یَهُوَه حافظ کسانی است که چشم امیدشان به اوست
یَهُوَه حافظ کسانی است که چشم امیدشان به اوست
«تو ای خداوند لطف خود را از من باز مدار. رحمت و راستی تو دائماً مرا محافظت کند.» — مزمور ۴۰:۱۱.
۱. داود از یَهُوَه چه درخواستی کرد، و چرا می‌توان گفت که یَهُوَه حتی تا به امروز بر سر قول خود باقی مانده است؟
داودِ پادشاه به یَهُوَه توکّل کامل داشت و تمام امیدش به او بود. یَهُوَه نیز هرگز دست کمک خود را از او دریغ نکرد. ( مزمور ۴۰:۱) داود بارها به چشم خود دیده بود که چگونه یَهُوَه از خادمان خود حفاظت کرده است. لذا، از یَهُوَه درخواست کرد که از خود او نیز «دائماً» محافظت کند. ( مزمور ۴۰:۱۱) آیا یَهُوَه هنوز هم از داود محافظت می‌کند؟ بله، یَهُوَه نام داود را در «کتاب یادگاری» خود ثبت کرده و با این کار آیندهٔ او را تضمین نموده است. — عبرانیان ۱۱:۳۲-۳۵؛ مَلاکی ۳:۱۶.
۲. چگونه می‌توانیم از طریق کتاب مقدّس پی ببریم که یَهُوَه به چه شکل از خادمان خود مراقبت می‌کند؟
۲ به علاوه، در عبرانیان باب ۱۱ صحبت از مردان و زنان وفاداری است که سختی‌های بسیاری را در راه ایمانشان متحمّل شدند. آنان گرچه پیش از آمدن عیسی می‌زیستند، اما زندگی‌شان بر اساس این سخن عیسی بود که گفت: «کسی که جان خود را دوست دارد آن را هلاک کند و هر که در این جهان جان خود را دشمن دارد تا حیات جاودانی آن را نگاه خواهد داشت.» ( یوحنّا ۱۲:۲۵) پس واضح است که محافظت و مراقبت یَهُوَه به مفهوم مصون نگاه داشتن ما از سختی‌ها و مصایب نیست. بلکه به این مفهوم است که یَهُوَه ما را در حفظ ایمانمان یاری می‌کند تا همواره مقبول او باقی بمانیم.
۳. چه موضوعی ثابت می‌کند که یَهُوَه از عیسی محافظت کرد، و نتیجهٔ آن چه بود؟
۳ عیسی نیز تحت بی‌رحمانه‌ترین شکنجه‌ها قرار گرفت، دشمنانش به او بدترین تهمت‌ها را روا داشتند و او را به مرگی عذاب‌آور محکوم کردند. مگر یَهُوَه به عیسی وعده نداده بود که از وی محافظت خواهد کرد؟ ( اِشَعْیا ۴۲:۱-۶) بله، یَهُوَه به همان شیوه که از داود محافظت کرد از عیسی نیز محافظت کرد. یَهُوَه فریاد کمک عیسی را شنید و به او قوّت بخشید تا وفاداری خود را تا لحظهٔ مرگ حفظ کند. سپس در سوّمین روز مرگش او را رستاخیز داد. ( متّیٰ ۲۶:۳۹) محافظتی که یَهُوَه بدین شکل از عیسی به عمل آورد سبب شد که در آسمان به جاودانگی نایل شود. همچنین رستاخیز عیسی راه را برای میلیون‌ها انسان گشوده است تا از زندگی ابدی برخوردار گردند. این افراد کسانی هستند که قدردانی قلبی خود را نسبت به فداکاری عیسی در عمل نشان می‌دهند.
