خادمان یَهُوَه امیدی واقعی دارند

‏«بقیهٔ یعقوب در میان قوم‌های بسیار مثل شبنم از جانب خداوند خواهد بود و مانند بارشی که بر گیاه می‌آید که برای انسان انتظار نمی‌کشد.‏» —‏ میکاه ۵:‏۷‏.‏

۱.‏ چرا وجود اسرائیل روحانی طراوت‌بخش است؟‏

یَهُوَه باران را از آسمان می‌باراند و شبنم را بر دشت‌ها می‌گستراند.‏ براستی کدام بنی‌آدمی قادر به چنین کاری است؟‏ میکاه نبی در این خصوص می‌گوید:‏ «بقیهٔ یعقوب در میان قوم‌های بسیار مثل شبنم از جانب خداوند خواهد بود و مانند بارشی که بر گیاه می‌آید که برای انسان انتظار نمی‌کشد و به جهت بنی‌آدم صبر نمی‌نماید.‏» (‏ میکاه ۵:‏۷‏)‏ امروزه،‏ منظور از باقی خاندان یعقوب،‏ اسرائیلیان روحانی،‏ یعنی باقی‌ماندهٔ «اسرائیل خدا» است.‏ (‏ غَلاطیان ۶:‏۱۶‏)‏ وجود آن‌ها برای بسیاری از قوم‌های روی زمین همچون شبنم و باران طراوت‌بخش است.‏ آری،‏ این مسیحیان مسح‌شده برکتی از جانب خدا می‌باشند.‏ یَهُوَه از این خادمان خود خواسته است تا با مژدهٔ آمدن ملکوت آسمانی به تمام مردم جهان امید دهند.‏

۲.‏ چرا امید پرستندگان یَهُوَه امیدی واقعی است؟‏

^۲ بی‌ثباتی سیاسی،‏ فساد اخلاقی،‏ تبهکاری،‏ بحران اقتصادی،‏ تروریسم و جنگ بعضی از مشخصات دنیایی هستند که در آن زندگی می‌کنیم؛‏ دنیایی تحت سلطهٔ شیطان ابلیس.‏ (‏ ۱یوحنّا ۵:‏۱۹‏)‏ بنابراین،‏ تعجب نمی‌کنیم وقتی می‌شنویم بسیاری اشخاص از آینده هراس دارند.‏ اما پرستندگان واقعی یَهُوَه خدا ترس به دل خود راه نمی‌دهند.‏ ما به آینده امیدواریم،‏ و امید ما امیدی واقعی است زیرا بر کلام خدا بنا شده است.‏ ما به یَهُوَه و کلام او اطمینان کامل داریم زیرا آنچه که می‌گوید همیشه تحقق می‌یابد.‏

۳.‏ الف)‏ چرا یَهُوَه بر ضدّ اسرائیل و یهودا اقدام کرد؟‏ ب)‏ چرا نبوّت میکاه در مورد زمان ما نیز صدق می‌کند؟‏

^۳ کلام الهام‌شدهٔ میکاه نه تنها به ما قوّت می‌دهد تا همچنان در طریق یَهُوَه سلوک کنیم،‏ بلکه ما را به آینده نیز امیدوار می‌کند.‏ در دوران میکاه نبی،‏ یعنی قرن هشتم ق.‏د.‏م.‏ امّت خدا به دو قوم اسرائیل و یهودا تقسیم شده بود،‏ و هر دو به عهد خود با خدا بی‌وفا بودند.‏ در نتیجه،‏ فساد اخلاقی،‏ ارتداد و ثروت‌اندوزی در قلمرو هر دو پادشاهی بشدّت رواج یافته بود.‏ یَهُوَه هشدار داد که بر ضدّ ایشان اقدام خواهد کرد.‏ اگرچه هشدارهای یَهُوَه به معاصران میکاه ابلاغ شده بود،‏ اما با نظر به اینکه اوضاع زمانهٔ ما کاملاً به اوضاع روزگار میکاه شباهت دارد،‏ آن هشدار در مورد زمان ما نیز صدق می‌کند.‏ حینی که بعضی نکات مهم هفت باب کتاب میکاه را مورد بررسی قرار می‌دهیم به این موضوع پی خواهیم برد.‏

