یَهُوَه در سختی‌ها قلعهٔ ماست

‏«نجات صالحان از خداوند است و در وقت تنگی او قلعهٔ ایشان خواهد بود.‏» —‏ مزمور ۳۷:‏۳۹‏.‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ عیسی برای پیروانش چه دعایی کرد؟‏ ب)‏ خواست یَهُوَه امروزه از قومش چیست؟‏

یَهُوَه قادر متعال است،‏ و به هر طریقی که بخواهد می‌تواند از خادمان وفادارش حفاظت کند.‏ وی قادر است ایشان را از مردم جهان جدا کرده،‏ به مکانی امن و آرام ببرد.‏ با وجود این،‏ عیسی در رابطه با پیروانش به یَهُوَه چنین دعا کرد:‏ «خواهش نمی‌کنم که ایشان را از جهان ببری،‏ بلکه تا ایشان را از شریر نگاه داری.‏» —‏ یوحنّا ۱۷:‏۱۵‏.‏

^۲ یَهُوَه تصمیم ندارد ما را ‹از جهان ببرد.‏› بلکه اراده کرده است تا در میان مردم این دنیا پیام امیدبخش و تسلّی‌دهنده را اعلام کنیم.‏ (‏ رومیان ۱۰:‏۱۳-‏۱۵‏)‏ ولی همان طور که عیسی در دعایش روشن ساخت ما به تنهایی در برابر «شریر» بی‌حفاظ هستیم.‏ انسان‌های سرکش و روح شریر سبب درد و رنج می‌شوند و شاهدان یَهُوَه از آن مصون نیستند.‏ —‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۹‏.‏

۳.‏ کلام خدا خادمان وفادارش را چگونه در سختی‌ها تسلّی می‌دهد؟‏

^۳ هنگامی که تحت چنین دشواری‌هایی قرار می‌گیریم طبیعی است برای مدتی کوتاه دلسرد شویم.‏ (‏ امثال ۲۴:‏۱۰‏)‏ کتاب مقدّس مصیبت تعداد بی‌شماری از خادمان وفادار را برای ما شرح می‌دهد.‏ داود گفت:‏ «زحمات مرد صالح بسیار است.‏ اما خداوند او را از همهٔ آن‌ها خواهد رهانید.‏» (‏ مزمور ۳۴:‏۱۹‏)‏ بلی،‏ اتفاقات ناگوار برای همه روی می‌دهد،‏ حتی برای «مرد صالح.‏» ما نیز همچون داود مزمورنویس شاید تاب و تحمّل خود را از دست بدهیم و به کلّی از پای درآییم.‏ (‏ مزمور ۳۸:‏۸‏)‏ اما دانستن اینکه یَهُوَه «نزدیک شکسته‌دلان است و روح‌کوفتگان را نجات خواهد داد» بسیار تسلّی‌دهنده است.‏ —‏ مزمور ۳۴:‏۱۸؛‏ ۹۴:‏۱۹‏.‏

۴،‏ ۵.‏ الف)‏ بر طبق امثال ۱۸:‏۱۰ برای اینکه خدا از ما حفاظت کند چه باید بکنیم؟‏ ب)‏ برای دریافت کمک از خدا چه گام‌هایی را می‌باید برداشت؟‏

^۴ یَهُوَه حقیقتاً همان طور که عیسی دعا کرد از ما مراقبت می‌کند.‏ در مزمور آمده است وی در دشواری‌ها قلعهٔ ماست.‏ (‏ مزمور ۳۷:‏۳۹‏)‏ در کتاب امثال نیز از عبارات مشابهی استفاده شده است:‏ ‹اسم یَهُوَه برج حصین است که مرد عادل داخل آن می‌دود و ایمن می‌باشد.‏› (‏ امثال ۱۸:‏۱۰‏)‏ این آیه اصل بسیار مهمی را در بارهٔ یَهُوَه به ما نشان می‌دهد اینکه وی توجه محبت‌آمیزی به مخلوقاتش دارد.‏ یَهُوَه بخصوص از صالحانی که جویای او هستند محافظت می‌کند.‏ درست مانند برج حصینی که برای به دست آوردن پناه می‌توانیم به داخل آن بدویم.‏

