مراجعه به متن

مراجعه به فهرست مطالب

هویت وحش و معنای عدد ۶۶۶

هویت وحش و معنای عدد ۶۶۶

هویت وحش و معنای عدد ۶۶۶

آیا شما نیز به حل معما و کشف اسرار علاقه دارید؟‏ در این مقاله می‌خواهیم از یکی از اسرارآمیزترین معماهای کتاب مقدّس پرده برداریم.‏ برای حل یک معما اوّل باید به دنبال سرنخ آن بگردیم.‏ خوشبختانه برای حل معمای رقم ۶۶۶ که در قسمت مکاشفهٔ این کتاب نشان و نام وحش خوانده شده است خدا سرنخ‌های مفیدی در کلام خود به دست ما داده است.‏

در این مقاله،‏ به چهار نکتهٔ مهم که ما را در حل معمای رقم ۶۶۶ راهنمایی می‌کند خواهیم پرداخت.‏ این نکات عبارتند از:‏ ۱-‏شیوهٔ نام‌گذاری در کتاب مقدّس.‏ ۲-‏تشخیص هویت وحش.‏ ۳-‏چرا رقم ۶۶۶ «عدد انسان» خوانده شده است.‏ ۴-‏مفهوم عدد ۶ چیست و چرا این عدد سه بار تکرار شده است.‏ —‏ مکاشفه ۱۳:‏۱۸‏.‏

دلیل برخی از نام‌گذاری‌ها در کتاب مقدّس

اسامی کتاب مقدّس بویژه اسامی‌ای که خدا انتخاب می‌کند دارای اهمیت و معنای خاص است.‏ برای مثال،‏ خدا نام ابراهیم را انتخاب کرد،‏ چرا که وی «پدر امّت‌های بسیار» گردید.‏ (‏ پیدایش ۱۷:‏۵‏)‏ خدا به یوسف و مریم گفت که نام پسر خود را عیسی بگذارند زیرا که مفهوم آن چنین می‌باشد:‏ «یَهُوَه نجات است.‏» (‏ متّیٰ ۱:‏۲۱؛‏ لوقا ۱:‏۳۱‏)‏ نام عیسی حقیقتاً برازندهٔ وی بود چرا که یَهُوَه از طریق موعظه‌ها و مرگ عیسی نجات و رستگاری را برای ما میسر ساخت.‏ —‏ یوحنّا ۳:‏۱۶‏.‏

به همین ترتیب نام ۶۶۶ که یَهُوَه آن را به وحش اطلاق کرده است معرف ویژگی‌های آن می‌باشد.‏ واضح است که برای شناخت ویژگی‌های وحش نخست باید به هویت و فعالیت‌های آن پی‌ببریم.‏

هویت وحش

کتاب دانیال تا حد زیادی هویت آن وحش سمبولیک را برای ما روشن می‌کند.‏ باب هفتم این کتاب تصویر زنده‌ای از «چهار وحش بزرگ» برای ما مجسم می‌کند که عبارتند از شیر،‏ خرس،‏ پلنگ و همچنین وحشی هولناک با دندان‌های آهنین.‏ (‏ دانیال ۷:‏۲-‏۷‏)‏ دانیال صریحاً به این مطلب اشاره کرده است که این وحش‌ها معرف پادشاهان یا ابرقدرت‌های جهانی هستند که یکی پس از دیگری زمام امور جهان را به دست می‌گیرند.‏ —‏ دانیال ۷:‏۱۷،‏ ۲۳‏.‏

‏«فرهنگ تفسیری کتاب مقدّس» (‏ انگل‍.‏)‏ در مورد وحشی که در مکاشفه باب ۱۳ آیات ۱ و ۲ توصیف شده است چنین می‌گوید:‏ «این وحش تمام خصوصیات چهار وحشی را که در نبوّت دانیال بدان اشاره شد دارا می‌باشد.‏ .‏ .‏ .‏ به همین دلیل،‏ این وحش معرف تمام قدرت‌های سیاسی جهانی می‌باشد که با خدا مخالف هستند.‏» مکاشفه باب ۱۳ آیهٔ ۷ نیز این نظر را تأیید می‌کند.‏ در آنجا چنین آمده است:‏ «تسلّط بر هر قبیله و قوم و زبان و امّت،‏ بدو [یعنی به وحش] عطا شد.‏»‏ *

