آیا اموری را که یَهُوَه مقدّس خوانده است مقدّس می‌دانید؟‏

‏«مواظب باشید .‏ .‏ .‏ کسی گرفتار زنا و بی‌عفتی نشود و یا در مورد امور الٰهی لاقید نگردد.‏» —‏ عبرانیان ۱۲:‏۱۵،‏ ۱۶‏،‏ ترجمهٔ تفسیری.‏

۱.‏ خادمان خدا از چه روحیه‌ای اجتناب می‌کنند؟‏

آنچه در گذشته برای مردم جوامع بشری مقدّس و الٰهی شمرده می‌شد،‏ امروزه تقدّس خود را از دست داده است.‏ جامعه‌شناسی فرانسوی به نام اِدگار مُرین در این خصوص می‌گوید:‏ «تمام ستون‌هایی که روزگاری بنای اصول اخلاق و رفتار جامعه بر آن استوار بود فرو ریخته‌اند.‏ جامعه دیگر نه برای خدا ارج و منزلتی قائل است و نه برای چیزهایی مثل طبیعت،‏ وطن،‏ تاریخ و خرد.‏ .‏ .‏ .‏ امروزه هر کس در این بازار مکّاره ارزشی را برمی‌گزیند و آن را ملاک اَعمال خود قرار می‌دهد.‏» کتاب مقدّس این روحیهٔ خودرأی مردمان زمان ما را «روح این جهان» خوانده است.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۲:‏۱۲؛‏ اَفَسُسیان ۲:‏۲‏)‏ البته،‏ کسانی نیز هستند که چنین روحیه‌ای از خود نشان نمی‌دهند.‏ آنان خود را تمام و کمال به یَهُوَه وقف کرده‌اند و مطیع حکمرانی این حاکمِ برحقِ عالَمند.‏ (‏ رومیان ۱۲:‏۱،‏ ۲‏)‏ این خادمان خدا به خوبی پی برده‌اند که انسانِ خداپرست باید آنچه را که یَهُوَه مقدّس می‌شمارد مقدّس بداند.‏ چه چیزهایی باید در زندگی خادم خدا مقدّس شمرده شود؟‏ در این مقاله به پنج مورد اشاره خواهیم نمود و در مقاله بعدی به مقدّس بودن جلسات مسیحی خواهیم پرداخت.‏ حال ببینیم «مقدّس» به چه مفهوم است؟‏

۲،‏ ۳.‏ الف)‏ کتاب مقدّس در مورد تقدّس یَهُوَه چه می‌گوید؟‏ ب)‏ چگونه می‌توانیم نام یَهُوَه را مقدّس بشماریم؟‏

^۲ واژهٔ «مقدّس» در متون عبری کتاب مقدّس مفهوم جداشده را تداعی می‌کند.‏ در خداپرستی اموری «مقدّس» خوانده می‌شود که برای کاربردی غیرمعمول کنار گذاشته شده باشد.‏ یَهُوَه به معنای واقعی کلمه مقدّس است.‏ او در کتاب مقدّس «قدّوس» یعنی بسیار مقدّس خوانده شده است.‏ (‏ امثال ۹:‏۱۰؛‏ ۳۰:‏۳‏)‏ در اسرائیل باستان روی صفحه‌ای از جنس طلا در مقابل عمامهٔ کاهن اعظم این کلام مرقوم شده بود:‏ «قدّوسیت برای یَهُوَه.‏» (‏ خروج ۲۸:‏۳۶،‏ ۳۷‏)‏ همچنین کتاب اِشَعْیا از کرّوبیان و سرافینی سخن به میان آورده است که بر فراز تخت یَهُوَه ندا می‌کنند:‏ «قدّوس قدّوس قدّوس یَهُوَه.‏» (‏ اِشَعْیا ۶:‏۲،‏ ۳؛‏ مکاشفه ۴:‏۶-‏۸‏)‏ تکرار واژه قدّوس بیانگر تقدّس و خلوص و پاکی یَهُوَه در حد اعلای آن است.‏ در واقع یَهُوَه سرچشمهٔ تمام امور مقدّس است.‏

