با وفاداری تمام عیسای پادشاه را خدمت کنید

‏«سلطنت و جلال و ملکوت به او داده شد تا جمیع قوم‌ها و امّت‌ها و زبان‌ها او را خدمت نمایند.‏» —‏ دانیال ۷:‏۱۴‏.‏

۱،‏ ۲.‏ از کجا می‌دانیم که مسیح قدرت پادشاهی ملکوت خدا را در سال ۳۳ م.‏ به دست نگرفته بود؟‏

کدام پادشاه است که جان خود را برای تابعانشان فدا کند ولی بعد زنده شده،‏ به فرمانروایی ادامه دهد؟‏ کدام پادشاه است که اوّل روی زمین در میان تابعانشان زندگی کند و اعتماد آن‌ها را به دست آورد و سپس به آسمان‌ها رفته،‏ از آنجا فرمانروایی کند؟‏ فقط عیسی مسیح است که توانسته است این ناممکن را ممکن سازد و می‌دانیم که به این‌ها نیز اکتفا نخواهد کرد بلکه کارهای اعجاب‌آور دیگری نیز انجام خواهد داد.‏ (‏ لوقا ۱:‏۳۲،‏ ۳۳‏)‏ خدا مسیح را پس از مرگش رستاخیز داد و در روز پَنْطیکاست سال ۳۳ م.‏ «همه چیز را زیر پای‌های او نهاد و او را سر همه چیز به کلیسا داد.‏» (‏ اَفَسُسیان ۱:‏۲۰-‏۲۲؛‏ اَعمال ۲:‏۳۲-‏۳۶‏)‏ بدین ترتیب،‏ مسیح حکمرانی خود را که در آن زمان به کلیسا یا جماعت مسیحی محدود می‌شد آغاز کرد.‏ اوّلین تابعانش را مسیحیان مسح‌شده به روح خدا،‏ یعنی اسرائیل مجازی یا «اسرائیل خدا» تشکیل می‌دادند.‏ —‏ غَلاطیان ۶:‏۱۶؛‏ کُولُسیان ۱:‏۱۳‏.‏

^۲ نزدیک به ۳۰ سال پس از عید پَنْطیکاست سال ۳۳ م.‏ پولُس رسول در نوشته‌هایش تأیید کرد که مسیح در آن زمان هنوز از قدرت تام در ملکوت خدا برخوردار نبود زیرا به گفتهٔ آن رسول مسیحی «به دست راست خدا بنشست .‏ .‏ .‏ و بعد از آن منتظر است تا دشمنانش پای‌انداز او شوند.‏» (‏ عبرانیان ۱۰:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ بعدها،‏ در اواخر قرن اوّل میلادی،‏ یوحنّا،‏ رسول سالخوردهٔ مسیح،‏ در رؤیایی یَهُوَه خدا،‏ سلطان و قادر مطلق عالَم را دید که عیسای مسیح را بر مسند پادشاهی ملکوت آسمانی نوپای خود بر تخت می‌نشاند.‏ (‏ مکاشفه ۱۱:‏۱۵؛‏ ۱۲:‏۱-‏۵‏)‏ اکنون،‏ از جایگاه ما در این مقطع زمانی می‌توانیم به تاریخ نظر افکنیم و شواهد انکارناپذیر شروع پادشاهی مسیح را در سال ۱۹۱۴ بر مسند ملکوت آسمانی تأیید کنیم.‏ *

۳.‏ الف)‏ از سال ۱۹۱۴ موعظهٔ بشارت ملکوت چه جنبهٔ تازه و پرشوری به خود گرفته است؟‏ ب)‏ چه سؤالات درخور تعمّق می‌توان از خود پرسید؟‏

