قانون محبت بر لوح دل مسیحیان
قانون محبت بر لوح دل مسیحیان
«شریعت خود را در باطن ایشان خواهم نهاد و آن را بر دل ایشان خواهم نوشت.» — اِرْمیا ۳۱:۳۳.
۱، ۲. الف) در این مقاله به چه موضوعی خواهیم پرداخت؟ ب) یَهُوَه چگونه حضور خود را در کوه سینا نمایان ساخت؟
در دو مقالهٔ قبلی آموختیم که درخشندگی‌ای که از چهرهٔ موسی ساطع می‌شد انعکاس جلال یَهُوَه بود و همچنین در مورد پوششی صحبت کردیم که موسی بر چهرهٔ خود می‌کشید. در این مقاله نیز به نکاتی در همین رابطه خواهیم پرداخت که برای همهٔ ما مسیحیان مفید می‌باشد.
۲ یَهُوَه موسی را به بالای کوه سینا فراخواند تا رهنمودهایی در اختیار او قرار داد. او همچنین به اسرائیلیانی که در مقابل کوه سینا حاضر شده بودند حضور پرجلال خود را نمایان ساخت. «در روز سوّم به وقت طلوع صبح، رعدها و برق‌ها و ابر غلیظ بر کوه پدید آمد، و آواز کرِنّای بسیار سخت، به طوری که تمامی قوم که در لشکرگاه بودند، بلرزیدند. . . . تمامی کوه سینا را دود فرو گرفت، زیرا خداوند در آتش بر آن نزول کرد، و دودش مثل دود کوره‌ای بالا می‌شد، و تمامی کوه سخت متزلزل گردید.» — خروج ۱۹:۱۶-۱۸.
۳. یَهُوَه چگونه اسرائیلیان را با ده فرمان آشنا کرد، و چه موضوعی برای قوم اسرائیل ثابت شده بود؟
۳ بعد از آن، یَهُوَه از طریق یک فرشته سخنان خود را به سمع قوم رساند؛ سخنانی که به ده فرمان معروف شد. ( خروج ۲۰:۱-۱۷) یَهُوَه با این کار جای تردید باقی نگذاشت که این قوانین از جانب اوست. او همچنین این سخنان را بر دو لوح سنگی حک نمود و به دست موسی داد؛ همان لوح‌هایی که موسی وقتی اسرائیلیان را در حال پرستش گوساله‌ای طلایی دید به زمین زد و درهم شکست. یَهُوَه همان مطالب را بر دو لوح دیگر مرقوم داشت و به دست موسی داد. این بار وقتی موسی با آن لوح‌ها از کوه پایین آمد چهره‌اش می‌درخشید. تا آن زمان برای اسرائیلیان کاملاً روشن شده بود که آن قوانین از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است. — خروج ۳۲:۱۵-۱۹؛ ۳۴:۱، ۴، ۲۹، ۳۰.
۴. چرا ده فرمان اهمیت بسیار داشت؟
۴ دو لوحی که ده فرمان بر آن‌ها نقش بسته بود در داخل صندوق عهد در بخش قدس‌الاقداس خیمهٔ عبادت و وقتی معبد بنا شد در قدس‌الاقداس معبد قرار گرفت. آن قوانین هستهٔ اصلی و زیربنای عهد شریعت محسوب می‌شد و مبنای قوانینی شد که برای ادارهٔ امور قوم به کار می‌رفت. یَهُوَه با دادن ده فرمان نشان داد که قوم اسرائیل را به عنوان قومی خاص برگزیده است.
