یَهُوَه شکسته‌دلان را رهایی می‌دهد

‏«زحمات مرد صالح بسیار است.‏ اما خداوند او را از همهٔ آن‌ها خواهد رهانید.‏» —‏ مزمور ۳۴:‏۱۹‏.‏

۱،‏ ۲.‏ یک خواهر مسیحی وفادار با چه احساساتی دست و پنجه نرم می‌کرد و چرا تک‌تک ما نیز گاهی با این گونه احساسات روبرو می‌شویم؟‏

خواهری جوان به نام کیکوبیش از ۲۰ سال است که شاهد یَهُوَه است.‏ خواهر کیکو چند سال پیشگامی می‌کرد،‏ یعنی موعظه‌گر تمام‌وقت بود.‏ * این فعالیت روحانی برایش افتخاری بزرگ و بسیار پرارزش بود.‏ متأسفانه کیکو به تدریج دچار افسردگی گشته،‏ منزوی شد.‏ چیزی نگذشت که افسردگی او را از پای درآورد و به قعر یأس و غمی بی‌پایان فرو برد.‏ خواهر کیکو در مورد آن دوره از زندگی‌اش می‌گوید:‏ «آنقدر فلج شده بودم که هیچ کاری از دستم برنمی‌آمد جز گریه کردن.‏» کیکو به مقابله با افسردگی‌اش برخاست و سعی کرد کلام خدا را بیشتر و عمیق‌تر مطالعه کند تا شاید بتواند با کمک آن افکار منفی و خردکننده را از خود دور کند،‏ اما موفق نشد.‏ او گفت:‏ «هر کار می‌کردم نمی‌توانستم از دست افسردگی‌ام خلاصی پیدا کنم.‏ کارم به جایی رسید که دیگر نمی‌خواستم زنده باشم.‏ ترجیح می‌دادم بمیرم تا در این وضعیت گرفتار باشم.‏»‏

^۲ آیا شما هم با این گونه افکار و احساسات روبرو بوده‌اید؟‏ آیا تا به حال تا این حد احساس سرخوردگی کرده‌اید؟‏ حقیقت امر این است که چون شاهد یَهُوَه هستید از برکات زیادی برخوردارید که طبعاً موجب شادی فراوان شما می‌شود.‏ طریق دینداری و پرستشی را که در پیش گرفته‌اید پوچ و بی‌فایده نیست بلکه «وعدهٔ زندگی حال و آینده را دارد.‏» (‏ ۱تیموتاؤس ۴:‏۸‏)‏ به همین دلیل امروزه شما،‏ در کنار شاهدان دیگر یَهُوَه،‏ در راه و ایمانی هستید که شما را در بهشتی روحانی و معنوی قرار داده است.‏ اما چون در چنین بهشت روحانی هستیم آیا می‌توانیم انتظار داشته باشیم که از هر نوع رنج و مصیبت در امان باشیم؟‏ خیر،‏ واقعیت امر چیزی دیگر است!‏ کلام خدا اذعان می‌کند که «زحمات مرد صالح بسیار است.‏» (‏ مزمور ۳۴:‏۱۹‏)‏ مرد صالح یا شخص راستکار و باتقوا نباید از این گفته متعجب شود زیرا همان کلام خدا آشکار می‌سازد که «تمام دنیا در شریر خوابیده است» یعنی در چنگال شیطان ابلیس گرفتار است.‏ (‏ ۱یوحنّا ۵:‏۱۹‏)‏ پس چه بخواهیم چه نخواهیم آتش این واقعیت تلخ گاهی دامنگیر تک‌تک ما نیز می‌شود.‏ —‏ اَفَسُسیان ۶:‏۱۲‏.‏

عوارض رنج و اندوه

۳.‏ چند نمونه از کتاب مقدّس بیاورید که نشان می‌دهد حتی خادمان خدا نیز گاهی مجبور بودند با غم شدید بسازند.‏