^۵ هنگام سختی‌ها چگونه می‌توانیم به طور مجازی به سوی یَهُوَه بدویم؟‏ برای دریافت کمک از یَهُوَه برداشتن سه گام ضروری است.‏ قدم اوّل،‏ می‌باید در دعا به پدر آسمانی‌مان روی آوریم.‏ قدم دوّم،‏ لازم است که اَعمال و رفتارمان را با روح‌القدس خدا هماهنگ سازیم.‏ قدم سوّم،‏ می‌باید در پی معاشرت با هم‌ایمانانمان باشیم،‏ یعنی کسانی که از اندوه ما می‌کاهند.‏

قدرت دعا

۶.‏ مسیحیان نسبت به دعا چه دیدی دارند؟‏

^۶ برخی از کارشناسان برای معالجهٔ افسردگی و کنترل نگرانی دعا را توصیه می‌کنند.‏ تأثیر دعا ممکن است برای مدتی کوتاه نگرانی‌ها را رفع سازد،‏ درست همان طور که صدای طبیعت و یا ماساژ کمر می‌تواند مؤثر باشد.‏ با این حال،‏ مسیحیان نباید با چنین دیدی دعا را بی‌ارزش قلمداد کنند.‏ دعا در نظر ما گفتگویی متواضعانه با آفریدگار است،‏ و به رابطهٔ ما با خدا و اعتمادمان به او بستگی دارد.‏ بلی،‏ دعا بخشی از پرستش ماست.‏

۷.‏ با اطمینان دعا کردن به چه معناست و چگونه چنین دعایی به ما کمک می‌کند سختی‌ها را تحمّل کنیم؟‏

 ^۷ ما می‌باید با اطمینان به یَهُوَه دعا کنیم.‏ یوحنّا رسول نوشت:‏ «این است اطمینانی که در حضور او داریم که هر گاه چیزی بر طبق ارادهٔ وی درخواست کنیم،‏ ما را می‌شنود.‏» (‏ ۱یوحنّا ۵:‏۱۴‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو ‏)‏ بلی،‏ یَهُوَه،‏ والاترین مقام عالَم و آفریدگار همه چیز،‏ صمیمانه به دعای ما گوش می‌دهد.‏ دانستن اینکه خدای مهربانمان به مشکلات و نگرانی‌هایمان گوش می‌دهد تسلّی‌دهنده است.‏ —‏ فیلِپّیان ۴:‏۶‏.‏

۸.‏ چرا مسیحیان باایمان هنگام دعا نباید احساس شرم یا بی‌ارزشی کنند؟‏

^۸ هنگام دعا هرگز نباید احساس شرم،‏ بی‌ارزشی و یا بی‌اعتمادی کنیم.‏ باید اذعان کرد وقتی که از خود مأیوس می‌شویم یا زیر مشکلات از پا در می‌آییم دعا کردن برایمان مشکل می‌شود.‏ در چنین موقعیتی می‌باید به یاد آوریم که یَهُوَه «بر مظلومان خود ترحّم می‌فرماید» و «تسلّی‌دهندهٔ افتادگان است.‏» (‏ اِشَعْیا ۴۹:‏۱۳؛‏ ۲قُرِنتیان ۷:‏۶‏)‏ بخصوص هنگام تشویش و نگرانی می‌باید با اطمینان کامل به یَهُوَه که قلعهٔ ماست روی آوریم.‏