^۳ بلی،‏ شکی نیست که از سال ۱۹۱۴ موعظهٔ بشارت ملکوت جنبه‌ای تازه و پرشور به خود گرفته است.‏ از آن تاریخ تا امروز،‏ مسیح در مسند پادشاهی ملکوت آسمانی خدا ‹ در میان دشمنان خود حکمرانی کرده است.‏› (‏ مزمور ۱۱۰:‏۱،‏ ۲؛‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴؛‏ مکاشفه ۱۲:‏۷-‏۱۲‏)‏ تابعان وفادار او نیز پادشاهی او را به رسمیت شناخته،‏ به نشانهٔ تابعیت از او در فعالیت بی‌سابقهٔ جهانی آموزش کتاب مقدّس با جان و دل شرکت کرده‌اند.‏ (‏ دانیال ۷:‏۱۳،‏ ۱۴؛‏ متّیٰ ۲۸:‏۱۸‏)‏ از آن تاریخ تا به امروز ‹اَبنای یا پسران ملکوت› با فعالیت خاص خود ‹برای مسیح ایلچی یا سفیر بوده‌اند.‏› این عدهٔ قلیل را گروهی بزرگ از «گوسفندان دیگر» مسیح حمایت نموده‌اند و مثل پیغام‌آوران و نمایندگان ملکوت خدا فعالیت کرده‌اند.‏ (‏ متّیٰ ۱۳:‏۳۸؛‏ ۲قُرِنتیان ۵:‏۲۰؛‏ یوحنّا ۱۰:‏۱۶‏)‏ با وجود این،‏ تک‌تک ما باید دل خود را تفتیش کرده،‏ ببینیم که آیا واقعاً از قدرت و اختیارات مسیح اطاعت می‌کنیم یا خیر؟‏ آیا کاملاً و بی‌چون و چرا به او وفاداریم؟‏ و چطور می‌توانیم به پادشاهی که از آسمان حکمرانی می‌کند وفاداری نشان دهیم؟‏ بیایید اوّل به دلایل قانع‌کننده‌ای بپردازیم که وفاداری به مسیح را برای ما قاطع می‌سازد.‏

 پادشاهی که ما را به ابراز وفاداری برمی‌انگیزد

۴.‏ عیسی طی خدمت زمینی خود به عنوان پادشاه آیندهٔ ملکوت خدا به چه معجزاتی دست زد؟‏

^۴ آنچه ما را به ابراز وفاداری به مسیح برمی‌انگیزد،‏ قدردانی از کرده‌ها و خصوصیات برجستهٔ او است.‏ (‏ ۱پِطْرُس ۱:‏۸‏)‏ وقتی عیسی بر روی زمین بود،‏ به عنوان پادشاه آیندهٔ ملکوت خدا به معجزاتی دست زد که در مقیاس کوچک نشان می‌داد وقتی خدا قدرت تام ملکوت را به او عطا کند در مقیاس جهانی چه معجزاتی خواهد کرد.‏ از جمله معجزات او خوراک دادن به گرسنگان بود.‏ دیگر اینکه بیماران را علاج می‌کرد،‏ کوران را بینا می‌ساخت،‏ معلولان،‏ ناشنوایان و لالان را شفا می‌داد.‏ او حتی چند مرده را نیز به زندگی برگرداند.‏ (‏ متّیٰ ۱۵:‏۳۰،‏ ۳۱؛‏ لوقا ۷:‏۱۱-‏۱۶؛‏ یوحنّا ۶:‏۵-‏۱۳‏)‏ در کنار این‌ها،‏ وقتی با زندگی و اَعمال او بر روی زمین آشنا می‌شویم خصوصیات این حاکم آیندهٔ جهان برای ما دلگرم‌کننده‌تر می‌شود،‏ بخصوص محبت ایثارگرانه‌اش.‏ (‏ مَرقُس ۱:‏۴۰-‏۴۵‏)‏ گفته می‌شود ناپلئون بناپارت در مورد مسیح چنین اذعان کرد:‏ «اسکندر،‏ سزار،‏ شارلمان و خود من امپراتوری‌های بزرگی ساختیم،‏ اما دست‌آوردهای خود را بر چه اساسی بنا کردیم؟‏ بر اساس زور و قدرت.‏ فقط عیسی مسیح توانسته است پادشاهی خود را بر اساس محبت بنا کند زیرا امروزه میلیون‌ها نفر حاضرند جان خود را برایش فدا کنند.‏»‏