^۳ نام یَهُوَه نیز مقدّس است.‏ مزمورنویس می‌گوید:‏ «نام تو را حمد بگویند که چه مهیب و عظیم و مقدّس است.‏» (‏ مزمور ۹۹:‏۳‏،‏ د ج ‏)‏ عیسی به شاگردانش گفت که چنین دعا کنند:‏ «ای پدر ما که در آسمانی،‏ نام تو مقدّس باد.‏» (‏ متّیٰ ۶:‏۹‏)‏ مریم،‏ مادر عیسی در مورد یَهُوَه گفت:‏ ‹جان من یَهُوَه را تمجید می‌کند،‏ .‏ .‏ .‏ آن قادر،‏ به من کارهای عظیم کرده و نام او قدّوس است.‏› (‏ لوقا ۱:‏۴۶،‏ ۴۹‏)‏ ما خادمان یَهُوَه نام او را مقدّس می‌دانیم و از کارهایی که ممکن است خدشه‌ای به نام او وارد آورد پرهیز می‌کنیم.‏ به علاوه،‏ ما آنچه را یَهُوَه مقدّس می‌خواند مقدّس می‌شماریم.‏ —‏ عاموس ۵:‏۱۴،‏ ۱۵‏.‏

 لزوم احترام عمیق به عیسی

۴.‏ چرا کتاب مقدّس عیسی را مقدّس خوانده است؟‏

^۴ یَهُوَه که خود قدّوس است،‏ عیسی «پسر یگانهٔ» خود را نیز مقدّس آفرید.‏ (‏ یوحنّا ۱:‏۱۴؛‏ کُولُسیان ۱:‏۱۵؛‏ عبرانیان ۱:‏۱-‏۳‏)‏ به همین دلیل عیسی «قدّوس خدا» خوانده شده است.‏ (‏ یوحنّا ۶:‏۶۹‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو ‏)‏ حتی زمانی که حیات او از آسمان به رحم مریم انتقال یافت از تقدّس آن کاسته نشد،‏ زیرا مریم تا زمان تولّد عیسی تحت پوشش روح مقدّس یَهُوَه قرار داشت.‏ فرشته‌ای به او گفته بود:‏ «روح‌القدس بر تو خواهد آمد .‏ .‏ .‏ از آن جهت،‏ آن مولود،‏ مقدّس .‏ .‏ .‏ خواهد شد.‏» (‏ لوقا ۱:‏۳۵‏)‏ مسیحیان اورشلیم در دعای خود دو بار از عیسی به عنوان «بندهٔ قدّوس» یَهُوَه یاد کردند.‏ —‏ اَعمال ۴:‏۲۷،‏ ۳۰‏.‏

۵.‏ عیسی چه وظیفهٔ مقدّسی را بر روی زمین به انجام رساند،‏ و چرا خون عیسی مقدّس شمرده می‌شود؟‏

^۵ عیسی بر روی زمین می‌بایست وظیفه‌ای مقدّس را به انجام می‌رساند.‏ در سال ۲۹ م.‏ عیسی به عنوان کاهن اعظمِ معبد عظیم یَهُوَه مسح شد.‏ (‏ لوقا ۳:‏۲۱،‏ ۲۲؛‏ عبرانیان ۷:‏۲۶؛‏ ۸:‏۱،‏ ۲‏)‏ بعد از آن می‌بایست خود را به صورت قربانی می‌گذراند تا ارزش خونش انسان گناهکار را از محکومیت به مرگ ابدی برهاند.‏ (‏ متّیٰ ۲۰:‏۲۸؛‏ عبرانیان ۹:‏۱۴‏)‏ به همین دلیل خون عیسی نیز مقدّس و «گران‌بها» می‌باشد.‏ —‏ ۱پِطْرُس ۱:‏۱۹‏.‏

۶.‏ ما باید چه دیدگاهی نسبت به عیسی مسیح داشته باشیم،‏ چرا؟‏

^۶ پولُس رسول در مورد ارزش و احترامی که می‌باید برای پادشاه و کاهن اعظم خود عیسی مسیح قائل باشیم نوشت:‏ «خدا نیز او را به غایت سرافراز کرد و نامی برتر از همهٔ نام‌ها بدو بخشید،‏ تا به نام عیسی هر زانویی خم شود،‏ در آسمان،‏ بر زمین و در زیر زمین،‏ و هر زبانی اقرار کند که عیسی مسیحْ ‹خداوند› است،‏ برای جلال خدای پدر.‏» (‏ فیلِپّیان ۲:‏۹-‏۱۱‏)‏ اگر می‌خواهیم آنچه را یَهُوَه مقدّس خوانده است مقدّس بشماریم باید با جان و دل مطیع کسی باشیم که او به عنوان رهبر،‏ پادشاه و سرپرست جماعت مسیحی قرار داده است.‏ —‏ متّیٰ ۲۳:‏۱۰؛‏ کُولُسیان ۱:‏۱۸‏.‏

