فواید وفاداری

کسی را می‌توان وفادار به شخصی دیگر نامید که رابطهٔ نزدیک و صمیمی خود را با او حفظ کند.‏ چنین کسی به همهٔ وظایف و تعهداتی که در قبال آن شخص بر عهده گرفته است عمل می‌کند حتی اگر برایش گران تمام شود.‏ وفاداری یادآور خصلت‌هایی همچون صداقت،‏ تعهد،‏ و دلبستگی عمیق است.‏

حال پرسشی مطرح می‌شود:‏ آیا ما که وفاداری را دوست داریم خود وفادار هستیم و باید به چه کسانی وفادار بمانیم؟‏

وفاداری،‏ یکی از ارکان اصلی زندگی زناشویی

ازدواج بر پایهٔ وفاداری است ولی متأسفانه این خصوصیت در بین بسیاری از زن و شوهرها وجود ندارد.‏ وفاداری در زندگی زناشویی یعنی اجرای تعهدات زناشویی،‏ به عبارت دیگر در کنار هم ماندن و مونس یکدیگر بودن.‏ زن و شوهری که به هم وفادار باشند خوشبخت و راضی خواهند بود.‏ فطرت انسان چنان است که باید وفا کند و وفا ببیند.‏ خداوند هنگامی که آدم و حوّا را به همسری یکدیگر درآورد به آنان فرمود:‏ «مرد پدر و مادر خود را ترک کرده،‏ با زن خویش خواهد پیوست و یک تن خواهند بود.‏» زن نیز باید به شوهر خود بپیوندد و از او جدا نگردد.‏ آری،‏ زن و شوهر هر دو باید با وفاداری و همدلی در کنار یکدیگر زندگی کنند.‏ —‏ پیدایش ۲:‏۲۴؛‏ متّیٰ ۱۹:‏۳-‏۹‏.‏

آیا در دنیای امروز نیز وفاداری در زندگی زناشویی اهمیت دارد؟‏ بر طبق مطالعات محققان در آلمان ۸۰ درصد مردم وفاداری را از ارکان مهم ازدواج می‌دانند.‏ در یکی از پژوهش‌های آنان از دو گروه مردان و زنان به طور مجزا خواستند که پنج خصوصیت همسر ایده‌آل خود را به ترتیب اهمیت بیان کنند.‏ هر دو گروه وفاداری را مهم‌ترین خصوصیت همسر ایده‌آل خود ذکر کردند.‏

وفاداری رکن اصلی یک ازدواج موفق است.‏ ولی همان طور که در مقالهٔ قبل اشاره کردیم بسیاری از مردم با اشتیاق از وفاداری سخن می‌گویند ولی خود وفادار نیستند.‏ آمار سرسام‌آور طلاق در بسیاری از کشورها نمودار این واقعیت است.‏ در ادامه خواهیم دید که چگونه زن و شوهرها می‌توانند با این روند خانمان‌برانداز مقابله کنند و به یکدیگر وفادار بمانند.‏

وفاداری رمز استواری ازدواج

زن و شوهری نسبت به هم وفادارند که دلبستگی‌شان را به یکدیگر نشان دهند.‏ برای مثال،‏ همیشه همسرشان را در نظر داشته باشند و لفظ «ما» را به جای «من» به کار ببرند.‏ نگویند «فرزند من» بگویند «فرزند ما» نگویند «خانهٔ من» بگویند «خانهٔ ما» و غیره.‏ چنین زن و شوهری در هنگام تصمیم‌گیری در مورد مسائلی همچون تربیت کودکان و انتخاب مسکن،‏ شغل،‏ تفریح و  سرگرمی و فعالیت‌های مذهبی با یکدیگر مشورت می‌کنند و به نظرات و احساسات یکدیگر احترام می‌گذارند.‏ —‏ امثال ۱۱:‏۱۴؛‏ ۱۵:‏۲۲‏.‏

