ما تا ابد به اسم یَهُوَه سلوک خواهیم نمود!
ما تا ابد به اسم یَهُوَه سلوک خواهیم نمود!
«ما به اسم یَهُوَه خدای خود تا ابدالآباد سلوک خواهیم نمود.» — میکاه ۴:۵.
۱. در باب‌های ۳ تا ۵ کتاب میکاه چه مطلبی ذکر شده است؟
یَهُوَه به قومش مطلبی برای گفتن دارد و برای این منظور، از نبی خود میکاه استفاده می‌کند. یَهُوَه قصد دارد علیه خطاکاران اقدام کند و اسرائیل را به دلیل بت‌پرستی مجازات کند. با این حال، جای خوشحالی است که یَهُوَه به کسانی که به اسم او سلوک می‌نمایند برکت خواهد داد. این پیام‌ها در باب‌های ۳ تا ۵ کتاب میکاه بصراحت اعلام شده است.
۲، ۳. الف) از رهبران اسرائیلی چه چیزی انتظار می‌رفت، ولی آنان چه می‌کردند؟ ب) میکاه چه تشبیهی به کار برد؟
۲ نبی خدا اعلان می‌کند: «ای رؤسای یعقوب و ای داوران خاندان اسرائیل بشنوید! آیا بر شما نیست که انصاف را بدانید؟» بلی، مسلّماً این همان چیزی است که از آنان انتظار می‌رود! در عوض، آنان چه کار می‌کنند؟ میکاه می‌گوید: «آنانی که از نیکویی نفرت دارند و بر بدی مایل می‌باشند و پوست را از تن مردم و گوشت را از استخوان‌های ایشان می‌کَنَنْد، و کسانی که گوشت قوم مرا می‌خورند و پوست ایشان را از تن ایشان می‌کنند و استخوان‌های ایشان را خُرد کرده، آن‌ها را گویا در دیگ و مثل گوشت در پاتیل می‌ریزند.» — میکاه ۳:۱-۳.
۳ عجب اوضاعی! رهبران قوم به مظلومان ستم روا می‌دارند! این مردمان تنگدست که همچون گوسفند بی‌دفاعند بخوبی تشبیهی را که میکاه به کار می‌برد درک می‌کنند. وقتی می‌خواهند گوسفند ذبح‌شده‌ای را بپزند، اوّل پوست آن را می‌کنند و سپس آن را قطعه‌قطعه می‌کنند. گاهی استخوان‌ها را می‌شکنند تا مغز آن‌ها را درآورند. سپس، گوشت و استخوان‌ها را در دیگ بزرگی، همچون دیگی که میکاه به آن اشاره کرد می‌پزند. ( حِزْقِیال ۲۴:۳-۵، ۱۰) چه تشبیه مناسبی برای نشان دادن بدرفتاری رهبران شریر با مردم مظلوم!
یَهُوَه انتظار دارد منصفانه رفتار کنیم
۴. بین یَهُوَه و رهبران اسرائیلی چه تفاوتی دیده می‌شد؟
۴ بین شبان بامحبّتمان، یَهُوَه و این رهبران ظالم چه تفاوت فاحشی وجود دارد! آنان در انجام دادن وظیفه‌شان یعنی محافظت از گلّه قصور می‌ورزند و عدالت را به جا نمی‌آورند. در عوض، همان طور که در میکاه ۳:۱۰ می‌خوانیم، با خودخواهی تمام از آن گوسفندان مجازی سوءاستفاده می‌کردند و آنان را از حقشان محروم می‌داشتند و اجازه می‌دادند «خون» ایشان ریخته شود. از این اوضاع چه می‌آموزیم؟
۵. یَهُوَه از کسانی که مسئولیت بر عهده دارند چه انتظار دارد؟
۵ خدا از کسانی که در قوم او مسئولیت بر عهده دارند انتظار دارد که عدالت را به جا آورند. اجرای عدالت را امروزه می‌توان در بین خادمان یَهُوَه مشاهده کرد و این با اِشَعْیا ۳۲:۱ هماهنگی دارد که می‌گوید: «اینک پادشاهی به عدالت سلطنت خواهد نمود و سَروران به انصاف حکمرانی خواهند کرد.» اما در روزگار میکاه چه اوضاعی حاکم است؟ کاهنانی که «از نیکویی نفرت دارند و بر بدی مایل می‌باشند» با وقاحت از به جا آوردن عدالت سر باز می‌زنند.
