یَهُوَه انسان‌های مطیع را از برکت و امنیت برخوردار می‌سازد

‏«هر که مرا بشنود در امنیت ساکن خواهد بود،‏ و از ترس بلا مستریح خواهد ماند.‏»—‏امثال ۱:‏۳۳‏.‏

۱،‏ ۲.‏ چرا مهم است که از خدا اطاعت کنیم،‏ امنیت الٰهی را به چه چیز می‌توان تشبیه کرد؟‏

جوجه‌های زرد کوچکی در چمنزاری خرّم غافل از آنکه شاهینی بالای سرشان در پرواز است مشغول یافتن غذا بودند.‏ مادر جوجه‌ها با مشاهدهٔ خطر،‏ صدایی بسیار زیر از گلو بیرون آورد و بال‌های خود را گشود.‏ جوجه‌ها در یک چشم به هم زدن به سوی مادرشان دویدند و زیر بال‌های او پناه گرفتند.‏ بدین ترتیب،‏ شاهین از حمله منصرف شد.‏ * از این ماجرا چه می‌آموزیم؟‏ ما می‌آموزیم که اطاعت جان را از خطر می‌رهاند!‏

^۲ این درس بویژه برای ما مسیحیان امروز بسیار اهمیت دارد،‏ چرا که شیطان برای شکار کردن ما به هر وسیله‌ای متوسل می‌شود.‏ (‏ مکاشفه ۱۲:‏۹،‏ ۱۲،‏ ۱۷‏)‏ هدف او این است که روحانیتمان را نابود کرده،‏ ما را از لطف یَهُوَه و امید به زندگی ابدی محروم سازد.‏ (‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۸‏)‏ اما اگر به خدا نزدیک بمانیم و بی‌درنگ به رهنمودهایی که از طریق کتاب مقدّس و سازمان خود به ما می‌دهد عمل کنیم می‌توانیم مطمئن باشیم که از ما محافظت خواهد کرد.‏ چنانکه مزمورنویس می‌گوید:‏ «به پرهای خود تو را خواهد پوشانید و زیر بال‌هایش پناه خواهی گرفت.‏» —‏ مزمور ۹۱:‏۴‏.‏

قومی نامطیع هدف دشمن قرار می‌گیرد

۳.‏ نافرمانی‌های مکرر اسرائیلیان آنان را در چه وضعیتی قرار داد؟‏

^۳ هر زمان که قوم اسرائیل از یَهُوَه اطاعت می‌کرد،‏ از توجه و مراقبت او برخوردار می‌گشت.‏ اما افسوس چنین توکلی را بندرت می‌توان در تاریخ اسرائیل مشاهده کرد،‏ و اغلب قوم به خدایان چوبی و سنگی،‏ یعنی «اباطیلی که منفعت ندارد و رهایی نتواند داد» پناه می‌بردند.‏ (‏ ۱سموئیل ۱۲:‏۲۱‏)‏ قوم اسرائیل در طول قرن‌ها نافرمانی چنان غرق ارتداد شد که دیگر امیدی به اصلاحش نبود.‏ از این رو،‏ عیسی با تأسف اظهار داشت:‏ «ای اورشلیم،‏ اورشلیم،‏ قاتل انبیا و سنگسارکنندهٔ مرسلان خود!‏ چند مرتبه خواستم فرزندان تو را جمع کنم،‏ مثل مرغی که جوجه‌های خود را زیر بال خود جمع می‌کند و نخواستید!‏ اینک خانهٔ شما برای شما ویران گذارده می‌شود.‏» —‏ متّیٰ ۲۳:‏۳۷،‏ ۳۸‏.‏

