آزار و اذیت از شادی ما نمی‌کاهد

‏«خوشا به حال شما،‏ آنگاه که مردم به خاطر من،‏ شما را دشنام دهند و آزار رسانند و هر سخن بدی به دروغ علیه‌تان بگویند.‏» —‏ متّیٰ ۵:‏۱۱‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو.‏

۱.‏ عیسی در خصوص آزار و اذیت چه نویدی به شاگردان خود داد؟‏

وقتی عیسی شاگردانش را برای نخستین بار به موعظه فرستاد،‏ بدیشان چنین هشدار داد:‏ «به جهت اسم من،‏ جمیع مردم از شما نفرت خواهند کرد.‏» (‏ متّیٰ ۱۰:‏۵-‏۱۸،‏ ۲۲‏)‏ عیسی شاگردانش را از پیش خبر داد که مورد آزار و اذیت قرار خواهند گرفت.‏ اما وی پیش از آن در موعظهٔ بالای کوه به رسولان و پیروان دیگر خود نوید داده بود که این آزارها از شادی ایشان نخواهد کاست و حتی از این که به خاطر وی مورد آزار قرار می‌گیرند شاد و خوشحال خواهند شد!‏ چگونه اذیت و آزار می‌تواند باعث شادی ما گردد؟‏

خوشا به حال آنانی که در راه پارسایی آزار می‌بینند

۲.‏ بر طبق سخنان عیسی و پِطْرُس متحمّل شدن چه نوع آزار و اذیتی برای انسان شادی‌آور است؟‏

^۲ عیسی هشتمین عامل شادی را چنین عنوان کرد:‏ ‏«خوشا به حال آنان که در راه پارسایی آزار می‌بینند،‏ زیرا پادشاهی آسمان از آنِ ایشان است.‏» ‏(‏ متّیٰ ۵:‏۱۰‏،‏ ھ ن ‏)‏  واضح است که هر آزار و اذیتی افتخارآفرین نیست.‏ پِطْرُس در این خصوص چنین تذکر داد:‏ «چه فخر دارد هنگامی که گناهکار بوده،‏ تازیانه خورید و متحمّل آن شوید.‏ لٰکن اگر نیکوکار بوده،‏ زحمت کشید و صبر کنید،‏ این نزد خدا ثواب است.‏» پِطْرُس همچنین گفت:‏ «زنهار هیچ یکی از شما چون قاتل یا دزد یا شریر یا فضول عذاب نکشد.‏ لٰکن اگر چون مسیحی عذاب بکشد،‏ پس شرمنده نشود بلکه به این اسم خدا را تمجید نماید.‏» (‏ ۱پِطْرُس ۲:‏۲۰؛‏ ۴:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ بر طبق سخن عیسی آزار دیدن زمانی افتخار محسوب می‌شود که در راه پارسایی باشد.‏

۳.‏ الف)‏ به چه دلیل مسیحیان در راه پارسایی آزار می‌بینند؟‏ ب)‏ آزار و اذیت چه تأثیری بر مسیحیان اوّلیه داشت؟‏

^۳ پارسایی واقعی یعنی رفتار نمودن مطابق احکام یَهُوَه و انجام دادن ارادهٔ او.‏ فرد مسیحی در واقع به این دلیل ‹ در راه پارسایی آزار می‌بیند› که اجازه نمی‌دهد دیگران او را به شکستن احکام خدا وادارند.‏ رهبران یهودی نیز رسولان را آزار و شکنجه می‌دادند تا آنان را از موعظه در مورد عیسی باز دارند.‏ (‏ اَعمال ۴:‏۱۸-‏۲۰؛‏ ۵:‏۲۷-‏۲۹،‏ ۴۰‏)‏ آیا این آزارها از شادی ایشان کاست؟‏ به هیچ وجه!‏ «رسولان چون خدا آنان را شایسته دانسته بود که به خاطر نام عیسی بی‌حرمتی ببینند شادی‌کنان از حضور شورا بیرون رفتند و همه‌روزه در معبد و در خانه‌ها به تعلیم و اعلام این مژده که عیسی،‏ مسیح موعود است،‏ ادامه دادند.‏» (‏ اَعمال ۵:‏۴۱،‏ ۴۲‏،‏ انجیل شریف ‏)‏ آنان نه تنها از این اذیت و آزارها دلسرد نشدند بلکه شاد گشته با غیرت و قدرت بیشتر به موعظهٔ کلام خدا پرداختند.‏ گروه دیگری که مسیحیان را آزار و شکنجه می‌دادند رومیان بودند و آن صرفاً به این خاطر بود که مسیحیان از پرستش امپراتور سر باز می‌زدند.‏

