‏«ایشان را تعلیم دهید که همهٔ اموری را که به شما حکم کرده‌ام حفظ کنند»‏

‏«پس رفته،‏ .‏ .‏ .‏ شاگرد سازید .‏ .‏ .‏ و ایشان را تعلیم دهید که همهٔ اموری را که به شما حکم کرده‌ام حفظ کنند.‏» —‏ متّیٰ ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏.‏

۱.‏ چه گفتگویی مابین فیلِپُّس و مرد حبشی صورت گرفت؟‏

مردی از حبشه (‏ اتیوپی)‏ مسافت بسیار طولانی را برای پرستش خدای عزیزش یَهُوَه تا اورشلیم طی کرده‌بود.‏ یکی از شاگردان مسیح به نام فیلِپُّس او را در راه بازگشت به وطن دید که بر ارابهٔ خود نشسته و کتاب اِشَعْیا را می‌خواند.‏ شواهد امر علاقه‌مندی او را به کلام خدا نشان می‌داد.‏ فیلِپُّس از آن مرد پرسید:‏ «آیا می‌فهمی آنچه را می‌خوانی؟‏» آن مرد در جواب گفت:‏ «چگونه می‌توانم؟‏ مگر آنکه کسی مرا هدایت کند.‏» پس فیلِپُّس به آن شاگرد که صادقانه کتاب مقدّس را می‌خواند کمک کرد تا پیرو عیسی شود.‏ —‏ اَعمال ۸:‏۲۶-‏۳۹‏.‏

۲.‏ الف)‏ از چه نظر جواب مرد حبشی درخور تأمّل است؟‏ ب)‏ در رابطه با فرمان عیسی چه سؤالاتی را در این مقاله بررسی می‌کنیم؟‏

^۲ جواب آن مرد حبشی درخور تأمّل است.‏ او گفت:‏ ‹چگونه می‌توانم بفهمم،‏ مگر آنکه کسی مرا هدایت کند؟‏› بلی،‏ آن مرد به شخصی نیاز داشت که راهنمای او باشد.‏ جواب این مرد عملاً اهمیت مأموریتی را که عیسی در کار شاگردسازی به ما محوّل کرده است نشان می‌دهد.‏ چه مأموریتی؟‏ برای پیدا کردن جواب بگذارید تا با هم سخنان عیسی را در متّیٰ ۲۸ بررسی کنیم.‏ در مقالهٔ قبلی دو سؤالِ چرا،‏ و تا کجا را در رابطه با فعالیت شاگردسازی بررسی کردیم.‏ در این مقاله می‌خواهیم دو سؤال چه چیزی،‏ و تا چه وقت را مورد بررسی قرار دهیم.‏

‏‹ایشان را تعلیم دهید که همهٔ امور را حفظ کنند›‏

۳.‏ الف)‏ چگونه شخصی می‌تواند شاگرد عیسی مسیح شود؟‏ ب)‏ تعلیم شاگردان چه نکتهٔ دیگری را نیز در بر می‌گیرد؟‏

^۳ چه چیزی را می‌باید به دیگران تعلیم داد تا شاگرد مسیح گردند؟‏ عیسی به پیروانش چنین فرمان داد:‏ «پس رفته،‏ همهٔ امّت‌ها را شاگرد سازید و ایشان را به اسمِ اَب و اِبن و روح‌القدس تعمید دهید.‏ و ایشان را تعلیم دهید که همهٔ اموری را که به شما حکم کرده‌ام حفظ کنند.‏» (‏ متّیٰ ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ بنابراین می‌باید آنچه را که عیسی به ما حکم کرده است تعلیم دهیم.‏ * چه چیزی می‌تواند به شخصی کمک کند که نه تنها شاگرد و پیرو مسیح شود بلکه همچنان پیرو او باقی بماند؟‏ نکتهٔ اساسی را عیسی با انتخاب دقیق لغات در این آیه بیان کرده است.‏ توجه کنید که عیسی فقط نگفت:‏ ‹ایشان را تعلیم دهید به همهٔ اموری که به شما حکم کرده‌ام.‏› بلکه گفت:‏ «ایشان را تعلیم دهید که همهٔ اموری را که به شما حکم کرده‌ام حفظ کنند.‏» ‏(‏ متّیٰ ۱۹:‏۱۷‏)‏ چه نکته‌ای در این گفته آشکار می‌شود؟‏

