جمعآوری آنچه در آسمان و آنچه بر زمین است
جمعآوری آنچه در آسمان و آنچه بر زمین است
‹خدا برحسب خوشنودی خود همه چیز را خواه آنچه در آسمان و خواه آنچه بر زمین است، در مسیح جمع میکند.› — اَفَسُسیان ۱:۹، ۱۰.
۱. «خوشنودی» یَهُوَه برای زمین و آسمان چیست؟
مقصود والا و پرشکوه یَهُوَه خدا را میتوان در دو کلمه خلاصه کرد: صلح عالمگیر! ( عبرانیان ۱۳:۲۰) یَهُوَه خواست و مقصود خود را به پولُس وحی کرد و او نیز توضیح داد که خدا قصد دارد «برحسب خوشنودی خود . . . همه چیز را خواه آنچه در آسمان و خواه آنچه بر زمین است، در مسیح جمع کند.» ( اَفَسُسیان ۱:۹، ۱۰) منظور از فعل «جمع کردن» در این آیه چیست؟ یکی از محققان کتاب مقدّس مینویسد: «از این عبارت این طور درک میکنیم که در تمامی عالَم و جهان یکدلی و هماهنگی حکمفرما خواهد شد و اثری از ناسازگاری و ناهمسازی دیده نخواهد شد زیرا که همه چیز و همه کس در عالَم، وحدت و اتحادی ناگسستنی خواهد داشت و کانون محبت و همبستگی خود را در مسیح خواهد یافت. دیگر نشانی از گناه و مرگ، غم و سرخوردگی و عذاب نخواهد بود.»
‹آنچه در آسمان است›
۲. ‹آنچه در آسمان است› که باید گردآوری شود در واقع به چه کسانی اشاره میکند؟
۲ پِطْرُس رسول نیز امید شگفتانگیز مسیحیان حقیقی را بدین شکل توصیف کرد: «به حسب وعدهٔ او، منتظر آسمانهای جدید و زمین جدید هستیم که در آنها عدالت ساکن خواهد بود.» ( ۲پِطْرُس ۳:۱۳) «آسمانهای جدید» که وعده داده شده است ملکوت مسیح میباشد. اما عبارت ‹آنچه در آسمان است› که پولُس در نامهاش به مسیحیان اَفَسُسیان نوشته است اشاره به کسانی دارد که «در مسیح» جمع میشوند. آنها از آدمیانی اندک تشکیل و برای حکومت کردن با مسیح در آسمان انتخاب شدهاند. ( ۱پِطْرُس ۱:۳، ۴) تعداد آن مسیحیان مسحشده ۱۴۴٬۰۰۰ نفر است و «از میان مردم خریده شدهاند» تا پادشاهی آسمانی را با مسیح همارث شوند. — مکاشفه ۵:۹، ۱۰؛ ۱۴:۳، ۴؛ ۲قُرِنتیان ۱:۲۱؛ اَفَسُسیان ۱:۱۱؛ ۳:۶.
۳. چرا گفته میشود که مسحشدگان ‹اکنون در جایهای آسمانی در کنار عیسی مسیح نشستهاند›؟
یوحنّا ۱:۱۲، ۱۳؛ ۳:۵-۷) و چون که پسران خدا خوانده شدهاند برادران عیسی نیز محسوب میشوند. ( رومیان ۸:۱۵؛ اَفَسُسیان ۱:۵) حتی با اینکه هنوز عدهای از آنها روی زمین هستند در بارهشان طوری گفته میشود که گویی فوت کرده، از مرگ ‹برخیزانیده شدهاند و اکنون در جایهای آسمانی در کنار عیسی مسیح نشستهاند.› ( اَفَسُسیان ۱:۳؛ ۲:۶) و دلیل اینکه آنها از هماکنون چنین مسندی والا را اختیار کردهاند این است که ‹از روح قدّوسی که وعده داده شده بود مختوم یا مهر شدهاند که بیعانه یا پیشپرداخت میراث آنها است.› ( اَفَسُسیان ۱:۱۳، ۱۴؛ کُولُسیان ۱:۵) اینها ‹آنچه در آسمان است› میباشند و تعدادشان که یَهُوَه خود مقرّر کرده است باید کامل شود.