۵.‏ چرا عیسی شخصیتی گیرا داشت؟‏

^۵ از آنجایی که عیسی شخصی حلیم و افتاده بود،‏ تعالیمش بر دل آنانی که زیر بار و فشارهای زندگی کمر خم کرده بودند می‌نشست و چونکه شخصیتی مهربان داشت تعالیم بناکننده و نشاط‌آورش را راحت‌تر می‌پذیرفتند.‏ (‏ متّیٰ ۱۱:‏۲۸-‏۳۰‏)‏ کودکان و بچه‌ها نیز کنار او احساس راحتی می‌کردند.‏ بی‌دلیل نبود که افراد فروتن و واقع‌بین بی‌درنگ شاگرد او می‌شدند.‏ (‏ متّیٰ ۴:‏۱۸-‏۲۲؛‏ مَرقُس ۱۰:‏۱۳-‏۱۶‏)‏ رفتار باملاحظه و محترمانهٔ او خیلی از زنان خداترس را نیز به پیروی از او برانگیخت.‏ حتی چندین تن از آنان از روی وفاداری بر آن شدند از امکانات مالی و دارایی خود استفاده کرده،‏ با بذل و بخشش،‏ از او و خدمت موعظه‌اش حمایت کنند.‏ —‏ لوقا ۸:‏۱-‏۳‏.‏

۶.‏ وقتی عیسی با مرگ ایلعازَر روبرو شد چه احساسات عمیقی از خود بروز داد؟‏

^۶ در معجزهٔ رستاخیز دادن ایلعازَر بود که عیسی احساسات عمیق خود را بروز داد.‏ اندوه و پریشانی مریم و مرتا،‏ خواهران ایلعازَر چنان او را متأثر کرده بود که دیگر نتوانست جلوی نالهٔ خود را بگیرد و سرانجام «اشک از چشمان عیسی‌سرازیر شد.‏» کتاب مقدّس می‌گوید عیسی «مضطرب گشت» یعنی از فرط غم و حزن سخت منقلب شد با اینکه خوب می‌دانست دوستش ایلعازَر را اندکی بعد رستاخیز می‌داد.‏ سپس محبت و رحمتش او را بر آن داشت تا قوّت و نیروی خدادادی خود را به کار گرفته،‏ ایلعازَر متوفا را به حیات بازگرداند.‏ —‏ یوحنّا ۱۱:‏۱۱-‏۱۵،‏ ۳۳-‏۳۵،‏ ۳۸-‏۴۴‏.‏