۴.‏ الف)‏ حفظ حکم به چه معناست؟‏ ب)‏ توضیح دهید که چگونه می‌توان به کسی یاد داد تا احکام عیسی را حفظ کند؟‏

^۴ حفظ احکام یعنی «به جا آوردن» فرمانی،‏ اطاعت از آن  یا نگه داشتن آن.‏ حال چگونه می‌توان کسی را چنان تعلیم داد تا فرمان عیسی را حفظ کرده یا از آن اطاعت کند؟‏ برای مثال،‏ یک مربی رانندگی را در نظر بگیرید که شاگردان خود را تعلیم می‌دهد تا قوانین راهنمایی و رانندگی را حفظ کنند.‏ شاید معلّم قوانین را در کلاس به ایشان یاد دهد.‏ اما،‏ برای اینکه به شاگردان بیاموزد قوانین راهنمایی و رانندگی را حفظ کنند می‌باید طی رانندگی در خیابان ایشان را راهنمایی کند.‏ وقتی ما با مردم کتاب مقدّس را مطالعه می‌کنیم به طور مشابه فرمان عیسی را به ایشان تعلیم می‌دهیم.‏ با وجود این می‌باید هنگامی که شاگرد سعی می‌کند احکام عیسی را در زندگی و خدمت مسیحی به کار گیرد او را راهنمایی کنیم.‏ (‏ یوحنّا ۱۴:‏۱۵؛‏ ۱یوحنّا ۲:‏۳‏)‏ برای اینکه شاگرد بتواند فرمان عیسی را کاملاً به اجرا بگذارد می‌باید هم معلّم و هم راهنما باشیم.‏ به این طریق عیسی و یَهُوَه خدا را سرمشق خود قرار می‌دهیم.‏ —‏ مزمور ۴۸:‏۱۴؛‏ مکاشفه ۷:‏۱۷‏.‏

۵.‏ چرا برای بعضی که کتاب مقدّس را مطالعه می‌کنند اطاعت از فرمان شاگردسازی دشوار است؟‏

^۵ تعلیم دیگران در رابطه با حفظ احکام عیسی شامل فرمان شاگردسازی نیز می‌شود.‏ اجرای این فرمان ممکن است برای بعضی دشوار باشد.‏ حتی اگر ایشان عضوی فعال در دین قبلی خود بوده باشند بندرت پیش آمده است که رهبران دینی‌شان فعالیت شاگردسازی را به ایشان تعلیم داده باشند.‏ برای مثال بعضی از رهبران کلیسا اعتراف می‌کنند که جهان مسیحیت در تعلیم اعضای خود در رابطه با پخش انجیل کوتاهی کرده است.‏ در رابطه با فرمان شاگردسازی از همهٔ امّت‌ها،‏ محققی از کتاب مقدّس به نام جان اِستات می‌گوید:‏ «بزرگ‌ترین ضعف ما در رابطه با پخش انجیل کوتاهی کردن در اجرای این فرمان می‌باشد.‏» او ادامه داده می‌گوید:‏ «ما پیام خود را از فاصله‌ای دور اعلام می‌کنیم.‏ بعضی اوقات به مانند شخصی هستیم که از فاصلهٔ دور برای نجات کسی فریاد می‌زند تا او را به ساحل دریا هدایت کند.‏ ولی از ترس خیس شدن حاضر نیست که در آب برود.‏»‏

