مراسم شام سَرور برای تو تا چه حد اهمیت دارد؟‏

‏«هر که به طور ناشایسته نان را بخورد و پیالهٔ خداوند را بنوشد،‏ مجرم بدن و خون خداوند خواهد بود.‏»—‏۱قُرِنتیان ۱۱:‏۲۷‏.‏

۱.‏ مهم‌ترین مناسبتی که برای سال ۲۰۰۳ در نظر گرفته شده است چیست،‏ و در چه تاریخی پایه‌گزاری شد؟‏

مهم‌ترین رویداد سال ۲۰۰۳ مربوط به مراسمی می‌شود که در ۱۶ آوریل،‏ بعد از غروب آفتاب برگزار خواهد شد.‏ در آن شب شاهدان یَهُوَه گرد هم آمده،‏ یادبود مرگ عیسی مسیح را گرامی می‌دارند.‏ چنانکه در مقالهٔ قبل خواندیم،‏ عیسی در ۱۴ نیسان سال ۳۳ د.‏م.‏ پس از آنکه مراسم فِصَح را با رسولانش برگزار نمود،‏ مراسم یادبود مرگ خود را که شام سَرور نیز خوانده می‌شود پایه‌گذاری کرد.‏ نان فطیر و شراب در مراسم یادبود به ترتیب نشانهٔ بدن عاری از گناه مسیح و خون ریخته‌شدهٔ وی می‌باشد و تنها از طریق این قربانی است که بشر می‌تواند از گناه و مرگ موروثی آزاد گردد.‏ —‏ رومیان ۵:‏۱۲؛‏ ۶:‏۲۳‏.‏

۲.‏ در اوّل قُرِنتیان ۱۱:‏۲۷ چه تذکری داده شده است؟‏

^۲ کسانی که از نان و شراب تناول می‌نمایند باید حرمت این مراسم را حفظ کنند.‏ پولُس رسول در رسالهٔ خود به مسیحیان قُرِنتُس باستان که مراسم شام سَرور را چنانکه درخور آن بود برگزار نمی‌کردند این موضوع را صریحاً متذکر شد.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱۱:‏۲۰-‏۲۲‏)‏ پولُس نوشت:‏ «هر که به طور ناشایسته نان را بخورد و پیالهٔ خداوند را بنوشد،‏ مجرم بدن و خون خداوند خواهد بود.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۱۱:‏۲۷‏)‏ مفهوم این کلام پولُس چه بود؟‏

برخی آن را به نحوی ناشایست برگزار می‌کردند

۳.‏ بسیاری از مسیحیان قُرِنتُس در مراسم شام سَرور چه رفتاری از خود نشان می‌دادند؟‏

^۳ بسیاری از مسیحیان قُرِنتُس مراسم یادبود را به نحوی ناشایست برگزار می‌کردند.‏ در میان ایشان دودستگی وجود داشت،‏ و شماری از ایشان حداقل برای مدتی غذای  خود را همراه خود می‌آوردند و آن را پیش از جلسه یا در طول آن می‌خوردند و اغلب در خوردن غذا و شراب افراط می‌کردند.‏ ایشان خود را از لحاظ فکری و روحانی هوشیار و آماده نساخته بودند.‏ همین موضوع آنان را «مجرم بدن و خون خداوند» می‌کرد.‏ کسانی که پیش از مراسم،‏ غذا نخورده بودند گرسنه و بی‌قرار می‌شدند.‏ بدین شکل بسیاری با بی‌احترامی از نان و شراب می‌خوردند و اصلاً متوجه اهمیت این مراسم نبودند.‏ و همین باعث شد فتوا بر خود آورده،‏ محکوم گردند!‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۱۱:‏۲۷-‏۳۴‏.‏

۴،‏ ۵.‏ برای کسانی که معمولاً در مراسم یادبود از نان و شراب تناول می‌کنند،‏ چرا مهم است که خود را پیش از آن بیازمایند؟‏

^۴ کسانی که هر ساله در مراسم یادبود از نان و شراب تناول می‌کنند می‌باید خود را قبلاً بیازمایند.‏ ایشان برای آن که به نحوی شایسته در این شام گروهی سهیم شوند می‌باید از لحاظ روحانی در سلامت کامل باشند.‏ کسی که به قربانی عیسی با بی‌احترامی و یا با دیدهٔ حقارت بنگرد چه بسا با این کار خود را ‹از قوم خدا منقطع سازد،‏› همانگونه که اگر فردی اسرائیلی در حالت ناپاکی از گوشت ذبیحه (‏ غذایی گروهی)‏ می‌خورد می‌بایست از قوم منقطع می‌گشت.‏ —‏ لاویان ۷:‏۲۰؛‏ عبرانیان ۱۰:‏۲۸-‏۳۱‏.‏