۴.‏ در سال ۷۰ د.‏م.‏ چگونه مشخص شد یَهُوَه اورشلیم را رها کرده است؟‏

^۴ سرانجام در سال ۷۰ د.‏م.‏ یَهُوَه قوم خیانت‌پیشهٔ اسرائیل را بکلّی رها کرد.‏ در آن سال،‏ ارتش روم با درفش‌های برافراشتهٔ خود که مزین به تصویر عقاب بود،‏ همچون پرنده‌ای شکاری بر اورشلیم فرود آمد و شهر را که مملو از شرکت‌کنندگان عید فِصَح بود به خاک و خون کشید.‏ قربانی‌های فراوان قوم نیز آنان را مورد لطف و  عنایت خدا قرار نداد.‏ این موضوع یادآور سخنان سموئیل به شاؤل،‏ پادشاه نافرمان اسرائیل بود:‏ «آیا خداوند به قربانی‌های سوختنی و ذبایح خوشنود است یا به اطاعت فرمان خداوند؟‏ اینک اطاعت از قربانی‌ها و گوش گرفتن از پیه قوچ‌ها نیکوتر است.‏» —‏ ۱سموئیل ۱۵:‏۲۲‏.‏

۵.‏ یَهُوَه چه اطاعتی از ما انتظار دارد،‏ و چرا می‌توان گفت که چنین اطاعتی عملی است؟‏

^۵ یَهُوَه گرچه بر اطاعت تأکید فراوان کرده است،‏ لیکن هرگز محدودیت‌های ما انسان‌های ناکامل را از نظر دور نداشته است.‏ (‏ مزمور ۱۳۰:‏۳،‏ ۴‏)‏ آنچه یَهُوَه انتظار دارد خلوص نیّت و اطاعت بر پایهٔ ایمان،‏ محبت،‏ و ترسی سالم از ناخوشنود ساختن اوست.‏ (‏ تثنیه ۱۰:‏۱۲،‏ ۱۳؛‏ امثال ۱۶:‏۶؛‏ اِشَعْیا ۴۳:‏۱۰؛‏ میکاه ۶:‏۸؛‏ رومیان ۶:‏۱۷‏)‏ وجود ‹اَبْری از شاهدان› دوران پیش از مسیحیت که در سخت‌ترین مصایب حتی در مواجهه با مرگ کمال اخلاقی خود را حفظ نمودند،‏ نشان می‌دهد که چنین اطاعتی واقعاً عملی است.‏ (‏ عبرانیان ۱۱:‏۳۶،‏ ۳۷؛‏ ۱۲:‏۱‏)‏ مسلّماً،‏ چقدر اطاعت آنان دل یَهُوَه را شاد می‌ساخت!‏ (‏ امثال ۲۷:‏۱۱‏)‏ برخی دیگر،‏ اگرچه در آغاز وفادار بودند،‏ پس از مدتی از یَهُوَه روی گرداندند.‏ یکی از آنان یَهُوآش،‏ پادشاه یهودای باستان بود.‏

پادشاهی که معاشران بد،‏ او را فاسد ساختند

۶،‏ ۷.‏ یَهُوآش در زمان حیات یَهُویاداع چگونه پادشاهی بود؟‏

^۶ یَهُوآش در کودکی از کشتاری عمومی جان به در برد.‏ وقتی وی به سن هفت سالگی رسید یَهُویاداع،‏ رئیس کَهَنه با شجاعت او را از مخفیگاهش بیرون آورده پادشاه اعلام نمود.‏ از آنجا که یَهُویاداع مردی خداترس و برای یَهُوآش مانند پدر و مشاور بود،‏ این پادشاه جوان «در تمامی روزهای یَهُویاداع کاهن،‏ آنچه را که در نظر خداوند راست بود،‏ به عمل می‌آورد.‏» —‏ ۲تواریخ ۲۲:‏۱۰–‏۲۳:‏۱،‏ ۱۱؛‏ ۲۴:‏۱،‏ ۲‏.‏

^۷ یکی از کارهای خیری که یَهُوآش ‹اراده کرده بود› انجام دهد،‏ تعمیر معبد یَهُوَه بود.‏ وی به یَهُویاداع رئیس کَهَنه یادآوری کرد که جزیهٔ معبد را چنانکه ‹موسی قرار داده بود› از مردم یهودا و اورشلیم بطلبند و خرج تعمیرات معبد نمایند.‏ چنانکه پیداست یَهُویاداع موفق شده بود پادشاه جوان را به مطالعه و اطاعت از قوانین خدا ترغیب کند.‏ در نتیجه،‏ کارهای معبد و ساختن آلات و ظروف آن بسرعت انجام شد.‏ —‏ ۲تواریخ ۲۴:‏۴،‏ ۶،‏ ۱۳،‏ ۱۴؛‏ تثنیه ۱۷:‏۱۸‏.‏