۶.‏ الف)‏ برای کمک به شاگرد کتاب مقدّس چگونه می‌توانیم فیلِپُّس را سرمشق سازیم؟‏ ب)‏ هنگامی که شاگرد کتاب مقدّس اوّلین قدم را در خدمت موعظه برمی‌دارد چگونه می‌توانیم او را یاری کنیم؟‏

^۶ شاید برای بعضی که کتاب مقدّس را مطالعه می‌کنند به دلیل تعالیم مذهبی سابقشان اطاعت از فرمان عیسی در رابطه با شاگردسازی برای آن‌ها دشوار شده است یا به اصطلاح ‹از خیس شدن واهمه دارند.‏› چنین شخصی به کمک نیاز دارد.‏ بنابراین لازم است هنگام تعلیم و راهنمایی صبور باشیم تا قوّهٔ‌ادراکش وی را به عمل وادارد،‏ مانند تعلیم فیلِپُّس که آن مرد حبشی را به تفکّر واداشت و او را برانگیخت تا تعمید گیرد.‏ (‏ یوحنّا ۱۶:‏۱۳؛‏ اَعمال ۸:‏۳۵-‏۳۸‏)‏ اشتیاق ما به اینکه شخص علاقه‌مند فرمان عیسی را در رابطه با شاگردسازی حفظ و اجرا کند ما را بر آن می‌دارد که در قدم‌های اوّل کار موعظه برای راهنمایی او در کنارش باشیم.‏ —‏ جامعه ۴:‏۹،‏ ۱۰؛‏ لوقا ۶:‏۴۰‏.‏

 ‏‹همهٔ امور را›‏

۷.‏ چه احکام دیگری را می‌باید به شاگردان کتاب مقدّس تعلیم داد؟‏

^۷ ما نباید شاگردان خود را فقط به فعالیت شاگردسازی تشویق کنیم.‏ عیسی فرمان داد همهٔ اموری را که حکم کرده است به ایشان تعلیم داده تا آن‌ها را ‏«حفظ کنند.‏» مطمئناً تعلیم ما به آن‌ها دو حکم اساسی،‏ یعنی محبت به خدا و همنوع را در بر می‌گیرد.‏ (‏ متّیٰ ۲۲:‏۳۷-‏۳۹‏)‏ حال،‏ چگونه می‌توان شاگرد را طوری تعلیم داد که این احکام را حفظ کند؟‏

۸.‏ با مثال نشان دهید که شاگرد چگونه می‌تواند فرمان محبت به دیگران را یاد گرفته حفظ کند.‏

^۸ دوباره به مثال تعلیم رانندگی فکر کنید.‏ هنگامی که شاگرد همراه مربی در خیابان رانندگی می‌کند از دو راه آموزش می‌بیند.‏ اوّل با گوش دادن به مربی خود و دوّم با توجه به رانندگان دیگر.‏ برای مثال ممکن است مربی به راننده‌ای اشاره کند که با مهربانی به دیگران راه می‌دهد؛‏ یا راننده‌ای را به شاگرد نشان دهد که با نور پایین حرکت می‌کند تا به چشم دیگران آزار نرساند؛‏ و یا رانندهٔ دیگری که دوستانه به کسی که ماشینش خراب شده کمک می‌کند.‏ چنین نمونه‌هایی به شاگردان کمک می‌کند تا از ایشان سرمشق گیرند.‏ به طور مشابه،‏ شاگردی که در راه حقیقت گام بر می‌دارد نه تنها از معلّم خود بلکه با مشاهدهٔ نمونه‌های نیکوی اعضای جماعت نیز تعلیم می‌گیرد.‏ —‏ متّیٰ ۷:‏۱۳،‏ ۱۴‏.‏

۹.‏ چگونه شاگرد جدید با مشاهدهٔ دیگران می‌آموزد که محبت واقعی را در عمل نشان دهد؟‏

