‏‹شهادتی بر جمیع امّت‌ها›‏

‏«شاهدان من خواهید بود،‏ .‏ .‏ .‏ تا اقصای جهان.‏» —‏ اَعمال ۱:‏۸‏.‏

۱.‏ اوّلین باری که شاگردان عیسی سخنان متّیٰ ۲۴:‏۱۴ را شنیدند کی و کجا بود؟‏

سخنان عیسی در متّیٰ ۲۴:‏۱۴ به قدری برای ما آشناست که خیلی‌ها آن‌ها را از بر به زبان می‌آورند.‏ واقعاً چه نبوّت چشمگیری!‏ حیرت شاگردان عیسی و آنچه را که در فکر ایشان با شنیدن فرمان فوق می‌گذشت نمی‌توان تصوّر کرد!‏ تاریخ،‏ سال ۳۳ د.‏م.‏ بود و تا آن زمان شاگردان عیسی تقریباً سه سال او را همراهی کرده بودند.‏ در آن موقع همه با هم در اورشلیم بودند.‏ شاگردانش معجزاتی از او دیده و به تعالیمش گوش کرده و بسیار دلشاد بودند.‏ اما می‌دانستند که بعضی‌ها حتی از شنیدن سخنان عیسی دلخوش نبودند.‏ جای شکی نبود که عیسی دشمنانی بسیار بانفوذ و قدرتمند داشت.‏

۲.‏ شاگردان عیسی بزودی با چه رویدادها و سختی‌هایی روبرو می‌شدند؟‏

^۲ چهار تا از شاگردان عیسی روی کوه زیتون پای صحبت‌های او نشسته بودند.‏ عیسی از رویدادها و سختی‌هایی صحبت می‌کرد که شاگردانش بزودی با آن‌ها روبرو می‌شدند.‏ و چندی پیش نیز عیسی گفته بود که سرانجام وی به قتل می‌رسد.‏ (‏ متّیٰ ۱۶:‏۲۱‏)‏ حال می‌گفت که آن‌ها نیز طعم خشونت مخالفان را می‌چشند.‏ عیسی چنین هشدار داد:‏ «آنگاه شما را به مصیبت سپرده،‏ خواهند کشت و جمیع امّت‌ها به جهت اسم من از شما نفرت کنند.‏» سختی‌ها به اینجا ختم نمی‌شد.‏ انبیای کاذب ظهور می‌کردند و بسیاری را به دنبال خود به گمراهی می‌کشیدند و بسیاری نیز لغزش خورده،‏ به یکدیگر خیانت می‌کردند و از یکدیگر نفرت می‌گرفتند.‏ و علاقه و محبت بسیاری دیگر از مردم به خدا و کلامش سرد می‌شد.‏ —‏ متّیٰ ۲۴:‏۹-‏۱۲‏.‏

۳.‏ چرا سخنان عیسی در متّیٰ ۲۴:‏۱۴ براستی شگفت‌انگیزند؟‏

^۳ عیسی پس از توصیف شرایط و اوضاع سخت و هراسناکی که شاگردانش باید تحمّل می‌کردند بلافاصله فعالیتی را نبوّت کرد که بی‌شک باعث غافلگیر شدن آن‌ها گردید.‏ وی پیشگویی کرد:‏ «به این بشارتِ ملکوت در تمام عالَم موعظه خواهد شد تا بر جمیع امّت‌ها شهادتی شود؛‏ آنگاه انتها خواهد رسید.‏» (‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴‏)‏ این پیشگویی بدان معنا بود که کاری که خود عیسی در اسرائیل آغاز کرد،‏ یعنی ‹به حقیقت شهادت دادن،‏› دیگران ادامه می‌دادند تا سرانجام سراسر دنیا را در بر گیرد.‏ (‏ یوحنّا ۱۸:‏۳۷‏)‏ براستی که چه نبوّت شگفت‌انگیزی!‏ از آنجایی که عیسی گفت ‹جمیع امّت‌ها به جهت اسم او از شاگردانش نفرت می‌داشتند› گسترش موفقیت‌آمیز فعالیت موعظه به «جمیع امّت‌ها» را چیزی جز معجزه نمی‌توان نامید.‏ به انجام رساندن مأموریتی چنین عظیم و گسترده،‏ هم برتری سلطنت و قوّت یَهُوَه را نشان می‌داد هم محبت و رحمت و صبر او را.‏ در کنار همهٔ این‌ها،‏ خادمانش نیز فرصتی به دست می‌آوردند تا عمق ایمان و ارادت خود را نشان دهند.‏

