یَهُوَه یاور و مددکار ما

‏«اعانت من از جانب خداوند است،‏ که آسمان و زمین را آفرید.‏» —‏ مزمور ۱۲۱:‏۲‏.‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ چرا می‌توان گفت که همهٔ ما روزی به کمک نیاز پیدا می‌کنیم؟‏ ب)‏ یَهُوَه چگونه مددکاری است؟‏

آیا کسی وجود دارد که هرگز نیاز به کمک پیدا نکرده باشد؟‏ برای همهٔ ما موقعیت‌هایی در زندگی پیش می‌آید که به کمک دیگران نیاز پیدا می‌کنیم.‏ وقتی با مسئولیتی سنگین یا مشکلی بزرگ و یا درد جانگداز مرگ عزیزی روبرو می‌شویم نیاز داریم دردمان را با دوستی دلسوز در میان بگذاریم و از این طریق تا حدّی از فشار آن بکاهیم.‏ اما حتی دلسوزترین دوست و مددکارمان نیز شاید در موقعیتی نباشد که بتواند چنانکه باید به ما کمک کند.‏

^۲ البته مددکاری نیز وجود دارد که از لحاظ توانایی نامحدود است و از هیچ کمکی به ما فروگذار نیست.‏ مزمورنویس این دوست دلسوز را چنین معرفی می‌کند:‏ ‹اعانت من از جانب یَهُوَه است.‏› (‏ مزمور ۱۲۱:‏۲‏)‏ در این مزمور می‌بینیم که چگونه مزمورنویس با اطمینانی کامل از کمک و اعانت یَهُوَه صحبت می‌کند.‏ چگونه وی چنین توکّلی به یَهُوَه پیدا کرده بود؟‏ برای جواب به این سؤال بجاست مزمور ۱۲۱ را بررسی کنیم.‏ این مزمور به ما کمک می‌کند تا به چشم دل،‏ دست نیرومند یَهُوَه را در زندگی خود ببینیم.‏

مددکار همیشگی ما

۳.‏ مزمورنویس چشمان خود را به سوی چه کوه‌هایی برمی‌افراشت،‏ و چرا؟‏

^۳ مزمورنویس در آغاز،‏ قدرت آفرینندگی یَهُوَه را اساس اطمینان و توکّل به او قرار داده می‌گوید:‏ «چشمان خود را به سوی کوه‌ها برمی‌افرازم،‏ که از آنجا اعانت من می‌آید.‏ اعانت من از جانب خداوند است،‏ که آسمان و زمین را آفرید.‏» (‏ مزمور ۱۲۱:‏۱،‏ ۲‏)‏ مزمورنویس در این مزمور با اشاره به کوه‌ها در واقع کوه خاصّی را مد نظر داشت.‏ از آنجا که اورشلیم در منطقهٔ کوهستانی یهودا واقع است،‏ کوهی که مزمورنویس به آن اشاره می‌کند کوهی است که معبد یا به اصطلاح مسکن یَهُوَه بر روی آن واقع بود.‏ (‏ مزمور ۱۳۵:‏۲۱‏)‏ احتمالاً وی با نگاه کردن به کوه‌های اورشلیم و معبد نشان می‌داد که به یَهُوَه توکّل کامل دارد.‏ چنین توکّلی از کجا سرچشمه می‌گرفت؟‏ در واقع وی در این مزمور می‌گوید:‏ ‹یَهُوَه که قادر بوده است آسمان و زمین را بیافریند آیا کاری در دنیا وجود دارد که نتواند برای من انجام دهد!‏› —‏ اِشَعْیا ۴۰:‏۲۶‏.‏

۴.‏ چگونه مزمورنویس نشان می‌دهد که یَهُوَه لحظه‌ای از نیازهای خادمان خود غافل نمی‌شود،‏ و چرا این موضوع به ما دلگرمی می‌دهد؟‏

