‹حیات را برگزین تا زنده بمانی›
‹حیات را برگزین تا زنده بمانی›
«حیات و موت و برکت و لعنت را پیش روی تو گذاشتم؛ پس حیات را برگزین تا تو با ذریّتت زنده بمانی.» — تثنیه ۳۰:۱۹.
۱، ۲. آدم از چه لحاظ به صورت خدا آفریده شد؟
خدا در اوّلین باب کتاب مقدّس گفت: «آدم را به صورت ما و موافق شبیه ما بسازیم.» پس «خدا آدم را به صورت خود آفرید. او را به صورت خدا آفرید.» ( پیدایش ۱:۲۶، ۲۷) از این رو، اوّلین بشر با تمام مخلوقات روی زمین متفاوت بود. او همانند خدا قادر به استدلال و ابراز خصوصیات محبت، عدالت، حکمت و قدرت بود. به او وجدانی داده شده بود تا تصمیمی صحیح بگیرد که هم به خود فایده برساند و هم پدر آسمانی‌اش را خوشنود سازد. ( رومیان ۲:۱۵) به طور خلاصه می‌توان گفت که آدم اختیار عمل داشت. یَهُوَه با مشاهدهٔ پسر زمینی خود آدم، صنعت دست خود را چنین ارزیابی کرد: «همانا بسیار نیکو بود.» — پیدایش ۱:۳۱؛ مزمور ۹۵:۶.
۲ از آنجایی که از نسل آدم می‌باشیم همچون او به صورت خدا آفریده شده‌ایم. اما، آیا واقعاً در زندگی حق انتخاب داریم؟ بلی. یَهُوَه قادر است وقایع را از قبل بداند اما اَعمال و نتایج آن را برای ما تعیین نکرده است. یَهُوَه هرگز اجازه نمی‌دهد که سرنوشت بر زندگی فرزندان زمینی‌اش حکمفرما باشد. برای آنکه اهمیت اختیار عمل در انتخاب صحیح را بهتر درک کنیم می‌خواهیم درسی از قوم اسرائیل بیاموزیم. — رومیان ۱۵:۴.
آزادی اسرائیلیان در تصمیم
۳. اوّلین فرمان از ده فرمان چه بود و اسرائیلیان وفادار چه تصمیمی گرفتند؟
۳ یَهُوَه به اسرائیلیان گفت: «من هستم یَهُوَه، خدای تو، که تو را از زمین مصر از خانهٔ بندگی بیرون آوردم.» ( تثنیه ۵:۶) در سال ۱۵۱۳ ق.م. قوم اسرائیل دید که یَهُوَه چگونه به طور معجزه‌آسا ایشان را از بردگی مصر آزاد ساخت. پس آن اسرائیلیان در مورد جملات بالا شکی نداشتند. اوّلین فرمان از ده فرمانی که یَهُوَه از طریق موسی به قومش داد چنین بود: «تو را خدایان دیگر غیر از من نباشد.» ( خروج ۲۰:۱، ۳) در آن زمان قوم اسرائیل تصمیم گرفتند که مطیع خدا باشند. آن‌ها داوطلبانه خود را به یَهُوَه وقف کردند. — خروج ۲۰:۵؛ اعداد ۲۵:۱۱.
۴. الف) موسی چه انتخابی را پیش روی اسرائیلیان قرار داد؟ ب) امروزه ما چه انتخابی می‌توانیم بکنیم؟
۴ چهل سال بعد، موسی به نسل دیگر اسرائیلیان نیز گفت که در زندگی تصمیمی مهم بگیرند. وی گفت: «امروز آسمان و زمین را بر شما شاهد می‌آورم که حیات و موت و برکت و لعنت را پیش روی تو گذاشتم؛ پس حیات را برگزین تا تو با ذریّتت زنده بمانی.» ( تثنیه ۳۰:۱۹) به طور مشابه، امروزه ما نیز در زندگی حق انتخاب داریم؛ یا می‌توانیم یَهُوَه را با امید به حیات ابدی وفادارانه خدمت نماییم یا آنکه از او اطاعت نکرده، عواقب عمل خود را متحمّل گردیم. بگذارید عاقبت دو نسل از قومی را که تصمیمی متفاوت گرفتند بررسی کنیم.
