چه کسی را اطاعت می‌کنید خدا یا انسان؟‏

‏«خدا را باید بیشتر از انسان اطاعت نمود.‏» —‏ اَعمال ۵:‏۲۹‏.‏

۱.‏ الف)‏ برای این مطالعه چه آیه‌ای انتخاب شده است؟‏ ب)‏ چرا رسولان توقیف شده بودند؟‏

دادگاه عالی یهود عیسی را محکوم به مرگ کرده بود و اکنون می‌خواست رسولان را محکوم کند.‏ به چه دلیل؟‏ زیرا ایشان به عیسی مسیح بشارت می‌دادند.‏ و به همین دلیل به زندان افتاده بودند.‏ اما هنگامی که نگهبانان رفتند تا زندانیان را به دادگاه آورند،‏ دیدند که در سلول‌ها قفل اما رسولان آنجا نمی‌باشند.‏ مطمئناً قضات از شنیدن این خبر بسیار خشمگین شدند.‏ نگهبانان به سرعت دریافتند که رسولان در معبد اورشلیم بی‌هراس مردم را در بارهٔ عیسی مسیح تعلیم می‌دهند.‏ پس سریع به معبد رفتند و دوباره رسولان را توقیف کرده،‏ به دادگاه آوردند.‏ —‏ اَعمال ۵:‏۱۷-‏۲۷‏.‏

۲.‏ فرمان فرشته به رسولان چه بود؟‏

^۲ فرشته‌ای رسولان را از زندان آزاد کرده بود.‏ البته نه برای آنکه آن‌ها را نجات دهد،‏ بلکه تا بشارت عیسی مسیح را به گوش ساکنین اورشلیم برسانند.‏ فرشته به رسولان گفت:‏ «بروید و در معبد بایستید و پیام کامل این حیات را به مردم بگویید.‏» (‏ اَعمال ۵:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ به همین دلیل هنگامی که نگهبانان رسولان را در معبد دستگیر کردند آن‌ها مطیعانه در حال اجرای فرمان فرشته بودند.‏

۳،‏ ۴.‏ الف)‏ هنگامی که دادگاه پِطْرُس و یوحنّا را از موعظه منع کرد چه واکنشی نشان دادند؟‏ ب)‏ عکس‌العمل بقیهٔ رسولان چه بود؟‏

 ^۳ پِطْرُس و یوحنّای رسول دو موعظه‌گر راسخ برای بار دوّم بود که در دادگاه حاضر می‌شدند.‏ در آنجا یوسفِ قیافا رئیس کَهَنه که آنان را شناخت،‏ گفت:‏ «مگر شما را قدغن بلیغ نفرمودیم که [به اسم عیسی] تعلیم مدهید؟‏ همانا اورشلیم را به تعلیم خود پر ساخته‌اید.‏» (‏ اَعمال ۵:‏۲۸‏)‏ قیافا نمی‌بایست از دیدن دوبارهٔ پِطْرُس و یوحنّا در دادگاه متعجب می‌شد.‏ چرا که وقتی ایشان را بار اوّل از موعظه منع کردند،‏ آن دو رسول پاسخ دادند:‏ «اگر نزد خدا صواب است که اطاعت شما را بر اطاعت خدا ترجیح دهیم،‏ حکم کنید.‏ زیرا که ما را امکان آن نیست که آنچه دیده و شنیده‌ایم،‏ نگوییم.‏» پِطْرُس و یوحنّا همچون اِرْمیای نبی نمی‌توانستند از اجرای فرمان موعظه خودداری کنند.‏ —‏ اَعمال ۴:‏۱۸-‏۲۰؛‏ اِرْمیا ۲۰:‏۹‏.‏

^۴ حال نه تنها پِطْرُس و یوحنّا بلکه همهٔ رسولان منجمله مَتِیاس که بتازگی به رسولان پیوسته بود می‌توانستند به دادگاه موضع خود را نشان دهند.‏ (‏ اَعمال ۱:‏۲۱-‏۲۶‏)‏ هنگامی که دادگاه آنان را نیز از این کار منع کرد همچون پِطْرُس و یوحنّا شجاعانه پاسخ دادند:‏ «خدا را می‌باید بیشتر از انسان اطاعت نمود.‏» —‏ اَعمال ۵:‏۲۹‏.‏