۵. چرا می‌توان گفت که قوانین یَهُوَه نشان محبت و توجه او به اسرائیلیان بود؟
۵ آن ده قانونی که یَهُوَه به اسرائیلیان داد به خوبی برخی خصوصیات او را آشکار می‌کرد، خصوصیاتی همچون محبت عمیقش به قوم اسرائیل. کسانی که به آن قوانین عمل می‌کردند به خوبی متوجه می‌شدند که یَهُوَه چه هدیهٔ گرانقدری به آنان تقدیم کرده است. محققی در اشاره به ده فرمان می‌گوید: «در تاریخ بشر هیچ نظام اخلاقی‌ای نتوانسته است قوانینی ارائه دهد که بتواند حتی ذرّه‌ای با ده فرمان برابری کند.» یَهُوَه در مورد کل قوانین شریعت اظهار نمود: «اگر آواز مرا فی‌الحقیقه بشنوید، و عهد مرا نگاه دارید، همانا خزانهٔ خاص من از جمیع قوم‌ها خواهید بود. زیرا که تمامی جهان، از آن من است. و شما برای من مملکت کَهَنه و امّت مقدّس خواهید بود.» — خروج ۱۹:۵، ۶.
قوانینی بر دل انسان‌ها
۶. کدام قوانین از آنچه بر دو لوح سنگی نگاشته شده بود ارزشمندتر است؟
۶ آری، آن قوانین دارای ارزش بسیار والایی بودند. اما آیا می‌دانید که یَهُوَه موهبتی به مسیحیان مسح‌شده داده است که ارزشش از قوانینی که بر آن لوح‌ها نوشته شده بود نیز بیشتر است. یَهُوَه پیشگویی کرده بود که عهدی جدید با خادمان خود منعقد خواهد کرد و توضیح داد که برخلاف عهد شریعت آن را ‹ در باطن ایشان خواهد نهاد و آن را بر دل ایشان خواهد نوشت.› ( اِرْمیا ۳۱:۳۱-۳۴) عیسی که واسط این عهد است هیچ قانون کتبی‌ای به پیروانش نداد. او با سخنان و اَعمالش قوانین یَهُوَه را بر لوح دل و ذهن شاگردانش حک کرد.
۷. «شریعت مسیح» نخست به چه گروهی داده شد، و بعد چه گروه دیگری از آن فایده برد؟
۷ این قوانین «شریعت مسیح» خوانده شدند. یَهُوَه آن را نخست به مسیحیان مسح‌شده داد؛ یعنی قومی روحانی که «اسرائیل خدا» نام گرفت. ( غَلاطیان ۶:۲، ۱۶؛ رومیان ۲:۲۸، ۲۹) پس از آن «گروه عظیمی» از میان همهٔ ملت‌های جهان در پرستش یَهُوَه به آنان پیوستند. ( مکاشفه ۷:۹، ۱۰؛ زَکَرِیّا ۸:۲۳) این دو گروه «یک گلّه» را تشکیل دادند و تلاششان بر این است که در اَعمال خود هیچ وقت «شریعت مسیح» را از نظر دور ندارند. — یوحنّا ۱۰:۱۶.
۸. تفاوت میان شریعت موسی و شریعت عیسی در چه بود؟
۸ اسرائیلیان از بدو تولّد تحت شریعت موسی قرار می‌گرفتند، در حالی که مسیحیان قطع‌نظر از نژاد و محل تولّدشان به ارادهٔ خود شریعت مسیح را برمی‌گزینند. آن‌ها در مورد یَهُوَه و شیوهٔ عمل او آموزش می‌بینند و به میل و ارادهٔ خود خواست او را به جا می‌آورند. مسیحیان مسح‌شده قانون خدا را «در باطن» و به عبارت دیگر «در دل» خود دارند و به همین دلیل، اطاعتشان از یَهُوَه فقط از روی انجام وظیفه یا صرفاً به این خاطر که یَهُوَه انسان‌های نامطیع را مجازات می‌کند نیست. شریعت مسیح در دلشان انگیزهٔ بسیار قوی‌ای به وجود می‌آورد که از فرامین یَهُوَه اطاعت کنند. گوسفندان دیگرِ عیسی نیز به همین دلیل مطیع خدای خود می‌باشند.