چرا کتاب مقدّس حاکمیت انسان‌ها را به وحش تشبیه کرده است؟‏ در این خصوص حداقل به دو دلیل می‌توان اشاره کرد.‏ دلیل اوّل،‏ مربوط به عملکرد ایشان می‌باشد.‏ حاکمیت انسان‌ها اغلب توأم با وحشی‌گری و خون‌ریزی بوده است.‏ دو تاریخ‌نگار به نام‌های ویل دورانت و آریل دورانت در این خصوص می‌نویسند:‏ «جنگ یکی از عناصر پایدار تاریخ است،‏ و تمدن و دموکراسی از آن چیزی نکاسته‌اند.‏» براستی همان طور که کتاب مقدّس می‌گوید:‏ ‹انسان همیشه به ضرر انسان حکمرانی می‌کند.‏› (‏ جامعه ۸:‏۹‏)‏ دلیل دوّم در کتاب مقدّس چنین عنوان شده است:‏ ‹اژدها [یعنی شیطان] قوّت خویش و تخت خود و اختیارات عظیمی به [وحش] داد.‏› (‏ مکاشفه ۱۲:‏۹؛‏ ۱۳:‏۲‏)‏ بدین ترتیب می‌توان گفت حاکمیت انسان بر انسان یکی از حیله‌های شیطان می‌باشد.‏ به همین دلیل طبع وحشیانه شیطان بخوبی در آن منعکس است.‏ —‏ یوحنّا ۸:‏۴۴؛‏ اَفَسُسیان ۶:‏۱۲‏.‏

البته این بدین مفهوم نیست که همهٔ حاکمان و دولتمردان بازیچهٔ دست شیطان هستند.‏ کتاب مقدّس نشان می‌دهد که آنان از برخی لحاظ ‹خادم خدا› محسوب می‌شوند،‏ چرا که به جامعهٔ بشری انظبات می‌بخشند و مانع هرج و مرج آن می‌شوند.‏ برخی از ایشان حتی برای آزادی پرستش پاک که جزو حقوق اساسی هر انسان می‌باشد مبارزه کرده‌اند؛‏ مبارزاتی که مسلماً برخلاف خواست شیطان بوده است.‏ (‏ رومیان ۱۳:‏۳،‏ ۴؛‏ عَزْرا ۷:‏۱۱-‏۲۷؛‏ اَعمال ۱۳:‏۷‏)‏ با این حال،‏ به دلیل نفوذ شیطان در امور زمین هیچ یک از حاکمان و پادشاهان تا کنون نتوانسته‌اند صلحی پایدار به وجود آورند.‏ * —‏ یوحنّا ۱۲:‏۳۱‏.‏

‏«عدد انسان»‏

سوّمین نکته‌ای که ما را به حل معمای عدد ۶۶۶ می‌رساند این است که کتاب مقدّس آن را «عدد انسان» می‌خواند.‏ البته منظور این نیست که این عدد را یک انسان به وحش داده باشد،‏ زیرا وحش تحت تسلّط شیطان است.‏ (‏ لوقا ۴:‏۵،‏ ۶؛‏ ۱یوحنّا ۵:‏۱۹؛‏ مکاشفه ۱۳:‏۲،‏ ۱۸‏)‏ منظور از «عدد انسان» این است که وحش ویژگی و خصلت انسان را از خود بروز می‌دهد،‏ چرا که در واقع از انسان‌ها تشکیل شده است،‏ نه از دیوها و یا موجودات روحی دیگر.‏ انسان چه ویژگی‌ای دارد؟‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «همه گناه کرده‌اند و هیچ کس به آن کمال مطلوب و پرجلالی که خدا انتظار دارد،‏ نرسیده است.‏» (‏ رومیان ۳:‏۲۳‏،‏ ترجمهٔ تفسیری ‏)‏ پس،‏ داشتن «عدد انسان» نیز به این مفهوم است که دولت‌ها همان اشتباهات و قصوراتی را می‌کنند که انسان ناکامل و گناه‌کار از خود نشان می‌دهد.‏

