آیا بی‌طرفی سیاسی مانع خدمت به همنوع است؟‏

مسیحی بودن به چه معناست؟‏ آیا فقط یعنی کتاب مقدّس خواندن،‏ دعا کردن،‏ و سرود خواندن؟‏ مسلّماً خیر!‏ مسیحی واقعی کسی است که هم خدا را خدمت کند و هم در جهت منافع همنوع خویش فعالیت نماید.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «بیایید محبت کنیم،‏ نه به زبان و در گفتار،‏ بلکه به راستی و در کردار.‏» (‏ ۱یوحنّا ۳:‏۱۸‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو ‏)‏ عیسی با عشق و علاقه به مردم کمک می‌کرد و با این کار سرمشق نیکویی برای مسیحیان گذاشت.‏ پولُس رسول مسیحیان را ترغیب کرد که ‹همیشه در کار خداوند مشغول باشند.‏› (‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۵۸‏،‏ هزارهٔ نو ‏)‏ منظور از «کار خداوند» چیست؟‏ آیا منظور تلاش در راه تغییر دادن سیاست‌های دولت در جهت کمک به ضعفا و ستم‌دیدگان است؟‏ آیا عیسی در چنین راهی تلاش می‌کرد؟‏

البته عده‌ای سعی کردند عیسی را به چنین کارهایی وادارند ولی او از جبهه‌گیری سیاسی و فعالیت در چنین اموری پرهیز می‌کرد.‏ چند مثال این مطلب را روشن می‌کند.‏ وقتی شیطان تمام ممالک دنیا را به او پیشکش کرد عیسی فوراً دست رد به سینهٔ او زد،‏ وقتی فریسیان می‌خواستند او را به بحثی در خصوص پرداخت مالیات  بکشند او از موضع‌گیری اجتناب کرد،‏ همچنین هنگامی که اعضای نهضتی سیاسی سعی کردند او را پادشاه کنند عیسی روی آنان را زمین انداخت.‏ (‏ متّیٰ ۴:‏۸-‏۱۰؛‏ ۲۲:‏۱۷-‏۲۱؛‏ یوحنّا ۶:‏۱۵‏)‏ با این حال،‏ بی‌طرفی سیاسی عیسی مانع نشد که در راه بهبود وضع مردم فعالیت کند.‏

تلاش‌های عیسی در جهت ایجاد تغییری اساسی بود.‏ وی این کار را با تعالیم خود انجام داد.‏ البته شاید بگویید مگر عیسی یک روز پنج هزار نفر را خوراک نداد،‏ مگر او بیماران را شفا نمی‌داد؟‏ بله،‏ ولی این گونه کمک‌ها موقتی بودند.‏ ولی فایده‌ای که از تعالیم او به انسان‌ها رسید ابدی است.‏ جالب آنکه مردم زمان عیسی او را «استاد» می‌خوانند،‏ نه امدادگر.‏ (‏ متّیٰ ۲۶:‏۱۸؛‏ مَرقُس ۵:‏۳۵؛‏ یوحنّا ۱۱:‏۲۸‏)‏ عیسی خود در این خصوص گفت:‏ «من از این رو زاده شدم و از این رو به جهان آمدم تا بر حقیقت شهادت دهم.‏» —‏ یوحنّا ۱۸:‏۳۷‏،‏ هزارهٔ نو.‏

فعالیتی بهتر از فعالیت سیاسی

عیسی برای بهبود اوضاع نابسامان دنیا،‏ تئوری‌های سیاسی ارائه نداد.‏ او در مورد حکومتی موعظه می‌کرد که خود قرار بود پادشاه آن باشد.‏ (‏ لوقا ۴:‏۴۳‏)‏ این حکومت،‏ حکومتی آسمانی است و به جای تمام حکومت‌های سیاسی دنیا استوار خواهد شد و صلح و آرامش ابدی برای جهانیان به ارمغان خواهد آورد.‏ (‏ اِشَعْیا ۹:‏۶،‏ ۷؛‏ ۱۱:‏۹؛‏ دانیال ۲:‏۴۴‏)‏ آری،‏ این حکومت یگانه امید بشر برای رسیدن به آرامش و سعادت است.‏ حال اگر شخصی واقعاً می‌خواهد در راه سعادت همنوعان خود قدم بردارد آیا بهتر نیست به جای تبلیغ برای سیاست‌های جهانی برای چنین حکومتی تبلیغ کند؟‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «بر رؤسا توکّل مکنید و نه بر اِبن آدم که نزد او اعانتی نیست.‏ روح او بیرون می‌رود و او به خاک خود برمی‌گردد و در همان روز فکرهایش نابود می‌شود.‏ خوشا به حال آنکه خدای یعقوب مددکار اوست،‏ که امید او بر یَهُوَه خدای وی می‌باشد.‏» (‏ مزمور ۱۴۶:‏۳-‏۵‏)‏ به همین سبب عیسی هیچ وقت شاگردانش را تشویق نکرد که در راه اصلاح اوضاع سیاسی شعار بدهند و یا موعظه کنند،‏ بلکه به آنان گفت:‏ «موعظه کرده گویید که ملکوت آسمان نزدیک است.‏» —‏ متّیٰ ۱۰:‏۶،‏ ۷؛‏ ۲۴:‏۱۴‏.‏