۷.‏ چرا عیسی مستحق پیروی و وفاداری ما است؟‏ (‏ به کادر صفحهٔ ۳۲ رجوع کنید.‏)‏

^۷ عشق و علاقهٔ وافر عیسی به راستی و تنفر و انزجار عمیق او از ریاکاری و شرارت خصوصیات خیره‌کنندهٔ دیگری است که از عیسی می‌بینیم.‏ او دو بار با قاطعیت تمام معبد خدا را از تجّار سوداگر تخلیه و پاک کرد.‏ (‏ متّیٰ ۲۱:‏۱۲،‏ ۱۳؛‏ یوحنّا ۲:‏۱۴-‏۱۷‏)‏ در ضمن،‏ چون انسان بود،‏ به خوبی طعم هر گونه مصیبت و درد را چشید و با فشارها و مشکلات روزمرهٔ ما انسان‌ها از نزدیک آشنا شد.‏ (‏ عبرانیان ۵:‏۷-‏۹‏)‏ مزید بر آن،‏ چون خود مورد تنفر و بی‌عدالتی دیگران قرار گرفت به خوبی می‌داند آنکه قربانی بی‌انصافی و بی‌عدالتی می‌شود چه می‌کشد.‏ (‏ یوحنّا ۵:‏۱۵-‏۱۸؛‏ ۱۱:‏۵۳،‏ ۵۴؛‏ ۱۸:‏۳۸–‏۱۹:‏۱۶‏)‏ در نهایت،‏ عیسی به خواست و ارادهٔ پدرش با شهامت تمام تن به مرگی اسفناک داد تا تابعانش بتوانند به زندگی جاودانی دست یابند.‏ (‏ یوحنّا ۳:‏۱۶‏)‏ آیا خصوصیات وی ما را شدیداً ترغیب نمی‌کند تا همواره او را با وفاداری تمام خدمت کنیم؟‏ (‏ عبرانیان ۱۳:‏۸؛‏ مکاشفه ۵:‏۶-‏۱۰‏)‏ اما شاید سؤال شود که تابعیت پادشاهی مسیح چه شرایطی دارد؟‏

شرایط تابعیت

۸.‏ از آنانی که می‌خواهند یکی از تابعان مسیح شوند چه انتظاری می‌رود؟‏

^۸ شاید بتوانیم در این زمینه از تشبیهی استفاده کنیم:‏ به دست آوردن تابعیت یا شهروندی کشوری غیر از وطن خود معمولاً با شرایط و مقتضیاتی همراه است که شخص متقاضی باید دارا باشد.‏ مثلاً ممکن است از متقاضیان انتظار رود اشخاصی درستکار یا تندرست باشند.‏ به همین گونه،‏ تابعان مسیح اوّل باید از سطح اخلاق بالا و از سلامت روحانی برخوردار باشند.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۶:‏۹-‏۱۱؛‏ غَلاطیان ۵:‏۱۹-‏۲۳‏.‏

۹.‏ به چه طرق می‌توانیم نشان دهیم به مسیح وفاداریم؟‏

^۹ عیسی مسیح حق دارد از تابعانش توقع داشته باشد به او و  به پادشاهی‌اش وفادار باشند.‏ وقتی عیسی به عنوان پادشاه آیندهٔ دنیا روی زمین بود تعلیماتی داد که اگر کسی بخواهد یکی از تابعان او شود باید زندگی خود را موافق آن تعلیمات تغییر داده،‏ وفاداری خود را به او ثابت کند.‏ برای مثال می‌تواند در زندگی خود به منافع و فعالیت‌های ملکوت اولویت دهد و هیچ گاه آن را فدای مشغولیات و مادیات زندگی نکند.‏ (‏ متّیٰ ۶:‏۳۱-‏۳۴‏)‏ چنین شخصی می‌کوشد حتی تحت سخت‌ترین شرایط شخصیت مسیح‌گونهٔ خود را حفظ کند.‏ (‏ ۱پِطْرُس ۲:‏۲۱-‏۲۳‏)‏ تابعان مسیح فراموش نمی‌کنند که باید از عیسی تقلید کنند بدین مفهوم که قبل از اینکه از آن‌ها خواسته شود،‏ پیشقدم شده،‏ به دیگران نیکویی کنند.‏ —‏ متّیٰ ۷:‏۱۲؛‏ یوحنّا ۱۳:‏۳-‏۱۷‏.‏

۱۰.‏ الف)‏ وفاداری به مسیح را چگونه می‌توان در خانواده به اجرا گذاشت؟‏ ب)‏ چگونه می‌توانیم در جماعت نشان دهیم به مسیح وفاداریم؟‏