۸.‏ الف)‏ چه عاملی در اصل روحانیت یَهُوآش را به نابودی کشاند؟‏ ب)‏ سرپیچی یَهُوآش سرانجام باعث شد به چه کاری دست بزند؟‏

^۸ افسوس که یَهُوآش به اطاعت کردن ادامه نداد.‏ دلیل آن چه بود؟‏ در کتاب مقدّس می‌خوانیم:‏ «بعد از وفات یَهُویاداع،‏ سَروران یهودا آمدند و پادشاه را تعظیم نمودند و پادشاه در آن وقت به ایشان گوش گرفت.‏ و ایشان خانهٔ یَهُوَه خدای پدران خود را ترک کرده،‏ اَشیریم و بت‌ها را عبادت نمودند،‏ و به سبب این عصیان ایشان،‏ خشم بر یهودا و اورشلیم افروخته شد.‏» تأثیر بسیار بد سَروران یهودا بر یَهُوآش همچنین باعث شد تا پادشاه از سخنان انبیای خدا سرپیچی کند.‏ یکی از آن انبیا زَکَرِیّا پسر یَهُویاداع بود که با شجاعت یَهُوآش و مردم را به دلیل نافرمانی از احکام خدا ملامت نمود.‏ یَهُوآش به جای آنکه ابراز ندامت کند زَکَرِیّا را سنگسار نموده کشت.‏ آری،‏ همنشینان ناباب،‏ او را به مردی سنگدل  و متمرّد مبدل ساخته بودند!‏ —‏ ۲تواریخ ۲۴:‏۱۷-‏۲۲؛‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۳۳‏.‏

۹.‏ عاقبت یَهُوآش و سَروران یهودا چگونه غیرعاقلانه بودنِ سرپیچی از فرامین یَهُوَه را نشان می‌دهد؟‏

^۹ ترک کردن یَهُوَه چه عواقبی برای یَهُوآش و یاران شریر وی یعنی سَروران یهودا داشت؟‏ این عمل ایشان باعث شد یهودا با لشکر ‹کم جمعیت› اَرام تسخیر شود و ‹جمیع سَروران قوم از میان قوم هلاک گردند.‏› مهاجمان همچنین پادشاه را ملزم ساختند که تمام دارایی خود و موقوفات طلا و نقره را تسلیم ایشان کند.‏ البته یَهُوآش از آن واقعه جان به در برد،‏ لیکن بسیار ناتوان و بیمار گشت و اندکی بعد نیز به دست توطئه‌گرانی از میان خادمان خودش به قتل رسید.‏ (‏ ۲تواریخ ۲۴:‏۲۳-‏۲۵؛‏ ۲پادشاهان ۱۲:‏۱۷،‏ ۱۸‏)‏ آری،‏ دقیقاً همان شد که یَهُوَه به اسرائیل گفته بود:‏ «اگر آواز یَهُوَه خدای خود را نشنوی تا هوشیار شده،‏ همهٔ اوامر و فرایض او را .‏ .‏ .‏ به جا آوری،‏ آنگاه جمیع این لعنت‌ها به تو خواهد رسید،‏ و تو را خواهد دریافت.‏» —‏ تثنیه ۲۸:‏۱۵‏.‏

کاتبی مطیع نجات یافت

۱۰،‏ ۱۱.‏ الف)‏ چرا تعمق در پند یَهُوَه به باروک مفید است؟‏ ب)‏ یَهُوَه چه پندی به باروک داد؟‏

^۱۰ آیا گاهی هنگام خدمت موعظه از اینکه تعداد کمی به بشارت علاقه نشان می‌دهند ناامید می‌شوی؟‏ آیا گاهی به زندگی لذت‌جویانه و بظاهر مرفه دیگران غبطه می‌خوری؟‏ در این گونه موارد تعمق در آنچه برای باروک،‏ کاتب اِرْمیا پیش آمد و توصیهٔ پرمهر یَهُوَه به او،‏ می‌تواند بسیار مفید باشد.‏

