شرایط حضور به پیشگاه ‹شنودهٔ دعا›‏

‏«ای که دعا می‌شنوی!‏ نزد تو تمامی بشر خواهند آمد.‏» —‏ مزمور ۶۵:‏۲‏.‏

۱.‏ انسان در میان مخلوقاتی که خدا روی زمین آفرید از چه ویژگی‌ای برخوردار است،‏ و این ویژگی راه را برای چه موهبتی هموار ساخته است؟‏

در میان تمام مخلوقات روی زمین تنها انسان است که عطشی معنوی در خود حس می‌کند و می‌خواهد به نحوی آن را سیراب کند.‏ آری،‏ تنها انسان است که می‌تواند به پیشگاه پروردگار عالَم بیاید و با او به مانند یک دوست راز و نیاز کند.‏

۲.‏ گناه چه تأثیری بر رابطهٔ انسان با خدا داشت؟‏

^۲ یَهُوَه هنگام خلقت انسان این موهبت را به او داد که بتواند با خدای خود ارتباط برقرار کند.‏ زمانی که آدم و حوّا از گناه پاک بودند،‏ می‌توانستند مثل فرزندی که با پدرش صحبت می‌کند،‏ با یَهُوَه گفتگو کنند.‏ متأسفانه گناه آنان سبب شد که این سعادت بزرگ را از دست بدهند و از خدا دور شوند.‏ (‏ پیدایش ۳:‏۸-‏۱۳،‏ ۱۷-‏۲۴‏)‏ پس آیا دیگر هیچ انسانی نمی‌توانست به پیشگاه خالق خود بیاید و با او صحبت کند؟‏ حضور یافتن در پیشگاه پاک پروردگار تنها در صورتی برای انسان امکان‌پذیر است که از شرایطی خاص برخوردار باشد.‏ حال ببینیم این شرایط کدامند؟‏

شرایط حضور به پیشگاه یَهُوَه

۳.‏ یَهُوَه در چه صورت انسان گناهکار را به درگاه پاک خود می‌پذیرد،‏ و چه موضوعی این مطلب را نشان می‌دهد؟‏

^۳ بررسی شرح حال هابیل و قائن ما را با برخی از شرایط نزدیک شدن به خدا آشنا می‌کند.‏ این دو برادر سعی داشتند هر یک با اهدای هدیه‌ای مورد عنایت یَهُوَه قرار بگیرند.‏ یَهُوَه هدیهٔ هابیل را مقبول داشت ولی هدیهٔ قائن را رد کرد.‏ (‏ پیدایش ۴:‏۳-‏۵‏)‏ چه تفاوتی میان هدیهٔ این دو برادر وجود داشت؟‏ در عبرانیان ۱۱:‏۴ آمده است:‏ «به ایمان،‏ هابیل قربانی نیکوتر از قائن را به خدا گذرانید و به سبب آن،‏ شهادت داده شد که عادل است.‏» این آیه نشان می‌دهد که ایمان یکی از شروط لازم برای تقرّب به خداست.‏ شرط دیگر را از سخنان یَهُوَه به قائن متوجه می‌شویم که گفت:‏ «اگر نیکویی می‌کردی،‏ آیا مقبول نمی‌شدی؟‏» قائن هنوز فرصت داشت که با عملی نیکو  مورد عنایت یَهُوَه قرار بگیرد،‏ ولی متأسفانه به نصیحت یَهُوَه گوش نکرد و دست به عملی زشت زد.‏ آری،‏ قائن برادر خود را کشت و خود را ملعون و آواره کرد.‏ (‏ پیدایش ۴:‏۷-‏۱۲‏)‏ یَهُوَه از همان آغاز بروشنی نشان داد که حضور کسانی را به پیشگاه خود مقبول می‌دارد که به او ایمان داشته باشند و عمل نیکو کنند.‏