^۴ مزمورنویس در ادامه توضیح می‌دهد که یَهُوَه همیشه  نیاز خادمان خود را مد نظر قرار می‌دهد:‏ «او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد.‏ او که حافظ توست نخواهد خوابید.‏ اینک او که حافظ اسرائیل است،‏ نمی‌خوابد و به خواب نمی‌رود.‏» (‏ مزمور ۱۲۱:‏۳،‏ ۴‏)‏ یَهُوَه به هیچ وجه نمی‌گذارد شخصی که با تمام دل و جان به او توکّل کرده است «لغزش خورد» یا چنان بیفتد که قادر به بلند شدن نباشد.‏ (‏ امثال ۲۴:‏۱۶‏)‏ آری،‏ یَهُوَه همچون شبانی هوشیار از گوسفندان خود مراقبت می‌کند.‏ براستی که چقدر باعث دلگرمی است که شبان مهربانمان حتی لحظه‌ای از نیازهای ما غافل نمی‌شود.‏ او شبانه‌روز مراقب و محافظ ماست.‏

۵.‏ چرا مزمورنویس اشاره می‌کند که یَهُوَه «به دست راستت» است؟‏

^۵ مزمورنویس با اعتماد به اینکه یَهُوَه خادمان وفادار خود را حفظ می‌کند نوشت:‏ ‏«خداوند حافظ تو می‌باشد.‏ خداوند به دست راستت سایهٔ تو است.‏ آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.‏» (‏ مزمور ۱۲۱:‏۵،‏ ۶‏)‏ در مشرق‌زمین مسافران به دلیل آفتاب سوزان اغلب به سایه پناه می‌برند.‏ یَهُوَه نیز هنگام سختی‌ها و مصایب سایهٔ خود را از سر ما کم نمی‌کند.‏ به علاوه،‏ مزمورنویس اشاره می‌کند که یَهُوَه «به دست راستت» می‌باشد.‏ در دوران باستان،‏ سرباز با دست چپ سپر خود را نگاه می‌داشت و طرف راستش بی‌حفاظ می‌ماند.‏ همرزمی که در طرف راست او می‌جنگید در واقع از او محافظت می‌کرد.‏ یَهُوَه نیز همچون همرزمی وفادار در وقت نیاز در کنار خادمان خود می‌باشد.‏

۶،‏ ۷.‏ الف)‏ مزمورنویس چگونه تأکید کرده است که یَهُوَه هرگز از کمک کردن به خادمان خود باز نخواهد ایستاد؟‏ ب)‏ چرا ما نیز می‌توانیم مانند مزمورنویس به یَهُوَه توکّل کامل داشته باشیم؟‏

^۶ آیا روزی یَهُوَه از کمک کردن به خادمانش باز خواهد ایستاد؟‏ هرگز!‏ مزمورنویس در خاتمه می‌گوید:‏ ‏«خداوند تو را از هر بدی نگاه می‌دارد.‏ او جان تو را حفظ خواهد کرد.‏ خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت،‏ از الآن و تا ابدالآباد.‏» (‏ مزمور ۱۲۱:‏۷،‏ ۸‏)‏ مزمورنویس در آیهٔ ۵ از افعال حال استفاده کرده می‌گوید:‏ ‏«خداوند حافظ تو می‌باشد.‏» اما در آیات ۷ و ۸ افعال آینده بکار برده است:‏ «از تو حفاظت خواهد کرد.‏» آری،‏ خادمان واقعی یَهُوَه کاملاً اطمینان دارند که یَهُوَه در آینده نیز همچنان از آنان اعانت خواهد کرد.‏ آنان در هر کجا که باشند و با هر مشکلی که مواجه شوند یَهُوَه یار و مددکارشان خواهد بود.‏ —‏ امثال ۱۲:‏۲۱‏.‏