۴. یَهُوَه به مسح‌شدگان و مسیحیانی که امید زندگی بر روی زمین را دارند چه وعده‌ای داده است؟
۴ می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که یَهُوَه با همان میل و توانایی‌ای که از داود و عیسی محافظت کرد از ما نیز حفاظت می‌کند. ( یعقوب ۱:۱۷) آن معدود برادران مسح‌شدهٔ عیسی که هنوز بر روی زمین هستند می‌توانند به این وعدهٔ یَهُوَه اطمینان داشته باشند: ‹میراثی فسادناپذیر و بی‌آلایش و ناپژمردنی برای شما در آسمان نگاه داشته شده است؛ و شما نیز به قدرت خدا و به واسطهٔ ایمان، محفوظ هستید برای نجاتی که از هم‌اکنون آماده شده است تا در زمان آخر به ظهور رسد.› ( ۱پِطْرُس ۱:۴، ۵، ترجمهٔ هزارهٔ نو ) گروه دیگر مسیحیان حقیقی که امید زندگی بر روی زمین را دارند، می‌توانند به این قول یَهُوَه که از طریق مزمورنویس داده است اطمینان کامل داشته باشند که می‌گوید: «ای جمیع مقدّسانِ خداوند او را دوست دارید. خداوند اُمَنا [یعنی، انسان‌های امین و وفادار] را محفوظ می‌دارد.» — یوحنّا ۱۰:۱۶؛ مزمور ۳۱:۲۳.
کمک‌های یَهُوَه برای حفظ وفاداری‌مان
۵، ۶. الف) امروزه یَهُوَه به چه صورت از خادمان خود محافظت می‌کند؟ ب) مسح‌شدگان از چه رابطهٔ ویژه‌ای با یَهُوَه برخوردارند، مسیحیان وفادار دیگر از چه رابطه‌ای برخوردارند؟
۵ امروزه نیز یَهُوَه خادمان خود را در مقابل مصایب و مشکلات مصون نمی‌سازد اما برای آنان امکانات و تسهیلات بسیاری فراهم کرده است تا بتوانند ایمان خود را قوی نگاه دارند و به او نزدیک شوند. یَهُوَه از روی محبت بی‌کران خود با دادن پسر عزیزش امکان این دوستی و نزدیکی را فراهم ساخت. او شماری از کسانی را که با دل و جان از این محبت او قدردانی کردند با روح خود مسح نمود تا در آسمان با مسیح حکومت کنند. یَهُوَه آنان را به عنوان فرزندان روحانی خود عادل شمرده است. در مورد آنان آمده است: «ما را از قدرت ظلمت رهانیده، به ملکوت پسر محبت خود منتقل ساخت، که در وی فدیهٔ خود یعنی آمرزش گناهان خویش را یافته‌ایم.» — کُولُسیان ۱:۱۳، ۱۴.
۶ البته عیسی فقط برای مسح‌شدگان جان خود را فدا نکرد. جانفشانی عیسی برای میلیون‌ها مسیحی وفادار دیگر نیز بود. او خود اظهار نمود: «پسر انسان نیز نیامده تا مخدوم شود بلکه تا خدمت کند و تا جان خود را فدای بسیاری کند.» ( مَرقُس ۱۰:۴۵) آری، میلیون‌ها مسیحی وفادار در آینده «در آزادی جلال فرزندان خدا شریک» خواهند شد. ( رومیان ۸:۲۱) اما تا آن زمان، کمال خرسندی خود می‌دانند که می‌توانند دوست خدا باشند و تلاش می‌کنند پیوند دوستی خود را با او هر چه قوی‌تر سازند.
۷. یَهُوَه در حال حاضر به چه صورت ایمان خادمان خود را تقویت می‌کند؟
۷ از جمله طرقی که یَهُوَه برای محافظت و تقویت ایمان خادمانش استفاده می‌کند برنامهٔ آموزشی‌ای است که شناخت آنان را از کلام او عمیق‌تر می‌کند. یَهُوَه راهنمایی‌های لازم را از طریق کتاب مقدّس، سازمان زمینی‌اش و روح مقدّسش در اختیار ایشان قرار می‌دهد. خادمان او در تمام جهان تحت راهنمایی «غلام امین و دانا» خانواده‌ای متحد را به وجود آورده‌اند. این راهنمایان امین و وفادار وظیفه دارند ایمان برادران و خواهران خود را از هر ملیت و نژاد و از هر قشر جامعه تقویت کنند و گاهی حتی به نیازهای مادی ایشان نیز رسیدگی کنند. — متّیٰ ۲۴:۴۵.