قوانینی بر پایهٔ محبت
۹. عیسی چگونه نشان داد که قوانین یَهُوَه بر پایهٔ محبت استوار است؟
۹ پایه و اساس تمام قوانین و فرامین یَهُوَه را می‌توان در یک کلمه خلاصه کرد؛ محبت. محبت همواره رکن اصلی پرستش پاک بوده و هست. وقتی از عیسی سؤال شد که مهم‌ترین قانون شریعت چیست او جواب داد: «خداوند خدای خود را به همهٔ دل و تمامی نَفْس و تمامی فکر خود محبت نما.» و دوّمین قانون را چنین بیان کرد: «همسایهٔ خود را مثل خود محبت نما.» سپس به گفتهٔ خود چنین افزود: «بدین دو حکم، تمام تورات و صُحُف انبیا متعلّق است.» ( متّیٰ ۲۲:۳۵-۴۰) عیسی به این طریق نشان داد که نه تنها ده فرمان بلکه کل شریعت موسی بر پایهٔ محبت بنا شده است.
۱۰. چرا می‌توان گفت شریعت مسیح بر پایه محبت بنا شده است؟
۱۰ آیا شریعت مسیح که بر لوح دل مسیحیان حک شده است نیز بر پایهٔ محبت به خدا و همنوع استوار است؟ بله! شریعت مسیح شامل دو حکم است؛ یکی محبت قلبی به یَهُوَه و دیگری محبتی فداکارانه نسبت به همنوع خویش، که البته این قانون دوّم برای شاگردان عیسی قانونی جدید محسوب می‌شد. جدید بودن آن به این دلیل بود که آن‌ها از آن پس می‌بایست محبتی مسیح‌گونه به یکدیگر نشان می‌دادند؛ یعنی حاضر می‌شدند حتی جان خود را برای یکدیگر فدا کنند. عیسی به شاگردانش آموخت که چگونه می‌توانند چنین محبتی به خدا و همنوع خود نشان دهند. همچنین به آنان گفت کسانی مسیحی حقیقی محسوب می‌شوند که چنین محبت فداکارانه‌ای داشته باشند. ( یوحنّا ۱۳:۳۴، ۳۵؛ ۱۵:۱۲، ۱۳) عیسی حتی به شاگردانش آموخت که چگونه باید دشمن خود را محبت کنند. — متّیٰ ۵:۴۴.
۱۱. عیسی چگونه نشان داد که به خدا و انسان‌ها محبت دارد؟
۱۱ عیسی بهترین سرمشق محبت کردن را در اختیار ما قرار داد. او که مخلوق روحی پرقدرتی در آسمان‌ها بود، به زمین آمد و برای پیشبرد امور پدر آسمانی‌اش از هیچ فداکاری‌ای دریغ نکرد. عیسی نحوهٔ صحیح زندگی کردن را به انسان‌ها آموخت و در آخر جان خود را داد تا آن‌ها بتوانند به زندگی ابدی نایل شوند. عیسی فروتن بود، مهربان بود و توجهات پرمهرش درماندگان و رنج‌دیدگان را قوّت قلب می‌داد. به مردم «کلمات حیات جاودانی» را آموزش می‌داد و هر زحمتی را به جان می‌خرید تا انسان‌ها را هر چه بهتر با یَهُوَه آشنا کند. — یوحنّا ۶:۶۸.
۱۲. چرا می‌توان گفت که محبت به خدا و همنوع به طور تفکیک‌ناپذیری به یکدیگر مربوط می‌شوند؟
۱۲ محبت به خدا و همنوع به طور تفکیک‌ناپذیری به یکدیگر مربوط می‌شوند. یوحنّای رسول اشاره کرد: «محبت از خداست، . . . اگر کسی گوید که خدا را محبت می‌نمایم و از برادر خود نفرت کند، دروغگوست، زیرا کسی که برادری را که دیده است محبت ننماید، چگونه ممکن است خدایی را که ندیده است محبت نماید؟» ( ۱یوحنّا ۴:۷، ۲۰) یَهُوَه سرچشمه و مظهر محبت است. تمام کارهای یَهُوَه بر شالودهٔ محبت است. او ما را نیز شبیه خود آفرید تا بتوانیم محبت کنیم. ( پیدایش ۱:۲۷) محبت به همنوع در واقع گواه محبت ما به یَهُوَه است.
