عیسی را سرمشق خود قرار دهیم

‏«سرمشقی به شما دادم تا شما نیز همان گونه رفتار کنید که من با شما کردم.‏» —‏ یوحنّا ۱۳:‏۱۵‏،‏ هزارهٔ نو.‏

۱.‏ چرا عیسی الگویی کامل برای مسیحیان می‌باشد؟‏

در طول تاریخ تنها انسانی که از بدو تولّد تا لحظهٔ مرگ مرتکب گناه نشد عیسی بود،‏ به غیر از او «همه گناه کرده‌اند.‏» (‏ ۱پادشاهان ۸:‏۴۶؛‏ رومیان ۳:‏۲۳‏)‏ به همین دلیل است که مسیحیان حقیقی عیسی را الگوی خود قرار داده‌اند.‏ آری،‏ عیسی در ۱۴ نیسان سال ۳۳ د.‏م.‏ ساعاتی پیش از اعدامش پیروان خود را چنین ترغیب نمود:‏ «سرمشقی به شما دادم تا شما نیز همان گونه رفتار کنید که من با شما کردم.‏» (‏ یوحنّا ۱۳:‏۱۵‏،‏ هزارهٔ نو ‏)‏ عیسی در آن شب بروشنی به آنان نشان داد که چگونه می‌توانند رفتار او را الگوی خود سازند.‏ در این مقاله به بررسی طرقی خواهیم پرداخت که به ما کمک می‌کند عیسی را سرمشق قرار دهیم.‏

ضرورت تواضع

۲،‏ ۳.‏ عیسی چگونه نشان داد که بهترین سرمشق تواضع است؟‏

^۲ منظور عیسی از سرمشق قرار دادن رفتارش بویژه الگو قرار دادن تواضعش بود.‏ وی بارها به شاگردانش در این مورد پند داده بود و در شب ۱۴ نیسان نیز با شستن پاهای رسولانش نشان داد منظورش از تواضع چیست.‏ عیسی اظهار نمود:‏ «اگر من که آقا و معلّم هستم،‏ پای‌های شما را شستم،‏ بر شما نیز واجب است که پای‌های یکدیگر را بشویید.‏» (‏ یوحنّا ۱۳:‏۱۴‏)‏ سپس به رسولانش گفت که از رفتارش سرمشق گیرند.‏ براستی که عیسی را باید بهترین الگوی تواضع خواند!‏

^۳ پولُس رسول توضیح می‌دهد که عیسی پیش از آمدن به زمین «همذات با خدا بود.‏» با این حال،‏ عیسی قدرت و جلال خود را کنار گذاشته به انسانی حقیر مبدّل گشت.‏ وی حتی «خود را خوار ساخت و تا به مرگ،‏ حتی مرگ بر صلیب مطیع گردید.‏» (‏ فیلِپّیان ۲:‏۶-‏۸‏،‏ ھ ن ‏)‏ تصوّرش را بکنید.‏ عیسی که بعد از یَهُوَه والامقام‌ترین شخص در عالَم است مقامی کمتر از فرشتگان یافت،‏ همچون نوزادی ناتوان به دنیا آمد،‏ مطیع والدینی ناکامل گردید و در آخر به اسم جنایت‌کاری منفور اعدام شد.‏ (‏ کُولُسیان ۱:‏۱۵،‏ ۱۶؛‏ عبرانیان ۲:‏۶،‏ ۷‏)‏ براستی که چه تواضعی!‏ آیا ما نیز می‌توانیم چنین «طرز فکر» و رفتار ‹فروتنانه‌ای› را در خود ایجاد کنیم؟‏ (‏ فیلِپّیان ۲:‏۳-‏۵‏،‏ ھ ن ‏)‏ بله،‏ اما آسان نیست.‏