^۷ سرایندهٔ مزمور ۱۲۱ اطمینان قلبی داشت که کسی که با قدرت عظیم خود همه چیز را آفریده است،‏ قادر است از خادمان خود نیز مانند شبانی دلسوز و نگهبانی هوشیار مراقبت کند.‏ از آنجا که یَهُوَه تغییر نکرده است،‏ ما نیز می‌توانیم مانند مزمورنویس به یَهُوَه توکّل کامل داشته باشیم.‏ (‏ مَلاکی ۳:‏۶‏)‏ آیا منظور این است که یَهُوَه ما را از هر صدمه‌ای مصون نگاه می‌دارد؟‏ خیر.‏ لیکن اگر همیشه به او توکّل کنیم او کاری می‌کند که در مواجهه با مشکلات هیچ خللی در ایمانمان ایجاد نشود.‏ یَهُوَه به طرق مختلف دست اعانت به سوی ما دراز می‌کند.‏ اکنون می‌خواهیم چهار طریق آن را بررسی کنیم.‏ در این مقاله می‌بینیم که یَهُوَه چگونه به خادمان خود در عهد باستان کمک می‌کرد و در مقالهٔ بعدی کمک‌های او به خادمانش در روزگار حاضر را مورد بررسی قرار خواهیم داد.‏

کمک فرشتگان

۸.‏ چرا تعجبی ندارد که فرشتگان به رفاه خادمان خدا اهمیت می‌دهند؟‏

^۸ یَهُوَه میلیون‌ها فرشته را تحت فرمان دارد.‏ (‏ دانیال ۷:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ این فرشتگان وفادارانه ارادهٔ او را به جا می‌آورند.‏ (‏ مزمور ۱۰۳:‏۲۰‏)‏ آنان به خوبی می‌دانند که یَهُوَه پرستندگان خود را بسیار دوست می‌دارد و مایل است به ایشان کمک کند.‏ بی‌دلیل نیست که فرشتگان اینچنین به رفاه خادمان خدا بر روی زمین اهمیت می‌دهند!‏ (‏ لوقا ۱۵:‏۱۰‏)‏ چقدر باید مایهٔ شادی فرشتگان باشد وقتی یَهُوَه از آنان برای کمک به انسان‌ها استفاده می‌کند.‏ یَهُوَه چگونه از فرشتگان برای کمک به خادمانش در دوران باستان استفاده کرده است؟‏

۹.‏ یَهُوَه چگونه از خادمین وفادار خود محافظت کرده است؟‏

^۹ یَهُوَه بارها به فرشتگان قدرت داد تا از انسان‌های وفادار مراقبت کنند و آنان را از مصیبت برهانند.‏ برای مثال،‏ یَهُوَه هنگام نابودی شهرهای سُدُوم و غَمورَه دو فرشته برای نجات لوط و دو دخترش گسیل داشت.‏ (‏ پیدایش  ۱۹:‏۱،‏ ۱۵-‏۱۷‏)‏ تنها یک فرشته ۱۸۵٬۰۰۰ سرباز آشوری را که قصد حمله به اورشلیم را داشتند نابود ساخت.‏ (‏ ۲پادشاهان ۱۹:‏۳۵‏)‏ وقتی دانیال به چاه شیران انداخته شد،‏ یَهُوَه «فرشتهٔ خود را فرستاده،‏ دهان شیران را بست.‏» (‏ دانیال ۶:‏۲۲،‏ ۲۳‏)‏ فرشته‌ای نیز پِطْرُس رسول را از زندان رهایی داد.‏ (‏ اَعمال ۱۲:‏۶-‏۱۱‏)‏ در کتاب مقدّس نمونه‌های فراوانی در مورد محافظت فرشتگان از انسان‌ها وجود دارد و سخن مزمور ۳۴:‏۷ را تأیید می‌کند که می‌گوید:‏ «فرشتهٔ خداوند گرداگرد ترسندگان او است.‏ اردو زده،‏ ایشان را می‌رهاند.‏»‏