۴.‏ برای تقرّب به خدا دانستن چه نکته‌ای اهمیت دارد؟‏

^۴ شخصی که می‌خواهد به پیشگاه خدا بیاید،‏ می‌باید واقف باشد که از گناه مبرّا نیست و بداند که آلودگی به گناه مانعی است برای حضور به درگاه پاک و مقدّس خدا.‏ اِرْمیای نبی در مورد اسرائیلیان چنین نوشت:‏ «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم .‏ .‏ .‏ خویشتن را به ابر غلیظ مستور ساختی،‏ تا دعای ما نگذرد.‏» (‏ مراثی اِرْمیا ۳:‏۴۲،‏ ۴۴‏)‏ با این حال،‏ می‌بینیم که در طول تاریخ یَهُوَه با کمال میل دعای کسانی را که از احکام او اطاعت می‌کردند و با ایمان و دلی خالص به درگاه او می‌آمدند می‌پذیرفت.‏ (‏ مزمور ۱۱۹:‏۱۴۵‏)‏ در اینجا می‌خواهیم به چند نمونه از این افراد اشاره کنیم و درس‌هایی از آن‌ها بگیریم.‏

۵،‏ ۶.‏ از رفتار و گفتار ابراهیم هنگام حضور به درگاه خدا چه می‌آموزیم؟‏

^۵ ابراهیم در دعا کردن الگوی بسیار خوبی برای ماست.‏ یَهُوَه ابراهیم را «دوست» خود خواند،‏ و این نشان می‌دهد که او به نحوی شایسته به پیشگاه یَهُوَه دعا می‌کرد.‏ (‏ اِشَعْیا ۴۱:‏۸‏)‏ ببینیم ابراهیم چگونه با خدا صحبت می‌کرد.‏ وی وقتی در مورد وارث خود از یَهُوَه سؤال کرد مطلب را چنین مطرح نمود:‏ «ای خداوند یَهُوَه،‏ مرا چه خواهی داد،‏ و من بی‌اولاد می‌روم.‏» (‏ پیدایش ۱۵:‏۲،‏ ۳؛‏ ۱۷:‏۱۸‏)‏ یک بار دیگر،‏ وقتی یَهُوَه قصد خود را برای نابود کردن مردم فاسد شهرهای سُدُوم و غَمورَه اعلام کرد ابراهیم برای اشخاص بی‌گناه آن شهرها به پیشگاه یَهُوَه تضرّع نمود.‏ (‏ پیدایش ۱۸:‏۲۳-‏۳۳‏)‏ او در موقعیت‌های دیگر نیز برای افراد مختلف دعا کرد.‏ (‏ پیدایش ۲۰:‏۷،‏ ۱۷‏)‏ همچنین ابراهیم گاه مانند هابیل هدیه‌ای به پیشگاه خدا می‌آورد.‏ —‏ پیدایش ۲۲:‏۹-‏۱۴‏.‏

^۶ ابراهیم هنگام صحبت با یَهُوَه هر چه در دل داشت با او در میان می‌گذاشت.‏ اما،‏ این کار را همیشه با فروتنی انجام می‌داد چرا که می‌دانست روی سخنش با آفریدگار عالَم است.‏ در پیدایش ۱۸:‏۲۷ به خوبی می‌بینیم که او با چه احترامی به یَهُوَه می‌گوید:‏ «اینک من که خاک و خاکستر هستم جرأت کردم که به خداوند سخن گویم.‏» ابراهیم واقعاً الگوی بسیار نیکویی برای ما مسیحیان است!‏

۷.‏ مردان خداترس دوران باستان در دعا چه موضوعاتی را مطرح می‌کردند؟‏

^۷ به غیر از ابراهیم مردان خداترس دیگری نیز بودند که با یَهُوَه راز و نیاز می‌کردند و یَهُوَه به سخنانشان گوش می‌داد.‏ برای مثال یعقوب پس از آنکه از خدا تقاضایی کرد با او چنین عهد بست:‏ «آنچه به من بدهی،‏ ده یک آن را به تو خواهم داد.‏» (‏ پیدایش ۲۸:‏۲۰-‏۲۲‏)‏ یک بار دیگر پیش از آنکه با برادرش روبرو شود از خدا تقاضای کمک کرد و گفت:‏ «مرا از دست برادرم،‏ از دست عیسو رهایی ده زیرا که من از او می‌ترسم.‏» (‏ پیدایش ۳۲:‏۹-‏۱۲‏)‏ ایّوب نیز به عنوان سرپرست خانواده به پیشگاه یَهُوَه حضور می‌یافت  و قربانی تقدیم می‌کرد.‏ همچنین وقتی سه همراه ایّوب با سخنان خود به خدا گناه کردند،‏ او برایشان دعا کرد و یَهُوَه «ایّوب را مستجاب فرمود.‏» (‏ ایّوب ۱:‏۵؛‏ ۴۲:‏۷-‏۹‏)‏ شرح حال این افراد به ما نشان می‌دهد که در مورد چه موضوعاتی می‌توانیم به یَهُوَه دعا کنیم.‏ همچنین به این نکته پی می‌بریم که یَهُوَه دعای کسانی را که به نحوی شایسته به درگاه او می‌آیند می‌شنود.‏

