ایمانمان را در عمل نشان دهیم
ایمانمان را در عمل نشان دهیم
«همچنین ایمان نیز اگر اَعمال ندارد، در خود مرده است.» — یعقوب ۲:۱۷.
۱. چرا مسیحیان قرن اوّل هم به ایمان و هم به اَعمالشان توجه می‌کردند؟
ایمان بسیاری از مسیحیان قرن اوّل در زندگی آنان نمایان بود. یعقوب شاگرد به همهٔ مسیحیان چنین تأکید نمود: «لٰکن کنندگانِ کلام باشید نه فقط شنوندگان، . . . زیرا چنانکه بدن بدون روح مرده است، همچنین ایمان بدون اَعمال نیز مرده است.» ( یعقوب ۱:۲۲؛ ۲:۲۶) حدود ۳۵ سال بعد از سخنان یعقوب همچنان اَعمال شایستهٔ بسیاری از مسیحیان نشانگر ایمان استوار آنان بود. اما متأسفانه برخی چنین عمل نکردند. عیسی جماعت اِسْمِیرنا را تحسین و تشویق کرد و در مقابل به بسیاری از مسیحیان جماعت ساردِس چنین گفت: «اَعمال تو را می‌دانم که نام داری که زنده‌ای، ولی مرده هستی.» — مکاشفه ۲:۸-۱۱؛ ۳:۱.
۲. مسیحیان در رابطه با ایمانشان باید چه سؤالاتی را از خود بپرسند؟
۲ در این ارتباط عیسی از مسیحیان ساردِس و تمام مسیحیانی که در آینده کلام خدا را مورد بررسی قرار می‌دهند خواست که بیدار شوند و علاقهٔ اوّل خود را به حقیقت به یاد آورند و از نیازشان به حفظ رابطه‌شان با یَهُوَه خدا آگاه شوند. ( مکاشفه ۳:۲، ۳) ما باید از خود بپرسیم: ‹اَعمال و رفتارمان چگونه است؟ آیا اَعمالمان نشانگر ایمانی استوار است؟ آیا ایمانمان نه فقط در موعظه و جلسات بلکه در تمامی امور زندگی نمایان است؟› ( لوقا ۱۶:۱۰) برای پاسخگویی به این سؤالات ما مسیحیان می‌توانیم بسیاری از امور زندگی‌مان را بررسی کنیم از جمله مهمانی، جشن‌های کوچک و جشن عروسی. در ادامهٔ این مقاله به بررسی این موضوع می‌پردازیم.
مهمانی‌ها و جشن‌های کوچک
۳. کتاب مقدّس چه دیدی در مورد شرکت در مهمانی‌ها دارد؟
۳ رفتن به مهمانی‌های هم‌ایمانانمان برای ما شادی‌آور است. یَهُوَه «خدای متبارک» و شاد است و می‌خواهد که خادمینش نیز شاد باشند. ( ۱تیموتاؤس ۱:۱۱) سلیمان به الهام از خدا این واقعیت را چنین بیان کرد: ‹پس من لذّت‌های زندگی را ستودم، زیرا در زیر آسمان چیزی بهتر از این نیست که انسان بخورد و بنوشد و خوش باشد. به این ترتیب او می‌تواند از تمام زحماتش لذّت ببرد.› ( جامعه ۳:۱، ۴، ۱۳؛ ۸:۱۵، ترجمهٔ تفسیری ) چنین شادی‌ای را می‌توان در میان مهمانی‌های کوچک خادمین خدا و هنگام صرف غذا با خانواده مشاهده نمود. — ایّوب ۱:۴، ۵، ۱۸؛ لوقا ۱۰:۳۸-۴۲؛ ۱۴:۱۲-۱۴.