۳ مسیحیان مسحشده کسانیاند که با روح یَهُوَه از نو متولّد و پسران روحانی یَهُوَه شدهاند. (آغاز جمعآوری
۴. جمعآوری ‹آنچه در آسمان است› چگونه و در چه زمان آغاز شد؟
۴ یَهُوَه مطابق «انتظام» یا شیوهاش در زمینهٔ اداره کردن امور، گردآوری ‹آنچه در آسمان است› را به موقع و در «کمال زمانها» یعنی وقتی زمان مقرّر فرا رسید آغاز نمود. ( اَفَسُسیان ۱:۱۰) آن زمان مقرّر در عید پَنْطیکاست سال ۳۳ د.م. به کمال یا فرا رسید. در آن روز روحالقدس بر رسولان عیسی و گروهی از شاگردانش، هم مرد هم زن، ریخته شد. ( اَعمال ۱:۱۳-۱۵؛ ۲:۱-۴) این واقعه نشانهٔ آن بود که عهد جدید به اجرا گذاشته شده بود که در نتیجهٔ آن جماعت یا سازمان مسیحی و همچنین امّت اسرائیل روحانی یا «اسرائیل خدا» پدید آمد. — غَلاطیان ۶:۱۶؛ عبرانیان ۹:۱۵؛ ۱۲:۲۳، ۲۴.
۵. چرا یَهُوَه «امّتی» جدید را جایگزین قوم اسرائیل نمود؟
۵ عهد شریعت که با اسرائیلیان بسته شد از آنها یک ‹مملکت متشکل از کَهَنه و امّت مقدّس› نساخت که بتوانند تا ابد در آسمان خدمت نمایند. ( خروج ۱۹:۵، ۶) عیسی به روحانیون یهودی گفت: «ملکوت خدا از شما گرفته شده، به امّتی که میوهاش را بیاورند، عطا خواهد شد.» ( متّیٰ ۲۱:۴۳) امّتی که عیسی به آن اشاره کرد اسرائیل روحانی است که از مسیحیان مسحشده و شریک در عهد جدید تشکیل شده است. خطاب به آنها بود که پِطْرُس رسول نوشت: «شما قبیلهٔ برگزیده و کهانت ملوکانه و امّت مقدّس و قومی که مِلک خاصّ خدا باشد هستید تا فضایل او را که شما را از ظلمت، به نور عجیب خود خوانده است، اعلام نمایید. که سابقاً قومی نبودید و الآن قوم خدا هستید.» ( ۱پِطْرُس ۲:۹، ۱۰) ملت اسرائیل دیگر قوم خدا نبودند و عهدی با او نداشتند. ( عبرانیان ۸:۷-۱۳) طبق پیشگویی عیسی افتخار شرکت در ملکوت مسیح از آن قوم گرفته شده، به ۱۴۴٬۰۰۰ نفری که اسرائیل روحانی را تشکیل میدادند داده شد. — مکاشفه ۷:۴-۸.
دعوت به شراکت در عهد ملکوت
۶، ۷. عیسی با برادرانش که از روح مولود میشدند چه عهد ویژهای میبست و به سبب این عهد چه دگرگونی در زندگیشان ایجاد میشد؟
۶ عیسی در همان شبی که مراسم یادبود مرگ خود را با رسولان وفادارش برگزار کرد به آنها گفت: «شما کسانی میباشید که در امتحانهای من با من به سر بردید. و من ملکوتی برای شما قرار میدهم چنانکه پدرم برای من مقرّر فرمود، تا در ملکوت من از خوان من بخورید و بنوشید و بر کرسیها نشسته بر دوازده سِبط اسرائیل داوری کنید.» ( لوقا ۲۲:۲۸-۳۰) در اینجا عیسی به عهدی ویژه اشاره میکند که با ۱۴۴٬۰۰۰ برادر خود که از روح مولود میشدند میبست. این دعوتشدگان ‹تا به مرگ امین میماندند› و نهایتاً پیروز و «غالب» میشدند. — مکاشفه ۲:۱۰؛ ۳:۲۱.
