اعیاد قوم خدا مناسبت‌هایی بسیار شادی‌بخش

‏«برای یَهُوَه خدایت عید را نگاه دار،‏ .‏ .‏ .‏ و بسیار شادمان خواهی بود.‏» —‏ تثنیه ۱۶:‏۱۵‏.‏

۱.‏ الف)‏ شیطان چه موضوعاتی را مطرح کرد؟‏ ب)‏ بعد از نافرمانی آدم و حوّا،‏ یَهُوَه چه پیشگویی‌ای کرد؟‏

هنگامی که شیطان آدم و حوّا را به نافرمانی و سرکشی از آفریدگارشان اغوا نمود دو موضوع اساسی را مطرح ساخت.‏ در ابتدا او ادعا کرد که یَهُوَه حاکم درست و شایسته‌ای نیست.‏ همچنین انسان‌ها را متهم نمود که فقط برای نفع شخصی خدا را خدمت می‌کنند و این مطلب را به روشنی در زمان ایّوب نشان داد.‏ (‏ پیدایش ۳:‏۱-‏۶؛‏ ایّوب ۱:‏۹،‏ ۱۰؛‏ ۲:‏۴،‏ ۵‏)‏ یَهُوَه بعد از نافرمانی آدم و حوّا فوراً اقدام کرد.‏ آن‌ها هنوز در باغ عدن بودند که او برای آن وضعیت راه‌حلی پیش‌گویی کرد.‏ او از آمدن ‹ذریّتی› سخن گفت.‏ این ذریّت بعد از این که پاشنه‌اش کوبیده می‌شد خود سر شیطان را می‌کوبید.‏ —‏ پیدایش ۳:‏۱۵‏.‏

۲.‏ یَهُوَه چه مطلبی را در نبوّت پیدایش ۳:‏۱۵ روشن ساخت؟‏

^۲ یَهُوَه به مرور زمان اطلاعات بیشتری در مورد این نبوّت بیان کرد و بدین ترتیب نشان داد که این نبوّت به طور حتم به وقوع خواهد پیوست.‏ برای مثال،‏ خدا به ابراهیم گفت که این «ذریّت» از میان نوادگانش ظهور خواهد کرد.‏ (‏ پیدایش ۲۲:‏۱۵-‏۱۸‏)‏ یعقوب نوهٔ ابراهیم،‏ پدر ۱۲ سِبط اسرائیل شد.‏ در سال ۱۵۱۳ ق.‏م.‏ این اَسباط قومی را تشکیل دادند.‏ یَهُوَه برای آن‌ها اعیاد سالانه و قوانینی را مقرّر فرمود.‏ به گفتهٔ پولُس رسول این اعیاد «سایهٔ چیزهای آینده» بودند.‏ (‏ کُولُسیان ۲:‏۱۶،‏ ۱۷؛‏ عبرانیان ۱۰:‏۱‏)‏ در حقیقت این اعیاد پیش‌نمای واقعیاتی بود که در رابطه با ذریّت تحقق می‌یافت و برگزاری آن‌ها مایهٔ شادی و خوشحالی اسرائیلیان می‌شد.‏ بررسی این اعیاد ایمانمان را در به تحقق رسیدن وعده‌های یَهُوَه تقویت می‌کند.‏

ظهور ذریّت موعود

۳.‏ ذریّت موعود چه کسی بود و چطور پاشنهٔ وی کوبیده شد؟‏

^۳ بیش از ۴۰۰۰ سال پس از اعلام این نبوّت ذریّت موعود پدیدار گشت.‏ عیسی آن ذریّت بود.‏ (‏ غَلاطیان ۳:‏۱۶‏)‏ عیسی همانند آدم کامل بود اما گناه نکرد.‏ او تا پای مرگ به یَهُوَه وفادار ماند و بدین شکل دروغ بودن تهمت‌های شیطان را ثابت کرد.‏ به علاوه از آنجایی که بدن عیسی هرگز به گناه آلوده نشد،‏ قربانی‌ای که تقدیم کرد بسیار پرارزش بود.‏ مرگ او راه نجات از گناه و مرگ را برای تمامی نوادگان باایمان آدم و حوّا مهیا کرد.‏ مرگ عیسی بر چوبهٔ دار همان کوبیده شدنِ پاشنهٔ پای ذریّت موعود بود.‏ —‏ عبرانیان ۹:‏۱۱-‏۱۴‏.‏

