سرزمین موعود را بشناسیم
سرزمین موعود را بشناسیم
«برخیز و در سراسر این سرزمین که آن را به تو می‌بخشم، بگرد.» — پیدایش ۱۳:۱۷، ترجمهٔ تفسیری.
۱. یَهُوَه چه فرمان جالب توجهی به ابراهیم داد؟
آیا مسافرت را دوست دارید؟ سفر با اتومبیل را ترجیح می‌دهید یا گردش با دوچرخه را؟ شاید پیاده‌روی را بیشتر دوست داشته باشید چون هم تمرین بدنی است و هم فرصت می‌یابید مناظر را بهتر تماشا کنید. روشن است که گردش و سفر زمانی به پایان می‌رسد. آیا سفر ابراهیم نیز چنین بود؟ یَهُوَه به او فرمان داد: «برخیز و در سراسر این سرزمین که آن را به تو می‌بخشم، بگرد.» آیا می‌توانید تصوّر کنید که شنیدن این فرمان چه احساسی در ابراهیم به وجود آورد؟ — پیدایش ۱۳:۱۷، تفس.
۲. ابراهیم پس از ترک مصر به کجا رفت؟
۲ بیایید ببینیم که پیش از این فرمان چه اتفاقاتی رخ داده بود. ابراهیم با همسر و همراهانش در مصر سکونت داشت. در باب ۱۳ کتاب پیدایش آمده است که آن‌ها به همراه گلّه‌هایشان از مصر به سوی جنوب کنعان ( نِگِب) رفتند. پس از آن از جنوب به «بیت‌ئیل» عزیمت کردند. هنگامی که بین گلّه‌بانان ابراهیم و گلّه‌بانان برادرزاده‌اش لوط بر سر چراگاه اختلاف پیش آمد آن دو تصمیم گرفتند چراگاه‌ها را بین خود تقسیم کنند و از یکدیگر جدا شوند. ابراهیم با سخاوتمندی حق انتخاب را به لوط داد. لوط منطقهٔ اردن را که درّه‌ای سرسبز و «مانند باغ خداوند» بود برای خود اختیار کرد و بعدها در سُدُوم ساکن شد. پس از جدایی آن‌ها خدا به ابراهیم گفت: «اکنون تو چشمان خود را برافراز و از مکانی که در آن هستی، به سوی شمال و جنوب، و مشرق و مغرب بنگر.» ابراهیم هنگام شنیدن این فرمان به احتمال زیاد بر یکی از بلندی‌های آن سرزمین ایستاده بود و می‌توانست مناطق مختلف را ببیند. ولی فقط تماشای آن سرزمین از دور کافی نبود زیرا یَهُوَه از او خواست تا ‹ در سراسر آن سرزمین بگردد› و با طبیعت و مناطق مختلف آن از نزدیک آشنا شود.
۳. چرا برای بسیاری از ما تجسّم سفرهای ابراهیم کار آسانی نیست؟
۳ معلوم نیست که ابراهیم پیش از رسیدن به حِبرون تا چه حد به این فرمان عمل کرد ولی قدر مسلّم آن است که تا حد زیادی با خصوصیات آن سرزمین آشنایی داشت. حال ما تا چه اندازه از خصوصیات آن سرزمین آگاه هستیم؟ برای مثال آیا می‌دانیم مناطقی که در این باب از آن‌ها صحبت شده مانند بیت‌ئیل، منطقهٔ اردن، سُدُوم و حِبرون در کجا قرار دارند؟ برای بسیاری از ما که به این مناطق سفر نکرده‌ایم تصوّر محل آن‌ها کار آسانی نیست. با این همه، شناخت مناطقی که کتاب مقدّس از آن‌ها سخن می‌گوید بسیار مفید است. چرا؟
۴، ۵. الف) امثال ۱۸:۱۵ ما را به چه کاری تشویق می‌کند و این موضوع چه ارتباطی با بررسی سرزمین‌های کتاب مقدّس دارد؟ ب) باب دوّم کتاب صَفَنْیا چه ویژگی دارد؟
