده،‏ به آنها عمل می‌نماییم و بر طبق هدایت‌های او گام برمی‌داریم،‏ مورد مراقبت‌های رئوفانهٔ «شبان نیکو» قرار خواهیم گرفت.‏ —‏ یوحنّا ۱۰:‏۱۱‏.‏

مَثَل‌هایی از رویدادهایی که شنوندگان عیسی با آنها آشنایی داشتند

۱۹.‏ عیسی برای رد کردن عقیده‌ای رایج به چه رویداد آشنایی اشاره کرد؟‏

^۱۹ مَثَل ممکن است رویداد یا مثالی حاوی درسی خاص باشد.‏ عیسی یکبار از رویدادی که تازه رخ داده بود استفاده کرد تا نادرست بودن این عقیده را که بلا بر سر مستحقّ بلا می‌آید نشان دهد.‏ وی اظهار داشت:‏ «آن هجده نفری که برج در سَلْوام بر ایشان افتاده ایشان را هلاک کرد،‏ گمان می‌برید که از جمیع مردمان ساکن اورشلیم،‏ خطاکارتر بودند؟‏» (‏ لوقا ۱۳:‏۴‏)‏ برهان عیسی آشکارا بر خلاف عقاید تقدیرگرایان بود.‏ مرگ آن ۱۸ نفر به این دلیل نبود که خشم خدا را با گناهان خود برافروخته بودند.‏ خیر.‏ آن فاجعه صرفاً اتفاقی غیرمترقبه بود.‏ (‏ جامعه ۹:‏۱۱‏)‏ بدین شکل عیسی با اشاره به رویدادی آشنا نادرست بودن عقیده‌ای رایج را نشان داد.‏

۲۰،‏ ۲۱.‏ الف)‏ فریسیان شاگردان عیسی را به چه دلیل محکوم کردند؟‏ ب)‏ عیسی در اشاره به اینکه یَهُوَه در نظر نداشت قوانین سَبَّت خشک و افراطی اجرا گردد چه گزارشی را نقل کرد؟‏ پ)‏ موضوع بحث مقالهٔ بعدی چیست؟‏

 ^۲۰ عیسی در تعالیم خود گاهی نیز به نمونه‌هایی از آیات اشاره می‌کرد.‏ موقعیتی را به یاد آور که فریسیان شاگردان عیسی را به دلیل چیدن چند خوشهٔ گندم در روز سَبَّت محکوم کردند.‏ در واقع،‏ شاگردانش شریعت خدا را نشکسته بودند،‏ آنان فقط بر خلاف برداشت‌های خشک فریسیان در خصوص کارهای غیر مجاز در سَبَّت رفتار کرده بودند.‏ عیسی برای اینکه روشن سازد که یَهُوَه افراط در اجرای قوانین سَبَّت را هرگز منظور نداشته است به رویدادی در اوّل سموئیل ۲۱:‏۳-‏۶ اشاره کرد.‏ در آنجا داود و مردانش از فرط گرسنگی از نان‌های تَقْدِمِه که با نان‌های دیگری در خیمهٔ مقدّس جایگزین شده بود،‏ تناول نمودند.‏ نان‌های تَقْدِمِه معمولاً برای کاهنان بود.‏ اما به دلیل شرایط موجود،‏ یَهُوَه داود و مردانش را از بابت خوردن آنها محکوم نکرد.‏ قابل ذکر است که در کتاب مقدّس تنها همان گزارش است که صحبت از افرادی غیرکاهن می‌کند که از نان‌های تَقْدِمِه خورده‌اند.‏ عیسی نیز آن را برگزید چون می‌دانست که شنوندگان یهودی‌اش بخوبی با آن آشنایی دارند.‏ —‏ متّیٰ ۱۲:‏۱-‏۸‏.‏

^۲۱ عیسی حقیقتاً معلّمی بزرگ بود!‏ توانایی وی در به دل نشاندن حقایق عمیق و مهم،‏ هر انسانی را در شگفت فرو می‌بَرد.‏ حال ما چگونه می‌توانیم او را سرمشق قرار دهیم.‏ این موضوع را در مقالهٔ بعدی مورد بحث قرار خواهیم داد.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

آیا به یاد می‌آوری؟‏

‏• چرا عیسی با مَثَل آموزش می‌داد؟‏

‏• چه نمونه‌ای نشان می‌دهد که مَثَل‌های عیسی برای شنوندگانش آشنا بود؟‏

‏• عیسی چگونه با مهارت دانش خویش را در خصوص آفرینش در مَثَل‌هایش استفاده نمود؟‏

‏• عیسی به چه طریق از رویدادهای آشنا در تعالیمش استفاده می‌کرد؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۳]‏

در حکایت عیسی غلام نخواست از قرض چند دیناری خود بگذرد.‏ پدر از سر تقصیرات پسر گمشدهٔ خود که ارثیه‌اش را به باد فنا داده بود گذشت

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۴]‏

در حکایت سامری نوع‌دوست چه درس اخلاقی‌ای وجود دارد؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۵]‏

آیا گوسفندان واقعاً صدای شبان خود را می‌شناسند؟‏