^۱۰ پیروان عیسی با تقلید از خصوصیات او در خانواده می‌توانند نشان دهند به او وفادارند.‏ مثلاً،‏ شوهر می‌تواند با رفتاری مسیح‌گونه با همسر و فرزندانش ثابت کند از پادشاه آسمانی‌اش فرمانبرداری و تبعیت می‌کند.‏ (‏ اَفَسُسیان ۵:‏۲۵،‏ ۲۸-‏۳۰؛‏ ۶:‏۴؛‏ ۱پِطْرُس ۳:‏۷‏)‏ زن نیز می‌تواند با حجب و حیا در رفتار و «روح حلیم و آرام» وفاداری خود را به مسیح ثابت کند.‏ (‏ ۱پِطْرُس ۳:‏۱-‏۴؛‏ اَفَسُسیان ۵:‏۲۲-‏۲۴‏)‏ فرزند هم اگر در فرمانبرداری از عیسی از والدینش تقلید کند وفاداری خود را ثابت خواهد کرد.‏ عیسی هم وقتی کوچک بود مطیع پدر و مادرش بود با اینکه هر دو ناکامل بودند.‏ (‏ لوقا ۲:‏۵۱،‏ ۵۲؛‏ اَفَسُسیان ۶:‏۱‏)‏ پیروان و تابعان مسیح کسانی‌اند که با سعی تمام می‌کوشند با ‹همدردی و برادردوستی› و همچنین با ‹شفقّت› نشان دادن از او تقلید کنند.‏ سعی می‌کنند مثل مسیح رفتار کنند یعنی ‹فروتن باشند و بدی به عوض بدی نکنند و دشنام به عوض دشنام ندهند.‏› —‏ ۱پِطْرُس ۳:‏۸،‏ ۹؛‏ ۱قُرِنتیان ۱۱:‏۱‏.‏

تابعانی فرمانبردار

۱۱.‏ تابعان مسیح کدام قوانین و شریعت را رعایت و حفظ می‌کنند؟‏

^۱۱ درست همان طور که از تابعان جدید کشوری انتظار می‌رود قوانین آن کشور را رعایت و حفظ کنند،‏ از آنانی نیز که خود را تابع فرمانروایی مسیح می‌کنند انتظار می‌رود از «شریعت مسیح» یعنی همهٔ تعالیم و فرامینی که عیسی داد اطاعت کرده،‏ مطابق آن زندگی کنند.‏ (‏ غَلاطیان ۶:‏۲‏)‏ یکی از مهم‌ترین «شریعت ملوکانه» آن است که با خلوص و وفاداری تمام به دیگران محبت کنند.‏ (‏ یعقوب ۲:‏۸‏)‏ این قوانین شامل چه اَعمال و رفتاری می‌شوند؟‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ چگونه می‌توانیم از روی وفاداری از «شریعت مسیح» اطاعت کنیم؟‏

^۱۲ البته نمی‌توان از تابعان مسیح توقع داشت از ناکاملی و خطا و لغزش مصون باشند.‏ (‏ رومیان ۳:‏۲۳‏)‏ از این رو لازم است همیشه بکوشند ‹محبت برادرانهٔ بی‌ریا داشته باشند› تا بتوانند ‹یکدیگر را از دل بشدّت محبت بنمایند.‏› (‏ ۱پِطْرُس ۱:‏۲۲‏)‏ و ‹هر گاه بر دیگری ادعایی یا شکایتی داشته باشند› مسیحیان وفادار سعی می‌کنند شریعت مسیح را اطاعت کرده،‏ ‹متحمّل یکدیگر شوند و همدیگر را عفو کنند.‏› اطاعت از این قانون باعث می‌شود از خطاهای ناشی از ناکاملی بگذرند و بتوانند بیشتر در جستجوی  اساسی برای محبت کردن به یکدیگر باشند.‏ آیا قدر معاشرت با کسانی را که وفادارانه خود را مطیع پادشاه کرده‌اند می‌دانید؟‏ آیا خوشحال نیستید که این گونه افراد به تقلید از پادشاه مهربانشان سعی می‌کنند محبت را به تن کنند که عاملی بهتر و کامل‌تر از این برای ایجاد همبستگی نیست؟‏ —‏ کُولُسیان ۳:‏۱۳،‏ ۱۴‏.‏