^۳ وقتی درد و اندوه به درازا می‌کشد افکار و نگرش ما را نسبت به همه چیز تیره و تار می‌کند.‏ (‏ امثال ۱۵:‏۱۵‏)‏ برای نمونه ایّوب را در نظر بگیریم که تحت شرایطی خردکننده چه  عکس‌العملی از خود نشان داد.‏ ایّوب در بحبوحهٔ آزمایشی سخت گفت:‏ «انسان که از زن زاییده می‌شود،‏ قلیل‌الایّام و پر از زحمات است.‏» (‏ ایّوب ۱۴:‏۱‏)‏ جای شکی نیست که ایّوب از شادی و خرّمی تهی شده بود.‏ درد او باعث شده بود که تصوّر کند حتی یَهُوَه نیز او را به حال خود رها کرده است.‏ (‏ ایّوب ۲۹:‏۱-‏۵‏)‏ البته از جمع خادمان خدا فقط ایّوب نبود که افکارش به این شدّت دستخوش تشویش و اضطراب شد.‏ در کتاب مقدّس به اشخاص دیگری نظیر ایّوب برمی‌خوریم.‏ مثلاً حَنّا که به علّت نازایی پریشان‌خاطر شده بود «به تلخی جان نزد خداوند دعا کرد،‏ و زار زار بگریست.‏» (‏ ۱سموئیل ۱:‏۹-‏۱۱‏)‏ رِفقَه،‏ زن اسحاق نیز که از وضعیتی دردناک در خانواده‌اش به ستوه آمده بود با تلخ‌کامی گفت:‏ «از جان خود بیزار شده‌ام.‏» (‏ پیدایش ۲۷:‏۴۶‏)‏ داود هم با سرخوردگی به گناهانی که در گذشته مرتکب شده بود نظر افکند و گفت:‏ «تمام روز می‌نالم و به اینسو و آنسو می‌روم.‏» (‏ مزمور ۳۸:‏۶‏،‏ ترجمهٔ تفسیری ‏)‏ این چند نمونه از مردان و زنان خداترس دوران قبل از مسیحیت به خوبی نشان می‌دهند که خادمان خدا در آن زمان نیز گاهی مجبور بودند با غم و احساس درماندگی بسازند.‏

۴.‏ چرا نباید با مشاهدهٔ موارد افسردگی در میان مسیحیان تعجب کنیم؟‏

^۴ مسیحیان چطور؟‏ آیا آن‌ها نیز دچار غم و اندوه می‌شدند؟‏ پولُس رسول در یکی از نامه‌های خود به مسیحیان شهر تَسّالونیکی لازم دید بگوید:‏ «کوتاه‌دلان [افسردگان] را دلداری دهید.‏» (‏ ۱تَسّالونیکیان ۵:‏۱۴‏)‏ در یک کتاب مرجع آمده است که یکی از معانی کلمهٔ یونانی‌ای که «کوتاه‌دلان» ترجمه شده است به کسانی اشاره دارد که «موقتاً زیر فشار زندگی کمر خم کرده‌اند.‏» از سخنان پولُس معلوم است که در میان مسیحیان مسح‌شده آن جماعت عده‌ای افسرده و غم‌زده بودند.‏ امروزه نیز می‌توان این گونه مسیحیان کوتاه‌دل یا افسرده را یافت.‏ چه عامل یا عواملی باعث می‌شود بعضی‌ها این چنین دچار یأس و دلشکستگی شوند؟‏ در اینجا به سه عامل عمده اشاره خواهیم کرد.‏

