در خطر بودن ثبات کاری و رضایت خاطر

بر طبق اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر که توسط سازمان ملل متحد صادر گشته است،‏ داشتن «کار مناسب» برای انسان‌ها حیاتیست.‏ ولی این حق همیشه تضمین نمی‌شود.‏ ثبات کاری به عوامل بسیاری وابسته است؛‏ عواملی همچون اوضاع اقتصاد محلی و بازار جهانی.‏ با وجود این،‏ در اغلب مواقع هنگامی که مردم شغل خود را از دست می‌دهند یا آن را در خطر می‌بینند دست به تظاهرات،‏ آشوبگری،‏ و اعتصاب می‌زنند.‏ فقط چند کشور از این امر مستثنیٰ هستند.‏ به نقل از نویسنده‌ای حتی کلمهٔ «کار،‏ همیشه احساسات انسان‌ها را برانگیخته است.‏»‏

شغل ما به دلایل بسیاری حائز اهمیت است.‏ به غیر از منبع درآمد بودن به سلامت روانی و احساسی ما نیز کمک می‌کند.‏ بشر میل دارد عضو ثمربخشی از جامعه باشد و در زندگی مقصودی را دنبال کند.‏ از این جهت کار می‌تواند بسیار ارضاکننده باشد.‏ همچنین در ما عزّت‌نَفْس ایجاد می‌کند.‏ به این دلیل عده‌ای هستند که حتی با وجود داشتن پول کافی برای رفع نیازهایشان،‏ و یا واجد شرایط بازنشستگی بودن،‏ ترجیح می‌دهند به کار کردن ادامه دهند.‏ آری،‏ کار کردن به حدّی اهمیت دارد که کمبود آن موجب مشکلات جدّی در جامعه می‌شود.‏

از طرف دیگر کسانی که شاغل هستند نیز سر کار تحت فشارهای زیادی می‌باشند و رضایت خاطر خویش را از شغلی که دارند از دست می‌دهند.‏ به دلیل رقابت‌های شدیدی که در بازار کار وجود دارد روزبروز تعداد شرکت‌هایی که برای پایین آوردن مخارجشان،‏ کارمندان خود را کم می‌کنند افزایش می‌یابد.‏ در نتیجه فشار بیشتری بر کارمندان دیگر وارد می‌شود،‏ زیرا آنها مجبورند کار بیشری به عهده بگیرند.‏

تکنولوژی مدرن که مثلاً زندگی را آسان‌تر کرده است احتمالاً به فشار کاری افزوده است.‏ برای مثال،‏ با وجود لوازمی همچون رایانه،‏ ماشین فاکس،‏ و اینترنت مردم می‌توانند آخر روز وقتی به خانه می‌روند به کار خود در منزل ادامه دهند و فرق میان منزل و محل کار را کم کنند.‏ کارمندی احساس کرد که بیپِر و تلفن همراه شرکت مانند قلاده‌ای نامرئی است که رئیسش سر دیگرش را به دست دارد.‏

اشخاصی که سنشان بالاتر است از این می‌ترسند که به دلیل تغییرات سریع در اوضاع اقتصادی و محیط کار قبل از موقع معین از دور خارج شوند.‏ آقای کریس  سیدوتی،‏ عضو سابق کمیسیون حقوق بشر،‏ چنین اظهار نمود:‏ «ظاهراً طرزفکری عمومی رایج شده است که فقط اشخاص زیر چهل سال می‌توانند با رایانه و تکنولوژی جدید کار کنند.‏» از این رو بسیاری از کارکنان خوب که در گذشته در اوج موفقیت انگاشته می‌شدند،‏ امروزه به علت سنشان تصوّر می‌شود که نمی‌توانند کارآیی لازم را داشته باشند.‏ واقعاً که چقدر این مسئله مصیبت‌بار است!‏

به این دلیل در سال‌های اخیر وجدان کاری و وفاداری به شرکت بشدّت صدمه دیده‌اند.‏ مجلهٔ فرانسوی لیبراسیون می‌گوید:‏ «وقتی شرکت‌ها کارمندانشان را با کمترین تکان در بازار سهام اخراج می‌کنند،‏ وفاداری کارکنان از بین می‌رود.‏ .‏ .‏ .‏ البته همه باید کار بکنند،‏ ولی دیگر کسی به نفع شرکت کار نمی‌کند بلکه فقط برای فایدهٔ خودش.‏»‏

با وجود افزونی این مشکلات نیاز اساسی بشر برای کار از بین نرفته است.‏ پس با در نظر گرفتن دوران متغیّری که در آن به سر می‌بریم چگونه می‌توانیم دید متعادلی نسبت به کارمان داشته باشیم و در عین حال احساس ثبات و رضایت‌خاطرمان را حفظ نماییم؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۳]‏

تکنولوژی مدرن احتمالاً به فشارهای موجود در محیط کار افزوده است