واجد شرایط شدن برای تعمید

‏«از تعمید یافتنم چه چیز مانع می‌باشد؟‏» —‏ اَعمال ۸:‏۳۶‏.‏

۱،‏ ۲.‏ فیلِپُّس چگونه گفتگوی خود را با یکی از مقامات اتیوپی آغاز کرد و چه موضوعی نشان می‌دهد که آن مرد به پرستش حقیقی علاقه‌مند بود؟‏

حدود یکی دو سال بعد از مرگ عیسی،‏ یکی از مقامات دولتی اتیوپی در جاده‌ای از اورشلیم به سمت غَزّه می‌رفت که شاید سفر خسته‌کننده‌ای به مسافت ۱۵۰۰ کیلومتر در پیش داشت.‏ آن مرد مؤمن برای پرستش یَهُوَه این مسافت طولانی را از اتیوپی به اورشلیم طی کرده بود.‏ حال که به خانه‌اش برمی‌گشت،‏ طی سفر عاقلانه از وقت خود برای خواندن کلام خدا استفاده کرد.‏ این امر بازتابی است از ایمان آن مرد.‏ یَهُوَه نیز متوجهٔ این موضوع شد و فیلِپُّس شاگرد را از طریق فرشته‌ای برای موعظه به پیش او فرستاد.‏ —‏ اَعمال ۸:‏۲۶-‏۲۸‏.‏

^۲ فیلِپُّس براحتی گفتگو را با آن اتیوپی آغاز کرد چرا که او به رسم آن روزگار با صدای بلند کلام خدا را می‌خواند.‏ از این رو،‏ فیلِپُّس متوجه شد که او طومار اِشَعْیا را می‌خواند.‏ پس با این سؤال ساده آن مرد را به گفتگو علاقه‌مند کرد:‏ «آیا می‌فهمی آنچه را می‌خوانی؟‏» این سؤال راه را برای گفتگو در بارهٔ اِشَعْیا ۵۳:‏۷،‏ ۸ باز کرد و در پی آن فیلِپُّس «وی را به عیسی بشارت داد.‏» —‏ اَعمال ۸:‏۲۹-‏۳۵‏.‏

۳،‏ ۴.‏ الف)‏ چرا فیلِپُّس مرد اتیوپی را بلافاصله تعمید داد؟‏ ب)‏ چه سؤالاتی را با هم بررسی خواهیم کرد؟‏

^۳ آن اتیوپی در عرض مدتی کوتاه نقش عیسی را در مقاصد یَهُوَه و اهمیت تعمید گرفتن و پیروی از مسیح را تشخیص داد.‏ پس هنگامی که به آب رسیدند از فیلِپُّس سؤال کرد:‏ «از تعمید یافتنم چه چیز مانع می‌باشد؟‏» البته موقعیت آن مرد بخصوص بود.‏ از آنجایی  که او نوکیش یهودی بود یَهُوَه را از قبل پرستش می‌کرد.‏ و احتمالاً این تنها فرصتی بود که بتواند تعمید گیرد،‏ در غیر این صورت می‌بایست مدت طولانی صبر می‌کرد.‏ از همه مهم‌تر،‏ آن مرد به انتظارات خدا پی‌برده بود و صادقانه خواهان انجام آن بود.‏ فیلِپُّس نیز با شادی به خواستهٔ او عمل کرد و خواجه‌سرای اتیوپی بعد از تعمید «راه خود را به خوشی پیش گرفت.‏» مسلّماً آن مرد در سرزمین خود با شور و شوق بشارت را موعظه کرد.‏ —‏ اَعمال ۸:‏۳۶-‏۳۹‏.‏