۸. یَهُوَه به خادمان وفادار خود چه اطمینانی داده است؟
۸ نباید از یَهُوَه انتظار داشته باشیم که ما را از حملات دشمنانمان محفوظ دارد. یَهُوَه حتی در مورد پسر عزیزش عیسی این کار را نکرد. پس این موضوع را نباید حمل بر ناخوشنودی او از خادمانش بدانیم. او در واقع می‌خواهد ثابت کند که به ما اطمینان دارد؛ اطمینان از اینکه به او وفادار می‌مانیم. ( ایّوب ۱:۸-۱۲؛ امثال ۲۷:۱۱) یَهُوَه ‹انصاف را دوست می‌دارد و مقدّسان خود را ترک نخواهد فرمود. ایشان تا ابدالآباد محفوظ خواهند بود.› — مزمور ۳۷:۲۸.
احسان و راستی، محافظ ماست
۹، ۱۰. الف) عدالت و راستی یَهُوَه چگونه حافظ خادمانش است؟ ب) چگونه محبت و احسان یَهُوَه سبب محافظت از خادمانش می‌شود؟
۹ داود در مزمور ۴۰ از یَهُوَه درخواست نمود که با احسان و راستی خود دائماً او را محافظت کند. یَهُوَه خدایی است که عدالت و راستی را دوست دارد، لذا می‌خواهد ما را نیز با معیارهای عادلانه خود آشنا کند. کسانی که بر اساس این معیارها زندگی می‌کنند از بسیاری اندوه‌ها، دلهره‌ها و مشکلاتی که اغلب به دلیل بی‌توجهی به معیارهای الٰهی بروز می‌کند جلوگیری می‌کنند. مثالی بزنیم. کسانی که از مصرف مواد مخدّر، مصرف بی‌رویهٔ الکل و بی‌بندوباری جنسی و خشونت اجتناب می‌کنند شکی نیست که خود و خانوادهٔ خود را از گزند مشکلاتی خانمانسوز در امان نگاه می‌دارند. حتی آنانی که مثل داود برای مدتی از خدا دور می‌شوند می‌توانند اطمینان داشته باشند که اگر از صمیم دل ابراز ندامت کنند یَهُوَه از آنان حمایت خواهد کرد و می‌توانند با شادی بگویند: «مرا به سرودهای نجات احاطه خواهی نمود.» ( مزمور ۳۲:۷) آیا همهٔ این‌ها نشانگر احسان یَهُوَه نیست!
۱۰ به علاوه، یَهُوَه از روی محبت به خادمانش هشدار داده است که خود را از این دنیای شریر که بزودی نابود خواهد شد دور نگه دارند. در کتاب مقدّس آمده است: «دنیا را و آنچه در دنیاست دوست مدارید زیرا اگر کسی دنیا را دوست دارد، محبت پدر در وی نیست. زیرا که آنچه در دنیاست، از شهوت جسم و خواهش چشم و غرور زندگانی از پدر نیست بلکه از جهان است.» کسانی که این پند را به گوش می‌گیرند زندگی‌شان را تا ابد محفوظ خواهند داشت. زیرا «دنیا و شهوات آن در گذر است لٰکن کسی که به ارادهٔ خدا عمل می‌کند، تا به ابد باقی می‌ماند.» — ۱یوحنّا ۲:۱۵-۱۷.
