بر شادی و حرمت روز ازدواجتان بیفزایید

گُردن در مورد روز ازدواجش که تقریباً ۶۰ سال از آن می‌گذرد چنین گفت:‏ ‏«‏یکی از مهم‌ترین و شادی‌آورترین روزهای زندگی‌ام روز ازدواجم بود.‏» چرا روز ازدواج تا این حد برای مسیحیان اهمیت دارد؟‏ آنان در این روز با کسانی که از صمیم قلب دوستش دارند یعنی همسرشان و همین طور یَهُوَه خدا عهدی مقدّس می‌بندند.‏ (‏ متّیٰ ۲۲:‏۳۷؛‏ اَفَسُسیان ۵:‏۲۲-‏۲۹‏)‏ به همین دلیل می‌خواهند که این روز روزی شادی‌بخش باشد و در آن پایه‌گذار ازدواج یَهُوَه خدا را نیز جلال و حرمت نهند.‏ —‏ پیدایش ۲:‏۱۸-‏۲۴؛‏ متّیٰ ۱۹:‏۵،‏ ۶‏.‏

داماد چگونه می‌تواند به شأن و حرمت این مناسبت شادی‌بخش بیفزاید؟‏ عروس چگونه می‌تواند در این مراسم احترامش را به شوهرش و یَهُوَه خدا نشان دهد؟‏ دعوت‌شدگان به این مراسم چگونه می‌توانند به شادی این مناسبت بیفزایند؟‏ بررسی اصول کتاب مقدّس پاسخ این سؤالات را به ما می‌دهد.‏ به‌کارگیری این اصول مشکلاتی را که می‌تواند به قدر و شأن این مراسم لطمه زند کاهش می‌دهد.‏

چه کسی در درجهٔ اوّل مسئول است؟‏

در بسیاری از کشورها یکی از شاهدان یَهُوَه قانوناً اجازه دارد مراسم عقد را برگزار کند.‏ حتی در کشورهایی که ثبت عقد از طرف محضردار صورت می‌گیرد زوج مسیحی ممکن است تمایل به برگزاری سخنرانی‌ای بر پایهٔ کتاب مقدّس داشته باشند.‏ در این سخنرانی از داماد خواسته می‌شود به وظیفهٔ سرپرستی خود که خدا به او واگذار کرده است عمل کند.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱۱:‏۳‏)‏ به این دلیل مسئول اصلی برنامه‌ریزی مراسم و جشن ازدواج داماد است.‏ او طبعاً مدت‌ها قبل از روز ازدواج به امور رسیدگی می‌کند.‏ البته ممکن است در این راه با مشکلاتی هم روبرو شود.‏

زمانی کار برنامه‌ریزی این مناسبت برای داماد مشکل می‌شود که اقوام او یا عروس سعی در اِعمال و تحمیل نظراتشان کنند.‏ رُدُلفو که در برگزاری بسیاری جشن‌ها و مراسم ازدواج شرکت داشته،‏ می‌گوید:‏ «گاه داماد از طرف اقوام شدیداً تحت فشار قرار می‌گیرد.‏ به خصوص زمانی که آن‌ها هزینهٔ پذیرایی را متقبل شده باشند.‏ آنان گاه روی نظراتشان در مورد انجام مراسم ازدواج یا پذیرایی از مهمانان پافشاری می‌کنند.‏ چنین برخوردی می‌تواند به مسئولیتی که از طرف خدا برای این مناسبت به داماد واگذار شده است لطمه بزند.‏»‏

مَکْس که بیش از ۳۵ سال در برپایی مراسم و جشن‌های ازدواج شرکت داشته،‏ می‌گوید:‏ «متوجه شدم که برای چگونگی برگزاری مراسم و جشن ازدواج کمتر به داماد فرصت داده می‌شود اظهار نظر کند و بیشتر عروس است که تصمیم‌گیری می‌کند و رهبری را به دست می‌گیرد.‏» دیوید نیز که سرپرستی بسیاری از ازدواج‌ها را بر عهده داشته،‏ می‌گوید:‏ «از داماد خواسته نمی‌شود که رهبری را به دست گیرد و کمتر دست‌اندرکارِ آماده‌سازی و تدارک مراسم ازدواج است.‏» حال این سؤال مطرح می‌شود که چگونه داماد می‌تواند به نحوی ثمربخش مسئولیت این مناسبت را به عهده گیرد؟‏

مشورت،‏ رضایت و شادی می‌آورد

مشورتی صحیح داماد را یاری می‌کند تا مسئولیتش را در خصوص آماده‌سازی مراسم عروسی بخوبی به انجام رساند.‏ کتاب مقدّس صریحاً می‌گوید:‏ «نقشه‌ای که بدون مشورت کشیده شود با شکست مواجه می‌گردد.‏» (‏ امثال ۱۵:‏۲۲‏،‏ ترجمهٔ تفسیری ‏)‏ در هر حال داماد باید برای جلوگیری از ناراحتی و شکست،‏ قبل از هر تصمیمی،‏ با عروس،‏ اعضای خانواده و کسانی که بر پایهٔ کتاب مقدّس پندهایی مفید و معقول می‌دهند مشورت کند.‏