طبع گناه‌آلود ما عاملی دردآور

۵،‏ ۶.‏ از سخنان پولُس در رومیان ۷:‏۲۲-‏۲۵ چگونه قوّت قلب می‌یابیم؟‏

^۵ در این دنیا کسان زیادی هستند که به نقل از پولُس رسول «بی‌فکر شده،‏ خود را به فجور تسلیم کرده‌اند» اما مسیحیان این طور نیستند زیرا از گناه موروثی خود به شدّت به درد می‌آیند.‏ (‏ اَفَسُسیان ۴:‏۱۹‏)‏ پولُس رسول نیز همان درد را حس می‌کرد.‏ از این رو نوشت:‏ «برحسب انسانیت باطنی به شریعت خدا خوشنودم.‏ لٰکن شریعتی دیگر در اعضای خود می‌بینم که با شریعت ذهن من منازعه می‌کند و مرا اسیر می‌سازد به آن شریعت گناه که در اعضای من است.‏» پس پولُس چون به گناه خود واقف است و خود را در آن گرفتار می‌بیند،‏ آه سر داده،‏ می‌گوید:‏ «وای بر من که مرد شقی‌ای [خوار و بی‌چاره] هستم!‏» —‏ رومیان ۷:‏۲۲-‏۲۴‏.‏

^۶ آیا شما هم مثل پولُس از این بابت ابراز یأس کرده‌اید؟‏ اشتباه نکنید،‏ آگاه بودن از ناکاملی خود لزوماً دلسردکننده نیست.‏ وقتی به ناکاملی و گناه خود واقفید بهتر می‌توانید عواقب و زیان‌های دردآور گناه را درک کنید.‏ در ضمن،‏ چنین آگاهی‌ای می‌تواند عزم شما را صدچندان کند تا هیچ گاه به خود اجازه ندهید به بدی آلوده شوید.‏ از طرفی دیگر هم لزومی نیست که مدام از بابت گناه موروثی خود احساس درماندگی کنید و غرق غم و محنت شوید.‏ پولُس رسول در وصف طبع گناه‌آلود انسانی‌اش فقط به توصیف جنبهٔ فلج‌کنندهٔ گناه اکتفا نکرد بلکه روزنهٔ امیدی هم به روی ما باز کرده،‏ گفت:‏ «خدا را شکر می‌کنم به وساطت خداوند ما عیسی مسیح.‏» (‏ رومیان ۷:‏۲۵‏)‏ بلی،‏ پولُس اطمینان کامل داشت که به وساطت خون ریخته‌شدهٔ عیسی تمام گناهانش کفّاره می‌شد و نهایتاً از چنگال گناه رهایی می‌یافت.‏ —‏ رومیان ۵:‏۱۸‏.‏

۷.‏ به یاد آوردن چه حقیقتی باعث می‌شود شخص از بابت تمایلات نَفْسانی و گناه‌آلودش بیش از حد اندوهگین نشود؟‏

 ^۷ اگر شما هم از طبع گناه‌آلود خود در عذابید مطمئناً خواندن سخنان یوحنّای رسول برایتان آرام‌بخش خواهد بود زیرا اطمینان‌خاطر می‌دهد که:‏ «ای فرزندانِ من،‏ این را به شما می‌نویسم تا گناه نکنید؛‏ و اگر کسی گناهی کند،‏ شفیعی داریم نزد پدر یعنی عیسی مسیح عادل.‏ و اوست کفّاره به جهت گناهان ما و نه گناهان ما فقط بلکه به جهت تمام جهان نیز.‏» (‏ ۱یوحنّا ۲:‏۱،‏ ۲‏)‏ اگر تمایلات نَفْسانی و گناه‌آلود دل و جسم شما را به این سو و آن سو می‌کشد و اندوهگین می‌سازد،‏ سعی کنید حقیقتی بزرگ را از یاد نبرید.‏ عیسی مسیح برای کفّارهٔ گناهان گناهکاران قربانی شد نه برای انسان‌های کامل.‏ کدام انسان کامل است؟‏ مگر نه این است که «همه گناه کرده‌اند و از جلال خدا قاصر می‌باشند»؟‏ —‏ رومیان ۳:‏۲۳‏.‏