^۵ پولُس مراسم یادبود را به غذای گروهی‌ای که در اسرائیل باستان خورده می‌شد تشبیه کرد.‏ وی نشان داد کسانی که در آن سهیم هستند در واقع شراکت در بدن مسیح دارند و سپس ادامه داده گفت:‏ «محال است که هم از پیالهٔ خداوند و هم از پیالهٔ دیوها بنوشید؛‏ و هم از مایدهٔ خداوند و هم از مایدهٔ دیوها نمی‌توانید قسمت بُرد.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۱۶-‏۲۱‏)‏ اگر کسی که معمولاً در مراسم یادبود از نان و شراب تناول می‌کند مرتکب گناهی بزرگ شود،‏ می‌باید در حضور یَهُوَه به گناه خود اقرار کند و همچنین از پیران جماعت کمک لازم را بطلبد.‏ (‏ امثال ۲۸:‏۱۳؛‏ یعقوب ۵:‏۱۳-‏۱۶‏)‏ چنانچه واقعاً توبه کند و ثمرهٔ مناسب توبه را بیاورد،‏ دیگر نمی‌توان گفت که به حالت ناشایست از نان و شراب تناول کرده است.‏ —‏ لوقا ۳:‏۸‏.‏

در این مراسم ناظران نیز می‌باید با احترام رفتار کنند

۶.‏ در مراسم شام سَرور،‏ خدا به چه کسانی حق ویژهٔ تناول کردن از نان و شراب را داده است؟‏

^۶ آیا کسانی که اکنون به باقی‌ماندگان ۱۴۴٬۰۰۰ برادر مسیح نیکویی می‌کنند نیز می‌باید در مراسم یادبود از نان و شراب تناول کنند؟‏ (‏ متّیٰ ۲۵:‏۳۱-‏۴۰؛‏ مکاشفه ۱۴:‏۱‏)‏ خیر.‏ خدا این حق ویژه را منحصر به کسانی کرده است که با روح‌القدس خود مسح نموده،‏ «هم‌ارث با مسیح» ساخته است.‏ (‏ رومیان ۸:‏۱۴-‏۱۸؛‏ ۱یوحنّا ۲:‏۲۰‏)‏ حال وضعیت کسانی که امید زندگی ابدی در بهشت زمینی تحت حکمرانی ملکوت را دارند به چه صورت است؟‏ (‏ لوقا ۲۳:‏۴۳؛‏ مکاشفه ۲۱:‏۳،‏ ۴‏)‏ ایشان «هم‌ارث با مسیح» نیستند،‏ لذا در این مراسم با احترام ناظر جریان می‌باشند.‏ —‏ رومیان ۶:‏۳-‏۵‏.‏

۷.‏ در قرن اوّل مسیحیان از کجا می‌دانستند که می‌باید در مراسم یادبود از نان و شراب تناول کنند؟‏

^۷ در قرن اوّل،‏ مسیحیان حقیقی با روح‌القدس مسح شده بودند.‏ بسیاری از ایشان از عطایای معجزه‌آسایی همچون صحبت به زبان‌ها که روح‌القدس بدیشان داده بود برخوردار بودند.‏ از این رو،‏ براحتی می‌توانستند تشخیص دهند که با روح‌القدس مسح شده‌اند و می‌باید در مراسم یادبود از نان و شراب تناول کنند.‏ اما امروزه،‏ برای تشخیص این مطلب می‌باید به آیاتی مانند این رجوع شود:‏ «همهٔ کسانی که از روح خدا هدایت می‌شوند،‏ ایشان پسران خدایند.‏ از آن رو که روح بندگی را نیافته‌اید تا باز ترسان شوید بلکه روح پسرخواندگی را یافته‌اید که به آن ابّا یعنی ای پدر ندا می‌کنیم.‏» —‏ رومیان ۸:‏۱۴،‏ ۱۵‏.‏