۵، ۶. یوشَع چه انتخابی کرد و نتیجهٔ آن چه بود؟
۵ یوشَع در سال ۱۴۷۳ ق.م. قوم اسرائیل را به سرزمین موعود هدایت کرد. وی قبل از مرگش به تمام قوم مصممانه اظهار داشت: «اگر در نظر شما پسند نیاید که یَهُوَه را عبادت نمایید، پس امروز برای خود اختیار کنید که را عبادت خواهید نمود، خواه خدایانی را که پدران شما که به آن طرف نهر بودند عبادت نمودند، خواه خدایان اَموریانی را که شما در زمین ایشان ساکنید.» سپس در مورد تصمیم خود و خانواده‌اش چنین گفت: «اما من و خاندان من، یَهُوَه را عبادت خواهیم نمود.» — یوشَع ۲۴:۱۵.
۶ یَهُوَه قبل از آن گردهمایی یوشَع را ترغیب کرد که دلیر و قوی باشد و از شریعت خدا تجاوز منماید، بلکه با خواندن آن روز و شب در راه‌های خود موفق باشد. ( یوشَع ۱:۷، ۸) و چنین هم شد. انتخاب یوشَع برکات بی‌شماری برایش به همراه آورد. او اظهار کرد: «از جمیع سخنان نیکویی که خداوند به خاندان اسرائیل گفته بود، سخنی به زمین نیفتاد بلکه همه واقع شد.» — یوشَع ۲۱:۴۵.
۷. در روزگار اِشَعْیا برخی از اسرائیلیان چه تصمیمی گرفتند و نتیجهٔ آن چه بود؟
۷ اما اسرائیلیانی که ۷۰۰ سال بعد از آن ایّام زندگی می‌کردند تصمیمی اشتباه گرفتند. تا آن زمان بسیاری از اسرائیلیان رسوم بت‌پرستی را پذیرفته بودند. برای مثال، مردم در آخرین روز هر سال جشن می‌گرفتند و برای خوردن غذاهای لذیذ و شراب شیرین دور هم جمع می‌شدند. این فقط به منظور جمع شدن خانواده به دور هم نبود، بلکه مراسمی بود برای احترام به دو خدای مشرک. اِشَعْیای نبی نگرش خدا را نسبت به این بی‌وفایی چنین گزارش کرد: ‹شما یَهُوَه را ترک کرده و کوه مقدّس مرا فراموش نموده‌اید، و غذایی به جهت خدای بخت مهیا ساخته و شراب ممزوج به جهت خدای اتفاق ریخته‌اید.› آن‌ها اعتقاد داشتند که حصاد آخر سال به رضای خدای «بخت» و خدای «اتفاق» بستگی دارد نه به برکت یَهُوَه. در نتیجه، سرکشی یا انتخاب عمدی‌شان سرنوشتشان را رقم زد. یَهُوَه گفت: «شما را به جهت شمشیر مقدّر ساختم و جمیع شما برای قتل خم خواهید شد زیرا که چون خواندم جواب ندادید و چون سخن گفتم نشنیدید و آنچه را که در نظر من ناپسند بود به عمل آوردید و آنچه را که نخواستم برگزیدید.» ( اِشَعْیا ۶۵:۱۱، ۱۲) انتخاب غلط آن‌ها باعث نابودی‌شان شد و خدای اتفاق یا شانس و خدای بخت نتوانستند مانع آن شوند.
انتخاب درست
۸. مطابق با تثنیه ۳۰:۲۰ انتخاب درست شامل چه چیزی می‌شود؟
۸ وقتی موسی قوم اسرائیل را ترغیب کرد حیات را برگزینند به سه طریق اشاره کرد: «یَهُوَه خدای خود را دوست بداری و آواز او را بشنوی و به او ملصق شوی.» ( تثنیه ۳۰:۲۰) پس برای انتخاب درست بگذارید هر یک از آن سه طریق را بررسی کنیم.