^۴ بااینکه وقف و تعمید نباید سرسری یا با عجله صورت پذیرد،‏ مثال خواجه‌سرای اتیوپی نشان می‌دهد که برخی افراد در مواقع بخصوصی بعد از شنیدن کلام خدا بلافاصله تعمید گرفته‌اند.‏ * با توجه به این موضوع می‌توان چنین سؤال کرد:‏ شخص چگونه باید خود را برای تعمید آماده سازد؟‏ شرایط سنی برای تعمید چیست؟‏ چه گواهی از پیشرفت روحانی شخص می‌باید قبل از تعمید دیده شود؟‏ از همه مهم‌تر،‏ چرا یَهُوَه از خادمانش چنین درخواستی می‌کند؟‏

قبول تعهد

۵،‏ ۶.‏ الف)‏ قوم خدا در گذشته چه واکنشی به محبت خدا نشان داد؟‏ ب)‏ بعد از تعمید از چه رابطهٔ نزدیکی با خدا برخوردار خواهیم بود؟‏

^۵ یَهُوَه بعد از آزاد ساختن اسرائیلیان از مصر پذیرفت که آن قوم «خزانهٔ خاص» او باشند،‏ و آن‌ها را محبت و حمایت کند و به ‹امّتی مقدّس› منصوب سازد.‏ اما آن قوم برای دریافت چنین برکاتی می‌بایست به طریق ویژه و مشخصی نسبت به محبت خدا واکنش نشان می‌دادند.‏ آن‌ها نیز با پذیرفتن انجام «آنچه خداوند امر فرموده است» و بستن عهدی با او از خود واکنش نشان دادند.‏ (‏ خروج ۱۹:‏۴-‏۹‏)‏ در قرن اوّل عیسی به پیروانش فرمان داد که از همهٔ امّت‌ها شاگرد سازند و هر کس که تعالیم او را می‌پذیرفت تعمید می‌گرفت.‏ پس رابطهٔ خوب آنان با خدا به این بستگی داشت که به عیسی مسیح ایمان آورند و تعمید بگیرند.‏ —‏ متّیٰ ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰؛‏ اَعمال ۲:‏۳۸،‏ ۴۱‏.‏

^۶ این گزارش کتاب مقدّس نشان می‌دهد که یَهُوَه آنانی را که تعهد خدمت به او را پذیرفته‌اند برکت می‌دهد.‏ برای مسیحیان وقف و تعمید تصمیمی جدّی است که برکات یَهُوَه را با خود به همراه می‌آورد.‏ ما مسیحیان مصمم هستیم در طریق خدا گام برداشته،‏ در پی راهنمایی و هدایت او باشیم.‏ (‏ مزمور ۴۸:‏۱۴‏)‏ یَهُوَه نیز به طور مجازی دست ما را می‌گیرد و در راهی که باید برویم هدایت می‌کند.‏ —‏ مزمور ۷۳:‏۲۳؛‏ اِشَعْیا ۳۰:‏۲۱؛‏ ۴۱:‏۱۰،‏ ۱۳‏.‏

۷.‏ چرا وقف و تعمید تصمیمی شخصی است؟‏

^۷ انگیزهٔ ما برای تعمید می‌باید محبت و خدمت به یَهُوَه باشد.‏ هرگز نباید به این دلیل که کسی به ما می‌گوید به اندازهٔ کافی مطالعه کردی و یا همهٔ دوستان تو تعمید گرفته‌اند تعمید بگیریم.‏ به طور طبیعی،‏ والدین و یا دیگر مسیحیان مجرّب ممکن است کسی را ترغیب به فکر کردن در بارهٔ وقف و تعمید کنند.‏ پِطْرُس رسول نیز در روز پَنْطیکاست به حضار خود گفت «تعمید گیرید.‏» (‏ اَعمال ۲:‏۳۸‏)‏ با این حال،‏ وقف ما امری است شخصی و هیچ کس نمی‌تواند چنین تصمیمی برای ما بگیرد.‏ فقط ما می‌توانیم برای خدمت به خدا تصمیم بگیریم.‏ —‏ مزمور ۴۰:‏۸‏.‏