بصیرت و فهم و حکمت، محافظ ماست
۱۱، ۱۲. توضیح دهید که چگونه بصیرت، فهم و حکمت از ما محافظت می‌کند؟
۱۱ سلیمان پسر داود خطاب به آنانی که تلاش می‌کنند مقبول یَهُوَه قرار گیرند این کلام الهامی را نوشت: «بصیرت و فهم تو، از تو محافظت خواهد کرد. . . . حکمت را ترک نکن، زیرا از تو حمایت خواهد کرد.» — امثال ۲:۱۱؛ ۴:۵، ۶، ترجمهٔ تفسیری.
۱۲ ما تنها زمانی به بصیرت دست می‌یابیم که در آنچه از کتاب مقدّس می‌آموزیم تعمّق کنیم. تعمّق کردن ما را فهیم‌تر و داناتر ساخته در تشخیص اولویت‌های زندگی یاری‌مان می‌کند. این نکته از اهمیت فراوان برخوردار است چرا که مشکلات، اغلب زمانی به وجود می‌آیند که شخص عمداً یا سهواً به امور کم‌اهمیت اولویت دهد. شیطان به انسان‌ها تلقین می‌کند که ثروت‌اندوزی و رسیدن به مقام و قدرت مهم‌ترین اهداف زندگی هستند، در حالی که یَهُوَه بر ارجحیت داشتن امور معنوی تأکید کرده است. تشخیص ندادن اینکه کدام یک از این اهداف مهم‌تر است گاه سبب از هم پاشیدن کانون خانواده، شکسته شدن پیوندهای دوستی و بی‌اهمیت شدن اهداف معنوی می‌شود. حقیقتاً «شخص را چه سود دارد هر گاه تمام دنیا را ببرد و نَفْس خود را ببازد؟» ( مَرقُس ۸:۳۶) شخص دانا به این پند عیسی عمل می‌کند که گفت: «اوّل ملکوت خدا و عدالت او را بطلبید که این همه برای شما مزید خواهد شد.» — متّیٰ ۶:۳۳.
از خودپرستی بپرهیزیم
۱۳، ۱۴. خودپرستی به چه مفهوم است، و چرا باید از آن پرهیز کرد؟
۱۳ انسان به صورت طبیعی تمایل دارد به رفاه و آسایش خود بیندیشد. مشکل اصلی زمانی است که شخص فقط و فقط در پی آسایش و راحتی خود باشد. اگر بخواهیم به یَهُوَه نزدیک بمانیم باید مطابق پند او از خودپرستی بپرهیزیم. خودپرستی یعنی، «فقط به فکر برآوردن آسایش و نیازهای خود بودن.» بنا به این تعریف، امروزه بسیاری را می‌توان خودپرست خواند. کتاب مقدّس پیشگویی کرده بود که در «ایّام آخرِ» نظام پلید شیطان، «مردمان خودپرست خواهند بود.» — ۲تیموتاؤس ۳:۱، ۲.
۱۴ کتاب مقدّس به ما حکم کرده است که ملاحظهٔ حال دیگران را بکنیم و آنان را مثل جان خود دوست بداریم. ( لوقا ۱۰:۲۷؛ فیلِپّیان ۲:۴) شاید اغلب مردم دنیا این کار را غیرعملی و حتی بی‌فایده بدانند. اما مسیحیان به خوبی به حکمت این حکم الٰهی واقفند. آنان می‌دانند کسی که ملاحظهٔ حال دیگران را می‌کند در زندگی زناشویی‌اش موفق‌تر است، خانواده‌اش از سعادت بیشتری برخوردار است و دوستان خوبی پیدا می‌کند. لذا، مسیحیان واقعی نمی‌خواهند زندگی‌شان صرفاً بر محور آسایش و نیازهای خودشان بگردد و امور مهم‌تر زندگی را که مهم‌ترین آن خدمت به یَهُوَه است نادیده بگیرند.