۴ کتاب مقدّس می‌گوید: «اشخاص دانا همیشه مشتاق و آمادهٔ کسب حکمتند.» ( امثال ۱۸:۱۵، تفس ) حکمت و دانش شاخه‌های بسیار دارد ولی حکمت و دانش در مورد یَهُوَه و شیوهٔ رفتار او از اهمیت حیاتی برخوردار است. بی‌شک اطلاعاتی که کتاب مقدّس در این زمینه در اختیارمان می‌گذارد ارزش بسیار دارد. ( ۲تیموتاؤس ۳:۱۶) البته توجه داشته باشید که ما باید بتوانیم این اطلاعات را درک کنیم. درک یک موضوع به چه معناست؟ بدین معنا که آن موضوع را بررسی کنیم و ارتباط بین اجزای گوناگون و کل آن را تشخیص دهیم. این نکته در مورد مکان‌هایی که در کتاب مقدّس نام برده شده‌اند نیز صدق می‌کند. برای مثال، اغلب ما می‌دانیم که مصر در کجا قرار دارد اما آیا می‌توانیم سفر ابراهیم را از مصر به طرف جنوب کنعان و بیت‌ئیل و سپس به حِبرون پیش خود مجسم کنیم؟ آیا می‌توانیم محل این مناطق را نسبت به یکدیگر در ذهن خود تجسّم نماییم؟
۵ یا اینکه ممکن است در برنامه‌ای که برای مطالعهٔ فردی کتاب مقدّس قرار داده‌ایم به باب دوّم کتاب صَفَنْیا برسیم. در این باب اسامی شهرها، قوم‌ها و سرزمین‌های گوناگونی ذکر شده است. برای مثال، غَزّه، اَشْقَلون، اَشْدُود، عَقْرُون، سُدُوم، نِینَوا، کنعان، مُوْآب، بنی‌عَمّون و آشور. آیا می‌توانید این مناطق را که اهالی‌شان در به تحقق پیوستن پیشگویی‌های خدا نقش داشته‌اند، در ذهن خود مجسم کنید؟
۶. چرا برخی از خوانندگان کتاب مقدّس از نقشه استفاده می‌کنند؟ ( به کادر رجوع شود.)
۶ مراجعه به نقشه‌های سرزمین‌های کتاب مقدّس برای اغلب کسانی که آن را مطالعه می‌کنند بسیار مفید است. دلیل رجوع آن‌ها به این نقشه‌ها علاقه به نقشه‌خوانی نیست بلکه آن‌ها می‌دانند که با کمک این نقشه‌ها آگاهی‌شان از کتاب مقدّس افزایش می‌یابد و می‌توانند با کنار هم قرار دادن دانسته‌های خود مطالب کتاب مقدّس را عمیق‌تر بفهمند. در ادامه به چند نمونه اشاره می‌کنیم. این نمونه‌ها علاوه بر اینکه علاقهٔ ما را به یَهُوَه می‌افزاید، بینش ما را در مورد مطالبی که در کلامش آمده است عمیق‌تر می‌سازد. — به کادر صفحهٔ ۱۴ رجوع شود.
جغرافیای سرزمین‌های کتاب مقدّس
۷، ۸. الف) شمشون در غزه دست به چه کار خارق‌العاده‌ای زد؟ ب) دانستن چه اطلاعاتی کار شمشون را در نظر ما خارق‌العاده‌تر می‌سازد؟ پ) درک بهتر کاری که شمشون انجام داد چه اطمینانی به ما می‌دهد؟
۷ در داوران ۱۶:۲ می‌خوانیم که شَمْشُونِ داور به غَزّه رفته است. امروزه نام غَزّه در اخبار بسیار شنیده می‌شود و شاید شما بدانید که این شهر حدوداً در کجا واقع شده است. غَزّه در قلمرو فلسطینیان در نزدیکی سواحل مدیترانه قرار داشت. [۱۱] حال به آنچه در کتاب داوران آمده است توجه کنید: ‹شَمْشُون تا نصف شب خوابید؛ سپس برخاسته بیرون رفت و دروازهٔ شهر را با چهارچوبش از جا کند و آن را بر دوش خود گذارده، به بالای تپه‌ای که در مقابل حِبرون است برد.› — داوران ۱۶:۳، تفس.