۴.‏ وظیفه و مأموریت شهادت دادن بر عهدهٔ چه کسانی گذاشته شد و عیسی در این زمینه چه قوّت‌قلبی داد؟‏

^۴ عیسی جای هیچ شک و تردیدی باقی نگذاشت که مأموریت پیروانش ابعاد عظیمی خواهد داشت.‏ او قبل از عروجش به آسمان به شاگردانش ظاهر شده،‏ گفت:‏ «لیکن چون روح‌القدس بر شما می‌آید،‏ قوّت خواهید یافت و شاهدان من خواهید بود،‏ در اورشلیم و تمامی یهودیه و سامره و تا اقصای جهان.‏» (‏ اَعمال ۱:‏۸‏)‏ البته مشخص بود که دیگران نیز به مرور زمان در کار موعظه به آن‌ها می‌پیوستند.‏ با وجود این،‏ هنوز شمار شاگردان بسیار اندک بود.‏ اما وعدهٔ عیسی واقعاً چه دلگرم‌کننده بود زیرا حتی دانستن اینکه روح پرقدرت خدا به کمک آن‌ها می‌شتافت آن‌ها را برای انجام مأموریت الٰهی‌شان قوّت می‌بخشید!‏

۵.‏ شاگردان عیسی از چه چیزهایی بی‌اطلاع بودند؟‏

^۵ وقتی شاگردان عیسی فرمان «رفته،‏ همهٔ امّت‌ها را شاگرد سازید» را شنیدند برای ایشان مشخص بود که وظیفه‌شان  بشارت و شهادت دادن به ملت‌ها و از آن‌ها شاگرد ساختن بود.‏ (‏ متّیٰ ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ اما از دو چیز بی‌اطلاع بودند.‏ اوّل اینکه تا چه حد و میزان باید شهادت می‌دادند و دوّم اینکه انتهای این دنیا کی می‌رسید.‏ ما نیز مانند آن شاگردان از این دو امر بی‌اطلاعیم.‏ ولی می‌دانیم که تصمیم و تعیین هر دو آن‌ها فقط در دست یَهُوَه است.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۳۶‏)‏ وقتی گسترش شهادت به حد و اندازه‌ای رسید که خواست یَهُوَه را برآورده سازد آنگاه او نظام و سیستم این دنیای شریر را به نابودی خواهد کشید.‏ تنها در آن زمان است که مسیحیان پی‌خواهند برد که فعالیت موعظه به حدّی که یَهُوَه در نظر داشت انجام گرفته است.‏ آن شاگردان عیسی در قرن اوّل هرگز نمی‌توانستند شهادت گسترده‌ای را که امروزه در این روزهای واپسین ایّام آخر داده می‌شود تصوّر کنند.‏

دامنهٔ شهادتی که در قرن اوّل داده شد

۶.‏ در روز عید پَنْطیکاست سال ۳۳ د.‏م.‏ و کمی بعد از آن چه اتفاقاتی روی داد؟‏

^۶ فعالیت‌های موعظه و شاگردسازی در قرن اوّل نتایج بسیار خیره‌کننده‌ای به دنبال داشت.‏ روز عید پَنْطیکاست سال ۳۳ د.‏م.‏ تقریباً ۱۲۰ شاگرد در بالاخانه‌ای در اورشلیم دور یکدیگر جمع شده بودند.‏ روح مقدّس خدا بر آن عده ریخته شد و پِطْرُس رسول گفتاری پرشور در توضیح مفهوم و مقصود آن معجزه داد و سپس نزدیک به ۳۰۰۰ نفر در آن روز ایمان آورده،‏ تعمید گرفتند.‏ فعالیت‌های گسترده و پرتداوم آغاز شده بود.‏ با اینکه روحانیون فوراً به مخالفت با شاگردان برخاستند تا شاید بتوانند موعظهٔ مژدهٔ آسمانی را در نطفه از بین ببرند «خداوند هر روزه ناجیان [نجات‌یافتگان] را بر [شاگردان] می‌افزود.‏» چیزی نگذشت که «عدد ایشان قریب به پنج هزار رسید.‏» و پس از آن همچنان «ایمانداران به خداوند متحد می‌شدند،‏ [یعنی] انبوهی از مردان و زنان.‏» —‏ اَعمال ۲:‏۱-‏۴،‏ ۸،‏ ۱۴،‏ ۴۱،‏ ۴۷؛‏ ۴:‏۴؛‏ ۵:‏۱۴‏.‏