دعای چه کسانی مستجاب می‌شود؟
۶، ۷. در میکاه ۳:۴ به چه نکتهٔ مهمی اشاره شده است؟
۶ آیا مردمان شریر روزگار میکاه می‌توانستند انتظار داشته باشند که یَهُوَه روی خوش به ایشان نشان دهد؟ خیر! در میکاه ۳:۴ می‌خوانیم: «آنگاه نزد خداوند استغاثه خواهند نمود و ایشان را اجابت نخواهد نمود بلکه روی خود را در آن زمان از ایشان خواهد پوشانید چونکه مرتکب اَعمال زشت شده‌اند.» این آیه به موضوع خیلی مهمی اشاره می‌کند.
۷ به این که اگر ما به گناه کردن ادامه دهیم و توبه نکنیم، یَهُوَه به هیچ وجه دعاهای ما را مستجاب نخواهد کرد. همچنین اگر تظاهر به خدمت وفادارانه به خدا کنیم لیکن در خفا گناه ورزیم، در آن صورت هم مسلّماً خدا به دعاهای ما توجه نخواهد کرد. داود در مزمور ۲۶:۴ این طور سرایید: «با مردان باطل ننشسته‌ام و با منافقین داخل نخواهم شد.» اشخاصی که کلام یَهُوَه را تعمداً نادیده می‌گیرند نمی‌توانند انتظار داشته باشند که او دعاهایشان را اجابت کند!
روح‌القدس قوّت می‌بخشد
۸. یَهُوَه به انبیای کاذب زمان میکاه چه گفت؟
۸ رهبران اسرائیل اَعمال بسیار زشتی انجام می‌دهند. انبیای کاذب قوم خدا را گمراه می‌کنند. اشخاص طمّاع «سلامتی [صلح] را ندا می‌کنند،» ولی اگر کسی خوراکی به دهان ایشان نگذارد با او تدارک جنگ می‌بینند! از این جهت، یَهُوَه می‌گوید: «برای شما شب خواهد بود که رؤیا نبینید و ظلمت برای شما خواهد بود که فالگیری ننمایید. آفتاب بر انبیا غروب خواهد کرد و روز بر ایشان تاریک خواهد شد. و راییان خجل و فالگیران رسوا شده، جمیع ایشان لب‌های خود را خواهند پوشانید چونکه از جانب خدا جواب نخواهد بود.» — میکاه ۳:۵-۷الف.
۹، ۱۰. منظور از پوشانیدن لب‌ها چیست، و چرا میکاه لزومی به این کار ندید؟
۹ چرا آنان «لب‌های خود را خواهند پوشانید»؟ معاصران شریر میکاه این کار را از روی خجالت و شرمندگی انجام می‌دهند؛ و البته، این مردان شریر باید هم خجل شوند «چونکه از جانب خدا [برای آنان] جواب نخواهد بود.» ( میکاه ۳:۷ب) یَهُوَه به دعاهای فرد مغرور و شریر اعتنا نخواهد کرد.