۹.‏ رابطهٔ ایمان و دعا چیست؟‏

^۹ برای آنکه بتوان از دعا کاملاً فایده برد می‌باید با ایمان دعا کرد.‏ در کتاب مقدّس آمده است که «بدون ایمان ممکن نیست بتوان خدا را خوشنود ساخت،‏ زیرا هر که به او نزدیک می‌شود،‏ باید ایمان داشته باشد که او هست و جویندگان خود را پاداش می‌دهد.‏» (‏ عبرانیان ۱۱:‏۶‏،‏ ھ ن ‏)‏ ایمان چیزی فراتر از اعتقاد به وجود خداست.‏ ایمان حقیقی شامل اعتقادی استوار می‌باشد بر اینکه خدا قادر و مایل است مطیعان خویش را پاداش دهد.‏ در کتاب مقدّس آمده است:‏ «چشمان خداوند بر عادلان است و گوش‌های او به سوی دعای ایشان.‏» (‏ ۱پِطْرُس ۳:‏۱۲‏)‏ آری،‏ توجهی مستمر به اینکه یَهُوَه بامهربانی از ما مراقبت می‌کند موجب می‌شود که به دعاهای خود مفهوم دهیم.‏

۱۰.‏ برای اینکه یَهُوَه ما را از لحاظ روحانی حفظ کند دعای ما می‌باید چگونه باشد؟‏

^۱۰ وقتی که دعاهایمان از صمیم قلب باشد یَهُوَه به آن‌ها گوش می‌دهد.‏ مزمورنویس نوشت:‏ «به تمامی دل خوانده‌ام.‏ ای خداوند مرا جواب ده.‏» (‏ مزمور ۱۱۹:‏۱۴۵‏)‏ در بسیاری از ادیان عبارتی را مرتباً در دعا تکرار می‌کنند،‏ اما دعاهای ما نباید به مانند ایشان تکراری،‏ ظاهری و یا از روی بی‌میلی باشد.‏ وقتی که «به تمامی دل» به یَهُوَه دعا می‌کنیم سخنان ما می‌باید پرمفهوم و پرمقصود باشد.‏ بعد از چنین دعای صمیمانه‌ای احساس آرامش خواهیم کرد.‏ کتاب مقدّس نیز چنین وعده می‌دهد:‏ «مشکلات خود را به خدا واگذار و او تو را حفظ خواهد کرد.‏» —‏ مزمور ۵۵:‏۲۲‏،‏ ترجمهٔ تفسیری؛‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۶،‏ ۷‏.‏

روح خدا یاری‌دهندهٔ ما

۱۱.‏ وقتی که مرتباً از یَهُوَه طلب کمک کنیم،‏ به چه طریق آن را اجابت می‌کند؟‏

^۱۱ یَهُوَه فقط شنوندهٔ دعا نیست بلکه اجابت‌کنندهٔ آن نیز می‌باشد.‏ (‏ مزمور ۶۵:‏۲‏)‏ داود نوشت:‏ «در روز تنگی خود  تو را خواهم خواند زیرا که مرا مستجاب خواهی فرمود.‏» (‏ مزمور ۸۶:‏۷‏)‏ مطابق با آن،‏ عیسی پیروانش را تشویق کرد تا از یَهُوَه مرتباً کمک بطلبند،‏ زیرا «پدر آسمانی .‏ .‏ .‏ روح‌القدس را خواهد داد به هر که از او سؤال کند.‏» (‏ لوقا ۱۱:‏۹-‏۱۳‏)‏ بلی،‏ نیروی فعال خدا همچون کمک‌کننده و تسلّی‌دهنده برای قومش عمل خواهد کرد.‏ —‏ یوحنّا ۱۴:‏۱۶‏.‏

۱۲.‏ هنگامی که مشکلات به نظرمان طاقت‌فرسا می‌آیند،‏ روح خدا چه کمکی به ما می‌کند؟‏

