‏«بیدار باشید»!‏

‏«آنچه به شما می‌گویم،‏ به همه می‌گویم:‏ بیدار باشید!‏»—‏مَرقُس ۱۳:‏۳۷‏.‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ خُوآن در خصوص پاسداری از دارایی‌اش چه آموخت؟‏ ب)‏ از تشبیهی که عیسی در مورد بیدار ماندن استفاده کرد چه می‌آموزیم؟‏

خُوآن تمام سرمایه‌اش را در خانه نگه می‌داشت.‏ او اشیای قیمتی را زیر تختش که تصوّر می‌کرد امن‌ترین مکان خانه است پنهان کرده بود.‏ یک شب در حالی که او و خانمش در خواب بودند دزدی وارد اطاق خوابشان شد و از قرار معلوم خوب می‌دانست کجا را بگردد.‏ سارق به آرامی تمام اشیای قیمتی را از زیر تخت بیرون کشید و حتی پولی را که خُوآن در کشوی میز کنار تختش قرار داده بود به سرقت برد.‏ صبح روز بعد خُوآن متوجه شد تمام دارایی‌اش بر باد رفته است.‏ او هیچ وقت درس تلخی را که از آن ماجرا آموخت فراموش نکرد؛‏ اینکه شخصی که در خواب است نمی‌تواند از دارایی‌اش پاسداری کند.‏

^۲ این موضوع از لحاظ روحانی نیز مصداق دارد.‏ اگر به خواب روحانی برویم نمی‌توانیم از امید و ایمانمان پاسداری کنیم.‏ از این رو،‏ پولُس ما را ترغیب می‌کند که «مثل دیگران به خواب نرویم بلکه بیدار و هوشیار باشیم.‏» (‏۱تَسّالونیکیان ۵:‏۶‏)‏ عیسی برای نشان دادن اهمیت حیاتی بیدار بودن این وضعیت را به آمدن دزد تشبیه کرد.‏ او به شرح رویدادهایی پرداخت که پیش از آمدن او در مقام داور به وقوع می‌پیوندد و بعد هشدار داد:‏ «پس بیدار باشید زیرا که نمی‌دانید در کدام ساعت خداوند شما می‌آید.‏ لیکن این را بدانید که اگر صاحب‌خانه می‌دانست در چه پاس از شب دزد می‌آید،‏ بیدار می‌ماند و نمی‌گذاشت که به خانه‌اش نقب زند.‏ لهٰذا شما نیز حاضر باشید،‏ زیرا در ساعتی که گمان نبرید،‏ پسر انسان می‌آید.‏» (‏متّیٰ ۲۴:‏۴۲-‏۴۴‏)‏ دزد زمان آمدن خود را از پیش اعلام نمی‌کند.‏ حتی امیدوار است کسی انتظار آمدنش را نداشته باشد.‏ به همین شکل عیسی گفت پایان این سیستم «در ساعتی که گمان نبرید» خواهد بود.‏

‏«بیدار شوید،‏ در ایمان استوار باشید»‏

۳.‏ چگونه عیسی با استفاده از حکایت غلامانی که منتظر بازگشت آقایشان از عروسی هستند اهمیت بیدار ماندن را نشان داد؟‏

^۳ در انجیل لوقا،‏ عیسی مسیحیان را به غلامانی تشبیه کرد که منتظر بازگشت آقایشان از مهمانی عروسی‌اند.‏ ایشان باید تمام وقت هوشیار و بیدار باشند تا به مجرد ورود آقایشان او را  خدمتگزاری کنند.‏ عیسی گفت درست به همین صورت «در ساعتی که گمان نمی‌برید پسر انسان می‌آید.‏» (‏لوقا ۱۲:‏۴۰‏)‏ برخی از مسیحیان ممکن است بعد از سال‌ها خدمت به یَهُوَه فوریت زمان را دیگر حس نکنند و حتی به این نتیجه برسند که این سیستم در آینده‌ای دور به پایان خواهد رسید.‏ اما،‏ این طرزفکر ممکن است دید ما را نسبت به امور روحانی ضعیف،‏ و به امور و اهداف مادی معطوف کند و روحانیت ما را در خطر نابودی قرار دهد.‏ —‏ لوقا ۸:‏۱۴؛‏ ۲۱:‏۳۴،‏ ۳۵‏.‏