۸ بی‌شک شهر مستحکمی همچون غَزّه، دارای دروازه و چهارچوبی بزرگ و سنگین بود. تصوّر کنید که بخواهید چنین دروازه و چهارچوبی را بلند کنید! شَمْشُون آن را بر دوش حمل کرد و از غَزّه به بالای تپه‌ای در مقابل حِبرون برد. غَزّه [۱۵] شهری ساحلی است که تقریباً هم‌سطح دریاست ولی حِبرون که در شرق آن شهر واقع است حدود ۹۰۰ متر از سطح دریا بالاتر است. ما دقیقاً نمی‌دانیم منظور کتاب مقدّس از ‹تپه‌ای در مقابل حِبرون› کدام تپه بود ولی امر مسلّم آن است که شهر حِبرون حدوداً ۶۰ کیلومتر با غَزّه فاصله داشت و کل راه از غَزّه به حِبرون سربالایی بود. حال که به خصوصیات جغرافیایی محل بهتر واقف شده‌اید آیا کار شمشون به نظرتان خارق‌العاده نمی‌آید؟ البته به یاد داشته باشید که دلیل قدرت فوق‌العادهٔ او آن بود که «روح خداوند بر وی مستقر شده» بود. ( داوران ۱۴:۶، ۱۹؛ ۱۵:۱۴) بدیهی است که ما مسیحیان انتظار نداریم روح خدا به ما مانند شمشون عضلاتی قوی ببخشد ولی مطمئنیم که ما را قادر می‌سازد تا مطالب روحانی عمیق را درک کنیم و همچنین شخصیت باطنی ما را قدرت می‌بخشد. ( ۱قُرِنتیان ۲:۱۰-۱۶؛ ۱۳:۸؛ اَفَسُسیان ۳:۱۶؛ کُولُسیان ۱:۹، ۱۰) آری، وقتی می‌بینیم که شمشون به کمک روح خدا چه کار فوق‌العاده‌ای انجام داد مطمئن می‌شویم که روح یَهُوَه ما را نیز یاری خواهد نمود.
۹، ۱۰. الف) چگونه جدعون به پیروزی رسید؟ ب) چرا آشنایی با موقعیت جغرافیایی مناطقی که در شرح این نبردها ذکر شده است ابعاد آن را بهتر به ما نشان می‌دهد؟
۹ یک نمونهٔ دیگر گزارش پیروزی جِدْعُون بر مدیان است. در این گزارش به محل‌های زیادی اشاره شده که دانستن فواصل آن‌ها از یکدیگر اهمیت دارد. اغلب خوانندگان کتاب مقدّس می‌دانند که جِدْعُونِ داور و سپاه ۳۰۰ نفری او، لشکر ۱۳۵٬۰۰۰ نفری دشمن را شکست دادند. این لشکر متشکل از مدیان، عَمالیق و تعدادی از قبایل دیگر بود که در وادی یَزْرَعِیل نزدیک تپهٔ موره اردو زده بودند. [۱۸] سپاهیان جِدْعُون شیپورهایشان را به صدا درآوردند و کوزه‌هایشان را شکستند و بدین سان مشعل‌هایی که در کوزه‌ها بود نمایان شدند و سپس فریاد برآوردند: «شمشیر خداوند و جدعون!» این کار آنان دشمن را گیج و هراسان کرد و باعث شد که شروع به کشتار یکدیگر کنند. ( داوران ۶:۳۳؛ ۷:۱-۲۲) آیا حملهٔ جِدْعُون به همان جا خاتمه یافت؟ خیر. اگر باب‌های هفتم و هشتم کتاب داوران را بخوانیم می‌بینیم که او به حمله ادامه داد. محل برخی از مناطقی که در این باب‌ها نام برده شده‌اند امروزه دیگر مشخص نیست و به همین دلیل در نقشه‌های کتاب مقدّس قید نشده‌اند. با این همه، تعداد محل‌های شناسایی‌شده برای دنبال کردن نبردهای جِدْعُون کافی است.