۴.‏ چه اموری در انسان‌ها غرور ایجاد می‌کند،‏ و چرا غرور خطرناک است؟‏

 ^۴ نقطهٔ مقابل تواضع،‏ غرور است.‏ (‏ امثال ۶:‏۱۶-‏۱۹‏)‏ غرور سبب سقوط شیطان گردید.‏ (‏ ۱تیموتاؤس ۳:‏۶‏)‏ این خصوصیت براحتی می‌تواند در دل ما ریشه دواند و اگر در آن جای گیرد بسختی می‌توان آن را ریشه‌کن کرد.‏ بسیاری از مردم به دلیل ملیت‌شان و یا به خاطر نژاد،‏ ثروت،‏ تحصیلات،‏ دست‌آوردها،‏ منزلت اجتماعی،‏ ظاهر و قیافه،‏ استعداد در ورزش و بسیاری چیزهای دیگر به خود می‌بالند.‏ اما در نظر یَهُوَه این‌ها همه بی‌اهمیت است.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۴:‏۷‏)‏ و اگر این امور در ما غرور ایجاد کنند ما را از یَهُوَه دور می‌سازند.‏ ‏«خداوند متعال است،‏ لیکن بر فروتنان نظر می‌کند.‏ و اما متکبّران را از دور می‌شناسد.‏» —‏ مزمور ۱۳۸:‏۶؛‏ امثال ۸:‏۱۳‏.‏

تواضع با برادران

۵.‏ چرا پیران مسیحی می‌باید متواضع باشند؟‏

^۵ نباید به خاطر مسئولیت‌های مسیحی‌مان یا خدمتی که به یَهُوَه انجام می‌دهیم به برادرانمان فخر بفروشیم.‏ (‏ ۱تواریخ ۲۹:‏۱۴؛‏ ۱تیموتاؤس ۶:‏۱۷،‏ ۱۸‏)‏ حتی لازم است که با بیشتر شدن مسئولیت‌مان متواضع‌تر گردیم.‏ پِطْرُس به پیران مسیحی چنین پند داد:‏ ‹بر کسانی که به دست شما سپرده شده‌اند سَروَری نکنید،‏ بلکه برای گلّه نمونه باشید.‏› (‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۳‏،‏ ھ ن ‏)‏ آری،‏ پیران نباید بر برادران خود سَروَری و ریاست کنند بلکه باید به آنان خدمت کرده برایشان نمونه باشند.‏ —‏ لوقا ۲۲:‏۲۴-‏۲۶؛‏ ۲قُرِنتیان ۱:‏۲۴‏.‏

۶.‏ در چه مواردی باید از خود تواضع نشان دهیم؟‏

^۶ البته تواضع فقط مختص پیران مسیحی نیست.‏ در جماعت جوانانی هستند که شاید از سالمندان تیزهوش‌تر و پربنیه‌تر باشند.‏ پِطْرُس به آنان گفت:‏ «مطیع افراد سالخورده باشید.‏ به همین ترتیب،‏ همگی شما با روحی فروتن یکدیگر را خدمت نمایید،‏ زیرا خداوند فروتنان را مورد عنایت خاص خود قرار می‌دهد.‏» (‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۵‏،‏ ترجمهٔ تفسیری ‏)‏ آری،‏ تواضع مسیح‌گونه برای هر فرد مسیحی ضروری است.‏ برای مثال،‏ موعظه کردن با وجود مخالفت‌ها و بی‌اعتنایی‌ها نیاز به تواضع بسیار دارد.‏ قبول کردن پند و نصیحت براستی مستلزم فروتنی است.‏ همچنین چقدر باید متواضع باشیم که زندگی‌ای ساده اختیار کرده تا بتوانیم بر فعالیت‌های مسیحی‌مان بیفزاییم.‏ و براستی چقدر فروتنی و شهامت می‌خواهد که بتوانیم در مقابل تبلیغات دروغ،‏ حملاتی‌که دشمنان از طریق مراجع قانونی صورت می‌دهند،‏ و آزار و خشونتِ مخالفان مقاومت کنیم.‏ —‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۶‏.‏

