از یَهُوَه بترس و شاد باش!
از یَهُوَه بترس و شاد باش!
«خوشا به حال کسی که از خداوند می‌ترسد.» — مزمور ۱۱۲:۱.
۱، ۲. نتیجهٔ ترس از یَهُوَه چیست؟
شادی به آسانی به دست نمی‌آید. شادی حقیقی به انتخاب راه صحیح در زندگی بستگی دارد و برگشتن از راه اشتباه. یَهُوَه آفریدگارمان کتاب مقدّس را به ما هدیه داده است تا بهترین طریق زندگی را بیاموزیم. با جویا شدن راهنمایی یَهُوَه در زندگی و پیروی از آن نشان می‌دهیم که شخصی خداترس هستیم. بدین شکل شادی و خرسندی را به دست می‌آوریم. — مزمور ۲۳:۱؛ امثال ۱۴:۲۶.
۲ خادمین یَهُوَه در ایّام باستان و دوران ما با ترسی سالم از خدا، قوّت ایستادگی در برابر گناه و شجاعت انجام دادن عمل درست را به دست آوردند. این موضوعی است که در این مقاله بررسی خواهیم کرد. همچنین خواهیم دید که خداترسی چگونه عامل شادی خواهد بود و چگونه ما را برمی‌انگیزد تا همانند داود طریق اشتباه خود را تصحیح کنیم. و نیز متوجه خواهیم شد که ترس از یَهُوَه حقیقتاً ارثی گرانبهاست که می‌توانیم به فرزندان خود تقدیم کنیم. کلام خدا به ما چنین اطمینانی می‌دهد: «خوشا به حال کسی که از خداوند می‌ترسد.» — مزمور ۱۱۲:۱.
بازیافتن شادی ازدست‌رفته
۳. چه چیزی به داود کمک کرد تا از لحاظ روحانی از گناه خود بهبود یابد؟
۳ همان طور که در مقالهٔ پیش ملاحظه شد داود در سه موقعیت بارز از یَهُوَه نترسید. با این حال، واکنش او در مقابل تأدیب یَهُوَه ثابت می‌کند که اصولاً مردی خداترس بود. احترام و حرمت داود به خدا او را برانگیخت به گناه خود اعتراف کند، به راه راست بازگردد و رابطه‌اش را با یَهُوَه دوباره مستحکم سازد. خطاهای داود باعث درد و رنج خویش و دیگران شد، اما توبهٔ صمیمانه‌اش حمایت و برکات یَهُوَه را به همراه آورد. این قسمت از زندگی داود مسلّماً به مسیحیانی که امروزه خطایی جدّی مرتکب شده‌اند شجاعت لازم را می‌دهد تا همچون داود عمل کنند.
۴. ترس از خدا چگونه می‌تواند به شخص کمک کند تا شادی خود را بازیابد؟
۴ به مورد سونیا توجه کنید. * با اینکه سونیا خادمی تمام‌وقت بود در اثر معاشرت بد مرتکب اَعمال غیراخلاقی شده، از جماعت مسیحی اخراج شد. او بعد از آنکه سر عقل آمد با سعی تمام رابطهٔ خود را با یَهُوَه دوباره برقرار ساخت. بعد از مدتی جماعت او را مجدّداً پذیرفت. سونیا هیچ وقت آرزوی خدمت به یَهُوَه را از دست نداد و سرانجام دوباره به خدمت پیشگام دائمی مشغول شد. بعدها با پیری مسیحی ازدواج کرد و هم‌اکنون همراه شوهرش با شادی در جماعت خدمت می‌کند. سونیا از اینکه برای مدتی از راه مسیحی منحرف شده بود بسیار پشیمان است. اما خوشحال است که ترس از خدا او را یاری کرد تا به راه صحیح بازگردد.
رنج بکش ولی گناه مکن
۵، ۶. داود در چه فرصت‌هایی جان شاؤل را نگرفت و چرا؟
۵ البته، بهتر است همان اوّل از خدا بترسیم و مرتکب گناه نشویم. این موضوع در رابطه با داود صدق می‌کرد. یک بار که شاؤل با سه هزار مرد در تعقیب داود بود او وارد غاری شد که در آن داود و مردانش پنهان شده بودند. مردان داود او را ترغیب کردند تا شاؤل را بکشد، و به او گفتند که آیا یَهُوَه دشمن انتقامجوی تو را به دستت تسلیم نکرده است؟ داود به آرامی به شاؤل نزدیک شد و گوشه‌ای از ردایش را برید. وی از آنجایی که مردی خداترس بود به سبب این عمل نسبتاً کوچک نیز دچار عذاب وجدان شد. داود مردان مضطرب خود را از آنجا دور کرد و به آنان گفت: «حاشا بر من از جانب خداوند که این امر را به آقای خود مسیح خداوند بکنم.» * — ۱سموئیل ۲۴:۱-۷.