۹. چگونه می‌توانیم نشان دهیم که یَهُوَه را دوست داریم؟
۹ یَهُوَه خدای خود را دوست بداریم: چون یَهُوَه را دوست داریم خدمت به او را انتخاب کرده‌ایم. همچنین، با توجه به سرگذشت اسرائیل باستان، با هر آنچه ما را به ارتکاب اَعمال غیراخلاقی وسوسه می‌کند مقابله و از هر روش زندگی که ما را در دنیای مادیات غرق می‌سازد اجتناب می‌کنیم. ( ۱قُرِنتیان ۱۰:۱۱؛ ۱تیموتاؤس ۶:۶-۱۰) و نیز به یَهُوَه وفادار می‌مانیم و فرایض او را به جا می‌آوریم. ( یوشَع ۲۳:۸؛ مزمور ۱۱۹:۵، ۸) قبل از ورود اسرائیلیان به سرزمین موعود موسی ایشان را چنین ترغیب کرد: «اینک چنانکه یَهُوَه، خدایم مرا امر فرموده است، فرایض و احکام به شما تعلیم نمودم، تا در زمینی که شما داخل آن شده، به تصرّف می‌آورید، چنان عمل نمایید. پس آن‌ها را نگاه داشته، به جا آورید زیرا که این حکمت و فطانت شماست، در نظر قوم‌هایی که چون این فرایض را بشنوند.» ( تثنیه ۴:۵، ۶) هم‌اکنون زمانی است که محبت کردن به یَهُوَه را باید در صدر زندگی خود قرار دهیم. با گرفتن چنین تصمیمی حقیقتاً برکت خواهیم یافت. — متّیٰ ۶:۳۳.
۱۰-۱۲. از آنچه در ایّام نوح اتفاق افتاد چه می‌آموزیم؟
۱۰ آواز خدا را بشنویم: نوح «واعظ عدالت» بود. ( ۲پِطْرُس ۲:۵) از هشدار وی تقریباً هیچ یک انسان‌های قبل از طوفان چیزی «نفهمیدند» زیرا که بسیار سرگرم بودند. عاقبت آن‌ها چه شد؟ «طوفان آمده، همه را ببرد.» عیسی هشدار داد که ایّام ما طی ‹حضور پسر انسان› با روزگار نوح مشابهت خواهد داشت. آنچه برای مردم روزگار نوح رخ داد هشداری است برای انسان‌هایی که امروزه به پیام خدا توجه نمی‌کنند. — متّیٰ ۲۴:۳۹.
۱۱ امروزه، بسیاری هشدار الٰهی را که از طریق خادمان خدا اعلام می‌شود مسخره می‌کنند. آن‌ها باید بدانند که نتیجهٔ بی‌توجهی به این هشدار چه خواهد بود. پِطْرُس در رابطه با این اشخاص گفت: «که بر وفق شهوات خود رفتار نموده، خواهند گفت: ‹کجاست وعدهٔ آمدن او؟ زیرا از زمانی که پدران به خواب رفتند، هر چیز به همین طوری که از ابتدای آفرینش بود، باقی است.› زیرا که ایشان عمداً از این غافل هستند که به کلام خدا آسمان‌ها از قدیم بود و زمین از آب و به آب قائم گردید. و به این هر دو، عالَمی که آن وقت بود در آب غرق شده، هلاک گشت. لٰکن آسمان و زمین الآن به همان کلام برای آتش ذخیره شده و تا روز داوری و هلاکت مردم بی‌دین نگاه داشته شده‌اند.» — ۲پِطْرُس ۳:۳-۷.
۱۲ نوح و خانواده‌اش برخلاف مردم آن روزگار انتخابی دیگر کردند. «به ایمان نوح چون در بارهٔ اموری که تا آن وقت دیده نشده، الهام یافته بود، خداترس شده، کشتی‌ای» بساخت. توجه نوح به هشدار باعث نجات خود و خانواده‌اش شد. ( عبرانیان ۱۱:۷) باشد که ما هم مانند نوح به پیام خدا توجه کنیم و از آن اطاعت نماییم. — یعقوب ۱:۱۹، ۲۲-۲۵.
۱۳، ۱۴. الف) چرا مهم است ‹به یَهُوَه ملصق شویم›؟ ب) چگونه می‌توانیم به یَهُوَه «صانع ما» اجازه دهیم ما را شکل دهد؟
۱۳ به یَهُوَه ملصق شویم: در ‹انتخاب حیات و زنده ماندن› نه تنها باید یَهُوَه را دوست بداریم و به حرفش گوش دهیم بلکه ‹به او ملصق شویم› یعنی با پشتکار اراده‌اش را انجام دهیم. عیسی گفت: «جان‌های خود را به صبر دریابید.» ( لوقا ۲۱:۱۹) در واقع، آنچه انتخاب می‌کنیم درون دلمان را آشکار می‌سازد. در امثال ۲۸:۱۴ آمده است: «خوشا به حال کسی که دائماً می‌ترسد، اما هر که دل خود را سخت سازد به بلا گرفتار خواهد شد.» قسمت دوّم این امثال در مورد فرعون مصر صدق کرد. فرعون بعد از ده بلایی که بر سر مصر آمد نه تنها از خدا نترسید بلکه دل خود را سخت ساخت. یَهُوَه فرعون را به سرکشی مجبور نساخت بلکه به آن حاکم مغرور اجازهٔ انتخاب داد. فرعون هر انتخابی که می‌کرد ارادهٔ خدا انجام می‌شد. پولُس در رابطه با دیدگاه یَهُوَه نسبت به فرعون گفت: «برای همین تو را برانگیختم تا قوّت خود را در تو ظاهر سازم و تا نام من در تمام جهان ندا شود.» — رومیان ۹:۱۷.