محبت به یَهُوَه یعنی اطاعت از فرامین او
۱۳. مهم‌ترین قدم در راه محبت به خدا چیست؟
۱۳ چگونه می‌توانیم خدایی نادیدنی را دوست بداریم؟ مهم‌ترین قدم در این راه آشنایی با اوست. زیرا مسلّماً نمی‌توانیم شخصی را که نمی‌شناسیم دوست بداریم و به او اعتماد کنیم. کتاب مقدّس ما را ترغیب کرده است که با خواندن کلام خدا، دعا کردن و همچنین معاشرت با کسانی که یَهُوَه را می‌شناسند و دوست می‌دارند با شخصیت او آشنا شویم. ( مزمور ۱:۱، ۲؛ فیلِپّیان ۴:۶؛ عبرانیان ۱۰:۲۵) بویژه خواندن چهار انجیل و آشنایی با زندگی و خدمت‌های عیسی مسیح به خوبی ما را با شخصیت یَهُوَه آشنا می‌کند، زیرا هیچ کسی بهتر از عیسی نتوانسته است صفات و خصوصیات یَهُوَه را منعکس کند. ما هر چه بیشتر با خصوصیات و محبت‌های او آشنا می‌شویم بیشتر تمایل پیدا می‌کنیم که از فرامینش اطاعت کنیم و شخصیتش را سرمشق قرار دهیم. آری، محبت به یَهُوَه یعنی اطاعت از فرامین او.
۱۴. چرا می‌توان گفت که فرامین خدا طاقت‌فرسا نیست؟
۱۴ وقتی کسی را دوست داریم می‌دانیم از چه چیزهایی خوشحال می‌شود و از چه چیزهایی ناراحت، و تلاش می‌کنیم در رفتارمان این احساسات او را در نظر بگیریم. یوحنّای رسول نوشت: «همین است محبت خدا که احکام او را نگاه داریم و احکام او گران نیست.» ( ۱یوحنّا ۵:۳) احکام و فرامین خدا نه زیاد هستند و نه طاقت‌فرسا. تنها چیزی که خدا از ما خواسته است این است که محبت را مبنای اَعمال خود قرار دهیم. بدین ترتیب نیازی نداریم که صدها ضابطه و قانون را به خاطر بسپاریم. محبت به خدا هادی و راهنمای ما خواهد بود. وقتی خدا را دوست داشته باشیم با کمال میل خواست او را بجا می‌آوریم. با این کار هم او را از خود خوشنود می‌کنیم، هم زندگی موفق‌تری خواهیم داشت، چرا که راهنمایی‌های خدا همیشه به نفع ماست. — اِشَعْیا ۴۸:۱۷.
۱۵. چه چیزی ما را بر آن می‌دارد که مانند یَهُوَه رفتار کنیم؟ توضیح دهید.
۱۵ ما اغلب می‌خواهیم مثل کسانی رفتار کنیم که دوستشان داریم. رابطهٔ عیسی و یَهُوَه نیز به خوبی مؤید این مطلب است. آن‌ها میلیاردها سال با هم به سر برده بودند و محبتی بسیار پاک و عمیق میان آن‌ها شکل گرفته بود. این محبت سبب شد که شخصیت عیسی کاملاً مشابه شخصیت یَهُوَه شود. به همین دلیل عیسی به شاگردانش گفت: «کسی که مرا دید، پدر را دیده است.» ( یوحنّا ۱۴:۹) ما نیز هر چه شناخت و قدردانی‌مان از یَهُوَه و عیسی بیشتر می‌شود، بیشتر دوست داریم مثل آن‌ها رفتار کنیم. انگیزهٔ قوی‌ای همچون محبت به یَهُوَه و همچنین نیروی عظیم روح‌القدس به ما کمک می‌کند تا بتوانیم ‹انسانیت کهنه را با اَعمالش از خود بیرون کنیم و انسانیت تازه را بپوشیم.› — کُولُسیان ۳:۹، ۱۰؛ غَلاطیان ۵:۲۲، ۲۳.