حضور اسرائیلیان به پیشگاه یَهُوَه

۸.‏ در شریعت موسی وقتی مردم عرضی به یَهُوَه داشتند از چه طریق می‌توانستند به پیشگاه یَهُوَه بیایند؟‏

^۸ یَهُوَه پس از آزاد کردن قوم اسرائیل از مصر شریعت را به آنان داد.‏ مطابق شریعت اسرائیلیان می‌توانستند از طریق کاهنان که از بین لاویان برگزیده شده بودند به پیشگاه یَهُوَه حضور یابند.‏ همچنین،‏ وقتی موضوعی مهم برای کل قوم مطرح می‌شد،‏ شخصی به نمایندگی از طرف همهٔ اسرائیلیان،‏ به عنوان مثال پادشاه یا نبی،‏ موضوع را در دعا با یَهُوَه در میان می‌گذاشت.‏ (‏ ۱سموئیل ۸:‏۲۱؛‏ ۱۴:‏۳۶-‏۴۱؛‏ اِرْمیا ۴۲:‏۱-‏۳‏)‏ نمونهٔ آن دعایی است که سلیمان پادشاه هنگام بازگشایی معبد به حضور یَهُوَه آورد.‏ بعد از آن دعا یَهُوَه معبد را از جلال خود پر ساخت و گفت:‏ «گوش‌های من به دعایی که در این مکان کرده شود شنوا خواهد بود» و بدین وسیله نشان داد که دعای سلیمان را مقبول داشته است.‏ —‏ ۲تواریخ ۶:‏۱۲–‏۷:‏۳،‏ ۱۵‏.‏

۹.‏ برای حضور یافتن به پیشگاه یَهُوَه در قدس چه قانونی منظور شده بود؟‏

^۹ در شریعت قوانینی برای کاهنان منظور شده بود تا یَهُوَه حضور آنان را به پیشگاه خود در قدس مقبول بدارد.‏ به غیر از تمام قربانی‌هایی که اهدا می‌شد،‏ کاهن اعظم هر بامداد و هر عصر می‌بایست بخور معطری به حضور یَهُوَه می‌سوزاند.‏ بعدها،‏ کاهنان دیگر نیز این خدمت را انجام می‌دادند،‏ البته به استثنای روز کفّاره.‏ اگر کاهنان این مراسم را انجام نمی‌دادند یَهُوَه خدمت آنان را مقبول نمی‌داشت.‏ —‏ خروج ۳۰:‏۷،‏ ۸؛‏ ۲تواریخ ۱۳:‏۱۱‏.‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ چه گواهی نشان می‌دهد که یَهُوَه دعای شخصی اسرائیلیان را نیز مقبول می‌داشت؟‏

^۱۰ آیا اسرائیلیان فقط از طریق نمایندگان قوم می‌توانستند به پیشگاه یَهُوَه حضور یابند؟‏ خیر،‏ کتاب مقدّس نشان می‌دهد که هر یک از اسرائیلیان می‌توانستند شخصاً به یَهُوَه دعا کنند.‏ سلیمان در دعایی که هنگام بازگشایی معبد به حضور یَهُوَه آورد گفت:‏ ‹هر دعا و هر استغاثه‌ای که هر مرد یا تمامی قوم تو اسرائیل بکنند .‏ .‏ .‏ و دست‌های خود را به سوی این خانه دراز کنند،‏ از آسمان که مکان سکونت تو باشد بشنو.‏› (‏ ۲تواریخ ۶:‏۲۹،‏ ۳۰‏)‏ در انجیل لوقا آمده است که وقتی زَکَرِیّا،‏ پدر یحیای تعمیددهنده برای سوزاندن بخور به داخل قدس وارد شد،‏ گروهی کثیر از مردم که بیرون ایستاده بودند خدا را عبادت می‌کردند.‏ در میان یهودیان رسم بود که هنگام سوزاندن بخور روی مذبحِ طلایی،‏ مردم خارج از قدس گرد هم آمده به یَهُوَه دعا کنند.‏ —‏ لوقا ۱:‏۸-‏۱۰‏.‏

