مسیحیان نیازمند یکدیگرند

‏«ما اعضای یکدیگریم.‏» ‏—‏ اَفَسُسیان ۴:‏۲۵‏.‏

۱.‏ در «دایرة‌المعارف کتاب جهان» (‏ انگل‍.‏)‏ راجع به بدن انسان چه آمده است؟‏

واقعاً که بدن انسان به طور اعجازآمیزی خلق شده است!‏ در «دایرة‌المعارف کتاب جهان» (‏ انگل‍.‏)‏ می‌خوانیم:‏ «عده‌ای بدن انسان را یک دستگاه می‌نامند؛‏ دستگاهی بی‌همتا.‏ البته بدن انسان یک دستگاه نیست،‏ ولی آن را از خیلی جهات می‌توان به یک دستگاه تشبیه کرد زیرا همچون یک دستگاه از اجزای مختلفی تشکیل شده است.‏ هر عضوی از بدن انسان همچون قطعه‌ای از یک دستگاه پیچیده،‏ کار خاصی را انجام می‌دهد؛‏ و همکاری اعضای بدن یا قطعات دستگاه موجب عملکرد موزون آن می‌شود.‏»‏

۲.‏ بدن انسان و جماعت مسیحی چه شباهتی به یکدیگر دارند؟‏

^۲ بلی،‏ بدن انسان از اعضای مختلفی تشکیل شده است و هر عضو نیاز یا ضرورتی را برآورده می‌سازد.‏ بنابراین،‏ کار هیچ رگ،‏ عضله یا عضو دیگری را نمی‌توان بی‌فایده خواند.‏ به همین شکل،‏ هر فرد مسیحی می‌تواند بر سلامت و شکوه روحانی جماعت بیفزاید.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱۲:‏۱۴-‏۲۶‏)‏ اعضای جماعت نباید خود را از یکدیگر برتر بدانند؛‏ از سوی دیگر نیز هیچ کس نباید احساس خواری و بی‌کفایتی کند.‏ —‏ رومیان ۱۲:‏۳‏.‏

۳.‏ در اَفَسُسیان ۴:‏۲۵ چگونه نیاز مسیحیان به یکدیگر نشان داده شده است؟‏

^۳ مسیحیان همچون اعضای وابستهٔ یک بدن،‏ نیاز متقابل به یکدیگر دارند.‏ پولُس رسول به هم‌ایمانان مسح‌شدهٔ خود گفت:‏ «دروغ را ترک کرده،‏ هر کس با همسایهٔ خود راست بگوید،‏ زیرا که ما اعضای یکدیگریم.‏» (‏ اَفَسُسیان ۴:‏۲۵‏)‏ افراد اسرائیل روحانی ‹بدن مسیح› را تشکیل داده،‏ ‹اعضای یکدیگرند.‏› از این رو،‏ تبادل‌نظر صادقانه و همکاری کاملی با یکدیگر دارند.‏ بلی،‏ آنان خود را به یکدیگر وابسته می‌دانند.‏ (‏ اَفَسُسیان ۴:‏۱۱-‏۱۳‏)‏ همچنین،‏ مسیحیان عادلی که امید زندگی بر روی زمین دارند با افراد اسرائیل روحانی متحد شده،‏ با مسرّت فراوان با ایشان همکاری می‌کنند.‏

