‏«در بارهٔ صبر ایّوب شنیده‌اید»‏

‏«شما در بارهٔ صبر ایّوب شنیده‌اید،‏ و می‌دانید که خداوند سرانجام با او چه کرد،‏ زیرا خداوند به غایت مهربان و رحیم است.‏» —‏ یعقوب ۵:‏۱۱‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو.‏

۱،‏ ۲.‏ زوجی اهل لهستان چه سختی‌ها و مصیبت‌هایی متحمّل شدند؟‏

یک سال بیشتر از تعمید هارالد اَبْت نمی‌گذشت که ارتش هیتلر کنترل شهر گدانسک (‏ دانسیک سابق)‏ در شمال لهستان را به دست گرفت.‏ شرایط زندگی برای شاهدان یَهُوَه سخت و سخت‌تر می‌شد.‏ نیروهای گشتاپو هارالد را تحت فشار قرار دادند تا ایمانش را زیر پا بگذارد اما موفق نشدند.‏ بعد از چند هفته او را از زندان به اردوگاه اسیران در ساکسن‌هاوزِن منتقل کردند.‏ آزار و شکنجه دادند.‏ افسری با اشاره به دودکش کورهای آدم‌سوزی او را چنین تهدید کرد:‏ «به تو ۱۴ روز فرصت می‌دهیم اگر تا آن زمان دست از اعتقاد خود نکشی تو را از همین جا،‏ پیش یَهُوَه خواهیم فرستاد.‏»‏

^۲ هنگام دستگیری هارالد،‏ دختر شیرخوارهٔ او فقط ۱۰ ماه داشت.‏ با این وجود نیروهای گشتاپو به اِلزا،‏ همسر هارالد هم رحم نکردند.‏ اِلزا را دستگیر کردند و اندکی بعد دختر کوچکش را از او گرفتند و او را به اردوگاه مرگ در آوشْویتز بردند.‏ آن دو با وجود سال‌های سخت و پرمشقّتی که در زندان‌ها و اردوگاه‌ها گذراندند توانستند از آن‌ها جان سالم به در برند.‏ هارالد می‌گوید:‏ «در مجموع ۱۴ سال را به خاطر ایمان و اعتقادم در زندان و اردوگاه‌های اسیران گذراندم.‏ یک بار از من سؤال شد که همسرم چگونه مرا یاری کرد تا آن روزهای سخت را تحمّل کنم؟‏ از همان ابتدا می‌دانستم که همسرم هیچ‌گاه حاضر نخواهد شد ایمانش را زیر پا بگذارد و این باعث دلگرمی من بود.‏ او حاضر بود جسد بی‌جان مرا ببیند ولی نبیند که از ایمانم برگشته‌ام.‏ .‏ .‏ .‏ در تمامی این سال‌ها اِلزا خود شرایط بسیار سختی را در اردوگاه‌های اسیران در آلمان گذارند.‏» در برج دیده‌بانی ۱۵ آوریل ۱۹۸۰ (‏ انگل‍.‏)‏ می‌توانید شرح‌حال زندگی این زوج و استقامت و پایداری‌شان را بخوانید.‏

۳،‏ ۴.‏ الف)‏ برای تحمّل سختی‌های زندگی چه کسی را می‌توانیم سرمشق قرار دهیم؟‏ ب)‏ چرا کتاب مقدّس از ما می‌خواهد که سرگذشت ایّوب را بررسی کنیم؟‏

^۳ تحمّل درد و رنج به هیچ وجه آسان نیست.‏ این موضوع را بسیاری از شاهدان می‌توانند تأیید کنند.‏ به همین دلیل کتاب مقدّس به مسیحیان می‌گوید:‏ «از پیامبرانی که به نام خداوند سخن می‌گفتند،‏ درس صبر در مصایب را فراگیرید.‏» (‏ یعقوب ۵:‏۱۰‏،‏ ھ ن ‏)‏ در طول تاریخ،‏ خادمان خدا بی‌دلیل مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند.‏ صبر و تحمّل چنین ‹ابْر شاهدانی› الگوی بسیار خوبی برای ماست و ما را یاری می‌نماید تا با  پشتکار تمام ایمان مسیحی‌مان را حفظ کنیم.‏ —‏ عبرانیان ۱۱:‏۳۲-‏۳۸؛‏ ۱۲:‏۱‏.‏