^۱۱ باروک در اثنای تحریر پیام‌های نبوی بود که یَهُوَه خود او را مخاطب قرار داد.‏ به چه دلیل؟‏ به این دلیل که باروک از وضعیت خود راضی نبود و آرزوی چیزهای بزرگ‌تر از سعادت والای خدمت به خدا را داشت.‏ یَهُوَه با مشاهدهٔ این تغییر نگرش،‏ کاملاً صریح لیکن با مهربانی به او چنین پند داد:‏ «آیا تو چیزهای بزرگ برای خویشتن می‌طلبی؟‏ آنها را طلب منما زیرا .‏ .‏ .‏ اینک من بر تمامی بشر بلا خواهم رسانید.‏ اما در هر جایی که بروی جانت را به تو به غنیمت خواهم بخشید.‏» —‏ اِرْمیا ۳۶:‏۴؛‏ ۴۵:‏۵‏.‏

۱۲.‏ چرا نباید در این سیستم در پی «چیزهای بزرگ» باشیم؟‏

^۱۲ ببین یَهُوَه با چه دلسوزی‌ای به باروک این مرد نیکو که وفادارنه و با شجاعت پا به پای اِرْمیا خدای خود را خدمت می‌کرد پند داد؟‏ یَهُوَه امروزه نیز با دلسوزی به مسیحیانی که فریب رفاه ظاهری این سیستم را می‌خورند و به دنبال آن هستند،‏ توجه نشان می‌دهد.‏ جای خوشحالی است که بسیاری از این افراد مانند باروک به سخن برادران روحانی خود گوش می‌دهند و طرزفکر خود را اصلاح می‌کنند.‏ (‏ لوقا ۱۵:‏۴-‏۷‏)‏ باشد که همهٔ ما تشخیص دهیم که در این سیستم در پی «چیزهای بزرگ» بودن آینده‌ای ندارد.‏ این کار نه تنها سعادت به ارمغان نمی‌آورد،‏ بلکه فرد را با دنیا و شهوات آن به ورطهٔ نابودی می‌برد.‏ —‏ متّیٰ ۶:‏۱۹،‏ ۲۰؛‏ ۱یوحنّا ۲:‏۱۵-‏۱۷‏.‏

۱۳.‏ چگونه از گزارش کتاب مقدّس راجع به باروک درس فروتنی می‌آموزیم؟‏

^۱۳ از گزارش کتاب مقدّس راجع به باروک درس فروتنی نیز می‌آموزیم.‏ در این گزارش می‌بینیم که یَهُوَه مستقیماً با باروک صحبت نمی‌کند،‏ بلکه از طریق اِرْمیا که ناکاملی‌ها و عیوبش کاملاً بر باروک آشکار بود به او پند می‌دهد.‏ (‏ اِرْمیا ۴۵:‏۱،‏ ۲‏)‏ باروک از غرور پرهیز می‌کند و فروتنانه تشخیص می‌دهد که یَهُوَه با او سخن می‌گوید.‏ (‏ ۲تواریخ ۲۶:‏۳،‏ ۴،‏ ۱۶؛‏ امثال ۱۸:‏۱۲؛‏ ۱۹:‏۲۰‏)‏ ما نیز ممکن است نادانسته ‹به خطایی گرفتار شده باشیم› و از روی کتاب مقدّس به ما پندی داده شود.‏ امید است ما نیز همچون باروک از خود پختگی،‏ بصیرت روحانی،‏ و فروتنی نشان دهیم.‏ —‏ غَلاطیان ۶:‏۱‏.‏

۱۴.‏ چرا مفید است که مطیع سرپرستان جماعت باشیم؟‏

^۱۴ فروتنی و تواضع ما کار پنددهنده را نیز آسان‌تر می‌کند.‏ در عبرانیان ۱۳:‏۱۷ آمده است:‏ «مرشدان خود را اطاعت و انقیاد نمایید زیرا که ایشان پاسبانی جان‌های شما را می‌کنند،‏ چونکه حساب خواهند داد تا آن را به خوشی نه به ناله به جا آورند،‏ زیرا که این شما را مفید نیست.‏» چه بسیار پیش می‌آید که پیران مسیحی با تضرّع  و دعا از یَهُوَه درخواست می‌کنند که بدیشان شهامت،‏ حکمت،‏ و تدبیر لازم را برای انجام دادن این جنبهٔ دشوار شبانی عطا کند.‏ خوب است که ما نیز ‹چنین اشخاص را بشناسیم.‏› —‏ ۱قُرِنتیان ۱۶:‏۱۸‏.‏