۴.‏ چگونه می‌توان به کسانی که بتازگی تعمید گرفته‌اند کمک کرد؟‏

^۴ سالانه هزاران نفر با امید به زندگی بر روی بهشت زمین تعمید می‌گیرند.‏ اعضای جماعت مسیحی با  خوشحالی به آنان کمک می‌کنند تا ‹به سوی کمال سبقت جویند.‏› (‏ عبرانیان ۶:‏۱-‏۳‏)‏ این کمک ممکن است شامل جواب دادن به سؤالات مربوط به کتاب مقدّس و یاری ایشان در فعالیت موعظه باشد.‏ ما می‌توانیم با حضور مرتب و شرکت فعال در جلسات مسیحی نمونهٔ خوبی از خود برای این خادمان جدید به جا بگذاریم و آنان را به هنگام مواجهه با مشکلات تشویق کنیم و یا تسلّی دهیم.‏ (‏ ۱تَسّالونیکیان ۵:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ از ما انتظار می‌رود که به طریق‌های گوناگون برادرانمان را یاری کنیم تا قادر گردند ‹ در راستی سلوک نمایند.‏› (‏ ۳یوحنّا ۴‏)‏ ما مسیحیان چه مسن،‏ چه جوان،‏ چه جدیدالایمان،‏ چه با سابقهٔ فراوان خدمت در طریق حق،‏ همگی می‌توانیم بر سعادت روحانی هم‌ایمانان خود بیفزاییم؛‏ و باید بدانیم که آنان واقعاً به کمک ما نیازمندند.‏

آنان هم‌ایمانان خود را یاری کردند

۵.‏ اَکیلا و پَرِسْکِلّا چگونه پولُس را یاری کردند؟‏

^۵ همچنین زوج‌های مسیحی از کمک به هم‌ایمانان خود بسیار خوشنود می‌گردند.‏ برای مثال،‏ زوجی به نام اَکیلا و زن وی،‏ پَرِسْکِلّا به پولُس کمک کردند.‏ آنان در منزل خود از او پذیرایی کردند،‏ با او به کار چادردوزی پرداختند و او را در بنا نمودن اعضای جماعت جدید قُرِنتُس یاری کردند.‏ (‏ اَعمال ۱۸:‏۱-‏۴‏)‏ آن زوج حتی به خاطر پولُس زندگی خود را به نحوی که جزئیات آن معلوم نگشته است در معرض خطر قرار دادند.‏ وقتی اَکیلا و پَرِسْکِلّا در روم زندگی می‌کردند،‏ پولُس در نامه‌ای به مسیحیان آنجا نوشت:‏ «سلام برسانید به پَرِسْکِلّا و اَکیلا،‏ همکاران من در مسیح عیسی که در راه جان من گردن‌های خود را نهادند و نه من به تنهایی ممنون ایشان هستم،‏ بلکه همهٔ کلیساهای امّت‌ها.‏» (‏ رومیان ۱۶:‏۳،‏ ۴‏)‏ بعضی از مسیحیان امروزی نیز همچون اَکیلا و پَرِسْکِلّا جماعات را تشویق و بنا نموده،‏ به عناوین مختلف به هم‌ایمانان خود کمک می‌کنند و در بعضی مواقع به جهت رهانیدن دیگر پرستندگان خدا از مخاطرات و مهلکه‌ها حتی جان خود را به خطر می‌اندازند.‏

۶.‏ چه کمکی به اَپُلُّس شد؟‏

^۶ اَکیلا و پَرِسْکِلّا به اَپُلُّس که در مورد عیسی مسیح به سکنهٔ اَفَسُس با فصاحت تعلیم می‌داد نیز کمک کردند.‏ در آن زمان،‏ اَپُلُّس فقط با تعمید یحیی آشنایی داشت که به نشانهٔ توبه و اظهار ندامت از نقض شریعت انجام می‌گرفت.‏ اَکیلا و پَرِسْکِلّا دریافتند که او نیاز به هدایت و یاری دارد.‏ بنابراین،‏ «به دقت تمام طریق خدا را بدو آموختند.‏» به احتمال زیاد،‏ آنان برای اَپُلُّس توضیح دادند که تعمید مسیحی علاوه بر غوطه‌ور شدن در آب شامل دریافتن روح‌القدس نیز می‌گشت.‏ اَپُلُّس این تعلیم را به نحو احسن فرا گرفت و سپس،‏ در اَخائیه «آنانی را که به وسیلهٔ فیض ایمان آورده بودند،‏ اعانت بسیار نمود،‏ زیرا به قوّت تمام بر یهود اقامهٔ حجّت می‌کرد و از کتب ثابت می‌نمود که عیسی،‏ مسیح است.‏» (‏ اَعمال ۱۸:‏۲۴-‏۲۸‏)‏ به همین منوال،‏ برادرانمان با توضیحاتشان در جماعت به ما کمک می‌کنند تا بر معرفت خود از کلام خدا بیفزاییم.‏ پس،‏ از این لحاظ نیز به یکدیگر نیازمندیم.‏