^۴ شرح حال ایّوب در کتاب مقدّس نمونهٔ بسیار خوبی از صبر و تحمّل است.‏ یعقوب در بارهٔ او نوشت:‏ «ما بردباران را خجسته می‌خوانیم.‏ شما در بارهٔ صبر ایّوب شنیده‌اید،‏ و می‌دانید که خداوند سرانجام با او چه کرد،‏ زیرا خداوند به غایت مهربان و رحیم است.‏» (‏ یعقوب ۵:‏۱۱‏،‏ ھ ن ‏)‏ سرگذشت ایّوب برای ما روشن می‌سازد که خدا چگونه به خادمان وفادارش رحمت نشان می‌دهد.‏ از همه مهم‌تر ما را از حقایقی در مورد شیطان آگاه می‌سازد.‏ اطلاع از این حقایق ما را در مصیبت‌ها و سختی‌ها یاری می‌نماید.‏ کتاب ایّوب پاسخ سؤالات مهمی را برای ما روشن می‌کند از جمله این که چرا باید هنگام رویارویی با سختی‌ها موضوعاتی را که شیطان مطرح نمود در نظر داشته باشیم؟‏ چه نگرش و خصوصیتی به ما کمک می‌کند تا سختی‌ها و مصیبت‌ها را تحمّل کنیم؟‏ و چطور می‌توانیم برادران و خواهرانمان را که با ناملایمات مواجهند تقویت کنیم؟‏

موقعیت را بسنجیم

۵.‏ در سختی‌ها چه موضوع مهمی را نباید فراموش کنیم؟‏

^۵ اگر می‌خواهیم در سختی به یَهُوَه وفادار بمانیم نباید چنان در مشکلمان غرق شویم که دید روحانی‌مان را از دست بدهیم.‏ باید تمام جوانب را در نظر بگیریم و فراموش نکنیم موضوع اصلی وفاداری ما به خداست.‏ در این ارتباط پدر آسمانی‌مان از ما می‌خواهد تا از صمیم قلب حکمت الٰهی را بیاموزیم و دل او را شاد کنیم تا بتواند جواب آن کسی که او را سرزنش می‌کند بدهد.‏ (‏ امثال ۲۷:‏۱۱‏)‏ واقعاً چه موهبت بزرگی است که می‌توانیم علی‌رغم ضعف‌ها و عیوب‌مان دل آفریدگارمان را شاد سازیم.‏ محبت و علاقهٔ ما به یَهُوَه ما را قادر می‌سازد تا از هر گونه وسوسه و آزمایشی سر بلند بیرون آییم.‏ محبت واقعی همه چیز را متحمّل می‌شود و هرگز از میان نخواهد رفت.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۱۳:‏۷،‏ ۸‏.‏

۶.‏ چگونه شیطان یَهُوَه را سرزنش می‌کند و هدف او از این کار چیست؟‏

^۶ کتاب ایّوب به روشنی نشان می‌دهد که شیطان است که یَهُوَه را سرزنش می‌کند.‏ نیّت و خواست اصلی این دشمن پلید،‏ دور کردن ما از اوست و سعی بر این دارد تا علاقه و محبت ما را به خدا سرد سازد.‏ شرح حال ایّوب نشان می‌دهد که شیطان در واقع تمامی خادمین خدا را مورد اتهام قرار داد و انگیزهٔ خودخواهانه به آن‌ها نسبت داد.‏ در بخشی از کتاب مقدّس که در مورد به زمین انداخته شدن شیطان صحبت می‌کند می‌گوید که او همان است که به برادران ما تهمت می‌زند.‏ در آنجا چنین آمده است:‏ «مدعی برادران ما که شبانه روز در حضور خدای ما بر ایشان دعوی می‌کند.‏» (‏ مکاشفه ۱۲:‏۱۰‏)‏ هنگامی که با صبر و تحمّل به یَهُوَه وفادار باقی می‌مانیم نشان می‌دهیم که اتهامات شیطان بی‌پایه و اساس است.‏