۸،‏ ۹.‏ چرا نباید بابت خطاهای گذشته‌مان بیش از حد خود را نکوهش کنیم؟‏

^۸ حال فرض کنیم که شما در گذشته مرتکب خطایی بسیار جدّی شدید.‏ بی‌شک نزد یَهُوَه به دفعات اعتراف و ابراز ندامت کردید.‏ پیران مسیحی نیز به کمک روحانی و روحی شما شتافتند.‏ (‏ یعقوب ۵:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ به علّت توبهٔ حقیقی که از خود نشان دادید توانستید در سازمان خدا بمانید.‏ شاید نیز مدتی سازمان خدا را ترک کرده بودید ولی بعداً پشیمان شده به سوی خدا و سازمانش برگشتید و مجدّداً نزد جماعت پذیرفته شدید.‏ در هر صورت،‏ گاهی ممکن است گناهان سابق خود را به یاد آورده،‏ افسرده شوید.‏ اگر با چنین احساسی دست به گریبانید،‏ فراموش نکنید که یَهُوَه بخشنده است و به هر که واقعاً توبه کند «مغفرت عظیم خواهد کرد.‏» (‏ اِشَعْیا ۵۵:‏۷‏)‏ در ضمن،‏ خدا هرگز نمی‌خواهد مرتباً خود را سرزنش و نکوهش کنید که گویی هیچ جای امیدی برای شما نیست.‏ تنها کسی که از این وضعیت فایده می‌برد شیطان است چون که با دیدن خودخوری شما به مقصود و هدف خود می‌رسد.‏ (‏ ۲قُرِنتیان ۲:‏۷،‏ ۱۰،‏ ۱۱‏)‏ ابلیس به زودی هلاک خواهد شد زیرا سزاوار چنین مجازاتی است.‏ اما قصد او این است که در دلتان تصوّری ایجاد کند که گویی شما نیز سزاوارید به چنین مجازاتی محکوم شوید.‏ (‏ مکاشفه ۲۰:‏۱۰‏)‏ هرگز اجازه ندهید شیطان برنده شود و با این نقشهٔ پلیدانه‌اش ایمان شما را خرد کند.‏ (‏ اَفَسُسیان ۶:‏۱۱‏)‏ به هیچ قیمتی تسلیم او نشوید.‏ همان طور که با او در هر زمینهٔ دیگر مبارزه کرده‌اید،‏ در این مورد نیز به ‹مقاومت با او› برخیزید.‏ —‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۹‏.‏

^۹ در مکاشفه ۱۲:‏۱۰ شیطان «مدعی برادران ما» یعنی متهم‌کنندهٔ مسیحیان مسح‌شده خوانده می‌شود که «شبانه‌روز در حضور خدای ما بر ایشان دعوی می‌کند.‏» با توجه به این آیه به راحتی می‌توان پی برد که اگر خود را بیش از حد سرزنش و محکوم کنیم فقط شیطان تهمت‌زن را خوشحال کرده‌ایم نه یَهُوَه خدا را زیرا یَهُوَه این کار را با ما نکرده است.‏ (‏ ۱یوحنّا ۳:‏۱۹-‏۲۲‏)‏ پس آیا عاقلانه است اجازه دهیم غم و ندامت گناهان گذشته‌مان چنان ما را از پای درآوردند که به راحتی مغلوب شیطان شویم؟‏ خیر.‏ به هیچ وجه اجازه ندهید شیطان رابطه‌ای را که با خدا دارید خراب کند.‏ هرگز نگذارید ابلیس چشمان شما را کور کند تا دیگر نتوانید ببینید که یَهُوَه «خدای رحیم و رئوف و دیرخشم و کثیراحسان و وفا» است.‏ —‏ خروج ۳۴:‏۶‏.‏