۴. فردی که ترتیب مراسم مهمانی‌ای را می‌دهد باید چه موضوعی را در نظر داشته باشد؟
۴ اگر ما ترتیب مراسم مهمانی‌ای را می‌دهیم و مسئولیت آن را بر عهده داریم باید از قبل برنامه‌ریزی کنیم؛ حتی اگر مهمانی‌ای کوچک ترتیب می‌دهیم و هم‌ایمانمان را برای صرف غذا و گفتگویی دوستانه دعوت می‌کنیم. ( رومیان ۱۲:۱۳) ما می‌خواهیم «همه چیز به شایستگی» و با نظم و ترتیب انجام گیرد و ‹حکمتی که از بالا است› را به کار گیریم. ( ۱قُرِنتیان ۱۴:۴۰؛ یعقوب ۳:۱۷) پولُس رسول می‌گوید: ‹پس خواه بخورید، خواه بنوشید، خواه هر چه کنید، همه را برای جلال خدا بکنید و دیگران را لغزش مدهید.› ( ۱قُرِنتیان ۱۰:۳۱، ۳۲) مسیحیان در مهمانی‌ها باید به برخی نکات توجه کنند. توجه به این نکات از قبل به ما کمک می‌کند تا خود و میهمانانمان به نحوی رفتار کنیم که ایمانمان را در عمل نشان دهیم. — رومیان ۱۲:۲.
جشن‌ها و مهمانی‌ها باید چگونه باشند؟
۵. چرا میزبان باید در انتخاب نوع موسیقی و مصرف مشروبات الکلی دقت کند؟
۵ بسیاری از میزبانان با این موضوع مواجهند که آیا از مهمانان خود با مشروبات الکلی پذیرایی کنند یا نه؟ برای این که مراسمی شاد و لذّت‌بخش داشته باشیم نیازی به استفاده از مشروبات الکلی نیست. در گزارشی در کتاب مقدّس می‌خوانیم که عیسی با معجزه‌ای مقدار کمی نان و ماهی را چند برابر کرد و برای جمعیت زیادی غذا فراهم نمود. در این گزارش به این نکته اشاره نشده است که عیسی برای آن‌ها شراب نیز تهیه کرد با این که قادر به انجام چنین کاری بود. ( متّیٰ ۱۴:۱۴-۲۱) اگر شما تصمیم دارید از مهمانانتان با مشروبات الکلی پذیرایی کنید در این مورد تعادل را رعایت نمایید و برای آنانی که مایل به مصرف مشروبات الکلی نیستند نوشیدنی‌های غیرالکلی تهیه کنید. ( ۱تیموتاؤس ۳:۲، ۳، ۸؛ ۵:۲۳؛ ۱پِطْرُس ۴:۳) کسی را به مصرف مشروبات الکلی وادار نکنید زیرا که شراب می‌تواند ‹مثل ماری› نیش زند. ( امثال ۲۳:۲۹-۳۲) همچنین اگر تصمیم دارید موسیقی پخش شود و یا آواز خوانده شود باید در انتخاب سبک و اشعار آن دقت کنید. ( کُولُسیان ۳:۸؛ یعقوب ۱:۲۱) بسیاری از مسیحیان با نواختن آهنگ‌های ملکوتی و خواندن سرودهای آن فضایی گرم و شاد به وجود می‌آورند. ( اَفَسُسیان ۵:۱۹، ۲۰) البته در طول مهمانی صدای موسیقی نباید به حدّی باشد که نتوانیم به راحتی گفتگو کنیم و مزاحم همسایه‌ها شویم. — متّیٰ ۷:۱۲.
۶. در ارتباط با صحبت و گفتگو و سایر فعالیت‌هایی که در طول مهمانی صورت می‌گیرد، یک میزبان چگونه می‌تواند ایمان خود را در عمل نشان دهد؟
۶ مسیحیان می‌توانند در مورد خاطراتشان یا موضوعات دیگر با هم گفتگو کنند. آنان شاید بخواهند داستان یا مطلبی خواندنی را بخوانند. اگر موضوع گفتگوی آنان از محدودهٔ اصول مسیحی خارج شود میزبان با درایت و تدبیر می‌تواند موضوع را به جهت درست سوق دهد. همچنین او باید هوشیار باشد که فقط یک نفر در مجلس صحبت را در دست نگیرد. اگر این موضوع ادامه پیدا کرد میزبان می‌تواند به نحوی مدبّرانه دیگران را هم در گفتگو شرکت دهد. برای مثال می‌تواند از جوانان بخواهد که در گفتگو سهمی داشته باشند و یا موضوعی را مطرح کند که دیگران بتوانند در مورد آن نظرات خود را ابراز دارند. سالمندان و جوانان از چنین ضیافتی شاد و خرسند خواهند شد. حکمت و درایتتان در ادارهٔ مجلس «اعتدال» شما را بر دیگران آشکار می‌سازد. ( فیلِپّیان ۴:۵) چنین مهمانی‌ای نشان می‌دهد که ایمان شما زنده است و اَعمالتان نتیجهٔ آن است و تمام امور زندگی‌تان را در بر دارد.