۸.‏ در متّیٰ باب ۱۳ منظور از «گندم» و «کرکاس» چه کسانی هستند؟‏

^۸ طی قرون متوالی،‏ مسح‌شدگان حقیقی همچون ‹گندم‌هایی› در مزارع «کرکاس» مسیحیت کاذب رشد نموده‌اند.‏ (‏ متّیٰ ۱۳:‏۲۴-‏۳۰،‏ ۳۶-‏۴۳‏)‏ از دههٔ ۱۸۷۰ وجود ‹گندم‌ها› رفته رفته آشکارتر شد،‏ و چند سال پس از آن به سرپرستان مسیحی مسح‌شده چنین ابلاغ شد:‏ «پیران مسیحی .‏ .‏ .‏ می‌باید برای کسانی که [در مراسم یادبود] حضور به هم می‌رسانند این شرایط را قرار دهند؛‏ (‏ ۱)‏ ایمان به خون [عیسی]؛‏ و (‏ ۲)‏ تخصیص خویشتن به سَرور و خدمتگزاری به او تا پای مرگ.‏ سپس می‌باید به دعوت همهٔ کسانی بپردازند که مستعد چنین ایمان و تخصیصی می‌باشند و می‌خواهند در مراسم مرگ سَرور شرکت جویند.‏» —‏ کتاب «مطالعاتی در نوشته‌های مقدّس» جلد ششم تحت عنوان «آفرینش جدید» انگلیسی،‏ صفحهٔ ۴۷۳.‏ *

 یافتن «گوسفندان دیگر»‏

۹.‏ در سال ۱۹۳۵ چگونه هویت «گروه عظیم» مشخص شد،‏ و این موضوع بر برخی از مسیحیانی که در مراسم یادبود از نان و شراب تناول می‌کردند چه تأثیری گذاشت؟‏

^۹ پس از مدتی،‏ سازمان یَهُوَه فعالیت خود را روی افرادی غیر از پیروان مسح‌شدهٔ مسیح متمرکز ساخت.‏ در اواسط دههٔ ۱۹۳۰ پیشرفت سریعی در این زمینه به وجود آمد.‏ امّت خدا،‏ پیش از آن «گروه عظیم» در مکاشفه ۷:‏۹ را طبقهٔ روحانی درجهٔ دوّمی می‌پنداشتند که ۱۴۴٬۰۰۰ مسح‌شدهٔ رستاخیزیافته را به مانند ساقدوش یا همراهان عروس مسیح،‏ همراهی می‌کنند.‏ (‏ مزمور ۴۵:‏۱۴،‏ ۱۵؛‏ مکاشفه ۷:‏۴؛‏ ۲۱:‏۲،‏ ۹‏)‏ اما،‏ در ۳۱ مه سال ۱۹۳۵،‏ در کنگرهٔ شاهدان یَهُوَه در شهر واشنگتن ایالات متحده طی یک سخنرانی،‏ از روی آیات کتاب مقدّس توضیح داده شد که «گروه عظیم» در واقع آن دسته از «گوسفندان دیگر» هستند که در طی ایّام آخر زندگی می‌کنند.‏ (‏ یوحنّا ۱۰:‏۱۶‏)‏ پس از آن کنگره،‏ برخی از کسانی که در مراسم یادبود از نان و شراب تناول می‌کردند از این کار دست کشیدند،‏ چرا که متوجه شدند امید ایشان زندگی بر روی زمین است،‏ نه در آسمان.‏

۱۰.‏ چگونه می‌توان امید و مسئولیت‌های «گوسفندان دیگر» را در روزگار حاضر توضیح داد؟‏

^۱۰ بویژه از سال ۱۹۳۵،‏ جستجو در پی افرادی که می‌خواهند به طبقهٔ «گوسفندان دیگر» ملحق شوند آغاز شد.‏ اینان کسانی هستند که به فدیه  ایمان می‌آورند،‏ خود را به خدا وقف می‌کنند،‏ و «گلّهٔ کوچک» مسح‌شدگان را در موعظهٔ ملکوت حمایت می‌کنند.‏ (‏ لوقا ۱۲:‏۳۲‏)‏ این گوسفندان دیگر،‏ امید زندگی ابدی بر روی زمین را دارند،‏ اما از هر حیث دیگر به باقی‌ماندگان وارثان ملکوت که هنوز بر زمین می‌باشند شباهت دارند.‏ همانگونه که در زمان باستان غریبانی در اسرائیل،‏ یَهُوَه را پرستش می‌کردند و تابع شریعت بودند،‏ امروزه نیز گوسفندان دیگر مسئولیت‌های مسیحی‌ای همچون موعظهٔ بشارت ملکوت را به همراه اسرائیل خدا انجام می‌دهند.‏ (‏ غَلاطیان ۶:‏۱۶‏)‏ و همانگونه که هیچ یک از غریبان اجازه نداشت در اسرائیل پادشاه یا کاهن شود،‏ طبقهٔ گوسفندان دیگر نیز نمی‌تواند در حکم پادشاه یا کاهن در ملکوت آسمانی خدمت کند.‏ —‏ تثنیه ۱۷:‏۱۵‏.‏