مروری بر باب‌های کتاب میکاه

۴.‏ چه مطالبی در باب‌های ۱ تا ۳ کتاب میکاه عنوان شده است؟‏

^۴ ابتدا می‌خواهیم نگاهی مختصر به مضمون کتاب میکاه بیندازیم.‏ در باب ۱ یَهُوَه عصیانگری اسرائیل و یهودا را برملا می‌کند و هشدار می‌دهد که نتیجتاً اسرائیل نابود خواهد شد و مجازات یهودا حتی تا به دروازهٔ اورشلیم خواهد رسید.‏ باب ۲ توضیح می‌دهد که ثروتمندان و صاحبان قدرت به ضعفا و بی‌نوایان ظلم می‌کنند.‏ با این حال،‏ در همین باب یَهُوَه وعده می‌دهد که قوم خود را متحد خواهد ساخت.‏ در باب ۳ حکم یَهُوَه را بر ضدّ حاکمان و انبیای سهل‌انگار و خطاکار می‌خوانیم؛‏ یعنی  حاکمانی که مانع اجرای عدالت می‌شوند و انبیایی که به دروغ تکلّم می‌کنند.‏ با این حال،‏ روح یَهُوَه میکاه را قادر می‌گرداند تا داوری‌اش را که مشرف به وقوع است اعلام کند.‏

۵.‏ در باب‌های ۴ و ۵ کتاب میکاه چه مطالبی عنوان شده است؟‏

^۵ باب ۴ پیشگویی می‌کند که در ایّام آخر،‏ همهٔ ملت‌ها به سوی کوه برافراشته‌شدهٔ خانهٔ یَهُوَه خواهند آمد تا از او تعلیم یابند.‏ لیکن پیش از این رویداد،‏ یهودا به بابل تبعید خواهد شد.‏ معهٰذا،‏ یَهُوَه آنان را رها خواهد ساخت.‏ باب ۵ بیان می‌کند که مسیح در بیت‌لَحَم یهودا زاده خواهد شد و در شبانی و نگهداری از قوم خود موفق می‌شود و آنان را از چنگ ملت‌های ظالم خواهد رهانید.‏

۶،‏ ۷.‏ در باب‌های ۶ و ۷ میکاه به چه نکاتی اشاره شده است؟‏

^۶ در میکاه باب ۶ می‌خوانیم که یَهُوَه قوم خود را مورد سرزنش قرار می‌دهد و به محاکمه می‌خواند.‏ یَهُوَه چه کار کرده است که باعث شده است قوم او عصیان ورزند؟‏ اشتباهی از یَهُوَه سر نزده است.‏ در واقع،‏ انتظارات او کاملاً معقول هستند.‏ یَهُوَه از پرستندگان خود توقع دارد که با او سلوک نمایند و عدالت،‏ مهربانی و تواضع را در وجود خود پرورش دهند.‏ در عوض،‏ اسرائیل و یهودا به تمرّد و شورش مبادرت ورزیده‌اند و می‌بایست به کیفر اَعمال خود برسند.‏

^۷ در آخرین باب،‏ میکاه از بابت شرارت انسان‌های هم‌عصر خود اظهار تأسف می‌کند.‏ با وجود این،‏ مأیوس نمی‌شود و مصمم است که ‹برای خدای نجات خود،‏ [یَهُوَه] انتظار بکشد.‏› (‏ میکاه ۷:‏۷‏)‏ کتاب با اظهار اطمینان میکاه به ترحّم یَهُوَه به قومش خاتمه می‌یابد.‏ تاریخ گواه این است که امید میکاه در این رابطه تحقق یافت.‏ در سال ۵۳۷ ق.‏د.‏م.‏،‏ یَهُوَه به تأدیب قوم خود خاتمه داد و از روی رحمت،‏ باقی‌مانده‌ای از آنان را به سرزمینشان بازگرداند.‏