جشن عروسی و نحوهٔ پذیرایی
۷. چرا برنامه‌ریزی برای مراسم و جشن ازدواج لازم است؟
۷ جشن عروسی مراسم ویژه‌ای است که موجب شادی مسیحیان می‌شود. خادمان خدا در گذشته نیز در جشن عروسی شرکت می‌کردند. برای نمونه عیسی و شاگردانش نیز با شرکت در جشن عروسی‌ای شاد و مسرور گشتند. ( پیدایش ۲۹:۲۱، ۲۲؛ یوحنّا ۲:۱، ۲) تجربه در سال‌های اخیر نشان داده است تدارکات جشن عروسی نیاز به تلاش و برنامه‌ریزی‌هایی ویژه دارد. تصمیم‌گیری مناسب و رعایت تعادل در این خصوص برای مسیحیان ضروری است. ازدواج جزئی از زندگی است و مسیحیان در این امر نیز می‌توانند نشان دهند که از ایمانی زنده برخوردارند.
۸، ۹. تشریفات و نحوهٔ برگزاری بسیاری از جشن‌های عروسی چگونه گفتهٔ اوّل یوحنّا ۲:۱۶، ۱۷ را تأیید می‌کند؟
۸ برای بسیاری که با قوانین الٰهی آشنا نیستند و از آن پیروی نمی‌کنند جشن عروسی به منزلهٔ مراسمی است که در آن مجازند به افراط عمل کنند و هر نوع زیاده‌روی‌ای جایز شمرده می‌شود. در یکی از روزنامه‌های اروپا، خانمی که به تازگی ازدواج کرده بود در مورد جشن عروسی «اشرافی» خود چنین گفت: ‹ما در کالسکه‌ای که چهار اسب آن را می‌کشید سوار بودیم و ۱۲ کالسکهٔ یک‌اسبه به دنبال ما می‌آمدند. گروهی از نوازندگان در کالسکهٔ دیگری ما را همراهی می‌کردند. سپس از غذایی بسیار لذیذ و موزیکی نشاط‌آور لذّت بردیم. جشنی باشکوه بود. همان طور که همیشه آرزو داشتم من ملکهٔ آن روز بودم.›
۹ سُنت‌های مردم هر کشوری با کشور دیگر متفاوت است اما به وضوح می‌توان دید که طرز فکر مردم دنیای امروز در یک امر مشترک است. یوحنّای رسول این موضوع را بیان کرده است: «آنچه در دنیاست، از شهوت جسم و خواهش چشم و غرور زندگانی [فخر و خودنمایی] از پدر نیست بلکه از جهان است.» آیا می‌توانید تصوّر کنید زوجی خداترس و باایمان جشن عروسی‌ای «اشرافی» و با تشریفات فراوان برگزار کنند؟ مسیحیان باید در برنامه‌ریزی‌های مربوط به ازدواج این پند کتاب مقدّس را در نظر داشته باشند: «کسی که به ارادهٔ خدا عمل می‌کند، تا به ابد باقی می‌ماند.» — ۱یوحنّا ۲:۱۶، ۱۷.