۴.‏ مسیحیان به چه دلایلی مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند؟‏

^۴ امروزه نیز شاهدان یَهُوَه به دلیل پایداری در موعظه و رساندن مژدهٔ «ملکوت» به همنوعانشان مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴‏)‏ وقتی تشکیل جلسات شاهدان ممنوع اعلام می‌شود،‏ آنان هر سختی و خطری را به جان می‌خرند تا به نحوی به گرد هم آمدن با برادران خود ادامه دهند.‏ (‏ عبرانیان ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ گاهی نیز آنان به دلیل بی‌طرفی‌شان در امور سیاسی یا این که نمی‌خواهند خون را به نحوی نادرست به کار گیرند مورد آزار قرار می‌گیرند.‏ (‏ یوحنّا ۱۷:‏۱۴؛‏ اَعمال ۱۵:‏۲۸،‏ ۲۹‏)‏ اما پایداری شاهدان یَهُوَه در حفظ معیارهای خدا،‏ آرامشی درونی و شادی‌ای عمیق در ایشان ایجاد می‌کند.‏ —‏ ۱پِطْرُس ۳:‏۱۴‏.‏

دشنام شنیدن به خاطر نام مسیح

۵.‏ دلیل اصلی اینکه قوم یَهُوَه اذیت و آزار می‌بینند چیست؟‏

^۵ عامل نهمی که عیسی برای شادی عنوان کرد نیز در رابطه با آزار و اذیت است.‏ عیسی اظهار نمود:‏ ‏«خوشا به حال شما،‏ آنگاه که مردم به خاطر من،‏ شما را دشنام دهند و آزار رسانند و هر سخن بدی به دروغ علیه‌تان بگویند.‏» ‏(‏ متّیٰ ۵:‏۱۱‏،‏ ھ ن ‏)‏ دلیل اصلی اینکه قوم یَهُوَه اذیت و آزار می‌بینند این است که خود را از نظام پلید دنیا جدا نگاه می‌دارند.‏ عیسی به شاگردانش گفت:‏ «اگر به دنیا تعلّق داشتید،‏ دنیا شما را چون کسان خود دوست می‌داشت.‏ اما چون به دنیا تعلّق ندارید،‏ بلکه من شما را از دنیا برگزیده‌ام،‏ دنیا از شما نفرت دارد.‏» (‏ یوحنّا ۱۵:‏۱۹‏،‏ ھ ن ‏)‏ پِطْرُس رسول نیز در این خصوص گفته است:‏ «در این متعجب هستند که شما همراه ایشان به سوی همین اسرافِ اوباشی نمی‌شتابید و شما را دشنام می‌دهند.‏» —‏ ۱پِطْرُس ۴:‏۴‏.‏

۶.‏ الف)‏ چرا مسیحیان مسح‌شده و یاران ایشان مورد اذیت و اهانت قرار می‌گیرند؟‏ ب)‏ آیا اهانت‌ها و دشنام‌ها از شادی ما می‌کاهد؟‏