۸.‏ چکیده‌ای از کتاب میکاه را عنوان کن؟‏

^۸ براستی که یَهُوَه چه اطلاعات خارق‌العاده‌ای از زبان میکاه افشا می‌کند!‏ کتاب میکاه از الهام خداست و محتوی نمونه‌های هشداردهنده‌ای از رفتار خدا با اشخاصی می‌باشد که با وجود ادعای خدمتگزاری به او،‏ خیانت را پیشه می‌کنند.‏ این کتاب همچنین به پیشگویی وقایع زمان ما می‌پردازد.‏ نصایح الٰهی این کتاب به ما کمک می‌کند تا در این زمانهٔ سخت،‏ به نحوی رفتار کنیم که سبب تحکیم امیدمان گردد.‏

یَهُوَه،‏ سلطان تعالی سخن می‌گوید

۹.‏ یَهُوَه از گفتن آنچه در میکاه ۱:‏۲ آمده است چه منظوری داشت؟‏

^۹ اکنون می‌خواهیم به شرح جزئیات کتاب میکاه بپردازیم.‏ در میکاه ۱:‏۲ می‌خوانیم:‏ «ای جمیع قوم‌ها بشنوید و ای زمین و هر چه در آن است گوش بدهید،‏ و خداوند یَهُوَه یعنی خداوند از هیکل [معبد] قدسش بر شما شاهد باشد.‏» اگر در زمان میکاه زندگی می‌کردی،‏ یقیناً این کلام توجه‌ات را به خود جلب می‌کرد؛‏ این طور نیست؟‏ در واقع،‏ این کلام توجه همهٔ ما را به خود جلب می‌کند زیرا یَهُوَه از تخت مقدّس خود سخن می‌گوید و نه فقط اسرائیل و یهودا بلکه همهٔ انسان‌ها را در همهٔ نقاط مخاطب قرار می‌دهد.‏ مردم روزگار میکاه،‏ مدت مدیدی به شریعت سلطان تعالی،‏ یَهُوَه،‏ بی‌اعتنایی کرده بودند اما این بی‌اعتنایی بزودی خاتمه می‌یافت زیرا یَهُوَه عزم اقدام قاطعی را داشت.‏

۱۰.‏ چرا میکاه ۱:‏۲ برای ما حائز اهمیت است؟‏

^۱۰ این موضوع در مورد روزگار ما نیز صدق می‌کند.‏ مکاشفه ۱۴:‏۱۸-‏۲۰ نشان می‌دهد که یَهُوَه مجدّداً از مکان مقدّس خود سخن می‌گوید.‏ بزودی یَهُوَه با قاطعیت اقدام خواهد کرد و وقایع مهمی دگربار بشر را تکان خواهد داد.‏ این دفعه،‏ کلّ «مَوِ [شریرِ] زمین» در چَرخُشت غضب یَهُوَه افکنده و به طور کامل نابود خواهد شد.‏

۱۱.‏ مفهوم کلام میکاه ۱:‏۳،‏ ۴ چیست؟‏

^۱۱ حال به آنچه که یَهُوَه قصد دارد انجام دهد توجه کن.‏ در میکاه ۱:‏۳،‏ ۴ می‌خوانیم:‏ «اینک خداوند از مکان خود بیرون می‌آید و نزول نموده،‏ بر مکان‌های بلند زمین می‌خرامد.‏ و کوه‌ها زیر او گداخته می‌شود و وادی‌ها مُنْشَقّ می‌گردد،‏ مثل موم پیش آتش و مثل آب که به نشیب ریخته شود.‏» آیا یَهُوَه مکان آسمانی خود را ترک خواهد کرد و به معنی واقعی کلمه بر روی کوه‌ها و دشت‌های سرزمین موعود خواهد خرامید؟‏ خیر.‏ او احتیاجی به انجام این کار ندارد،‏ چرا که صرفاً لازم است توجه خود را به زمین معطوف دارد تا اراده‌اش انجام شود.‏ در ضمن،‏ کرهٔ زمین متحمّل مصیبت‌هایی که در این آیات توصیف شده است نخواهد شد بلکه سکنهٔ آن متحمّل این مصیبت‌ها خواهند شد.‏ اقدام یَهُوَه نتیجهٔ فاجعه‌آمیزی برای خیانتکاران خواهد داشت؛‏ همچون گداخته شدن کوه‌ها به مانند موم و شکاف برداشتن دشت‌ها در نتیجهٔ وقوع زمین‌لرزه.‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ چگونه می‌توانیم به رستگاری خود امیدوار باشیم؟‏