۱۰. الف) برای برگزاری عروسی چرا باید از قبل برنامه‌ریزی شود؟ ب) برای دعوت مهمانان زوج مسیحی باید چه تصمیمی اتخاذ کنند؟
۱۰ زوج‌های مسیحی می‌خواهند واقع‌بین باشند و معقولانه عمل کنند. کتاب مقدّس به آنان در این راه کمک خواهد کرد. جشن عروسی برای آن‌ها مراسمی فراموش‌نشدنی است اما آنان به خوبی می‌دانند که آن روز تنها شروع زندگی مشترکشان است و ابدیت را در جلوی رو دارند. در صورتی که زوج مسیحی تصمیم به برگزاری جشن عروسی بگیرند این جشن نباید حتماً مفصل باشد. آنان باید از قبل در مورد نحوهٔ برگزاری جشن عروسی‌شان تصمیمم گرفته، مخارج آن را تخمین بزنند. ( لوقا ۱۴:۲۸) از آنجایی که شوهر مسئولیت و سرپرستی خانواده را بر عهده دارد مسئول اصلی جشن عروسی نیز او می‌باشد. ( ۱قُرِنتیان ۱۱:۳؛ اَفَسُسیان ۵:۲۲، ۲۳) البته طبعاً در مورد چگونگی برگزاری آن و امور مختلف با همسرش همفکری و مشورت می‌کند. برای مثال، چه کسانی را می‌توانند در جشن‌شان دعوت کنند؟ مسلّماً آنان نمی‌توانند تمامی دوستان و بستگانشان را دعوت کنند و باید معقولانه تصمیم‌گیری کنند. زوج مسیحی باید اطمینان داشته باشند مسیحیانی که دعوت نمی‌شوند این موضوع را درک می‌کنند و رنجیده‌خاطر نمی‌گردند. — جامعه ۷:۹.
مسئول مجلس عروسی
۱۱. مسئول مجلس عروسی چه نقشی در جشن عروسی دارد؟
۱۱ اگر زوج مسیحی جشنی به مناسبت ازدواجشان برگزار می‌کنند چگونه می‌توانند حرمت و احترام این مناسبت را حفظ نمایند؟ شاهدان یَهُوَه در چند دههٔ اخیر به موضوع مهمی که در گزارش کتاب مقدّس مربوط به عروسی‌ای که در قانا برگزار شده بود پی‌بردند. در این جشن شخصی را که قطعاً یکی از هم‌ایمانان بود به عنوان «رئیس مجلس» انتخاب کرده بودند که مسئولیت آن جشن را بر عهده گیرد. ( یوحنّا ۲:۹، ۱۰) امروزه نیز داماد، برادر مسیحی باتجربه‌ای را به عنوان مسئول مجلس برای این امر مهم انتخاب می‌نماید. وی مسئول است که خواسته‌ها و خواهش‌های زوج مسیحی را قبل از عروسی و طی مراسم دنبال کند.
۱۲. در ارتباط با مصرف مشروبات الکلی داماد باید چه نکته‌ای را در نظر داشته باشد؟
۱۲ همان طور که در بند ۵ به آن اشاره شد بعضی از مسیحیان ترجیح می‌دهند که مشروبات الکلی در طی جشن عروسی مصرف نگردد. چرا که نمی‌خواهند بدین دلیل به شادی و خوشی این مراسم لطمه‌ای وارد شود. ( رومیان ۱۳:۱۳؛ ۱قُرِنتیان ۵:۱۱) اما اگر آنان بخواهند مشروبات الکلی مصرف شود داماد باید اطمینان حاصل کند که مهمانان در مصرف آن تعادل را حفظ می‌کنند. در عروسی‌ای که عیسی در آن شرکت داشت از مهمانان با شراب پذیرایی شد و او ترتیب شرابی با کیفیت بالا را داد. جالب این است که مسئول مجلس چنین گفت: «هر کسی شراب خوب را اوّل می‌آورد و چون مست شدند، بدتر از آن. لیکن تو شراب خوب را تا حال نگاه داشتی؟» ( یوحنّا ۲:۱۰) منظور مسئول مجلس از گفتن این سخن صرفاً تعریف از آن شراب بود، اما این موضوع را نیز نشان می‌دهد که او در جشن‌هایی شرکت داشته است که در آن بعضی مست شده‌اند. ( اَعمال ۲:۱۵؛ ۱تَسّالونیکیان ۵:۷) به طور حتم عیسی هیچ کس را به مستی ترغیب نکرد چرا که در نظر او این عملی نادرست بود. ( لوقا ۱۲:۴۵، ۴۶) بنابراین هم داماد و هم مسئول مجلس باید اطمینان حاصل کنند که همهٔ مهمانان تذکراتی که در این ارتباط داده می‌شود دنبال می‌کنند. در کتاب مقدّس آمده است: «مست شراب مشوید که در آن فجور است.» — اَفَسُسیان ۵:۱۸؛ امثال ۲۰:۱؛ هوشَع ۴:۱۱.