محبت در عمل
۱۶. چرا موعظه و شاگردسازی نشانگر محبت به یَهُوَه و انسان‌هاست؟
۱۶ محبت به یَهُوَه و انسان‌ها ما را بر آن می‌دارد که در مورد ملکوت خدا موعظه کنیم و شاگرد بسازیم. یَهُوَه از این کار ما بسیار خوشنود می‌شود زیرا «می‌خواهد جمیع مردم نجات یابند و به معرفت راستی گرایند.» ( ۱تیموتاؤس ۲:۳، ۴) چقدر شادی‌آور است که به شخصی کمک کنیم تا شریعت مسیح در دلش جای گیرد و ببینیم رفته‌رفته در شخصیتش خصوصیات یَهُوَه را منعکس می‌کند. ( ۲قُرِنتیان ۳:۱۸) آری، کمک به یک انسان برای شناختن یَهُوَه، ارزنده‌ترین هدیه‌ای است که می‌توانیم به او بدهیم. دوستی با یَهُوَه دوستی‌ای جاودان است.
۱۷. چرا عاقلانه است که به جای عشق به مادیات محبت به خدا و همنوع را در خود پرورش دهیم؟
۱۷ ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که انسان‌ها عشق و علاقهٔ شدیدی به مادیات پیدا کرده‌اند. اما مگر مادیات و چیزهای این دنیا چقدر دوام دارند؟ مگر نه این است که دزدیده می‌شوند، از دست می‌روند، یا می‌پوسند و خراب می‌شوند؟ ( متّیٰ ۶:۱۹) کتاب مقدّس پند بسیار مفیدی به ما داده است و می‌گوید: «دنیا و شهوات آن در گذر است لٰکن کسی که به ارادهٔ خدا عمل می‌کند، تا به ابد باقی می‌ماند.» ( ۱یوحنّا ۲:۱۶، ۱۷) یَهُوَه جاودانی است و کسانی را از موهبت زندگی جاودانی برخوردار می‌کند که او را دوست بدارند و خدمتش کنند. پس، آیا عاقلانه‌تر نیست که به جای عشق به مادیات و علاقه به چیزهایی که امروز هستند و فردا از بین می‌روند محبت به یَهُوَه و انسان‌ها را در خود پرورش دهیم؟
۱۸. یک خواهر میسیونر چه ازخودگذشتگی‌ای نشان داد؟
۱۸ کسانی که طریق محبت را در پیش می‌گیرند یَهُوَه را براستی جلال می‌دهند. خواهری به نام سونیا را که در کشور سنگال میسیونر است مثال بزنیم. سونیا با خانمی به نام هایدی کتاب مقدّس را مطالعه کرده بود. متأسفانه بعدها هایدی از طریق شوهر غیرشاهدش به ایدز مبتلا شد. بعد از آنکه شوهرش فوت کرد سلامت هایدی نیز رو به زوال گذاشت و در بیمارستان بستری شد. سونیا واقعه را چنین نقل می‌کند: «کارمندان بیمارستان برای کمک به بیماران نهایت سعی‌شان را می‌کردند ولی تعداد پرستاران خیلی کم بود. به همین خاطر عده‌ای از طرف جماعت مسیحی داوطلب شدند تا از خواهر خود در بیمارستان پرستاری کنند. اما در دوّمین شبی که او در بیمارستان بستری بود و من پیشش بودم هایدی فوت کرد. دکتر مسئول آن بخش گفت: ‹بزرگ‌ترین مشکل ما در این بخش این است که کسی به ملاقات بیماران مبتلا به ایدز نمی‌آید. حتی خویشاوندانشان آن‌ها را در بیمارستان رها می‌کنند. اما، چطور شما که نه خویشاوند او هستید و نه با او هم‌ملیت و هم‌نژادید چنین خطری را پذیرفتید.› من توضیح دادم که هایدی خواهر من بود، درست مثل اینکه از یک پدر و مادر به دنیا آمده باشیم. من از اینکه یک خواهر جدید در این کشور داشتم خیلی خوشحال بودم، برای همین از هیچ کمکی به او دریغ نکردم.» لازم به ذکر است که کمک‌های سونیا در بیمارستان هیچ عواقب سوئی برای او در بر نداشت.