۱۵.‏ الف)‏ اِرْمیا چگونه نشان داد که به باروک اعتماد دارد؟‏ ب)‏ اطاعت متواضعانهٔ باروک چه اجری برای او داشت؟‏

^۱۵ باروک نگرش خود را اصلاح کرد.‏ گواه آن وظیفهٔ دشواری بود که اِرْمیا به او محول نمود و به او گفت که به معبد برود و پیام محکوم‌کننده‌ای را که خود به او دیکته کرده بود با صدای بلند بخواند.‏ آیا باروک اطاعت کرد؟‏ بلی،‏ او «به هر آنچه اِرْمیا نبی او را امر فرموده بود عمل نمود.‏» او حتی آن پیام را در حضور سَروران اورشلیم خواند؛‏ عملی که مستلزم شهامت بسیار بود.‏ (‏ اِرْمیا ۳۶:‏۱-‏۶،‏ ۸،‏ ۱۴،‏ ۱۵‏)‏ حدود ۱۸ سال بعد وقتی شهر به دست بابلیان تسخیر شد بخوبی می‌توان تصور کرد که چقدر باروک سپاسگزار بود که پند یَهُوَه را به گوش گرفت و در پی «چیزهای بزرگ» نرفت و یَهُوَه جانش را نجات داد!‏ —‏ اِرْمیا ۳۹:‏۱،‏ ۲،‏ ۱۱،‏ ۱۲؛‏ ۴۳:‏۶‏.‏

هنگام محاصره اطاعت جان انسان‌ها را نجات داد

۱۶.‏ یَهُوَه هنگام محاصرهٔ اورشلیم در سال ۶۰۷ ق.‏د.‏م.‏ چگونه به یهودیان رحمت نشان داد؟‏

^۱۶ در سال ۶۰۷ ق.‏د.‏م.‏ وقتی زمان نابودی اورشلیم فرا رسید،‏ یَهُوَه بار دیگر از سر رحمت راه نجاتی برای مطیعان باز گذاشت.‏ وقتی محاصره عرصه را کاملاً بر یهودیان تنگ کرده بود،‏ یَهُوَه به آنان چنین گفت:‏ «اینک من طریق حیات و طریق موت را پیش شما می‌گذارم؛‏ هر که در این شهر بماند از شمشیر و قحط و وبا خواهد مرد،‏ اما هر که بیرون رود و به دست کلدانیانی که شما را محاصره نموده‌اند بیفتد،‏ زنده خواهد ماند و جانش برای او غنیمت خواهد شد.‏» (‏ اِرْمیا ۲۱:‏۸،‏ ۹‏)‏ اگرچه اهالی اورشلیم مستحق نابودی بودند،‏ یَهُوَه حتی تا ساعات آخر راه نجاتی در مقابل کسانی که از او اطاعت می‌کردند قرار داد.‏ *

۱۷.‏ الف)‏ وقتی یَهُوَه به اِرْمیا فرمان داد تا محاصره‌شدگان را به تسلیم شدن دعوت کند به دو طریق اطاعت وی مورد آزمایش قرار گرفت،‏ آنها کدام‌اند؟‏ ب)‏ چگونه می‌توانیم اطاعت شجاعانهٔ اِرْمیا را سرمشق قرار دهیم؟‏