۱۰ در ادامهٔ گزارش کتاب مقدّس می‌خوانیم که جِدْعُون بقیهٔ نیروهای دشمن را تعقیب کرد و از آبَل مَحُولَه در نزدیکی رود اردن گذشت. ( داوران ۷:۲۲-۲۵) سپس «جدعون و سیصد نفری که همراهش بودند از رود اردن گذشتند. با اینکه خیلی خسته بودند، ولی هنوز دشمن را تعقیب می‌کردند.» آن‌ها پس از عبور از رود اردن به طرف جنوب رفتند و دشمن را تا سُکوت و فَنُوعِیل در نزدیکی یبوق دنبال کردند، سپس از بلندی‌ها بالا رفته به یُجْبَهاه ( نزدیک شهر عمان کنونی واقع در کشور اردن) رسیدند. بدین سان حدود ۸۰ کیلومتر را در حال تعقیب و جنگ با دشمن پیمودند. جِدْعُون دو تن از پادشاهان مدیانی را دستگیر و به قتل رساند، سپس به شهر خود، عُفْرَه بازگشت که در نزدیکی محل شروع نبرد بود. ( داوران ۸:۴-۱۲، ۲۱-۲۷) پس بروشنی می‌بینیم که نبرد جِدْعُون به چند دقیقه شیپورزنی و تکان دادن مشعل در هوا و فریاد محدود نمی‌شد. دانستن این جزئیات تأثیر این آیات را بر ما عمیق‌تر می‌سازد که می‌گوید: ‹وقت کافی ندارم که داستان‌های جدعون [و دیگران] را نقل کنم که در جنگ شجاع گشتند و لشکریان دشمن را تار و مار نمودند.› ( عبرانیان ۱۱:۳۲-۳۴، انجیل شریف ) ما مسیحیان نیز گاهی احساس خستگی می‌کنیم ولی نباید دست از انجام خواست خدا برداریم. — ۲قُرِنتیان ۴:۱، ۱۶؛ غَلاطیان ۶:۹.
طرز فکر قوم‌های گوناگون
۱۱. اسرائیلیان پیش از رسیدن به قادِش و پس از آن چه کردند؟
۱۱ ما معمولاً برای یافتن محل مناطق مختلف به نقشه مراجعه می‌کنیم ولی آیا تا به حال سعی کرده‌اید با استفاده از نقشه به طرز فکر مردم مناطق مختلف پی ببرید؟ به عنوان مثال، اسرائیلیانی را که از کوه سینا به طرف سرزمین موعود رفتند در نظر بگیرید. آنان پس از چند توقف، بالاخره به قادِش ( یا قادِش بَرنیع) رسیدند. [۹] در تثنیه ۱:۲ آمده است که اسرائیلیان در این سفر یازده روزه حدود ۲۷۰ کیلومتر را پیمودند. موسی در قادِش دوازده نفر را برای تجسّس سرزمین موعود فرستاد. ( اعداد ۱۰:۱۲، ۳۳؛ ۱۱:۳۴، ۳۵؛ ۱۲:۱۶؛ ۱۳:۱-۳، ۲۵، ۲۶) آن دوازده نفر به طرف شمال رفتند و به احتمال زیاد از بئرشِبَع و حِبرون گذشتند و به سرحدّات شمالی سرزمین موعود رسیدند. ( اعداد ۱۳:۲۱-۲۴) اسرائیلیان به دلیل آنکه به گزارش‌های ناامیدکنندهٔ ده نفر از جاسوسان گوش دادند به ۴۰ سال سرگردانی در بیابان محکوم شدند. ( اعداد ۱۴:۱-۳۴) این عمل آنان چه نکته‌ای را در مورد میزان ایمان و اعتمادشان به خدا نشان می‌دهد؟ — تثنیه ۱:۱۹-۳۳؛ مزمور ۷۸:۲۲، ۳۲-۴۳؛ یهودا ۵.