آمادگی لازم برای تعمید

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ چرا از روی کتاب مقدّس تعمید نوزاد قابل قبول نیست؟‏ ب)‏ نوجوانان قبل از تعمید چه پیشرفت روحانی می‌باید داشته باشند؟‏

^۸ آیا کودکان در وضعیتی هستند که بتوانند خود را وقف کنند؟‏ کتاب مقدّس شرایط سنی برای تعمید تعیین نکرده است.‏ با این حال،‏ نوزادان به هیچ وجه  نمی‌توانند ایمان آورند،‏ به ایمان رفتار کنند و یا خود را به خدا وقف نمایند.‏ (‏ اَعمال ۸:‏۱۲‏)‏ آوگوستوس نِآندِر تاریخ‌نویس در کتاب خود به نام «تاریخ دین مسیحی و کلیسا» (‏ آلما.‏)‏ نوشته است:‏ «تعمید در اوّل برای بالغان بود،‏ چرا که اعتقاد شخص رابطهٔ نزدیکی با تعمید و ایمان داشت.‏»‏

^۹ در رابطه با نوجوانان برخی از ایشان از لحاظ روحانی سریع پیشرفت می‌کنند.‏ در حالی که برخی دیگر چنین نیستند.‏ نوجوانی که مایل به تعمید است می‌باید قبل از آن با یَهُوَه رابطه‌ای شخصی برقرار کند،‏ درک صحیحی از اساس کتاب مقدّس داشته باشد و همچون بالغان مفهوم وقف را درک کند.‏

۱۰.‏ شخص قبل از وقف و تعمید چه مراحلی را باید بگذراند؟‏

^۱۰ عیسی شاگردانش را تعلیم داد که به افراد جدید همهٔ احکام را بیاموزند.‏ (‏ متّیٰ ۲۸:‏۲۰‏)‏ این فرد جدید در اوّل می‌باید شناخت صحیحی از حقیقت به دست آورد که بدین شکل ایمان به یَهُوَه و کلامش در او پرورش می‌یابد.‏ (‏ رومیان ۱۰:‏۱۷؛‏ ۱تیموتاؤس ۲:‏۴؛‏ عبرانیان ۱۱:‏۶‏)‏ سپس،‏ هنگامی که حقایق کتاب مقدّس در دلش نشست،‏ برانگیخته خواهد شد که توبه کرده،‏ از روش زندگی گذشتهٔ خود بازگردد.‏ (‏ اَعمال ۳:‏۱۹‏)‏ سرانجام،‏ به مرحله‌ای می‌رسد که خواهان وقف خود به یَهُوَه و تعمید است؛‏ همان گونه که عیسی فرمان داد.‏

۱۱.‏ چرا باید قبل از تعمید مرتباً در خدمت موعظه شرکت کنیم؟‏

^۱۱ مرحلهٔ دیگر به سوی تعمید شرکت در خدمت موعظه است.‏ این فعالیت مهم‌ترین فعالیتی است که یَهُوَه خدا در این ایّام آخر قوم خود را به انجام آن مأمور ساخته است.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴‏)‏ مبشّران تعمیدنیافته با بیان ایمان خود به دیگران می‌توانند شادی فراوانی به دست آورند.‏ آن‌ها با شرکت در این فعالیت آماده می‌شوند تا بعد از تعمید مرتباً و غیورانه به خدمت موعظه بپردازند.‏ —‏ رومیان ۱۰:‏۹،‏ ۱۰،‏ ۱۴،‏ ۱۵‏.‏

آیا مانعی در راه تعمید شماست؟‏

۱۲.‏ چرا برخی از تعمید گرفتن اجتناب می‌کنند؟‏

^۱۲ برخی ممکن است از تعمید گرفتن اجتناب کنند چرا که خواهان پذیرفتن مسئولیت نیستند.‏ ایشان تشخیص داده‌اند که برای برآورده کردن معیارهای خدا می‌باید تغییراتی بزرگ در زندگی بدهند.‏ یا نگرانند که بعد از تعمید قادر به بجا آوردن شرایط خدا نباشند.‏ برخی حتی چنین استدلال می‌کنند،‏ «شاید روزی خطایی بکنم و مرا از جماعت اخراج کنند.‏»‏