۱۳. اگر زوج مسیحی می‌خواهند در جشن عروسی‌شان موسیقی پخش شود باید چه نکته‌ای را در نظر داشته باشند و چرا؟
۱۳ همانند سایر مهمانی‌ها در جشن عروسی نیز باید به صدای موسیقی توجه کرد. صدای موسیقی نباید آنقدر بلند باشد که مانع گفتگوی حضار شود. یک پیر مسیحی در این ارتباط می‌گوید: «وقتی رقص آغاز می‌گردد و یا مهمانان با هم گرم صحبت می‌شوند و صداها اوج می‌گیرد صدای موزیک نیز رفته‌رفته بلند می‌شود. جشن عروسی، مناسبتی است که می‌توان مصاحبتی دلنشین با یکدیگر داشت. چقدر تأسف‌آور است که چنین جشنی با صدای موسیقی بلند خراب شود!» در این مورد نیز داماد و مسئول مجلس عروسی وظیفه دارند بر کار نوازندگان و گروه موسیقی نظارت کنند و صدای موسیقی را تحت کنترل داشته باشند. پولُس گفت: «هر چه می‌کنید، چه گفتار باشد، چه کردار همه را به نام عیسی خداوند انجام دهید.» ( کُولُسیان ۳:۱۷، انجیل شریف ) آهنگ‌ها و موسیقی‌ای که پخش می‌شود باید نشانگر این باشد که داماد و عروس هر کاری را به نام عیسی انجام می‌دهند تا مهمانان از این عمل آنان به شایستگی یاد کنند.
۱۴. شما چه خاطرات خوشی از جشن‌های عروسی مسیحیان به یاد دارید؟
۱۴ آری، جشن عروسی‌ای که از قبل خوب برنامه‌ریزی شده باشد بیادماندنی خواهد بود. آدام و اِدیتا بیش از ۳۰ سال است که ازدواج کرده‌اند. آنان در مورد جشن عروسی‌ای چنین می‌گویند: «فضایی گرم و شاد درخور مسیحیان به چشم می‌خورد. سرودهایی برای جلال یَهُوَه پخش شد و سرگرمی‌های دیگری نیز تدارک دیده بودند. موسیقی و رقص در درجهٔ دوّم اهمیت قرار داشت. مراسمی لذّت‌بخش و سازنده بود. همه چیز با اصول کتاب مقدّس هماهنگی داشت.» عروس و داماد می‌توانند در جشن عروسی‌شان به طرق مختلف ایمان خود را در عمل نشان دهند.
هدیهٔ عروسی
۱۵. کدام پند کتاب مقدّس را می‌توانیم در مورد هدیهٔ عروسی به کار گیریم؟
۱۵ در بسیاری از کشورها بستگان و دوستان به مناسبت ازدواج هدیه‌ای برای عروس و داماد تهیه می‌کنند. اگر شما هم بخواهید به همین مناسبت هدیه‌ای تهیه کنید چه خواهید کرد؟ یوحنّای رسول در این باره به اصلی مهم اشاره نمود. او فخر و خودنمایی را به «دنیا و شهوات» آن ارتباط داد که از میان خواهند رفت. به همین دلیل آن را برای مسیحیان که می‌خواهند ایمان خود را در عمل نشان دهند ناشایست دانست. ( ۱یوحنّا ۲:۱۶، ۱۷) با توجه به این گفتهٔ یوحنّا آیا زوج مسیحی باید نام کسانی را که به آن‌ها هدایایی تقدیم کرده‌اند اعلام نمایند؟ مسیحیان در مَکادونیه و اَخائیه برای برادران خود در اورشلیم هدایایی جمع‌آوری کردند اما هرگز نامی از آن‌ها برده نشده است. ( رومیان ۱۵:۲۶) بسیاری از مسیحیان که هدیهٔ ازدواج به عروس و داماد می‌دهند مایل نیستند که نام آن‌ها در میان عموم برده شود؛ چرا که نمی‌خواهند توجه دیگران را به خود جلب کنند. در این ارتباط می‌توانید پند عیسی در متّیٰ ۶:۱-۴ را بررسی کنید.