۴.‏ قربانی عیسی چگونه به تصویر کشیده شده بود؟‏

^۴ عیسی در ۱۴ نیسان سال ۳۳ م.‏ کشته شد.‏ * اسرائیلیان در این روز مراسم شادی‌بخش عید فِصَح را برگزار می‌کردند.‏ هر ساله به این مناسبت خانواده‌ها برای صرف غذا به دور هم جمع می‌شدند.‏ برّه‌ای بی‌عیب غذای اصلی آنان را تشکیل می‌داد.‏ بدین ترتیب آن‌ها روز ۱۴ نیسان سال ۱۵۱۳ ق.‏م.‏ را به یاد می‌آوردند؛‏ روزی که  فرشته‌ای نخست‌زادگان مصری را هلاک نمود و خون برّه نقش مهمی در راه نجات نخست‌زادگان اسرائیلی داشت.‏ (‏ خروج ۱۲:‏۱-‏۱۴‏)‏ برّهٔ روز فِصَح مظهر عیسی بود.‏ پولُس رسول در این باره می‌نویسد:‏ «فِصَح ما مسیح در راه ما ذبح شده است.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۵:‏۷‏)‏ همانند خون برّه که در روز فِصَح نجات نخست‌زادگان اسرائیلی را مهیا ساخت،‏ خون عیسی هم نجات را برای بسیاری فراهم می‌سازد.‏ —‏ یوحنّا ۳:‏۱۶،‏ ۳۶‏.‏

‏«نوبر خوابیدگان»‏

۵،‏ ۶.‏ الف)‏ چه وقت عیسی رستاخیز یافت و این واقعه در قوانین اسرائیلیان چگونه به تصویر کشیده شده بود؟‏ ب)‏ چرا رستاخیز عیسی برای تحقق پیدایش ۳:‏۱۵ لازم بود؟‏

^۵ عیسی در سوّمین روز مرگش به زندگی بازگشت تا بهای خونی را که با قربانی شدنش ریخته شده بود به خدا تقدیم کند.‏ (‏ عبرانیان ۹:‏۲۴‏)‏ عیدی دیگر از میان اعیاد اسرائیلیان رستاخیز او را به تصویر می‌کشید.‏ در اسرائیل باستان روز بعد از ۱۴ نیسان آغاز مراسم عید فطیر بود.‏ اسرائیلیان در روز ۱۶ نیسان اوّلین دسته از محصول جوی خود را نزد کاهن می‌آوردند تا آن را در حضور یَهُوَه تکان دهد.‏ (‏ لاویان ۲۳:‏۶-‏۱۴‏)‏ یَهُوَه در روز ۱۶ نیسان سال ۳۳ م.‏ با رستاخیز عیسی تمام تلاش‌های بدخواهانهٔ شیطان را خنثی کرد.‏ شیطان می‌خواست که «شاهد امین و صدّیق» یَهُوَه یعنی عیسی را برای همیشه نابود سازد.‏ در آن روز بود که یَهُوَه او را از مرگ برخیزاند و به صورت موجود روحی به او زندگی جاودان بخشید.‏ —‏ مکاشفه ۳:‏۱۴؛‏ ۱پِطْرُس ۳:‏۱۸‏.‏