۴.‏ اعتقاد به چه چیزی شوق بیدار ماندن را در ما تقویت می‌کند،‏ و عیسی چگونه این موضوع را نشان داد؟‏

^۴ از حکایتی که عیسی نقل کرد درس دیگری نیز می‌آموزیم.‏ درست است که در آن حکایت غلامان از ساعت آمدن آقایشان خبر نداشتند،‏ اما ظاهراً از شبِ آمدن او باخبر بودند.‏ مسلّماً اگر آنان نمی‌دانستند که کدام شب آقایشان باز می‌گردد بیدار ماندن برایشان بسیار دشوارتر می‌بود.‏ اما با این حال،‏ دانستن شب بازگشت وی تشویقشان می‌کرد تا بیدار و هوشیار بمانند.‏ نبوّت‌های کتاب مقدّس نیز بروشنی نشان می‌دهد که ما اکنون در ایّام آخر به سر می‌بریم،‏ با این حال اشاره‌ای به روز و ساعت پایان این سیستم نمی‌کند.‏ (‏متّیٰ ۲۴:‏۳۶‏)‏ ایمان به اینکه یَهُوَه این سیستم را نابود می‌کند ما را بیدار نگه می‌دارد.‏ حال،‏ اگر ایمان داشته باشیم که روز یَهُوَه بسیار نزدیک است آنگاه انگیزهٔ قوی‌تری برای هوشیار بودن خواهیم داشت.‏ —‏ صَفَنْیا ۱:‏۱۴‏.‏

۵.‏ چگونه می‌توانیم مطابق سخن پولُس «بیدار» بمانیم؟‏

^۵ پولُس در رسالهٔ خود مسیحیان قُرِنتُس را چنین ترغیب کرد:‏ «بیدار شوید،‏ در ایمان استوار باشید.‏» (‏۱قُرِنتیان ۱۶:‏۱۳‏)‏ آری،‏ لازمهٔ بیدار بودن استواری در ایمان مسیحی است.‏ برای این منظور می‌باید شناخت خود را از کلام خدا بیشتر کنیم.‏ (‏۲تیموتاؤس ۳:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ مطالعهٔ مرتب کتاب مقدّس و حضور در جلسات جماعت ایمان مسیحی ما را استوار می‌سازد و یکی از ارکان ایمان مسیحی اعتقاد به روز یَهُوَه است.‏ مرور و مطالعهٔ دلایلی که کتاب مقدّس در اثبات نزدیک بودن پایان این سیستم ارائه می‌دهد به ما کمک می‌کند تا این حقایق مهم را همیشه مد نظر داشته باشیم.‏ * همچنین مفید است که با چشم بصیرت به رویدادهایی که در سطح جهان،‏ درست مطابق نبوّت‌های کتاب مقدّس رخ می‌دهد نگاه کنیم.‏ برادری از آلمان می‌نویسد:‏ «هر بار اخبار مربوط به جنگ،‏ زمین‌لرزه،‏ خشونت،‏ و آلودگی زمین را تماشا می‌کنم نزدیک بودن پایان این سیستم برایم محرزتر می‌شود.‏»‏

۶.‏ عیسی با استفاده از چه تشبیهی تمایل انسان به خواب روحانی را نشان داد؟‏

^۶ در مَرقُس باب ۱۳ نیز عیسی پیروانش را به بیدار ماندن تشویق می‌کند.‏ وی موقعیت آنان را به موقعیت دربانی تشبیه می‌کند که منتظر آقای خود است تا از سفری دور بازگردد.‏ دربان از ساعت آمدن آقای خود خبر ندارد.‏ برای همین باید تمام شب بیدار بماند.‏ عیسی اشاره می‌کند که آقا ممکن است در هر یک از چهار پاس شب سرزده بیاید؛‏ مثلاً در پاس چهارم که از حدود ساعت سه صبح تا طلوع آفتاب است و خواب بر چشم دربان سنگین می‌شود.‏ سربازان نیز اغلب کشیک دادن به هنگام سحرگاهان را بسیار دشوار می‌دانند،‏ چرا که ممکن است به خواب بروند و دشمن غافلگیرشان کند.‏ ما نیز در این واپسین ساعات ایّام آخر که دنیا در خواب روحانی به سر می‌برد،‏ برای بیدار ماندن باید تلاش زیادی به خرج دهیم.‏ (‏رومیان ۱۳:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ به همین سبب عیسی در حکایت خود چند بار تأکید کرد:‏ ‹برحذر و بیدار باشید .‏ .‏ .‏ بیدار باشید .‏ .‏ .‏ آنچه به شما می‌گویم،‏ به همه می‌گویم:‏ بیدار باشید!‏› —‏ مَرقُس ۱۳:‏۳۲-‏۳۷‏.‏