۱۱.‏ چطور ممکن است تاریخ وقف شدن شخص با امید او مربوط باشد؟‏

^۱۱ طی دههٔ ۱۹۳۰،‏ رفته رفته مشخص شد که طبقه‌ای که امید آسمانی دارند کلاً تکمیل شده است.‏ و به همین سبب در دهه‌های اخیر تمام تلاش در جهت یافتن گوسفندان دیگر که امید زمینی دارند متمرکز شده است.‏ حتی اگر یکی از مسح‌شدگان از ایمان خود بازگردد،‏ به احتمال زیاد از میان گوسفندان دیگر کسی جای خالی‌ای را که در میان این ۱۴۴٬۰۰۰ نفر به وجود آمده است پر خواهد کرد که مدت زیادی وفادارنه خدا را خدمت کرده است.‏

چگونه ممکن است شخص در مورد امید خود اشتباه کند؟‏

۱۲.‏ در چه شرایط شخص دیگر نباید در مراسم یادبود از نان و شراب تناول کند،‏ و چرا؟‏

^۱۲ مسیحیان مسح‌شده کاملاً از اینکه دعوتی آسمانی دارند مطمئن هستند.‏ حال کسانی که چنین دعوتی نداشته و با این حال در مراسم یادبود از نان و شراب تناول می‌کنند چه باید بکنند؟‏ ایشان وقتی متوجه می‌شوند هرگز چنین دعوتی دریافت نکرده‌اند بدیهی است که وجدانشان آنان را از این کار باز خواهد داشت.‏ خدا کسی را که هرگز برای پادشاهی و کهانت در آسمان منسوب نساخته است ولی خود را چنین جلوه می‌دهد مسلّماً مقبول نمی‌دارد.‏ (‏ رومیان ۹:‏۱۶؛‏ مکاشفه ۲۰:‏۶‏)‏ یَهُوَه قُوْرَح لاوی را به این دلیل که با گستاخی کهانت هارونی را طلب می‌کرد هلاک ساخت.‏ (‏ خروج ۲۸:‏۱؛‏ اعداد ۱۶:‏۴-‏۱۱،‏ ۳۱-‏۳۵‏)‏ چنانچه فردی مسیحی متوجه شود که به اشتباه در مراسم یادبود از نان و شراب تناول می‌کرده است،‏ باید از این کار دست بکشد و با دعا از یَهُوَه طلب بخشش و مغفرت نماید.‏ —‏ مزمور ۱۹:‏۱۳‏.‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ چه عواملی ممکن است باعث شود شخصی به اشتباه تصوّر کند دعوتی آسمانی دارد؟‏

^۱۳ چه عواملی ممکن است شخص را به این اشتباه بیندازد که دعوتی آسمانی دارد؟‏ مرگ همسر یا مصایبی از این نوع ممکن است باعث شود شخص دیگر تمایلی به زندگی بر روی زمین نداشته باشد.‏ یا شاید به این دلیل که دوست صمیمی‌اش خود را مسح‌شده معرفی می‌کند او نیز بخواهد با او همراه باشد.‏ واضح است که خدا هیچ کس را برای دادن این موهبت به دیگران نگماشته است.‏ و همچنین پیام مسح شدن وارثان ملکوت را با صدا در گوششان نمی‌خواند.‏