۷ اعضای این گروه محدود از هر گونه امید و حق زندگی انسانی و ابدی روی زمین صرفنظر میکنند. در عوض در آسمان بر تختهای سلطنت نشسته، با مسیح حکمرانی خواهند کرد. ( مکاشفه ۲۰:۴، ۶) اکنون به آیههای دیگری میپردازیم که منحصراً به مسحشدگان اشاره میکنند و در ضمن نشان میدهند که چرا اعضای «گوسفندان دیگر» از نشانهای مراسم یادبود مرگ مسیح نمیخورند. — یوحنّا ۱۰:۱۶.
۸. وقتی مسحشدگان از نان میخورند چه واقعیتی را نشان میدهند؟ ( لطفاً به کادر صفحهٔ ۱۰ مراجعه کنید.)
۸ مسحشدگان نیز مثل مسیح رنج دیده، به مرگی شبیه مرگ او تن میدهند. پولُس رسول که خود جزو مسحشدگان بود گفت که حاضر است همه چیز را فدا کند ‹تا مسیح را دریابد و او را و قوّت قیامت وی را و شراکت در رنجهای وی را بشناسد.› پولُس حتی گفت که راغب است ‹با مرگی مشابه مرگ او بمیرد.› ( فیلِپّیان ۳:۸، ۱۰) تا به امروز بسیاری از مسیحیان مسحشده رنجی شبیه آنچه سرانجام موجب قتل عیسی شد در جسم متحمّل شدهاند. — ۲قُرِنتیان ۴:۱۰.
۹ در مراسم شام سَروَر کدام «جسد» یا بدن منظور نظر است؟
۹ وقتی عیسی مراسم شام سَروَر را بنیاد نهاد گفت: «این جسد [بدن] من است.» ( مَرقُس ۱۴:۲۲) عیسی در واقع داشت به بدن واقعی خود اشاره میکرد که چندی بعد در اثر کتکهایی که میخورد و شکنجههایی که میدید شدیداً مضروب و کوفته میشد. پس چرا چنین بدنی با سمبلی شایسته از نان بدون خمیرمایه توصیف شده است؟ زیرا که در کتاب مقدّس معمولاً خمیرمایه سمبل گناه و شرارت است. ( متّیٰ ۱۶:۴، ۱۱، ۱۲؛ ۱قُرِنتیان ۵:۶-۸) از آنجا که عیسی کامل بود بدنی کامل و بری از گناه داشت که برای کفّارهٔ گناهان بشر قربانی میشد. ( عبرانیان ۷:۲۶؛ ۱یوحنّا ۲:۲) به دلیل این قربانی همهٔ مسیحیان وفادار، چه آنانی که امید زمینی دارند چه آنانی که امید آسمانی، فایده خواهند برد. — یوحنّا ۶:۵۱.