۱۲. چه نکته‌ای را در مورد ایمان اسرائیلیان می‌توانیم دریابیم، و چرا این موضوع برای ما نیز اهمیت دارد؟
۱۲ حال بیایید این موضوع را از لحاظ جغرافیایی بررسی کنیم. اسرائیلیان از مصر تا کوه سینا رفتند و سپس از کوه سینا ۲۷۰ کیلومتر را طی کردند و به قادِش رسیدند. اگر از روی ایمان به توصیهٔ یوشَع و کالِب عمل می‌کردند و به سوی سرزمین موعود می‌رفتند آیا باید مسافتی طولانی را می‌پیمودند؟ خیر، از قادِش تا بئرشِبَع که یکی از سرحدّات جنوبی سرزمین موعود بود، فقط ۹۵ کیلومتر راه بود. [۷] ( قادِش حدود ۱۶ کیلومتر با بِئَرلَحَی‌رُئی همان محلی که قرن‌ها پیش اسحاق و رفقه در آن زندگی می‌کردند، فاصله داشت.) آنان در واقع در آستانهٔ سرزمین موعود بودند. ( پیدایش ۲۴:۶۲؛ ۲۵:۱۱؛ ۲سموئیل ۳:۱۰) آیا ما که در آستانهٔ بهشت زمینی موعود قرار داریم، از وضعیت اسرائیلیان درس می‌گیریم؟ پولُس رسول در رابطه با موقعیت آنان گفت: «پس سخت بکوشیم تا به آرامی او برسیم مبادا کسی از ما گرفتار همان نافرمانی و بی‌ایمانی . . . بشود.» — عبرانیان ۳:۱۶–۴:۱۱، ا ش.
۱۳، ۱۴. الف) جِبْعُونیان در چه موقعیتی تصمیمی بسیار حیاتی گرفتند؟ ب) چه موضوعی نشانگر فروتنی جِبْعُونیان بود و ما می‌توانیم چه سرمشقی از آنان بگیریم؟
۱۳ اکنون به شرح حال جِبْعُونیان در کتاب مقدّس می‌پردازیم. این قوم برخلاف اسرائیلیان اطمینان داشتند که خدا مطابق ارادهٔ خود عمل می‌کند. پس از آنکه یوشَع اسرائیلیان را از رود اردن عبور داد و به سرزمین موعود رهبری کرد زمان آن فرا رسید که سرزمین موعود از دست کنعانیان خارج شود. ( تثنیه ۷:۱-۳) جِبْعُونیان نیز کنعانی بودند. اسرائیلیان شهرهای اَریحا و عای را شکست داده و در نزدیکی جِلْجال اردو زده بودند. جِبْعُونیان نمی‌خواستند با کنعانیانِ دیگر نابود شوند. از این رو، نمایندگانی نزد یوشَع در جِلْجال فرستادند. آن‌ها وانمود کردند که متعلّق به سرزمینی خارج از کنعان هستند و از اسرائیلیان خواستند تا با آن‌ها پیمان دوستی منعقد سازند.
۱۴ نمایندگان جِبْعُونیان به یوشَع گفتند: «به سبب اسم یَهُوَه خدای تو از زمین بسیار دور آمده‌ایم.» ( یوشَع ۹:۳-۹) از لباس و غذای آنان ظاهراً چنین برمی‌آمد که از راه دور آمده‌اند در حالی که محل زندگی‌شان فقط ۳۰ کیلومتر با جِلْجال فاصله داشت. [۱۹] یوشَع و سردارانش به آنان اطمینان کردند و با جِبْعُون و شهرهای نزدیک آن که با جِبْعُون مربوط بودند پیمان دوستی بستند. آیا جِبْعُونیان فقط برای اینکه از نابودی نجات پیدا کنند این نقشه را به اجرا گذاردند؟ خیر، انگیزهٔ آنان جلب رضایت خدای اسرائیلیان بود. به همین دلیل، یَهُوَه اجازه داد که جِبْعُونیان هیزم و آب اسرائیلیان و مذبح او را تأمین کنند. ( یوشَع ۹:۱۱-۲۷) جِبْعُونیان با رضایت و فروتنی به وظایفی که یَهُوَه برایشان معین کرده بود عمل کردند. بدون شک بعضی از آنان جز نَتینیم بودند که از بابل به اورشلیم بازگشتند و در کار بنای معبد شرکت کردند. ( عَزْرا ۲:۱، ۲، ۴۳-۵۴؛ ۸:۲۰) ما نیز می‌توانیم آنان را سرمشق قرار دهیم و در پی جلب رضایت یَهُوَه باشیم و اگر وظیفهٔ ساده‌ای را به ما واگذار کرد آن را با فروتنی بپذیریم.