۶ در موقعیتی دیگر که شاؤل با مردانش برای گذراندن شب اردو زده بودند، ‹به خوابی سنگین از سوی یَهُوَه› فرو رفتند. داود به همراه خواهرزادهٔ شجاع خود اَبیشای به آرامی به وسط اردو آمد و بالای سر شاؤل قرار گرفت. اَبیشای می‌خواست با کشتن شاؤل از دست او راحت شود. داود او را از عملش بازداشت و گفت: «کیست که به مسیح خداوند دست خود را دراز کرده، بی‌گناه باشد؟» — ۱سموئیل ۲۶:۹، ۱۲.
۷. چه چیزی داود را از ارتکاب گناه بازداشت؟
۷ چرا داود در دو فرصتی که به دست آورده بود شاؤل را نکشت؟ زیرا از یَهُوَه بیشتر می‌ترسید تا از شاؤل. از آنجایی که داود از خدا ترسی سالم داشت حاضر بود رنج ببرد ولی گناه نکند. ( عبرانیان ۱۱:۲۵) او اطمینان داشت که یَهُوَه از او و قومش مراقبت خواهد کرد. داود می‌دانست که اطاعت و اعتماد به خدا شادی و برکت را به همراه می‌آورد، در حالی که نادیده گرفتن خدا مصیبت را. ( مزمور ۶۵:۴) او همچنین می‌دانست که خدا به وعدهٔ خود عمل خواهد کرد و در وقتش شاؤل را از سلطنت معزول و وی را پادشاه خواهد ساخت. — ۱سموئیل ۲۶:۱۰.
ترس از خدا شادی‌آفرین است
۸. رفتار داود تحت فشار چه سرمشقی برای ما می‌باشد؟
۸ به عنوان مسیحیان حقیقی انتظار داریم که مورد تمسخر، اذیت و آزار قرار گیریم یا سختی‌های دیگری برایمان رخ دهد. ( متّیٰ ۲۴:۹؛ ۲پِطْرُس ۳:۳) گاهی نیز امکان دارد مشکلی مابین ما و هم‌ایمانانمان رخ دهد. با این حال، می‌دانیم که یَهُوَه به همه چیز واقف است، دعاهای ما را می‌شنود و در وقتش امور را بر طبق اراده‌اش ترتیب می‌دهد. ( رومیان ۱۲:۱۷-۲۱؛ عبرانیان ۴:۱۶) پس به جای آنکه از مخالفانمان بترسیم از خدا می‌ترسیم و انتظار می‌کشیم تا ما را رهایی دهد. ما نیز همچون داود هرگز برای اجتناب از رنج انتقام نخواهیم گرفت و در معیارهای عادل خدا مصالحه نخواهیم کرد. چنین کاری برکات و شادی را به همراه خواهد آورد. اما چگونه؟
۹. با مثالی توضیح دهید چگونه ترس از خدا می‌تواند شادی‌آفرین باشد، حتی اگر مورد آزار و ستم قرار گیریم؟
۹ میسیونری که مدت‌هاست در آفریقا خدمت می‌کند به تجربهٔ مادر و دختر نوجوانش اشاره کرد که به دلیل موضع بی‌طرفی مسیحی از خریدن کارت عضویت حزب سیاسی امتناع کردند. او می‌گوید: «گروهی از مردان آن دو را به طرز فجیعی کتک زدند و بعد آن‌ها را آزاد کردند. وقتی به خانه برمی‌گشتند آن مادر سعی کرد دختر گریانش را که نمی‌دانست به چه دلیل با آن‌ها چنین رفتار شد آرام سازد. در آن وقت آن‌ها خوشحال نبودند ولی وجدانشان پاک بود. بعدها از اینکه از قانون خدا اطاعت کرده بودند بسیار خوشحال بودند. اگر کارت عضویت آن گروه را می‌پذیرفتند مطمئناً آن مردان بسیار خوشحال شده، به آن دو نوشیدنی می‌دادند و با رقص تا خانه‌شان آن‌ها را بدرقه می‌کردند. اما آن دختر و مادر می‌دانستند که چنین کاری به مفهوم سازش است و احساس گناه می‌تواند شادی را از آن‌ها بگیرد.» بلی، ترس از خدا آن‌ها را از داشتن وجدانی ناراحت محفوظ داشت.