^۶ پیش از این اشاره نمودیم که مسیحیان به دلیل سرسختی‌شان در موعظه کردن به نام عیسی مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفتند.‏ عیسی به پیروانش فرمود:‏ «شاهدان من خواهید بود،‏ .‏ .‏ .‏ تا اقصای جهان.‏» (‏ اَعمال ۱:‏۸‏)‏ مسیحیان مسح‌شده‌ای که اکنون روی زمین هستند با کمک یارانشان که «گروهی عظیم» را تشکیل می‌دهند با  شور و غیرت به این فرمان سَروَر خود گردن نهاده‌اند.‏ (‏ مکاشفه ۷:‏۹‏)‏ به همین خاطر،‏ شیطان مصمم شده است تا «با باقی‌ماندگانِ ذریّت زن (‏ زن مظهر بخش آسمانی سازمان خداست)‏ که احکام خدا را حفظ می‌کنند و شهادتِ عیسی را نگاه می‌دارند،‏ جنگ کند.‏» (‏ مکاشفه ۱۲:‏۹،‏ ۱۷‏)‏ ما شاهدان یَهُوَه باید در مورد عیسی شهادت دهیم که او اکنون پادشاه ملکوت آسمانی می‌باشد و در آینده‌ای نزدیک تمام حکومت‌های روی زمین را که در مقابل حکومت عادل یَهُوَه قد علم کرده‌اند نابود خواهد ساخت.‏ (‏ دانیال ۲:‏۴۴؛‏ ۲پِطْرُس ۳:‏۱۳‏)‏ در واقع به دلیل همین بشارت به نام عیسی است که ما شاهدان مورد آزار و اذیت قرار می‌گیریم.‏ لیکن از اینکه به نام مسیح دشنام بشنویم نه تنها ناراحت نمی‌شویم بلکه خوشحال می‌گردیم.‏ —‏ ۱پِطْرُس ۴:‏۱۴‏.‏

۷،‏ ۸.‏ چه اتهاماتی به مسیحیان قرن اوّل وارد می‌شد؟‏

^۷ عیسی به پیروانش گفت که حتی اگر به خاطر نام او ‏‹به دروغ سخن بدی علیه‌شان گفته شود› باید خوشحال باشند.‏ (‏ متّیٰ ۵:‏۱۱‏)‏ مصداق این موضوع را به خوبی می‌توان در مورد مسیحیان قرن اوّل مشاهده کرد.‏ حدود سال‌های ۵۹-‏۶۱ د.‏م.‏ وقتی پولُس رسول در زندان روم به سر می‌برد رهبران یهودی آن شهر در مورد مسیحیان چنین می‌گفتند:‏ «مردم در هر جا بر ضدّ این فرقه سخن می‌گویند.‏» (‏ اَعمال ۲۸:‏۲۲‏،‏ ھ ن ‏)‏ پولُس و سیلاس متهم شدند که «همهٔ دنیا را به آشوب کشیده‌اند» و «از فرمان‌های قیصر سرپیچی می‌کنند.‏» —‏ اَعمال ۱۷:‏۶،‏ ۷‏،‏ ھ ن.‏

^۸ تاریخدانی به نام کِنِت لاتورت در مورد مسیحیانی که در زمان امپراتوری روم می‌زیستند می‌نویسد:‏ «مسیحیان را به عناوین مختلف متهم می‌کردند.‏ آنان را ملحد می‌خواندند،‏ زیرا در مراسم مشرکانه‌شان شرکت نمی‌کردند.‏ از مسیحیان نفرت داشتند،‏ چون از اعیاد مشرکانه و تفریحات عمومی .‏ .‏ .‏ پرهیز می‌کردند.‏ گفته می‌شد که مرد و زن شب‌ها در محافل خود جمع می‌شوند و فسق و فجور می‌کنند.‏ .‏ .‏ .‏ همچنین چون هنگام برگزاری یادبود مرگ مسیح فقط اعضای جماعت مسیحی حضور می‌یافتند شایع شده بود که در این مراسم کودکی را قربانی می‌کنند و گوشت و خون آن را می‌خورند.‏» مسیحیان را همچنین دشمن دولت می‌خواندند،‏ زیرا از پرستش امپراتور امتناع می‌ورزیدند.‏