۱۰. چگونه آنانی که از شراب در مراسم مینوشند ‹ در خون مسیح شریکند›؟
۱۰ پولُس در مورد مفهوم سمبولیک شرابی که مسیحیان مسحشده در مراسم یادبود مسیح میخورند نوشت: «پیالهٔ برکت که آن را تبرّک میخوانیم، آیا شراکت در خون مسیح نیست؟» ( ۱قُرِنتیان ۱۰:۱۶) حال، چگونه آنانی که از شراب در مراسم مینوشند در خون مسیح شریکند؟ البته باید گفت که آنها در ارائهٔ قربانی فدیه سهمی ندارند، زیرا خود نیز نیاز به کفّاره دارند یعنی باید به قوّت خون مسیح ایمان آورند تا گناهانشان آمرزیده شود. آن وقت برای زندگی در آسمان، عادل یا محق شناخته خواهند شد. ( رومیان ۵:۸، ۹؛ تیطُس ۳:۴-۷) بنابراین شریک بودن در خون مسیح بدین مفهوم است که ۱۴۴٬۰۰۰ نفر وارث مسیح با خون وی «مقدّس گردانیده،» برگزیده و گناهانشان پاک میشود تا در شمار «مقدّسان» محسوب شوند. ( عبرانیان ۱۰:۲۹؛ دانیال ۷:۱۸، ۲۷؛ اَفَسُسیان ۲:۱۹) در نتیجه، مسیح با خون خود توانست ‹مردمان را برای خدا از هر قبیله و زبان و قوم و امّت بخرد و ایشان را برای خدای ما پادشاهان و کَهَنه سازد تا بر زمین سلطنت کنند.› — مکاشفه ۵:۹، ۱۰.
۱۱. مسحشدگان با نوشیدن از شراب چه چیزی را نشان میدهند؟
۱۱ وقتی عیسی داشت مراسمی جدید برای یادبود مرگ خود پایهریزی میکرد، جام شراب را به رسولان وفادارش داد و گفت: «همهٔ شما از این بنوشید، زیرا که این است خون من در متّیٰ ۲۶:۲۷، ۲۸) درست همان طور که خون گاو و بز عهد شریعت را که بین خدا و قوم اسرائیل منعقد شده بود اعتبار بخشید، خون عیسی نیز عهد جدیدی را که یَهُوَه با اسرائیل روحانی بست و از عید پَنْطیکاست سال ۳۳ د.م. آغاز شد، اعتبار بخشید. ( خروج ۲۴:۵-۸؛ لوقا ۲۲:۲۰؛ عبرانیان ۹:۱۴، ۱۵) از این رو، مسحشدگان با نوشیدن از شراب که سمبل ‹خون آن عهدی میباشد که یَهُوَه با آنها بسته است› نشان میدهند که در آن عهد شریکند و از برکات آن بهرهمند.
عهد جدید که در راه بسیاری به جهت آمرزش گناهان ریخته میشود.» (۱۲. مسحشدگان چگونه در مرگ مسیح تعمید میگیرند؟
۱۲ مسحشدگان با خوردن شراب واقعیتی دیگر را نیز مد نظر دارند. عیسی به شاگردان وفادارش گفت: «پیالهای را که من مینوشم خواهید آشامید و تعمیدی را که من میپذیرم خواهید پذیرفت.» ( مَرقُس ۱۰:۳۸، ۳۹) پولُس رسول نیز بعدها اشاره کرد که مسیحیان ‹ در موت مسیح تعمید مییابند.› ( رومیان ۶:۳) جای شکی نیست که مسحشدگان باید زندگی خود را قربانی کنند. و چون که از حق خود برای زندگی ابدی روی زمین چشمپوشی میکنند میتوان گفت که مرگ آنان حکم قربانی زندگیشان را دارد. تعمید مسحشدگان در مرگ مسیح زمانی به کمال میرسد که پس از مرگشان در آسمان به شکل مخلوقاتی روحی رستاخیز یابند تا ‹با او در آنجا سلطنت کنند.› — ۲تیموتاؤس ۲:۱۰-۱۲؛ رومیان ۶:۵؛ ۱قُرِنتیان ۱۵:۴۲-۴۴، ۵۰.