۷،‏ ۸.‏ چگونه می‌توانیم متواضع باشیم؟‏

^۷ چگونه می‌توانیم بر غرور خود غلبه کنیم و ‹با فروتنی دیگران را از خود بهتر بدانیم›؟‏ (‏ فیلِپّیان ۲:‏۳‏)‏ ابتدا باید سعی کنیم خود را از دید یَهُوَه بنگریم.‏ عیسی نشان داده است که چه دیدی می‌باید نسبت به خود داشته باشیم.‏ او فرمود:‏ «شما نیز چون به هر چیزی که مأمور شده‌اید عمل کردید،‏ گویید که غلامان بی‌منفعت هستیم زیرا که آنچه بر ما واجب بود به جا آوردیم.‏» (‏ لوقا ۱۷:‏۱۰‏)‏  خدمتی که ما برای خدا انجام می‌دهیم در مقابل خدمتی که عیسی انجام داده است هیچ است با این حال عیسی همواره از خود تواضع نشان می‌داد.‏

^۸ ما همچنین می‌توانیم از یَهُوَه بخواهیم ما را در داشتن دیدی صحیح نسبت به خودمان یاری کند.‏ می‌توانیم همچون مزمورنویس به یَهُوَه بگوییم:‏ «حکمت و قضاوت صحیح را به من یاد ده،‏ زیرا به احکام تو ایمان دارم.‏» (‏ مزمور ۱۱۹:‏۶۶‏،‏ تفس ‏)‏ یَهُوَه به ما کمک می‌کند تا در مورد خود درست و متعادل قضاوت کنیم.‏ وی همچنین رفتار متواضعانهٔ ما را برکت می‌دهد.‏ (‏ امثال ۱۸:‏۱۲‏)‏ عیسی اظهار نمود:‏ «هر که خود را بلند کند،‏ پست گردد و هر که خود را فروتن سازد سرافراز گردد.‏» —‏ متّیٰ ۲۳:‏۱۲‏.‏

تشخیص نیک و بد

۹.‏ عیسی چه دیدی نسبت به نیک و بد داشت؟‏

^۹ عیسی با اینکه ۳۳ سال در میان مردمی ناکامل زیست هرگز گناه نکرد.‏ (‏ عبرانیان ۴:‏۱۵‏)‏ مزمورنویس در نبوّتی در خصوص مسیح چنین سرود:‏ «عدالت را دوست و شرارت را دشمن داشتی.‏» (‏ مزمور ۴۵:‏۷؛‏ عبرانیان ۱:‏۹‏)‏ در این امر نیز ما مسیحیان می‌باید عیسی را سرمشق قرار دهیم.‏ یعنی نه تنها باید بتوانیم نیک و بد را از هم تمیز دهیم،‏ بلکه از بدی نفرت داشته و به نیکویی عشق بورزیم.‏ (‏ عاموس ۵:‏۱۵‏)‏ به این طریق می‌توانیم با تمایلات گناهکارانه‌ای که در ذات ناکامل خود داریم مقابله کنیم.‏ —‏ پیدایش ۸:‏۲۱؛‏ رومیان ۷:‏۲۱-‏۲۵‏.‏

۱۰.‏ کسی که بدون ابراز ندامت «عمل بد» انجام می‌دهد چه چیزی را ثابت می‌کند؟‏

^۱۰ عیسی به نیقودیموسِ فریسی گفت:‏ «هر که عمل بد می‌کند،‏ روشنی را دشمن دارد و پیش روشنی نمی‌آید،‏ مبادا اَعمال او توبیخ شود.‏ ولیکن کسی که به راستی عمل می‌کند پیش روشنی می‌آید تا آنکه اَعمال او هویدا گردد که در خدا کرده شده است.‏» (‏ یوحنّا ۳:‏۲۰،‏ ۲۱‏)‏ یوحنّا عیسی را به عنوان ‹نورِ حقیقی که هر انسان را منوّر می‌گرداند› توصیف کرد.‏ (‏ یوحنّا ۱:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ عیسی گفت که اگر «عمل بد» کنیم مفهوم آن این است که از نور نفرت داریم.‏ آیا می‌توانید تصوّر کنید که از عیسی و اصولی که به ما آموخته است متنفر باشید؟‏ کسی که بدون ابراز ندامت گناه می‌ورزد کاری جز این نمی‌کند!‏ چنین شخصی شاید گناه خود را چندان جدّی نپندارد،‏ اما از نظر عیسی مسئله بسیار جدّی و حیاتی است.‏