۱۰.‏ یَهُوَه چگونه از فرشته‌ای برای قوّت بخشیدن به دانیال استفاده کرد؟‏

^۱۰ گاهی نیز یَهُوَه فرشتگان خود را برای تشویق و قوّت‌قلب دادن به خادمان وفادارش فرستاده است.‏ نمونهٔ بسیار خوب آن را می‌توان در باب ۱۰ کتاب دانیال مشاهده کرد.‏ در آن زمان دانیال نزدیک به ۱۰۰ سال داشت.‏ وی احتمالاً به دلیل خرابی اورشلیم و تأخیر در بازسازی آن دلسرد و مأیوس شده بود.‏ همچنین مشاهدهٔ رؤیایی که اوضاع مخوف آینده را نشان می‌داد بی‌شک او را غمگین کرده بود.‏ (‏ دانیال ۱۰:‏۲،‏ ۳،‏ ۸‏)‏ یَهُوَه با مهربانی فرشته‌ای را فرستاد تا او را قوّت‌قلب دهد.‏ آن فرشته چندین بار به دانیال یادآور شد که بسیار «محبوب» خداست.‏ تأثیر این سخنان بر آن نبی سالخورده چه بود؟‏ وی به فرشته گفت:‏ «مرا قوّت دادی.‏» —‏ دانیال ۱۰:‏۱۱،‏ ۱۹‏.‏

۱۱.‏ سرگذشت چه کسانی در کتاب مقدّس نشان می‌دهد که خدا از فرشتگان برای هدایت فعالیت موعظه استفاده کرده است؟‏

^۱۱ یَهُوَه همچنین از فرشتگان برای هدایت فعالیت موعظه استفاده کرده است.‏ برای مثال فرشته‌ای فیلِپُّس را هدایت کرد تا خواجه‌سرایی اهل اتیوپی را یافته در مورد مسیح به او موعظه کند و او را تعمید دهد.‏ (‏ اَعمال ۸:‏۲۶،‏ ۲۷،‏ ۳۶،‏ ۳۸‏)‏ اندکی بعد،‏ مطابق ارادهٔ خدا بشارت به افراد نامختون و غیریهودی موعظه شد.‏ وقتی فرستادگان کُرنیلیوس پیش پِطْرُس رفتند به او گفتند:‏ «کُرنیلیوس .‏ .‏ .‏ از فرشتهٔ مقدّس الهام یافت که تو را به خانهٔ خود بطلبد و سخنان از تو بشنود.‏» پِطْرُس نیز با کُرنیلیوس در مورد مسیح موعظه کرد و به این ترتیب نخستین شخص نامختون به جماعت مسیحی پیوست.‏ (‏ اَعمال ۱۰:‏۲۲،‏ ۴۴-‏۴۸‏)‏ براستی چقدر باعث خوشحالی است که پی‌ببرید خدا شما را به کمک فرشته‌ای با شخصی صالح آشنا کرده است!‏

کمک روح‌القدس

۱۲،‏ ۱۳.‏ الف)‏ چرا رسولان عیسی اطمینان داشتند که روح‌القدس قادر است از آنان حمایت کند؟‏ ب)‏ روح‌القدس چگونه مسیحیان قرن اوّل را قوّت بخشید؟‏

^۱۲ عیسی اندکی پیش از عروج به آسمان به رسولانش اطمینان داد که بدون کمک و مددکار رها نخواهند شد و توضیح داد که پدر آسمانی‌اش «تسلّی‌دهنده یعنی روح‌القدس» را بدیشان عطا خواهد کرد.‏ (‏ یوحنّا ۱۴:‏۲۶‏)‏ رسولان نیک می‌دانستند که یَهُوَه قادر است با کمک روح‌القدس از آنان حمایت کند.‏ آنان نمونه‌های فراوانی در متون الٰهی خوانده بودند که نشان می‌داد یَهُوَه چگونه با کمک روح‌القدس که قوی‌ترین نیروی عالَم است از امّت خود پشتیبانی کرده است.‏