^۱۲ حتی هنگامی که با سختی‌ها روبرو می‌شویم،‏ روح خدا می‌تواند قدرتی خارق‌العاده در ما ایجاد کند.‏ (‏ ۲قُرِنتیان ۴:‏۷‏)‏ پولُس رسول که موقعیت‌های دشواری را تحمّل کرده بود با اطمینان گفت:‏ «قدرت هر چیز را دارم در او که مرا نیرو می‌بخشد.‏» (‏ فیلِپّیان ۴:‏۱۳‏،‏ ھ ن ‏)‏ امروزه نیز بسیاری از مسیحیان در اجابت دعاهایشان از لحاظ روحانی و عاطفی تقویت شده‌اند.‏ اغلب،‏ بعد از دریافت روح خدا مشکلاتی که به نظرمان طاقت‌فرسا می‌آیند،‏ اهمیت کمتری پیدا می‌کنند.‏ به دلیل همین قدرت خدایی است که ما نیز همچون پولُس می‌توانیم بگوییم،‏ از هر سو در فشاریم،‏ اما خرد نشده‌ایم؛‏ متحیّریم،‏ اما نومید نیستیم؛‏ آزار می‌بینیم،‏ اما وانهاده نشده‌ایم؛‏ بر زمین افکنده شده‌ایم،‏ اما از پا درنیامده‌ایم.‏ —‏ ۲قُرِنتیان ۴:‏۸،‏ ۹‏.‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ الف)‏ یَهُوَه از طریق کلام خود چگونه ثابت کرده است که قلعهٔ ماست؟‏ ب)‏ به کارگیری اصول کتاب مقدّس چگونه به شخص شما کمک کرده است؟‏

^۱۳ روح‌القدس همچنین کلام خدا را الهام و حفاظت نموده است تا از آن فایده ببریم.‏ حال یَهُوَه چگونه در سختی‌ها با کلام خود همچون قلعه‌ای مستحکم از ما حفاظت می‌کند؟‏ یَهُوَه با کلامش حکمت و بصیرت را فراهم ساخته است.‏ (‏ امثال ۳:‏۲۱-‏۲۴‏)‏ کتاب مقدّس ذهن ما را آموزش می‌دهد و قدرت تشخیص را در ما بهبود می‌بخشد.‏ (‏ رومیان ۱۲:‏۱‏)‏ با مطالعهٔ مرتب کلام خدا و به اجرا گذاشتن تعالیم آن می‌توانیم قوای ذهنی خود را پرورش داده،‏ نیک و بد را بهتر از هم تشخیص دهیم.‏ (‏ عبرانیان ۵:‏۱۴‏)‏ شاید شخصاً برای اتخاذ تصمیمی صحیح فواید به‌کارگیری اصول کتاب مقدّس را تجربه کرده باشید،‏ مخصوصاً هنگام رویارویی با مشکلات.‏ کلام خدا ما را زیرک می‌سازد تا بتوانیم مشکلاتمان را حل کنیم.‏ —‏ امثال ۱:‏۴‏.‏

^۱۴ امید نجات در کلام خدا نیز طریق دیگری است که موجب تقویتمان می‌شود.‏ (‏ رومیان ۱۵:‏۴‏)‏ کتاب مقدّس شرح می‌دهد که شرارت تا ابد باقی نخواهد ماند.‏ تمام درد و رنجی که تحمّل می‌کنیم موقتی است.‏ (‏ ۲قُرِنتیان ۴:‏۱۶-‏۱۸‏)‏ ما ‹امید حیات جاودانی‌ای را داریم که خدایی که نمی‌تواند دروغ بگوید،‏ از زمان‌های ازلی وعدهٔ آن را داده است.‏› (‏ تیطُس ۱:‏۲‏)‏ با توجه به اینکه یَهُوَه آیندهٔ روشنی را به ما وعده داده است،‏ اگر در این امید شاد باشیم می‌توانیم مشکلات را تحمّل کنیم.‏ —‏ رومیان ۱۲:‏۱۲؛‏ ۱تَسّالونیکیان ۱:‏۳‏.‏

جماعت،‏ ابراز محبت خداست

۱۵.‏ مسیحیان چگونه می‌توانند برای یکدیگر برکتی باشند؟‏

^۱۵ همنشینی با مسیحیانِ جماعت تدارک دیگری می‌باشد که یَهُوَه برای کمک در روز تنگی برایمان فراهم دیده است.‏ در کتاب مقدّس آمده است:‏ «دوست واقعی در هر موقعیتی محبت می‌کند و برادر برای کمک بهنگام گرفتاری تولّد یافته است.‏» (‏ امثال ۱۷:‏۱۷‏،‏ تفس ‏)‏ کلام خدا همهٔ اعضای جماعت را تشویق می‌کند تا یکدیگر را اکرام و محبت نمایند.‏ (‏ رومیان ۱۲:‏۱۰‏)‏ پولُس نوشت:‏ «هر کس نفع خود را نجوید،‏ بلکه نفع دیگری را.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۲۴‏)‏ چنین طرز فکری به ما کمک می‌کند تا به نیاز دیگران بیشتر از مشکلات خود توجه کنیم.‏ اگر چنین کنیم هم به دیگران فایده می‌رسانیم و هم شادی‌ای را تجربه می‌کنیم که بارمان را سبک می‌سازد.‏ —‏ اَعمال ۲۰:‏۳۵‏.‏