^۱۱ از این گزارشات پی می‌بریم که یَهُوَه با کمال میل به دعای شخصی اسرائیلیان و دعای کسانی که از طرف قوم در پیشگاه او حاضر می‌شدند گوش فرا می‌داد؛‏ البته  مشروط بر این که این کار را به نحوی شایسته انجام می‌دادند.‏ ما دیگر مطابق شریعت رفتار نمی‌کنیم با این حال،‏ می‌توانیم از اسرائیلیان عهد باستان درس‌های مهمی در خصوص نحوهٔ حضور یافتن به درگاه یَهُوَه بیاموزیم.‏

حضور مسیحیان به پیشگاه یَهُوَه

۱۲.‏ مسیحیان چگونه این امکان را یافته‌اند که به پیشگاه یَهُوَه بیایند؟‏

^۱۲ مسیحیان مطابق شریعت رفتار نمی‌کنند،‏ معبدی نیز ندارند که کاهنان در آن به نمایندگی از طرف مردم به پیشگاه یَهُوَه بیایند و یا خود به سوی آن بایستند و دعا کنند.‏ با این حال،‏ یَهُوَه برای مسیحیان نیز این امکان را فراهم ساخت که به پیشگاه او بیایند.‏ ببینیم به چه شکل؟‏ هنگامی که مسیح در سال ۲۹ م.‏ به عنوان کاهن اعظم منصوب شد،‏ معبدی روحانی به وجود آمد.‏ * این معبد روحانی این امکان را فراهم کرد که انسان‌ها بتوانند از طریق قربانی‌ای که عیسی مسیح تقدیم کرد به پیشگاه یَهُوَه بیایند.‏ —‏ عبرانیان ۹:‏۱۱،‏ ۱۲‏.‏

۱۳.‏ در خصوص دعا،‏ میان معبد اورشلیم و معبد روحانی چه ویژگی مشترکی وجود دارد؟‏

^۱۳ بسیاری از ویژگی‌های معبد اورشلیم،‏ منجمله آنچه در خصوص دعا و عبادت تعیین شده بود مظهر معبد روحانی بود.‏ (‏ عبرانیان ۹:‏۱-‏۱۰‏)‏ به عنوان مثال کتاب مکاشفه توضیح می‌دهد که بخوری که در معبد اورشلیم هنگام بامداد و عصر بر روی مذبح سوزانده می‌شد،‏ مظهر «دعاهای مقدّسین است.‏» (‏ مکاشفه ۵:‏۸؛‏ ۸:‏۳،‏ ۴‏)‏ داود در مزمورِ الهام‌شدهٔ خویش نوشت:‏ «دعای من به حضور تو مثل بخور آراسته شود.‏» (‏ مزمور ۱۴۱:‏۲‏)‏ بنابراین بخورِ معطری که در معبد سوزانده می‌شد در مسیحیت مظهر دعاها و ستایشاتی است که در نظر یَهُوَه خوشایند و دلپذیر است.‏ —‏ ۱تَسّالونیکیان ۳:‏۱۰‏.‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ الف)‏ در مورد حضور یافتن مسیحیان مسح‌شده به پیشگاه یَهُوَه چه می‌توان گفت؟‏ ب)‏ این موضوع در مورد «گوسفندان دیگر» عیسی به چه نحو است؟‏