۱۰ اما میکاه خجل نیست و لزومی نمی‌بیند که ‹لب‌های خود را بپوشاند.› یَهُوَه به دعاهای او جواب می‌دهد. این نبی وفادار در میکاه ۳:۸ چنین می‌گوید: «لیکن من از قوّت روح خداوند و از انصاف و توانایی مملوّ شده‌ام.» میکاه از اینکه که طی سالیان سال در خدمت به خدا ‹از قوّت روح او مملوّ بوده است› سپاسگزار است. و این همواره به میکاه نیرو داده است ‹تا یعقوب را از عصیانش و اسرائیل را از گناهش خبر دهد.›
۱۱. چگونه می‌توانیم پیام‌های خدا را اعلام کنیم؟
۱۱ بیقین همهٔ ما اذعان می‌کنیم که میکاه برای اعلام پیام داوری سخت خدا به نیروی فوق بشری احتیاج داشت. او احتیاج به روح یَهُوَه داشت. آیا ما نیز برای موعظه کردن به روح‌القدس نیاز داریم؟ مسلّماً! چرا که تنها با کمک روح خداست که می‌توانیم چنین مأموریتی را به انجام رسانیم. اما اگر گناه ورزیم، یَهُوَه دعاهای ما را مستجاب نخواهد کرد و روح خود را به ما نخواهد داد و یقیناً همهٔ تلاش‌هایمان به جهت انجام خدمت موعظه بیهوده خواهد بود و نخواهیم توانست پیام‌های داوری پدر آسمانی‌مان را اعلام کنیم. وقتی یَهُوَه در جواب دعاهایمان روح‌القدس خود را به ما بدهد، همچون میکاه قادر خواهیم بود که کلام او را با شجاعت اعلام کنیم.
۱۲. در قرن اوّل چگونه پیروان مسیح توانستند کلام خدا را با شجاعت موعظه کنند؟
۱۲ احتمالاً گزارش اَعمال ۴:۲۳-۳۱ را به یاد می‌آوریم. تصوّر کنیم که جزو شاگردان عیسی در قرن اوّل هستیم. ستمگران متعصب سعی کرده‌اند که پیروان مسیح را ساکت کنند. اما آن پیروان وفادار به سلطان تعالی خود دعا کرده، از او چنین تقاضا می‌کنند: ‹الآن ای خداوند، به تهدیدات ایشان نظر کن و غلامان خود را عطا فرما تا به دلیری تمام به کلام تو سخن گویند.› نتیجهٔ امر چه شد؟ چون ایشان دعا کرده بودند، مکانی که در آن جمع بودند به حرکت در آمد و همه به روح‌القدس پر شده، کلام خدا را به دلیری می‌گفتند. امید است که ما هم از طریق دعا به یَهُوَه اتکا کنیم تا با روح‌القدس خود ما را قادر گرداند خدمت موعظه‌مان را انجام دهیم.
۱۳. چه بر سر اورشلیم و سامره آمد، و به چه دلیل؟
۱۳ حال، روزگار میکاه را تصوّر کنیم. طبق گزارش میکاه ۳:۹-۱۲ رهبران قوم خون به گردن دارند و محض دریافت رشوه داوری می‌کنند. کاهنان برای دریافت اُجرت تعلیم می‌دهند و انبیای کاذب برای کسب پول فال می‌گیرند. جای تعجبی نیست که خدا اعلام کرده است اورشلیم، پایتخت یهودا، «به توده‌های سنگ . . . مبدّل خواهد گردید!» از آنجا که پرستش کاذب و فساد اخلاقی در اسرائیل و یهودا اشاعه یافته است، میکاه تحت الهام یَهُوَه هشدار می‌دهد که یَهُوَه خدا سامره را «به تودهٔ سنگ» مبدّل خواهد ساخت. ( میکاه ۱:۶) میکاه به حیات خود ادامه می‌دهد و نابودی پیشگویی‌شدهٔ سامره را در سال ۷۴۰ ق.د.م. به دست نیروی نظامی آشور به عین می‌بیند. ( ۲پادشاهان ۱۷:۵، ۶؛ ۲۵:۱-۲۱) واضح است که میکاه جز به قوّت یَهُوَه نمی‌توانست این پیام‌های شدیداللحن را اعلام کند.