خوردن از نشانها
۱۳. چرا آنانی که امید زندگی جاودانی روی زمین را دارند از نشانها نمیخورند و دلیل حضورشان در مراسم یادبود چیست؟
۱۳ از آنجا که خوردن نان و شراب که در مراسم یادبود مسیح دست به دست میگردد تمامی مفاهیمی را که در بالا ذکر شده است در بر میگیرد، خوردن از نشانهای یادبود برای آنانی که امید به زندگی ابدی روی زمین را دارند مجاز نیست. کسانی که امید زندگی زمینی دارند خود میدانند که مسح نشدهاند و عضوی از بدن مسیح نیستند. یعنی در عهد جدید که یَهُوَه با حاکمانِ شریک با عیسی بست، سهمی ندارند. در ضمن، از آنجا که «پیاله» یا جام معرف عهد جدید است فقط کسانی مجازند از آن بنوشند که این عهد با آنها بسته شده است. افرادی که مشتاقند در کاملیت انسانی از زندگی جاودانی بر زمین و تحت حکومت ملکوت بهرهمند شوند، نه در مرگ عیسی تعمید میگیرند نه با او در آسمان حکومت میکنند. مشخص است اگر چنین کسانی از نشانهای نان و شراب مراسم یادبود بخورند به عملی ناشایست دست زدهاند که فوایدش آنها را شامل نمیشود. پس این گروه از نان و شراب نمیخورند ولی از روی احترام در یادبود مرگ مسیح حضور مییابند. در ضمن بسیار خوشحالند که یَهُوَه به خاطر آنان تدابیر زیادی را فراهم دیده است تا برکاتی همچون آمرزش گناهان بر اساس خون ریختهشدهٔ مسیح عایدشان شود.
۱۴. مسحشدگان از خوردن و نوشیدن نشانها چه قوّت قلبی میگیرند؟
۱۴ بزودی بر همهٔ اندک مسیحیانی که برای حکومت با مسیح به آسمان خوانده شدهاند مُهر نهایی زده خواهد شد. مسحشدگان تا انتهای زندگی زمینی قربانیگونهشان با خوردن از نشانهای یادبود قوّت قلب میگیرند. این کار پیوند آنها را با خواهران و برادران مسحشدهٔ خود یعنی دیگر اعضای بدن مسیح، مستحکم میکند. در ضمن خوردن و نوشیدن از آن نشانها حکم یادآوری را برای آنها دارد که تا پای مرگ وفاداری خود را حفظ کنند. — ۲پِطْرُس ۱:۱۰، ۱۱.
جمعآوری «آنچه بر زمین است»
۱۵. چه کسانی به یاری مسیحیان مسحشده شتافتهاند؟
۱۵ از اواسط دههٔ ۱۹۳۰، شمار روزافزونی از «گوسفندان دیگر» که از «گلّهٔ کوچک» نیستند و امید به زندگی جاودانی بر زمین دارند به مسحشدگان پیوستهاند. ( یوحنّا ۱۰:۱۶؛ لوقا ۱۲:۳۲؛ زَکَرِیّا ۸:۲۳) این جمعیت بزرگ یاران وفادار برادران مسیحاند که برای یاری در مسئولیت موعظهٔ «بشارتِ ملکوت» و شهادت دادن بر جمیع امّتها به کمک آنها شتافتهاند. ( متّیٰ ۲۴:۱۴؛ ۲۵:۴۰) آنها با این کار مورد تأیید قرار خواهند گرفت زیرا وقتی مسیح در آینده امّتها را داوری کند آنها را «میش» محسوب کرده، در دست راست خود قرار خواهد داد. ( متّیٰ ۲۵:۳۳-۳۶، ۴۶) این یاران مسحشدگان از روی ایمان به خون مسیح «گروهی عظیم» را تشکیل میدهند که از «مصیبت عظیم» نجات خواهند یافت. — مکاشفه ۷:۹-۱۴.