۱۰، ۱۱. ترس از خدا چه نتایج خوبی برای یک زن داشت؟
۱۰ نتیجهٔ ترس از خدا در رابطه با تقدّس حیات نیز می‌تواند شادی‌آفرین باشد. وقتی مریم بچهٔ سوّمش را آبستن بود دکتر به او توصیه کرد سِقط جنین کند. دکتر چنین گفت: «وضعیت تو خطرناک است. هر لحظه ممکن است سلامتت به خطر افتد و در عرض ۲۴ ساعت بمیری و بچه هم بمیرد. حتی اگر هم زنده بماند طبیعی به دنیا نخواهد آمد.» در آن زمان مریم کتاب مقدّس را با شاهدان یَهُوَه مطالعه می‌کرد ولی هنوز تعمید نگرفته بود. او می‌گوید: «با وجود این، تصمیم گرفتم خودم را به یَهُوَه وقف کنم و مصمم بودم به هر قیمتی شده از او متابعت کنم.» — خروج ۲۱:۲۲، ۲۳.
۱۱ مریم طی بارداری با مطالعهٔ کتاب مقدّس و مراقبت از خانواده‌اش خود را مشغول نگه داشت. سرانجام بچه متولّد شد. او می‌گوید: «وضع حملم از دو بار قبل سخت‌تر بود اما هیچ مشکل بزرگی پدید نیامد.» ترس از خدا به مریم کمک کرد تا وجدانی پاک داشته باشد و بتواند بلافاصله تعمید بگیرد. بعدها آن نوزاد نیز بزرگ شد و خداترسی را آموخت و هم‌اکنون در یکی از شعب شاهدان یَهُوَه مشغول به خدمت است.
‹خویشتن را از یَهُوَه تقویت نما›
۱۲. ترس از خدا چگونه داود را تقویت کرد؟
۱۲ ترس از خدا نه تنها داود را از ارتکاب خطا بازداشت بلکه او را تقویت کرد تا در وضعیتی بسیار دشوار عاقلانه عمل کند. داود و مردانش به مدت یک سال و چهار ماه از دست شاؤل در شهر صِقْلَغ در بِلاد فلسطینیان پناه جسته بودند. ( ۱سموئیل ۲۷:۵-۷) یک بار وقتی مردان در شهر نبودند، عَمالیقیان غارتگر شهر را آتش زدند و تمام زنان، کودکان و گلّه را با خود بردند. وقتی داود و مردانش برگشته، دیدند که چه اتفاقی رخ داده است زارزار بگریستند. ناگهان غم مردان داود به خشم تبدیل شد و خواستند او را سنگسار کنند. با وجود همهٔ این نگرانی‌ها داود ناامید نشد. ( امثال ۲۴:۱۰) خداترسی او را برانگیخت تا به یَهُوَه روی آورد و ‹خویشتن را از یَهُوَه تقویت نماید.› داود و مردانش به کمک خدا بر عَمالیقیان غالب آمدند و تمام اموال خود را بازیافتند. — ۱سموئیل ۳۰:۱-۲۰.
۱۳، ۱۴. خداترسی چگونه به یکی از مسیحیان کمک کرد تصمیمی درست بگیرد؟
۱۳ خادمان خدا امروزه نیز با موقعیت‌هایی روبرو می‌شوند که باید به یَهُوَه اعتماد کنند و عاقلانه عمل نمایند. به تجربهٔ کریستینا توجه کنید. کریستینا در نوجوانی کتاب مقدّس را با شاهدان یَهُوَه مطالعه کرده بود. اما دلش می‌خواست که نوازندهٔ پیانو شود و کنسرت بدهد و در این زمینه نیز پیشرفت قابل‌ملاحظه‌ای کرد. به علاوه، او خجالت می‌کشید به مردم موعظه کند. پس می‌ترسید گام‌های لازم را برای تعمید بردارد. وقتی کریستینا به مطالعهٔ کتاب مقدّس ادامه داد قدرت آن را حس کرد. او ترس از یَهُوَه را آموخت و تشخیص داد که یَهُوَه از خادمانش انتظار دارد او را با تمام دل، فکر، جان و قدرت محبت کنند. ( مَرقُس ۱۲:۳۰) این باعث شد که خود را به یَهُوَه وقف کرده، تعمید بگیرد.