تاریخ هم گواه این موضوع بوده است.‏ هنری کیسینجر وزیر امور خارجهٔ سابق آمریکا می‌گوید:‏ «از بدو پیدایش بشر تا کنون تمام تمدن‌های دنیا سرانجام سقوط کردند.‏ آری،‏ تاریخ بیانگر شکست‌های بشر در راه رسیدن به آرمان‌ها و آرزوهایش بوده است.‏ .‏ .‏ .‏ من به عنوان یک تاریخدان احساس می‌کنم که راهی جز این نیست که منتظر وقوع مصیبتی بعد از مصیبت دیگر باشیم.‏» کیسینجر در ارزیابی صادقانهٔ خود در واقع به همان اصلی رسیده است که کتاب مقدّس بدان اشاره می‌کند:‏ «طریق انسان از آن او نیست و آدمی که راه می‌رود قادر بر هدایت قدم‌های خویش نمی‌باشد.‏» —‏ اِرْمیا ۱۰:‏۲۳‏.‏

حال که هویت وحش برای ما مشخص شد و پی بردیم خدا چه دیدی نسبت به آن دارد،‏ می‌توانیم به نکتهٔ آخری که این معما را برای ما حل می‌کند بپردازیم؛‏ یعنی مفهوم ۶ و اینکه چرا سه بار تکرار شده است.‏

چرا سه عدد شش؟‏

در کتاب مقدّس برخی اعداد مفهوم خاصی دارند.‏ برای مثال خدا در کلامش اغلب عدد هفت را به عنوان سمبول کامل بودن به کار برده است.‏ به عنوان نمونه،‏ خدا جهان را در هفت «روزِ» سمبولیک خلق کرد که البته دورهٔ طولانی‌ای را در بر می‌گیرد.‏ بدین ترتیب خدا مقصود خویش را در خصوص زمین تمام و کمال به انجام رساند.‏ (‏ پیدایش ۱:‏۳–‏۲:‏۳‏)‏ در جای دیگر،‏ «کلام» خدا به نقره‌ای تشبیه شده است که هفت مرتبه ذوب و تصفیه شده و کاملاً پاک می‌باشد.‏ (‏ مزمور ۱۲:‏۶؛‏ امثال ۳۰:‏۵،‏ ۶‏)‏ نُعمان نیز که به نوعی جذام مبتلا بود می‌بایست هفت مرتبه خود را در رود اردن می‌شست تا بدنش کاملاً از بیماری پاک گردد.‏ —‏ ۲پادشاهان ۵:‏۱۰،‏ ۱۴‏.‏

عدد شش که یکی از عدد هفت کسر دارد از دید خدا سمبل مناسبی برای ناکاملی می‌باشد.‏ (‏ ۱تواریخ ۲۰:‏۶،‏ ۷‏)‏ به علاوه،‏ سه بار تکرار عدد شش تأکیدی است بر ناکاملی آن.‏ در تأیید این موضوع همان طور که قبلاً اشاره شد عدد ۶۶۶ «عدد انسان» خوانده شده است.‏ سابقهٔ بدی که وحش از خود بر جای گذاشته و اینکه ۶۶۶ «عدد انسان» می‌باشد ما را به این نتیجهٔ قطعی می‌رساند که وحش از دید یَهُوَه کاملاً ناقص و ناکامل است.‏

این نکته ما را به یاد آنچه در مورد بَلْشصَّر پادشاه بابل گفته شد می‌اندازد.‏ یَهُوَه از طریق دانیال به آن حکمران چنین گفت:‏ «در میزان،‏ سنجیده شده و ناقص درآمده‌ای.‏» و در همان شب بَلْشصَّر به قتل رسید و قدرت جهانی بابل سقوط کرد.‏ (‏ دانیال ۵:‏۲۷،‏ ۳۰‏)‏ به همین شکل،‏ در آینده خدا دستگاه سیاسی وحش و کسانی را که نشان وحش را بر خود دارند داوری و محکوم به نابودی خواهد کرد.‏ البته این نابودی منحصر به یک قدرت جهانی نمی‌شود،‏ بلکه یَهُوَه این بار کل نظام سیاسی جهان را نابود و زمین را از تمام بقایای آن پاک می‌کند.‏ (‏ دانیال ۲:‏۴۴؛‏ مکاشفه ۱۹:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ از این رو،‏ بسیار ضروری و حیاتی است که از هر گونه وابستگی به وحش خودداری نماییم تا نشان مرگبار آن بر ما زده نشود!‏