محدودیت‌ها و ناتوانی‌ها عاملی نومیدکننده

۱۰.‏ شرایط و اوضاع یک شخص چطور ممکن است خدمت او را محدود کند؟‏

^۱۰ بعضی مسیحیان نیز هستند که ناتوانی‌هایشان خدمت به خدا را برایشان محدود می‌کند.‏ آیا شما نیز در خدمت خود با محدودیت‌هایی روبرویید؟‏ شاید شما نیز به یک بیماری مضمن و حاد مبتلایید یا سالمندید یا با شرایطی روبرویید که باعث شده است نتوانید مانند سابق به خدمت مشغول باشید.‏ البته می‌دانیم که کلام خدا توصیه می‌کند که در خدمت به او باید وقت را دریابیم یعنی از وقت خود نهایت استفاده را بکنیم.‏ (‏ اَفَسُسیان ۵:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ اما شرایط و اوضاع ممکن است شما را چنان رنجور و ناتوان کرده باشد که در خدمت موعظه کاملاً محدود شده‌اید.‏ چنین شرایطی مطمئناً بسیار دلسردکننده خواهد بود.‏

۱۱.‏ چرا عمل کردن به پند پولُس در غَلاطیان ۶:‏۴ برای ما مفید است؟‏

^۱۱ کتاب مقدّس دستور می‌دهد تنبلی نکنیم بلکه از کسانی تقلید کنیم «که به ایمان و صبر وارث وعده‌ها می‌باشند.‏» (‏ عبرانیان ۶:‏۱۲‏)‏ بدین منظور باید ایمان آن‌ها را در عمل به دقت مشاهده کنیم و سپس همان طور از خود ایمان نشان دهیم.‏ اما،‏ اگر به جای تقلید از ایمان آن‌ها،‏ خود را با آن‌ها مقایسه کنیم فایده‌ای نخواهیم برد زیرا زود دلسرد شده،‏ به این نتیجه خواهیم رسید که تلاش‌های ما هر چند که زیاد باشد هرگز به پای آن‌ها نمی‌رسیم.‏ پس خیلی بهتر است به پند پولُس عمل کنیم که می‌گوید:‏ «اما هر کس عمل خود را امتحان بکند،‏ آنگاه فخر در خود به تنهایی خواهد داشت نه در دیگری.‏» —‏ غَلاطیان ۶:‏۴‏.‏

۱۲.‏ چرا می‌توانیم در خدمتی که از دستمان برمی‌آید شادی بیابیم؟‏

 ^۱۲ مسیحیان حتی اگر با بیماری و عدم تندرستی مقابله می‌کنند هنوز می‌توانند در خدمت خود شادی بیابند.‏ کتاب مقدّس به ما اطمینان خاطر می‌دهد که:‏ «خدا بی‌انصاف نیست که عمل شما و آن محبت را که به اسم او .‏ .‏ .‏ کرده‌اید،‏ فراموش کند.‏» (‏ عبرانیان ۶:‏۱۰‏)‏ شاید اوضاع و شرایط زندگی شما خارج از کنترل شماست و اجازه نمی‌دهد مثل سابق فعالیت زیادی داشته باشید.‏ با کمک یَهُوَه شاید بتوانید در جنبه‌های دیگر موعظه مثل موعظهٔ تلفنی و نامه‌نگاری پیشرفت و فعالیت کنید.‏ از این لحاظ می‌توانید اطمینان داشته باشید که یَهُوَه خدا خدمت پرغیرت و محبت شما را به همنوعانتان برکت خواهد داد.‏ —‏ متّیٰ ۲۲:‏۳۶-‏۴۰‏.‏

‏«زمان‌های سخت» عاملی توان‌فرسا

۱۳،‏ ۱۴.‏ الف)‏ «زمان‌های سخت» چگونه ممکن است رنج و سختی‌های ما را افزایش دهد؟‏ ب)‏ چگونه می‌توان بی‌الفتی را در زندگی امروزه دید؟‏