۱۴ قرن‌ها بعد از آنکه قوم اسرائیل از بندگی فرعون رها شدند، اِشَعْیای نبی چنین اظهار داشت: ‹ای یَهُوَه، تو پدر ما هستی. ما گِل هستیم و تو صانع ما هستی و جمیع ما مصنوع دست‌های تو می‌باشیم.› ( اِشَعْیا ۶۴:۸) اگر طی مطالعهٔ کتاب مقدّس و به‌کارگیری آن اجازه دهیم یَهُوَه ما را شکل دهد، به تدریج شخصیت جدید را به تن می‌کنیم. بدین شکل نرمخوتر و انعطاف‌پذیرتر شده، وفادارانه به یَهُوَه ملصق می‌شویم یا می‌چسبیم، چرا که از صمیم قلب خواهان خوشنودی او هستیم. — اَفَسُسیان ۴:۲۳، ۲۴؛ کُولُسیان ۳:۸-۱۰.
‹آن‌ها را تعلیم دهیم›
۱۵. بر طبق تثنیه ۴:۹ موسی کدام مسئولیت دوجانبه‌ای را به یاد اسرائیلیان آورد؟
۱۵ موسی قبل از داخل شدن قوم اسرائیل به سرزمین موعود به ایشان چنین گفت: «احتراز نما و خویشتن را بسیار متوجه باش، مبادا این چیزهایی را که چشمانت دیده است فراموش کنی و مبادا این‌ها در تمامی ایّام عمرت از دل تو محو شود، بلکه آن‌ها را به پسرانت و پسران پسرانت تعلیم ده.» ( تثنیه ۴:۹) قوم برای دریافت برکات یَهُوَه و کثیر شدن در سرزمینی که به ارث می‌گرفتند می‌بایست نسبت به خدای خود یَهُوَه مسئولیتی دوجانبه متقبل می‌شدند. اوّلاً اَعمال عظیم یَهُوَه را فراموش نمی‌کردند و ثانیاً آن را به نسل بعد تعلیم می‌دادند. امروزه نیز قوم خدا برای ‹برگزیدن حیات و زنده ماندن› می‌باید به طور مشابه رفتار کند. حال، یَهُوَه چه کاری را در حق ما انجام داده است که با چشمان خود آن را دیده‌ایم؟
۱۶، ۱۷. الف) مدرسهٔ میسیونری جِلْعاد چه تأثیری در خدمت موعظه داشته است؟ ب) اشخاص نمونه‌ای را ذکر کنید که غیرت خود را حفظ کرده‌اند.
۱۶ با مشاهدهٔ برکات یَهُوَه در خدمت موعظه و فعالیت شاگردسازی به وجد می‌آییم. از آغاز اوّلین مدرسهٔ کتاب مقدّس برج دیده‌بانی جِلْعاد در سال ۱۹۴۳ تا به امروز میسیونرهایی برای فعالیت شاگردسازی به بسیاری از کشورها فرستاده شده‌اند. اوّلین فارغ‌التحصیلان این مدرسه تا به حال غیرت خود را برای موعظه حفظ کرده‌اند، حتی آنانی که سالخورده‌اند و توانایی بدنی‌شان محدود است. ماری اولسُن نمونهٔ خوبی از این افراد است که در سال ۱۹۴۴ از مدرسهٔ جِلْعاد فارغ‌التحصیل شد. او اوّل در اوروگوئه، سپس در کلمبیا و حال در پرتوریکو به خدمت میسیونری پرداخته است. اگرچه سالخوردگی خواهر اولسُن خدمت او را محدود ساخته، از غیرتش برای موعظه کاسته نشده است. او با زبان اسپانیایی آشناست و هر هفته برنامهٔ خود را تنظیم می‌کند تا با مبشّران در محدوده به موعظه برود.