۷.‏ چه خطری ما را تهدید می‌کند،‏ و در این رابطه کتاب مقدّس چه چیزی را به ما مکرراً هشدار داده است؟‏

 ^۷ عیسی بارها در حین خدمت خود و بعد از رستاخیزش در مورد هوشیار و بیدار بودن هشدار داد.‏ تقریباً هر بار که کتاب مقدّس به پایان این سیستم اشاره می‌کند،‏ هشداری نیز در مورد بیدار بودن می‌دهد.‏ * (‏لوقا ۱۲:‏۳۸،‏ ۴۰؛‏ مکاشفه ۳:‏۲؛‏ ۱۶:‏۱۴-‏۱۶‏)‏ آری،‏ خواب‌آلودگی روحانی ممکن است به قیمت جان ما تمام شود.‏ برای همین واقعاً به این هشدارها نیاز داریم!‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۱۲؛‏ ۱تَسّالونیکیان ۵:‏۲،‏ ۶‏.‏

سه رسول که نمی‌توانستند بیدار بمانند

۸.‏ آیا آن سه رسول عیسی در باغ جتسیمانی توانستند مطابق تقاضای عیسی بیدار بمانند؟‏

^۸ برای بیدار ماندن نیّت خیر کافی نیست.‏ مصداق این موضوع را می‌توانیم در مورد پِطْرُس،‏ یعقوب،‏ و یوحنّا ببینیم.‏ آنان مردانی روحانی و پیروان وفادار عیسی بودند و به او دلبستگی عمیقی داشتند.‏ با این حال،‏ در شب ۱۴ نیسان سال ۳۳ د.‏م.‏ نتوانستند خود را بیدار نگهدارند.‏ بعد از عظیمت از محلی که در آن فِصَح را برگزار کرده بودند،‏ آن سه رسول به دنبال عیسی راهی باغ جتسیمانی شدند.‏ عیسی در آنجا به آنها گفت:‏ «نَفْسِ من از غایت اَلَم مشرف به موت شده است.‏ در اینجا مانده با من بیدار باشید.‏» (‏متّیٰ ۲۶:‏۳۸‏)‏ او سه بار با شور و حرارت به پدر آسمانی‌اش دعا کرد و هر سه بار وقتی پیش دوستانش بازگشت آنان را در خواب یافت.‏ —‏ متّیٰ ۲۶:‏۴۰،‏ ۴۳،‏ ۴۵‏.‏

۹.‏ احتمالاً چه چیزی باعث خواب رسولان شده بود؟‏

^۹ چرا در آن شب آن سه مرد وفادار عیسی را مأیوس کردند؟‏ احتمالاً از نیمه شب گذشته بود و هر سه خسته و ‹چشمانشان سنگین شده بود.‏› (‏متّیٰ ۲۶:‏۴۳‏)‏ با این حال،‏ عیسی گفت:‏ «بیدار باشید و دعا کنید تا در معرض آزمایش نیفتید!‏ روح راغب است،‏ لیکن جسم ناتوان.‏» —‏ متّیٰ ۲۶:‏۴۱‏.‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ الف)‏ در باغ جتسیمانی چه چیزی به عیسی کمک کرد تا با وجود خستگی بیدار بماند؟‏ ب)‏ از واکنش سه رسول وقتی عیسی از ایشان درخواست کرد بیدار بمانند چه می‌آموزیم؟‏

^۱۰ مسلّماً خود عیسی هم در آن شب تاریخی خسته بود.‏ اما،‏ به جای خوابیدن از آن دقایق آزاد و باارزشی که داشت استفاده کرد و با شور و حرارت به دعا پرداخت.‏ چند روز پیش از آن عیسی پیروانش را چنین به دعا تشویق کرده بود:‏ «در هر وقت دعا کرده،‏ بیدار باشید تا شایستهٔ آن شوید که از جمیع این چیزهایی که به وقوع خواهد پیوست نجات یابید و در حضور پسر انسان بایستید.‏» (‏لوقا ۲۱:‏۳۶؛‏ اَفَسُسیان ۶:‏۱۸‏)‏ اگر به توصیهٔ عیسی عمل کنیم و از الگوی خوب او در زمینهٔ دعا و تضرّع پیروی کنیم،‏ یَهُوَه ما را در بیدار ماندن یاری خواهد کرد.‏