^۹ برای مثال،‏ شاگردی جدید ممکن است خواهری را در جماعت ببیند که به تنهایی عهده‌دار پرورش فرزندانش بوده و علی‌رغم مشکلات فراوان سخت می‌کوشد تا با کودکانش به سالن ملکوت بیاید.‏ ممکن است خواهری را مشاهده کند که با وجود افسردگی تلاش می‌کند در جلسات جماعت حاضر شود یا سالمندی را که با ماشین خود دیگر سالمندان را به جلسات می‌آورد و یا نوجوانی را که در نظافت سالن با دیگران سهیم می‌شود.‏ آن علاقه‌مند شاید به سرپرستی از جماعت دقت کند که با وجود مسئولیت‌های بسیار،‏ وفادارانه در جلسات خدمتِ موعظه شرکت کرده و آن را اداره می‌کند و یا شاهدی را ملاقات کند که به علّت معلولیت خانه‌نشین است اما همیشه سبب شادی و تشویق ملاقات‌کنندگانش می‌شود یا زوجی که رویهٔ زندگی خود را طوری تغییر می‌دهند تا بتوانند به والدین سالمندشان کمک کنند.‏ آن شاگرد جدید با مشاهدهٔ چنین مسیحیان مهربان،‏ دلسوز و وفادار می‌آموزد که چگونه به خدا و همنوع خود،‏ مخصوصاً به هم‌ایمانانش محبت کند.‏ (‏ امثال ۲۴:‏۳۲؛‏ یوحنّا ۱۳:‏۳۵؛‏ غَلاطیان ۶:‏۱۰؛‏ ۱تیموتاؤس ۵:‏۴،‏ ۸؛‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۲،‏ ۳‏)‏ به این ترتیب هر یک از اعضای جماعت می‌تواند به شکلی معلّم و راهنما باشد.‏ —‏ متّیٰ ۵:‏۱۶‏.‏

‏«تا انقضای عالَم»‏

۱۰.‏ الف)‏ تا چه وقت به فعالیت شاگردسازی ادامه می‌دهیم؟‏ ب)‏ عیسی در رابطه با وظیفه‌ای که به ما محوّل شده است چه سرمشقی به جای گذاشت؟‏

^۱۰ تا چه وقت می‌باید به فعالیت شاگردسازی ادامه داد؟‏ تا انقضای این عالَم شریر.‏ (‏ متّیٰ ۲۸:‏۲۰‏)‏ آیا تا آن زمان می‌توانیم به انجام این مأموریت که از طرف عیسی به ما محوّل شده است ادامه دهیم؟‏ ما همچون یک جماعتِ جهانی مصمم هستیم تا آن زمان به موعظه ادامه دهیم.‏ ما با شادی تمام در سال‌های گذشته وقت،‏ انرژی و دارایی خود را در راه پیدا کردن کسانی که ‹مستعد حیات جاودانی› هستند صرف کرده‌ایم.‏ (‏ اَعمال ۱۳:‏۴۸‏،‏ د ج ‏)‏ در حال حاضر شاهدان یَهُوَه بیش از سه میلیون ساعت را در روز صرف موعظهٔ ملکوت و فعالیت شاگردسازی در تمام جهان می‌کنند.‏ دلیل این امر آن است که می‌خواهیم نمونهٔ عیسی را دنبال کنیم.‏ وی گفت:‏ «خوراک من آن است که خواهش فرستندهٔ خود را به عمل آورم و کار او را به انجام رسانم.‏» ‏(‏ یوحنّا ۴:‏۳۴‏)‏ ما نیز از صمیم قلب خواهان به انجام رساندن این کار هستیم.‏ (‏ یوحنّا ۲۰:‏۲۱‏)‏ پس می‌خواهیم بیشتر از آنچه در شروع به ما محوّل شده بود انجام دهیم و آن را به اتمام برسانیم.‏ —‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۳؛‏ یوحنّا ۱۷:‏۴‏.‏