 بله،‏ بسیار اهمیت دارد دو نفر که با هم نامزد شده‌اند در مورد برنامه‌ها و پیشامدهای ممکن با یکدیگر گفتگو کنند.‏ برای مثال،‏ پای صحبت ایوان و دلوین که از ازدواج آن‌ها سال‌ها می‌گذرد و زندگی مشترک موفقی دارند می‌نشینیم.‏ آن‌ها از دو فرهنگ متفاوت هستند.‏ ایوان می‌گوید:‏ «من نظرات و ایده‌های مشخصی برای برگزاری مراسم و جشن ازدواجم داشتم.‏ دوست داشتم که تمام دوستانم حضور داشته باشند.‏ کیک عروسی داشته باشم و عروس من لباس سفید عروسی به تن کند.‏ اما دلوین یک جشن عروسی کوچک و ساده بدون کیک عروسی را ترجیح می‌داد.‏ او حتی دوست داشت بجای لباس عروسی یک لباس معمولی بپوشد.‏»‏

این دو چگونه اختلاف نظرهایشان را حل کردند؟‏ آن‌ها با مهربانی و صمیمیت با هم به گفتگو پرداختند.‏ (‏ امثال ۱۲:‏۱۸‏)‏ ایوان اضافه می‌کند:‏ «ما مقالاتی را در مورد ازدواج که بر مبنای اصول کتاب مقدّس نوشته شده است مطالعه کردیم،‏ مانند برج دیده‌بانی ۱۵ آوریل ۱۹۸۴.‏ * مطالعهٔ این مقالات به ما کمک کرد دید خدا را در خصوص این مناسبت بهتر درک کنیم.‏ با توجه به نظرات متفاوتمان هر کدام باید در مورد بعضی مسائل گذشت می‌کردیم.‏ از این راه توانستیم تصمیماتی بگیریم که هر دو راضی باشیم.‏»‏

آرِت و پنی نیز برای برنامه‌ریزی ازدواجشان موردی مشابه داشتند.‏ آرِت می‌گوید:‏ «پنی و من اختلاف نظراتمان را در مورد برگزاری این مراسم با هم مطرح کردیم و توانستیم به توافق برسیم.‏ در دعا از خدا خواستیم که روز ازدواجمان را برکت دهد.‏ همین طور من از والدینمان و دیگر برادران باتجربه و متأهل جماعت کمک خواستم.‏ نصایح آن‌ها نیز ما را در تصمیم‌گیری‌هایمان یاری کرد.‏ نتیجه این بود که عروسی‌مان بخوبی برگزار شد.‏»‏

ظاهر و لباسی شایسته

واضح است که عروس و داماد هر دو می‌خواهند برای مراسم عروسی‌شان لباسی آراسته به تن کنند.‏ (‏ مزمور ۴۵:‏۸-‏۱۵‏)‏ ممکن است تهیهٔ لباس برای آنان وقت،‏ هزینه و زحمت فراوان به همراه داشته باشد.‏ کدام اصل کتاب مقدّس می‌تواند در انتخاب لباسی آراسته و زیبا برای این مراسم به آن‌ها کمک کند؟‏

طبیعی است که سلیقه‌ها مختلف است همچنین سبک لباس عروس از کشوری به کشور دیگر نیز متفاوت است.‏ اما پند کتاب مقدّس که می‌گوید «زنان خویشتن را بیارایند به لباس مزیّن به حیا» برای هر منطقه یا سلیقه‌ای کاربرد دارد.‏ زنان باید در هر زمانی همین طور در روز عروسی‌شان به این پند کتاب مقدّس توجه کنند.‏ موضوع این است که برای داشتن ازدواجی شادی‌بخش نیازی به «رخت گرانبها» نیست.‏  ‏(‏ ۱تیموتاؤس ۲:‏۹؛‏ ۱پِطْرُس ۳:‏۳،‏ ۴‏)‏ به کار بردن این پند کتاب مقدّس رضایت فراوانی به همراه دارد!‏