زن و شوهری نسبت به هم وفادارند که وابستگی و نیاز خود را به همسر خود ابراز می‌کنند.‏ نزدیک شدن بیش از حد به کسی از جنس مخالف سبب بی‌ثباتی و رنجش همسر می‌شود.‏ به توصیهٔ کتاب مقدّس مرد باید به همسر خود وفادار بماند و به دنبال جلب توجه زنان دیگر نباشد.‏ و البته بدیهی است که داشتن هر گونه رابطهٔ جنسی با زنی غیر از همسرش نیز از نظر این کتاب کاملاً مردود است.‏ به گفتهٔ کتاب مقدّس:‏ «کسی که مرتکب زنا می‌شود احمق است،‏ زیرا جان خود را تباه می‌کند.‏» زنان نیز باید به همین اصول پای‌بند باشند.‏ —‏ امثال ۵:‏۱۸؛‏ ۶:‏۳۲‏،‏ ترجمهٔ تفسیری.‏

آیا وفاداری در زندگی زناشویی سودمند است؟‏ شکی در این باره وجود ندارد زیرا به کانون خانوادگی استواری و ثبات می‌بخشد و محیطی گرم و مطمئن برای زن و شوهر پدید می‌آورد.‏ شوهری که با وفاداری در فکر رفاه همسرش است استعدادها و خصوصیات خوب او را شکوفا می‌سازد.‏ چنین شوهر وفاداری در واقع متعهد بودن را می‌آموزد،‏ و همین حس تعهد،‏ او را در همهٔ جوانب زندگی یاری می‌کند.‏ از سوی دیگر زن نیز با ابراز مهر و وفاداری به شوهرش می‌تواند او را دلگرم و مطمئن سازد.‏

زن و شوهری که به هم وفادارند در فراز و نشیب‌های زندگی دست یکدیگر را رها نمی‌کنند و مانند بسیاری از زن و شوهرها فوراً به فکر جدایی و طلاق نمی‌افتند.‏ زیرا به خوبی می‌دانند که طلاق نه تنها مشکلی را از سر راه آن‌ها بر نمی‌دارد بلکه مسائل و مشکلات بسیار دیگری برایشان به وجود می‌آورد.‏ برای مثال،‏ مردی که در دنیای مد از معروفیت بسیاری برخوردار بود حدود ۲۰ سال پیش از همسرش جدا شد و فرزندانش را ترک کرد.‏ او اعتراف می‌کند که این جدایی موجب شده است که شب‌ها از شدّت تنهایی بی‌خوابی به سراغش آید و دلش برای فرزندانش تنگ شود.‏

وفاداری بین پدر و مادرها و فرزندان

اگر زن و شوهر به هم وفادار باشند فرزندانشان نیز وفاداری را از آنان می‌آموزند و هنگامی که خود تشکیل خانواده می‌دهند به همسر خود وفادار می‌مانند.‏ علاوه بر این،‏ به پدر و مادر خود نیز وفادار می‌مانند و در روز پیری و ناتوانی دست آن‌ها را می‌گیرند.‏ —‏ ۱تیموتاؤس ۵:‏۴،‏ ۸‏.‏

گاهی نیز پدر و مادر مجبور می‌شوند سال‌ها از  فرزند ناتوان و بیمار خود مراقبت کنند.‏ در اینجاست که وفاداری پدر و مادر محک زده می‌شود.‏ نمونهٔ چنین موردی وضعیت یک زن و شوهر شاهد یَهُوَه به نام‌های هِربِرت و گِرترود است.‏ این زن و شوهر حدود ۴۰ سال از پسرشان دیتمار که مبتلا به بیماری تحلیل و فساد عضلانی بود مراقبت کردند.‏ او در طی هفت سال آخر عمرش به مراقبت شبانه‌روزی نیاز داشت.‏ پدر و مادرش برای رسیدگی بهتر از او در خانه تجهیزات پزشکی تهیه نمودند و دورهٔ آموزشی گذراندند.‏ متأسفانه دیتمار در ماه نوامبر سال ۲۰۰۲ چشم از جهان فرو بست.‏ وفاداری و فداکاری این پدر و مادر سرمشق خوبی است برای همهٔ ما!‏

وفاداری در دوستی

گفته می‌شود که انسان می‌تواند بدون همسر خوشنود و سعادتمند باشد ولی بدون دوست و یاور نمی‌تواند به آسانی به رضایت و خوشنودی دست یابد.‏ شاید شما نیز با این نظر موافق باشید.‏ چه متأهل باشید و چه مجرّد،‏ داشتن دوستی مهربان و وفادار جز موهبات زندگی است.‏ البته اگر متأهل باشید نزدیک‌ترین و صمیمی‌ترین دوست شما باید همسرتان باشد.‏

