مشکلات تربیت فرزندان در دنیای امروز

صاحب رستورانی بعد از یک روز کار طاقت‌فرسا رستورانش را نظافت کرده می‌خواهد آن را ببندد و برای استراحت به منزل برود.‏ در این مابین دو زن و یک کودک برای صرف شام وارد رستوران می‌شوند.‏ صاحب رستوران با دو دلی آن‌ها را می‌پذیرد و با وجود خستگی فراوان غذایی را که سفارش داده‌اند برای آن‌ها حاضر می‌کند.‏ هنگامی که آن دو زن مشغول صرف غذا و صحبت می‌باشند،‏ کودک شروع به دویدن در رستوران کرده،‏ شیرینی‌های خود را روی زمین انداخته آن‌ها را لگدمال می‌کند.‏ مادر کودک به عوض منع کردن او از این کار به فرزند خود لبخند می‌زند.‏ وقتی مشتری‌ها رستوران را ترک می‌کنند صاحب آن،‏ خسته و کوفته باید دوباره زمین را جارو و تمیز کند.‏

مثال بالا به حقیقتی محض اشاره می‌کند و آن این است که در بسیاری از خانواده‌ها به دلایلی متفاوت در تربیت فرزندان سهل‌انگاری می‌شود.‏ بعضی از والدین تصوّر می‌کنند که محدود کردن کودک به شخصیت او لطمه می‌زند و باید به او آزادی داده شود از این رو تربیت فرزندان خود را آسان گرفته و آن‌ها را به حال خود رها می‌کنند.‏ و برخی دیگر از والدین به دلیل مشغلهٔ زیاد،‏ برای تربیت و رسیدگی به امور فرزندان خود وقت کافی اختصاص نمی‌دهند.‏ عده‌ای دیگر به قدری به تحصیلات اهمیت می‌دهند که اگر فرزندشان به مدرسهٔ خوبی برود و نمرات عالی بیاورد جنبه‌های دیگر تربیت او را در نظر نمی‌گیرند و اختیار انجام هر کاری را به او می‌دهند.‏

گروهی به این نیاز پی‌برده‌اند که باید در معیارهای والدین و جامعه تغییراتی ایجاد شود،‏ چون برخی از نوجوانان به هر گونه تبهکاری کشیده شده‌اند و اَعمال خشونت‌آمیز هر روزه بیشتر در مدارس به چشم می‌خورد.‏ مدیر یک مدرسهٔ راهنمایی در سئول پایتخت کره جنوبی بر اهمیت تربیت و ساختن شخصیت کودکان تأکید کرده گفت:‏ «در مرحلهٔ اوّل شخصیت کودک است که باید ساخته شود،‏ بعد کسب تحصیلات.‏»‏

بسیاری از والدین عقیده دارند که موفقیت در زندگی آیندهٔ فرزندانشان فقط به تحصیلات عالی بستگی دارد و اگر برخلاف این به آن‌ها توصیه شود توجهی نشان نمی‌دهند.‏ والدین عزیز نظر شما چیست؟‏ شما چگونه می‌خواهید کودک خود را تربیت کرده،‏ شخصیت او را بسازید؟‏ آیا می‌خواهید از او فردی مسئول،‏ پای‌بند به اصول اخلاقی،‏ دلسوز،‏ انعطاف‌پذیر و خوشبین به بار آورید؟‏ اگر چنین است لطفاً به مقالهٔ بعدی توجه کنید.‏