۱۱.‏ بعضی از هم‌ایمانانمان چه راهی را در پیش گرفته‌اند و چه سؤالی در این رابطه مطرح می‌شود؟‏

^۱۱ متأسفانه بعضی از هم‌ایمانانمان به دلیل ضعف روحانی فعالیت شاگردسازی خود را کمتر و یا متوقف کرده‌اند.‏ آیا راهی وجود دارد تا دوباره با جماعت معاشرت داشته و به ایشان کمک شود تا در این فعالیت شرکت کنند؟‏  ‏(‏ رومیان ۱۵:‏۱؛‏ عبرانیان ۱۲:‏۱۲‏)‏ رفتار عیسی با شاگردانش هنگامی که از لحاظ روحانی موقتاً ضعیف شده بودند،‏ به ما در این رابطه کمک می‌کند.‏

دلسوزی کنیم

۱۲.‏ الف)‏ رسولان عیسی قبل از مرگش چه کردند؟‏ ب)‏ عکس‌العمل عیسی در این رابطه چگونه بود؟‏

^۱۲ در پایان خدمت عیسی بر روی زمین،‏ هنگامی که به مرگش بسیار نزدیک بود «همهٔ شاگردان ترکش کرده،‏ گریختند.‏» درست همان گونه که عیسی پیشگویی کرده بود آن‌ها ‹پراکنده شدند و هر یک به خانه و کاشانهٔ خود رفتند.‏› (‏ مَرقُس ۱۴:‏۵۰؛‏ یوحنّا ۱۶:‏۳۲‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو ‏)‏ عکس‌العمل عیسی در برابر ضعف روحانی دوستانش چگونه بود؟‏ عیسی کمی بعد از آنکه رستاخیز یافت به بعضی از شاگردانش چنین گفت:‏ «مترسید!‏ رفته،‏ برادرانم را بگویید که به جلیل بروند که در آنجا مرا خواهند دید.‏» (‏ متّیٰ ۲۸:‏۱۰‏)‏ با این که رسولانش ضعف بزرگی از خود نشان داده بودند عیسی هنوز ایشان را ‹برادران خود› نامید.‏ (‏ متّیٰ ۱۲:‏۴۹‏)‏ وی از آن‌ها مأیوس نشده بود.‏ در این رابطه عیسی مانند یَهُوَه خدا از خود بخشندگی و رحمت نشان داد.‏ (‏ ۲پادشاهان ۱۳:‏۲۳‏)‏ ما چگونه می‌توانیم عیسی را سرمشق خود قرار دهیم؟‏

۱۳.‏ چه نگرشی باید نسبت به کسانی که از لحاظ روحانی ضعیف شده‌اند داشته باشیم؟‏

^۱۳ ما باید نسبت به کسانی که فعالیت خود را کم کرده‌اند و یا دیگر سهمی در خدمت موعظه ندارند همدردی کنیم.‏ به هیچ وجه فعالیت و محبت این برادران و خواهران را که در گذشته و یا شاید برای سالیان طولانی انجام داده‌اند فراموش نمی‌کنیم.‏ (‏ عبرانیان ۶:‏۱۰‏)‏ حقیقتاً جای ایشان در کنار ما خالی است.‏ (‏ لوقا ۱۵:‏۴-‏۷؛‏ ۱تَسّالونیکیان ۲:‏۱۷‏)‏ حال،‏ چگونه می‌توانیم دلسوزی خود را به ایشان نشان دهیم؟‏