تعریف نشان

کتاب مکاشفه بعد از اشاره به نشان ۶۶۶ در مورد ۱۴۴٬۰۰۰ پیرو عیسی مسیح صحبت می‌کند که نام او و نام یَهُوَه را بر پیشانی خود دارند.‏ داشتن چنین نشانی بر پیشانی بدین مفهوم است که دارندگان آن به یَهُوَه و عیسی تعلّق دارند و با افتخار به نام آن‌ها شهادت می‌دهد.‏ به همین شکل کسانی که نشان وحش را بر خود دارند شهادت می‌دهند که خدمتگزار وحش می‌باشند.‏ این نشان مجازی که بر دست راست یا پیشانی‌شان مرقوم شده،‏ آنان را حامی و ستایشگر نظام سیاسی وحش‌گونهٔ جهانی شناسایی می‌کند.‏ دارندگان نشان در واقع آنچه را باید به خدا ادا کنند به «قیصر» که مظهر دستگاه حکومتی و دولتی است می‌دهند.‏ (‏ لوقا ۲۰:‏۲۵؛‏ مکاشفه ۱۳:‏۴،‏ ۸؛‏ ۱۴:‏۱‏)‏ به چه شکل؟‏ به این شکل که حرمت و ستایشی را که منحصر به خداست به نظام‌های سیاسی،‏ سمبل‌ها و نمادهای مربوط به آن‌ها،‏ و قوای نظامی دولت‌ها می‌دهند و برای رستگاری به دولت‌ها و سیاست‌های ایشان توکّل می‌کنند.‏ چنین کسانی حتی اگر سخنی در ستایش خدا به زبان بیاورند ستایش ایشان بی‌محتوی و در نظر خدا بی‌ارزش است.‏

کتاب مقدّس به ما چنین هشدار می‌دهد:‏ «بر رؤسا توکّل مکنید و نه بر اِبن آدم که نزد او اعانتی نیست.‏ روح او بیرون می‌رود و او به خاک خود برمی‌گردد و در همان روز فکرهایش نابود می‌شود.‏» (‏ مزمور ۱۴۶:‏۳،‏ ۴‏)‏ کسانی که به این پند حکیمانه گوش می‌دهند دیگر از دیدن اینکه دولت‌ها در انجام تعهدها و وعده‌های خود ناتوان می‌مانند و یا رهبری بانفوذ و صالح از قدرت ساقط می‌شود ناامید و مأیوس نمی‌شوند.‏ —‏ امثال ۱:‏۳۳‏.‏

البته نباید تصوّر کنیم که مسیحیان واقعی نسبت به درد و رنج انسان‌ها بی‌توجه هستند و هیچ قدمی در راه بهبود وضع اسفبار بشر بر نمی‌دارند.‏ برعکس،‏ ایشان همگی فعالانه در مورد حکومتی تبلیغ می‌کنند که قادر است تمام مشکلات و درد و رنج بشر را از میان ببرد.‏ —‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴‏.‏

ملکوت خدا یگانه امید بشر

موضوع اصلی موعظه‌های عیسی ملکوت خدا بود.‏ (‏ لوقا ۴:‏۴۳‏)‏ وی در دعای معروف خود که بعضی آن را به دعای ربانی یا دعای سَروَر می‌شناسند به پیروان خود آموخت تا برای آمدن حکومت خدا و انجام گرفتن ارادهٔ الٰهی بر زمین دعا کنند.‏ (‏ متّیٰ ۶:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ ملکوت حکومتی است که از آسمان بر تمام زمین حکمرانی می‌کند.‏ این حکومت پایتختی بر روی زمین ندارد،‏ لذا عیسی آن را «ملکوت آسمان» خوانده است.‏ —‏ متّیٰ ۱۱:‏۱۲‏.‏