کمک مادی

۷.‏ وقتی فیلِپّیان از وضعیت برادران خود در اورشلیم خبردار شدند،‏ چه کردند؟‏

^۷ اعضای جماعت مسیحی فیلِپّی به پولُس شدیداً محبت می‌ورزیدند و طی اقامتش در تَسّالونیکی،‏  کمک مادی برای او ارسال می‌کردند.‏ (‏ فیلِپّیان ۴:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ همچنین،‏ وقتی برادران اورشلیم از لحاظ مالی محتاج شدند،‏ مسیحیان فیلِپّی بیش از استطاعت خود به آنان کمک کردند.‏ روحیهٔ آنان به قدری پولُس را تحت تأثیر قرار داد و خرسند نمود که در سخن‌های خود به دیگر مؤمنین ذکر کار خیر ایشان را می‌کرد.‏ —‏ ۲قُرِنتیان ۸:‏۱-‏۶‏.‏

۸.‏ اَپَفْرُدِتُس چه روحیه‌ای از خود نشان داد؟‏

^۸ زمانی که پولُس را زندانی کردند،‏ فیلِپّیان فرستاده‌ای را به نام اَپَفْرُدِتُس علاوه بر هدایا نزد وی روانه ساختند.‏ بعدها،‏ پولُس برای آنان تعریف کرد:‏ «[اَپَفْرُدِتُس] در کار مسیح مشرف بر موت شد و جان را به خطر انداخت تا نقص خدمت شما را برای من به کمال رساند.‏» (‏ فیلِپّیان ۲:‏۲۵-‏۳۰؛‏ ۴:‏۱۸‏)‏ در این گزارش اشاره نشده است که اَپَفْرُدِتُس پیر جماعت بود یا خادم.‏ لیکن آنچه مشخص می‌باشد این است که مسیحی فداکاری بود و به یاری پولُس آمد،‏ و پولُس نیز واقعاً محتاج کمک او بود.‏ آیا فردی همچون اَپَفْرُدِتُس را در جماعت خود سراغ داری؟‏

‏‹باعث تسلّی می‌گردیدند›‏

۹.‏ اَرِسْتَرخُس چه رفتاری داشت؟‏

^۹ جماعات مسیحی برای برادران و خواهران بامحبتی همچون اَکیلا،‏ پَرِسْکِلّا و اَپَفْرُدِتُس ارزش فراوانی قائل می‌شوند.‏ بعضی از برادرانمان ممکن است روحیه‌ای همچون روحیهٔ اَرِسْتَرخُس را داشته باشند.‏ او و چند تن دیگر از مسیحیان قرن اوّل احتمالاً با دلداری دادن به پولُس و برآورده ساختن نیازهای او ‹باعث تسلّی وی گردیدند.‏› (‏ کُولُسیان ۴:‏۱۰،‏ ۱۱‏)‏ اَرِسْتَرخُس با کمک به پولُس در وقت نیاز،‏ دوستی واقعی خود را به او ثابت کرد.‏ امثال ۱۷:‏۱۷ دربارهٔ چنین دوستی‌ای می‌گوید:‏ «دوست خالص در همهٔ اوقات محبت می‌نماید،‏ و برادر به جهت تنگی مولود شده است.‏» بنابراین،‏ بر ما مسیحیان واجب است که تمام سعی خود را بنماییم و «باعث تسلّی» برادرانمان گردیم.‏ این امر بخصوص شامل کمک به مصیبت‌زدگان می‌شود.‏