دیوید که قبلاً از او نام بردیم می‌گوید:‏ «بسیاری از زوج‌ها در انتخاب لباس عروسی اصول کتاب مقدّس را رعایت می‌کنند که بسیار درخور تحسین و تمجید است.‏ با این حال مواردی هم پیش آمده که عروس و همراهانش لباس‌های نامناسب،‏ کوتاه،‏ باز یا بدن‌نما پوشیده‌اند.‏» گفتگویی که یکی از پیران باتجربهٔ جماعت قبل از مراسم ازدواج با عروس و داماد ترتیب می‌دهد کمکی است تا آن‌ها از هر جهت دید کلام خدا را در برگزاری این مراسم در نظر بگیرند.‏ چگونه؟‏ او می‌تواند از آن‌ها بپرسد آیا لباسی که در نظر گرفته‌اند مناسب و در شأن یک جلسهٔ مسیحی است؟‏ البته سبک لباس ممکن است با سبک لباسی که در جلسات هفتگی پوشیده می‌شود متفاوت باشد.‏ همچنین در بعضی مناطق لباس عروسی از رسم و رسومات محلّی تأثیر می‌گیرد.‏ در هر صورت لباس عروسی باید در شأن شخصیت مسیحی باشد.‏ حتی اگر از دید دنیا اصول کتاب مقدّس اصولی دست‌وپاگیر و محدودکننده باشد و تبلیغات آن بخواهد مسیحیان واقعی را در قالب خود شکل دهد،‏ آنان با پای‌بندی به اصول کتاب مقدّس با فشار دنیا مقاومت می‌کنند.‏ —‏ رومیان ۱۲:‏۲؛‏ ۱پِطْرُس ۴:‏۴‏.‏

پنی می‌گوید:‏ «به جای این که در روز ازدواجمان لباس و پذیرایی عروسی برای ما مهم‌ترین موضوع باشد آرِت و من روی بخش روحانی این مناسبت تمرکز کردیم.‏ آن مراسم برای ما مهم‌ترین بخش آن روز بود.‏ خاطرهٔ من از آن روز آنچه پوشیدم یا خوردم نیست بلکه این است که با چه کسانی بودم.‏ همین طور شوق و شادی‌ام را از ازدواج با مردی که دوستش داشتم بخوبی به یاد می‌آورم.‏» بجاست زوج مسیحی‌ای که برای ازدواجشان برنامه‌ریزی می‌کنند این موضوعات را در نظر داشته باشند.‏

سالن ملکوت محلّی شایسته برای مراسم ازدواج

بسیاری از مسیحیان می‌خواهند مراسم ازدواجشان در صورت امکان در سالن ملکوت برگزار شود.‏ چرا آنان چنین تمایلی دارند؟‏ نظر یک زوج در پاسخ به این سؤال چنین بود:‏ «ما می‌دانیم خدا پیوند مقدّس ازدواج را بنیان نهاده است.‏ با بستن پیوند ازدواج در سالن ملکوت،‏ محل پرستش یَهُوَه بر موضوعی مهم تأکید می‌شود؛‏ اینکه یَهُوَه از همان ابتدای زندگی مشترک بخشی از آن است.‏ همچنین اقواممان که شاهد یَهُوَه نیستند و در مراسم ازدواج حضور دارند از برگزاری این مراسم در سالن ملکوت فایده می‌برند.‏ زیرا به این ترتیب به آنان نشان می‌دهیم که پرستش یَهُوَه تا چه حد برای ما اهمیت دارد.‏»‏

در صورتی که پیران جماعت که مسئول سالن ملکوت هستند اجازهٔ برگزاری مراسم را در آن سالن به عروس و داماد بدهند آن‌ها باید از پیش پیران را در جریان تدارکات مراسم بگذارند.‏ حضور به موقع عروس و داماد در سالن ملکوت نه فقط نشانهٔ احترام به مهمانانشان است بلکه به آنان این فرصت را می‌دهد تا از این امر که همه چیز به شایستگی انجام شده است اطمینان حاصل کنند.‏ * (‏ ۱قُرِنتیان ۱۴:‏۴۰‏)‏ آنان قطعاً می‌خواهند از نمایش‌های نامعقولی که اغلب در بین مردم دنیا رواج دارد دوری کنند.‏ —‏ ۱یوحنّا ۲:‏۱۵،‏ ۱۶‏.‏

کسانی که در مراسم ازدواج شرکت می‌کنند باید دید یَهُوَه را نسبت به ازدواج در نظر بگیرند.‏ برای مثال،‏ آن‌ها نباید انتظار عروسی‌ای بهتر و مفصل‌تر از عروسی مسیحیان دیگر داشته باشند و با این تصوّر که بین میهمانی‌های عروسی رقابتی هست آن‌ها را با هم مقایسه کنند.‏ کسی که در روحانیت رشد کرده،‏ خوب می‌داند که اهمیت و فایدهٔ حضور در سالن ملکوت برای سخنرانی ازدواج بیشتر از جشن ازدواج یا گردهمایی‌ای به این مناسبت است.‏ اگر به دلیل کمی وقت یا هر دلیل دیگری تنها حضور در یکی از این دو مناسبت امکان‌پذیر باشد قطعاً حضور داشتن در سالن ملکوت مناسب‌تر است.‏ ویلیام یکی از پیران جماعت می‌گوید:‏ «اگر میهمانان به دلایل غیر موجه از بودن در سالن ملکوت خودداری کنند  اما در جشن عروسی شرکت کنند نشانهٔ این است که به درستی،‏ تقدّس این مناسبت را درک نکرده‌اند.‏ حتی اگر ما برای جشن عروسی دعوت نشده باشیم می‌توانیم با شرکت در سخنرانی پشتیبانی‌مان را از عروس و داماد نشان دهیم و شهادتی خوب به اقوامشان که شاهد یَهُوَه نیستند بدهیم.‏»‏