^۱۳ یَهُوَه در برخی موارد با روح خود انسان‌ها را قوی می‌ساخت.‏ برای مثال،‏ روح‌القدس به برخی از داوران قوّت بخشید تا اسرائیلیان را از بند اسارت برهانند.‏ (‏ داوران ۳:‏۹،‏ ۱۰؛‏ ۶:‏۳۴‏)‏ یا به مسیحیان قرن اوّل نیرو و اراده داد تا با وجود مخالفت‌های بسیار با غیرت موعظه کنند.‏ (‏ اَعمال ۱:‏۸؛‏ ۴:‏۳۱‏)‏ توفیق این خادمان در مأموریت‌هایشان گواهی روشن بر فعال بودن روح‌القدس بود.‏ براستی که هیچ عامل دیگری نمی‌توانست سبب شود انسان‌هایی «بی‌علم و اُمّی» بتوانند بشارت را در تمام ممالک شناخته‌شدهٔ آن زمان موعظه کنند!‏ —‏ اَعمال ۴:‏۱۳؛‏ کُولُسیان ۱:‏۲۳‏.‏

۱۴.‏ یَهُوَه چگونه از روح‌القدس برای روشن ساختن ذهن خادمانش استفاده کرده است؟‏

^۱۴ یَهُوَه همچنین از روح‌القدس برای روشن ساختن ذهن امّتش استفاده نموده است.‏ او با کمک روح‌القدس به یوسف توانایی داد تا خواب نبوی فرعون را تعبیر کند.‏ (‏ پیدایش ۴۱:‏۱۶،‏ ۳۸،‏ ۳۹‏)‏ همچنین با کمک روح خود  اراده‌اش را بر ساده‌دلان مکشوف و از متکبّران مخفی نمود.‏ (‏ متّیٰ ۱۱:‏۲۵‏)‏ پولُس رسول در خصوص اموری که یَهُوَه بر «دوستداران خود» معلوم می‌سازد گفته است:‏ «خدا آن‌ها را به روح خود بر ما کشف نموده است.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۲:‏۷-‏۱۰‏)‏ انسان تنها به کمک روح‌القدس قادر است به ارادهٔ خدا پی ببرد.‏

کمک کتاب مقدّس

۱۵،‏ ۱۶.‏ یوشَع برای آنکه حکیمانه عمل کند می‌بایست چه می‌کرد؟‏

^۱۵ کتاب مقدّس که یَهُوَه به انسان‌ها الهام نموده «به جهت تعلیم مفید است» و خادمانش را قادر می‌سازد تا برای ‹هر عمل نیکو آراسته بشوند.‏› (‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏ کتاب مقدّس حاوی نمونه‌های فراوانی است که نشان می‌دهد در دوران باستان امّت خدا از بخش‌هایی از کتاب مقدّس که در اختیار داشتند فایدهٔ بسیار می‌بردند.‏

^۱۶ این کتاب رهنمودهای مفیدی در اختیار پرستندگان خدا قرار داده است.‏ یَهُوَه وقتی مسئولیت رهبری اسرائیل را به یوشَع محوّل کرد به او گفت:‏ «این کتاب تورات از دهان تو دور نشود،‏ بلکه روز و شب در آن تفکّر کن تا برحسب هر آنچه در آن مکتوب است متوجه شده،‏ عمل نمایی زیرا همچنین راه خود را فیروز خواهی ساخت،‏ و همچنین کامیاب خواهی شد.‏» یَهُوَه به یوشَع وعده نداد که ناگهان از عالَم غیب حکمت دریافت خواهد کرد.‏ یوشَع می‌بایست «کتاب تورات» را می‌خواند و در آن تعمّق می‌کرد تا بتواند با حکمت رفتار نماید.‏ —‏ یوشَع ۱:‏۸؛‏ مزمور ۱:‏۱-‏۳‏.‏

۱۷.‏ چگونه دانیال و یُوشیّا از نوشته‌های الهامی‌ای که در اختیار داشتند فایده بردند؟‏