^۶ بدین ترتیب عیسی «نوبر خوابیدگان» گردید یعنی اوّلین کسی که از میان مردگان برخاست.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۲۰‏)‏ بر خلاف کسانی که قبل از او رستاخیز یافتند عیسی دوباره به خواب مرگ فرو نرفت.‏ بلکه به آسمان صعود کرد و به دست راست یَهُوَه نشست و منتظر ماند تا به عنوان پادشاه حکومت آسمانی،‏ وظیفهٔ خود را آغاز کند.‏ (‏ مزمور ۱۱۰:‏۱؛‏ اَعمال ۲:‏۳۲،‏ ۳۳؛‏ عبرانیان ۱۰:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ اکنون عیسی در مقام پادشاه حکومت آسمانی قادر است که سر شیطان را بکوبد و تمامی ذریّتش را برای همیشه نابود سازد.‏ —‏ مکاشفه ۱۱:‏۱۵،‏ ۱۸؛‏ ۲۰:‏۱-‏۳،‏ ۱۰‏.‏

نسلی از ذریّت ابراهیم

۷.‏ عید هفته‌ها چیست؟‏

^۷ عیسی همان ذریّتی بود که در باغ عدن وعده داده شده بود.‏ یَهُوَه با استفاده از همین ذریّت ‹اَعمال ابلیس را باطل می‌سازد.‏› (‏ ۱یوحنّا ۳:‏۸‏)‏ هنگامی که یَهُوَه با ابراهیم گفتگو می‌کرد به او وعده داد که این ذریّت فقط به یک شخص محدود نمی‌گردد.‏ او گفت ذریّت ابراهیم «مانند ستارگان آسمان،‏ و مثل ریگ‌هایی که بر کنارهٔ دریاست» خواهد بود.‏ (‏ پیدایش ۲۲:‏۱۷‏)‏ عید شادی‌بخش هفته‌ها مظهر پدیدار شدن اعضای دیگر این «ذریّت» بود.‏ پنجاه روز بعد از ۱۶ نیسان اسرائیلیان عید هفته‌ها را برگزار می‌کردند.‏ در خصوص این عید به آنان چنین حکم شده بود:‏ ‹تا فردای بعد از سَبَّت هفتم،‏ پنجاه روز بشمارید،‏ و هدیهٔ آردی تازه برای یَهُوَه  بگذرانید.‏ از مسکن‌های خود دو نان جنبانیدنی از دو عُشر بیاورید از آرد نرم باشد،‏ و با خمیر مایه پخته شود تا نوبر برای یَهُوَه باشد.‏ و کاهن آن‌ها را با نان نوبر به جهت هدیهٔ جنبانیدنی به حضور یَهُوَه با آن دو برّه بجنباند،‏ تا برای یَهُوَه به جهت کاهن مقدّس باشد.‏›‏ * —‏ لاویان ۲۳:‏۱۶،‏ ۱۷،‏ ۲۰‏.‏

۸.‏ در پَنْطیکاست ۳۳ م.‏ چه اتفاق شگرفی افتاد؟‏

^۸ هنگامی که عیسی روی زمین زندگی می‌کرد عید هفته‌ها به پَنْطیکاست معروف بود.‏ (‏ این واژه در زبان یونانی به معنی پنجاه است.‏)‏ در پَنْطیکاست سال ۳۳ م.‏ کاهن اعظم یعنی عیسی مسیحِ رستاخیزیافته روح‌القدس را بر ۱۲۰ نفر از شاگردانش که در اورشلیم گرد هم آمده بودند ریخت.‏ بدین ترتیب این شاگردان،‏ پسران مسح‌شدهٔ خدا و برادران عیسی مسیح گردیدند.‏ (‏ رومیان ۸:‏۱۵-‏۱۷‏)‏ آنان به عنوان قومی جدید «اسرائیل خدا» گشتند.‏ (‏ غَلاطیان ۶:‏۱۶‏)‏ این شروعِ به وجود آمدن امّت کوچکی بود که از ۱۴۴٬۰۰۰ نفر تشکیل می‌شود.‏ —‏ مکاشفه ۷:‏۱-‏۴‏.‏