۱۳.‏ در روزگار مسیح برای برخی چه موانعی در راه پیروی از عیسی وجود داشت؟‏

^۱۳ در روزگار عیسی،‏ علایق شخصی و رابطهٔ خانوادگی برای برخی مانعی در راه پیروی از عیسی بود.‏ یکی از کاتبان اظهار کرد حاضر است عیسی را پیروی کند.‏ اما عیسی توضیح داد که در بسیاری مواقع جایی برای سپری کردن شب ندارد.‏ وقتی عیسی از یکی دیگر دعوت کرد او را پیروی کند،‏ آن مرد پاسخ داد اوّل باید پدرش را «دفن» کند.‏ مطمئناً او به جای آنکه از عیسی پیروی کند و در وقت لازم به نیازهای خانوادهٔ خود برسد ترجیح می‌داد تا فوت پدرش در خانه بماند.‏ بالاخره،‏ سوّمی گفت قبل از آن لازم است با خانواده‌اش ‹وداع نماید.‏› عیسی توضیح داد که چنین تأخیری به  مفهوم ‹نظر کردن به پشت سر است،‏› و کسی که چنین کند به نظر می‌آید همواره برای فرار از تقبل مسئولیت مسیحی عذر و بهانه‌ای دارد.‏ —‏ لوقا ۹:‏۵۷-‏۶۲‏.‏

۱۴.‏ الف)‏ هنگامی که عیسی از پِطْرُس،‏ اَندریاس،‏ یعقوب و یوحنّا دعوت کرد که صیّاد مردم گردند چه واکنشی از خود نشان دادند؟‏ ب)‏ چرا در قبول یوغ عیسی نباید شک و تردید کنیم؟‏

^۱۴ اما واکنش پِطْرُس،‏ اَندریاس،‏ یعقوب و یوحنّا بسیار متفاوت بود.‏ در کتاب مقدّس آمده است وقتی عیسی از آن‌ها دعوت کرد تا صیّاد مردم گردند «در ساعت دام‌ها را گذارده،‏ از عقب او روانه شدند.‏» (‏ متّیٰ ۴:‏۱۹-‏۲۲‏)‏ آن‌ها با تصمیم سریع خود شخصاً آنچه عیسی بعداً بدیشان گفت تجربه کردند:‏ «یوغ مرا بر خود گیرید و از من تعلیم یابید زیرا که حلیم و افتاده‌دل می‌باشم و در نفوس خود آرامی خواهید یافت؛‏ زیرا یوغ من خفیف است و بار من سبک.‏» (‏ متّیٰ ۱۱:‏۲۹،‏ ۳۰‏)‏ بااینکه تعمید گرفتن یوغی را بر دوش ما می‌گذارد عیسی اطمینان داد که یوغ مسیحی بسیار خفیف و سبک است و باعث آرامی یا نشاط ما خواهد شد.‏

۱۵.‏ مثال موسی و اِرْمیا چگونه نشان می‌دهند که ما نیز می‌توانیم بر خدا توکّل کنیم؟‏