۷.‏ هنگام رویارویی با ضعف‌های جسمانی‌مان چه موضوعی اهمیت دارد؟‏

^۷ ما نباید فراموش کنیم که شیطان سختی‌ها و مصیبت‌ها را وسیله‌ای قرار می‌دهد تا ما را از خدا دور سازد.‏ برای نمونه،‏ شیطان زمانی عیسی را مورد آزمایش قرار داد که او پس از چندین هفته روزه گرفتن کاملاً گرسنه بود.‏ (‏ لوقا ۴:‏۱-‏۳‏)‏ عیسی به دلیل رابطهٔ نزدیکی که با یَهُوَه داشت این قدرت را یافت که در مقابل وسوسه‌های شیطان مقاومت کند.‏ پس چقدر پراهمیت است که هنگام رویارویی با ضعفی جسمانی همانند بیماری یا کهولت رابطه‌مان را با یَهُوَه استوار سازیم.‏ با وجود این که می‌دانیم «نیروی جسمی ما به تدریج از بین می‌رود» اما مأیوس نمی‌شویم زیرا که «نیروی باطنی ما روز به روز در خداوند فزونی می‌یابد.‏» —‏ ۲قُرِنتیان ۴:‏۱۶‏،‏ ترجمهٔ تفسیری.‏

۸.‏ الف)‏ احساسات ناخوشایند چه تأثیری بر ما خواهد گذاشت؟‏ ب)‏ عیسی چه مرامی را دنبال می‌کرد؟‏

^۸ همچنین احساسات ناخوشایند می‌تواند ما را ضعیف و از خدا دور سازد.‏ به طور مثال،‏ شاید کسی که سختی و مصیبتی را متحمّل می‌شود از خود بپرسد:‏ ‹چرا یَهُوَه اجازه داده است که من دچار چنین مصیبتی شوم؟‏› یا شخصی که با او بد رفتاری شده است ممکن است از خود سؤال کند:‏ ‹چطور ممکن است برادری با من این چنین رفتار کند؟‏› اگر چنین موضوعاتی بیش از حد ما را به خود مشغول سازد موضوع اصلی را فراموش می‌کنیم.‏ سه دوست ایّوب نیز به همان اندازه باعث آزار و اذیت او شدند که بیماری دردناکش او را آزار می‌داد.‏ (‏ ایّوب ۱۶:‏۲۰؛‏ ۱۹:‏۲‏)‏ پولُس رسول به این موضوع اشاره کرد که ناراحتی و دلخوری‌های طولانی به «ابلیس مجال» و فرصت عمل می‌دهد.‏ (‏ اَفَسُسیان ۴:‏۲۶،‏ ۲۷‏)‏ در واقع بجای این که  مأیوس و ناامید شویم یا خود را با دلخوری و ناراحتی مشغول نماییم یا خود را بیش از حد از بی‌عدالتی‌هایی که در محیط پیرامون‌مان اتفاق می‌افتد نگران سازیم باید الگوی عیسی را دنبال کنیم و خود را «به داور عادل» یَهُوَه خدا تسلیم سازیم.‏ (‏ ۱پِطْرُس ۲:‏۲۱-‏۲۳‏)‏ داشتن چنین روحیه‌ای ما را قادر می‌سازد که با حملات شیطان مقابله کنیم.‏ —‏ ۱پِطْرُس ۴:‏۱‏.‏

۹.‏ برای تحمّل مشکلات زندگی و رویارویی با آزمایشات،‏ خدا چه اطمینان و دلگرمی به ما می‌دهد؟‏