۱۶. طی حکومت هزارساله چه کسانی دیگر جزو «آنچه بر زمین است» محسوب خواهند شد و چگونه فرصتی خواهند داشت تا «فرزندان خدا» شناخته شوند؟
۱۶ وقتی مُهر نهایی بر بقیهٔ ۱۴۴٬۰۰۰ نفر زده شد آنگاه بادهای هلاکتبار بر ضدّ سیستم شریر شیطان خواهند وزید. ( مکاشفه ۷:۱-۴) طی سلطنت هزارسالهٔ مسیح و یاران کاهن و پادشاهش تعداد بیشماری از رستاخیزیافتگان به گروه عظیم ملحق خواهند شد. ( مکاشفه ۲۰:۱۲، ۱۳) آنها نیز فرصت خواهند یافت تابعان زمینی ملکوت عیسی مسیح شوند. در آخر حکومت هزارساله همهٔ «آنچه بر زمین است» با آزمایش نهایی روبرو خواهد شد. آنانی که از این آزمایش موفق بیرون آیند، «فرزندان خدا» شناخته خواهند شد. — اَفَسُسیان ۱:۱۰؛ رومیان ۸:۲۱؛ مکاشفه ۲۰:۷، ۸.
۱۷. مقصود یَهُوَه چگونه به انجام میرسد؟
۱۷ بدین ترتیب، یَهُوَه با «انتظام» یا شیوهٔ بینهایت خردمندانهاش در زمینهٔ ادارهٔ امور، مقصود خود را به انجام میرساند «تا همه چیز را خواه آنچه در آسمان و خواه آنچه بر زمین است، در مسیح جمع کند.» در آن وقت همهٔ موجودات هوشمند در وحدتی عالمگیر جمعآوری میشوند و با رغبت تمام خود را مطیع یَهُوَه، خدای مقصود و تحققبخش مقاصدش، خواهند ساخت.
۱۸. مسحشدگان و گوسفندان دیگر از حضور در مراسم یادبود چه فایدهای میبرند؟
۱۸ گردهمایی عدهٔ کوچک مسحشدگان و میلیونها نفر از گوسفندان دیگر در عصر روز ۱۲ آوریل ( ۲۳ فروردین) ایمان آنها را بسیار قوی خواهد ساخت! دلیل گردآمدن آنها به جا آوردن یادبود مرگ مسیح است زیرا عیسی خود فرمان داد: «این را به یاد من به جا آرید» و این مسیحیان حقیقی درست مطابق آن عمل خواهند کرد. ( لوقا ۲۲:۱۹) هیچ یک از حضار نباید فراموش کند که یَهُوَه به وسیلهٔ پسر عزیزش عیسی مسیح برایشان چه کرده است.
مروری بر مقاله
• مقصود یَهُوَه برای آنچه در آسمان و آنچه بر زمین است چیست؟
• ‹آنچه در آسمان است› چه کسانیاند و چگونه جمعآوری شدهاند؟
• «آنچه بر زمین است» چه کسانیاند و چه امیدی برای آینده دارند؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعهای]
[کادر در صفحهٔ ۱۰]
« بدن مسیح »
پولُس رسول در اوّل قُرِنتیان ۱۰:۱۶، ۱۷ در سخنانی که خطاب به برادران مسحشدهٔ مسیح مینوشت با منظوری خاص به «بدن» اشاره کرد. وی گفت: «نانی را که پاره میکنیم، آیا شراکت در بدن مسیح [نیست]؟ زیرا ما که بسیاریم، یک نان و یک تن میباشیم چونکه همه از یک نان قسمت مییابیم.» پس وقتی مسیحیان مسحشده در مراسم یادبود قدری از نان را میخورند در حقیقت تعلّق خود را به جمیع مسحشدگان اعلان میکنند که به بدن تشبیه شده است و سر آن مسیح است. — متّیٰ ۲۳:۱۰؛ ۱قُرِنتیان ۱۲:۱۲، ۱۳، ۱۸.
[تصاویر در صفحهٔ ۱۰]
چرا فقط مسحشدگان از نان و شراب میخورند؟
[تصویر در صفحهٔ ۱۳]
یَهُوَه امور را طوری «انتظام» بخشیده است که سرانجام همهٔ مخلوقات ذیشعور در آسمان و بر زمین در وحدت و یگانگی تمام به سر خواهند برد