۷.‏ گرویدن کُرنیلیوس به مسیحیت شاخص آغاز چه مرحله‌ای بود؟‏

^۷ در سال ۳۶ د.‏م.‏ با گرویدن و تعمید مردی غیریهودی به نام کُرنیلیوس مرحلهٔ جدید و مهمی از شهادت دادن به امّت‌ها آغاز شد.‏ یَهُوَه با هدایت کردن پِطْرُس رسول به طرف آن مرد خداترس نشان داد که فرمان عیسی که گفت «رفته،‏ همهٔ امّت‌ها را شاگرد سازید» فقط به امّت یهود محدود نمی‌شد.‏ (‏ اَعمال ۱۰:‏۴۴،‏ ۴۵‏)‏ برادران مسئول نسبت به این اوضاع جدید چه واکنشی نشان دادند؟‏ وقتی رسولان و مردان پیر در یهودیه متوجه شدند که امّت‌ها یعنی غیریهودیان نیز موعظهٔ بشارت را پذیرفته‌اند خدا را تمجید کردند.‏ (‏ اَعمال ۱۱:‏۱،‏ ۱۸‏)‏ اما شواهد امر ثابت می‌کند که از سرعت و ثمر موعظه در میان یهودیان کاسته نشد.‏ زیرا،‏ سال‌ها بعد،‏ احتمالاً در سال ۵۸ د.‏م.‏ گزارش شد که در کنار شمار روزافزون غیریهودیان ‹چندین هزار از یهودیان ایمان آورده‌اند.‏› —‏ اَعمال ۲۱:‏۲۰‏.‏

۸.‏ بشارت کلام خدا چه تأثیری بر زندگی افرادی که آن را می‌پذیرند دارد؟‏

^۸ با اینکه افزایش برق‌آسای شمار مسیحیان در قرن اوّل بسیار چشمگیر است نباید فراموش کرد که زندگی انسان‌ها بود که دگرگون می‌شد.‏ حقیقت انکارناپذیر این است که پیام کتاب مقدّس پیامی بسیار قدرتمند است.‏ (‏ عبرانیان ۴:‏۱۲‏)‏ شنیدن آن پیام تأثیر عمیقی در زندگی افرادی که آن را پذیرفته بودند می‌گذاشت.‏ نتیجه آن بود که این افراد ترغیب می‌شدند هر گونه فساد و ناپاکی را از زندگی خود دور کنند و شخصیت جدید را به تن و با خدا آشتی کنند.‏ (‏ اَفَسُسیان ۴:‏۲۲،‏ ۲۳‏)‏ پیام کتاب مقدّس امروزه نیز تأثیر مشابهی دارد.‏ نهایتاً آنانی که کلام  را با آغوش باز می‌پذیرند روزی به زندگی جاودانی دست خواهند یافت.‏ —‏ یوحنّا ۳:‏۱۶‏.‏

همکاران با خدا

۹.‏ مسیحیان اوّلیه به چه افتخار و مسئولیتی که داشتند پی بردند؟‏

^۹ آن مسیحیان اوّلیه نزد خود گمان نکردند که همهٔ این پیشرفت‌ها به علّت قابلیت‌های آن‌ها صورت گرفته است.‏ خیر،‏ آن‌ها می‌دانستند که چون که با خدا همکاری می‌کردند از «قوّت روح‌القدس» برخوردار بودند.‏ (‏ رومیان ۱۵:‏۱۳،‏ ۱۹‏)‏ آن‌ها به خوبی می‌دانستند که رشد روحانی را باید مدیون برکت یَهُوَه بود.‏ اما در عین حال می‌دانستند که ‹با خدا همکار› بودن هم افتخار محسوب می‌شود هم مسئولیت به همراه دارد.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۳:‏۶-‏۹‏)‏ این درک باعث شد مطابق نصیحت عیسی در کاری که به آن‌ها محوّل شده بود نهایت تلاش و کوشش را به عمل آورند.‏ —‏ لوقا ۱۳:‏۲۴‏.‏

