«همدیگر را عفو کنید»
«همدیگر را عفو کنید»
آیا اعتقاد دارید که خدا گناهان شما را بخشوده است؟ ظاهراً در کشور آمریکا اغلب بزرگسالان چنین اعتقادی دارند. دکتر لورِن توسِینت یکی از مؤلفین گزارشی که در انستیتوی پژوهش‌های اجتماعی دانشگاه میشیگان تهیه شد می‌نویسد که طی نظرخواهی‌ای که از ۱۴۲۳ فرد آمریکایی صورت گرفت حدود ۸۰ درصد از افراد بالای ۴۵ سال اظهار داشتند که خدا گناهانشان را آمرزیده است.
اما جالب اینجاست که فقط ۵۷ درصد از شرکت‌کنندگان در این نظرخواهی اذعان نمودند که آنها نیز دیگران را می‌بخشند. این آمار ما را به یاد گفته‌های عیسی در موعظهٔ بالای کوه می‌اندازد: «زیرا هرگاه تقصیرات مردم را بدیشان بیامرزید، پدر آسمانی شما، شما را نیز خواهد آمرزید. اما اگر تقصیرهای مردم را نیامرزید، پدر شما هم تقصیرهای شما را نخواهد آمرزید.» ( متّیٰ ۶:۱۴، ۱۵) آری، آمرزش الٰهی تا حدودی بستگی به تمایل ما به بخشش دیگران دارد.
پولُس رسول با اشاره به این اصل حیاتی و مهم مسیحیان کُولُسی را چنین ترغیب کرد: «متحمل یکدیگر شده، همدیگر را عفو کنید هرگاه بر دیگری ادعایی داشته باشید؛ چنانکه [«یَهُوَه،» د ج ] شما را آمرزید، شما نیز چنین کنید.» ( کُولُسیان ۳:۱۳) البته باید اذعان نمود که این کار همیشه آسان نیست. برای مثال، نشنیده گرفتن سخنی نسنجیده و تند همیشه آسان نیست.
با وجود این، گذشت کردن از تقصیر دیگران فواید بسیار دارد. جامعه‌شناسی به نام دکتر دیوید ویلیامز در خصوص نتیجهٔ تحقیقاتی خود می‌گوید: «در بین آمریکایی‌های میانسال و سالمند، رابطهٔ نزدیکی بین گذشت و سلامت روانی می‌توان مشاهده نمود.» این گفته با سخنان سلیمان، پادشاه حکیم، هماهنگی دارد. وی حدود ۳۰۰۰ سال پیش نوشت: «دل آرام حیات بدن است.» ( امثال ۱۴:۳۰) از آنجا که روحیه‌ای باگذشت تأثیر بسزایی در بهبود رابطه‌مان با خدا و همنوعانمان دارد بجاست همیشه آمادهٔ گذشت و بخشش باشیم و از ته دل این کار را بکنیم. — متّیٰ ۱۸:۳۵.