^۱۴ چه کسانی می‌توانند به پیشگاه یَهُوَه بیایند؟‏ در معبد اورشلیم،‏ کاهنان و لاویان این موهبت را داشتند که در صحن اندرونی خدمت کنند و از میان آنان فقط کاهنان بودند که اجازه داشتند به قدس داخل شوند.‏ صحن اندرونی و قدس در معبد اورشلیم،‏ مظهر موهبت ویژهٔ مسیحیان مسح‌شده می‌باشد.‏ این موهبت ویژه این امکان را به آنان می‌دهد که به پیشگاه یَهُوَه حضور یافته دعا کنند.‏

^۱۵ آیا «گوسفندان دیگر» عیسی نیز که امید دارند در بهشت روی زمین زندگی کنند می‌توانند به پیشگاه خالق خود حضور یابند؟‏ (‏ یوحنّا ۱۰:‏۱۶‏)‏ بله،‏ اِشَعْیا پیشگویی کرده بود که «در ایّام آخر» مردمی از ملت‌های مختلف به پرستش یَهُوَه روی می‌آورند.‏ (‏ اِشَعْیا ۲:‏۲،‏ ۳‏)‏ در جای دیگری نیز گفت که «غریبانی» برای پرستش یَهُوَه گرد هم خواهند آمد.‏ یَهُوَه برای اینکه نشان دهد که حضور این گروه را نیز به درگاه خود جایز می‌داند گفت:‏ «ایشان را در خانهٔ عبادت خود شادمان خواهم ساخت.‏» (‏ اِشَعْیا ۵۶:‏۶،‏ ۷‏)‏ مکاشفه ۷:‏۹-‏۱۵ نیز می‌گوید که آنان «گروهی عظیم» از تمام ملت‌ها و قوم‌های دنیا خواهند بود که به اصطلاح «شبانه‌روز» در صحن بیرونی معبد روحانی به  درگاه یَهُوَه دعا می‌کنند.‏ چقدر مایهٔ دلگرمی ماست که یَهُوَه این اطمینان را به ما داده است که می‌توانیم آزادانه به پیشگاه او حضور یابیم و به او دعا کنیم!‏

یَهُوَه چه دعاهایی را مقبول می‌دارد؟‏

۱۶.‏ از مسیحیان قرن اوّل چه مطالبی در مورد دعا می‌آموزیم؟‏

^۱۶ مسیحیان قرن اوّل به دعا و عبادت اهمیتی خاص می‌دادند.‏ ببینیم آنان چه موضوعاتی را در دعا به حضور یَهُوَه می‌آوردند؟‏ یکی از موضوعاتی که پیران مسیحی در دعا عنوان کردند راهنمایی در خصوص انتخاب مردانی برای مسئولیتی خاص بود.‏ (‏ اَعمال ۱:‏۲۴،‏ ۲۵؛‏ ۶:‏۵،‏ ۶‏)‏ همچنین می‌خوانیم که اِپَفْراس برای مسیحیان دیگر دعا کرد.‏ (‏ کُولُسیان ۴:‏۱۲‏)‏ و یا مسیحیان جماعت اورشلیم برای برادر خود پِطْرُس که به زندان افتاده بود دعا کردند.‏ (‏ اَعمال ۱۲:‏۵‏)‏ مسیحیان همچنین برای ایستادگی در مقابل مخالفانشان دعا می‌کردند.‏ آنان یک بار از یَهُوَه چنین درخواست کردند:‏ «الآن ای خداوند،‏ به تهدیدات ایشان نظر کن و غلامان خود را عطا فرما تا به دلیری تمام به کلام تو سخن گویند.‏» (‏ اَعمال ۴:‏۲۳-‏۳۰‏)‏ یعقوب در رسالهٔ خود مسیحیان را ترغیب می‌کند که برای رویارویی با مشکلات از یَهُوَه طلب حکمت کنند.‏ (‏ یعقوب ۱:‏۵‏)‏ آیا شما نیز در دعاهای خود به چنین موضوعاتی اشاره می‌کنید؟‏