مطیع خدا یا مطیع انسان؟‏

۵،‏ ۶.‏ چرا رسولان از حکم دادگاه اطاعت نکردند؟‏

^۵ رسولان که همیشه مردانی مطیع قانون بودند هرگز برخلاف دادگاه عمل نمی‌کردند.‏ با این حال،‏ هیچ انسانی هر چقدر هم پرقدرت باشد این اختیار را ندارد که برخلاف فرامین خدا حکم صادر کند.‏ یَهُوَه «بر تمامی زمین متعال» است.‏ (‏ مزمور ۸۳:‏۱۸‏)‏ او نه تنها «داور تمام جهان» است بلکه قانون‌گذار اعظم و پادشاه ابدی است.‏ هر دادگاهی که برخلاف فرامین خدا حکم صادر کند آن دادگاه در دید او بی‌اعتبار است.‏ —‏ پیدایش ۱۸:‏۲۵؛‏ اِشَعْیا ۳۳:‏۲۲‏.‏

^۶ این موضوع در نظر برخی از حقوقدانان عالی پذیرفته شده است.‏ برای مثال،‏ در قرن هجدهم حقوقدان انگلیسی ویلیام بلَکستون نوشت که هیچ یک از قوانین بشر نباید با «قانون الهام‌شدهٔ» کتاب مقدّس مغایرت داشته باشد.‏ پس سَنهِدرین یا شورای عالی یهود با منع موعظهٔ رسولان از حد و مرز خود تجاوز کرده بود.‏ به این دلیل رسولان نمی‌توانستند به حکم دادگاه یهود عمل کنند.‏

۷.‏ چرا فعالیت موعظه رؤسای کَهَنه را به خشم آورد؟‏

^۷ عزم راسخانهٔ رسولان برای موعظه خشم رؤسای کَهَنه را برانگیخت.‏ برخی از کاهنان و قیافا که از صدّوقیان بودند به قیامت اعتقاد نداشتند.‏ (‏ اَعمال ۴:‏۱،‏ ۲؛‏ ۵:‏۱۷‏)‏ اما،‏ رسولان تأکید می‌کردند که عیسی از مرگ رستاخیز یافته است.‏ برخی کاهنان از حد خود تجاوز کرده،‏ می‌خواستند مقبول حاکمان رومی گردند.‏ هنگامی که پیلاطُس در محاکمهٔ عیسی،‏ او را به عنوان پادشاه یهود اعلام کرد،‏ رؤسای کَهَنه فریاد زدند:‏ «غیر از قیصر پادشاهی نداریم.‏» (‏ یوحنّا ۱۹:‏۱۵‏)‏ * رسولان نه تنها تصدیق می‌کردند که عیسی رستاخیز یافته است بلکه تعلیم می‌دادند «در هیچ کس غیر از او نجات نیست زیرا که اسمی دیگر زیر آسمان به مردم عطا نشده که بدان باید ما نجات یابیم.‏» (‏ اَعمال ۲:‏۳۶؛‏ ۴:‏۱۲‏)‏ رؤسای کَهَنه می‌ترسیدند که اگر مردم عیسای رستاخیزیافته را به عنوان رهبر خود بدانند ممکن است رومیان آمده،‏ ‹جا و قومشان را› از دست ایشان بگیرند.‏ —‏ یوحنّا ۱۱:‏۴۸‏.‏