آری،‏ منظور از «کار خداوند» همین مأموریتی است که عیسی به شاگردانش داد.‏ از آنجایی که همهٔ تابعان حکومت خدا به یکدیگر محبت می‌ورزند،‏ آن حکومت با مشکلی برای تقسیم عادلانهٔ خوراک و ارزاق در میان انسان‌ها روبرو نخواهد شد.‏ (‏ مزمور ۷۲:‏۸،‏ ۱۲،‏ ۱۳‏)‏ این براستی مژده‌ای است که ارزش دارد به همهٔ انسان‌ها موعظه شود.‏

امروزه شاهدان یَهُوَه موعظهٔ ملکوت را در ۲۳۵ کشور سازماندهی کرده‌اند.‏ ایشان مطابق فرمان عیسی به دولت‌ها احترام می‌گذارند.‏ (‏ متّیٰ ۲۲:‏۲۱‏)‏ در عین حال مطابق این سخنان عیسی عمل می‌کنند که گفت:‏ ‹شما از جهان نیستید اما من شما را از جهان برگزیده‌ام.‏› —‏ یوحنّا ۱۵:‏۱۹‏.‏

برخی از کسانی که در امور سیاسی بسیار فعال بودند پس از مطالعهٔ دقیق کتاب مقدّس راه خود را تغییر دادند.‏ یک سیاستمدار سابق ایتالیایی که عضو سازمانی وابسته به کلیسای کاتولیک به نام اَکشن کاتولیک بود گفت:‏ «دلیل عمدهٔ فعالیت‌های سیاسی من این بود که تصوّر می‌کردم هر کس موظف است برای بهبود اوضاع سیاسی و اجتماعی جامعهٔ خود فعالیت کند.‏» وی بعدها شاهد یَهُوَه شد و از مقام شهرداری استعفا داد تا مژدهٔ آمدن ملکوت خدا را به همنوعان خود برساند.‏ او در مورد علّت ناکام ماندن  تلاش‌های برخی از سیاستمدارانی که با خلوص نیّت سعی در بهبود اوضاع دارند گفت:‏ «دلیل وضعیت اسفبار دنیا این نیست که هیچ شخص خیرخواهی در جهت بهبود اوضاع جامعه تلاش نکرده است،‏ دلیل آن این است که تلاش این معدود اشخاص خیرخواه قطرهٔ آبی است در اقیانوس فساد و شرارت دنیا.‏»‏

درست است که شاهدان یَهُوَه در امور سیاسی دخالت نمی‌کنند و تلاش خود را بر روی موعظهٔ یگانه امید بشر یعنی پادشاهی خدا متمرکز کرده‌اند،‏ ولی نباید کمک بزرگی را که به جامعه می‌کنند نادیده بگیریم.‏ ایشان به مردم کمک می‌کنند رفتارهای زشت خود را ترک کنند،‏ به اولیای امور احترام بگذارند،‏ به وضعیت خانوادگی خود برسند،‏ و از طمع و مال‌پرستی بپرهیزند.‏ از همه مهم‌تر دوستی با یَهُوَه خدا را به مردم می‌آموزند.‏

شاهدان یَهُوَه با موعظه در مورد پادشاهی خدا کمک بزرگی به جامعه می‌کنند.‏ از آن مهم‌تر امید حکومتی را در دل انسان‌ها تقویت می‌کنند که واقعاً قادر است بشر را از این مهلکه بیرون بکشد و صلحی ابدی در جهان برقرار کند.‏ امروزه،‏ شاهدان یَهُوَه خود را از هر گونه گرایش سیاسی و سلطه‌جویی‌های این گونه سیاست‌ها آزاد کرده‌اند و به همین سبب کمکی که به انسان‌ها می‌کنند از تمام راه‌حل‌های سیاسی مطمئن‌تر و بادوام‌تر است.‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۶]‏

بی‌طرفی سیاسی شاهدان یَهُوَه مانع کمک کردن به همنوعانشان نمی‌باشد