۱۵، ۱۶. الف) چه خصوصیاتی اغلب در فرد پارسانما به وجود می‌آید؟ نمونه‌ای بیاورید. ب) چرا نباید عجولانه قضاوت کنیم؟
۱۵ خودپرستی گاهی سبب بروز خصوصیاتی همچون پارسانمایی در شخص می‌شود و پارسانمایی نیز اغلب تعصبات خشک و رفتاری گستاخانه را به دنبال دارد. چقدر سخن کتاب مقدّس بجاست که می‌گوید: «ای آدمی که حکم می‌کنی، هر که باشی عذری نداری زیرا که به آنچه بر دیگری حکم می‌کنی، فتوا بر خود می‌دهی، زیرا تو که حکم می‌کنی، همان کارها را به عمل می‌آوری.» ( رومیان ۲:۱؛ ۱۴:۴، ۱۰) پیشوایان مذهبی زمان عیسی نیز به قدری خود را حق به جانب تصوّر می‌کردند که به خود اجازه می‌دادند عیسی و پیروانش را محکوم کنند. این قضات کور که کارهای زشت خود را نمی‌دیدند با حکم‌هایی که صادر می‌کردند در واقع خود را محکوم می‌کردند.
۱۶ یهودا، یعنی همان شخصی که به عیسی خیانت کرد نیز عادت داشت دیگران را محکوم کند. یک بار که عیسی و رسولانش به بیت‌عَنْیا به خانهٔ ایلعازَر رفته بودند مریم، خواهر ایلعازَر با روغنی معطر عیسی را تدهین کرد. یهودا با دیدن این صحنه فریاد اعتراض برآورد که «چرا این عطر به سیصد دینار فروخته نشد. تا بهایش به فقرا داده شود؟» آیا او واقعاً دلش به حال فقرا سوخته بود؟ خیر در ادامهٔ همان گزارش آمده است: «او این را نه از سر دلسوزی برای فقرا، بلکه از آن رو می‌گفت که دزد بود؛ او مسئول دخل و خرج بود و از پولی‌که نزدش گذاشته می‌شد، می‌دزدید.» ( یوحنّا ۱۲:۱-۶، ھ ن ) ما هرگز نباید همچون یهودا و پیشوایان یهودی آن زمان که فوراً بر کرسی قضاوت می‌نشستند، در مورد دیگران عجولانه قضاوت کنیم. زیرا با این کار در واقع خود را محکوم می‌کنیم.
۱۷. با ذکر نمونه نتیجهٔ غرور و اعتماد به نَفْس بیش از حد را توضیح دهید.
۱۷ متأسفانه، در قرن اوّل نیز مسیحیانی بودند که گرچه همچون یهودا دزد نبودند ولی رفتاری متکبّرانه داشتند. یعقوب در مورد آنان نوشت: «شما با تکبّر فخر می‌کنید.» و اضافه نمود: «هر فخری از این گونه، بد است!» ( یعقوب ۴:۱۶، ھ ن ) کسی که به دلیل دست‌آوردها و یا مسئولیت‌های خود در خدمت به یَهُوَه به دیگران فخر بفروشد، مسلّماً به ضرر خود عمل می‌کند. ( امثال ۱۴:۱۶) آیا به یاد می‌آورید چه بر سر پِطْرُس رسول آمد؟ او در موقعیتی که بسیار به خود اعتماد به نَفْس داشت با غرور به عیسی گفت: «هر گاه همه در بارهٔ تو لغزش خورند، من هرگز نخورم. . . . هر گاه مردنم با تو لازم شود، هرگز تو را انکار نکنم!» در واقع ما هیچ دلیلی برای خودستایی و مباهات نداریم. زیرا هر چه داریم از یَهُوَه داریم. به خاطر داشتن این امر ما را از خودستایی و فخرفروشی باز می‌دارد. — متّیٰ ۲۶:۳۳-۳۵، ۶۹-۷۵.