چگونه می‌توانیم مانند عیسی نیک و بد را تشخیص دهیم؟‏

۱۱.‏ برای آنکه بتوانیم مانند عیسی نیک و بد را از هم تشخیص دهیم چه چیز الزامی است؟‏

^۱۱ ما باید پی ببریم که از نظر یَهُوَه چه چیز روا و چه چیز نارواست.‏ پی بردن به این موضوع تنها با مطالعهٔ کتاب مقدّس میسر است.‏ پیش از آغاز چنین مطالعه‌ای بجاست مانند مزمورنویس از یَهُوَه بخواهیم:‏ «ای خداوند،‏ طریق‌های خود را به من بیاموز و راه‌های خویش را به من تعلیم ده.‏» (‏ مزمور ۲۵:‏۴‏)‏ همچنین نباید مکرهای شیطان را از نظر دور بداریم.‏ (‏ ۲قُرِنتیان ۱۱:‏۱۴‏)‏ شیطان می‌تواند به عملی ناروا و غلط جامهٔ مبدّل پوشانده آن را برای مسیحی‌ای ناآگاه درست و روا جلوه دهد.‏ لذا،‏ می‌باید هنگام مطالعه بخوبی در کلام خدا تعمّق کنیم و نصایح «غلام امین و دانا» را به اجرا بگذاریم.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۴۵-‏۴۷‏)‏ مطالعه،‏ دعا و تعمّق در رشد مسیحی ما نقشی بسزا دارد.‏ کسانی که به بلوغ مسیحی می‌رسند و قوای ذهنی خود را با تمرین‌های طولانی پرورش می‌دهند می‌توانند نیک و بد  را از هم تشخیص دهند.‏ (‏ عبرانیان ۵:‏۱۴‏)‏ چنین مطالعه‌ای نفرت از بدی و عشق به نیکویی را در دل ما می‌پروراند.‏

۱۲.‏ کدام نصیحت کتاب مقدّس به منظور پرهیز از اَعمال بد مفید است؟‏

^۱۲ اگر نسبت به بدی نفرت پیدا کنیم دیگر اجازه نخواهیم داد بدی در دلمان رشد کند.‏ یوحنّای رسول سال‌ها بعد از مرگ مسیح چنین نوشت:‏ «دنیا و آنچه را در آن است،‏ دوست مدارید.‏ اگر کسی دنیا را دوست بدارد،‏ محبت پدر در او نیست.‏ زیرا هرچه در دنیاست،‏ یعنی هوای نَفْس،‏ هوس‌های چشم و غرور ناشی از مال و مقام،‏ نه از پدر بلکه از دنیاست.‏» —‏ ۱یوحنّا ۲:‏۱۵،‏ ۱۶‏،‏ ھ ن.‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ الف)‏ چرا عشق و علاقه به آنچه دنیا عرضه می‌کند برای مسیحیان خطرناک است؟‏ ب)‏ چگونه می‌توانیم کاری کنیم که علاقه به چیزهای دنیا در دلمان ریشه نکند؟‏

^۱۳ برخی ممکن است استدلال کنند که همهٔ چیزهای دنیا بد نیست.‏ این گفته شاید تا حدّی صحیح باشد،‏ با این حال دنیا براحتی می‌تواند از طریق جاذبه‌های خود افکار ما را از خدمت به خدا منحرف کند.‏ مگر دنیا چیزی هم عرضه می‌کند که ما را به یَهُوَه نزدیک سازد؟‏ مسلّماً خیر!‏ اگر به چیزهایی در دنیا که شاید بد هم نباشد،‏ عشق و علاقه پیدا کنیم باید گفت با خطری جدّی روبرو هستیم.‏ (‏ ۱تیموتاؤس ۶:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ وانگهی بسیاری از جاذبه‌های دنیا بسیار برای ما مضر هستند.‏ برنامه‌های تلویزیونی و فیلم‌ها با ترویج خشونت،‏ مال‌پرستی،‏ و فحشا این اَعمال را در نظرمان بی‌ضرر جلوه می‌دهند و حتی ما را به انجام آن‌ها وسوسه می‌کنند.‏ اگر با کسانی معاشرت کنیم که تمام افکارشان حول و حوش بالا بردن سطح زندگی یا مادیات دور می‌زند این امور برای ما نیز اولویت پیدا می‌کنند.‏ —‏ متّیٰ ۶:‏۲۴؛‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۳۳‏.‏