^۱۱ البته عیسی می‌دانست که بزودی دستگیر و محکوم به مرگ خواهد شد،‏ اما شاگردانش هنوز از این موضوع اطلاع نداشتند.‏ او همچنین می‌دانست که نهایت درد و رنج را بر تیر شکنجه متحمّل خواهد شد.‏ عیسی رسولانش را از این مسائل  مطلع ساخته بود،‏ اما آنها منظور او را متوجه نشده بودند.‏ به همین دلیل،‏ وقتی عیسی بیدار بود و دعا می‌کرد آنها به خواب رفته بودند.‏ (‏مَرقُس ۱۴:‏۲۷-‏۳۱؛‏ لوقا ۲۲:‏۱۵-‏۱۸‏)‏ ما نیز مانند آن رسولان از لحاظ جسمانی ناتوانیم.‏ همچنین موضوعاتی هستند که هنوز برایمان روشن نیستند.‏ با این همه،‏ نباید حساسیت دورانی را که در آن زندگی می‌کنیم از نظر دور بداریم،‏ والّا سست شده به خواب روحانی فرو خواهیم رفت.‏ تنها راه بیدار بودن هوشیار ماندن است.‏

سه خصوصیت حیاتی

۱۲.‏ سه خصوصیتی که پولُس در رابطه با بیدار بودن نام برد کدامند؟‏

^۱۲ چگونه می‌توانیم حس فوریت را در خود بیدار نگهداریم؟‏ تا اینجا دیدیم که دعا و به خاطر داشتن روز یَهُوَه به ما کمک می‌کند تا بیدار باشیم.‏ پولُس اشاره می‌کند که در این رابطه به سه خصوصیت نیاز داریم.‏ او خاطرنشان ساخت:‏ «ما که از روز هستیم،‏ هوشیار بوده،‏ جوشن ایمان و محبت و خُودِ امید نجات را بپوشیم.‏» (‏۱تَسّالونیکیان ۵:‏۸‏)‏ حال می‌خواهیم به طور مختصر نقش ایمان،‏ امید،‏ و محبت را در بیدار بودن بررسی کنیم.‏

۱۳.‏ ایمان چه نقشی در بیدار بودن ما ایفا می‌کند؟‏

^۱۳ ما باید ایمانی راسخ و قوی داشته باشیم که یَهُوَه وجود دارد و ‹جویندگان خود را جزا [پاداش] می‌دهد.‏› (‏عبرانیان ۱۱:‏۶‏)‏ همچنین تحقق نبوّت عیسی در مورد پایان سیستم در قرن اوّل  ایمان ما را به تحقق عظیم‌تر آن نبوّت در زمان حاضر تقویت می‌کند.‏ چنین ایمانی به ما کمک می‌کند تا مشتاقانه منتظر روز یَهُوَه بمانیم و مطمئن باشیم که آن تصویر نبوی به تحقق خواهد پیوست و «درنگ نخواهد نمود.‏» —‏ حَبَقُّوق ۲:‏۳‏.‏

۱۴.‏ چرا امید برای بیدار بودن حیاتی است؟‏

^۱۴ امید «مثل لنگری برای جان» است و به ما کمک می‌کند تا سختی‌ها را تحمّل کنیم و با بردباری منتظر تحقق وعده‌های خدا باشیم.‏ (‏عبرانیان ۶:‏۱۸،‏ ۱۹‏)‏ مارگارِت،‏ خواهری مسح‌شده که بیش از ۹۰ سال دارد و بیشتر از ۷۰ سال از تعمیدش می‌گذرد اذعان می‌کند:‏ «در سال ۱۹۶۳ وقتی شوهرم به دلیل بیماری سرطان در حال مرگ بود پیش خودم گفتم چقدر خوب می‌شد انتها الآن می‌آمد.‏ اما،‏ حالا می‌بینم که در آن وقت فقط به خودم فکر می‌کردم.‏ ما هیچ تصوّرش را نمی‌کردیم که فعالیت موعظه در تمام دنیا گسترش پیدا کند.‏ و حتی الآن هم مناطقی هستند که حقیقت تازه پا گرفته.‏ باید بگویم:‏ خوشحالم که یَهُوَه تا حالا از خودش صبر نشان داده.‏» پولُس رسول به ما چنین اطمینان می‌دهد:‏ «صبر امتحان را و امتحان امید را [به وجود می‌آورد].‏ و امید باعث شرمساری نمی‌شود.‏» —‏ رومیان ۵:‏۳-‏۵‏.‏