۱۸. یَهُوَه چه نظری نسبت به غرور و تکبّر دارد؟
۱۸ کتاب مقدّس به ما می‌گوید: «تکبّر پیشروِ هلاکت است. و دل مغرور پیش‌رو خرابی.» دلیل آن هم این است که یَهُوَه از غرور و تکبّر کراهت دارد. ( امثال ۸:۱۳؛ ۱۶:۱۸) بی‌دلیل نبود که یَهُوَه آنقدر «از ثمرهٔ دل مغرور پادشاه آشور و از فخر چشمان متکبّر وی» به خشم آمده بود که او را محکوم کرد! ( اِشَعْیا ۱۰:۱۲) یَهُوَه در آیندهٔ نزدیک کل دنیای شیطان و رهبران آن را در مقابل کرسی داوری خود احضار خواهد کرد؛ چه رهبران مغرور و خودستایی که روی زمین حکومت می‌کنند و چه دیوهایی که از بالا حکمرانی می‌کنند. باشد که هرگز رفتار خودسرانه و خودستایانهٔ این دشمنان یَهُوَه را از خود منعکس نسازیم!
۱۹. مسیحیان واقعی به چه چیز می‌توانند افتخار کنند و چرا باید از غرور پرهیز کنند؟
۱۹ آیا درست است که مسیحیان حقیقی به خود افتخار کنند که می‌توانند یَهُوَه را خدمت کنند؟ ( اِرْمیا ۹:۲۴) بلی. اما این امر نباید غرور در آنان به وجود آورد. به چه دلیل؟ زیرا «همه گناه کرده‌اند و از جلال خدا قاصر می‌باشند.» ( رومیان ۳:۲۳) ببینید پولُس رسول چه نگرشی در مورد خود داشت: «مسیح عیسی به دنیا آمد تا گناهکاران را نجات بخشد که من بزرگ‌ترین آن‌ها هستم.» ( ۱تیموتاؤس ۱:۱۵) ما نیز اگر می‌خواهیم خادم یَهُوَه باقی بمانیم می‌باید نگرش مشابهی داشته باشیم.
۲۰. یَهُوَه امروزه به چه صورت از خادمانش محافظت می‌کند، و در آینده به چه شکل این کار را خواهد کرد؟
۲۰ از آنجایی که امّت یَهُوَه حاضرند در جهت حفظ مصالح خدا از آسایش خود بگذرند یَهُوَه نیز آنان را از لحاظ روحانی حفظ می‌کند یعنی به آنان کمک می‌کند ایمان خود را قوی نگه دارند. همچنین می‌توان اطمینان داشت که هنگام وقوع مصیبت عظیم، یَهُوَه جان آنان را نیز حفظ خواهد کرد. چه زیبا خواهد بود روزی که قدم به دنیای جدید می‌گذارند و می‌گویند: «این خدای ما است که منتظر او بوده‌ایم و ما را نجات خواهد داد. این خداوند است که منتظر او بوده‌ایم پس از نجات او مسرور و شادمان خواهیم شد.» — اِشَعْیا ۲۵:۹.
مرور
• یَهُوَه چگونه از داود پادشاه و عیسی مسیح محافظت کرد؟
• امروزه یَهُوَه چگونه از خادمان خود محافظت می‌کند؟
• چرا باید از خودپرستی بپرهیزیم؟
• به چه چیزی می‌توانیم افتخار کنیم و چرا این موضوع نباید ما را مغرور کند؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]
[تصاویر در صفحهٔ ۲۳]
یَهُوَه به چه صورت از داود و عیسی محافظت کرد؟
[تصویر در صفحهٔ ۲۴]
یَهُوَه چگونه خادمان خود را از لحاظ روحانی محافظت می‌کند؟
[تصاویر در صفحهٔ ۲۵]
مسیحیان حقیقی به خود افتخار می‌کنند که می‌توانند یَهُوَه را خدمت کنند، اما اجازه نمی‌دهند این امر در آنان غرور به وجود آورد