۸.‏ غمالائیل چه توصیهٔ عاقلانه‌ای به اعضای سَنهِدرین داد؟‏

^۸ آیندهٔ رسولان عیسی مسیح به نظر تیره و تار می‌آمد.‏ قضات سَنهِدرین مصمم بودند آن‌ها را به قتل  رسانند.‏ (‏ اَعمال ۵:‏۳۳‏)‏ با این حال،‏ اتفاقی غیرمنتظره همه چیز را تغییر داد.‏ غمالائیل کسی که شریعت را بخوبی می‌دانست برخاست و به همکاران خود هشدار داد که عجولانه عمل نکنند.‏ او با درایت اظهار کرد:‏ «اگر این رأی و عمل از انسان باشد،‏ خود تباه خواهد شد.‏ ولی اگر از خدا باشد،‏ نمی‌توانید آن را برطرف نمود.‏» جالب آنکه غمالائیل اضافه کرد «مبادا معلوم شود که با خدا منازعه می‌کنید.‏» —‏ اَعمال ۵:‏۳۴،‏ ۳۸،‏ ۳۹‏.‏

۹.‏ چه چیزی ثابت کرد که فعالیت رسولان از طرف خدا بود؟‏

^۹ به طور شگفت‌انگیزی،‏ دادگاه توصیهٔ غمالائیل را پذیرفت.‏ پس سَنهِدرین «رسولان را حاضر ساخته،‏ تازیانه زدند و قدغن نمودند که دیگر به نام عیسی حرف نزنند پس ایشان را مرخص کردند.‏» رسولان به جای اینکه بترسند،‏ مصمم بودند از فرمان فرشته اطاعت کرده،‏ موعظه کنند.‏ پس رسولان «هر روزه در هیکل [معبد] و خانه‌ها از تعلیم و مژده دادن که عیسی مسیح است دست نکشیدند.‏» (‏ اَعمال ۵:‏۴۰،‏ ۴۲‏)‏ یَهُوَه نیز زحمات آنان را بی‌نهایت برکت داد؛‏ به طوری که «کلام خدا ترقی نمود و عدد شاگردان در اورشلیم بغایت می‌افزود.‏» حتی «گروهی عظیم از کَهَنه مطیع ایمان شدند.‏» (‏ اَعمال ۶:‏۷‏)‏ حقیقتاً که رؤسای کَهَنه رسوا شدند!‏ این موضوع گواهی بود از اینکه فعالیت موعظهٔ رسولان از طرف خدا بود!‏

آنانی که با خدا می‌جنگند پیروز نخواهند شد

۱۰.‏ از دیدگاه بشر،‏ قیافا به چه دلیل مقام خود را استوار می‌پنداشت و چرا توکّل او بی‌فایده بود؟‏

^۱۰ در قرن اوّل رؤسای کَهَنه را مقامات رومی انتخاب می‌کردند.‏ والریوس گراتیوس،‏ یوسف قیافا را که مردی ثروتمند بود بر مسند خود نهاد و او بیشتر از بقیهٔ رؤسای کَهَنه در این مقام باقی ماند.‏ احتمالاً قیافا منصب خود را با تدابیر سیاسی و همچنین به کمک دوستش پیلاطُس به دست آورده بود نه از طرف خدا.‏ در هر صورت مشخص شد که توکّل او به انسان بی‌فایده بود.‏ فقط سه سال بعد از آنکه رسولان در جلوی شورای عالی یهود حاضر شدند وی محبوبیت خود را نزد مقامات رومی از دست داد و از منصب خود به عنوان رئیس کَهَنه معزول گشت.‏

۱۱.‏ پایان کار پنطیوس پیلاطُس و سیستم پرستش یهودی چه بود و شما از این موضوع چه نتیجه‌ای می‌گیرید؟‏

^۱۱ حکم عزل قیافا را لوکیوس ویتِلیوس حاکم سوریه که مقامش از پیلاطُس برتر بود صادر کرد و هیچ کاری از دست پیلاطُس دوستِ صمیمی قیافا برنمی‌آمد.‏ درست یک سال بعد از برکنار شدن قیافا،‏ پیلاطُس نیز از مقام خود معزول شد و به او دستور داده شد به روم برگشته،‏ اتهاماتش را جوابگو باشد.‏ در مورد رهبران یهودی‌ای که به قیصر توکّل کرده بودند،‏ باید گفت که رومیان آمدند و ‹جا و قومشان را› از ایشان گرفتند.‏ این اتفاق در سال ۷۰ د.‏م.‏ رخ داد هنگامی که لشکر روم شهر اورشلیم منجمله معبد و تالار سَنهِدرین را نابود کرد.‏ حقیقتاً سخنان مزمورنویس در این زمینه کاملاً صدق می‌کند:‏ «بر رؤسا توکّل مکنید و نه بر ابن آدم که نزد او اعانتی نیست»!‏ —‏ یوحنّا ۱۱:‏۴۸؛‏ مزمور ۱۴۶:‏۳‏.‏