^۱۳ عیسی گفت محبتی که او در عمل ابراز کرده است با محبتی که مردم معمولی به یکدیگر نشان می‌دهند تفاوت دارد.‏ (‏ یوحنّا ۱۳:‏۳۴،‏ ۳۵‏)‏ اگر تنها به کسانی محبت کنیم که به ما محبت دارند ‹چه فضیلت داریم› یا چه کار فوق‌العاده‌ای کرده‌ایم؟‏ با چنین توصیفی محبت ما ناقص و نارس محسوب می‌شود.‏ عیسی ما را ترغیب کرد مانند پدرش به همه کس محبتی اصولی و اساسی داشته باشیم،‏ حتی به کسانی که از ما تنفر دارند یا در تعقیب ما هستند.‏ (‏ متّیٰ ۵:‏۴۶-‏۴۸‏)‏ این گونه محبت به تابعان ملکوت کمک می‌کند وفادارانه در فعالیتی خاص که به آن‌ها محوّل شده است دوام آورند؟‏ این فعالیت کدام است؟‏

وفاداری در بوتهٔ آزمایش

۱۴.‏ چرا فعالیت موعظه از اهمیتی خاص برخوردار است؟‏

^۱۴ تابعان ملکوت خدا امروزه مسئولیت دارند ‹به ملکوت خدا شهادت دهند.‏› (‏ اَعمال ۲۸:‏۲۳‏)‏ از آنجا که مسیح با پادشاهی خود حق حاکمیت قادر عالَم یَهُوَه خدا را به اثبات می‌رساند موعظه و تبلیغ آن ملکوت از اهمیتی خاص برخوردار است.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۲۴-‏۲۸‏)‏ و وقتی مژدهٔ ملکوت خدا را به مردم می‌رسانیم،‏ فرصت می‌یابند به تبعیت آن ملکوت درآیند.‏ در ضمن،‏ محتوای این پیام ملکوت افکار و انگیزه‌های شنونده را محک می‌زند زیرا مسیح پادشاه بر اساس عکس‌العمل افراد در مقابل این پیام آن‌ها را داوری خواهد کرد.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴؛‏ ۲تَسّالونیکیان ۱:‏۶-‏۱۰‏)‏ پس یکی از راه‌های اصلی اثبات وفاداری‌مان به مسیح اطاعت از فرمان اوست که باید به همه در بارهٔ ملکوت بگوییم.‏ —‏ متّیٰ ۲۸:‏۱۸-‏۲۰‏.‏

۱۵.‏ چرا وفاداری مسیحیان در بوتهٔ آزمایش گذاشته می‌شود؟‏

^۱۵ البته جای تعجب نیست که شیطان به هر طریقی که شده است با این فعالیت موعظه ستیز می‌کند.‏ حاکمان و فرمانروایان این دنیا نیز قدرت و اختیاراتی را که خدا به مسیح داده است هرگز به رسمیت نشناخته‌اند.‏ (‏ مزمور ۲:‏۱-‏۳،‏ ۶-‏۸‏)‏ به همین دلیل بود که عیسی به شاگردانش اخطار داد «غلام بزرگ‌تر از آقای خود نیست.‏ اگر مرا زحمت [آزار] دادند،‏ شما را نیز زحمت خواهند داد.‏» (‏ یوحنّا ۱۵:‏۲۰‏)‏ با توجه به این وضعیت،‏ پیروان مسیح درگیر جنگی روحانی‌اند که وفاداری‌شان را به آزمایش می‌گذارد.‏ —‏ ۲قُرِنتیان ۱۰:‏۳-‏۵؛‏ اَفَسُسیان ۶:‏۱۰-‏۱۲‏.‏