۱۶.‏ چگونه هر یک از مسیحیان می‌تواند موجب تشویق و بنای جماعت شود؟‏

^۱۶ برادران و خواهرانی که از لحاظ روحانی بالغند می‌توانند نقش مهمی در بنا کردن دیگران ایفا کنند.‏ ایشان برای رسیدن به این هدف می‌باید خوش‌برخورد و حاضر به کمک باشند.‏ (‏ ۲قُرِنتیان ۶:‏۱۱-‏۱۳‏)‏ هنگامی که همه،‏ نوجوانان را تحسین،‏ هم‌ایمانان جدید را بنا و افسردگان را تشویق کنند کل اعضای جماعت حقیقتاً برکت خواهند  یافت.‏ (‏ رومیان ۱۵:‏۷‏)‏ محبت برادرانه به ما کمک می‌کند تا نسبت به یکدیگر شک‌وتردید نداشته باشیم.‏ به هیچ وجه نباید وجود مشکلات کسی را نشانی از ضعف روحانی وی بدانیم.‏ پولُس به نحو شایسته‌ای مسیحیان را تشویق می‌کند تا افسردگان را تسلّی دهند.‏ (‏ ۱تَسّالونیکیان ۵:‏۱۴‏)‏ کتاب مقدّس روشن می‌سازد که حتی مسیحیان وفادار نیز افسردگی را تجربه خواهند کرد.‏ —‏ اَعمال ۱۴:‏۱۵‏.‏

۱۷.‏ در چه مواقعی می‌توانیم برادران مسیحی‌مان را بنا کنیم؟‏

^۱۷ جلسات مسیحی موقعیت مناسبی برای معاشرت و تسلّی و تشویق یکدیگر می‌باشد.‏ (‏ عبرانیان ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ البته چنین معاشرتی به جلسات محدود نمی‌شود.‏ قوم خدا در پی موقعیتی است تا با یکدیگر همنشینی و گفتگو کنند.‏ وقتی اتفاقی ناگوار روی می‌دهد به سبب دوستی استوار بین اعضای جماعت از یکدیگر مساعدت می‌کنیم.‏ پولُس رسول نوشت:‏ «تا که جدایی در بدن نیفتد،‏ بلکه اعضا .‏ .‏ .‏ در فکر یکدیگر باشند.‏ و اگر یک عضو دردمند گردد،‏ سایر اعضا با آن همدرد باشند و اگر عضوی عزّت یابد،‏ باقی اعضا با او به خوشی آیند.‏» —‏ ۱قُرِنتیان ۱۲:‏۲۵،‏ ۲۶‏.‏

۱۸.‏ هنگام افسردگی چه تمایلی را می‌باید از خود دور سازیم؟‏

^۱۸ با این حال،‏ ممکن است به حدّی افسرده باشیم که رغبتی به همنشینی با برادرانمان نداشته باشیم.‏ اگر چنین احساسی در ما رخنه کرده است می‌باید با آن بجنگیم تا از تسلّی و مساعدت ایشان محروم نشویم.‏ کتاب مقدّس هشدار می‌دهد که «مرد معتزل [یا گوشه‌گیر]،‏ هوسِ خود را طالب می‌باشد،‏ و به هر حکمت صحیح مجادله می‌کند.‏» (‏ امثال ۱۸:‏۱‏)‏ وجود برادران و خواهرانمان اثباتی بر توجه و مراقبت یَهُوَه از ماست.‏ اگر به ارزش این تدارک محبّانه پی‌ببریم در ناراحتی‌ها تسلّی خواهیم یافت.‏