۹،‏ ۱۰.‏ چگونه دو قرص نان در پَنْطیکاست پیش‌نمایی از گروه مسیحیان مسح‌شده بود؟‏

^۹ دو قرص نان که در هر پَنْطیکاست در حضور یَهُوَه حرکت داده می‌شد پیش‌نمای گروه مسیحیان مسح‌شده بود.‏ نان پخته شده با خمیرمایه نشانهٔ این بود که مسیحیان مسح‌شده هنوز به گناه موروثی آلوده هستند.‏ با این حال آن‌ها می‌توانند بر اساس قربانی عیسی مسیح با یَهُوَه رابطهٔ نزدیک داشته باشند.‏ (‏ رومیان ۵:‏۱،‏ ۲‏)‏ اما دو قرص نان نشان‌دهندهٔ چیست؟‏ احتمالاً بیانگر این حقیقت است که پسران مسح‌شدهٔ خدا از دو گروه یهودیان و غیریهودیان انتخاب می‌شوند.‏ —‏ غَلاطیان ۳:‏۲۶-‏۲۹؛‏ اَفَسُسیان ۲:‏۱۳-‏۱۸‏.‏

 ^۱۰ دو قرص نانی که در پَنْطیکاست تقدیم می‌گردید از اوّلین محصول گندم درست شده بود.‏ به صورتی مشابه مسیحیان مولود از روح نیز اوّلین یا «نوبر مخلوقات» نامیده می‌شوند.‏ (‏ یعقوب ۱:‏۱۸‏)‏ آنان اوّلین کسانی هستند که گناهانشان بر اساس خون ریخته شدهٔ عیسی پاک می‌شود.‏ از این طریق به زندگی ابدی در آسمان نایل می‌گردند و در ملکوت عیسی با او حکومت می‌کنند.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۵۳؛‏ فیلِپّیان ۳:‏۲۰،‏ ۲۱؛‏ مکاشفه ۲۰:‏۶‏)‏ آنان به عنوان پسران آسمانی خدا در آینده‌ای نزدیک ‹[امّت‌ها] را به عصای آهنین حکمرانی خواهند کرد› و شاهد نابودی ‹شیطان زیر پاهایشان› خواهند بود.‏ (‏ مکاشفه ۲:‏۲۶،‏ ۲۷؛‏ رومیان ۱۶:‏۲۰‏)‏ یوحنّای رسول در بارهٔ آنان نوشت:‏ «آنانند که برّه را هر کجا می‌رود متابعت می‌کنند و از میان مردم خریده شده‌اند تا نوبر برای خدا و برّه باشند.‏» —‏ مکاشفه ۱۴:‏۴‏.‏

روز نمایش نجات

۱۱،‏ ۱۲.‏ الف)‏ مراسم روز کفّاره چه بود؟‏ ب)‏ اسرائیلیان از قربانی‌های روز کفّاره چه فوایدی می‌بردند؟‏

^۱۱ در روز دهم ماه عبری ایتانیم (‏ که بعدها تشری نامیده شد)‏ اسرائیلیان عیدی را برگزار می‌کردند که فواید قربانی عیسی را نشان می‌داد.‏ * در آن روز تمامی قوم اسرائیل به دور هم جمع می‌شدند تا مراسم روز کفّاره را به جا آورند.‏ این مراسم برای آمرزش گناهان آنان بود.‏ —‏ لاویان ۱۶:‏۲۹،‏ ۳۰‏.‏

^۱۲ در روز کفّاره،‏ کاهن اعظم گاو نر جوانی را ذبح می‌کرد و هفت بار کمی از خون آن را در قدس‌الاقداس مقابل صندوق عهد می‌پاشید.‏ این عمل نشانگر اهدای خون قربانی به یَهُوَه بود.‏ این قربانی برای گناهان کاهن اعظم و ‹اهل خانهٔ او› و همچنین کاهنان و لاویان بود.‏ سپس کاهن اعظم دو بز را نیز انتخاب می‌نمود.‏ یکی از آن‌ها را ‹برای گناهان قوم› ذبح می‌کرد و کمی از خون آن را مقابل صندوق عهد در قدس‌الاقداس می‌پاشید.‏ سپس هر دو دست خود را روی سر بز دیگر می‌گذاشت و به خطاها و اشتباهات قوم خدا اعتراف می‌کرد.‏ بعد از آن بز را در بیابان رها می‌کرد و به این شکل گناهان اسرائیلیان را به صورت مجازی از آنان دور می‌ساخت.‏ —‏ لاویان ۱۶:‏۳-‏۱۶،‏ ۲۱،‏ ۲۲‏.‏