۷.‏ کسی که مطیع عیسی است می‌باید مطیع چه کسان دیگری نیز باشد؟‏

^۷ ما زمانی می‌توانیم بگوییم واقعاً مطیع عیسی هستیم که مطیع سرپرستانی باشیم که او برای فعالیت‌های مسیحی برمی‌گزیند.‏ وظایف مسح‌شدگانی که هیئت اداره‌کننده را تشکیل می‌دهند و همچنین وظایف سرپرستانی که این هیئت برای دفاتر بیت‌ئیل و برای ناحیه‌ها،‏ حوزه‌ها و جماعات برمی‌گزینند مقدّس شمرده می‌شود.‏ ما باید برای این سازماندهی احترام قائل شویم.‏ —‏ عبرانیان ۱۳:‏۷،‏ ۱۷‏.‏

مردمی مقدّس

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ چرا قوم اسرائیل مقدّس بود؟‏ ب)‏ یَهُوَه چگونه اهمیت امور مقدّس را برای اسرائیلیان مشخص کرد؟‏

^۸ یَهُوَه با اسرائیلیان عهدی بست.‏ این عهد قوم اسرائیل را در موقعیتی ویژه قرار داد و آنان را از قوم‌های دیگر مجزا ساخت یا به عبارت دیگر مقدّس منظور داشت.‏ یَهُوَه خود به آنان گفت:‏ ‹برای من مقدّس باشید  زیرا که من یَهُوَه قدّوس هستم،‏ و شما را از امّت‌ها متمایز کرده‌ام تا از آن من باشید.‏› —‏ لاویان ۱۹:‏۲؛‏ ۲۰:‏۲۶‏.‏

^۹ یَهُوَه از همان آغاز،‏ اصل تقدّس را برای قوم اسرائیل روشن ساخت.‏ یَهُوَه اسرائیلیان را از نزدیک شدن به کوه سینا اکیداً منع کرد و کسی که چنین می‌کرد کشته می‌شد.‏ دلیل آن این بود که ده فرمان از آنجا نازل شده بود.‏ در واقع،‏ یَهُوَه کوه سینا را مقدّس منظور داشته بود.‏ (‏ خروج ۱۹:‏۱۲،‏ ۲۳‏)‏ همچنین کهانت،‏ خیمهٔ عبادت و اثاث داخل خیمه همگی مقدّس محسوب می‌شدند.‏ (‏ خروج ۳۰:‏۲۶-‏۳۰‏)‏ آیا اصل تقدّس در مورد جماعت مسیحی نیز صدق می‌کند؟‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ چرا جماعت مسیحیان مسح‌شده را باید مقدّس شمرد،‏ این مطلب چه تأثیری بر «گوسفندان دیگر» عیسی دارد؟‏

^۱۰ مسیحیان مسح‌شده نیز در نظر یَهُوَه مقدّس شمرده می‌شوند.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱:‏۲‏)‏ کل جماعت مسیحیان مسح‌شده روی زمین در هر مقطع تاریخ به یک هیکل یا معبدِ مقدّس تشبیه شده است.‏ البته این معبد،‏ معبد روحانی و عظیم یَهُوَه نیست.‏ ولی یَهُوَه می‌گوید با روح خود در آن ساکن خواهد بود.‏ پولُس رسول نوشت:‏ «در او [عیسی مسیح] تمامی این بنا به هم می‌پیوندد و به صورت معبدی مقدّس در خداوند برپا می‌شود.‏ و در او شما نیز با هم بنا می‌شوید تا به صورت مسکنی درآیید که خدا به واسطهٔ روحش در آن ساکن است.‏» —‏ اَفَسُسیان ۲:‏۲۱،‏ ۲۲‏،‏ ھ ن؛‏ ۱پِطْرُس ۲:‏۵،‏ ۹‏.‏