به وجود آوردن طرز فکری مثبت

۱۹،‏ ۲۰.‏ کلام خدا چگونه افکار منفی را از ما دور می‌سازد؟‏

^۱۹ افکار منفی هنگام یأس و اندوه بآسانی در ما رخنه می‌کند.‏ برای مثال در وقت مصیبت برخی رابطهٔ خویش را با خدا زیر سؤال برده،‏ گرفتاری‌شان را نشانی از ناخوشنودی خدا از خودشان می‌پندارند.‏ اما به خاطر داشته باشیم که خدا به هیچ کس بدی نمی‌کند.‏ (‏ یعقوب ۱:‏۱۳‏)‏ در کتاب مقدّس آمده است:‏ «بنی‌آدم را [خدا] از دل خود نمی‌رنجاند و محزون نمی‌سازد.‏» (‏ مراثی اِرْمیا ۳:‏۳۳‏)‏ برعکس یَهُوَه در وقت مصیبتِ خادمانش بسیار اندوهگین می‌گردد.‏ —‏ اِشَعْیا ۶۳:‏۸،‏ ۹؛‏ زَکَرِیّا ۲:‏۸‏.‏

^۲۰ یَهُوَه «پدر رحمت‌ها و خدای جمیع تسلّیات است.‏» (‏ ۲قُرِنتیان ۱:‏۳‏)‏ وی از ما مراقبت کرده،‏ در وقت مناسب سرافرازمان می‌سازد.‏ (‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۶،‏ ۷‏)‏ آگاهی کامل از محبت یَهُوَه طرز فکری مثبت را در ما ایجاد می‌کند و حتی سبب شادی می‌گردد.‏ یعقوب نوشت:‏ «ای برادران من،‏ وقتی که در تجربه‌های گوناگون مبتلا شوید،‏ کمال خوشی دانید.‏» (‏ یعقوب ۱:‏۲‏)‏ چرا؟‏ وی در ادامه گفت:‏ «زیرا که چون آزموده شد،‏ آن تاج حیاتی را که خداوند به محبّان خود وعده فرموده است خواهد یافت.‏» —‏ یعقوب ۱:‏۱۲‏.‏

۲۱.‏ یَهُوَه به کسانی که در هر شرایط وفادار بمانند چه تضمینی داده است؟‏

 ^۲۱ عیسی به ما هشدار داد که در این جهان رنج و زحمت خواهیم دید.‏ (‏ یوحنّا ۱۶:‏۳۳‏)‏ اما کتاب مقدّس وعده می‌دهد که «مصیبت یا دلتنگی یا جفا یا قحط یا عریانی یا خطر» هیچ کدام ما را از محبت یَهُوَه و پسرش جدا نمی‌سازد.‏ (‏ رومیان ۸:‏۳۵،‏ ۳۹‏)‏ حقیقتاً دانستن این موضوع که تمام رنج‌هایمان موقتی می‌باشد تسلّی بزرگی برای ماست!‏ در این مابین که در انتظار به پایان رسیدن درد و رنج بشر می‌باشیم،‏ پدر آسمانی‌مان از ما مراقبت خواهد کرد.‏ اگر برای محافظت به یَهُوَه روی آوریم او به ما ثابت می‌کند که پناهگاهی برای رنج‌دیدگان و قلعه‌ای در سختی‌ها خواهد بود.‏ —‏ مزمور ۹:‏۹‏.‏

چه یاد گرفتیم‏؟‏

‏• مسیحیان تا وقتی که در این دنیا زندگی می‌کنند چه موضوعی را می‌باید بپذیرند؟‏

‏• دعاهای صمیمانه چگونه می‌تواند در سختی‌ها ما را تقویت کند؟‏

‏• روح‌القدس چگونه به ما کمک می‌کند؟‏

‏• چگونه می‌توانیم به یکدیگر کمک کنیم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۴]‏

همان گونه که برای پناه به سوی قلعه‌ای می‌دویم باید به یَهُوَه روی آوریم

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۶]‏

مسیحیان بالغ در هر فرصتی دیگران را تحسین و تشویق می‌کنند