۹.‏ چرا مسیحیان قرن اوّل از دروغ‌های مخالفانشان دلسرد نمی‌شدند،‏ و امروزه وضع به چه صورت است؟‏

^۹ دروغ‌ها و اتهامات بی‌اساس،‏ مسیحیان را از موعظه کردن باز نداشت.‏ حدود سال‌های ۶۰ و ۶۱ د.‏م.‏ پولُس توضیح داد که مژدهٔ پادشاهی خدا ‹ در تمامی عالَم میوه می‌آورد و نموّ می‌کند.‏› و افزود که ‹به تمامی خلقتِ زیر آسمان موعظه شده است.‏› (‏ کُولُسیان ۱:‏۵،‏ ۶،‏ ۲۳‏)‏ امروزه نیز بار دیگر می‌توان مصداق سخن پولُس را مشاهده کرد.‏ اکنون دروغ‌های بسیاری در مورد شاهدان یَهُوَه گفته می‌شود.‏ با این حال،‏ فعالیت شاهدان در امر موعظه ثمرهٔ فراوان می‌آورد و برای این واعظان شادی بسیار ایجاد می‌کند.‏

پیامبران را نیز آزار رسانیدند

۱۰،‏ ۱۱.‏ الف)‏ عیسی در انتها به کدام عامل شادی اشاره کرد؟‏ ب)‏ چرا انبیای یَهُوَه مورد آزار و شکنجه قرار می‌گرفتند؟‏ چند نمونه ذکر کنید.‏

^۱۰ عیسی در آخر،‏ نهمین عامل خوشی و شادی را چنین عنوان کرد:‏ «خوش باشید و شادی کنید .‏ .‏ .‏ چرا که همین گونه پیامبرانی را که پیش از شما بودند،‏ آزار رسانیدند.‏» (‏ متّیٰ ۵:‏۱۲‏،‏ ھ ن ‏)‏ اسرائیلیان با پیامبرانی که یَهُوَه برای هشدار دادن نزد ایشان می‌فرستاد رفتار بدی داشتند و آنان را آزار و شکنجه می‌دادند.‏ (‏ اِرْمیا ۷:‏۲۵،‏ ۲۶‏)‏ پولُس رسول در تأیید این موضوع نوشت:‏ «دیگر چه گویم؟‏ زیرا که وقت مرا کفاف نمی‌دهد که از .‏ .‏ .‏ انبیا اخبار نمایم،‏ که از ایمان،‏ .‏ .‏ .‏ از استهزاها و تازیانه‌ها بلکه از بندها و زندان آزموده شدند.‏» —‏ عبرانیان ۱۱:‏۳۲-‏۳۸‏.‏

^۱۱ طی سلطنت اَخاب،‏ پادشاه اسرائیل تعداد زیادی  از انبیای یَهُوَه به دست ایزابل همسر اَخاب به قتل رسیدند.‏ (‏ ۱پادشاهان ۱۸:‏۴،‏ ۱۳؛‏ ۱۹:‏۱۰‏)‏ همچنین می‌توان به اِرْمیای نبی اشاره کرد که مدتی دست و پایش در کنده بسته بود و بعد به چاهی پر از گل و لای انداخته شد.‏ (‏ اِرْمیا ۲۰:‏۱،‏ ۲؛‏ ۳۸:‏۶‏)‏ در مورد دانیال نیز می‌دانیم که چگونه به چاه شیران افکنده شد.‏ (‏ دانیال ۶:‏۱۷،‏ ۱۸‏)‏ تمام این انبیای پیش از مسیح به این دلیل آزار دیدند که پرستش پاک یَهُوَه را ترویج می‌کردند.‏ بسیاری از انبیا نیز به دست رهبران یهودی آزار و شکنجه دیدند.‏ عیسی کاتبان و فریسیان را «فرزندان قاتلان انبیا» خواند.‏ —‏ متّیٰ ۲۳:‏۳۱‏.‏