۱۰.‏ بعضی از مسیحیان قرن اوّل در راه شهادت دادن به جمیع امّت‌ها چه زحماتی کشیدند؟‏

^۱۰ برای مثال،‏ پولُس رسول که به «رسول امّت‌ها» شناخته شد هزاران کیلومتر را در سفرهای دریایی و زمینی خود پیمود و با فعالیت‌های میسیونری خود در استان آسیای صغیرِ امپراتوری روم و در یونان چندین جماعت را پایه‌گذاری کرد.‏ (‏ رومیان ۱۱:‏۱۳‏)‏ وی به روم و احتمالاً به اسپانیا نیز سفر کرد.‏ پِطْرُس رسول نیز که «بشارت مختونان» یعنی رساندن مژدهٔ ملکوت به یهودیان،‏ به او سپرده شده بود،‏ به سوی بابل که در آن زمان یکی از مراکز مهم یهودیت به شمار می‌آمد روانه شد.‏ (‏ غَلاطیان ۲:‏۷-‏۹؛‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۱۳‏)‏ همچنین زنان زحمت‌کشی به نام طَریفَینا و طَرِیفُوسا نیز در این فعالیت‌های گسترده سهم بسزایی داشتند.‏ زن مسیحی دیگری «که در خداوند زحمت بسیار کشید» پَرْسیس بود که پولُس خصوصاً از وی نام برد.‏ —‏ رومیان ۱۶:‏۱۲‏.‏

۱۱.‏ یَهُوَه چگونه زحمات شاگردان عیسی را برکت داد؟‏

^۱۱ یَهُوَه زحمات آن خادمان و خادمان دیگری را که از آن‌ها نامی برده نشده است بسیار برکت داد.‏ زیرا،‏ پس از کمتر از ۳۰ سال بعد از اینکه عیسی پیشگویی کرد که پیام ملکوت به همهٔ امّت‌ها موعظه خواهد شد،‏ پولُس نوشت:‏ «به تمامی خلقتِ زیر آسمان بدان [یعنی به پیام ملکوت] موعظه شده است.‏» (‏ کُولُسیان ۱:‏۲۳‏)‏ آیا پس از رسیدن به این مرحله انتها فرا رسید؟‏ از یک لحاظ جواب مثبت است.‏ آنچه به انتها رسید نظام یهودیت بود که در سال ۷۰ د.‏م.‏ در اثر حملات لشکر روم با ویرانی اورشلیم و معبدش منهدم شد.‏ با این حال ارادهٔ یَهُوَه این بود که قبل از نابود ساختن سیستم و نظام جهانی شیطان شهادت گسترده‌تری به امّت‌ها داده شود.‏

شهادتی که امروزه داده می‌شود

۱۲.‏ شاگردان کتاب مقدّس چه درکی از فرمان موعظه داشتند؟‏

^۱۲ پرستش حقیقی پس از مدتی طویل که ارتداد بر جهان حکمرانی می‌کرد دوباره در اواخر قرن نوزدهم زنده شد.‏ شاهدان یَهُوَه که در آن زمان شاگردان کتاب مقدّس خوانده می‌شدند فرمان شاگردسازی را که باید در سراسر دنیا انجام می‌گرفت به خوبی درک کردند.‏ (‏ متّیٰ ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ با فرا رسیدن سال ۱۹۱۴ حدود ۵۱۰۰ نفر در فعالیت موعظه مشغول بودند و پیام ملکوت را در ۶۸ سرزمین و کشور پخش می‌کردند.‏ با وجود این همه فعالیت،‏ شاگردان کتاب مقدّس کاملاً به مفهوم پراهمیت پیشگویی متّیٰ ۲۴:‏۱۴ پی نبرده بودند.‏ یک دلیل این بود که تا قبل از آغاز قرن بیستم،‏ انجمن‌های کتاب مقدّس کلام خدا را که حاوی مژدهٔ انجیل‌ها نیز می‌شد،‏ به زبان‌های متعدد  ترجمه،‏ چاپ و در بسیاری کشورها توزیع کرده بودند.‏ این امر سبب شد که شاگردان کتاب مقدّس ده‌ها سال بر این عقیده باشند که به همهٔ امّت‌ها شهادت داده شده است.‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ در یکی از شماره‌های مجلّهٔ برج دیده‌بانی در سال ۱۹۲۸ چه درکی از اراده و مقصود خدا ارائه داده شد؟‏