۱۴. نبوّت میکاه ۳:۱۲ چگونه تحقق یافت، و ما از این نبوّت به چه موضوعی پی می‌بریم؟
۱۴ حال نوبت آن فرا رسیده بود که یَهُوَه یهودای خودرأی را بسختی داوری کند. مطابق نبوّت میکاه ۳:۱۲ «صهیون . . . مثل مزرعه شیار خواهد شد.» برای ما کاملاً معلوم شده است که این نبوّت در سال ۶۰۷ ق.د.م. تحقق یافت. در آن سال بابلی‌ها یهودا و اورشلیم را ویران کردند. گرچه نبوّت میکاه سال‌ها بعد از نگارش آن به وقوع پیوست، میکاه از وقوع آن مطمئن بود. ما هم باید به اندازهٔ او مطمئن باشیم که در «روز [مقرّر] خدا،» این سیستم شریر حاکم بر جهان پایان خواهد یافت. — ۲پِطْرُس ۳:۱۱، ۱۲.
یَهُوَه داوری می‌کند
۱۵. نبوّت میکاه ۴:۱-۴ را به طور ساده توصیف کن؟
۱۵ میکاه ۴:۱-۴ امید مسرّت‌بخشی را به ما می‌دهد. چه سخن دلگرم‌کننده‌ای! میکاه می‌گوید: «در ایّام آخر، کوهِ خانهٔ خداوند بر قلّهٔ کوه‌ها ثابت خواهد شد و بر فوق تلّ‌ها برافراشته خواهد گردید و قوم‌ها بر آن روان خواهند شد. . . . او در میان قوم‌های بسیار داوری خواهد نمود و امّت‌های عظیم را از جای دور تنبیه خواهد کرد و ایشان شمشیرهای خود را برای گاوآهن و نیزه‌های خویش را برای ارّه‌ها خواهند شکست و امّتی بر امّتی شمشیر نخواهد کشید و بار دیگر جنگ را نخواهند آموخت. و هر کس زیر مَوِ خود و زیر انجیر خویش خواهد نشست و ترساننده‌ای نخواهد بود زیرا که دهان یَهُوَه صبایوت تکلّم نموده است.»
۱۶، ۱۷. چگونه می‌توان تحقق میکاه ۴:۱-۴ را در دوران حاضر مشاهده کرد؟
۱۶ منظور از «قوم‌های بسیار» و «امّت‌های عظیم» چیست؟ مسلّماً منظور ملت‌ها و حکومت‌های منقسم دنیا نیست. این نبوّت به افرادی از میان قوم‌های بسیار اشاره می‌کند که با یکدیگر متحد می‌شوند و یَهُوَه خدا را در کوه مقدّس او پرستش می‌کنند.
۱۷ طبق نبوّت میکاه بزودی پرستش پاک یَهُوَه کل زمین را فرا خواهد گرفت. امروز، انسان‌های خوش‌قلب و صادق و مستعد برای زندگی ابدی در حال فراگیری طریق‌های یَهُوَه می‌باشند. ( اَعمال ۱۳:۴۸) یَهُوَه در میان ایماندارانی که از ملکوت حمایت می‌کنند «داوری خواهد نمود» و ایشان را از لحاظ روحانی «تنبیه [تأدیب] خواهد کرد.» این انسان‌ها «گروهی عظیم» را تشکیل می‌دهند که از «عذاب سخت» نجات خواهند یافت. ( مکاشفه ۷:۹، ۱۴) شاهدان یَهُوَه شمشیرهای خود را برای گاوآهن شکسته‌اند و حتی در این روزگار پر از جنگ، با همه در صلح به سر می‌برند. آیا خوشحال نیستی که در بین آن‌ها هستی؟
مصممانه به اسم یَهُوَه سلوک نماییم
۱۸. نشستن زیر درخت انجیر خویش نشانگر چیست؟
۱۸ در این روزگار، در حینی که ابر شوم وحشت بر روی زمین سایه‌گستر می‌شود، ما از اینکه انسان‌های زیادی در حال آموختن طریق‌های یَهُوَه می‌باشند خوشحالیم و آرزوی فرا رسیدن زمانی را داریم که این دوستداران خدا، جنگ را دیگر نیاموزند و زیر مو و درخت انجیر خود بنشینند. آن زمان نزدیک است. درختان انجیر را معمولاً در تاکستان‌ها می‌کارند. ( لوقا ۱۳:۶) در دوران میکاه، نشستن زیر مو و درخت انجیر خویش، نشانه‌ای از صلح، رفاه و امنیت بود. در چنین اوضاعی تحت حکومت ملکوت، ما دیگر از چیزی ترس نخواهیم داشت و در امنیت زندگی خواهیم کرد.