۱۳.‏ مراسم روز کفّاره چگونه پاک شدن گناهان از طریق عیسی را نشان می‌داد؟‏

 ^۱۳ تمام مراسمی که در آن روز صورت می‌گرفت پیش‌نمای این واقعیت بود که کاهن اعظم یعنی عیسی خون پرارزش خود را برای بخشایش گناهان بشر می‌دهد.‏ در ابتدا،‏ «عمارت روحانی» یعنی همان ۱۴۴٬۰۰۰ نفر مسیحی مسح‌شده از بخشایش گناهان بهره‌مند می‌شوند.‏ خون عیسی آنان را قادر می‌سازد درستکار و صالح محسوب گردند و در حضور یَهُوَه از وجدانی پاک برخوردار شوند.‏ (‏ ۱پِطْرُس ۲:‏۵؛‏ ۱قُرِنتیان ۶:‏۱۱‏)‏ در واقع قربانی گاو نر پیش‌نمای این امر بود.‏ از این طریق مسح‌شدگان می‌توانند از ارث آسمانی برخوردار گردند.‏ در مرحلهٔ بعد،‏ میلیون‌ها انسان که به مسیح ایمان می‌ورزند می‌توانند از ارزش خون عیسی بهره برند.‏ همان طور که قربانی بز این را نشان می‌دهد.‏ آنان از موهبت زندگی ابدی روی زمین برخوردار می‌گردند؛‏ موهبتی که آدم و حوّا آن را از دست دادند.‏ (‏ مزمور ۳۷:‏۱۰،‏ ۱۱‏)‏ همان طور که بز به صورت سمبولیک گناه اسرائیلیان را از آن‌ها دور ساخت و به بیابان برد قربانی عیسی مسیح نیز گناه را از بشریت دور می‌سازد.‏ —‏ اِشَعْیا ۵۳:‏۴،‏ ۵‏.‏

شادی و مسرّت در مقابل یَهُوَه

۱۴،‏ ۱۵.‏ عید خیمه‌ها چگونه برگزار می‌شد و چه چیزی را به اسرائیلیان یادآوری می‌کرد؟‏

^۱۴ بعد از روز کفّاره،‏ اسرائیلیان عید خیمه‌ها را که یکی از شادی‌بخش‌ترین جشن‌های سالانهٔ یهودیان بود برگزار می‌کردند.‏ (‏ لاویان ۲۳:‏۳۴-‏۴۳‏)‏ این عید از ۱۵ تا ۲۱ ماه عبری ایتانیم برگزار می‌شد و در ۲۲ همان ماه با گردهمایی‌ای مقدّس به اتمام می‌رسید.‏ این گردهمایی را به مناسبت پایان دروی محصول و برای تشکر و سپاسگزاری از محبت خدا برگزار می‌کردند.‏ به همین دلیل یَهُوَه به آنان فرمان داد:‏ «یَهُوَه خدایت تو را در همهٔ محصولت و در تمامی اَعمال دستت برکت خواهد داد،‏ و بسیار شادمان خواهی بود.‏» (‏ تثنیه ۱۶:‏۱۵‏)‏ به  راستی که چنین روزهایی زمان شادی‌بخشی برای آنان بود!‏