^۱۳ یَهُوَه اندک اندک به دانش قوم خود افزود تا اینکه سرانجام به درکی واضح از مقصود و ارادهٔ او دست یافتند.‏ (‏ امثال ۴:‏۱۸‏)‏ مجلّهٔ برج دیده‌بانی شمارهٔ ۱ دسامبر ۱۹۲۸ این طور نوشت:‏ «چون که کتاب مقدّس در همه جا پخش و توزیع شده است،‏ آیا می‌توانیم به درستی بگوییم که ملکوت خدا در همه جا موعظه شده است؟‏ هرگز!‏ با وجود توزیع گستردهٔ کتاب مقدّس هنوز لازم است که شاهدان اندک‌شمار خدا همچنان به چاپ و توزیع نشریات مسیحی ادامه دهند و مرتباً به منزل آنانی که کتاب مقدّس دارند بروند تا مقاصد خدا را توضیح دهند.‏ وگرنه،‏ مردم در تاریکی می‌مانند و هیچ وقت پی نخواهند برد که حکومت مسیح در این ایّام ما برپا شده است.‏»‏

^۱۴ در همان شمارهٔ مجلّهٔ برج دیده‌بانی می‌خوانیم:‏ «در سال ۱۹۲۰ شاگردان کتاب مقدّس به مفهومِ صحیحِ پیشگویی سَروَرمان در متّیٰ ۲۴:‏۱۴ پی بردند.‏ در آن زمان بود که درک کردن ‹این بشارت› که باید به آن بر جمیع امّت‌ها شهادتی داده شود مربوط به آمدن ملکوت نمی‌شد بلکه مژدهٔ بر تخت نشستن مسیح بود که اکنون بر تمامی زمین پادشاهی می‌کند.‏»‏

۱۵.‏ فعالیت شهادت به امّت‌ها چه پیشرفت‌هایی از سال ۱۹۲۰ داشته است؟‏

^۱۵ البته تعداد آن «شاهدان اندک‌شمار» اندک نماند.‏ در دهه‌های بعد «گروهی عظیم» از «گوسفندان دیگر» پدیدار و به گلّه ملحق شد.‏ (‏ مکاشفه ۷:‏۹؛‏ یوحنّا ۱۰:‏۱۶‏)‏ امروزه ۸۲۹،‏۶۱۳،‏۶ مبشّر در ۲۳۵ سرزمین،‏ آن بشارت را به همه اعلام می‌کنند.‏ واقعاً که نبوّت عیسی چه تحقق شگفت‌انگیزی به خود گرفته است!‏ «این بشارتِ ملکوت» هرگز در تاریخ بشر به این اندازه و در این ابعاد جهانی موعظه نشده بود.‏ در هیچ نقطه از تاریخ جمعی به این بزرگی از خادمان وفادار یَهُوَه در زمین وجود نداشته است.‏

۱۶.‏ فعالیت‌های شاهدان طی سال خدمتی ۲۰۰۵ چه نتایجی داشته است؟‏ (‏ لطفاً به جدول صفحات ۲۷-‏۳۰ رجوع کنید.‏)‏

^۱۶ این جمعیت بزرگ شاهدان طی سال خدمتی ۲۰۰۵ بسیار فعال بوده است.‏ این شاهدان جمعاً بیش از یک میلیارد ساعت را به پخش و اعلام مژدهٔ ملکوت خدا در ۲۳۵ کشور و سرزمین اختصاص دادند.‏ از میلیون‌ها نفر علاقه‌مند بازدید و کتاب مقدّس را به صدها هزار نفر از علاقه‌مندان دیگر تدریس کردند.‏ این همه فعالیت را شاهدان یَهُوَه به انجام رسانده‌اند یعنی کسانی که وقت و انرژی و امکانات خود را داوطلبانه در راه پخش و توزیع کلام خدا به مردم به کار برده‌اند.‏ (‏ متّیٰ ۱۰:‏۸‏)‏ یَهُوَه نیز با استفاده از روح‌القدس قدرتمند خویش نیرو و قوّت لازم را به خادمانش می‌دهد تا ارادهٔ وی را به جا آورند.‏ —‏ زَکَرِیّا ۴:‏۶‏.‏