۱۵.‏ حتی اگر به نظر خودمان مدت‌ها صبر کرده‌ایم،‏ چگونه محبت هنوز ما را به فعالیت وامی‌دارد؟‏

^۱۵ محبت مسیحی از اهمیت بسیار برخوردار است زیرا انگیزهٔ اصلی ما در همهٔ کارهاست.‏ برای مثال،‏ محبت ما به یَهُوَه ما را برمی‌انگیزاند تا قطع نظر از زمان‌هایی که تعیین می‌کند او را همچنان خدمت کنیم.‏ محبت به همنوعانمان ما را بر آن می‌دارد تا بشارت ملکوت را به افراد محدوده‌مان موعظه کنیم.‏ شاید خواست خدا این باشد که این کار مدتی طولانی انجام شود و ما بارها و بارها به همان افراد موعظه کنیم.‏ همانطور که پولُس نوشت:‏ «این سه چیز باقی است:‏ یعنی ایمان و امید و محبت.‏ اما،‏ بزرگ‌تر از اینها محبت است.‏» (‏۱قُرِنتیان ۱۳:‏۱۳‏)‏ محبت به ما استقامت و پایداری می‌دهد و باعث می‌شود بیدار بمانیم.‏ «[محبت] در همه حال امیدوار می‌باشد و هر چیز را متحمّل می‌باشد.‏ محبت هرگز ساقط نمی‌شود.‏» —‏ ۱قُرِنتیان ۱۳:‏۷،‏ ۸‏.‏

‏«آنچه داری حفظ کن»‏

۱۶.‏ به جای آنکه بگذاریم دست‌هایمان سست شود باید چه روحیه‌ای را در خود به وجود آوریم؟‏

^۱۶ ما اکنون در مقطع بسیار حساسی از تاریخ زندگی می‌کنیم یعنی در واپسین ساعات ایّام آخر،‏ و تمام رویدادهای جهانی نیز گواه بر این امر هستند.‏ (‏۲تیموتاؤس ۳:‏۱-‏۵‏)‏ چه خوب است که در چنین زمانی نگذاریم دست‌هایمان سست شود،‏ و ‹آنچه داریم محکم حفظ کنیم.‏› (‏مکاشفه ۳:‏۱۱‏)‏ اگر ‹برای دعا هوشیار باشیم› و ایمان و امید و محبت را در خود بپرورانیم از تجربه‌ها و آزمایشات سربلند بیرون خواهیم آمد.‏ (‏۱پِطْرُس ۴:‏۷‏)‏ هنوز کار زیادی در عمل خداوند باقی مانده است.‏ مشغول کردن خود به فعالیت‌هایی که به دیانت و تخصیص خدایی‌مان مربوط می‌شود به ما کمک می‌کند تا بیدار و هوشیار بمانیم.‏ —‏ ۲پِطْرُس ۳:‏۱۱‏.‏

۱۷.‏ الف)‏ با وجود دلسردی‌ای که ممکن است گهگاه به سراغمان بیاید،‏ چرا بکلّی ناامید نمی‌شویم؟‏ (‏کادر صفحهٔ ۳۰ ملاحظه شود.‏)‏ ب)‏ چگونه می‌توانیم یَهُوَه را سرمشق قرار دهیم،‏ و از این بابت چه برکتی نصیب ما خواهد شد؟‏