۱۴.‏ با توجه به نمونهٔ عیسی چگونه می‌توانیم به ضعیفان کمک کنیم؟‏

^۱۴ عیسی از رسولان دل‌شکستهٔ خود خواست تا برای دیدنش به جلیل بیایند.‏ در واقع،‏ عیسی ایشان را به یک جلسهٔ ویژه دعوت کرد.‏ (‏ متّیٰ ۲۸:‏۱۰‏)‏ ما نیز به طور مشابه کسانی را که امروزه از لحاظ روحانی ضعیف شده‌اند تشویق می‌کنیم تا در جلسات مسیحی حاضر شوند،‏ و آن‌ها را نه یک بار بلکه بارها می‌باید تشویق کرد.‏ و از اینکه ایشان به دعوت صمیمانهٔ ما پاسخ مثبت داده و دوباره در جلسات حاضر می‌شوند بسیار خوشحال می‌شویم.‏ (‏ لوقا ۱۵:‏۶‏.‏)‏ دعوت عیسی از رسولان بسیار پر ثمر بود زیرا که آن «یازده رسول به جلیل،‏ بر کوهی که عیسی ایشان را نشان داده بود رفتند.‏» —‏ متّیٰ ۲۸:‏۱۶‏.‏

۱۵.‏ چگونه می‌توانیم در خوشامدگویی به ضعیفان،‏ عیسی را سرمشق قرار دهیم؟‏

^۱۵ رفتار ما نسبت به برادری که از لحاظ روحانی ضعیف شده و بعد از مدتی به جماعت می‌آید چگونه باید باشد؟‏ ببینیم عیسی هنگامی که رسولانش برای مدتی کوتاه در ایمان ضعیف شده بودند چگونه با آنان رفتار کرد؟‏ ‹عیسی جلو آمده با آن‌ها صحبت کرد.‏› (‏ متّیٰ ۲۸:‏۱۸‏،‏ انجیل شریف ‏)‏ عیسی از دور آنان را زیر نظر قرار نداد بلکه پیش آنان رفت.‏ می‌توان تصوّر کرد که پیشقدم شدن عیسی در این کار چه آرامش‌خاطری به رسولانش داد!‏ ما نیز می‌باید پیشقدم شده و به این خواهران و برادرانی که تلاش می‌کنند تا دوباره به جماعت مسیحی برگردند خوشامد گوییم.‏

۱۶.‏ الف)‏ از رفتار عیسی با پیروانش چه می‌آموزیم؟‏ ب)‏ چگونه می‌توانیم نگرش عیسی به ضعیفان را سرمشق خود قرار دهیم؟‏ (‏ به پاورقی توجه شود.‏)‏

^۱۶ عیسی نه تنها از شاگردانش به علّت اینکه او را تنها گذاشته و شک کرده بودند دلگیر نبود بلکه حتی موضوع مهمی را با آنان در میان گذاشت و گفت:‏ «تمامی قدرت در آسمان و بر زمین به من داده شده است.‏» بعد به آن‌ها مأموریتی داد:‏ ‹پس رفته،‏ شاگرد سازید.‏› و در آخر به ایشان قولی داد:‏ «من هر روزه تا انقضای عالَم همراه شما می‌باشم.‏» (‏ متّیٰ ۲۸:‏۱۷‏)‏ آیا برخورد عیسی با شاگردانش مؤثر بود؟‏ بلی.‏ ایشان خیلی سریع «به تعلیم و اعلام این مژده که عیسی،‏ مسیح موعود است،‏ ادامه دادند.‏» (‏ اَعمال ۵:‏۴۲‏،‏ ا ش ‏)‏ باشد که با سرمشق قرار دادن عیسی در رابطه با نگرش و رفتارمان نسبت به ضعیفان نتایج دلگرم‌کننده‌ای در جماعت خود حاصل کنیم.‏ * —‏ اَعمال ۲۰:‏۳۵‏.‏

 ‏«من هر روزه تا انقضای عالَم همراه شما می‌باشم»‏

۱۷،‏ ۱۸.‏ سخنان عیسی که گفت «من هر روزه تا انقضای عالَم همراه شما می‌باشم» بر ما چه تأثیری می‌گذارد؟‏

