بهشت در کجا خواهد بود؟ در آسمان یا بر روی زمین؟
بهشت در کجا خواهد بود؟ در آسمان یا بر روی زمین؟
تعداد کمی از مردم معتقد هستند که زمین به بهشت تبدیل خواهد شد. بسیاری بر این عقیده هستند که زمین همیشه پابرجا نخواهد ماند. برای مثال، براین لی مولینو در کتاب خود به نام «زمین مقدّس» ( انگل.) اظهار می‌کند که میلیون‌ها سال پیش در اثر ‹یک انفجار عظیم کیهانی› زمین و تمام اجرام آسمانی به وجود آمده است. و اگر بشر به دست خود زمین را نابود نسازد روزی تمام این اجرام دوباره به محل انفجار خود باز می‌گردند و همه چیز به علاوهٔ زمین نابود خواهد شد.
برعکس مولینو، میلتون شاعر انگلیسی قرن هفدهم به هیچ وجه دیدگاهی منفی نداشت. او در شعر حماسه‌ای خود به نام «فردوس گم‌شده» نوشته است که خدا زمین را آفرید تا خانهٔ بهشتی بشر باشد. اما بهشت اوّلیه از دست رفت. با وجود این میلتون معتقد بود که فردوس دوباره برقرار خواهد شد و نجات‌دهندهٔ ما عیسی مسیح روزی «به وفاداران خود سعادت کامل را . . . در آسمان یا زمین عطا خواهد کرد.» او با اعتقادی راسخ می‌گوید: «پس از آن زمین به بهشت تبدیل خواهد شد.»
بهشت در آسمان یا بر زمین؟
بسیاری از مذهبیان نظر میلتون را قبول دارند و می‌گویند که بشر به خاطر درد و رنجی که بر زمین می‌کشد پاداشی دریافت خواهد کرد. اما این پاداش را بشر در کجا دریافت خواهد کرد؟ بر روی زمین یا در آسمان؟ تجسّم زمین به صورت یک بهشت برای بسیاری غریب به نظر می‌نماید. چنین اشخاصی می‌گویند بشر هنگامی می‌تواند به «سعادت کامل» دست یابد که زمین را ترک کرده باشد و به مقصد خود یعنی عالَم روحی در آسمان وارد شود.
دو نویسنده به نام‌های کولن مک‌دانالد و برنارد لانگ در کتابشان به نام «تاریخی از آسمان» ( انگل.) می‌گویند که یکی از علمای الٰهیات قرن دوّم به نام ایرِنایوس معتقد بود که بهشت ‹بر روی زمین برقرار خواهد گشت نه در مکان دوری در آسمان.› رهبران مذهبی‌ای همچون جان کلوین و مارتین لوتر با اینکه امید وارد شدن به آسمان را داشتند به این نیز معتقد بودند که «خدا زمین را بازسازی خواهد کرد.» اعضای ادیان دیگر نیز عقیده‌ای مشابه داشتند. مک‌دانالد و لانگ همچنین به این موضوع اشاره می‌کنند که بعضی از یهودیان به این اعتقاد داشتند که خدا در زمانی معین تمام درد و رنج بشر را «خواهد برداشت و بشر بر روی زمین با خوشنودی کامل زندگی خواهد کرد.» «دایرهٔ‌المعارف اساطیر و مذاهب خاورمیانه» ( انگل.) می‌گوید ایرانیان باستان معتقد بودند که «زمین دوباره به وضعیت اوّلیهٔ خود باز خواهد گشت و مردم بار دیگر در صلح زندگی خواهند کرد.»
پس چگونه امید به بهشت زمینی تغییر کرده است؟ آیا فقط مدت کوتاهی بر روی زمین زندگی خواهیم کرد؟ آیا سخنان فیلسوف یهودی فیلو حقیقت دارد که می‌گوید «زندگی کوتاه و پر از درد و رنج است» تا بشر به مقصد اصلی یعنی زندگی در عالَم روحی برسد؟ یا اینکه خدا هنگامی که زمین را آفرید و بشر را در یک وضعیت بهشت‌گونه قرار داد مقصود دیگری در سر داشت؟ آیا بشر می‌تواند نیازهای روحی و سعادت کامل را بر روی زمین به دست آورد؟ آیا بهتر نیست که این موضوع را در کتاب مقدّس بررسی کنیم؟ شاید شما هم همانند میلیون‌ها نفر به این موضوع پی ببرید که امید و اعتقاد به برقراری بهشت بر روی امر غریبی نیست.
[تصویر در صفحهٔ ۳]
جان میلتون، شاعر انگلیسی معتقد بود که بهشت دوباره برقرار خواهد شد
[صاحب امتیاز تصویر در صفحهٔ ۲]
COVER: Earth: U.S. Fish & Wildlife Service, Washington, D.C./NASA
[صاحب امتیاز تصویر در صفحهٔ ۳]
Earth: U.S. Fish & Wildlife Service, Washington, D.C./NASA; John Milton: Leslie’s