^۹ هیچ‌گاه نباید فکر کنیم که دلیل مشکلاتمان نارضایتی خداست.‏ دوستان ایّوب نیز با نصایح نادرست و سخنان رنج‌آورشان به ایّوب چنین القا کردند که خدا از او راضی نیست.‏ (‏ ایّوب ۱۹:‏۲۱،‏ ۲۲‏)‏ کتاب مقدّس به ما اطمینان می‌دهد که خدا از بدی مبرّاست و هیچ‌گاه به کسی بدی نمی‌کند و کسی را وسوسه و آزمایش نمی‌نماید.‏ (‏ یعقوب ۱:‏۱۳‏)‏ در عوض ما را یاری می‌کند تا مشکلات را متحمّل شویم و هنگام آزمایشات راه گریز را فراهم می‌سازد.‏ (‏ مزمور ۵۵:‏۲۲؛‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۱۳‏)‏ در سختی‌ها با نزدیک شدن به یَهُوَه می‌توانیم مسائل را از دیدگاه او بنگریم و با موفقیت در مقابل شیطان بایستیم.‏ —‏ یعقوب ۴:‏۷،‏ ۸‏.‏

روش‌هایی برای تحمّل و بردباری

۱۰،‏ ۱۱.‏ الف)‏ چه چیزی به ایّوب کمک کرد تا سختی‌ها و مصیبت‌هایش را تحمّل کند؟‏ ب)‏ نتیجهٔ وجدان آسوده برای او چه بود؟‏

^۱۰ وضعیت ایّوب بسیار اسفناک بود.‏ دوستانش به جای تسلّی دادن او با سخنانشان او را آزار می‌دادند.‏ او بی‌اطلاع از علل سختی‌ها و مصیبت‌هایش،‏ سردرگم و آشفته شده بود.‏ اما با وجود تمامی این مشکلات ایّوب وفاداری‌اش را به خدا حفظ نمود.‏ ما از این موضوع چه می‌آموزیم؟‏ بدون شک دلیل اصلی موفقیت ایّوب در این راه،‏ ایمان و اعتمادش به یَهُوَه بود.‏ کتاب مقدّس در بارهٔ او می‌گوید:‏ «خداترس بود و از بدی اجتناب می‌نمود.‏» (‏ ایّوب ۱:‏۱‏)‏ ایّوب با این که دلیل مصیبت‌هایش را نمی‌دانست اما هیچ گاه به یَهُوَه پشت نکرد.‏ او معتقد بود که خدا را باید تحت هر شرایطی در خوشی و ناخوشی خدمت کرد.‏ —‏ ایّوب ۱:‏۲۱؛‏ ۲:‏۱۰‏.‏

^۱۱ در لحظاتی از زندگی‌اش که به نظر می‌رسید با مرگ فاصلهٔ چندانی ندارد از این که می‌دید در تمام عمرش به دیگران یاری رسانده،‏ به اصول و قوانین الٰهی پای‌بند مانده و از هر گونه بت‌پرستی دوری کرده است وجدانی آسوده داشت.‏ وجدان آسودهٔ او مایهٔ آرامش و رضایتش بود.‏ —‏ ایّوب ۳۱:‏۴-‏۱۱،‏ ۲۶-‏۲۸‏.‏

۱۲.‏ برخورد ایّوب نسبت به کمک‌های اَلِیهُو چگونه بود؟‏

^۱۲ البته او از بعضی جهات نیاز به کمک داشت تا طرز فکر خود را اصلاح نماید.‏ او با فروتنی طرز فکر خود را تغییر داد و این خصوصیت سبب موفقیتش شد.‏ آری،‏ ایّوب دقیقاً به پند و اندرز حکیمانهٔ اَلِیهُو توجه کرد و از صمیم قلب نیز تأدیب را از سوی یَهُوَه پذیرفت.‏ او خود اعتراف کرد:‏ «به آنچه نفهمیدم تکلّم نمودم و از این جهت از خویشتن کراهت دارم و در خاک و خاکستر توبه می‌نمایم.‏» (‏ ایّوب ۴۲:‏۳،‏ ۶‏)‏ با این که هنوز از بیماریی سخت رنج می‌برد،‏ خوشحال و راضی بود که طرز فکرش را تصحیح کرده و به خدا نزدیک‌تر شده است.‏ او خود گفت:‏ «می‌دانم که تو [یَهُوَه] هر چه اراده کنی می‌توانی انجام دهی.‏» (‏ ایّوب ۴۲:‏۲‏،‏ تفس ‏)‏ از برکت توجه یَهُوَه و توضیحاتی که در مورد عظمت خود داد،‏ ایّوب به ناچیز بودن خود در مقابل آفریدگار عالَم پی برد.‏