^۱۱ پولُس همچنین به مسیحیان مسح‌شده نوشت:‏ «آیا نمی‌دانید که هیکل [معبد] خدا هستید و روح خدا در شما ساکن است؟‏ .‏ .‏ .‏ هیکل [معبد] خدا مقدّس است و شما آن هستید.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۳:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏ یَهُوَه با روح مقدّس خود در میان مسح‌شدگان ساکن است و ‹ در میانشان راه می‌رود.‏› (‏ ۲قُرِنتیان ۶:‏۱۶‏)‏ به این مفهوم که یَهُوَه همواره این «غلامِ» امین خود را راهنمایی می‌کند.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۴۵-‏۴۷‏)‏ «گوسفندان دیگرِ» عیسی نیز این را سعادت بزرگی می‌دانند که با مسح‌شدگان که ‹معبد› خدا خوانده شده‌اند همکاری کنند.‏ —‏ یوحنّا ۱۰:‏۱۶؛‏ متّیٰ ۲۵:‏۳۷-‏۴۰‏.‏

امور مقدّس در زندگی مسیحیان

۱۲.‏ چه اموری در زندگی مسیحیان مقدّس شمرده می‌شود،‏ و چرا؟‏

^۱۲ امور بسیاری هستند که در زندگی مسیحیان مسح‌شده و یاران ایشان مقدّس شمرده می‌شود.‏ یکی از  این امور رابطهٔ دوستی ایشان با یَهُوَه خداست.‏ (‏ ۱تواریخ ۲۸:‏۹؛‏ مزمور ۳۶:‏۷‏)‏ این پیوند دوستی آنقدر برای ما باارزش است که نمی‌خواهیم هیچ امری یا هیچ شخصی آن سست کند یا بگسلد.‏ (‏ ۲تواریخ ۱۵:‏۲؛‏ یعقوب ۴:‏۷،‏ ۸‏)‏ دعا نقش بسیار مهمی در استوار نگاه داشتن این پیوند دوستی ایفا می‌کند.‏ دعا به قدری برای دانیال نبی با ارزش و مقدّس بود که حاضر شد حتی جانش را در راه آن به خطر بیندازد.‏ (‏ دانیال ۶:‏۸-‏۱۲‏)‏ کتاب مقدّس «دعاهای مقدّسین» یعنی مسح‌شدگان را به بخوری تشبیه کرده است که در زمان قدیم به منظور پرستش یَهُوَه در معبد سوزانده می‌شد.‏ (‏ مکاشفه ۵:‏۸؛‏ ۸:‏۳،‏ ۴؛‏ لاویان ۱۶:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ این تشبیه به خوبی مقدّس بودن دعا را مشخص می‌کند.‏ به راستی که چه موهبت بزرگی داریم که می‌توانیم با سلطان عالَم صحبت کنیم!‏ پس چقدر مهم است که دعا را جزو امور مقدّس زندگی خود بدانیم.‏

۱۳.‏ چه نیرویی مقدّس خوانده شده است،‏ و برای این که در زندگی ما عمل کند چه کار باید بکنیم؟‏

^۱۳ در زندگی مسیحیان مسح‌شده و یاران ایشان نیرویی در حال فعالیت است که هیچ شکی در تقدّس آن وجود ندارد.‏ این نیرو همان روح‌القدس یا نیروی فعال یَهُوَه خداست.‏ از آنجایی که خدای مقدّسمان این نیرو را همواره در راه انجام ارادهٔ خود به کار می‌گیرد،‏ روح مقدّس خوانده می‌شود.‏ (‏ یوحنّا ۱۴:‏۲۶؛‏ رومیان ۱:‏۴‏)‏ یَهُوَه با روح مقدّس خود به خادمانش نیروی لازم را برای بشارت دادن می‌دهد.‏ (‏ اَعمال ۱:‏۸؛‏ ۴:‏۳۱‏)‏ او روحش را تنها به «مطیعان» خود می‌دهد؛‏ یعنی کسانی که ‹به روح رفتار می‌کنند› و بردهٔ امیال نَفْسانی خود نیستند.‏ (‏ اَعمال ۵:‏۳۲؛‏ غَلاطیان ۵:‏۱۶،‏ ۲۵؛‏ رومیان ۸:‏۵-‏۸‏)‏ این نیروی عظیم به فرد مسیحی توانایی می‌دهد که خصوصیاتی نیکو را که «ثمرهٔ روح» است در خود پرورش دهد و زندگی‌ای مقدّس و رفتاری خداپسندانه اختیار کند.‏ (‏ غَلاطیان ۵:‏۲۲،‏ ۲۳؛‏ ۲پِطْرُس ۳:‏۱۱‏)‏ کسی که روح‌القدس را مقدّس می‌شمارد دست به کاری نمی‌زند که روح یَهُوَه را محزون سازد؛‏ یعنی مانع فعالیت آن شود.‏ —‏ اَفَسُسیان ۴:‏۳۰‏.‏