۱۶.‏ تابعان ملکوت چگونه ‹آنچه از خداست،‏ به خدا رد می‌کنند›؟‏

^۱۶ تابعان ملکوت خدا با اینکه به پادشاه نادیدهٔ خود وفادارند به حاکمان و مسئولین انسانی بی‌احترامی نمی‌کنند.‏ (‏ تیطُس ۳:‏۱،‏ ۲‏)‏ عیسی دستور داد:‏ «آنچه از قیصر است،‏ به قیصر رد کنید و آنچه از خداست،‏ به خدا.‏» (‏ مَرقُس ۱۲:‏۱۳-‏۱۷‏)‏ این فرمان بدان مفهوم است که تابعان مسیح از قوانین دولتی که با قوانین الٰهی تناقض نداشته باشند اطاعت می‌کنند.‏ (‏ رومیان ۱۳:‏۱-‏۷‏)‏ البته نباید فراموش کنیم که وقتی شورای دیوان عالی یهودیان با قوانین خدا مخالفت کرده،‏ به پیروان عیسی دستور دادند از کار موعظه دست بکشند،‏ شاگردان عیسی با احترام تمام اما بسیار قاطعانه جواب دادند که «خدا را می‌باید بیشتر از انسان اطاعت نمود.‏» —‏ اَعمال ۱:‏۸؛‏ ۵:‏۲۷-‏۳۲‏.‏

۱۷.‏ چرا می‌توان با شهامت تمام با آزمایش وفاداری روبرو شد؟‏

^۱۷ پس جای تعجب نیست که تابعان مسیح به دلیل حفظ وفاداری به پادشاهشان با آزار و تعقیب روبرو می‌شوند و نیاز به شهامت دارند.‏ با وجود این عیسی گفت:‏ «خوشحال باشید چون شما را فحش گویند و جفا رسانند،‏ و به خاطر من هر سخن بدی بر شما کاذبانه گویند.‏ خوش باشید و شادی عظیم نمایید،‏ زیرا اجر شما در آسمان عظیم است.‏» (‏ متّیٰ ۵:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ اوّلین کسانی که پیرو مسیح شدند به صحّت کلام او پی بردند.‏ با اینکه به دلیل دست نکشیدن از بشارت ملکوت شلاق خوردند،‏ از این واقعه شاد شدند «از آن رو که شایستهٔ آن شمرده شدند که به جهت اسم او رسوایی کشند.‏ و هر روزه در هیکل و خانه‌ها از تعلیم و مژده دادن که عیسی مسیح است دست نکشیدند.‏» (‏ اَعمال ۵:‏۴۱،‏ ۴۲‏)‏ شما نیز اگر در مقابل سختی‌ها،‏ بیماری،‏ سوگواری یا آزار و تعقیب با روحیه‌ای شکست‌ناپذیر استواری می‌کنید،‏ بدانید که بسیار شایستهٔ تحسین می‌باشید.‏ —‏ رومیان ۵:‏۳-‏۵؛‏ عبرانیان ۱۳:‏۶‏.‏

۱۸.‏ سخنان عیسی به پنطیوس پیلاطُس چه چیزی را نشان می‌دهد؟‏

 ^۱۸ وقتی عیسی به عنوان پادشاه آیندهٔ ملکوت بر روی زمین بود،‏ به پنطیوس پیلاطُس فرماندار رومی گفت:‏ «پادشاهی من از این جهان نیست.‏ اگر پادشاهی من از این جهان می‌بود،‏ خدّام من جنگ می‌کردند تا به یهود تسلیم نشوم.‏ لیکن اکنون پادشاهی من از این جهان نیست.‏» (‏ یوحنّا ۱۸:‏۳۶‏)‏ بدین دلیل تابعان ملکوت آسمانی خدا نه دست به اسلحه می‌برند نه خود را درگیر جنگ‌های ملت‌ها می‌کنند.‏ وفاداری مسیحیان به ‹سَروَر صلح و سلامتی› خود یعنی مسیح آن‌ها را ملزم می‌کند در جدال‌ها و کشمکش‌های دنیا کاملاً بی‌طرف بمانند.‏ —‏ اِشَعْیا ۲:‏۲-‏۴؛‏ ۹:‏۶،‏ ۷‏.‏