پشتکار در شهادت دادن

۱۷.‏ قوم یَهُوَه چگونه از فرمان عیسی اطاعت کرده،‏ به موعظهٔ بشارت مشغول بوده‌اند؟‏

^۱۷ نزدیک به ۲۰۰۰ سال از پیشگویی عیسی می‌گذرد که گفت در همه جا بشارت موعظه خواهد شد.‏ با وجود سپری شدن چنین مدت طویلی از غیرت و پشتکار قوم خدا برای این کار کاسته نشده است.‏ ما خادمان به خوبی واقفیم که اگر در این راه نجات‌بخش صبر و تحمّل به خرج دهیم از محبت و رحمت و بردباری یَهُوَه مشق گرفته‌ایم.‏ ما نیز همچون پدر آسمانی‌مان نمی‌خواهیم کسی جان خود را در داوری نهایی از دست بدهد بلکه می‌خواهیم مردم به توبه گرایند و با خدا  مصالحه یا آشتی کنند.‏ (‏ ۲قُرِنتیان ۵:‏۱۸-‏۲۰؛‏ ۲پِطْرُس ۳:‏۹‏)‏ شاهدان یَهُوَه که از روح خدا قوّت یافته‌اند همچنان گرماگرم اعلام بشارت خدا در سراسر دنیا هستند.‏ (‏ رومیان ۱۲:‏۱۱‏)‏ و حاصل این فعالیت‌ها را می‌توان همه جا مشاهده کرد زیرا در هر گوشه و کنار دنیا افرادی را می‌بینیم که حقیقت را پذیرفته،‏ زندگی خود را با فرامین و راهنمایی‌های یَهُوَه تطبیق داده‌اند.‏ به چند نمونه توجه کنید.‏

۱۸،‏ ۱۹.‏ تجربهٔ کسانی را که پیام بشارت را پذیرفته‌اند شرح دهید.‏

^۱۸ کشاورزی به نام چارلز در غرب کشور کنیا زندگی می‌کند که سابقاً در مزرعهٔ خود تنباکو می‌کاشت.‏ چارلز در سال ۱۹۹۸ بیش از ۸ تن برگ تنباکو به فروش رساند و جایزهٔ «بهترین کشاورز تنباکوی سال» را به دست آورد.‏ چندی نگذشت که چارلز شروع به مطالعهٔ کتاب مقدّس کرد.‏ پس از مدتی مطالعه پی برد که کشت تنباکو با اصول مسیحیت تناقض دارد زیرا عیسی فرمان داده است که باید همسایه و همنوع خود را محبت کنیم.‏ (‏ متّیٰ ۲۲:‏۳۹‏)‏ چارلز متوجه شد که جایزهٔ «بهترین کشاورز تنباکوی سال» در واقع به ‹بهترین قاتل سال› ارائه شده بود.‏ از این رو،‏ تمامی محصول خود را با سَم از بین برد.‏ او سپس در مطالعهٔ خود پیشرفت کرده،‏ سرانجام تعمید گرفت و امروزه در جماعت به عنوان یک پیشگام دائم و خادم کمکی خدمت می‌کند.‏