^۱۴ اما اگر به کلام خدا عشق بورزیم «هوای نَفْس،‏ هوس‌های چشم و غرور ناشی از مال و مقام» در نظر ما بی‌اهمیت جلوه می‌کنند.‏ و اگر با کسانی معاشرت کنیم که خدمت به خدا برایشان بر هر چیز دیگر اولویت دارد،‏ ما نیز چیزهایی را دوست خواهیم داشت که آنان دوست دارند و از چیزی‌هایی متنفر خواهیم بود که آنان نفرت دارند.‏ —‏ مزمور ۱۵:‏۴؛‏ امثال ۱۳:‏۲۰‏.‏

۱۵.‏ چگونه نفرت از بدی و عشق به نیکویی ما را مانند عیسی تقویت می‌کند؟‏

^۱۵ نفرت از بدی و عشق به نیکویی افکار عیسی را بر روی «خوشی که پیش او موضوع بود» متمرکز می‌ساخت.‏ (‏ عبرانیان ۱۲:‏۲‏)‏ چقدر خوب است که ما نیز عیسی را در این خصوص سرمشق قرار دهیم.‏ باید بدانیم که «دنیا و شهوات آن در گذر است» پس تمام لذّات این دنیا موقتی هستند.‏ اما «کسی که به ارادهٔ خدا عمل می‌کند،‏ تا به ابد باقی می‌ماند.‏» (‏ ۱یوحنّا ۲:‏۱۷‏)‏ عیسی نیز با عمل نمودن به ارادهٔ خدا طریق حیات ابدی را برای ما هموار ساخت.‏ (‏ ۱یوحنّا ۵:‏۱۳‏)‏ باشد که با اقتدا به عیسی از نعمت حیات ابدی که او با وفاداری خود برایمان میسر ساخت بهره‌مند شویم.‏

تحمّل آزار و اذیت

۱۶.‏ چرا عیسی پیروانش را ترغیب کرد که پیوند قوی محبت بین خود ایجاد کنند؟‏

^۱۶ عیسی در مورد موضوع دیگری که می‌باید او را سرمشق قرار دهیم گفت:‏ «این است حکم من که  یکدیگر را محبت نمایید،‏ همچنان که شما را محبت نمودم.‏» (‏ یوحنّا ۱۵:‏۱۲،‏ ۱۳،‏ ۱۷‏)‏ از جمله دلایلی که عیسی مسیحیان را ترغیب کرد تا پیوند محبت و اتحاد خود را حفظ کنند نفرتی است که دنیا به ایشان ابراز می‌دارد.‏ او در این خصوص گفت:‏ «اگر جهان شما را دشمن دارد،‏ بدانید که پیشتر از شما مرا دشمن داشته است.‏ .‏ .‏ .‏ غلام بزرگ‌تر از آقای خود نیست.‏ اگر مرا زحمت دادند،‏ شما را نیز زحمت خواهند داد.‏» (‏ یوحنّا ۱۵:‏۱۸،‏ ۲۰‏)‏ آری،‏ ما نیز مانند سَروَرمان عیسی مسیح مورد آزار و اذیت قرار می‌گیریم.‏ پس چقدر بجاست پیوند محبت با برادرانمان را قوی سازیم تا بتوانیم آزار و اذیت دنیا را تحمّل کنیم.‏