۱۰.‏ پِطْرُس چه سرمشقی از خود برای پیران مسیحی به جا گذاشت؟‏

^۱۰ بر پیران مسیحی بیش از هر فرد دیگری واجب است که ‹باعث تسلّی برادران و خواهران روحانی خود گردند.‏› مسیح به پِطْرُس رسول گفت:‏ «برادران خود را استوار نما.‏» (‏ لوقا ۲۲:‏۳۲‏)‏ پِطْرُس به توصیهٔ عیسی عمل کرد و بویژه بعد از رستاخیز یافتن او،‏ توانست با شخصیت قوی و صخره‌گونه‌ای ‹برادران خود را استوار نماید.‏› ای پیران،‏ تمام سعی خود را جهت ‹استوار نمودن برادران خود› بکنید؛‏ و این کار را از روی میل و با ملاطفت انجام دهید،‏ چرا که آنان به کمک شما نیاز دارند.‏ —‏ اَعمال ۲۰:‏۲۸-‏۳۰؛‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۲،‏ ۳‏.‏

۱۱.‏ تیموتاؤس چه روحیه‌ای از خود نشان می‌داد و از رفتار او چه می‌توانیم بیاموزیم؟‏

^۱۱ تیموتاؤس،‏ همسفر پولُس،‏ پیری بود که مدام دربارهٔ برادران مسیحی خود می‌اندیشید.‏ او با وجود ناراحتی‌های جسمانی‌ای که داشت ایمان راسخی از خود نشان می‌داد و ‹با پولُس برای انجیل خدمت می‌کرد.‏› از این رو،‏ پولُس به مسیحیان فیلِپّی نوشت:‏ «کسی دیگر را همدل ندارم که به اخلاص دربارهٔ شما اندیشد.‏» (‏ فیلِپّیان ۲:‏۲۰،‏ ۲۲؛‏ ۱تیموتاؤس ۵:‏۲۳؛‏ ۲تیموتاؤس ۱:‏۵‏)‏ مسیحیانی که روحیه‌ای همچون روحیهٔ تیموتاؤس دارند حقیقتاً برکتی برای دیگر خادمین یَهُوَه محسوب می‌شوند.‏ البته،‏ همهٔ ما باید متحمّل ضعف‌های بشری خود و آزمایش‌های گوناگون شویم.‏ با وجود این،‏ حفظ ایمانی قوی و نشان دادن علاقه و محبت به برادران و خواهران روحانی‌مان امری ممکن و واجب است.‏ همیشه باید به یاد داشته باشیم که برادرانمان به ما نیاز دارند.‏

زنانی که به دیگران کمک می‌کردند

۱۲.‏ از نیکوکاری غزال چه می‌آموزیم؟‏

^۱۲ غزال زن خداپرستی بود که به دیگران کمک می‌کرد.‏ روزی که او درگذشت،‏ شاگردان پِطْرُس را آورده،‏ او را به بالاخانه‌ای که پیکر بی‌جان غزال را در آن قرار داده بودند آوردند.‏ در آن بالاخانه «همهٔ بیوه‌زنان گریه‌کنان حاضر بودند و پیراهن‌ها و جامه‌هایی که غزال وقتی که با ایشان  بود دوخته بود،‏ به وی نشان می‌دادند.‏» پِطْرُس غزال را به زندگی بازگردانید و او به طور حتم «به اَعمال صالحه و صدقاتی که می‌کرد» ادامه داد.‏ در جماعت مسیحی نیز احتمالاً خواهرانی همچون غزال از روی محبت،‏ برای برادران نیازمند خود لباس می‌دوزند و یا کارهای دیگر انجام می‌دهند.‏ البته،‏ این گونه اَعمال خیر عمدتاً با در نظر داشتن منافع ملکوت انجام می‌گیرد و شامل فعالیت شاگردسازی می‌شود.‏ —‏ اَعمال ۹:‏۳۶-‏۴۲؛‏ متّیٰ ۶:‏۳۳؛‏ ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏.‏