۱۹. داشتن قانونی که یَهُوَه بر دل ما مرقوم داشته ما را به چه عملی برمی‌انگیزد؟
۱۹ چنین ازخودگذشتگی‌هایی در میان خادمان یَهُوَه بسیار دیده می‌شود. آیا آن‌ها از روی یک سری ضوابط و قوانین کتبی عمل می‌کنند؟ خیر. یَهُوَه در مورد آن‌ها می‌گوید: «این است آن عهدی که بعد از آن ایّام با خاندان اسرائیل استوار خواهم داشت که احکام خود را در خاطر ایشان خواهم نهاد و بر دل ایشان مرقوم خواهم داشت و ایشان را خدا خواهم بود و ایشان مرا قوم خواهند بود.» ( عبرانیان ۸:۱۰) آری، یَهُوَه قانون محبت را بر لوح دل ما مرقوم داشته است. باشد که همیشه قدر آن را بدانیم و هیچ فرصتی را برای ابراز محبت از دست ندهیم.
۲۰. چرا می‌توان گفت شریعت مسیح موهبتی والاست؟
۲۰ چقدر شادی‌آور است که شانه به شانهٔ برادرانِ بامحبتمان در سطح جهان یَهُوَه را خدمت کنیم! در این دنیای عاری از عشق و محبت براستی که داشتن شریعت مسیح بر دلمان موهبتی والاست. به این ترتیب نه تنها مقبول آفریدگار عالَم قرار می‌گیریم بلکه می‌توانیم از محبت برادرانمان در سطح جهان برخوردار باشیم. حقیقتاً که ‹چه خوش و چه دلپسند است که برادران به یکدل با هم ساکن هستند.› شاهدان یَهُوَه گرچه از کشورها و فرهنگ‌های مختلفند و به زبان‌های گوناگونی صحبت می‌کنند، اما در اعتقادات خود وحدت دارند؛ وحدتی که در هیچ جای دیگر یافت نمی‌شود. یَهُوَه از وحدت خادمان خود بسیار راضی و خوشنود است و آنان را برکت فراوان داده است. آری، «خداوند [به کسانی که با پیوند محبت با هم متحد شده‌اند] برکت خود را فرموده است یعنی حیات را تا ابدالآباد.» — مزمور ۱۳۳:۱-۳.
مرور
• ده فرمان از چه اهمیتی برخوردار بود؟
• قانونی که بر لوح دل‌ها حک می‌شود چیست؟
• محبت چه نقشی در «شریعت مسیح» دارد؟
• چگونه می‌توانیم محبت خود را به یَهُوَه و همنوع خود نشان دهیم؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]
[تصویر در صفحهٔ ۱۸]
برای اسرائیلیان قوانین شریعت بر لوح سنگی نقش بسته بود
[تصاویر در صفحهٔ ۱۹]
مسیحیان قوانین الٰهی را بر لوح دل خود دارند
[تصویر در صفحهٔ ۲۱]
سونیا و دختری اهل سنگال در کنگرهٔ ناحیه‌ای سال ۲۰۰۴