ازخودگذشتگی
۱۵. چرا دانستن موقعیت جغرافیایی مناطقی که در بخش یونانی کتاب مقدّس آمده است پراهمیت است؟
۱۵ در بخش یونانی کتاب مقدّس ( عهد جدید) به عنوان مثال در شرح سفرها و خدمت موعظهٔ عیسی و پولُس رسول به نام مناطق مختلف برمی‌خوریم. ( مَرقُس ۱:۳۸؛ ۷:۲۴، ۳۱؛ ۱۰:۱؛ لوقا ۸:۱؛ ۱۳:۲۲؛ ۲قُرِنتیان ۱۱:۲۵، ۲۶) در ادامه به نمونه‌هایی از این سفرها اشاره می‌کنیم. سعی کنید این سفرها را در ذهن خود مجسم کنید.
۱۶. مسیحیان بیریه چگونه قدردانی خود را از پولُس نشان دادند؟
۱۶ پولُس در دوّمین سفر میسیونری خود ( خط بنفش در نقشه) به فیلِپّی که حال در کشور یونان واقع است، رفت. او در آنجا به موعظه پرداخت و به همین دلیل به زندان افتاد و پس از آزادی به تَسّالونیکی رفت. ( اَعمال ۱۶:۶–۱۷:۱) هنگامی که یهودیان در تَسّالونیکی شورش به پا کردند، برادران تَسّالونیکی پولُس را روانهٔ بیریه نمودند که حدود ۶۵ کیلومتر با تَسّالونیکی فاصله داشت. پولُس در بیریه با موفقیت موعظه کرد اما یهودیان تَسّالونیکی به آن شهر آمدند و مردم را به شورش واداشتند. «به این جهت برادران فوراً پولُس را به ساحل دریا فرستادند. و سپس ‹همراهان پولس او را تا شهر آتن همراهی کردند.› ( اَعمال ۱۷:۵-۱۵، ا ش ) ظاهراً برخی از کسانی که تازه ایمان آورده بودند حدود ۴۰ کیلومتر راه را تا دریای اژه پیاده طی کردند و هزینهٔ کشتی را پرداختند و ۵۰۰ کیلومتر راه را با کشتی طی کردند. چنین سفری خالی از خطر نبود اما آن برادران خطر را به جان خریدند تا بتوانند زمان بیشتری را در کنار پولُس که نمایندهٔ خدا بود بگذرانند.