^۱۷ اعلام این پیام که یهودیان می‌باید خود را تسلیم کنند اطاعت اِرْمیا را شدیداً به آزمایش می‌گذاشت.‏ اوّلاً،‏ به این دلیل که اِرْمیا غیرت زیادی برای نام خدا داشت و نمی‌خواست که دشمنانش که پیروزی خود را به بت‌های بی‌جان نسبت می‌دادند به نام یَهُوَه اهانت کنند.‏ (‏ اِرْمیا ۵۰:‏۲،‏ ۱۱؛‏ مراثی ۲:‏۱۶‏)‏ دوّماً،‏ اِرْمیا شکی نداشت که با اعلام پیام تسلیم یهودیان زندگی خود را شدیداً به خطر می‌اندازد،‏ چرا که آنان سخنانش را آشوبگری تعبیر می‌کردند.‏ با این همه،‏ اِرْمیا شهامت خود را از دست نداد،‏ و مطیعانه سخنان یَهُوَه را اعلام نمود.‏ (‏ اِرْمیا ۳۸:‏۴،‏ ۱۷،‏ ۱۸‏)‏ پیام ما مسیحیان نیز همچون پیام اِرْمیا در  گوش مردم ناخوشایند می‌نماید.‏ عیسی نیز به دلیل اعلام همین پیام مورد نفرت قرار گرفت.‏ (‏ اِشَعْیا ۵۳:‏۳؛‏ متّیٰ ۲۴:‏۹‏)‏ باشد که همچون اِرْمیا بدون «ترس از انسان» با شجاعت از یَهُوَه اطاعت کنیم و به او توکل کامل داشته باشیم.‏ —‏ امثال ۲۹:‏۲۵‏.‏

اطاعت هنگام حملهٔ جوج

۱۸.‏ اطاعت خادمان یَهُوَه بویژه چه زمانی مورد آزمایش قرار خواهد گرفت؟‏

^۱۸ بزودی سیستم شریر شیطان در ‹مصیبتی عظیم› و بی‌سابقه نابود خواهد شد.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۲۱‏)‏ شکی نیست که پیش از آمدن آن مصیبت همچنین حین وقوع آن،‏ امّت خدا با آزمایشات سخت ایمان و اطاعت روبرو خواهند شد.‏ کتاب مقدّس به ما می‌گوید که شیطان در نقش ‹جوج از زمین ماجوج،‏› با تمام قوا بر ضدّ خادمان یَهُوَه قد برافراشته نیروهای خود را یعنی «لشکری کثیر .‏ .‏ .‏ مثل ابری که زمین را پوشاند،‏» برای حمله آماده خواهد کرد.‏ (‏ حِزْقِیال ۳۸:‏۲،‏ ۱۴-‏۱۶‏)‏ امّت خدا که بی‌سلاح و از حیث شمار بسیار کمتر از دشمنانشان هستند زیر ‹بال‌های› یَهُوَه که آن را برای محافظت از انسان‌های مطیع گسترده است پناه می‌گیرند.‏

۱۹،‏ ۲۰.‏ الف)‏ چرا اطاعت اسرائیلیان در مسیر دریای سرخ امری حیاتی بود؟‏ ب)‏ تعمق همراه با دعا در گزارش راجع به دریای سرخ چه فایده‌ای برای ما دارد؟‏

^۱۹ این وضعیت ما را به یاد خروج اسرائیلیان از مصر می‌اندازد.‏ یَهُوَه پس از نازل کردن ده بلا بر مصریان امّت خود را به سوی سرزمین موعود راهی کرد.‏ عجیب آنکه یَهُوَه آنان را از کوتاه‌ترین راه هدایت نکرد،‏ بلکه مسیر دریای سرخ را برگزید که براحتی مورد محاصره و حملهٔ دشمن قرار می‌گرفتند.‏ از دیدگاه نظامی این حرکت فاجعه‌آمیز می‌نمود.‏ فرضاً اگر تو نیز در میان آن اسرائیلیان بودی آیا با علم به اینکه سرزمین موعود در جهت دیگر است یَهُوَه را که از زبان موسی تکلّم می‌کرد متابعت می‌کردی و با اطمینان خاطر مسیر دریای سرخ را در پیش می‌گرفتی؟‏ —‏ خروج ۱۴:‏۱-‏۴‏.‏