^۱۹ هیچ شکی وجود ندارد که یَهُوَه امروزه ملت‌ها و کشورها را با فعالیت جهانی موعظهٔ شاهدانش تکان می‌دهد تا آنچه خوب و مطلوب است،‏ یعنی انسان‌های صادق،‏ از آن‌ها بیرون آمده،‏ وارد قوم او شوند.‏ (‏ حَجِّی ۲:‏۷‏)‏ می‌توانیم جوانی پرتقالی به نام پِدرو را مثال بزنیم که در سن ۱۳ سالگی به امید اینکه روزی کشیش شود وارد مدرسهٔ علمیه شد.‏ آرزویش این بود که زمانی میسیونر و معلّم کتاب مقدّس شود.‏ اما بعد از مدتی کوتاه پِدرو مدرسه را ترک کرد زیرا متوجه شد که در دروس علمیه به کتاب مقدّس اهمیتی داده نمی‌شود.‏ شش سال بعد پِدرو به لیسبون،‏ پایتخت پرتقال رفت و در رشتهٔ روان‌شناسی مشغول تحصیل شد.‏ او در آنجا با خاله‌اش که یکی از شاهدان یَهُوَه بود زندگی می‌کرد.‏ خاله‌اش در این حین او را مرتب تشویق می‌کرد کتاب مقدّس را مطالعه کند.‏ پِدرو به جایی رسیده بود که دیگر مطمئن نبود خدا وجود دارد.‏ ولی در مورد خواندن و مطالعهٔ کتاب مقدّس دودل بود و نمی‌دانست که آیا چنین مطالعه‌ای فایده‌ای برای او دارد یا نه.‏ وقتی تصمیم گرفت عامل شک و تردید خود را با استادش در دانشگاه در میان بگذارد جوابی غیرمنتظره شنید.‏ به گفتهٔ استادش رشتهٔ روان‌شناسی نشان داده است که افراد مردد و دودل در دراز مدت بیشتر به خود ضرر و زیان می‌رسانند.‏ پِدرو با شنیدن این جواب تصمیم قطعی گرفت کتاب مقدّس را مطالعه کند.‏ او پس از مدتی مطالعه اخیراً تعمید گرفته است و اکنون خود کتاب مقدّس را به دیگران تدریس می‌کند.‏

۲۰.‏ چرا باید از شهادت گسترده و بی‌سابقه‌ای که به امّت‌ها داده می‌شود شاد باشیم؟‏

^۲۰ هیچ انسانی نیست که از آینده مطلع باشد و بداند در آخر شهادت دادن به امّت‌ها تا چه حد و تا کجا گسترش خواهد یافت.‏ و نه کسی می‌داند پایان این سیستم چه روز و چه ساعتی فرا می‌رسد.‏ اما می‌دانیم که نابودی آن بزودی خواهد رسید.‏ با این حال بسیار خوشحالیم که موعظهٔ بشارت تا بدین حد توسعه پیدا کرده است زیرا گسترش بی‌ممانعت این فعالیت یکی از نشانه‌های نزدیکی زمان موعود است که ملکوت خدا حکومت‌های انسانی را برکنار می‌سازد.‏ (‏ دانیال ۲:‏۴۴‏)‏ هر سال که می‌گذرد میلیون‌ها نفر از انسان‌ها فرصتی دیگر می‌یابند تا در مقابل مژدهٔ آمدن آن حکومت عکس‌العمل مساعد و مثبت از خود نشان دهند.‏ این فرصت‌ها شهادتی است به امّت‌ها و در نتیجه یَهُوَه خدا را تمجید می‌کند.‏ امید است که هر یک از ما تصمیمی قاطع گرفته باشد تا وفاداری خود را حفظ کند و دوشادوش برادرانش در نقاط دیگر دنیا با پشتکار تمام به امّت‌ها شهادت دهد.‏ با این کار هم خود را نجات می‌دهیم هم او را که به پیام ما گوش دهد.‏ —‏ ۱تیموتاؤس ۴:‏۱۶‏.‏

آیا این نکات را به یاد می‌آورید؟‏

‏• چرا نبوّت متّیٰ ۲۴:‏۱۴ نبوّتی شگفت‌آور است؟‏

‏• مسیحیان اوّلیه چه زحماتی در راه موعظه کردن کشیدند و زحمات آن‌ها چه نتایجی به همراه داشت؟‏

‏• شاگردان کتاب مقدّس چگونه پی بردند که لازم است به همهٔ امّت‌ها شهادت دهند؟‏

‏• با بررسی جدول فعالیت‌های قوم یَهُوَه طی سال خدمتی گذشته چه نکات تشویق‌کننده‌ای می‌بینید؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

 ‏[نمودار در صفحهٔ ۲۷-‏۳۰]‏

گزارش سال خدمتی ۲۰۰۵ شاهدان یَهُوَه در سرتاسر جهان

‏((‏برای دیدن شکل صحیح به نشریه رجوع شود)‏

‏[نقشه/تصاویر در صفحهٔ ۲۴]‏

پولُس رسول هزاران کیلومتر را در سفرهای دریایی و زمینی خود پیمود تا مژدهٔ ملکوت را موعظه کند

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۵]‏

یَهُوَه پِطْرُس رسول را به سوی کُرنیلیوس و خانواده‌اش هدایت کرد تا به آن‌ها شهادتی داده شود