۱۹. مفهوم سلوک کردن به اسم یَهُوَه چیست؟
۱۹ ما در صورتی مورد لطف و عنایت یَهُوَه قرار می‌گیریم که به اسم او سلوک کنیم. در میکاه ۴:۵ بر این موضوع تأکید شده است. میکاه نبی در این آیه اعلام می‌کند: «زیرا که جمیع قوم‌ها هر کدام به اسم خدای خویش سلوک می‌نمایند اما ما به اسم یَهُوَه خدای خود تا ابدالآباد سلوک خواهیم نمود.» آیا این سخن بیانگر عقیده و احساس ما نیز می‌باشد؟ ما پرستندگان حقیقی مصمم هستیم تا ابد به اسم خدایمان یَهُوَه سلوک نماییم. سلوک کردن به اسم یَهُوَه به این مفهوم نیست که یَهُوَه را صرفاً خدایمان بنامیم، در جلسات مسیحی حضور داشته باشیم، و بشارت را موعظه کنیم. البته این امور از اهمیت بسیار برخوردارند. اما کسی که به اسم یَهُوَه سلوک می‌کند خود را تمام و کمال به یَهُوَه وقف می‌کند و با دل و جان او را خدمت می‌کند. ( متّیٰ ۲۲:۳۷) ما پرستندگان یَهُوَه مصمم هستیم تا ابد به این طریق به اسم یَهُوَه سلوک نماییم.
۲۰. در میکاه ۴:۶-۱۳ چه نبوّت شده است؟
۲۰ اکنون می‌خواهیم میکاه ۴:۶-۱۳ را بررسی کنیم. «دختر صهیون . . . به بابل» تبعید خواهد شد. این دقیقاً همان چیزی است که در قرن هفتم ق.د.م. برای ساکنان اورشلیم اتفاق افتاد. با وجود این، نبوّت میکاه آشکار می‌سازد که باقی‌مانده‌ای می‌باید به یهودا مراجعت کنند و یَهُوَه هنگام بازسازی صهیون، ترتیبی خواهد داد تا دشمنانش نیست و نابود شوند.
۲۱، ۲۲. نبوّت میکاه ۵:۲ چگونه تحقق یافت؟
۲۱ میکاه باب ۵ تحوّلات چشمگیر دیگری را پیشگویی می‌کند. برای مثال، میکاه ۵:۲-۴ را در نظر بگیریم. بنا بر نبوّت میکاه، حکمرانی که از جانب خدا منصوب شده و «طلوع‌های او از قدیم . . . بوده است» از بیت‌لَحَم ظهور خواهد کرد. او «در قوّت خداوند» و در حکم شبان حکومت خواهد کرد و نه فقط در اسرائیل بلکه «تا اقصای زمین بزرگ خواهد شد.» هویت او ممکن است برای جهانیان مجهول باشد، اما برای ما معلوم است.
۲۲ مهم‌ترین شخصی که در بیت‌لَحَم متولّد شده است کیست؟ و چه کسی «تا اقصای زمین بزرگ خواهد شد»؟ مسلّماً کسی نیست جز عیسی مسیح! وقتی هیرودیس از رؤسای کاهنان و کاتبان پرسید که مسیح در کجا باید متولّد شود، آنان جواب دادند: «در بیت‌لَحَم یهودیه» و حتی از میکاه ۵:۲ نقل قول کردند. ( متّیٰ ۲:۳-۶) بعضی از مردم زمان عیسی نیز از این موضوع آگاهی داشتند. مردم می‌پرسیدند: «آیا کتاب نگفته است که از نسل داود و از بیت‌لَحَم، دهی که داود در آن بود، مسیح ظاهر خواهد شد؟» — یوحنّا ۷:۴۲.