^۲۰ باب ۱۴ سِفر خروج به ما نشان می‌دهد که یَهُوَه با قدرت‌نمایی عظیمی امّت خود را رهایی بخشید.‏ براستی که وقتی چنین گزارشاتی را با حوصله مطالعه و در آن تعمق می‌کنیم چقدر ایمانمان قوی می‌شود!‏ (‏ ۲پِطْرُس ۲:‏۹‏)‏ ایمان قوی نیز ما را بر آن می‌دارد تا فرامین یَهُوَه را،‏ حتی اگر بظاهر با منطق بشری منطبق نیست اطاعت کنیم.‏ (‏ امثال ۳:‏۵،‏ ۶‏)‏ بجاست از خود سؤال کنیم:‏ ‹آیا با مطالعهٔ مستمر کتاب مقدّس،‏ دعا،‏ تعمق،‏ و معاشرت مرتب با امّت خدا در تقویت ایمانم تلاش می‌کنم؟‏› —‏ عبرانیان ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵؛‏ ۱۲:‏۱-‏۳‏.‏

اطاعت نور امید را بر دل ما می‌تاباند

۲۱.‏ اکنون و در آینده چه پاداشی نصیب مطیعان یَهُوَه می‌گردد؟‏

^۲۱ کسانی که اطاعت از یَهُوَه را مرام خود می‌سازند اکنون نیز تحقق امثال ۱:‏۳۳ را می‌بینند که می‌گوید:‏ «هر که مرا بشنود [یا اطاعت کند] در امنیت ساکن خواهد بود،‏ و از ترس بلا مستریح خواهد ماند.‏» تحقق عظیم این کلام تسلّی‌بخش را بویژه در روز انتقام یَهُوَه شاهد خواهیم بود!‏ عیسی به شاگردان خود گفت:‏ «چون ابتدای این چیزها بشود،‏ راست شده،‏ سرهای خود را بلند کنید از آن جهت  که خلاصی شما نزدیک است.‏» (‏ لوقا ۲۱:‏۲۸‏)‏ واضح است که تنها مطیعان یَهُوَه در آن روز سرهای خود را بلند خواهند کرد.‏ —‏ متّیٰ ۷:‏۲۱‏.‏

۲۲.‏ الف)‏ امّت یَهُوَه از چه موضوعی می‌توانند اطمینان خاطر داشته باشند؟‏ ب)‏ در مقالهٔ بعدی چه موضوعی مورد بحث قرار خواهد گرفت؟‏

^۲۲ موضوع دیگری که باعث اطمینان خاطر ما می‌گردد این است که «خداوند یَهُوَه کاری نمی‌کند جز اینکه سرّ خویش را به بندگان خود انبیا مکشوف می‌سازد.‏» (‏ عاموس ۳:‏۷‏)‏ امروزه،‏ دیگر یَهُوَه وحی بر انبیا نازل نمی‌کند بلکه طبقهٔ غلام امین را بر اهل خانهٔ خود گمارده است تا در وقت معین خوراک روحانی تهیه نماید.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۴۵-‏۴۷‏)‏ لذا بسیار حیاتی است که مطیع این «غلام» باشیم!‏ چنانکه در مقالهٔ بعدی نیز خواهیم دید چنین اطاعتی نشانگر نگرش ما نسبت به سَرور آن «غلام» یعنی عیسی می‌باشد؛‏ کسی که ‹امّت‌ها از او اطاعت خواهند کرد.‏› —‏ پیدایش ۴۹:‏۱۰‏.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

آیا به یاد می‌آوری؟‏

‏• عاقبت نافرمانی‌های مکرر اسرائیل چه بود؟‏

‏• معاشران خوب و بد یَهُوآش چه تأثیری بر او گذاشتند؟‏

‏• از باروک چه می‌آموزیم؟‏

‏• چرا نزدیک شدن نابودی این سیستم ترسی به دل امّت مطیع یَهُوَه نمی‌اندازد؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۰]‏

یَهُوآش جوان تحت مشاورت‌های یَهُویاداع از فرامین یَهُوَه اطاعت می‌کرد

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۲]‏

یَهُوآش تحت تأثیر معاشران بد،‏ نبی خدا را به قتل رساند

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۳]‏

آیا تو نیز از یَهُوَه اطاعت می‌کردی تا شاهد قدرت نجات‌بخشش باشی؟‏