۱۳.‏ چگونه ایّوب بخشش و رحمت از خود نشان داد؟‏

^۱۳ به طور قطع رفتار ایّوب نمونهٔ خوبی از رحمت و بخشش است.‏ با وجود این که دوستانش او را شدیداً ناراحت کرده بودند اما هنگامی که یَهُوَه درخواست کرد که برای آن‌ها دعا کند او تقاضای یَهُوَه را پذیرفت.‏ سپس یَهُوَه او را برکت داد و سلامتی‌اش را به او بازگرداند.‏ (‏ ایّوب ۴۲:‏۸،‏ ۱۰‏)‏ وقتی  ما هم در شرایطی مشابه ایّوب قرار می‌گیریم غیظ و بدخلقی نه تنها به ما کمکی نمی‌کند بلکه بر مشکلات ما می‌افزاید.‏ اما در عوض محبت و بخشش ما را کمک می‌نماید تا چنین شرایطی را بهتر تحمّل کنیم.‏ اگر رنجش و دلخوری را کنار بگذاریم می‌توانیم روحیهٔ خود را شاداب نگه داریم و یَهُوَه در این راه به ما برکات فراوان می‌دهد.‏ —‏ مَرقُس ۱۱:‏۲۵‏.‏

کمک افرادِ باتجربه برای تحمّل و بردباری

۱۴،‏ ۱۵.‏ الف)‏ برای این که بتوانیم دیگران را تسکین و آرامش دهیم چه خصوصیاتی به ما کمک خواهد کرد؟‏ ب)‏ چگونه اَلِیهُو توانست ایّوب را آرامش و تسکین دهد؟‏

^۱۴ از سرگذشت ایّوب می‌آموزیم که مشورت با افراد عاقل و باتجربه چقدر باارزش است.‏ چنین افرادی همچون برادر در زمان «تنگی» خواهند بود.‏ (‏ امثال ۱۷:‏۱۷‏)‏ با این وجود سرگذشت ایّوب نشان می‌دهد که بعضی از افراد بجای آرامش و تسکین دیگران،‏ با نصایح نادرست خود آن‌ها را مضطرب و نگران می‌سازند.‏ اما مسیحی باتجربه هنگامی که دیگری را نصیحت می‌کند همانند اَلِیهُو به وی احترام می‌گذارد و از خود مهربانی و دلسوزی نشان می‌دهد.‏ شاید لازم باشد پیران و مسیحیان باتجربه فردی را که فشار سختی‌ها و مشکلات کمر او را خم کرده است یاری کنند تا در افکار و روحیات خود تجدیدنظر کند.‏ برای این منظور این مسیحیان می‌توانند از کتاب ایّوب بهره گیرند.‏ —‏ غَلاطیان ۶:‏۱؛‏ عبرانیان ۱۲:‏۱۲،‏ ۱۳‏.‏

^۱۵ اَلِیهُو از روش‌های گوناگونی استفاده کرد تا ایّوب را تسکین و آرامش دهد؛‏ روش‌هایی که ما هم می‌توانیم از آن‌ها بهره‌مند شویم.‏ به طور مثال،‏ قبل از این که اَلِیهُو نظر خود را در بارهٔ اشتباهات سه دوست دیگر ایّوب بگوید،‏ با توجه و حوصله به سخنان آن‌ها گوش داد.‏ (‏ ایّوب ۳۲:‏۱۱؛‏ امثال ۱۸:‏۱۳‏)‏ اَلِیهُو به عنوان یک دوست،‏ هنگام سخن گفتن با ایّوب او را به نام خواند و با لحنی جذاب و گیرا صمیمیت‌اش را به او نشان داد.‏ (‏ ایّوب ۳۳:‏۱‏)‏ برخلاف سه دوست دیگر ایّوب،‏ اَلِیهُو خود را برتر از او تصوّر نکرد و گفت:‏ «من نیز از گِل سرشته شده‌ام.‏» او نمی‌خواست با سخنان نسنجیدهٔ خود به غم و درد ایّوب بیفزاید.‏ (‏ ایّوب ۳۳:‏۶،‏ ۷؛‏ امثال ۱۲:‏۱۸‏)‏ او بجای این که ایّوب را به دلیل رفتارهای گذشته‌اش سرزنش کند درستکاری او را تحسین نمود.‏ (‏ ایّوب ۳۳:‏۳۲‏،‏ د ج ‏)‏ مهم‌تر از همه اَلِیهُو دیدگاه یَهُوَه را در مورد عدالت‌خواهی در نظر داشت و به ایّوب کمک کرد که او نیز این دیدگاه را در نظر بگیرد.‏ (‏ ایّوب ۳۴:‏۱۰-‏۱۲‏)‏ اَلِیهُو او را ترغیب نمود بجای این که خود را عادل بشمارد به یَهُوَه تکیه کند.‏ (‏ ایّوب ۳۵:‏۲؛‏ ۳۷:‏۱۴،‏ ۲۳‏)‏ پیران و دیگر مسیحیان می‌توانند از طرز رفتار اَلِیهُو درس‌های بسیاری بیاموزند.‏