^۱۵ احساس ضعف و ناتوانی امری است طبیعی.‏ موسی و اِرْمیا در ابتدا برای مأموریتی که یَهُوَه به آن‌ها داده بود خود را فاقد صلاحیت حس می‌کردند.‏ (‏ خروج ۳:‏۱۱؛‏ اِرْمیا ۱:‏۶‏)‏ خدا به آن‌ها چه اطمینانی داد؟‏ به موسی گفت:‏ «البته با تو خواهم بود» و به اِرْمیا قول داد «من با تو هستم و تو را رهایی خواهم داد.‏» (‏ خروج ۳:‏۱۲؛‏ اِرْمیا ۱:‏۸‏)‏ ما می‌توانیم به حمایت الٰهی اطمینان داشته باشیم.‏ محبت به خدا و توکّل به او باعث می‌شود بر این شک و تردید که آیا قادر به زندگی بر طبق وقف خود هستیم غلبه کنیم.‏ یوحنّای رسول گفت:‏ «در محبت خوف نیست بلکه محبتِ کامل خوف را بیرون می‌اندازد.‏» (‏ ۱یوحنّا ۴:‏۱۸‏)‏ پسربچه‌ای کوچک شاید از اینکه به تنهایی راه رود بترسد،‏ اما وقتی دستش در دست پدرش است با اطمینان راه می‌رود.‏ به همین شکل یَهُوَه نیز تا زمانی که همراه او هستیم ‹طریق‌هایمان را راست می‌گرداند› به شرطی که با تمام دل به او توکّل کنیم.‏ —‏ امثال ۳:‏۵،‏ ۶‏.‏

متانتی ویژه برای مراسمی باوقار

۱۶.‏ چرا داوطلب تعمید را کاملاً در آب فرو می‌برند؟‏

^۱۶ مراسم تعمید معمولاً با سخنرانی‌ای که اهمیت تعمید مسیحی را توضیح می‌دهد همراه است.‏ در پایان این سخنرانی از داوطلبان تقاضا می‌شود که با جواب دادن به دو سؤال تعمید ایمان خود را در عموم اعلام کنند.‏ (‏ رومیان ۱۰:‏۱۰‏؛‏ به کادر صفحهٔ ۱۹ مراجعه شود.‏)‏ داوطلبان با پیروی از نمونهٔ عیسی در آب فرو می‌روند.‏ کتاب مقدّس نشان می‌دهد که عیسی بعد از تعمید «از  آب برآمد.‏» (‏ متّیٰ ۳:‏۱۶؛‏ مَرقُس ۱:‏۱۰‏)‏ این آیات بروشنی نشان می‌دهند که یحیای تعمیددهنده عیسی را کاملاً در آب فرو برد.‏ * فرو رفتن در آب سمبلی است از تغییر برجسته‌ای که در نحوهٔ زندگی خود داده‌ایم،‏ در واقع به طور مجازی در راه زندگی قدیمی می‌میریم و زندگی جدیدی را در خدمت به خدا آغاز می‌کنیم.‏

۱۷.‏ چگونه داوطلبان تعمید و حضار می‌توانند به وقار و متانت این مراسم بیفزایند؟‏

^۱۷ تعمید مراسمی بسیار جدّی ولی شادی‌آور است.‏ کتاب مقدّس اشاره می‌کند وقتی یحیی عیسی را در آب رود اردن فرو برد عیسی در حال دعا کردن بود.‏ (‏ لوقا ۳:‏۲۱،‏ ۲۲‏)‏ با توجه به این موضوع داوطلبان تعمید می‌باید متانت لازم را برای این مراسم ابراز نمایند.‏ و از آنجایی که کتاب مقدّس ما را ترغیب می‌کند که لباس روزمره‌مان شایستهٔ مسیحیان باشد،‏ چقدر بیشتر به این توصیه در روز تعمید می‌باید توجه کرد!‏ (‏ ۱تیموتاؤس ۲:‏۹‏)‏ حضار نیز می‌توانند با گوش دادن به سخنرانی تعمید و مشاهدهٔ این مراسم در انتظام و شایستگی،‏ متانت و وقار آن را حفظ کنند.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۱۴:‏۴۰‏.‏