۱۴.‏ مسح‌شدگان چه مأموریت مقدّسی را انجام می‌دهند،‏ و چگونه این موهبت را با گوسفندان دیگر عیسی نیز شریک شده‌اند؟‏

^۱۴ به علاوه ما از این سعادت بزرگ برخورداریم که نام مقدّس یَهُوَه را بر خود داریم.‏ (‏ اِشَعْیا ۴۳:‏۱۰-‏۱۲،‏ ۱۵‏)‏ یَهُوَه مسیحیان مسح‌شده را لایق دانسته است که ‹خادمان عهد جدید› او باشند.‏ (‏ ۲قُرِنتیان ۳:‏۵،‏ ۶‏)‏ به این مفهوم که مأموریت دارند که مژدهٔ حکومت خدا را به جهانیان برسانند و از میان مردم همهٔ ملل جهان ‹شاگرد بسازند.‏› (‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴؛‏ ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ آنان با وفاداری این مأموریت را انجام می‌دهند.‏ در نتیجه میلیون‌ها نفر با آغوش باز دعوت ایشان را پذیرفته و می‌گویند:‏ «همراه شما می‌آییم زیرا شنیده‌ایم که خدا با شما است.‏» (‏ زَکَرِیّا ۸:‏۲۳‏)‏ این همراهان وفادار به مفهوم نبوی،‏ همچون باغبانان زمین‌های «خدّام خدا» یعنی برادران مسح‌شده خود را شخم می‌زنند و به تاکستان‌های ایشان رسیدگی می‌کنند؛‏ به این معنی که گوسفندان دیگر عیسی به آنان در انجام خدمت مقدّسشان کمک می‌کنند.‏ —‏ اِشَعْیا ۶۱:‏۵،‏ ۶‏.‏

۱۵.‏ پولُس رسول چه خدمتی را مقدّس شمرد،‏ و چرا ما نیز آن را مقدّس می‌دانیم؟‏

 ^۱۵ پولُس رسول موعظه را خدمتی مقدّس می‌دانست.‏ او خود را «خادم عیسی مسیح» خواند و اشاره نمود که با این «خدمت مقدّس» مژدهٔ پادشاهی خدا را به مردم ملل دیگر اعلام می‌نماید.‏ (‏ رومیان ۱۵:‏۱۶‏،‏ د ج ‏)‏ پولُس در رساله‌ای به مسیحیان قُرِنتُس،‏ موعظه کردن را گنجی ذی‌قیمت خواند.‏ (‏ ۲قُرِنتیان ۴:‏۱،‏ ۷‏)‏ از طریق این فعالیت پرارزش است که «کلام مقدّس» خدا به گوش همگان می‌رسد.‏ (‏ ۱پِطْرُس ۴:‏۱۱‏،‏ د ج ‏)‏ ما چه مسح‌شده باشیم،‏ چه نباشیم موعظه را موهبتی بزرگ می‌دانیم.‏

‏«قدّوسیت را در خداترسی به کمال رسانیم»‏

۱۶.‏ چه پندی به ما کمک می‌کند که «در امور الٰهی لاقید» نگردیم؟‏

^۱۶ پولُس رسول به هم‌ایمانان خود تأکید کرد که مراقب باشند «در امور الٰهی لاقید» نگردند.‏ همچنین به آنان چنین توصیه کرد:‏ «زندگی مقدّس داشته باشید.‏ .‏ .‏ .‏ دقت کنید تلخی در میان شما ریشه ندواند،‏ زیرا باعث اضطراب شده،‏ به زندگی روحانی بسیاری لطمه خواهد زد.‏» (‏ عبرانیان ۱۲:‏۱۴-‏۱۶‏،‏ تفس ‏)‏ «تلخی» در این آیه به معدود افرادی در جماعت مسیحی اشاره دارد که از امور جماعت ایراد می‌گیرند.‏ شاید این افراد بر این اعتقاد باشند که یَهُوَه چندان به تقدّس ازدواج یا حفظ پاکی اخلاق اهمیت نمی‌دهد.‏ (‏ ۱تَسّالونیکیان ۴:‏۳-‏۷؛‏ عبرانیان ۱۳:‏۴‏)‏ یا چه بسا عقاید و «یاوه‌گویی‌های حرامِ» مرتدان را که ‹از حقیقت برگشته‌اند› ترویج می‌دهند.‏ —‏ ۲تیموتاؤس ۲:‏۱۶-‏۱۸‏.‏