آشنایان،‏ همسایه‌ها،‏ همکاران یا کسانی را که گهگاه می‌بینیم نمی‌توانیم دوست خود بنامیم.‏ دوستی حقیقی به سادگی به دست نمی‌آید.‏ مزایای بسیار دارد ولی مستلزم صرف نیرو و وقت است و باید با احساس مسئولیت و تعهد توأم باشد.‏ با این همه،‏ آیا ارزشمند نیست که دوستی وفادار باشیم؟‏

گفتگو و تبادل نظر از ارکان اصلی دوستی است.‏ وقتی با مشکلی روبرو می‌شویم دلمان می‌خواهد مسئله را با دوستی نزدیک در میان بگذاریم.‏ حتی اگر از ما دور باشد نیز می‌توان راهی برای ارتباط با او پیدا کرد.‏ برای مثال،‏ گِردا و هِلگا را در نظر بگیرید که با وجود هزاران کیلومتر فاصله ۳۵ سال است که دوستی و صمیمیت خود را حفظ کرده‌اند.‏ گِردا در این باره می‌گوید:‏ «ما مرتب به هم نامه می‌نویسیم و تجربیات تلخ و شیرین زندگی‌مان را برای هم تعریف می‌کنیم.‏ روحیات من و هِلگا خیلی شبیه هم است و نامه‌هایش خیلی خوشحالم می‌کند.‏»‏

دوستی،‏ بدون وفاداری میسر نیست.‏ یک بی‌وفایی گاهی دوستی‌های دیرینه را از میان می‌برد.‏ انسان راز دل خود را با دوستش در میان می‌گذارد چون می‌داند که نه او را مسخره می‌کند و نه اسرارش را پیش کسی فاش می‌کند.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «دوست واقعی در هر موقعیتی محبت می‌کند.‏» —‏ امثال ۱۷:‏۱۷‏،‏ تفس.‏

افکار و روحیات و رفتار دوستانمان تأثیر بسزایی بر ما می‌گذارد.‏ به همین خاطر،‏ باید با کسی دوستی کنیم که اعتقادات و همین طور اصول و دیدگاه‌های اخلاقی ما را دارد.‏ چنین دوستی ما را به سر منزل مقصود می‌رساند.‏ اصلاً چرا باید با کسی دوستی و معاشرت کنیم که از لحاظ اعتقادات و دیدگاه‌های اخلاقی با ما متفاوت است؟‏ کتاب مقدّس با اشاره به اهمیت انتخاب دوست مناسب می‌گوید:‏ «با اشخاص دانا معاشرت کن و دانا خواهی شد،‏ با احمقان بنشین و زیان خواهی دید.‏» —‏ امثال ۱۳:‏۲۰‏،‏ تفس.‏

وفاداری را می‌توان آموخت

کار نیکو کردن از پر کردن است.‏ هر چه بیشتر وفاداری را پیشه خود سازید وفادار بودن برایتان  آسان‌تر خواهد بود.‏ کسی که از کودکی وفاداری را می‌آموزد به طبع با دوستان خود باوفاتر و صمیمی‌تر است.‏ همین حس وفاداری در آینده از او همسری باوفا و مسئول می‌سازد.‏ ولی از همه بالاتر کسی که وفاداری می‌آموزد خود را برای دوستی با خدا آماده می‌کند.‏

به گفتهٔ عیسی مهم‌ترین فرمان عالَم آن است که یَهُوَه،‏ پروردگار جهان را با دل و جان و همهٔ توان خود دوست بداریم.‏ (‏ مَرقُس ۱۲:‏۳۰‏)‏ این گفته به معنای وفاداری کامل به خداوند است.‏ وفاداری به خدا یعنی وفاداری به کسی که هیچ گاه ما را تنها نمی‌گذارد و مأیوس نمی‌کند.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱:‏۹‏)‏ آری،‏ وفاداری به خداوند پاداش جاودانی به همراه دارد.‏ —‏ ۱یوحنّا ۲:‏۱۷‏.‏

‏[نکتهٔ برجسته‌شده در صفحهٔ ۶]‏

دوست وفادار موجب دلگرمی و شادی است

‏[تصویر در صفحهٔ ۵]‏

خانواده‌ای وفادار خانواده‌ایست که به یاری هم می‌شتابند