^۱۷ کلمات پایانی فرمان عیسی که گفت:‏ «من هر روزه تا انقضای عالَم همراه شما می‌باشم» تأثیر عمیقی بر روی کسانی که سعی می‌کنند وظیفهٔ خود را به اتمام برسانند می‌گذارد.‏ اگرچه دشمنانمان در راه موعظهٔ ملکوت با ما مخالفت کرده و یا به ما افترا می‌زنند ولی دلیلی برای ترس از ایشان وجود ندارد.‏ به چه علّت؟‏ زیرا عیسی رهبر ما که «تمام قدرت در آسمان و زمین» به او داده شده است از ما حمایت خواهد کرد!‏

^۱۸ وعدهٔ عیسی به اینکه ‹او هر روزه تا انقضای عالَم با ما می‌باشد› بسیار دلگرم‌کننده است.‏ زیرا در این ایّام که سعی می‌کنیم وظیفهٔ خود را در رابطه با شاگردسازی انجام دهیم نه تنها با خوشی‌ها بلکه با سختی‌ها نیز روبرو هستیم.‏ (‏ ۲تواریخ ۶:‏۲۹‏)‏ برخی از ما ممکن است داغ از دست رفتن عزیزی را به دل داشته باشد.‏ (‏ پیدایش ۲۳:‏۲؛‏ یوحنّا ۱۱:‏۳۳-‏۳۶‏)‏ بعضی نیز با مشکل پیری و سالخوردگی روبرو هستند.‏ (‏ جامعه ۱۲:‏۱-‏۶‏)‏ افسردگی نیز برخی را از پا در آورده است.‏ (‏ ۱تَسّالونیکیان ۵:‏۱۴‏)‏ شمار زیادی نیز با فقر دست و پنجه نرم می‌کنند.‏ با وجود این مشکلات،‏ ما در خدمت مسیحی‌مان موفق می‌باشیم زیرا که عیسی ‏«هر روزه» منجله در تاریک‌ترین روزهای زندگی‌مان با ما می‌باشد.‏ —‏ متّیٰ ۱۱:‏۲۸-‏۳۰‏.‏

۱۹.‏ الف)‏ فرمان عیسی در رابطه با شاگردسازی چه نکاتی را در بر می‌گیرد؟‏ ب)‏ چه چیزی به ما کمک می‌کند تا مأموریت خود را به اتمام برسانیم؟‏

^۱۹ همان طور که در این مقاله و مقالهٔ قبلی دیدیم فرمان عیسی در رابطه با شاگردسازی نکات بسیاری را در بر می‌گیرد.‏ عیسی به ما گفت که چرا باید از فرمانش اطاعت کنیم و تا کجا می‌باید موعظه کنیم.‏ وی همچنین بیان کرد چه چیزی را باید موعظه کرد و تا چه وقت.‏ ناگفته نماند اطاعت از فرمان وی دشواری‌هایی را نیز در بر دارد.‏ اما با قدرت و حضور عیسی در کنارمان قادریم فرمان او را به اجرا بگذاریم!‏ آیا با این گفته موافق نیستید؟‏

‏[پاورقی‌ها]‏

چگونه جواب می‌دهید‏؟‏

‏• چگونه به دیگران تعلیم می‌دهیم تا احکام عیسی را حفظ کنند؟‏

‏• چگونه یک شاگرد جدید می‌تواند از دیگران در جماعت تعلیم گیرد؟‏

‏• چگونه می‌توانیم به آنانی که از لحاظ روحانی ضعیف شده‌اند کمک کنیم؟‏

‏• چه دلگرمی و قوّت قلبی از وعدهٔ عیسی که گفت:‏ «من هر روزه تا انقضای عالَم همراه شما می‌باشم» می‌گیریم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۹]‏

لازم است هم معلّم و هم راهنما باشیم

‏[تصاویر در صفحهٔ ۳۲]‏

شاگرد جدید از نمونهٔ دیگران درس‌های باارزشی می‌گیرد