۱۲.‏ چرا برای ما شاهدان یَهُوَه باعث افتخار است که مانند انبیای باستان مورد آزار و اذیت قرار بگیریم؟‏

^۱۲ امروزه نیز ما شاهدان یَهُوَه صرفاً به این دلیل که با غیرت مژدهٔ ملکوت خدا را به دیگران می‌رسانیم مورد آزار و اذیت قرار می‌گیریم.‏ دشمنانمان ما را متهم می‌کنند که در ترویج اعتقادات خود افراط می‌کنیم؛‏ همان اتهامی که همیشه به خادمان یَهُوَه نسبت داده می‌شد.‏ (‏ اِرْمیا ۱۱:‏۲۱؛‏ ۲۰:‏۸،‏ ۱۱‏)‏ برای ما باعث افتخار است که به همان دلیلی مورد آزار و اذیت قرار می‌گیریم که انبیای وفادار یَهُوَه در گذشته آزار می‌دیدند و شکنجه می‌شدند.‏ یعقوب،‏ شاگرد عیسی می‌نویسد:‏ «ای برادران،‏ نمونهٔ زحمت و صبر را بگیرید از انبیایی که به نام خداوند تکلّم نمودند.‏ اینک صابران را خوشحال می‌گوییم.‏» —‏ یعقوب ۵:‏۱۰،‏ ۱۱‏.‏

دلیل واقعی برای شاد بودن

۱۳.‏ الف)‏ چرا آزار و اذیت ما را دلسرد نمی‌کند؟‏ ب)‏ چه چیزی به ما کمک می‌کند استوار بمانیم،‏ این موضوع گواه چیست؟‏

^۱۳ آزارهایی که به ما می‌رسد نه تنها ما را دلسرد نمی‌کند،‏ بلکه باعث دلگرمی‌مان می‌گردد.‏ زیرا ما را نیز به دلیل داشتن رفتاری همچون رفتار انبیای عهد باستان،‏ مسیحیان قرن اوّل و خود عیسی مسیح مورد آزار و اذیت  قرار می‌دهند.‏ (‏ ۱پِطْرُس ۲:‏۲۱‏)‏ کتاب مقدّس نیز به ما قوّت قلب داده می‌گوید:‏ «ای حبیبان،‏ تعجب منمایید از این آتشی که در میان شماست و به جهت امتحان شما می‌آید که گویا چیزی غریب بر شما واقع شده باشد.‏ اگر به خاطر نام مسیح رسوایی می‌کشید،‏ خوشا به حال شما زیرا که روح جلال و روح خدا بر شما آرام می‌گیرد.‏» (‏ ۱پِطْرُس ۴:‏۱۲،‏ ۱۴‏)‏ آری،‏ تجربه به ما ثابت کرده است که با کمک روح‌القدس خدا می‌توانیم بر هر فشاری غلبه کنیم.‏ حقیقتاً،‏ چه چیزی شادی‌آورتر از اینکه بدانیم یَهُوَه ما را شایستهٔ برکات خود دانسته و روح مقدّس خویش را به ما ارزانی داشته است.‏ —‏ مزمور ۵:‏۱۲؛‏ فیلِپّیان ۱:‏۲۷-‏۲۹‏.‏