۱۲.‏ مورد عیسی چگونه ثابت می‌کند که اطاعت از خدا عاقلانه است؟‏

^۱۲ برخلاف آن‌ها،‏ خدا عیسای رستاخیزیافته را کاهن اعظم معبد عظیم روحانی ساخت.‏ هیچ انسانی  نمی‌تواند او را از این مقام برکنار سازد.‏ بلی،‏ به عیسی «کهانت بی‌زوال» عطا شد.‏ (‏ عبرانیان ۲:‏۹؛‏ ۷:‏۱۷،‏ ۲۴؛‏ ۹:‏۱۱‏)‏ خدا همچنین او را داور زندگان و مردگان ساخته است.‏ (‏ ۱پِطْرُس ۴:‏۵‏)‏ عیسی در این مقام تعیین خواهد کرد که به یوسف قیافا و پنطیوس پیلاطُس امکان زندگی دوباره بدهد یا نه.‏ —‏ متّیٰ ۲۳:‏۳۳؛‏ اَعمال ۲۴:‏۱۵‏.‏

مبشّران شجاع دوران ما

۱۳.‏ در دوران ما چه فعالیتی از طرف انسان است و چه فعالیتی از طرف خدا؟‏ از کجا این را می‌دانیم؟‏

^۱۳ امروزه نیز همچون قرن اوّل بسیاری ‹با خدا منازعه می‌کنند.‏› (‏ اَعمال ۵:‏۳۹‏)‏ برای مثال،‏ هنگامی که شاهدان یَهُوَه از گفتن اینکه آدلف هیتلر رهبر ماست امتناع ورزیدند،‏ هیتلر قسم خورد وجود آن‌ها را از صفحهٔ روزگار محو سازد.‏ (‏ متّیٰ ۲۳:‏۱۰‏)‏ به نظر می‌آمد که تشکیلات مرگبار او قادر به این کار بود.‏ حتی نازی‌ها توانستند هزاران شاهد را دستگیر کرده،‏ به اردوگاه‌های اسارت بفرستند و برخی را نیز بکشند.‏ اما آن‌ها نتوانستند شاهدان را از پرستش خدای متعال باز دارند و به کلّی از صفحهٔ روزگار محو سازند.‏ از آنجایی که فعالیت این مسیحیان از طرف خدا بود و نه از طرف انسان،‏ نازی‌ها نمی‌توانستند سد راه کار خدا شوند.‏ آنانی که از اردوگاه‌های اسارت وفادارانه نجات یافتند بعد از شصت سال هنوز یَهُوَه را «به همهٔ دل و تمامی نَفْس و تمامی فکر خود» خدمت می‌کنند،‏ در حالی که از هیتلر و حزب نازی‌اش جز بدنامی چیزی باقی نمانده است.‏ —‏ متّیٰ ۲۲:‏۳۷‏.‏

۱۴.‏ الف)‏ مخالفان چه اتهامی به خادمان خدا زده‌اند و این کار چه نتایجی را به همراه داشته است؟‏ ب)‏ آیا نظیر چنین اتهامی می‌تواند به قوم خدا آسیب زند؟‏ (‏ عبرانیان ۱۳:‏۵،‏ ۶‏)‏