۱۷. وقتی مسافت بین میلیتُس و اَفَسُس را در نظر می‌گیریم به چه موضوعی بهتر پی می‌بریم؟
۱۷ پولُس در سفر سوّم خود ( خط سبز در نقشه)، به بندر میلیتُس رفت. سپس پیران جماعت اَفَسُس را که در ۵۰ کیلومتری آن بندر قرار داشت، نزد خود خواند. پیش خود مجسم کنید که آن پیران هر کاری داشتند بر زمین گذاشتند و برای دیدن پولُس به راه افتادند. به احتمال زیاد در راه با هم در مورد دیدار با پولُس سخن می‌گفتند. آنان پس از ملاقات با پولُس و شنیدن دعای او «گریهٔ بسیار کردند و بر گردن پولُس آویخته، او را می‌بوسیدند.» پس از آن ‹او را تا کشتی مشایعت نمودند.› ( اَعمال ۲۰:۱۴-۳۸) در راه بازگشت به اَفَسُس حرف‌های بسیاری با هم داشتند. آیا به نظر شما جالب نیست که این مردان حاضر شدند آن همه راه را پیاده بپیمایند تا به سخنان پولُس که سرپرستی سیّار بود و می‌توانست آنان را تشویق نماید و از مسائل مطلع سازد، گوش فرا دهند؟ ما از طرز فکر و طرز عمل آنان چه سرمشقی می‌توانیم بگیریم؟
آیندهٔ ما و شناخت سرزمین موعود
۱۸. آگاهی از خصوصیات جغرافیایی سرزمین‌های کتاب مقدّس چه فوایدی دارد؟
۱۸ نمونه‌هایی که در بالا بدانها اشاره شد نشان می‌دهد که آگاهی از خصوصیات جغرافیایی سرزمین موعود بسیار مفید است و درک بسیاری از قسمت‌های کتاب مقدّس را برایمان ممکن می‌سازد. ( اگر بتوانیم با سرزمین‌های مجاور آن که نام آن‌ها در کتاب مقدّس آمده است نیز آشنا شویم دید بهتری از متون کتاب مقدّس پیدا خواهیم کرد.) در حینی که با خصوصیات سرزمین موعود آشنایی بیشتری پیدا می‌کنیم باید در نظر داشته باشیم که اسرائیلیان فقط به شرطی می‌توانستند به آن سرزمین «شیر و شهد» وارد شوند که به یَهُوَه احترام می‌گذاشتند و به فرمان‌هایش عمل می‌کردند. — تثنیه ۶:۱، ۲؛ ۲۷:۳.
۱۹. فرمانبرداری از یَهُوَه در حال حاضر و در آینده برایمان چه فوایدی دارد؟
۱۹ ما نیز امروزه اگر به یَهُوَه احترام بگذاریم و به فرمان‌هایش عمل کنیم، بهشت روحانی‌مان را دلپذیرتر و زیباتر می‌سازیم. علاوه بر این، آگاهی‌مان در مورد خصوصیات و مزایای این بهشت روحانی افزوده می‌شود. همان طور که اسرائیلیان به رهبری یوشَع به آن سوی رود اردن و به سرزمینی حاصلخیز و پربار راه یافتند، ما نیز می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که روزی به بهشت واقعی بر روی زمین راه خواهیم یافت.
آیا به خاطر دارید؟
• چرا باید با سرزمین‌هایی که در کتاب مقدّس نام برده شده‌اند بهتر آشنا شویم؟
• در این مقاله کدام اطلاعات جغرافیایی برایتان از همه آموزنده‌تر بود؟
• با دانستن مشخصات جغرافیایی مربوط به رویدادهای مختلف به چه نکات عمیق‌تری پی بردید؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]
[کادر/تصویر در صفحهٔ ۱۴]
‹گذری به سرزمین موعود›
در کنگره‌های شاهدان یَهُوَه سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴، بروشور ‹گذری به سرزمین موعود› معرفی و توزیع شد. این بروشور، به ۸۰ زبان دنیا ترجمه شده و حاوی نقشه‌های تمام رنگی و نمودارهایی است که مناطق مختلف سرزمین‌های قید شده در کتاب مقدّس، بویژه سرزمین موعود را در طی دوران‌های مختلف در بر می‌گیرد.
در مقاله‌ای که همراه این کادر به چاپ رسیده است، به شماره‌هایی برمی‌خورید که نشانگر صفحه‌های بروشور است، برای مثال [۱۵]. اگر این بروشور را در اختیار دارید سعی کنید با ویژگی‌های آن آشنا شوید تا بتوانید کتاب مقدّس را بهتر درک کنید.