۱۳.‏ لیدیه چگونه به هم‌ایمانان خود ابراز علاقه کرد؟‏

^۱۳ زن خداترس دیگری که به نیازهای دیگران رسیدگی می‌کرد لیدیه نام داشت که از اهالی طیاتیرا بود.‏ تقریباً در سال ۵۰ د.‏م.‏ یعنی وقتی پولُس در فیلِپّی به موعظه پرداخت،‏ لیدیه در فیلِپّی زندگی می‌کرد.‏ از قرار معلوم،‏ او یکی از مریدان یهودیت بود.‏ در فیلِپّی احتمالاً تعدادی یهودی زندگی می‌کردند لیکن کنیسه‌ای وجود نداشت.‏ روزی لیدیه و زنان مؤمن دیگر برای پرستش در کنار رودخانه جمع شده بودند که پولُس به آنان بشارت داد.‏ کتاب مقدّس گزارش می‌کند:‏ «خداوند دل او را گشود تا سخنان پولُس را بشنود.‏ و چون او و اهل خانه‌اش تعمید یافتند،‏ خواهش نموده،‏ گفت:‏ ‹اگر شما را یقین است که به خداوند ایمان آوردم،‏ به خانهٔ من درآمده،‏ بمانید.‏› و ما را اِلحاح نمود.‏» (‏ اَعمال ۱۶:‏۱۲-‏۱۵‏)‏ از آنجایی که لیدیه زن نیکوکاری بود پولُس و یارانش را با اصرار نزد خود نگاه داشت.‏ امروزه ما چقدر از مهمان‌نوازی مسیحیان مهربان و بامحبتی همچون لیدیه قدردانی می‌کنیم!‏ —‏ رومیان ۱۲:‏۱۳؛‏ ۱پِطْرُس ۴:‏۹‏.‏

همچنین به شما افراد جوان نیاز است

۱۴.‏ عیسی با کودکان چگونه رفتار می‌کرد؟‏

^۱۴ عیسی مسیح،‏ پسر مهربان و خوش‌قلب خدا،‏ جماعت مسیحی را بنیانگذاری کرد.‏ او شخص بامحبت و دلسوزی بود و مردم در کنار او احساس آرامش می‌کردند.‏ روزی عده‌ای کودکان خود را نزد عیسی آوردند لیکن شاگردانش سعی کردند مانع آنان شوند.‏ عیسی به شاگردان خود گفت:‏ «بگذارید که بچه‌های کوچک نزد من آیند و ایشان را مانع نشوید،‏ زیرا ملکوت خدا از امثال اینها است.‏ هرآینه به شما می‌گویم هر که ملکوت خدا را مثل بچهٔ کوچک قبول نکند،‏ داخل آن نشود.‏» (‏ مَرقُس ۱۰:‏۱۳-‏۱۵‏)‏ فقط در صورتی برکات ملکوت نصیب ما می‌شود که همچون کودکان متواضع و نصیحت‌پذیر باشیم.‏  عیسی به کودکان محبت می‌ورزید و آنان را در آغوش گرفته،‏ برکت می‌داد.‏ (‏ مَرقُس ۱۰:‏۱۶‏)‏ ای کودکان و ای نوجوانان،‏ مطمئن باشید که اعضای جماعت نیز به شما علاقه و محبت دارند.‏

۱۵.‏ لوقا ۲:‏۴۰-‏۵۲ به توصیف چه واقعه‌ای در رابطه با دوران کودکی عیسی می‌پردازد و او چه سرمشقی برای جوانان به جا گذاشت؟‏

^۱۵ عیسی از دوران کودکی به خدا محبت می‌ورزید و به نوشته‌های مقدّس علاقه نشان می‌داد.‏ او در سن ۱۲ سالگی به همراه والدینش،‏ یوسف و مریم برای شرکت در جشن فِصَح عازم اورشلیم شد.‏ در حین بازگشت به سوی شهرشان،‏ ناصره،‏ والدین عیسی متوجه غیاب او در بین کاروان زائرین شدند.‏ سرانجام،‏ آنان وی را در یکی از حجره‌های معبد در حال گوش فرا دادن به معلّمان یهودی و مطرح کردن سؤال یافتند.‏ عیسی متعجب از اینکه یوسف و مریم در پی یافتن او بودند،‏ پرسید:‏ «مگر ندانسته‌اید که باید من در امور پدر خود باشم؟‏» سپس،‏ با والدینش به شهر خود مراجعت نمود و همواره مطیع ایشان بود و ‹ در حکمت و قامت ترقی کرد.‏› (‏ لوقا ۲:‏۴۰-‏۵۲‏)‏ عیسی چه سرمشق عالی‌ای برای جوانان ما به جا گذاشت!‏ بیقین ایشان نیز همچون عیسی باید از والدینشان اطاعت کنند و به یادگیری مسائل روحانی علاقه نشان دهند.‏ —‏ تثنیه ۵:‏۱۶؛‏ اَفَسُسیان ۶:‏۱-‏۳‏.‏