^۱۲ کلام نبوی میکاه ۱:‏۳،‏ ۴ احتمالاً نبوّت دیگری را به یادمان می‌آورد که آن نیز مصیبت‌هایی را بر روی زمین پیشگویی می‌کند.‏ همان طور که در دوّم پِطْرُس ۳:‏۱۰ گزارش شده است،‏ پِطْرُس رسول می‌گوید:‏ «لٰکن روز خداوند چون دزد خواهد آمد که در آن آسمان‌ها به صدای عظیم زایل خواهند شد و عناصر سوخته شده،‏ از هم خواهد پاشید و زمین و کارهایی که در آن است سوخته خواهد شد.‏»‏

^۱۳ علیٰ‌رغم چنین فاجعه‌ای،‏ مسیحیان می‌توانند همچون میکاه به رستگاری خود امیدوار باشند.‏ چطور؟‏ با پیروی از نصیحتی که در آیات بعدی نامهٔ پِطْرُس آمده است:‏ «شما چطور مردمان باید باشید،‏ در هر سیرتِ مقدّس و دینداری؟‏ و آمدن روز خدا را انتظار بکشید و آن را بشتابانید!‏» (‏ ۲پِطْرُس ۳:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ چنانچه دل خود را مطیع یَهُوَه سازیم،‏ رفتاری مقدّس داشته باشیم و زندگی‌مان از اَعمال خدایی پر باشد و همچنین همواره یقین داشته باشیم که روز یَهُوَه خواهد آمد،‏ در آن صورت،‏ به طور حتم رستگار خواهیم شد.‏

۱۴.‏ چرا اسرائیل و یهودا مستحق مجازات بودند؟‏

^۱۴ حال،‏ یَهُوَه توضیح می‌دهد که چرا قومش مستحق مجازات هستند.‏ در میکاه ۱:‏۵ آمده است:‏ «این همه به سبب عصیان یعقوب و گناه خاندان اسرائیل است.‏ عصیان یعقوب چیست؟‏ آیا سامره نیست؟‏ و مکان‌های بلند یهودا چیست؟‏ آیا اورشلیم نمی‌باشد؟‏» اسرائیل و یهودا هستی خود را مدیون یَهُوَه هستند.‏ با وجود این،‏ بر ضدّ او شورش کرده‌اند و شورش آنان حتی به درون پایتخت‌هایشان یعنی سامره و اورشلیم کشیده شده است.‏

شرارت بسیار است

۱۵،‏ ۱۶.‏ معاصران میکاه به چه شرارت‌هایی دست می‌زدند؟‏

^۱۵ یک نمونه از شرارت معاصران این نبی در میکاه ۲:‏۱،‏ ۲ به طور زنده توصیف شده است:‏ «وای بر آنانی که بر بسترهای خود ظلم را تدبیر می‌نمایند و مرتکب شرارت می‌شوند.‏ در روشنایی صبح آن را بجا می‌آورند،‏ چونکه در قوّت دست ایشان است.‏ بر زمین‌ها طمع می‌ورزند و آن‌ها را غصب می‌نمایند و بر خانه‌ها نیز و آن‌ها را می‌گیرند و بر مرد و خانه‌اش و شخص و میراثش ظلم می‌نمایند.‏»‏

^۱۶ افراد حریص و طمعکار در شب بر بستر بیدار می‌مانند و نقشه می‌کشند که چطور زمین‌ها و خانه‌های همنوعان خود را  غصب کنند و در هنگام صبح،‏ با عجله نقشه‌های خود را به اجرا می‌گذارند.‏ این اشخاص اگر عهد یَهُوَه را به خاطر نگاه می‌داشتند دست به چنین اَعمال شرورانه‌ای نمی‌زدند.‏ شریعت موسی شامل قوانینی در خصوص حمایت از فقرا می‌شود.‏ تحت آن شریعت،‏ هیچ خانواده‌ای نباید میراث خود را برای همیشه از دست بدهد.‏ با وجود این،‏ افراد طمّاع توجهی به آن شریعت نمی‌کنند و کلام یَهُوَه در لاویان ۱۹:‏۱۸ را نادیده می‌گیرند که می‌گوید:‏ «همسایهٔ خود را مثل خویشتن محبت نما.‏»‏