۱۶. در ارتباط با هدیهٔ عروسی، زوج مسیحی باید از چه کاری خودداری کنند؟
۱۶ اعلام هدیهٔ مهمانان می‌تواند روحیهٔ رقابت را ترویج دهد و آنان را به مقایسه برانگیزد که کدام هدیه بهتر یا گرانقیمت‌تر است. زوج مسیحی از بردن نام اشخاصی که برای آن‌ها هدیه آورده‌اند خودداری می‌کنند. زیرا نمی‌خواهند کسانی را که از استطاعت مالی کمتری برخوردارند خجالت‌زده سازند. ( غَلاطیان ۵:۲۶؛ ۶:۱۰) آنان می‌توانند نام کسانی را که برای آن‌ها هدیه آورده‌اند از روی کارت‌های تبریک تشخیص دهند. اما لزومی ندارد که آن‌ها را در جمع بخوانند. ما می‌توانیم حتی در موارد خصوصی زندگی، به طور مثال هنگام خریدن، دادن و گرفتن هدیه‌ای، ایمان خود را در عمل نشان دهیم. *
۱۷. مسیحیان باید چه هدفی را در ارتباط با ایمان و اَعمال دنبال کنند؟
۱۷ ما مسیحیان نه فقط با حضور در جلسات، رفتن به خدمت موعظه و رعایت اصول اخلاقی ایمانمان را نشان می‌دهیم بلکه باید چنان ایمانی داشته باشیم که در تمامی جوانب زندگی نمایان باشد. آری، ما می‌توانیم با اَعمالمان نشان دهیم که ایمانمان زنده است و ایمانمان را در عمل به طور «کامل» نمایان سازیم همان طور که در بالا به آن اشاره شد. — مکاشفه ۳:۲.
۱۸. سخنان عیسی در یوحنّا ۱۳:۱۷ را چگونه می‌توان در ارتباط با جشن عروسی و مهمانی به کار برد؟
۱۸ بعد از این که عیسی با شستن پای شاگردان وفادارش برای آنان الگویی بر جای گذاشت به آنان متذکر شد: «هر گاه این را دانستید، خوشا به حال شما اگر آن را به عمل آرید.» ( یوحنّا ۱۳:۴-۱۷) شستن پای مهمانان شاید امروزه مرسوم و ضروری نباشد. اما همان طور که در این مقاله با هم بررسی کردیم در جنبه‌های دیگری از زندگی می‌توانیم ایمان خود را در اَعمال نشان دهیم؛ اَعمالی که از روی محبت، توجه و علاقه انجام گیرد. همگی ما هنگامی که در مهمانی یا جشن عروسی‌ای شرکت می‌کنیم و یا خود آن را برگزار می‌کنیم، می‌خواهیم ایمان خود را در عمل نشان دهیم.
[پاورقی]
^ بند 16 در این شماره جنبه‌های دیگری از مراسم ازدواج در مقاله‌ای تحت عنوان «بر شادی و حرمت روز ازدواجتان بیفزایید» آمده است.
مرور مقاله
چگونه می‌توانیم در موارد زیر ایمان خود را در عمل نشان دهیم:
• وقتی برای مهمانی‌ای برنامه‌ریزی می‌کنیم؟
• وقتی برای جشن عروسی‌ای برنامه‌ریزی می‌کنیم؟
• وقتی هدیه می‌دهیم یا می‌گیریم؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]
[تصویر در صفحهٔ ۱۰]
حتی در مهمانی‌های کوچک چگونه می‌توانیم از ‹حکمتی که از بالا› است بهره گیریم؟