۱۶.‏ سه دوست ایّوب چگونه ابزاری در دست شیطان بودند؟‏

^۱۶ پند و اندرزهای حکیمانهٔ اَلِیهُو درست نقطهٔ مقابل سخنان دردآور اَلیفاز،‏ بِلْدَد و سُوفَر بود.‏ یَهُوَه در مورد آنان گفت:‏ ‹ در بارهٔ من آنچه راست است نگفتید.‏› (‏ ایّوب ۴۲:‏۷‏)‏ با اینکه آنان ادعا می‌کردند که نیّتشان خیر است اما در عمل نشان دادند که ابزاری در دست شیطانند.‏ از همان ابتدا سه دوست ایّوب او را مسئول مصیبت‌هایش خواندند و نشان دادند که دوستانی وفادار برای ایّوب نیستند.‏ (‏ ایّوب ۴:‏۷،‏ ۸؛‏ ۸:‏۶؛‏ ۲۰:‏۲۲،‏ ۲۹‏)‏ به گفتهٔ اَلیفاز،‏ خدا به بندگانش اعتماد ندارد و برای او اَعمال آنان چه درست و چه نادرست بی‌اهمیت است.‏ (‏ ایّوب ۱۵:‏۱۵؛‏ ۲۲:‏۲،‏ ۳‏)‏ او حتی به ایّوب تهمت اَعمال ناشایست زد.‏ (‏ ایّوب ۲۲:‏۵،‏ ۹‏)‏ در مقابل،‏ اَلِیهُو مانند برادری مهربان و دلسوز ایّوب را تشویق و یاری کرد تا به یَهُوَه نزدیک شود.‏

۱۷.‏ وقتی با سختی‌ها و مشکلات روبرو می‌شویم باید چه موضوعی را در نظر داشته باشیم؟‏

 ^۱۷ ما می‌توانیم از کتاب ایّوب درس دیگری در رابطه با صبر و تحمّل بیاموزیم.‏ خدای بامحبت و مهربان شرایط و موقعیت ما را در نظر می‌گیرد.‏ او همواره می‌خواهد که ما را پشتیبانی نماید و به طرق مختلف به ما یاری می‌رساند.‏ در ابتدای این مقاله به سرگذشت اِلزا اَبْت اشاره نمودیم.‏ او گفت:‏ «قبل از این که دستگیر شوم،‏ نامه‌ای از خواهری خواندم.‏ او در نامه‌اش نوشته بود که زیر فشار و سختی خداوند روحش را بر ما خواهد ریخت و به ما آرامش خواهد داد.‏ آن موقع این موضوع به نظرم اغراق‌آمیز آمد.‏ اما وقتی که زیر سختی و فشار قرار گرفتم تازه فهمیدم که او درست گفته بود.‏ این واقعاً اتفاق افتاد.‏ تصوّر این موضوع برای کسانی که خود چنین تجربه‌ای نداشته‌اند دشوار است.‏ من کمک و پشتیبانی یَهُوَه را در آن شرایط سخت واقعاً احساس کردم.‏» در اینجا اِلزا از زمان ایّوب و کمک و پشتیبانی یَهُوَه به او صحبت نکرد بلکه از تجربهٔ خود و «کمک و پشتیبانی یَهُوَه» در زمان حاضر سخن گفت.‏