^۱۳ با وجود «زمان‌های سخت» این «ایّام آخر» می‌دانیم آینده‌ای امیدبخش در دنیای جدید و پرعدل خدا در انتظارمان است.‏ (‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱‏)‏ افزایش رنج و سختی‌های زندگی نشانهٔ نزدیک بودن زمان نجات ماست.‏ با اینکه از نزدیکی نجات خود بسیار خوشحالیم،‏ تا رسیدن آن روز مجبوریم در این شرایط و اوضاع به زندگی ادامه دهیم.‏ یکی ممکن است شغلش را از دست دهد.‏ بازار کار احتمالاً چنان اشباع شده است که وی ماه‌ها نتواند کاری دیگر پیدا کند.‏ شاید پس از مدتی شک کند که یَهُوَه اوضاع و احوال او را می‌بیند یا به دعاهایش گوش می‌دهد.‏ یا شاید مورد تبعیض قرار گرفته باشد یا به او بی‌عدالتی شده باشد.‏ یا اینکه شخص مسیحی حتی با خواندن اخبار فجیع و بد ممکن است مثل لوط که از دیدن فساد و بی‌عدالتی‌ها «رنج می‌برد و به تنگ می‌آمد،‏» از فساد دنیای اطرافش شدیداً متأثر شود.‏ —‏ ۲پِطْرُس ۲:‏۷‏،‏ ترجمهٔ تفسیری.‏

^۱۴ نشانهٔ دردآور دیگری نیز در ایّام آخر پدیدار شده است که در ایجاد محیط کنونی نقش مهمی داشته است.‏ کتاب مقدّس پیشگویی کرده است که مردم این زمانه «بی‌الفت» می‌شوند.‏ (‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۳‏)‏ متأسفانه امروزه کمتر خانواده‌هایی را می‌توان یافت که در میانشان الفت و صمیمیت وجود داشته باشد و طبیعتاً به یکدیگر انس و خو گرفته باشند.‏ در کتابی به نام «خشونت در خانواده» (‏ انگل‍.‏)‏ آمده است:‏ «بنا بر مدارک و شواهد موجود احتمال اینکه شخصی به دست یکی از اعضای خانواده‌اش به قتل برسد یا مورد ضرب و شتم،‏ پرخاش و تجاوز قرار گیرد خیلی بیشتر است از آن است که بیرون از خانه‌اش مورد حمله قرار گیرد.‏ به جای اینکه کانون خانواده لانهٔ مهر و محبت و آشیانه‌ای امن باشد،‏ برای بعضی‌ها،‏ از کودک گرفته تا بزرگسال،‏ خطرناک‌ترین محل به شمار می‌آید.‏» طبیعی است که کسانی که تحت چنین شرایطی بزرگ شده باشند در آینده با عوارضی از قبیل تشویش و اضطراب و همچنین افسردگی روبرو شوند.‏ حال اگر یکی از ما به این وضعیت دچار شده باشد چطور؟‏

۱۵.‏ محبت یَهُوَه چگونه بر محبت انسانی افزونی و برتری دارد؟‏

^۱۵ داود مزمورنویس چنین سرایید:‏ «حتی اگر پدر و مادرم مرا از خود برانند،‏ خداوند مرا نزد خود خواهد پذیرفت.‏» (‏ مزمور ۲۷:‏۱۰‏،‏ تفس.‏‏)‏ افزونی و برتری محبت یَهُوَه بر محبت والدین انسانی غیرقابل انکار است.‏ آیا این واقعیت نباید به ما امید بخشد؟‏ هر قدر که از پدر یا مادر خود بدرفتاری دیده باشیم،‏ طرد یا به حال خود رها شده باشیم،‏ در مقدار محبتی که یَهُوَه نسبت به ما دارد هیچ گونه تأثیری نمی‌گذارد.‏ (‏ رومیان ۸:‏۳۸،‏ ۳۹‏)‏ فراموش نکنید که یَهُوَه فقط کسی را به سوی خود می‌کشد که دوست داشته باشد.‏ (‏ یوحنّا ۳:‏۱۶؛‏ ۶:‏۴۴‏)‏ ممکن است از انسان‌های دیگر خیلی بدرفتاری دیده باشید ولی پدر آسمانی شما،‏ شما را دوست دارد.‏