۱۴ کریستینا از یَهُوَه استدعا کرد تا از لحاظ روحانی پیشرفت کند. او می‌گوید: «زندگی به عنوان یک نوازندهٔ پیانو به این مفهوم بود که مرتباً سفر کنم و در سال بیش از ۴۰۰ بار کنسرت داشته باشم. به همین دلیل تصمیم گرفتم معلّم شوم تا نیازهای مادی خود را تأمین کنم و به خدمت تمام‌وقت بپردازم.» قبل از آن، ترتیبی داده شده بود که کریستینا در یکی از سالن‌های کنسرت معروف کشور برای اوّلین بار برنامه‌ای اجرا کند. او می‌گوید: «آن اوّلین و آخرین کنسرتم بود.» بعدها کریستینا با پیری مسیحی ازدواج کرد و هم‌اکنون هر دوی آن‌ها در یکی از شعب شاهدان یَهُوَه در حال خدمتند. کریستینا خوشحال است که یَهُوَه به او قوّت داد تا تصمیمی درست بگیرد و بتواند وقت و انرژی‌اش را در راه خدمت به خدا صرف کند.
میراثی پرارزش
۱۵. داود مشتاق دادن چه چیزی به فرزندانش بود و چگونه این کار را انجام داد؟
۱۵ داود نوشت: «ای اطفال بیایید مرا بشنوید و ترس خداوند را به شما خواهم آموخت.» ( مزمور ۳۴:۱۱) داود مشتاق بود میراثی پرارزش به فرزندانش بدهد، یعنی ترسی سالم، بی‌ریا و معقولانه از یَهُوَه را به آنان بیاموزد. او یَهُوَه را با کلام و عمل خود به صورت پدری مهربان و دلسوز در آسمان ترسیم کرد که حاضر است فرزندان زمینی‌اش را ببخشد، نه به صورت خدایی پرتوقع و وحشتناک که در پی یافتن کسانی است که از قوانینش تخطّی می‌کنند. داود چنین سؤال کرد: «کیست که بتواند به گناهان نهان خود پی‌ببرد؟» سپس، با اطمینان به این که یَهُوَه در ما به جستجوی خطا نیست چنین گفت: «خداوندا، تو مرا از چنین گناهان پاک ساز!» داود مطمئن بود که اگر کاملاً سعی خود را بکند سخنان و افکارش مقبول یَهُوَه واقع می‌شوند. — مزمور ۱۹:۱۲، ۱۴، ترجمهٔ تفسیری.
۱۶، ۱۷. چگونه والدین می‌توانند ترس از یَهُوَه را به فرزندانشان بیاموزند؟
۱۶ داود نمونهٔ خوبی برای والدین است. رالف که با برادر خود در یکی از شعبات شاهدان یَهُوَه خدمت می‌کند، می‌گوید: «والدینمان ما را طوری تربیت کردند که زندگی مسیحی برایمان خوشایند باشد. آن‌ها ما را در گفتگوهای خود در رابطه با فعالیت‌های جماعت داخل می‌کردند و بدین نحو بذر شور و شوق حقیقت را در دلمان کاشتند. آن‌ها ما را متقاعد ساختند که می‌توانیم در خدمت به یَهُوَه کارهای مفیدی انجام دهیم. حتی کل خانواده برای چندین سال به کشوری نقل مکان کردیم که نیازی مبرم به مبشّر داشت و کمک کردیم تا جماعات جدید برپا شوند.»