۱۷.‏ یَهُوَه دعای چه کسانی را مستجاب می‌کند؟‏

^۱۷ البته باید توجه داشته باشیم که هر دعایی مورد قبول خدا نیست.‏ چگونه می‌توانیم پی ببریم که دعای چه کسانی مقبول یَهُوَه است؟‏ در کتاب مقدّس می‌بینیم که یَهُوَه به دعای کسانی ترتیب اثر داده است که با دلی خالص و نیّتی پاک به او دعا کرده‌اند.‏ ایمان خالص این افراد به خوبی در اَعمال و رفتارشان منعکس است.‏ امروزه نیز یَهُوَه به دعای کسانی که با چنین نیّتی به پیشگاه او می‌آیند پاسخ می‌دهد.‏

۱۸.‏ یَهُوَه برای پذیرش دعای مسیحیان چه شرط دیگری قرار داده است؟‏

^۱۸ البته یَهُوَه برای دعا شرط دیگری نیز قرار داده است.‏ پولُس رسول در این خصوص نوشت:‏ ‹به وسیلهٔ عیسی مسیح› می‌توانیم به حضور خدا بیاییم.‏ (‏ اَفَسُسیان ۲:‏۱۳،‏ ۱۸‏)‏ با این وصف مسیحیان تنها از طریق مسیح است که می‌توانند به پیشگاه یَهُوَه بیایند.‏ —‏ یوحنّا ۱۴:‏۶؛‏ ۱۵:‏۱۶؛‏ ۱۶:‏۲۳،‏ ۲۴‏.‏

۱۹.‏ الف)‏ چرا گاهی بخورهایی که اسرائیلیان می‌سوزاندند در نظر یَهُوَه ناخوشایند بود؟‏ ب)‏ دعای چه کسانی مایهٔ خرسندی یَهُوَه می‌باشد؟‏

^۱۹ چنانکه ذکر شد بخوری که کاهنان اسرائیلی می‌سوزاندند،‏ در مسیحیت مظهر دعای خادمان وفادار یَهُوَه است.‏ با این حال،‏ کتاب مقدّس نشان می‌دهد که گاهی بخور اسرائیلیان در نظر یَهُوَه زننده و نامطبوع بود چرا که همان اسرائیلیان برای خدایان دیگر نیز بخور می‌سوزاندند.‏ (‏ حِزْقِیال ۸:‏۱۰،‏ ۱۱‏)‏ امروزه نیز دعای کسانی که خود را خادم یَهُوَه می‌نامند،‏ لیکن خلاف احکام او رفتار می‌کنند در نظر یَهُوَه ناخوشایند است.‏ (‏ امثال ۱۵:‏۸‏)‏ باشد که زندگی خود را از هر آلودگی دور نگه داریم تا دعاهای ما نیز در نظر یَهُوَه رایحه‌ای خوش و دلپذیر داشته باشد.‏ آری،‏ دعای کسانی که به احکام یَهُوَه گوش می‌دهند مایهٔ خرسندی یَهُوَه می‌باشد.‏ (‏ یوحنّا ۹:‏۳۱‏)‏ البته،‏ در مورد دعا سؤالات دیگری نیز مطرح می‌شود.‏ مثلاً،‏ اینکه چگونه می‌باید دعا کنیم؟‏ در مورد چه موضوعاتی می‌توانیم دعا کنیم؟‏ همچنین یَهُوَه چگونه دعای خادمان خود را مستجاب می‌کند؟‏ در مقالهٔ بعدی به پاسخ این سؤالات و سؤالاتی دیگر خواهیم پرداخت.‏

‏[پاورقی]‏

مرور مقاله

‏• چگونه بشر گناهکار می‌تواند در پیشگاه پاک یَهُوَه حضور یابد؟‏

‏• چگونه می‌توانیم در دعاهای خود مردان خداترس دوران قدیم را الگو قرار دهیم؟‏

‏• از دعاهای مسیحیان قرن اوّل چه می‌آموزیم؟‏

‏• چه وقت دعاهای ما در نظر یَهُوَه دلپذیر و خوشایند می‌باشند؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۳]‏

چرا یَهُوَه هدیهٔ هابیل را پذیرفت ولی هدیهٔ قائن را رد کرد؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۴]‏

‏«من که خاک و خاکستر هستم»‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۵]‏

‏«آنچه به من بدهی ده یک آن را به تو خواهم داد»‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۶]‏

آیا دعاهای شما نیز همچون بخوری معطر در نظر یَهُوَه خوشایند و دلپذیر است؟‏