( ۱) بسیاری از نقشه‌ها حاوی راهنمایی است که علائم مربوط به آن نقشه را توضیح می‌دهد، برای مثال در صفحهٔ ۱۸. ( ۲) اغلب نقشه‌ها دارای مقیاسی به کیلومتر و مایل است. به کمک این مقیاس‌ها می‌توانید به وسعت مناطق و فواصل بین آن‌ها پی ببرید، برای مثال صفحهٔ ۲۶. ( ۳) جهت نقشه‌ها معمولاً با علامتی که نشانگر شمال جغرافیایی است نشان داده شده است، برای مثال صفحهٔ ۱۹. ( ۴) در اغلب نقشه‌ها وضعیت ناهمواری‌ها با رنگ‌های گوناگون نمایش داده شده‌اند، برای مثال در صفحهٔ ۱۲. ( ۵) اغلب نقشه‌ها دارای شبکه‌ای فرضی است که یک ضلع آن با حروف الفبا و ضلع دیگر آن با شماره مشخص می‌شود. به کمک این شبکه می‌توانید موقعیت مناطق مختلف را روی نقشه بیابید. برای مثال صفحهٔ ۲۳. ( ۶) در فهرست راهنمای نقشه‌ها ( صفحات ۳۴ و ۳۵) ابتدا شمارهٔ صفحه با حروف پررنگ و سپس مختصات محل مشخص شده است برای مثال E2. پس از چند بار استفاده از این بروشور خواهید دید که چقدر به دانش و درک شما افزوده می‌شود.
[نمودار/نقشه در صفحهٔ ۱۶، ۱۷]
نقشهٔ جغرافیای طبیعی
(برای دیدن شکل صحیح به نشریه رجوع شود)
A. ساحل دریای بزرگ
B. جلگه‌های غرب رود اردن
۱. جلگهٔ اَشیر
۲. منطقهٔ ساحلی دُر
۳. مراتع شارون
۴. جلگهٔ فلسطین
۵. درّهٔ مرکزی ( شرقی‌غربی)
a. جلگهٔ مَجِدّو
b. جلگهٔ یَزْرَعیل
C. کوه‌های غرب رود اردن
۱. تپه‌های جلیل
۲. تپه‌های کَرْمَل
۳. تپه‌های سامره
۴. هامون ( تپه‌های کم‌ارتفاع)
۵. ارتفاعات یهودا
۶. بیابان یهودا
۷. نِگِب ( جنوب)
۸. بیابان فاران
D. عَرَبَه ( درّهٔ نشستی)
۱. آبگیر هولا
۲. منطقهٔ دریای جلیل
۳. درّهٔ اردن
۴. دریای نمک ( دریای مرده)
۵. عَرَبَه ( جنوب دریای نمک)
E. کوه‌ها و فلات‌های شرق رود اردن
۱. باشان
۲. جلعاد
۳. عمون و موآب
۴. فلات کوهستانی اَدوم
F. کوه‌های لبنان
[نقشه]
کوه حِرمان
موره
آبَل مَحُولَه
سُکّوت
یُجبَهَه
بیت‌ئیل
جِلْجال
جِبْعُون
اورشلیم
حِبرون
غَزَّه
بئرشِبَع
سُدُوم؟
قادِش
[نقشه/تصویر در صفحهٔ ۱۵]
(برای دیدن شکل صحیح به نشریه رجوع شود)
کنعان
مَجِدُو
جلعاد
دوتان
شکیم
بیت‌ئیل ( لوز)
عای
اورشلیم ( سالیم)
بیت‌لَحَم ( اَفْراته)
مَمْری
حِبرون ( مَکفِیله)
جِرار
بئرشِبَع
سُدُوم؟
نِگِب ( جنوب)
رَحُوبوت؟
[کوه‌ها]
موریا
[دریاها]
دریای نمک (بحرالمِلْح)
[رود]
اُرْدُن
[تصویر]
ابراهیم در سرزمین موعود سفر کرد
[نقشه در صفحهٔ ۱۸]
(برای دیدن شکل صحیح به نشریه رجوع شود)
تروآس
ساموتراکی
نیاپولیس
فیلِپّی
آمْفیپولِس
تَسّالونیکی
بیریه
آتن ( اَطینا )
قُرِنتُس
اَفَسُس
میلیتُس
رُودِس