عیسی مسیح که جان خود را برای انسان‌ها فدا کرد بهترین و شایسته‌ترین پادشاه برای ملکوت خداست.‏ (‏ اِشَعْیا ۹:‏۶،‏ ۷؛‏ یوحنّا ۳:‏۱۶‏)‏ بزودی این حاکم صالح و کامل که اکنون فرشته‌ای قدرتمند در آسمان می‌باشد،‏ وحش و پادشاهان آن و تمام قوای نظامی آن را ‹به دریاچهٔ آتش افروخته شدهٔ به کبریت خواهد انداخت› که در واقع سمبول نابودی کامل است.‏ البته کار به اینجا خاتمه نمی‌یابد.‏ عیسی همچنین دست شیطان را از زمین کوتاه خواهد کرد.‏ کاری که از دست هیچ انسانی ساخته نیست.‏ —‏ مکاشفه ۱۱:‏۱۵؛‏ ۱۹:‏۱۶،‏ ۱۹-‏۲۱؛‏ ۲۰:‏۲،‏ ۱۰‏.‏

ملکوت خدا برای تابعان زمینی خود صلح و آرامش به ارمغان خواهد آورد.‏ (‏ مزمور ۳۷:‏۱۱،‏ ۲۹؛‏ ۴۶:‏۸،‏ ۹‏)‏ بشر سرانجام از تمام دردها و غصه‌های خویش و حتی مرگ خلاصی می‌یابد.‏ براستی که چه آیندهٔ زیبایی در انتظار کسانی است که نشان وحش را بر خود ندارند!‏ —‏ مکاشفه ۲۱:‏۳،‏ ۴‏.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

^ بند 9 این آیات در فصل ۲۸ کتاب «مکاشفه —‏ نزدیکی اوج عظیم آن!‏» (‏ انگل‍.‏ چاپ شاهدان یَهُوَه)‏ به تفصیل توضیح داده شده است.‏

^ بند 11 علی‌رغم رفتار وحشیانهٔ حکمرانان،‏ مسیحیان واقعی چنانکه کتاب مقدّس توصیه کرده است «مطیع قدرت‌های برتر» یعنی دولت‌ها می‌باشند.‏ (‏ رومیان ۱۳:‏۱‏)‏ اما،‏ اگر دولتمردان به مسیحیان دستوری برخلاف قوانین الٰهی بدهند آنان اطاعت از خدا را بر اطاعت از حکمرانان ترجیح خواهند داد.‏ —‏ اَعمال ۵:‏۲۹‏.‏

‏[کادر در صفحهٔ ۵]‏

نکاتی برای درک مفهوم ۶۶۶

۱.‏ اسامی کتاب مقدّس اغلب معرف خصوصیات اشخاص و یا وقایع زندگی ایشان می‌باشد؛‏ مانند ابراهیم،‏ عیسی و بسیاری دیگر.‏ به همین ترتیب ۶۶۶ نیز معرف خصوصیت ویژه‌ای در وحش است.‏

۲.‏ وحوش کتاب دانیال معرف سلسلهٔ قدرت‌های جهانی هستند.‏ وحشی که در مکاشفه ۱۳:‏۱،‏ ۲ نیز بدان اشاره شده ترکیبی از تمام وحوش کتاب دانیال است و معرف کل نظام سیاسی جهان می‌باشد که شیطان به آن قدرت داده و بر آن تسلّط دارد.‏

۳.‏ اینکه وحش دارای «عدد انسان» است نشان می‌دهد که وحش در واقع از انسان‌ها تشکیل شده است نه از دیوها.‏ از این رو،‏ همان خصوصیاتی را از خود نشان می‌دهد که انسان گناهکار و ناکامل از خود نشان می‌دهد.‏

۴.‏ خدا عدد هفت را عددی کامل محسوب می‌کند.‏ ولی عدد شش که یکی از هفت کسر دارد در نظر خدا سمبل ناکاملی است.‏ منظور از ۶۶۶ یا به عبارت دیگر سه بار تکرار عدد شش تأکید بر ناکاملی وحش است.‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۶]‏

تاریخ،‏ گواه ناکام بودن حاکمیت انسان بر انسان بوده است و لذا عدد ۶۶۶ علامت مناسبی بر آن می‌باشد

‏[سطر اعتبار]‏

Starving child: UNITED NATIONS/Photo by F. GRIFFING

‏[تصاویر در صفحهٔ ۷]‏

حکمرانی عیسی مسیح کامل و بی‌نقص خواهد بود