آیا وقت غذا فقط منحصر به غذا خوردن است؟
آیا وقت غذا فقط منحصر به غذا خوردن است؟
هر کسی از خوردن غذای خوش‌طعم لذّت می‌برد. علاوه بر صرف غذا مصاحبت و گفتگویی گرم با عزیزانمان نه تنها گرسنگی را برطرف می‌کند بلکه جوّی خوشایند به وجود می‌آورد. بسیاری از خانواده‌ها به طور مرتب حداقل یک بار در روز با هم غذا صرف می‌کنند. هنگام صرف غذا اعضای خانواده فرصت پیدا می‌کنند در بارهٔ اتفاقات روز صحبت و گفتگو و یا برنامه‌ریزی کنند. والدینی که به نظرات و ابراز عقاید فرزندانشان گوش می‌دهند به احساسات و گرفتاری‌های آن‌ها پی می‌برند. با گذشت زمان این رابطهٔ نشاط‌آور و آرام‌بخش، محیطی را که در آن افراد احساس امنیت، اعتماد و محبت می‌کنند به وجود می‌آورد که به استحکام خانواده می‌انجامد.
امروزه اکثراً اعضای خانواده شاغلند و زندگی پرمشغله‌ای دارند. به این دلیل به آسانی نمی‌توانند با هم یک وعده غذا صرف کنند. در فرهنگ مردم بعضی مناطق دنیا دور سفره نشستن همهٔ افراد خانواده و حتی گفتگو در طی صرف غذا ناپسند می‌باشد. بعضی از خانواده‌ها عادت دارند که در طی صرف غذا تلویزیون را روشن کنند. آن‌ها در واقع فرصت گفتگویی پرمعنی را از دست می‌دهند.
اما والدین مسیحی همواره برای چنین فرصت‌هایی هوشیار هستند تا خانواده‌شان را بسازند. ( امثال ۲۴:۲۷) در قدیم به والدین گفته شده بود که بهترین فرصت گفتگو با فرزندان در بارهٔ کلام خدا حین نشستن در خانه است. ( تثنیه ۶:۷) دور هم نشستن به‌طور مرتب برای صرف غذا، فرصتی مناسب برای والدین ایجاد می‌کند تا بتوانند به تدریج در دل فرزندانشان محبت عمیقی برای یَهُوَه و اصول عادلانهٔ او بپرورانند. با به وجود آوردن جوّی نشاط‌آور و آرام‌بخش هنگام صرف غذا می‌توانید اوقاتی دلپذیر و سازنده برای خانواده‌تان فراهم کنید. بله این اوقات را منحصر به غذا خوردن ندانید!