۱۶.‏ الف)‏ وقتی عیسی در معبد موعظه می‌کرد پسران فریاد برآورده،‏ چه گفتند؟‏ ب)‏ امروزه جوانان مسیحی از چه امتیازی برخوردارند؟‏

^۱۶ شما جوانان،‏ احتمالاً در مدرسه یا با والدینتان خانه به خانه در مورد یَهُوَه شهادت می‌دهید.‏ (‏ اِشَعْیا ۴۳:‏۱۰-‏۱۲؛‏ اَعمال ۲۰:‏۲۰،‏ ۲۱‏)‏ عیسی چند روز پیش از مرگش در معبد موعظه می‌کرد و مردم را شفا می‌داد که پسرانی فریاد برآوردند:‏ «هوشیعانا پسر داودا»!‏ رؤسای کاهنان و کاتبان شکایت‌کنان گفتند:‏ «نمی‌شنوی آنچه اینها می‌گویند؟‏» عیسی جواب داد:‏ «بلی مگر نخوانده‌اید این که از دهان کودکان و شیرخوارگان حمد را مهیا ساختی؟‏» (‏ متّیٰ ۲۱:‏۱۵-‏۱۷‏)‏ شما افراد جوان نیز همچون آن پسران در معبد از این امتیاز بزرگ برخوردارید که خدا و پسرش را ستایش کنید.‏ ما به شما علاقه داریم.‏ پس بگذارید با هم به اعلام ملکوت خدا بپردازیم.‏

به هنگام ناملایمات

۱۷،‏ ۱۸.‏ الف)‏ چرا پولُس اعانه برای مسیحیان یهودیه جمع‌آوری کرد؟‏ ب)‏ فعالیت جمع‌آوری و ارسال اعانه برای مؤمنین یهودیه چه تأثیری بر طرفین داشت؟‏

^۱۷ محبت ما را برمی‌انگیزاند تا به برادران مسیحی‌مان در مواقع نیاز کمک کنیم.‏ (‏ یوحنّا ۱۳:‏۳۴،‏ ۳۵؛‏ یعقوب ۲:‏۱۴-‏۱۷‏)‏ پولُس به دلیل محبتی که به برادران و خواهران مقیم یهودیه داشت بر آن شد که در بین جماعات اَخائیه،‏ غَلاطیه،‏ مَکادونیه و نواحی آسیا به جمع‌آوری اعانه بپردازد.‏ او در نامه‌اش از «دردها شدید،‏» «زحمات،‏» و «تاراج اموال،‏» آن شاگردان در اورشلیم نام برد که از قرار معلوم،‏ به موجب اذیت و آزار،‏ ناآرامی و پدید آمدن قحطی بر ایشان عارض شده بود.‏ (‏ عبرانیان ۱۰:‏۳۲-‏۳۴؛‏ اَعمال ۱۱:‏۲۷–‏۱۲:‏۱‏)‏ به این سبب،‏ او بر جمع‌آوری اعانه برای مسیحیان فقیر یهودیه نظارت به عمل آورد.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۱۶:‏۱-‏۳؛‏ ۲قُرِنتیان ۸:‏۱-‏۴،‏ ۱۳-‏۱۵؛‏ ۹:‏۱،‏ ۲،‏ ۷‏.‏