شادی،‏ نتیجهٔ صبر و تحمّل

۱۸.‏ ایّوب از صبر و بردباری‌اش چه فایده‌ای برد؟‏

^۱۸ کمتر کسی با سختی‌ها و مصیبت‌هایی به شدّت آنچه بر سر ایّوب آمد مواجه است.‏ اما صرف‌نظر از هر سختی و مصیبتی که این دنیا بر ما وارد می‌آورد می‌خواهیم همانند ایّوب وفادار باقی بمانیم.‏ صبر و تحمّل ایّوب از او مردی باتجربه و کامل ساخت،‏ به زندگی‌اش هدف بخشید و او را به یَهُوَه نزدیک‌تر نمود.‏ (‏ یعقوب ۱:‏۲-‏۴‏)‏ ایّوب خطاب به خدا گفت:‏ «در بارهٔ تو شنیده بودم لیکن الآن چشم من تو را می‌بیند.‏» (‏ ایّوب ۴۲:‏۵‏)‏ در این میان شیطان نشان داد که دروغگویی بیش نیست و نتوانست ایمان و وفاداری ایّوب را در هم شکند.‏ یَهُوَه از درستکاری ایّوب صدها سال بعد هم یاد کرد.‏ (‏ حِزْقِیال ۱۴:‏۱۴‏)‏ شرح حال وفاداری و صبر و تحمّل ایّوب هنوز هم سرمشق خوبی برای خادمان خداست.‏

۱۹.‏ چرا صبر و بردباری سودمند است؟‏

^۱۹ یعقوب در قرن اوّل به صبر و بردباری اشاره نمود و به رضایت و مسرّتی که به همراه دارد تأکید کرد.‏ او از سرگذشت ایّوب استفاده نمود تا به مسیحیان یادآوری کند که یَهُوَه خادمانش را برکت و پاداشی عظیم خواهد داد.‏ (‏ یعقوب ۵:‏۱۱‏)‏ ایّوب ۴۲:‏۱۲ به این موضوع اشاره می‌کند که خدا ایّوب را بیش از گذشته‌اش برکت داد.‏ او دو برابر آنچه را که ایّوب از دست داده بود به او باز گرداند.‏ ایّوب زندگی‌ای طولانی و سعادتمند داشت.‏ (‏ ایّوب ۴۲:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏ به همین شکل،‏ تمامی درد و رنج و اندوهی که ما در این دنیا با آن مواجهیم روزی از میان می‌رود و تمامی آن به دست فراموشی سپرده خواهد شد.‏ (‏ اِشَعْیا ۶۵:‏۱۷؛‏ مکاشفه ۲۱:‏۴‏)‏ پس هم‌اکنون که از صبر و بردباری ایّوب آگاهیم می‌خواهیم که با کمک یَهُوَه او را سرمشق خود قرار دهیم.‏ در کتاب مقدّس آمده است:‏ «خوشا به حال آن که در آزمایش‌ها استقامت نشان می‌دهد،‏ زیرا چون از بوتهٔ آزمایش سربلند بیرون آید،‏ تاج حیاتی را خواهد یافت که خدا به دوستداران خویش وعده فرموده است.‏» —‏ یعقوب ۱:‏۱۲‏،‏ ھ ن.‏

مروری بر مقاله

‏• چگونه می‌توانیم دل یَهُوَه را شاد کنیم؟‏

‏• چرا نباید تصوّر کنیم که مشکلات زندگی ناشی از عدم رضایت خداست؟‏

‏• چه عواملی به ایّوب کمک کرد تا صبر و تحمّل داشته باشد؟‏

‏• چگونه می‌توانیم برای تقویت هم‌ایمانانمان،‏ اَلِیهُو را سرمشق قرار دهیم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۶]‏

مسیحی باتجربه هنگام نصیحت کردن برادر خود به وی احترام می‌گذارد و از خود مهربانی و دلسوزی نشان می‌دهد

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۷]‏

اِلزا و هارالد اَبْت