^۱۷ اِرْمیا نوشت:‏ ‏«خداوند نصیب من است،‏ بنابراین بر او امیدوارم.‏ خداوند به جهت کسانی که بر او توکّل دارند و برای آنانی که او را می‌طلبند نیکو است.‏ خوب است که انسان امیدوار باشد و با سکوت انتظار نجات خداوند را بکشد.‏» (‏مراثی ۳:‏۲۴-‏۲۶‏)‏ برخی از مسیحیان مدتی کوتاه و برخی دیگر سال‌هاست که در انتظار نجات یَهُوَه هستند.‏ با این حال،‏ چقدر این سال‌ها در مقایسه با ابدیت کوتاه است!‏ (‏۲قُرِنتیان ۴:‏۱۶-‏۱۸‏)‏ مادامی که منتظر روز موعود یَهُوَه هستیم فرصت را غنیمت بشماریم و خصوصیات مهم مسیحی را در خود به وجود آوریم و به دیگران نیز کمک کنیم تا صبر یَهُوَه را غنیمت شمرده حقیقت را بپذیرند.‏ پس باشد که همهٔ ما بیدار و هوشیار بمانیم.‏ همواره صبر یَهُوَه را سرمشق قرار دهیم و او را از بابت امیدی که به ما داده است سپاسگزاری کنیم.‏ و همچنان وفادارانه هوشیاری خود را حفظ کرده،‏ امید زندگی ابدی را در خود زنده نگاه داریم.‏ بدین ترتیب،‏ این وعدهٔ نبوی در مورد ما تحقق خواهد یافت که می‌گوید:‏ ‹[یَهُوَه] تو را به وراثت زمین می‌افرازد.‏ چون شریران منقطع شوند آن را خواهی دید.‏› —‏ مزمور ۳۷:‏۳۴‏.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

‏• چگونه می‌توانیم ایمانمان را به اینکه پایان این سیستم نزدیک است تقویت کنیم؟‏

‏• از پِطْرُس،‏ یعقوب،‏ و یوحنّا چه می‌آموزیم؟‏

‏• کدام سه خصوصیت به ما کمک می‌کند تا از لحاظ روحانی بیدار بمانیم؟‏

‏• چرا اکنون زمان آن است که ‹آنچه داریم محکم حفظ کنیم›؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[کادر/‏تصویر در صفحهٔ ۳۰]‏

‏«خوشا به حال آنکه انتظار کشد» —‏ دانیال ۱۲:‏۱۲

تصوّر کن که نگهبان ساختمانی به آمدن دزدی ظنین شود.‏ وقتی شب فرا می‌رسد او گوش خود را به هر صدایی که خبر از آمدن سارق دهد تیز می‌کند.‏ ساعت‌ها می‌گذرد و همچنان گوش به زنگ دوروبر خود را می‌پاید.‏ در اینگونه مواقع صدای باد که در لابلای شاخه‌ها می‌پیچد یا گربه‌ای که چیزی را واژگون می‌کند یا هر صدای دیگر ممکن است او را به خطا بیندازد.‏ —‏ لوقا ۱۲:‏۳۹،‏ ۴۰‏.‏

این حالت ممکن است برای کسانی که «منتظر مکاشفهٔ خداوند ما عیسی مسیح» هستند نیز اتفاق بیفتد.‏ (‏۱قُرِنتیان ۱:‏۷‏)‏ رسولان تصوّر می‌کردند که عیسی کمی پس از رستاخیزش ‹ملکوت را بر اسرائیل برقرار خواهد کرد.‏› (‏اَعمال ۱:‏۶‏)‏ سال‌ها بعد،‏ پولُس به مسیحیان تَسّالونیکی یادآور شد که حضور عیسی مدت‌ها بعد خواهد بود.‏ (‏۲تَسّالونیکیان ۲:‏۳،‏ ۸‏)‏ آن مسیحیان اوّلیه اجازه ندادند انتظار دور از واقعیتشان در مورد روز یَهُوَه آنان را از طریق حیات دور کند.‏ —‏ متّیٰ ۷:‏۱۳‏.‏

چنانچه این سیستم مطابق انتظارمان هنوز پایان نیافته است نباید دلسرد شده،‏ از نگهبانی باز ایستیم.‏ نگهبان هوشیار شاید از صدایی به اشتباه بیفتد ولی او همچنان هوشیار و بیدار باقی می‌ماند چون نگهبانی وظیفهٔ اوست.‏ این امر در مورد ما مسیحیان نیز صدق می‌کند.‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۸]‏

آیا واقعاً اعتقاد داری که روز یَهُوَه نزدیک است؟‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۹]‏

حضور در جلسات،‏ دعا،‏ و مطالعهٔ مرتب کتاب مقدّس به ما در بیدار ماندن کمک می‌کند