۱۷ «آنچه به ما کمک کرد تا در راه حقیقت بمانیم وضع کردن یک سری قوانین خشک نبود بلکه محبت و علاقه‌ای بود که والدینمان به یَهُوَه داشتند. یَهُوَه برای آن‌ها شخصی واقعی بود. آن‌ها مشتاق بودند که یَهُوَه را بهتر بشناسند و او را خرسند سازند و ما هم از آنان ترس از خدا و محبت به او را آموختیم. زمانی که اشتباهی از ما سر می‌زد والدینمان هرگز وانمود نمی‌کردند که یَهُوَه دیگر ما را دوست ندارد؛ حتی ما را تنبیه بدنی هم نمی‌کردند یا محدودیت‌هایی برایمان نمی‌گذاشتند. در بیشتر مواقع فقط با ما صحبت می‌کردند. گاهی مادرم در حالی که اشک در چشمانش حلقه می‌زد سعی می‌کرد به دل ما راه یابد و موفق هم می‌شد. والدینمان با کلام و عمل خود به ما آموختند که ترس از یَهُوَه زیباست و جزو شاهدان او بودن شادی‌آفرین و خوشایند است نه باری سنگین.» — ۱یوحنّا ۵:۳.
۱۸. ترس از خدا چه ثمره‌ای برایمان دارد؟
۱۸ در میان «سخنان آخر داود» چنین می‌خوانیم: «آنکه بر مردمان حکمرانی کند، عادل باشد و با خداترسی سلطنت نماید. و او خواهد بود مثل روشنایی صبح، وقتی که آفتاب طلوع نماید.» ( ۲سموئیل ۲۳:۱، ۳، ۴) ظاهراً این موضوع را سلیمان پسر و جانشین داود به خوبی درک کرده بود چرا که از یَهُوَه تقاضا کرد به او ‹ دل فهیم و مطیع› و قدرت تشخیص ‹نیک و بد› را عطا کند. ( ۱پادشاهان ۳:۹) سلیمان تشخیص داد که ترس از یَهُوَه بسیار عاقلانه و شادی‌آفرین است. او بعدها مفهوم کل کتاب جامعه را چنین خلاصه کرد: «پس ختم تمام امر را بشنویم. از خدا بترس و اوامر او را نگاه دار چونکه تمامی تکلیف انسان این است. زیرا خدا هر عمل را با هر کار مخفی خواه نیکو و خواه بد باشد، به محاکمه خواهد آورد.» ( جامعه ۱۲:۱۳، ۱۴) اگر به این پند توجه کنیم، مطمئناً ثمرهٔ «تواضع و خداترسی» برای ما نه تنها حکمت و شادی خواهد بود بلکه نیز «دولت، جلال و حیات.» — امثال ۲۲:۴.
۱۹. چه چیزی به ما کمک می‌کند ‹ترس از یَهُوَه را› بفهمیم؟
۱۹ تجربهٔ خادمان ایّام باستان و روزگار ما نشان می‌دهد که ترس سالم از خدا نقشی مثبت در زندگی خادمان حقیقی یَهُوَه داشته است. چنین ترسی نه تنها ما را از ارتکاب عملی بازمی‌دارد که پدر آسمانی‌مان را ناخوشنود می‌سازد بلکه به ما شجاعت و قوّت می‌دهد تا در برابر مخالفان بایستیم و رنج و سختی‌ای را که در پیش رو داریم تحمّل کنیم. پس حال، چه جوان چه سالمند، بیاییم عمیقاً کلام خدا را مطالعه کنیم، در آنچه می‌خوانیم تعمّق نماییم و مرتباً با دعا به یَهُوَه نزدیک شویم. با انجام چنین کاری نه تنها ‹معرفت یَهُوَه را حاصل› می‌نماییم بلکه ‹ترس از او را› نیز می‌فهمیم. — امثال ۲:۱-۵.
[پاورقی‌ها]
^ بند 4 اسامی تغییر یافته است.
^ بند 5 شاید این موضوع یکی از تجاربی بود که داود را برانگیخت مزمور ۵۷ و ۱۴۲ را بسراید.
توضیح دهید
چگونه ترس از خدا می‌تواند،
• به شخص گناهکار کمک کند تا از لحاظ روحانی بهبود یابد؟
• تحت اذیت و آزار شادی‌آفرین باشد؟
• برای انجام ارادهٔ یَهُوَه ما را تقویت نماید؟
• میراثی پرارزش برای فرزندان باشد؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]
[تصویر در صفحهٔ ۲۷]
ترس از یَهُوَه داود را از کشتن شاؤل پادشاه بازداشت
[تصاویر در صفحهٔ ۳۰]
خداترسی میراثی گرانبهاست که والدین می‌توانند به فرزندانشان بدهند