۱۷ نانسی پورتر، بیوه‌ای که در سال ۱۹۴۷ از مدرسهٔ جِلْعاد فارغ‌التحصیل شد هنوز در باهاما در حال خدمت است. وی نیز یکی از میسیونرهایی است که همیشه به کار موعظه مشغول است. خواهر پورتر در زندگی‌نامهٔ خود می‌گوید: «تعلیم حقایق کتاب مقدّس برای من منشأ شادی بوده است. به من کمک کرده است در امور روحانی و زندگی‌ام نظم و ثبات داشته باشم.» a وقتی خواهر پورتر و دیگر خادمان وفادار به گذشته فکر می‌کنند کارهایی را که یَهُوَه انجام داده است به یاد می‌آورند. ما چطور؟ آیا از برکاتی که یَهُوَه در محدوده‌مان به خدمت موعظه داده است شکرگزار هستیم؟ — مزمور ۶۸:۱۱.
۱۸. از خواندن زندگی‌نامهٔ میسیونرها چه می‌آموزیم؟
۱۸ آنچه این خادمان باسابقه انجام داده و می‌دهند ما را بسیار شادمان می‌سازد. خواندن زندگی‌نامهٔ این وفاداران و یا گفتگو با کسانی همچون میسیونرها، پیشگامان ویژه یا فارغ‌التحصیلان مدرسهٔ تربیت خادمین که در خدمت سابقهٔ طولانی دارند باعث تشویق ما می‌شود. پی‌بردن به آنچه یَهُوَه برای این خادمان انجام داده است به عزم ما در خدمت به او می‌افزاید. آیا مرتباً این گزارشات هیجان‌انگیز را در مجلّهٔ برج دیده‌بانی می‌خوانیم؟
۱۹. والدین مسیحی چگونه می‌توانند از زندگی‌نامه‌های نقل‌شده در برج دیده‌بانی استفاده کنند؟
۱۹ موسی اسرائیلیان را تشویق کرد تا هیچ یک از اَعمال یَهُوَه را فراموش نکنند و نگذارند در تمام ایّام عمر از دلشان محو گردد. وی سپس نکتهٔ دیگری را به آن اضافه کرد: «آن‌ها را به پسرانت و پسران پسرانت تعلیم ده.» ( تثنیه ۴:۹) خواندن زندگی‌نامه‌های خادمان وفادار بسیار شیرین است. کودکان برای بزرگ شدن به نمونه‌های خوب در زندگی نیازمندند. خواهران مجرّد با خواندن زندگی‌نامهٔ خواهران سالخورده که در برج دیده‌بانی آمده است و یا با گفتگو با خواهرانی که برای مدت طولانی وفادار بوده‌اند می‌توانند درس بگیرند. برادران و خواهران می‌توانند با خدمت در محدوده‌های خارجی‌زبان در کشور خود خدمتشان را توسعه دهند. شما والدین مسیحی می‌توانید با استفاده از تجربیات میسیونرهای وفادار مدرسهٔ جِلْعاد و دیگران فرزندانتان را به سوی خدمت تمام‌وقت سوق دهید.
۲۰. برای ‹برگزیدن حیات› چه باید بکنیم؟
۲۰ پس هر یک از ما چگونه می‌تواند ‹حیات را برگزیند؟› با استفاده از موهبت اختیار عمل در راه محبت به یَهُوَه و با ادامه دادن به خدمت خود به بهترین نحو تا زمانی که فرصت مانده است. همان طور که موسی اظهار کرد: یَهُوَه «حیات تو و درازی عمر توست.» — تثنیه ۳۰:۱۹، ۲۰.
[پاورقی]
a به مقالهٔ «با وجود غمِ از دست دادن عزیزی شادمان و سپاسگزار» در برج دیده‌بانی ۱ ژوئن ۲۰۰۱ انگلیسی، صفحات ۲۳-۲۷ مراجعه شود.
آیا به یاد می‌آورید؟
• از بررسی سرگذشت آنانی که تصمیمات متفاوت گرفتند چه آموختید؟
• برای ‹برگزیدن حیات› چه گام‌هایی باید برداشت؟
• کدام مسئولیت دوجانبه‌ای بر دوش ماست؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]
[تصویر در صفحهٔ ۲۶]
‹حیات و موت را پیش روی تو گذاشتم›
[تصویر در صفحهٔ ۲۹]
گوش دادن به آواز خدا نجات را برای نوح و خانواده‌اش مهیا ساخت
[تصویر در صفحهٔ ۳۰]
ماری اولسُن
[تصویر در صفحهٔ ۳۰]
نانسی پورتر