۱۷.‏ چرا دنیا از مسیحیان حقیقی نفرت دارد؟‏

^۱۷ براستی چرا دنیا اینچنین از مسیحیان واقعی نفرت دارد؟‏ دلیل آن را عیسی چنین عنوان کرد:‏ «[پیروان من] از جهان نیستند.‏» (‏ یوحنّا ۱۷:‏۱۴،‏ ۱۶‏)‏ مسیحیان در مسائل سیاسی و درگیری‌های نظامی بی‌طرف می‌مانند،‏ زندگی را مقدّس می‌شمارند و به اصول والای اخلاقی پای‌بند هستند.‏ (‏ اَعمال ۱۵:‏۲۸،‏ ۲۹؛‏ ۱قُرِنتیان ۶:‏۹-‏۱۱‏)‏ آنان بیشتر به موضوعات معنوی اهمیت می‌دهند تا به موضوعات مادی.‏ ایشان در جهان هستند لیکن چنانکه پولُس گفت:‏ «مثل استعمال‌کنندگان» جهان رفتار نمی‌کنند.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۷:‏۳۱‏)‏ درست است که شاهدان یَهُوَه گاه به دلیل پای‌بندی به اصول اخلاقی مورد تحسین قرار می‌گیرند،‏ اما آنان حاضر نیستند صرفاً به خاطر آنکه مورد تحسین یا قبول دیگران قرار گیرند از اصول مسیحی تخطّی کنند.‏ این پای‌بندی شاهدان یَهُوَه برای اکثر مردم دنیا قابل درک نیست و دلیل نفرت آنان از شاهدان نیز همین است.‏

۱۸،‏ ۱۹.‏ وقتی مسیحیان با آزار و مخالفت روبرو می‌شوند چگونه عیسی را سرمشق قرار می‌دهند؟‏

^۱۸ رسولان نفرت دنیا از عیسی را به عین دیدند.‏ آنان دیدند که چگونه او را دستگیر کرده به قتل رساندند.‏ همچنین عکس‌العمل عیسی را مشاهده نمودند.‏ در باغ جتسیمانی وقتی مخالفان عیسی برای دستگیری وی آمدند پِطْرُس سعی کرد با شمشیر از عیسی دفاع کند،‏ اما عیسی به وی گفت:‏ «شمشیر خود را غلاف کن.‏ زیرا هر که شمشیر کشد به شمشیر کشته می‌شود.‏» (‏ متّیٰ ۲۶:‏۵۲؛‏ لوقا ۲۲:‏۵۰،‏ ۵۱‏)‏ در دوران باستان اسرائیلیان با شمشیر علیه دشمنانشان به جنگ می‌رفتند.‏ اما در زمان عیسی وضعیت تغییر کرد.‏ حکومت خدا دیگر «متعلّق به این جهان» نبود و دیگر مرز و بومی نبود که از آن محافظت کنند.‏ (‏ یوحنّا ۱۸:‏۳۶‏)‏ پِطْرُس نیز اندکی بعد عضو امّت روحانی خدا می‌شد،‏ امّتی که اعضای آن تابعیت مملکتی آسمانی را داشتند.‏ (‏ غَلاطیان ۶:‏۱۶؛‏ فیلِپّیان ۳:‏۲۰،‏ ۲۱‏)‏ از آن پس،‏ پیروان عیسی در مقابل نفرت و آزار مخالفان همچون سَروَرشان برخوردی شجاعانه لیکن عاری از خشونت پیش گرفتند.‏ مسیحیان با اطمینان کامل عاقبت این دنیا را به دست یَهُوَه سپرده‌اند و برای تحمّل سختی‌ها به او توکّل می‌کنند.‏ —‏ لوقا ۲۲:‏۴۲‏.‏

