سؤالات خوانندگان ۲

آیا شرط‌بندی حتی با مقدار کمی پول هم اشتباه است؟‏

کتاب مقدّس به تفصیل در خصوص قمار صحبت نمی‌کند،‏ ولی آنچه می‌گوید نشان می‌دهد که هر گونه قماربازی با اصول کتاب مقدّس مغایرت دارد.‏ * برای مثال،‏ مردم اکثراً قبول دارند که قمار حرص و طمع ایجاد می‌کند.‏ برای مسیحیان این عامل مهمی است که باید در نظر گرفته شود،‏ زیرا کتاب مقدّس می‌گوید که «طمعکاران» وارث ملکوت خدا نخواهند شد و طمع را هم‌ردیف بت‌پرستی می‌داند.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۶:‏۹،‏ ۱۰؛‏ کُولُسیان ۳:‏۵‏.‏

قمار می‌تواند در افراد موجب برانگیخته شدن حس غرور و خودپسندی،‏ روحیهٔ رقابت و میل شدید به برنده شدن بنماید.‏ پولُس رسول در خصوص چنین احساساتی هشدار داده نوشت:‏ «لاف‌زن [خودپسند] مشویم تا یکدیگر را به خشم آوریم و بر یکدیگر حسد بریم.‏» (‏ غَلاطیان ۵:‏۲۶‏)‏ به علاوه،‏ قمار عقیده به خرافات و خوش‌شانسی را در مردم برمی‌انگیزاند.‏ قماربازان به خرافات گوناگون عقیده پیدا می‌کنند و امیدوارند که به نحوی شانسشان را تحت‌تأثیر قرار دهند.‏ آنها ما را به یاد اسرائیلیان خیانتکار می‌اندازند که ‹خدایان بخت و سرنوشت را می‌پرستیدند.‏› —‏ اِشَعْیا ۶۵:‏۱۱‏،‏ ترجمهٔ تفسیری.‏

برخی ممکن است استدلال کنند که شرط‌بندی کردن برای مقدار کمی پول با بازی دوستانهٔ ورق یا تخته‌نرد،‏ با اهل فامیل یا دوستان نزدیک یک سرگرمی بی‌ضرر است.‏ یقیناً کسی که با مقدار کمی پول شرط‌بندی می‌کند خود را طمعکار،‏ خودپرست یا اهل رقابت و خرافات نمی‌داند.‏ با وجود این،‏ قمار چنین شخصی چه تأثیری بر کسانی که با وی قمار می‌کنند می‌گذارد؟‏ بسیاری از کسانی که به قمار معتادند شرط‌بندی خود را با مقدار کم و ‹فقط برای تفریح› آغاز کرده‌اند.‏ (‏ لوقا ۱۶:‏۱۰‏)‏ در زندگی چنین افرادی،‏ یک تفریح صاف و ساده به صورت عادتی اهریمنی در آمده است.‏

بخصوص زمانی که کودکان درگیر چنین مواردی شده‌اند،‏ این گفته حقیقت بیشتری پیدا کرده است.‏ بسیاری از ایشان هیجان برنده شدن مبلغ ناچیزی را چشیده‌اند و وسوسهٔ مبالغ بیشتر شده‌اند.‏ (‏ ۱تیموتاؤس ۶:‏۱۰‏)‏ در آمریکا،‏ انجمن تحقیق ایالت آریزونا در خصوص اعتیاد به قماربازی پس از یک بررسی طولانی گزارشی منتشر نمود.‏ این گزارش تأیید می‌کند که بسیاری از معتادان به قمار از سنین پایین شروع به قمار کرده‌اند.‏ آنها صرفاً «با شرط‌بندی‌های کوچک در رقابت‌های ورزشی یا ورق‌بازی با دوستان و فامیل» به این راه کشیده شده‌اند.‏ گزارش دیگری می‌گوید که «کودکان در خانه قمار را شروع می‌کنند.‏ معمولاً این عادت با ورق‌بازی‌هایی که بین افراد فامیل و دوستان می‌شود آغاز می‌گردد.‏» این گزارش ادامه می‌دهد که:‏ «سی درصد کودکان و نوجوانانی که قمار می‌کردند،‏ این کار را قبل از رسیدن به سن یازده‌سالگی شروع کرده‌اند.‏» بر اساس تحقیقی تحت عنوان چرا مردم در قمار افراط می‌کنند —‏ بیماری و مشکل قمار،‏ بسیاری از نوجوانان قمارباز به منظور به دست آوردن پول کافی برای ادامهٔ عادت خود دست به جنایت و کارهای فساد می‌زنند.‏ کاری که در وهلهٔ اوّل بی‌ضرر به نظر می‌آید،‏ می‌تواند چنین نتایج مصیبت‌باری داشته باشد.‏

ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که مملو از دام‌ها و وسوسه‌هاست.‏ با در نظر گرفتن این واقعیت چه لزومی دارد خودمان را در معرض وسوسه‌های بیشتر قرار دهیم؟‏ (‏ امثال ۲۷:‏۱۲‏)‏ قمار،‏ با حضور کودکان یا بدون آنها،‏ قطع نظر از مقدار پولی که صرف آن می‌شود،‏ روحانیتمان را به خطر می‌اندازد و باید از آن پرهیز کنیم.‏ مسیحیانی که از ورق‌بازی یا تخته‌نرد برای تفریح لذت می‌برند بهتر است امتیازات را روی کاغذ بنویسند یا حتی بدون نگه داشتن آن فقط به طور تفریحی بازی کنند.‏ مسیحیان خردمند که مراقب روحانیت خود و دوستان و اهل فامیلشان هستند باید از قمار پرهیز نمایند،‏ حتی اگر پولی که در این راه صرف می‌شود بسیار ناچیز باشد.‏

‏[پاورقی]‏