^۱۴ بعد از نازی‌ها،‏ کسانی دیگر نیز در جنگ با یَهُوَه و قومش شکست خوردند.‏ در بسیاری از کشورهای اروپایی،‏ مذهبیان حیله‌گر و گروه‌های سیاسی سعی کردند به شاهدان یَهُوَه برچسب ‹فرقه‌ای خطرناک› زده،‏ بدنامشان کنند،‏ درست همان اتهامی که به مسیحیان قرن اوّل زده شد.‏ (‏ اَعمال ۲۸:‏۲۲‏)‏ حقیقت این است که دادگاه حقوق بشر در  اروپا شاهدان یَهُوَه را دینی رسمی اعلام کرده است نه یک فرقه.‏ بدون شک مخالفان از حکم این دادگاه بی‌خبر نیستند.‏ با این حال،‏ به افترا زدن خود ادامه می‌دهند.‏ به این دلیل سوءتعبیر شده،‏ برخی از مسیحیان کار خود را از دست داده‌اند.‏ همچنین،‏ فرزندان شاهدان در مدارس مورد اذیت واقع شده‌اند.‏ صاحبین اماکنی که شاهدان برای جلسات خود استفاده می‌کنند از ترس قراردادهای اجاره را لغو کرده‌اند.‏ در چند مورد حتی تشکیلات حکومتی صرفاً به دلیل آنکه شخصی شاهد یَهُوَه است او را به عنوان شهروند نپذیرفته‌اند!‏ با وجود این،‏ شاهدان یَهُوَه به این اَعمال بی‌اعتنا می‌باشند.‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ عکس‌العمل شاهدان یَهُوَه در برابر مخالفت با موعظهٔ مسیحی چگونه بوده است،‏ و چرا به موعظهٔ خود ادامه می‌دهند؟‏

^۱۵ برای مثال،‏ مردم فرانسه اشخاصی منطقی و باانصاف می‌باشند.‏ با این همه،‏ برخی از مخالفان در فرانسه از طریق قانون سعی کرده‌اند مانع فعالیت موعظهٔ شاهدان شوند.‏ واکنش شاهدان یَهُوَه در این باره چگونه بوده است؟‏ آن‌ها فعالیت خود را به طور بی‌سابقه‌ای افزایش داده و نتیجهٔ فوق‌العاده‌ای را به دست آورده‌اند.‏ (‏ یعقوب ۴:‏۷‏)‏ فقط در عرض شش ماه تعداد مطالعه‌های کتاب مقدّس در این کشور ۳۳ درصد افزایش یافته است!‏ مطمئناً واکنش این اشخاص در مقابل بشارت،‏ ابلیس را به خشم آورده است.‏ (‏ مکاشفه ۱۲:‏۱۷‏)‏ هم‌ایمانان ما در فرانسه اطمینان دارند که سخنان اِشَعْیای نبی در مورد ایشان صدق می‌کند:‏ «هر آلتی که به ضدّ تو ساخته شود،‏ پیش نخواهد برد و هر زبانی را که برای محاکمه به ضدّ تو برخیزد،‏ تکذیب خواهی نمود.‏» —‏ اِشَعْیا ۵۴:‏۱۷‏.‏

^۱۶ شاهدان یَهُوَه از اذیت و آزاری که تحمّل می‌کنند لذّت نمی‌برند.‏ اما به دلیل اطاعت از فرمان خدا،‏ نمی‌توانند آنچه را که شنیده‌اند بیان نکنند.‏ سعی ایشان بر این است که شهروندان خوبی باشند.‏ ولی هر گاه مابین قانون خدا و قانون انسان مغایرتی باشد خدا را اطاعت می‌کنند.‏

از آن‌ها نترسید

۱۷.‏ الف)‏ چرا نباید هراسی از دشمنانمان به دل راه دهیم؟‏ ب)‏ رفتار و حالت ما نسبت به دشمنانمان چگونه باید باشد؟‏