۱۷.‏ عاقبت کسانی که خود را خادم خدا می‌خوانند ولی به تعاقب مادیات اولویت می‌دهند چه خواهد بود؟‏

^۱۷ این موضوع بخوبی عاقبت کسانی را نشان می‌دهد که خود را خادم خدا می‌خوانند،‏ ولی به اهداف روحانی بی‌توجه بوده،‏ به تعاقب مادیات اولویت می‌دهند.‏ پولُس رسول به مسیحیان روزگار خود چنین هشدار داد:‏ «آنانی که می‌خواهند دولتمند شوند،‏ گرفتار می‌شوند در تجربه و دام و انواع شهوات بی‌فهم و مضر که مردم را به تباهی و هلاکت غرق می‌سازند.‏» (‏ ۱تیموتاؤس ۶:‏۹‏)‏ وقتی شخصی کسب مادیات را هدف اصلی می‌سازد،‏ در واقع به پرستش خدای کاذبی به نام «ممُّونا» یا ثروت روی می‌آورد.‏ اما این خدای کاذب نمی‌تواند آیندهٔ ما را تضمین کند.‏ —‏ متّیٰ ۶:‏۲۴‏.‏

۱۸.‏ در روزگار میکاه چه بر سر کسانی می‌آمد که به پول و ثروت خود اتکا داشتند؟‏

^۱۸ بسیاری در روزگار میکاه از تجربهٔ تلخ خود آموختند که اتکا کردن به مادیات کاری عبث است.‏ یَهُوَه می‌گوید:‏ «نوحه سرایی خواهید کرد و خواهید گفت:‏ ‹خانه‌خراب و نابود شدیم.‏ خداوند سرزمین ما را از ما گرفته و ما را آواره نموده و اموالمان را به دیگران داده است.‏› » (‏ میکاه ۲:‏۴ ترجمهٔ تفسیری ‏)‏ آری،‏ آن سارقینِ خانه‌ها و زمین‌ها،‏ میراث خانوادگی خود را از دست می‌دهند.‏ آنان به سرزمینی دور تبعید خواهند شد و اموالشان توسط «مرتدان» یعنی اقوام بیگانه به یغما برده خواهد شد.‏ امید زندگی آتی و مرفه ایشان به یأس مبدّل خواهد شد.‏

۱۹،‏ ۲۰.‏ یهودیانی که به یَهُوَه اعتماد می‌کردند از چه برکتی برخوردار می‌شدند؟‏

^۱۹ اما امید کسانی که به یَهُوَه توکّل می‌کنند به یأس مبدّل نخواهد شد.‏ یَهُوَه به عهد خود با ابراهیم و داود وفادار است و به کسانی که همچون میکاه به او محبت می‌ورزند و از بابت عصیانگری همنوعان خود غصه می‌خورند رحمت نشان می‌دهد و در زمان مقرّر خود،‏ موجبات بازگشت ایشان را فراهم می‌آورد.‏

^۲۰ در سال ۵۳۷ ق.‏د.‏م.‏ پس از سقوط بابل باقی‌مانده‌ای از یهودیان به سرزمین خود باز می‌گردند.‏ در آن زمان کلام میکاه ۲:‏۱۲ برای نخستین بار به وقوع می‌پیوندد.‏ یَهُوَه در این آیه می‌گوید:‏ «ای یعقوب،‏ من البته تمامی اهل تو را جمع خواهم نمود و بقیهٔ اسرائیل را فراهم آورده،‏ ایشان را مثل گوسفندان بُصْرَه در یک جا خواهم گذاشت.‏ ایشان مثل گلّه‌ای که در آغل خود باشد،‏ به سبب کثرت مردمان غوغا خواهند کرد.‏» یَهُوَه چه خدای بامحبتی است!‏ پس از تأدیب قوم خود،‏ اجازه می‌دهد باقی‌ماندگانی از آنان به سرزمینی که به اجدادشان داده است بازگشت و به او خدمت کنند.‏