^۱۵ در طی این عید اسرائیلیان برای هفت روز در خیمه‌هایی که با چوب و برگ درختان می‌ساختند زندگی می‌کردند،‏ تا دورانی را که در بیابان به سر می‌بردند و در خیمه زندگی می‌کردند به یاد آورند.‏ برگزاری این عید برای آنان فرصتی بود که به مراقبت و توجه پدرانهٔ یَهُوَه فکر کنند.‏ (‏ تثنیه ۸:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ در طی این عید بین ثروتمند و فقیر تفاوتی نبود و همه در خیمه زندگی می‌کردند.‏ این موضوع به آن‌ها نشان می‌داد که با یکدیگر برابرند.‏ —‏ نَحَمِیا ۸:‏۱۴-‏۱۶‏.‏

۱۶.‏ عید خیمه‌ها پیش‌نمای چه بود؟‏

^۱۶ عید خیمه‌ها جشنی شادی‌بخش برای برداشت محصول بود و پیش‌نمایی از جمع‌آوری مسرّت‌آور کسانی که به عیسی مسیح ایمان می‌آورند.‏ این جمع‌آوری از پَنْطیکاست ۳۳ م.‏ هنگامی که ۱۲۰ تن از شاگردانِ عیسی مسح شدند و به «کهانت مقدّس» تعلّق پیدا کردند آغاز گردید.‏ همان طور که اسرائیلیان برای چند روز در خیمه به سر می‌بردند،‏ این مسح‌شدگان نیز آگاهند که ‹بیگانگانی› هستند که به طور موقت در این دنیای خدانشناس به سر می‌برند.‏ آنان امید زندگی ابدی در آسمان را دارند.‏ (‏ ۱پِطْرُس ۲:‏۵،‏ ۱۱‏)‏ جمع‌آوری آخرین مسیحیان مسح‌شده از میان ۱۴۴٬۰۰۰ نفر در «ایّام آخر» به اتمام خواهد رسید.‏ —‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱‏.‏

۱۷،‏ ۱۸.‏ الف)‏ چه موضوعی نشان می‌دهد که افراد دیگری هم در کنار مسیحیان مسح‌شده از قربانی عیسی بهره‌مند می‌گردند؟‏ ب)‏ چه کسانی از عید خیمه‌ها در روزگار ما فایده می‌برند و در چه زمانی این عید به نقطهٔ اوج خود می‌رسد؟‏

^۱۷ جالب اینجاست که در هنگام برگزاری این عید ۷۰ گاو نر قربانی می‌شد.‏ (‏ اعداد ۲۹:‏۱۲-‏۳۴‏)‏ عدد ۷۰ حاصل ضرب ۷ در ۱۰ است که در کتاب مقدّس نشانهٔ کاملیت آسمانی و زمینی است.‏ بنابراین تمامی باایمانان از ۷۰ نسل که از نوح به وجود آمده‌اند می‌توانند از قربانی عیسی مسیح بهره‌مند شوند.‏ (‏ پیدایش ۱۰:‏۱-‏۲۹‏)‏ در روزگار ما هم این گردآوری به صورت گسترده‌ای صورت می‌گیرد و شامل حال کسانی می‌شود که به عیسی ایمان دارند و خواهان زندگی ابدی روی زمین هستند.‏

^۱۸ یوحنّای رسول این گردآوری جدید را در رؤیایی نبوی مشاهده کرد.‏ در ابتدا به او اعلام شد که آخرین مسح‌شدگان از ۱۴۴٬۰۰۰ نفر،‏ مُهر یا انتخاب می‌شوند.‏ سپس او «گروهی عظیم که هیچ کس ایشان را نتواند شمرد» را مشاهده نمود که در مقابل یَهُوَه و عیسی با «شاخه‌های نخل» ایستاده‌اند.‏ «ایشان کسانی می‌باشند که از عذاب سخت بیرون می‌آیند» و به دنیای جدید پا می‌گذارند.‏ آن‌ها نیز همانند مسح‌شدگان موقتاً در این دنیای پلید زندگی می‌کنند و با اطمینان کامل انتظار زمانی را می‌کشند که ‹برّه شبان ایشان باشد و به چشمه‌های آب حیات،‏ ایشان را راهنمایی کند.‏› در آن زمان «خدا هر اشکی را از چشمانِ ایشان پاک خواهد کرد.‏» (‏ مکاشفه ۷:‏۱-‏۱۰،‏ ۱۴-‏۱۷‏)‏ واقعه‌ای که عید خیمه‌ها پیش‌نمای آن بود زمانی به نقطهٔ اوج خود می‌رسد که «گروه عظیم» به همراه رستاخیزیافتگان بعد از دوران هزار سالهٔ حکومت مسیح به کاملیت دست یابند.‏ —‏ مکاشفه ۲۰:‏۵‏.‏