^۱۴ عقیدهٔ ادیان کاذب مبنی بر اینکه نیکوکاران همگی به آسمان می‌روند ممکن است در برخی این باور را به وجود آورد که دعوتی آسمانی دارند.‏ لیکن،‏ باید سعی کنیم تحت تأثیر باورهای گذشته یا عوامل دیگر قرار نگیریم.‏ برای مثال،‏ شخص می‌تواند از خود سؤال کند:‏ ‹آیا داروهایی مصرف می‌کنم که بر احساسات و عواطفم تأثیر می‌گذارد؟‏ آیا شخصی احساساتی هستم و گاهی به این دلیل در قضاوت به خطا می‌روم؟‏›‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ عاملی که شاید عده قلیلی از مسیحیان به اشتباه،‏ خود را مسح‌شده محسوب می‌کنند چیست؟‏

^۱۵ شاید عدهٔ معدودی نیز لازم باشد از خود سؤال کنند:‏ ‹آیا می‌خواهم خودم را بزرگ جلوه دهم؟‏ آیا از روی جاه‌طلبی است که می‌خواهم اکنون و در آینده در حکم وارث مسیح صاحب حق و اختیار باشم؟‏› حتی در قرن اوّل نیز همهٔ وارثان ملکوت مسئولیت‌های سنگین در جماعت به عهده نداشتند.‏ و اصولاً اشخاصی که دعوت آسمانی دارند در پی جاه و مقام نیستند و یا به مسح‌شده بودن خود نمی‌بالند.‏ ایشان افتادگی و تواضعی را از خود نشان می‌دهند که می‌توان از کسانی که «فکر مسیح» را دارند انتظار داشت.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۲:‏۱۶‏.‏

^۱۶ برخی ممکن است دانش و معرفت قابل ملاحظهٔ خویش از کتاب مقدّس را گواهی بر دعوت آسمانی خویش  به حساب آورند.‏ اما باید بدانیم که مسح شدن با روح‌القدس بر دانش شخص نمی‌افزاید و حتی می‌بینیم که پولُس نیز لازم دید برخی از مسح‌شدگان را تعلیم و اندرز دهد.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۳:‏۱-‏۳؛‏ عبرانیان ۵:‏۱۱-‏۱۴‏)‏ خدا ترتیبی برای رساندن خوراک روحانی به امّت خود داده است.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۴۵-‏۴۷‏)‏ بنابراین،‏ هیچ کس نباید تصوّر کند که مسیحی مسح‌شده بودن به او حکمتی بالاتر از کسانی که امید زمینی دارند می‌دهد.‏ مهارت در جواب دادن به سؤالات مربوط به کتاب مقدّس،‏ تبحر در موعظه کردن،‏ یا در سخنرانی دادن هیچ کدام دلیل بر این نیست که شخص با روح‌القدس مسح شده است.‏ بسیاری از مسیحیانی که امید زمینی دارند نیز در این امور مهارت دارند.‏

۱۷.‏ مسح شدن با روح‌القدس به چه چیزی و چه کسی بستگی دارد؟‏

^۱۷ اگر در خصوص دعوت آسمانی برای برادر یا خواهری سؤالی مطرح گردد،‏ یکی از پیران مسیحی یا مسیحی بالغ دیگری می‌تواند مطلب را برای وی روشن سازد.‏ اما واضح است که هیچ یک از ما نباید در این خصوص برای دیگری تصمیم بگیرد.‏ شخصی که واقعاً دعوت آسمانی یافته است نیازی ندارد صحت امید خود را از دیگران جویا شود.‏ شخص مسح‌شده ‹تولّدی تازه می‌یابد نه از تخم فانی بلکه از غیر فانی یعنی به کلام خدا که زنده و تا ابدالآباد باقی است.‏› (‏ ۱پِطْرُس ۱:‏۲۳‏)‏ خدا از طریق روح‌القدس و کلام خود ‹تخمی› را در شخص می‌نشاند که از او «خلقت تازه‌ای» با امید آسمانی به وجود می‌آورد.‏ (‏ ۲قُرِنتیان ۵:‏۱۷‏)‏ پس،‏ یَهُوَه است که چنین فردی را برمی‌گزیند.‏ مسح شدن «نه از خواهش‌کننده و نه از شتابنده است،‏ بلکه از خدای رحم‌کننده.‏» (‏ رومیان ۹:‏۱۶‏)‏ حال چگونه شخص می‌تواند اطمینان حاصل کند که رسالتی آسمانی دارد؟‏