۱۷.‏ چرا مسیحیان مسح‌شده نیاز به تلاش مستمر دارند تا اموری را که یَهُوَه مقدّس می‌شمارد مقدّس بدانند؟‏

^۱۷ پولُس رسول به برادران مسح‌شدهٔ خود گفت:‏ «ای عزیزان،‏ .‏ .‏ .‏ خویشتن را از هر نجاست جسم و روح طاهر بسازیم و قدّوسیت را در خداترسی به کمال رسانیم.‏» (‏ ۲قُرِنتیان ۷:‏۱‏)‏ این آیه نشان می‌دهد که آن گروه از مسیحیانی که در ‹ دعوت سماوی شریکند› باید همواره اموری را که یَهُوَه مقدّس می‌شمارد مقدّس بدانند.‏ (‏ عبرانیان ۳:‏۱‏)‏ پِطْرُس رسول نیز برادران مسح‌شدهٔ خود را چنین ترغیب کرد:‏ «مثل فرزندانی که مطیع خدا هستند نگذارید آن تمایلات نَفْسانی که به دوران جهالت گذشته شما مربوط است زندگی شما را تحت تأثیر قرار دهند،‏ بلکه چنانکه خدایی که شما را خوانده است پاک است شما نیز در تمام رفتارتان پاک باشید.‏» —‏ ۱پِطْرُس ۱:‏۱۴،‏ ۱۵‏،‏ انجیل شریف.‏

۱۸،‏ ۱۹.‏ الف)‏ چگونه «گروه عظیم» نشان می‌دهند که اموری را که یَهُوَه مقدّس می‌شمارد مقدّس می‌دانند؟‏ ب)‏ در مقالهٔ بعدی چه امر مقدّس دیگری را مورد بررسی قرار خواهیم داد؟‏

^۱۸ حال در مورد «گروه عظیم» یعنی مسیحیانی که از «عذاب سخت» بیرون خواهند آمد چه می‌توان گفت؟‏ آنان نیز باید اموری را که یَهُوَه مقدّس خوانده است مقدّس بدانند.‏ کتاب مکاشفه در مورد آنان می‌گوید که در صحن زمینی معبد روحانی یَهُوَه برای خدا ‹خدمتی مقدّس› انجام می‌دهند.‏ آنان به ارزش خونی که عیسی برای گناهان آنان پرداخت به خوبی واقفند و به زبان سمبولیک «لباس خود را به خون برّه شست و شو کرده،‏ سفید نموده‌اند.‏» (‏ مکاشفه ۷:‏۹،‏ ۱۴،‏ ۱۵‏)‏ درست است که خون مسیح آنان را پاک ساخته است ولی این مسئولیت را نیز بر دوش ایشان گذاشته است که ‹خویشتن را از هر نجاست جسم و روح طاهر بسازند.‏›‏

^۱۹ یکی از مهم‌ترین امور زندگی مسح‌شدگان و یاران ایشان حضور مرتب در جلسات مسیحی و مطالعهٔ کلام خداست.‏ یَهُوَه این جلسات را مقدّس می‌داند.‏ سؤال اینجاست که چرا ما نیز باید جلسات مسیحی را مقدّس بشماریم؟‏ این مطلب را در مقالهٔ بعدی مورد بررسی قرار خواهیم داد.‏

مرور

‏• خادمان یَهُوَه از چه نگرش دنیوی‌ای پرهیز می‌کنند؟‏

‏• چرا می‌توان گفت که یَهُوَه سرچشمهٔ تمام امور مقدّس است؟‏

‏• چگونه می‌توانیم نشان دهیم که عیسی را مقدّس می‌دانیم؟‏

‏• چه اموری را باید در زندگی مقدّس بشماریم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۳]‏

در اسرائیل باستان کهانت،‏ خیمهٔ عبادت و تمام اثاثیهٔ آن مقدّس محسوب می‌شد

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۴]‏

گروه مسیحیان مسح‌شده روی زمین معبدی مقدّس را تشکیل می‌دهند

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۵]‏

دعا و موعظه موهباتی مقدّس به حساب می‌آیند