^۱۷ خادمان خدا از طریق کتاب مقدّس با خواست و ارادهٔ خدا آشنا می‌شدند.‏ دانیال از روی نوشته‌های اِرْمیا پی برد که چه مدت اورشلیم می‌بایست مخروبه باقی بماند.‏ (‏ اِرْمیا ۲۵:‏۱۱؛‏ دانیال ۹:‏۲‏)‏ یُوشیّا،‏ پادشاه یهودا نیز از نوشته‌های مقدّس فایدهٔ بسیار برد.‏ در زمان سلطنت وی اسرائیلیان از یَهُوَه دور شده بودند و مدت‌ها بود که پادشاهان دست‌نوشته‌ای از روی کتاب مقدّس تهیه نمی‌کردند.‏ (‏ تثنیه ۱۷:‏۱۸-‏۲۰‏)‏ اما هنگام تعمیر معبد اتفاق غیرمنتظره‌ای رخ داد؛‏ «کتاب تورات» یعنی احتمالاً همان نسخه‌ای که موسی حدود ۸۰۰ سال پیش از آن به تحریر در آورده بود یافت شد.‏ یُوشیّا پس از شنیدن سخنان تورات متوجه شد که چقدر از ارادهٔ خدا دور شده‌اند.‏ لذا،‏ با غیرت تمام هر آنچه در آن نوشته شده بود به مرحلهٔ عمل گذاشت.‏ (‏ ۲پادشاهان ۲۲:‏۸؛‏ ۲۳:‏۱-‏۷‏)‏ این گزارشات بخوبی نشان می‌دهد که خادمان خدا در دوران باستان از همان بخش‌هایی از کتاب مقدّس که در اختیار داشتند فایدهٔ بسیار می‌بردند؟‏

کمک هم‌ایمانان

۱۸.‏ چرا وقتی برادر یا خواهری به ما کمک می‌کند آن کمک را می‌توان از جانب یَهُوَه محسوب کرد؟‏

^۱۸ یَهُوَه اغلب از طریق هم‌ایمانانمان دست اعانت به سوی ما دراز می‌کند.‏ در واقع هر زمان که برادر یا خواهری به ما کمک می‌کند،‏ به دو دلیل می‌توانیم یَهُوَه را عامل آن بدانیم.‏ اوّل اینکه می‌توان گفت که روح‌القدس یَهُوَه شخص را به کمک کردن برانگیخته است.‏ روح‌القدس در کسانی که آن را از خدا می‌طلبند خصوصیاتی همچون محبت و نیکویی به وجود می‌آورد.‏ (‏ غَلاطیان ۵:‏۲۲،‏ ۲۳‏)‏ پس می‌توان گفت تأثیر روح‌القدس است که شخص را به کمک کردن به هم‌ایمان خود برمی‌انگیزد.‏ دلیل دوّم این است که یَهُوَه ما را به صورت خود آفریده است.‏ (‏ پیدایش ۱:‏۲۶‏)‏ ما  انسان‌ها قادریم خصوصیاتی خدایی همچون مهربانی و رحمت را ابراز کنیم.‏ پس می‌توان گفت وقتی خادمان یَهُوَه به یکدیگر کمک می‌کنند،‏ در واقع آن کمک از جانب یَهُوَه بوده است چرا که شخص خصوصیات یَهُوَه را از خود منعکس ساخته است.‏

۱۹.‏ چه نمونه‌هایی در کتاب مقدّس نشان می‌دهد که یَهُوَه خادمان خود را به کمک و یاری یکدیگر ترغیب کرده است؟‏

^۱۹ در دوران باستان یَهُوَه چگونه خادمانش را به کمک یکدیگر می‌فرستاد؟‏ اغلب یَهُوَه خادم خود را ترغیب می‌کرد تا به شخصی که نیاز به راهنمایی دارد پند و اندرز دهد؛‏ همچون اندرز حیات‌بخشی که اِرْمیا به باروک داد.‏ (‏ اِرْمیا ۴۵:‏۱-‏۵‏)‏ گاهی نیز یَهُوَه خادمان خود را برمی‌انگیخت تا مایحتاج هم‌ایمانان نیازمند خود را برآورده کنند.‏ نمونهٔ خوب آن کمک‌هایی بود که مسیحیان مَکادونیه و اَخائیه به برادران محتاج خود در اورشلیم رساندند.‏ پولُس رسول اشاره کرد که به خاطر چنین بخشندگی‌های سخاوتمندانه‌ای باید خدا را شکر کنیم.‏ —‏ ۲قُرِنتیان ۹:‏۱۱‏.‏