چطور اطمینان دارند؟‏

۱۸.‏ روح‌القدس خدا چگونه بر روح مسح‌شدگان شهادت می‌دهد؟‏

^۱۸ شهادت روح‌القدس خدا فرد مسح‌شده را از امید آسمانی‌اش کاملاً مطمئن می‌سازد.‏ پولُس در این خصوص نوشت:‏ «روح پسرخواندگی را یافته‌اید که به آن ابّا یعنی ای پدر ندا می‌کنیم.‏ همان روح بر روح‌های ما شهادت می‌دهد که فرزندان خدا هستیم.‏ و هرگاه فرزندانیم،‏ وارثان هم هستیم یعنی ورثهٔ خدا و هم‌ارث با مسیح،‏ اگر شریک مصیبت‌های او هستیم تا در جلال وی نیز شریک باشیم.‏» (‏ رومیان ۸:‏۱۵-‏۱۷‏)‏ روح مسح‌شدگان،‏ یا همان حس قوی‌ای که در خود دارند،‏ تحت تأثیر روح‌القدس خدا ایشان را بر آن می‌دارد تا مصداق آیاتی را که در مورد فرزندان روحانی یَهُوَه صحبت می‌کند در مورد خود ببینند.‏ (‏ ۱یوحنّا ۳:‏۲‏)‏ روح‌القدس این حس را بدیشان می‌دهد که فرزندان خدا هستند و همچنین امیدی کاملاً منحصر به فرد در ایشان به وجود می‌آورد.‏ (‏ غَلاطیان ۴:‏۶،‏ ۷‏)‏ یقیناً زندگی ابدی بر روی زمین،‏ در کاملیت انسانی،‏ و در کنار خانواده و دوستان عزیزمان امیدی بس باشکوه است،‏ لیکن این امیدی نیست که یَهُوَه به مسح‌شدگان می‌دهد.‏ یَهُوَه با روح‌القدس خویش امیدی آسمانی در ایشان به وجود می‌آورد؛‏ امیدی چنان قوی که ایشان را بر آن می‌دارد تا از تمام وابستگی‌ها و امیدهایشان بر زمین بگذرند.‏ —‏ ۲قُرِنتیان ۵:‏۱-‏۵،‏ ۸؛‏ ۲پِطْرُس ۱:‏۱۳،‏ ۱۴‏.‏

۱۹.‏ عهد جدید چه نقشی در زندگی مسیحیان مسح‌شده ایفا می‌کند؟‏

^۱۹ مسیحیان مسح‌شده هیچ تردیدی به امید آسمانی خویش و اینکه با ایشان عهدی جدید بسته شده است ندارند.‏ عیسی هنگام پایه‌گذاری مراسم یادبود به این عهد اشاره نموده گفت:‏ «این پیاله عهد جدید است در خون من که برای شما ریخته می‌شود.‏» (‏ لوقا ۲۲:‏۲۰‏)‏ طرفین این عهد خدا و مسح‌شدگان هستند.‏ (‏ اِرْمیا ۳۱:‏۳۱-‏۳۴؛‏ عبرانیان ۱۲:‏۲۲-‏۲۴‏)‏ و عیسی حکم میانجی را ایفا می‌کند.‏ این عهد که با ریخته شدن خون عیسی آغاز شد،‏ از میان یهودیان و قوم‌های دیگر  قومی برای یَهُوَه به وجود آورد و آن را بخشی از «نسل» یا ذریّت ابراهیم ساخت.‏ (‏ غَلاطیان ۳:‏۲۶-‏۲۹؛‏ اَعمال ۱۵:‏۱۴‏)‏ بر مبنای این «عهد ابدی» کلّیهٔ اسرائیلیان روحانی رستاخیز یافته،‏ به حیاتی فناناپذیر در آسمان نایل می‌آیند.‏ —‏ عبرانیان ۱۳:‏۲۰‏.‏

۲۰.‏ مسیح چه عهدی با مسح‌شدگان منعقد ساخت؟‏

^۲۰ مسح‌شدگان اطمینان دارند که زندگی آسمانی در انتظارشان است.‏ اما عهد دیگری نیز با ایشان بسته شده و آن عهد ملکوت است.‏ در خصوص شراکت با مسیح،‏ عیسی خود چنین گفت:‏ «شما کسانی می‌باشید که در امتحان‌های من با من به سر بردید.‏ و من [«عهد،‏» د ج ‏] ملکوتی برای شما قرار می‌دهم چنانکه پدرم برای من مقرّر فرمود.‏» (‏ لوقا ۲۲:‏۲۸-‏۳۰‏)‏ این عهد که میان مسیح و شرکای وی در مقام پادشاه منعقد گشت تا ابد ادامه خواهد یافت.‏ —‏ مکاشفه ۲۲:‏۵‏.‏