 بهشتی شگفت‌انگیز در دوران حاضر

۲۱.‏ اوضاع امروز چه شباهتی به اوضاع زمان میکاه دارد؟‏

^۲۱ حین بررسی باب اوّل و دوّم کتاب میکاه‏،‏ آیا شباهت اوضاع آن زمان با اوضاع زمان ما باعث تعجبت نشد؟‏ همچون روزگار میکاه،‏ امروزه بسیاری خود را خادم خدا می‌خوانند،‏ اما مانند یهودا و اسرائیل میان آنان نفاق وجود دارد و حتی علیه یکدیگر وارد جنگ می‌شوند.‏ در جهان مسیحیت،‏ بسیاری از ثروتمندان فقرا را مورد ظلم و ستم قرار داده‌اند.‏ رهبران مذهبی اَعمالی را که در کتاب مقدّس صریحاً محکوم شده است روا می‌دارند.‏ از این رو،‏ جای تعجبی نیست که یَهُوَه نبوّت می‌کند که جهان مسیحیت همراه بقیهٔ بابل عظیم بزودی نابود خواهد شد!‏ (‏ مکاشفه ۱۸:‏۱-‏۵‏)‏ با وجود این،‏ امروز همانند روزگار میکاه،‏ اشخاصی نیز هستند که با وفاداری به یَهُوَه خدمت می‌کنند.‏

۲۲.‏ کدام دو گروه هستند که امید خود را به یَهُوَه بسته‌اند؟‏

^۲۲ در سال ۱۹۱۹ مسیحیان مسح‌شدهٔ وفادار،‏ خود را از جهان مسیحیت کاملاً جدا ساختند و در میان ملت‌ها شروع به اعلام بشارت ملکوت کردند.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴‏)‏ این مسح‌شدگان ابتدا به جستجوی باقی‌ماندگان «اسرائیل خدا» پرداختند.‏ سپس گروه عظیمی از گوسفندان دیگر به سوی آنان جلب شدند و هر دو گروه «یک گلّه» را زیر نظر «یک شبان» تشکیل دادند.‏ (‏ یوحنّا ۱۰:‏۱۶‏)‏ امروز،‏ این پرستندگان وفادار به طور متحد در ۲۳۴ سرزمین مشغول خدمت به خدا می‌باشند.‏ بدین ترتیب،‏ در آغل گوسفندان ‹به سبب کثرت مردمان [یعنی مردان و زنان و کودکان] غوغا به پا شده است.‏› امروز،‏ بیش از شش میلیون انسان وفادار به یَهُوَه خدمت می‌کنند و زندگی خود را با معیارهای او تطبیق داده‌اند.‏ آنان به این سیستم دل نبسته‌اند زیرا امید دارند که بزودی،‏ ملکوت خدا زمین را به بهشت تبدیل خواهد کرد.‏

۲۳.‏ بر چه اساسی اطمینان داری که امیدت امیدی قطعی است؟‏

^۲۳ در آخرین آیهٔ میکاه باب ۲ در خصوص پرستندگان یَهُوَه چنین می‌خوانیم:‏ «پادشاه ایشان پیش روی ایشان و خداوند بر سر ایشان پیش رفته است.‏» آیا تو هم در این پیشروی پیروزمندانه در پی یَهُوَه،‏ به پادشاهت عیسی مسیح اقتدا کرده‌ای؟‏ در آن صورت،‏ یقین داشته باش که به پیروزی نهایی دست خواهی یافت.‏ این موضوع با بررسی نکات مهم باقی نبوّت‌های میکاه روشن‌تر خواهد شد.‏

چه یاد گرفتیم؟‏

‏• در روزگار میکاه چرا یَهُوَه بر ضدّ یهودا و اسرائیل اقدام کرد؟‏

‏• عاقبت کسانی که خود را خادم خدا می‌خوانند ولی به تعاقب مادیات اولویت می‌دهند چه خواهد بود؟‏

‏• آیا بررسی میکاه باب‌های ۱ و ۲ امیدت را به آینده تقویت کرد؟‏ به چه صورت؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۸]‏

نبوّت میکاه روحانیت ما را تقویت می‌کند

 ‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۰]‏

اسرائیلیان روحانی و یارانشان مانند باقی‌ماندهٔ یهودیان در سال ۵۳۷ ق.‏د.‏م.‏ پرستش پاک را ترویج می‌دهند