۲۰،‏ ۲۱.‏ پولُس رسول تحت چه شرایطی بود و چگونه برادران روم او را تشویق و تقویت کردند؟‏

^۲۰ در کتاب مقدّس گزارشات آموزنده‌ای را می‌خوانیم که گواه تلاشی است که خادمان خدا در تشویق و تقویت یکدیگر به خرج داده‌اند.‏ یکی از این گزارشات در مورد اتفاقی است که برای پولُس بعد از دستگیری و هنگام انتقال وی به روم رخ داد.‏ سفر وی از طریق بزرگ‌راه‌های روم که به آپیانوس معروف بود صورت گرفت.‏ قسمت پایانی آن سفر به دلیل وجود باتلاق‌ها و عبور از زمین‌های پست بسیار دشوار بود.‏ * برادران جماعت روم خبر داشتند که پولُس بزودی به روم می‌رسد و می‌خواستند از وی استقبال کنند.‏ آیا آنان در خانه‌های راحت خود منتظر مانند تا پولُس به روم برسد؟‏

^۲۱ لوقا یکی از نویسندگان کتاب مقدّس،‏ که پولُس را  در آن سفر همراهی می‌کرد چنین می‌نویسد:‏ «برادرانِ آنجا شنیده بودند که در راه هستیم،‏ پس تا بازار آپیوس و ‹سه می‌خانه› آمدند تا از ما استقبال کنند.‏» سعی کنید صحنه را مجسم کنید.‏ شماری از برادران روم به مجرّد اینکه متوجه شدند پولُس به آنجا می‌آید به استقبال وی رفتند.‏ بخشی از آنان،‏ ۷۴ کیلومتر تا بازار آپیوس که ایستگاه معروفی برای مسافران بود پیموده،‏ در آنجا منتظر وی شدند.‏ باقی گروه نیز در سه مسافرخانه در ایستگاهی حدود ۵۸ کیلومتری شهر منتظر ماندند.‏ عکس‌العمل پولُس از دیدن آنان چه بود؟‏ لوقا در این مورد می‌نویسد:‏ «پولُس با دیدن ایشان خدا را شکر کرد و قوّت قلب یافت.‏» (‏ اَعمال ۲۸:‏۱۵‏،‏ هزارهٔ نو ‏)‏ تصوّرش را بکنید فقط دیدن آن برادران که زحمت راه را به جان خریده بودند چقدر برای پولُس روح‌بخش و تسلّی‌آور بوده است.‏ پولُس چه کسی را از این بابت شکر کرد؟‏ یَهُوَه را،‏ زیرا او برادران را به آن عمل نیکو برانگیخته بود.‏

۲۲.‏ آیهٔ سال ۲۰۰۵ چیست،‏ در مقالهٔ بعدی چه موضوعی را بررسی خواهیم کرد؟‏

^۲۲ کتاب مقدّس گواه گویای این واقعیت است که یَهُوَه مددکار بی‌نظیر انسان‌هاست.‏ به همین سبب شاهدان یَهُوَه برای سال ۲۰۰۵ مزمور ۱۲۱:‏۲ را به عنوان آیهٔ سال برگزیده‌اند:‏ ‹اعانت من از جانب یَهُوَه است.‏› در مقالهٔ بعدی خواهیم دید،‏ امروزه یَهُوَه به چه شکل به ما کمک می‌کند.‏

‏[پاورقی]‏

مرور

چگونه یَهُوَه از این چهار طریق به خادمانش کمک می‌کرد:‏

‏• از طریق فرشتگانش؟‏

‏• از طریق روح‌القدس؟‏

‏• از طریق کتاب مقدّس؟‏

‏• از طریق هم‌ایمانانمان؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[نکتهٔ برجسته‌شده در صفحهٔ ۱۰]‏

آیهٔ سال ۲۰۰۵:‏ ‹اعانت من از جانب یَهُوَه است.‏› —‏ مزمور ۱۲۱:‏۲‏.‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۱]‏

پولُس از دیدن محبت هم‌ایمانانش در روم از یَهُوَه تشکر کرد