^۱۹ سال‌ها بعد پِطْرُس نوشت:‏ «مسیح نیز برای ما عذاب کشید و شما را نمونه‌ای گذاشت تا در اثر قدم‌های وی رفتار نمایید،‏ .‏ .‏ .‏ چون او را دشنام می‌دادند،‏ دشنام پس نمی‌داد و چون عذاب می‌کشید تهدید نمی‌نمود،‏ بلکه خویشتن را به داور عادل تسلیم کرد.‏» (‏ ۱پِطْرُس ۲:‏۲۱-‏۲۳‏)‏ همان طور که عیسی گفته بود مسیحیان متحمّل زجر و شکنجه‌های بسیار شدند.‏ امروزه نیز سرگذشت مسیحیانی را می‌خوانیم که همچون برادران خود در قرن اوّل عیسی را سرمشق قرار دادند.‏ آنان با استواری در مقابل سختی‌ها پایداری کرده ثابت نموده‌اند که انسان‌هایی  صلح‌جو و خداترس می‌باشند.‏ (‏ مکاشفه ۲:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ باشد که همگی ما در برابر سختی‌ها و مخالفت‌ها از خود استقامت و وفاداری نشان دهیم.‏ —‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱۲‏.‏

‏«عیسی مسیح خداوند را بپوشید»‏

۲۰-‏۲۲.‏ مسیحیان به چه طرقی ‹عیسی مسیح خداوند را می‌پوشند›؟‏

^۲۰ پولُس به جماعت روم نوشت:‏ «عیسی مسیح خداوند را بپوشید و برای شهوات جسمانی تدارک نبینید.‏» (‏ رومیان ۱۳:‏۱۴‏)‏ ما مسیحیان عیسی را همچون جامه‌ای بر تن می‌کنیم به این مفهوم که تمام تلاش خود را به خرج می‌دهیم تا خصوصیات و اَعمال نیک او را تا حدّی که برای انسانی ناکامل امکان‌پذیر است از خود منعکس کنیم.‏ —‏ ۱تَسّالونیکیان ۱:‏۶‏.‏

^۲۱ تنها زمانی می‌توانیم به اصطلاح ‹عیسی مسیح خداوند را بپوشیم› که با زندگی او آشنا شده تلاش کنیم که رفتار او را سرمشق قرار دهیم.‏ مثلاً در خصوصیاتی همچون تواضع،‏ عشق به نیکویی،‏ نفرت از بدی،‏ محبت به برادران،‏ جدا بودن از جهان،‏ و تحمّل در سختی‌ها.‏ همچنین تلاش می‌کنیم ‹برای شهوات جسمانی تدارک نبینیم› بدین مفهوم که اهداف دنیوی برای خود در زندگی قرار نمی‌دهیم و یا به دنبال ارضای غرایز جسمانی خود نمی‌رویم.‏ هنگام اتخاذ تصمیم و یا حل مشکلاتمان بجاست از خود بپرسیم:‏ ‹عیسی در چنین موقعیتی چه می‌کرد؟‏ او اکنون از من انتظار دارد چه کار کنم؟‏›‏

^۲۲ در آخر می‌توان به فعالیت عیسی در ‹موعظهٔ بشارت ملکوت› اشاره کرد.‏ (‏ متّیٰ ۴:‏۲۳؛‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۵۸‏)‏ مسیحیان تلاش می‌کنند در این امر مهم نیز عیسی را سرمشق قرار دهند.‏ این موضوع را در مقالهٔ بعدی مورد بررسی قرار خواهیم داد.‏

مرور

‏• چرا تواضع بر تمام مسیحیان واجب است؟‏

‏• چگونه می‌توانیم نیک و بد را از هم تشخیص دهیم؟‏

‏• مسیحیان چگونه در تحمّل آزار و مخالفت،‏ عیسی را سرمشق قرار می‌دهند؟‏

‏• چگونه می‌توانیم ‹عیسی مسیح خداوند را بپوشیم›؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۹]‏

عیسی سرمشق کامل تواضع بود

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۰]‏

تمام فعالیت‌های مسیحی منجمله موعظهٔ بشارت مستلزم تواضع است

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۱]‏

شیطان می‌تواند کاری کند که تفریحات ناسالم برای فردی مسیحی بی‌ضرر به نظر آید

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۲]‏

محبت مسیحیان آنان را در تحمّل سختی‌ها استوار می‌سازد