۱۴.‏ چرا آزار و اذیت دیدن در راه پارسایی باعث شادی ما می‌شود؟‏

^۱۴ دلیل دیگری که آزار دیدن در راه صداقت و پارسایی باعث شادی ما می‌شود این است که به ما ثابت می‌کند که به یَهُوَه و اصول والای او وفادار بوده‌ایم.‏ پولُس رسول می‌گوید:‏ «همهٔ کسانی که می‌خواهند در مسیح عیسی به دینداری زیست کنند،‏ زحمت خواهند کشید.‏» (‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱۲‏)‏ همچنین چقدر باعث شادی ماست که با وفاداری‌مان می‌توانیم جوابی محکم به شیطان بدهیم که ادعا می‌کند همهٔ مخلوقات یَهُوَه صرفاً برای نفع شخصی او را پرستش می‌کنند.‏ (‏ ایّوب ۱:‏۹-‏۱۱؛‏ ۲:‏۳،‏ ۴‏)‏ آری،‏ شادی ما از این است که سهمی،‏ هر چند کوچک،‏ در راه اثبات حق حاکمیت یَهُوَه داریم.‏ —‏ امثال ۲۷:‏۱۱‏.‏

اجر شما عظیم است

۱۵،‏ ۱۶.‏ الف)‏ چرا عیسی گفت «خوش باشید و شادی عظیم نمایید»؟‏ ب)‏ یَهُوَه چه اجری نصیب مسح‌شدگان و «گوسفندان دیگر» می‌کند؟‏

^۱۵ عیسی خاطر نشان کرد که وقتی ما را مانند پیامبران عهد باستان آزار می‌دهند باید شاد باشیم و دلیل آن را چنین عنوان کرد:‏ ‏«خوش باشید و شادی عظیم نمایید،‏ زیرا اجر شما در آسمان عظیم است.‏» ‏(‏ متّیٰ ۵:‏۱۲‏)‏ پولُس رسول نوشت:‏ «مزد گناه موت است،‏ اما نعمت خدا حیات جاودانی در خداوند ما عیسی مسیح.‏» (‏ رومیان ۶:‏۲۳‏)‏ ‹اجر عظیمی› که یَهُوَه وعده داده است زندگی جاودان است.‏ ارزش زندگی جاودان آنقدر زیاد است که هیچ یک از ما نمی‌تواند بهای آن را بپردازد.‏ اما یَهُوَه آن را همچون هدیه‌ای به ما می‌بخشد.‏ عیسی اشاره نمود که ‹اجر ما در آسمان› است زیرا یَهُوَه خدای آسمان‌ها آن را به ما عطا می‌کند.‏

^۱۶ مسح‌شدگان «تاج حیات» را دریافت می‌کنند،‏ یعنی در کنار مسیح به زندگی فناناپذیر در آسمان نایل می‌آیند.‏ (‏ یعقوب ۱:‏۱۲،‏ ۱۷‏)‏ نصیب مسیحیانی که امید زمینی دارند،‏ زندگی ابدی در زمینی بهشت‌گونه می‌باشد.‏ (‏ یوحنّا ۱۰:‏۱۶؛‏ مکاشفه ۲۱:‏۳-‏۵‏)‏ هیچ یک از این دو گروه مستحق چنین «اجر عظیمی» نیست.‏ این یک «لطف  بزرگ» است که یَهُوَه به خادمان خود می‌کند.‏ پولُس در این خصوص نوشت:‏ «خدا را برای بخشش غیرقابل توصیف او سپاس بگوییم!‏» —‏ ۲قُرِنتیان ۹:‏۱۴،‏ ۱۵‏،‏ ا ش.‏

۱۷.‏ چرا با وجود مصایب و سختی‌ها می‌توانیم «شادی عظیم» نماییم؟‏

^۱۷ پولُس رسول به مسیحیانی که برخی از آنان اندکی بعد تحت شکنجهٔ رومیان قرار گرفتند نوشت:‏ «در زحمات خود نیز شاد هستیم زیرا می‌دانیم که زحمت،‏ بردباری را ایجاد می‌کند و بردباری موجب می‌شود که مورد قبول خدا شویم و این امر امید را می‌آفریند.‏ این امید هیچ وقت ما را مأیوس نمی‌سازد.‏» پولُس سپس افزود:‏ «امیدتان مایهٔ شادی شما باشد و در رنج و مصیبت صابر باشید.‏» (‏ رومیان ۵:‏۳-‏۵؛‏ ۱۲:‏۱۲‏،‏ ا ش ‏)‏ اجری که یَهُوَه به دلیل تحمّل مصایب به ما ارزانی می‌دارد،‏ حال چه سلطنت در کنار مسیح در آسمان باشد و چه زندگی ابدی بر روی زمین،‏ بسیار بیش از آن چیزی است که استحقاقش را داریم.‏ رسیدن به زندگی جاودانه و خدمت و ستایش یَهُوَه خدا براستی که «شادی عظیمی» در دل ما به وجود می‌آورد.‏