راه‌هایی برای مقابله با یأس و نومیدی

۱۶،‏ ۱۷.‏ وقتی شخص با یأس و نومیدی مواجه می‌شود از چه راه‌هایی می‌تواند قوّت روحانی خود را حفظ کند؟‏

^۱۶ جای خوشحالی است که راه‌هایی برای مقابله با یأس و نومیدی وجود دارد.‏ برای نمونه،‏ می‌توانید برنامه‌ای معتدل و مفید برای فعالیت‌های مسیحی و روحانی برای خود تعیین کنید.‏ می‌توانید با تأمّل و تعمّق در کلام خدا درد خود را تسکین دهید به خصوص وقتی که دلشکستگی و یأس شما را در خود فرو می‌برد.‏ مزمورنویسی چنین ابراز اطمینان کرد:‏ «چون گفتم که پای من می‌لغزد،‏ پس رحمت تو ای خداوند مرا تأیید نمود.‏ در کثرت اندیشه‌های دل من،‏ تسلّی‌های تو جانم را آسایش بخشید.‏» (‏ مزمور ۹۴:‏۱۷،‏ ۱۸‏)‏ خواندن مرتب کتاب مقدّس فکر و ذهن ما را با کلام و افکار نیروبخش پر می‌کند.‏

^۱۷ دعا نیز بسیار مهم است.‏ حتی اگر دردی عمیق دل شما را دو پاره کرده باشد که کلامی برای توصیف آن نتوانید پیدا کنید اطمینان داشته باشید که یَهُوَه کاملاً از آنچه در دلتان می‌گذرد باخبر است.‏ (‏ رومیان ۸:‏۲۶،‏ ۲۷‏)‏ مزمورنویس ما را دعوت به اعتماد به یَهُوَه کرده،‏ می‌نویسد:‏ «مشکلات خود را به خدا واگذار و او آن‌ها را حل خواهد کرد.‏ خداوند هرگز نخواهد گذاشت که شخص نیکوکار بلغزد و بیفتد.‏» —‏ مزمور ۵۵:‏۲۲‏،‏ تفس.‏

۱۸.‏ شخصی که دچار افسردگی شده است از چه راه‌هایی می‌تواند آن را تقلیل دهد؟‏

 ^۱۸ بعضی‌ها نیز به افسردگی بالینی مبتلا هستند.‏ * اگر شما نیز دچار این گونه افسردگی شده‌اید سعی کنید به آینده و به دنیای جدید خدا فکر کنید؛‏ زمانی خواهد آمد که هیچ کس «نخواهد گفت که بیمار هستم.‏» (‏ اِشَعْیا ۳۳:‏۲۴‏)‏ اگر مرتب دچار افکار تیره و منفی می‌شوید و به نظر می‌رسد که وضعیت شما از یأس و افسردگی موقتی وخیم‌تر است احتمالاً نیاز به معاینهٔ پزشکی دارید.‏ (‏ متّیٰ ۹:‏۱۲‏)‏ یک راه دیگر مقابله با افسردگی رسیدگی به سلامتی و تندرستی خود است.‏ غذایی سالم و کمی ورزش در این راه بسیار مؤثر خواهد بود.‏ خوب استراحت کنید.‏ تا دیروقت به تماشای تلویزیون ننشینید و از تفریحاتی که فکر و جسم را خسته می‌کنند بپرهیزید.‏ از همه مهم‌تر به فعالیت‌های روحانی خود ادامه دهید.‏ درست است که هنوز وقت آن نرسیده که ‹خدا هر اشکی را از چشمان ما پاک کند› اما مطمئناً می‌تواند به ما کمک کند تا رسیدن آن روز سختی‌های کنونی را تحمّل کنیم.‏ —‏ مکاشفه ۲۱:‏۴؛‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۱۳‏.‏