ایّام خجستهٔ یادبود مرگ مسیح

۲۱.‏ چگونه می‌توانیم از ایّام یادبود مرگ مسیح فایده ببریم؟‏

^۲۱ ایّام یادبود مرگ مسیح براستی ایّامی خجسته و پربرکت است.‏ در آن روزها می‌توانیم با دنبال کردن برنامه‌ای که برای خواندن کتاب مقدّس در نظر گرفته شده است فایدهٔ بسیار ببریم.‏ این ایّام همچنین زمان خوبی برای دعا،‏ تعمّق در زندگی زمینی عیسی و مرگ وی،‏ و موعظهٔ بشارت ملکوت است.‏ (‏ مزمور ۷۷:‏۱۲؛‏ فیلِپّیان ۴:‏۶،‏ ۷‏)‏ حضور در مراسم یادبود نیز خود یادآور محبت عظیمی است که خدا و مسیح در رابطه با فدیهٔ قربانی عیسی به ما ابراز داشتند.‏ (‏ متّیٰ ۲۰:‏۲۸؛‏ یوحنّا ۳:‏۱۶‏)‏ این فدیه به ما امید و اطمینان خاطر می‌دهد و همچنین ارادهٔ ما را قوی می‌سازد تا همواره رفتاری مسیح‌گونه داشته باشیم.‏ (‏ خروج ۳۴:‏۶؛‏ عبرانیان ۱۲:‏۳‏)‏ یادبود مرگ مسیح همچنین اراده‌مان را قوی می‌سازد تا مطابق وقف خود خدا را خدمت کنیم و وفادارانه پسر او را پیروی نماییم.‏

۲۲.‏ بزرگ‌ترین عطیهٔ خدا به بشر چیست،‏ و چگونه می‌توانیم قدردانی خود را نسبت به آن نشان دهیم؟‏

^۲۲ براستی که یَهُوَه چه عطایای بزرگی به ما ارزانی داشته است!‏ (‏ یعقوب ۱:‏۱۷‏)‏ یَهُوَه ما را از رهنمودهای کلام خود،‏ کمک‌های روح‌القدس،‏ و امید به زندگی ابدی برخوردار ساخته است.‏ اما،‏ بزرگ‌ترین عطیهٔ خدا،‏ قربانی عیسی است که به منظور کفّاره گناهان مسح‌شدگان و همچنین تمام کسانی که به او ایمان می‌ورزند ارزانی داشته است.‏ (‏ ۱یوحنّا ۲:‏۱،‏ ۲‏)‏ حال تو چقدر برای مرگ عیسی اهمیت قائل می‌باشی؟‏ اگر این موضوع برایت از اهمیت خاصی برخوردار است می‌توانی با شرکت در مراسم شام سَرور که امسال (‏ سال ۲۰۰۳)‏ در ۱۶ آوریل بعد از غروب آفتاب برگزار می‌گردد قدردانی خود را نشان دهی.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

پاسخ تو چیست؟‏

‏• چه کسانی باید در مراسم یادبود از نان و شراب تناول کنند؟‏

‏• چرا طبقهٔ «گوسفندان دیگر» باید با احترام و فقط به عنوان ناظر در شام سَرور شرکت کند؟‏

‏• مسیحیان مسح‌شده چگونه اطمینان دارند که باید در مراسم یادبود مرگ مسیح از نان و شراب تناول کنند؟‏

‏• ایّام یادبود مرگ مسیح زمان خوبی برای انجام چه کارهایی است؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[نمودار در صفحهٔ ۱۴]‏

‏(‏برای دیدن شکل صحیح به نشریه رجوع شود)‏

شمار حاضران در مراسم یادبود

به میلیون

۱۹۳۵

۱۹۵۵

۱۹۷۵

۱۹۹۵

۲۰۰۲

۱

۲

۳

۴

۵

۶

۷

۸

۹

۱۰

۱۱

۱۲

۱۳

۱۴

۱۵

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۴]‏

آیا امسال در مراسم شام سَرور حضور خواهی یافت؟‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۷]‏

ایّام یادبود مرگ مسیح زمان خوبی است تا کتاب مقدّس را بیشتر مرور کنیم و بیشتر به موعظهٔ ملکوت بپردازیم