پاداشی ابدی برای تابعان وفادار

۱۹.‏ چرا تابعان وفادار مسیح از آینده هراسی ندارند؟‏

^۱۹ تابعان وفادار مسیح،‏ «پادشاه پادشاهان» از آینده هراسی ندارند.‏ زیرا با اشتیاق تمام در انتظار معجزات خیره‌کنندهٔ او چشم به آینده دوخته‌اند تا شاهد نمایشی از قدرت فوق‌العاده و مافوق بشری پادشاهشان باشند.‏ (‏ مکاشفه ۱۹:‏۱۱–‏۲۰:‏۳؛‏ متّیٰ ۲۴:‏۳۰‏)‏ باقی‌ماندگان «اَبنای [مسح‌شدهٔ] ملکوت» با وفاداری و شوق تمام منتظر دریافت اجر گرانقدر خود هستند که در مسند پادشاهی به همراه سَروَرشان مسیح در آسمان حکومت کنند.‏ (‏ متّیٰ ۱۳:‏۳۸؛‏ لوقا ۱۲:‏۳۲‏)‏ و «گوسفندان دیگر» مسیح نیز وفادارانه منتظرند پادشاهشان آن‌ها را تأیید کرده،‏ بگوید:‏ «بیایید ای برکت‌یافتگان از پدر من و [برکات بهشتی و زمینی] ملکوتی را که از ابتدای عالَم برای شما آماده شده است،‏ به میراث گیرید.‏» (‏ یوحنّا ۱۰:‏۱۶؛‏ متّیٰ ۲۵:‏۳۴‏)‏ با این توصیف،‏ امید داریم که همهٔ تابعان ملکوت با قاطعیت تمام از خدمت وفادارانه به مسیح پادشاه دست نکشند.‏

‏[پاورقی]‏

توضیح دهید

‏• چرا مسیح مستحق وفاداری ماست؟‏

‏• تابعان مسیح چگونه وفاداری خود را به او ثابت می‌کنند؟‏

‏• چرا می‌خواهیم به مسیح پادشاه وفادار بمانیم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[کادر در صفحهٔ ۳۲]‏

چندی دیگر از خصوصیات برجستهٔ مسیح

عدم طرفداری ‏—‏ یوحنّا ۴:‏۷-‏۳۰‏.‏

رحمت ‏—‏ متّیٰ ۹:‏۳۵-‏۳۷؛‏ ۱۲:‏۱۸-‏۲۱؛‏ مَرقُس ۶:‏۳۰-‏۳۴‏.‏

محبت و از خودگذشتگی ‏—‏ یوحنّا ۱۳:‏۱؛‏ ۱۵:‏۱۲-‏۱۵‏.‏

وفاداری ‏—‏ متّیٰ ۴:‏۱-‏۱۱؛‏ ۲۸:‏۲۰؛‏ مَرقُس ۱۱:‏۱۵-‏۱۸‏.‏

همدردی ‏—‏ مَرقُس ۷:‏۳۲-‏۳۵؛‏ لوقا ۷:‏۱۱-‏۱۵؛‏ عبرانیان ۴:‏۱۵،‏ ۱۶‏.‏

ملایمت و شکیبایی ‏—‏ متّیٰ ۱۵:‏۲۱-‏۲۸‏.‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۳۰]‏

با محبت به یکدیگر از «شریعت مسیح» اطاعت کرده،‏ به آن وفادار می‌مانیم

‏[تصاویر در صفحهٔ ۳۲]‏

آیا خصوصیات مسیح شما را ترغیب نمی‌کند به او خدمت کنید؟‏