شادی برکات شاگردان تعمیدیافته

۱۸،‏ ۱۹.‏ تعمید چه افتخارات و برکاتی به همراه می‌آورد؟‏

^۱۸ هنگامی که خود را به خدا وقف کرده،‏ تعمید می‌گیریم بخشی از خانواده‌ای مخصوص و منحصر به فرد می‌شویم.‏ یَهُوَه پدر و دوست ما می‌شود.‏ قبل از تعمید،‏ با خدا بیگانه بودیم،‏ ولی حالا با او آشتی کرده‌ایم.‏ (‏ ۲قُرِنتیان ۵:‏۱۹؛‏ کُولُسیان ۱:‏۲۰‏)‏ به واسطهٔ قربانی مسیح به خدا نزدیک شدیم و او نیز به ما نزدیک شده است.‏ (‏ یعقوب ۴:‏۸‏)‏ مَلاکی نبی توضیح داد که یَهُوَه چگونه به کسانی که نامش را بر خود دارند توجه کرده،‏ به ایشان گوش می‌دهد و نامشان را در کتاب یادگاری ثبت می‌کند.‏ خدا می‌گوید:‏ ‹ایشان مِلک خاصّ من خواهند بود و بر ایشان ترحّم خواهم نمود،‏ چنانکه کسی بر پسرش که او را خدمت می‌کند ترحّم می‌نماید.‏› —‏ مَلاکی ۳:‏۱۶-‏۱۸‏.‏

^۱۹ همچنین با تعمید گرفتن،‏ عضوی از برادری جهانی می‌شویم.‏ هنگامی که پِطْرُس رسول پرسید که چه برکاتی را شاگردان مسیح دریافت خواهند کرد،‏ عیسی گفت:‏ «هر که به خاطر اسم من،‏ خانه‌ها یا برادران یا خواهران یا پدر یا مادر یا زن یا فرزندان یا زمین‌ها را ترک کرد،‏ صد چندان خواهد یافت و وارث حیات جاودانی خواهد گشت.‏» (‏ متّیٰ ۱۹:‏۲۹‏)‏ سال‌ها بعد،‏ پِطْرُس در بارهٔ همهٔ «برادران» نوشت که «در دنیا» توسعه یافته بودند.‏ پِطْرُس شخصاً حمایت و برکت برادری جهانی را تجربه کرد و ما نیز می‌توانیم چنین تجربه‌ای را به دست آوریم.‏ —‏ ۱پِطْرُس ۲:‏۱۷؛‏ ۵:‏۹‏.‏

۲۰.‏ تعمید مهیاکنندهٔ چه امیدی است؟‏

^۲۰ به علاوه،‏ عیسی اشاره کرد که پیروانش ‹وارث حیات جاودانی خواهند گشت.‏› بلی،‏ وقف و تعمید امید به دست آوردن ‹حیات واقعی را› به ما می‌دهد،‏ یعنی زندگی جاودانی در دنیای جدید خدا.‏ (‏ ۱تیموتاؤس ۶:‏۱۹‏)‏ آیا حقیقتاً آینده‌ای بهتر از این را می‌توان برای خویش و خانوادهٔ خود تصوّر کرد؟‏ این امید گرانبها به ما کمک می‌کند تا «به اسم یَهُوَه خدای خود تا ابدالآباد سلوک» نماییم.‏ —‏ میکاه ۴:‏۵‏.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

آیا می‌توانید توضیح دهید؟‏

‏• چرا باید نسبت به محبت خدا واکنش نشان دهیم و چگونه؟‏

‏• شخص قبل از تعمید چه پیشرفت روحانی می‌باید کرده باشد؟‏

‏• چرا نباید بگذاریم که ترس از انجام خطا یا بی‌میلی از پذیرفتن مسئولیت ما را از تعمید باز دارد؟‏

‏• شاگردان تعمیدیافتهٔ مسیح چه برکات ویژه‌ای را نصیب خود می‌کنند؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۳]‏

‏«از تعمید یافتنم چه چیز مانع می‌باشد؟‏»‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۶]‏

تعمید مراسمی جدّی ولی شادی‌آور است