۱۹.‏ بررسی اعیاد اسرائیلیان چه فوایدی در بر دارد؟‏

^۱۹ امروزه ما هم می‌توانیم با تعمّق و تفکّر در بارهٔ اعیاد اسرائیلیان شادمان گردیم.‏ واقعاً شادی‌آور و لذّت‌بخش است که یَهُوَه پیش‌نمایی از تحقق نبوّتش در باغ عدن را در اختیارمان قرار داده است و این که چطور این نبوّت رفته‌رفته به تحقق می‌پیوندد.‏ ما می‌دانیم که ذریّت ظهور کرده و پاشنهٔ وی کوبیده شده است و اکنون او پادشاه آسمانی است.‏ همچنین بسیاری از ۱۴۴٬۰۰۰ نفر مسیحی مسح‌شده نیز وفاداری خود را تا هنگام مرگ نشان داده‌اند.‏ پس چه بخشی از نبوّت باید هنوز به تحقق برسد؟‏ و در چه وقت این نبوّت به طور کامل تحقق می‌یابد؟‏ در مقالهٔ بعدی به بررسی آن‌ها خواهیم پرداخت.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

سؤالاتی برای مرور

‏• برّهٔ فِصَح مظهر چه بود؟‏

‏• عید پَنْطیکاست چه گردآوری‌ای را به تصویر می‌کشید؟‏

‏• چه ویژگی‌هایی از روز کفّاره را می‌توان در مورد قربانی عیسی دید؟‏

‏• عید خیمه‌ها چگونه جمع‌آوری مسیحیان را نشان می‌داد؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[نمودار در صفحهٔ ۲۴‏،‏ ۲۵]‏

‏(‏برای دیدن شکل صحیح به نشریه رجوع شود)‏

رویداد:‏ پیش‌نمای

رویداد:‏

فِصَح ۱۴ نیسان قربانی برّهٔ فِصَح قربانی عیسی

عید فطیر ۱۵ نیسان سَبَّت

‏(‏۱۵-‏۲۱ نیسان )‏ ۱۶ نیسان اهدای جو رستاخیز عیسی

↑

۵۰ روز

↓

عید هفته‌ها ۶ سیوان اهدای دو قرصِ نان عیسی برادران

‏(‏پَنْطیکاست )‏ مسح‌شده‌اش را به حضور

خدا معرفی کرد

روز کفّاره ۱۰ تشری اهدای گاو نر عیسی خون پرارزش

و دو بز خود را برای تمامی

انسان‌ها اهدا نمود

عید خیمه‌ها ۱۵-‏۲۱ تشری اسرائیلیان با شادی در گردآوری (‏ گردآوری،‏ خیمه‌ها )‏ خیمه‌ها ساکن می‌شدند،‏ مسح‌شدگان

محصول را با خوشحالی و « گروه

برداشت می‌کردند و ۷۰ عظیم »‏

گاو نر اهدا می‌کردند

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۳]‏

همانند خون برّه در فِصَح،‏ خون عیسی مسیح نیز نجات را میسر ساخته است

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۴]‏

اوّلین محصول جو که در ۱۶ نیسان به یَهُوَه اهدا می‌گردید پیش‌نمای رستاخیز عیسی بود

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۵]‏

دو قرص نانی که در پَنْطیکاست اهدا می‌گردید پیش‌نمای گروه مسیحیان مسح‌شده بود

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۶]‏

عید خیمه‌ها پیش‌نمای گردآوری شادی‌آور مسیحیان مسح‌شده و «گروه عظیم» از هر امّتی است