^۱۷ از آنجایی که دشمنانمان با خدا در جنگند در وضعیت خطرناکی قرار دارند.‏ به جای آنکه از آزاردهندگان خود هراسی به دل راه دهیم مطابق سخنان عیسی برای ایشان دعای خیر می‌کنیم.‏ (‏ متّیٰ ۵:‏۴۴‏)‏ بلی،‏ در دعا از یَهُوَه می‌خواهیم که اگر کسی همچون سَوْلُس طَرسُوس از روی ناآگاهی با خدای تعالیٰ مخالفت کند چشمانش را به روی حقیقت باز نماید.‏ (‏ ۲قُرِنتیان ۴:‏۴‏)‏ سَوْلُس مسیحی شده،‏ به پولُس رسول معروف گردید و به دست مقامات آن زمان بسیار آزار دید.‏ با این حال،‏ به دیگران یادآوری می‌کرد که «حکّام و سلاطین را اطاعت کنند و فرمانبرداری نمایند و برای هر کار نیکو مستعد باشند،‏ و هیچ کس را بد نگویند [حتی مخالفان سرسختشان را] و جنگجو نباشند بلکه ملایم و کمال حلم را با جمیع مردم به جا آورند.‏» (‏ تیطُس ۳:‏۱،‏ ۲‏)‏ شاهدان یَهُوَه در فرانسه و نقاط دیگر جهان این توصیه را از صمیم قلب اجرا کرده‌اند.‏

۱۸.‏ الف)‏ به چه طرقی یَهُوَه ممکن است قومش را رهایی دهد؟‏ ب)‏ نتیجهٔ نهایی چیست؟‏

^۱۸ خدا به اِرْمیا گفت:‏ «من با تو هستم و تو را رهایی خواهم داد.‏» (‏ اِرْمیا ۱:‏۸‏)‏ امروزه یَهُوَه ما را چگونه رهایی خواهد داد؟‏ شاید از داوری منصف همچون غمالائیل برای این منظور استفاده کند.‏ یا به طور غیرمنتظره‌ای  مقامی فاسد یا مخالف را با شخصی عادل عوض کند.‏ با این حال،‏ برخی اوقات یَهُوَه اجازه می‌دهد که قومش آزار و اذیت بینند.‏ (‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱۲‏)‏ اگر خدا به این موضوع اجازه دهد همیشه قدرت لازم برای تحمّل آن را نیز عطا می‌کند.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۱۳‏)‏ حتی اگر خدا به زجر و آزار قومش اجازه دهد از یک موضوع کاملاً مطمئن هستیم:‏ آنانی که با قوم خدا در جنگند با خدا می‌جنگند و هر کس که با او منازعه کند پیروز نخواهد شد.‏

۱۹.‏ آیهٔ سال ۲۰۰۶ چیست و چرا این آیه بجاست؟‏

^۱۹ عیسی به رسولانش گفت که انتظار اذیت و آزار را داشته باشید.‏ (‏ یوحنّا ۱۶:‏۳۳‏)‏ با توجه به این موضوع کلام اَعمال ۵:‏۲۹ بسیار بجاست:‏ «خدا را می‌باید بیشتر از انسان اطاعت نمود.‏» بدین منظور،‏ این آیهٔ مهیج برای سال ۲۰۰۶ شاهدان یَهُوَه انتخاب شده است.‏ باشد که در سال آینده و تا ابد خدا را به هر قیمتی که شده اطاعت کنیم!‏

‏[پاورقی]‏

چگونه جواب می‌دهید؟‏

‏• در مواجهه با مخالفت،‏ رسولان چه نمونهٔ تشویق‌کننده‌ای از خود به جا گذاشتند؟‏

‏• چرا می‌باید خدا را بیشتر از انسان اطاعت کرد؟‏

‏• مخالفان ما با چه کسی سر جنگ دارند؟‏

‏• عاقبت کسانی که مخالفت را تحمّل می‌کنند چه خواهد بود؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[نکتهٔ برجسته‌شده در صفحهٔ ۱۰]‏

آیهٔ منتخب سال ۲۰۰۶:‏ «خدا را می‌باید بیشتر از انسان اطاعت نمود .‏» اَعمال ۵:‏۲۹

‏[تصویر در صفحهٔ ۸]‏

‏«خدا را می‌باید بیشتر از انسان اطاعت نمود»‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۱]‏

قیافا به انسان توکّل کرد نه به خدا