۱۸.‏ ملت‌های جهان در پایان چه خواهند کرد،‏ و یَهُوَه چه پاسخی خواهد داد؟‏

^۱۸ در برخی از کشورها شاهدان یَهُوَه مورد اذیت و آزار بسیار قرار گرفته‌اند و این آزارها همچنان هم ادامه دارد.‏ عیسی در نبوّتی در خصوص ایّام آخر گفت:‏ ‏«جمیع امّت‌ها به جهت اسم من از شما نفرت کنند.‏» (‏ متّیٰ ۲۴:‏۹‏)‏ شیطان سرانجام،‏ کاری خواهد کرد که ملت‌های جهان نفرت خود را به شاهدان یَهُوَه نمایان کنند.‏ (‏ حِزْقِیال ۳۸:‏۱۰-‏۱۲،‏ ۱۴-‏۱۶‏)‏ درست در آن موقع است که یَهُوَه وارد عمل خواهد شد.‏ «خویشتن را در نظر امّت‌های بسیاری معظّم و قدّوس و معروف خواهم نمود و خواهند دانست که من یَهُوَه هستم.‏» (‏ حِزْقِیال ۳۸:‏۲۳‏)‏ یَهُوَه بدین شکل نام معظّم خویش را تقدیس خواهد کرد و امّت خود را از هر گونه آزار و شکنجه رهایی خواهد داد.‏ پس،‏ «خوشا به حال آن که در آزمایش‌ها استقامت نشان می‌دهد.‏» —‏ یعقوب ۱:‏۱۲‏،‏ ھ ن.‏

۱۹.‏ با نزدیک شدن «روز خداوند» باید به چه کاری مشغول باشیم؟‏

^۱۹ از آنجا که «روز خداوند» بسیار نزدیک است،‏ پس شاد باشیم که ‹شایستهٔ آن شمرده شده‌ایم که به جهت اسم او رسوایی کشیم.‏› (‏ ۲پِطْرُس ۳:‏۱۰-‏۱۳؛‏ اَعمال ۵:‏۴۱‏)‏ ما نیز همچنان که در انتظار اجر عظیم خود در دنیای جدید خدا می‌باشیم،‏ بیاییم با استواری مانند مسیحیان قرن اوّل به مردم دنیا ‹تعلیم و مژده دهیم که عیسی همان مسیح موعود› و پادشاهی است که یَهُوَه برای ملکوت خود برگزیده است.‏ —‏ اَعمال ۵:‏۴۲‏،‏ ا ش؛‏ یعقوب ۵:‏۱۱‏.‏

مرور

‏• منظور از آزار دیدن در راه پارسایی چیست؟‏

‏• مسیحیان قرن اوّل در مقابل آزار و شکنجه چه روحیه‌ای از خود نشان می‌دادند؟‏

‏• چرا می‌توان گفت که شاهدان یَهُوَه نیز مانند پیامبران عهد باستان مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند؟‏

‏• چرا وقتی مورد آزار و اذیت قرار می‌گیریم می‌توانیم ‹خوش باشیم و شادی کنیم›؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۳۰،‏ ۳۱]‏

خوشا به حال شما،‏ آنگاه که مردم به خاطر من،‏ شما را دشنام دهند

‏[سطر اعتبار]‏

Group in prison: Chicago Herald-American