نشاط روحانی برای انسان‌ها
۲۳. امروزه تحقق میکاه ۵:۷ چگونه قابل مشاهده است؟
۲۳ میکاه ۵:۵-۱۵ به تهاجم موقت آشوریان اشاره می‌کند. او همچنین پیشگویی می‌کند که خدا پرستش کاذب را ریشه‌کن خواهد کرد و بر ضدّ ملت‌های عصیانگر وارد عمل خواهد شد. در میکاه ۵:۷ این وعده داده شده است که به یهودیانی که ابراز ندامت خواهند کرد جان تازه خواهد بخشید. این وعده در دوران حاضر نیز تحقق یافت. میکاه می‌گوید: «بقیهٔ یعقوب در میان قوم‌های بسیار مثل شبنم از جانب خداوند خواهد بود و مانند بارشی که بر گیاه می‌آید.» میکاه با استفاده از این تشبیه زیبا پیشگویی می‌کند که باقی‌ماندهٔ یعقوب یا اسرائیل روحانی، نعمتی الٰهی برای انسان‌ها خواهند بود. امروزه نیز مسیحیان مسح‌شده به مردم دنیا طراوت روحانی می‌بخشند و «گوسفندان دیگر» عیسی از اینکه می‌توانند دوشادوش این مسح‌شدگان به همنوعان خود کمک کنند بسیار خوشحال می‌باشند. ( یوحنّا ۱۰:۱۶؛ غَلاطیان ۶:۱۶؛ صَفَنْیا ۳:۹) این نکته‌ای واقعاً درخور تأمّل است؛ همهٔ ما اعلام‌کنندگان ملکوت، این افتخار را پیدا کرده‌ایم که تسلّی خاطر و نشاط حقیقی را برای مردم به ارمغان بیاوریم.
۲۴. در باب‌های ۳ تا ۵ کتاب میکاه شخصاً به چه نکات مهمی برخوردی؟
۲۴ حالا می‌خواهیم ببینیم که از بخش دوّم نبوّت میکاه چه یاد گرفتیم؟ ما یاد گرفتیم که: ( ۱) خدا از کسانی که در قوم او مسئولیت به عهده دارند انتظار دارد که عدالت را به جا آورند. ( ۲) اگر به ارتکاب گناهی ادامه دهیم و توبه نکنیم، یَهُوَه به دعاهایمان جواب نخواهد داد. ( ۳) فقط در صورتی می‌توانیم موعظه کنیم که خدا ما را با روح‌القدس خود تقویت کند. ( ۴) اگر قاطعانه به اسم یَهُوَه سلوک نماییم یَهُوَه ما را مورد لطف و مرحمت خود قرار می‌دهد. ( ۵) ما اعلام‌کنندگان ملکوت، این افتخار را داریم که تسلّی و نشاط حقیقی را برای مردم به ارمغان بیاوریم. ممکن است نکات دیگری در این باب‌ها برایت جالب بوده باشد. چه مطالب دیگری می‌توانیم از این کتاب نبوی بیاموزیم؟ در مقالهٔ بعدی درس‌های آموزنده‌ای را از دو باب آخر کتاب میکاه مورد بررسی قرار خواهیم داد.
چه یاد گرفتیم؟
• خدا از کسانی که مسئولیت‌هایی در میان امّت او بر عهده دارند چه انتظار دارد؟
• چرا بدون دعا و کمک روح‌القدس نمی‌توانیم به یَهُوَه خدمت کنیم؟
• چگونه باید به اسم یَهُوَه سلوک کنیم؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]
[تصویر در صفحهٔ ۱۳]
تشبیه میکاه در خصوص دیگ گوشت به چه مفهوم است؟
[تصاویر در صفحهٔ ۱۴]
ما نیز همچون میکاه با شجاعت به خدمت خود ادامه می‌دهیم