زندگی «زیرِ دست زورآورِ خدا»‏

۱۹.‏ یَهُوَه به کسانی که در رنج و عذاب به سر می‌برند چه وعده‌ای داده است؟‏

^۱۹ کتاب مقدّس اطمینان خاطر می‌دهد که مرد عادل و راستکار ممکن است مصیبت‌های زیادی بکشد «اما خداوند او را از همهٔ آن‌ها خواهد رهانید.‏» (‏ مزمور ۳۴:‏۱۹‏)‏ یَهُوَه چگونه چنین کسی را از سختی‌هایش نجات می‌دهد؟‏ جواب را می‌توانیم در دعای پولُس بیابیم.‏ وقتی پولُس رسول چندین بار در مورد «خاری در جسم» دعا کرد که شاید خدا آن را از او دور کند،‏ یَهُوَه پاسخ داد:‏ «فیض من تو را کافی است،‏ زیرا که قوّت من در ضعف کامل می‌گردد.‏» (‏ ۲قُرِنتیان ۱۲:‏۷-‏۹‏)‏ آیا توجه کردید خدا چه وعده‌ای به پولُس داد؟‏ خدا همان وعده را به ما نیز داده است اینکه در این مقطع زمانی عامل رنج و سختی‌های ما را از میان برنخواهد داشت بلکه تاب و توان تحمّل آن‌ها را به ما عطا می‌کند.‏

۲۰.‏ با وجود تمام آزمایش‌هایی که متحمّل می‌شویم پِطْرُس رسول در اوّل پِطْرُس ۵:‏۶،‏ ۷ چه اطمینانی می‌دهد؟‏

^۲۰ پِطْرُس رسول ما را چنین ترغیب می‌کند:‏ «زیرِ دست زورآورِ خدا فروتنی نمایید تا شما را در وقت معین سرافراز نماید.‏ و تمام اندیشهٔ خود را به وی واگذارید زیرا که او برای شما فکر می‌کند.‏» (‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۶،‏ ۷‏)‏ پس،‏ از آنجایی که یَهُوَه به فکر ماست هیچ گاه ما را ترک نمی‌کند.‏ با وجود تمام سختی‌هایی که می‌بینیم ما را در هر آزمایشی حمایت خواهد کرد.‏ فراموش نکنید که مسیحیان وفادار «زیرِ دست زورآورِ خدا» به سر می‌برند.‏ تا زمانی که یَهُوَه را خدمت می‌کنیم نیرو و توان تحمّل را از او به دست خواهیم آورد.‏ اگر به او امین بمانیم هیچ عاملی نخواهد توانست زیانی روحانی و دائمی به ما وارد آورد.‏ پس بیایید کمال و تمامیت خود را نسبت به یَهُوَه حفظ کنیم تا بتوانیم در دنیای جدید و موعود از زندگی ابدی برخوردار شویم.‏ آنگاه آن روزی را که غم و اندوه را از دل غم‌دیده و دلشکستهٔ ما برای همیشه بزداید به چشم خواهیم دید!‏

‏[پاورقی‌ها]‏

آیا به خاطر می‌آورید؟‏

‏• چرا حتی خادمان یَهُوَه نیز دچار سرخوردگی و افسردگی می‌شوند؟‏

‏• چه عواملی ممکن است عابدان خدا را دچار افسردگی کند؟‏

‏• یَهُوَه چگونه به ما کمک می‌کند با تشویش و اضطراب مقابله کنیم؟‏

‏• از چه لحاظ «زیرِ دست زورآورِ خدا» هستیم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۴]‏

قوم یَهُوَه با وجود تمام سختی‌هایی که متحمّل می‌شوند شادی‌های فراوانی دارند

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۷]‏

یکی از راه‌هایی که می‌توانید در خدمت به یَهُوَه نهایت سعی خود را به عمل آورید موعظهٔ تلفنی است