شادی‌ای ماندنی فرای خوشی جشن ازدواج

ازدواج وسیله‌ای برای سوداگری و سودجویی دنیای تجارت شده است.‏ به گزارشی در ایالات متحدهٔ آمریکا هزینهٔ جشن‌های ازدواج به طور متوسط ۲۲٬۰۰۰ دلار یا به عبارتی نصف میانگین حقوق سالانهٔ یک شخص آمریکایی است.‏ بسیاری از زوج‌ها و خانواده‌هایشان شدیداً تحت تأثیر تبلیغات تجاری قرار می‌گیرند.‏ آنان تنها به خاطر هزینهٔ یک روز،‏ سال‌ها بار سنگین قرض را به دوش می‌کشند.‏ آیا عاقلانه است زندگی مشترک را با چنین فشار و بار سنگینی آغاز کرد؟‏ کسانی که از اصول کتاب مقدّس اطلاعی ندارند یا به آن اهمیت نمی‌دهند ممکن است چنین رویه‌ای را در پیش گیرند اما طرز فکر مسیحیان متفاوت است.‏

بسیاری از زوج‌های مسیحی روی جنبهٔ روحانی مناسبت ازدواج تمرکز می‌کنند.‏ آنان با برگزاری مراسم و جشنی معقول در چهارچوب قدرت مالی‌شان این امکان را فراهم می‌سازند تا همچنان هماهنگ با تعمیدشان از وقت و امکاناتشان در خدمت به یَهُوَه استفاده کنند.‏ (‏ متّیٰ ۶:‏۳۳‏)‏ به عنوان مثال،‏ لُوید و آلکساندرا بعد از ازدواجشان توانستند بیش از ۱۷ سال دوشادوش هم در خدمت تمام‌وقت باقی بمانند.‏ لُوید می‌گوید:‏ «بعضی ممکن است تصوّر کنند که ازدواج ما خیلی ساده بوده اما آلکساندرا و من واقعاً راضی بودیم.‏ به نظر ما جشن ازدواج نباید یک بار سنگین مالی باشد.‏ جشن ازدوج جشنی است که یَهُوَه ترتیب داده تا دو نفر را شاد و سعادتمند کند.‏»‏

آلکساندرا نیز می‌گوید:‏ «قبل از این که ازدواج کنم در خدمت پیشگامی بودم و نمی‌خواستم تنها به دلیل داشتن ازدواجی مفصل از چنین خدمتی دست بکشم.‏ هر چند که روز ازدواج ما روزی ویژه بود اما تنها اوّلین روز از روزهای زندگی مشترکمان بود.‏ ما این نصیحت را به گوش گرفتیم.‏ به جای این که بیش از حد روی مراسم ازدواجمان و این که متأهل می‌شویم تمرکز کنیم روی راهنمایی‌های یَهُوَه در مورد تأهل و زندگی مشترکمان تمرکز کردیم.‏ این موضوع واقعاً برای ما برکات بسیاری از جانب یَهُوَه به همراه داشت.‏»‏ *

بله،‏ روز ازدواج مناسبتی ویژه است.‏ فراموش نکنید تصمیمات و اَعمال شما برای روز ازدواجتان بسیار اهمیت دارد.‏ زیرا سال‌های آینده و زندگی مشترکتان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.‏ به یَهُوَه توکّل کنید.‏ (‏ امثال ۳:‏۵،‏ ۶‏)‏ به جنبهٔ معنوی و روحانی این روز بیش از هر چیز ارجحیت دهید و یکدیگر را در نقشی که خدا برای هر کدام معین کرده است پشتیبانی کنید.‏ به این شکل می‌توانید پایه‌ای محکم برای ازدواجتان بنا کنید و با برکات یَهُوَه شادی‌ای ماندگار کسب نمایید که همچنان پس از روز ازدواج برایتان باقی می‌ماند.‏ —‏ امثال ۱۸:‏۲۲‏.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۵]‏

برای برنامه‌ریزی مراسم ازدواج زوج مسیحی باید آزادانه و بااحترام با یکدیگر گفتگو کنند

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۷]‏

به جنبهٔ معنوی و روحانی این روز بیش از هر چیز اهمیت دهید