^۱۸ آن اعانهٔ داوطلبانه به مقدّسین یهودیه نمایانگر رابطهٔ برادری پرستندگان یهودی و غیریهودی یَهُوَه بود.‏ مسیحیان غیریهودی با تقدیم آن همچنین توانستند قدردانی خود را از ثروت روحانی‌ای که از برادران یهودیه دریافت کرده بودند ابراز کنند.‏ به این ترتیب،‏ ایشان یکدیگر را در دارایی روحانی و یا مادی خویش سهیم ساختند.‏ (‏ رومیان ۱۵:‏۲۶،‏ ۲۷‏)‏ امروزه نیز هر نوع اعانه به هم‌ایمانان نیازمند باید از دل برآید و به طور داوطلبانه  انجام گیرد.‏ (‏ مَرقُس ۱۲:‏۲۸-‏۳۱‏)‏ ما از این لحاظ نیز به یکدیگر نیازمندیم تا مساوات برقرار گردد و ‹آنکه اندکی جمع کرده است،‏ کمی نداشته باشد.‏› —‏ ۲قُرِنتیان ۸:‏۱۵‏.‏

۱۹،‏ ۲۰.‏ با ذکر مثال توضیح بده به هنگام وقوع رویدادهای ناگوار،‏ قوم یَهُوَه چگونه به امداد برادران خود می‌شتابند.‏

^۱۹ ما بر این موضوع واقفیم که مسیحیان به کمک یکدیگر نیازمندند.‏ از این رو،‏ در کمک‌رسانی به برادران و خواهران مسیحی خود اهمال نمی‌کنیم.‏ برای مثال،‏ در اوایل سال ۲۰۰۱،‏ در اِلسالوادور زمین‌لرزهٔ شدید و زمین‌لغزهٔ وسیعی رخ داد.‏ در گزارشی راجع به وقایع بعد از آن می‌خوانیم:‏ «در تمام نقاط کشور برادران به امداد مصیبت‌زدگان شتافتند.‏ همچنین،‏ گروه‌هایی از گوآتمالا،‏ ایالات متحده و کانادا برای کمک به ما عازم منطقه شدند.‏ .‏ .‏ .‏ در مدت کوتاهی،‏ آنان بیش از ۵۰۰ خانهٔ مسکونی و ۳ سالن ملکوت زیبا ساختند.‏ این برادران ازخودگذشته با تلاش خود شهادت خوبی به مردم دادند.‏»‏

^۲۰ در گزارش دیگری از آفریقای جنوبی آمده است:‏ «چند سیل عظیم بخش بزرگی از موزامبیک را ویران کرد و برای بسیاری از برادران مسیحی نیز فاجعه به بار آورد.‏ شعبهٔ موزامبیک به اکثر نیازهای آنان رسیدگی نمود،‏ لیکن از ما درخواست پوشاک دست‌دوّم برای برادران نیازمند کرد.‏ ما هم یک کانتینر ۱۲ متری پر از لباس برای آنان فرستادیم.‏» اینها نمونه‌های دیگری می‌باشد از نیازمندی مسیحیان به یکدیگر.‏

۲۱.‏ در مقالهٔ بعدی چه موضوعی را مورد بررسی قرار خواهیم داد؟‏

^۲۱ همانطور که اشاره شد،‏ همهٔ اعضای بدن ارزشمند می‌باشند.‏ این اصل بیقین در مورد جماعت مسیحی نیز صدق می‌کند.‏ اعضای جماعت به یکدیگر نیاز دارند و باید به طور متحد به خدمت خود ادامه دهند.‏ در مقالهٔ بعدی به بررسی علت وحدت اعضای جماعت خواهیم پرداخت.‏

چگونه پاسخ می‌دهی؟‏

‏• جماعت مسیحی چه شباهتی به بدن انسان دارد؟‏

‏• مسیحیان قرن اوّل پس از آگاهی از نیاز هم‌ایمانان خود چه کردند؟‏

‏• چند مثال از کتاب مقدّس بیاور که حاکی از نیازمندی و کمک مسیحیان به یکدیگر باشد.‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۹]‏

اَکیلا و پَرِسْکِلّا به نیازهای دیگران رسیدگی می‌کردند

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۱]‏

به هنگام اتفاقات ناگوار،‏ قوم یَهُوَه به یاری هم‌ایمانان خود و انسان‌های دیگر می‌شتابند